Tego samego dnia w Sądzie Najwyższym jedna rozprawa została przerwana, bo wyłączył się z niej sędzia powołany przy udziale nowej KRS, a inna odbyła się, bo sędziowie o takim samym statusie nie zrobili tego. Nie wiadomo jednak, strony której z nich powinny się cieszyć, a którzy martwić.
Dotychczas orzeczenia Sądu Najwyższego w sprawach frankowych były różne, niektóre zaskakująco broniły jednej strony. Czy to się zmieni? Wszystko wskazuje na to, że tak. W październiku w gmachu przy Placu Krasińskich zapadł bowiem wyrok, którego uzasadnienie wytycza kierunek dla sądów powszechnych. Jest nim „odfrankowienie” kredytów.
Nie przyniosły skutku niemal oficjalne zabiegi Prawa i Sprawiedliwości zmierzające do pozyskania choć jednego senatora opozycji lub niezależnego, by wbrew wynikowi wyborów mieć także większość w Senacie. Nie ma jej, więc wprowadzanie niektórych zmian, a szczególnie tych ustrojowych, będzie znacznie trudniejsze.
Przed orzeczeniem TSUE w sprawie Dziubak banki straszyły, że wyrok pogrąży sektor. Teraz straszą, że jeśli kredytobiorcy zaczną unieważniać umowy - będą domagać się wynagrodzenia za korzystanie z ich kapitału. Czy jest cień nadziei, by sprawiedliwości stało się zadość? Tak - wystarczy interwencja Sądu Najwyższego.
Prawo i Sprawiedliwość zapewniło sobie w niedzielnych wyborach solidną większość w Sejmie, będzie więc rządzić przez kolejną kadencję i może realizować swój program i swoje przedwyborcze zapowiedzi. Zapewne także te dotyczące praworządności i wymiaru sprawiedliwości. Być może trochę przeszkadzać mu w tym będą Senat i Unia Europejska.
Niska sprawność polskiego wymiaru sprawiedliwości ma wiele przyczyn, ale bez wątpienia długie oczekiwanie na opinie biegłych, a często też ich niska jakość, są jedną z najważniejszych. Wbrew zapowiedziom, obecny rząd nie stworzy warunków do rozwiązania tego problemu.
Rząd uzasadnia podwyższenie płacy minimalnej - koniecznością "dogonienia" zarobków państw Europy Zachodniej oraz walką ze stereotypowym postrzeganiem Polaków jako taniej siły roboczej. Zdaje się jednak zapominać, że podwyżka płac to bilet w jedną stronę i dotkliwie przekonały się o tym m.in. Portugalia i Hiszpania. Warto się uczyć na ich błędach.
W ferworze kampanii wyborczej partii rządzącej i rządowi pomyliły się role i oferują pracownikom i pracodawcom więcej niż same te środowiska oczekują. Doszło wręcz do tego, że związki zawodowe, które mają prawo żądać więcej i więcej, apelują do rządu o umiar w tym rozpędzie.
Szybkie awanse sędziów, wbrew opinii zgromadzeń przedstawicieli sądów są lekceważeniem procedur, a nawet dobrych obyczajów. Stwarzają pozory legalności i sprawności wymiaru sprawiedliwości. Usprawiedliwieniem dla tych awansów oficjalnie jest" czynienie dobra", bo przecież do tej pory panowało w sądach kastowe zło.
Prawdopodobnie Łukasz Piebiak nie tak sobie wyobrażał finał swojej kariery, ale w rządzie dobiegła ona właśnie końca. Jako sędzia mógłby się w zasadzie nie martwić o swoją przyszłość, bo przecież może wrócić do sądu. Tylko, że tam nie czeka go przyjazne otoczenie.
Od kilku tygodni wokół polskich sądów trwa kolejny etap batalii. Z jednej strony stowarzyszenia sędziowskie, adwokaci, radcy prawni, organizacje międzynarodowe, Rzecznik Praw Obywatelskich domagają się ujawnienia list poparcia dla sędziów-członków KRS, z drugiej rządzący zdają się robić wszystko co w ich mocy, by do tego nie doszło.
Szefowie polskiej prokuratury przenoszą podległych sobie pracowników w dowolny sposób, chociaż kryterium nagród dla zasłużonych i kar dla krytyków ich działań jest wyraźnie widoczny. A szef Prokuratury Krajowej nawet nie wysila się, by to jakoś sensownie wytłumaczyć.
W 2006 roku Komisja Nadzoru Bankowego (obecny KNF) ostrzegała banki, by w umowach o kredyt hipoteczny wskazywały obiektywny kurs franka. Nie posłuchały, stosowały niedozwolone klauzule i teraz boją się skutków lawiny pozwów. Może być jeszcze gorzej, bo Komisja Nadzoru Finansowego przypomina, że za 5 lat wskaźniki WIBOR i LIBOR mogą zniknąć, a wówczas trzeba będzie aneksować umowy. Jeśli banki znów nie posłuchają jej głosu, będą miały problem większy, niż frankowy.
Dwa tygodnie w przedszkolu, dwa tygodnie choroby w domu, i tak na zmianę - to częste początki kariery przedszkolnej najmłodszych, a pracujący rodzice muszą przetrwać ten trudny okres. Bez babci, niani i wyrozumiałego szefa to prawdziwe wyzwanie, więc nic dziwnego, że zdarzają się i tacy, którzy, mimo choroby, odstawiają dziecko do przedszkola.
Kto mieczem wojuje od miecza ginie - przypominają sobie zwolennicy sędziego SN Kamila Zaradkiewicza. Bo sędzia ten nie zawahał się grać va bank i skierował pytanie do Trybunału Konstytucyjnego, czy sędziowie rekomendowani przez Krajową Radę Sądownictwa do objęcia urzędu w latach 2011 -2017 zostali prawidłowo powołani. Ale są też pytania o jego status.
Okazuje się, że to nie osioł jest uparty. Mistrzem upierania się przy swoim jest skarbówka. Przepis dotyczący ryczałtowego przychodu za prywatne używanie służbowych pojazdów obowiązuje od 2015 roku. Zdaniem podatników i sądów jest on prosty i oczywisty. Organy cały czas pozostają jednak na te argumenty głuche – i każą pracownikom płacić dodatkowy podatek.
Populizm rządzi już nie tylko w polityce, ale też w ekonomii i prawie. Coraz trudniej dziś usłyszeć, że rozdawnictwo typu 500 plus może mieć jakiś niedobry wpływ na finanse państwa, a potem też na gospodarkę, nie słychać też wsparcia dla rzecznika praw obywatelskich, który upomina się o humanitarne traktowanie podejrzanego.
Sędzia Leszek Mazur, przewodniczący Krajowej Rady Sądownictwa przyszedł z pomocą prezydentowi. Na biurku głowy państwa leży gotowa do podpisania nowelizacja kodeksu karnego i prezydent pewnie waha się, czy złożyć podpis. Szef KRS odradza.
Proces konsultowania prawa powinien być permanentny i nie powinien zaczynać się od momentu przedstawienia projektu ustawy - stwierdził minister cyfryzacji Marek Zagórski. Chyba z choinki się urwał i nie zauważył, że rząd, którego jest członkiem, niewiele konsultuje, a większość ustaw przepycha szybko poselską ścieżką, by uniknąć wymaganych przez prawo konsultacji.
Z biegłymi sądowymi, jest tak jak z ustawą o nich, mijają lata, kolejne rządy składają kolejne obietnice, a sytuacja jest coraz gorsza. Niskie stawki zniechęcają ekspertów do pracy, ci biegli, którzy decydują się na przygotowanie opinii albo są przeciążeni - co powoduje opóźnienia, albo niedoszkoleni - bo imają różnorodnych tematów.