a także mając na uwadze, co następuje:(1) Pismem, które wpłynęło do Komisji w dniu 26 lipca 2021 r., Polska wystąpiła z wnioskiem o upoważnienie do dalszego stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 226 dyrektywy 2006/112/WE w celu zastosowania mechanizmu podzielonej płatności (zwanego dalej "szczególnym środkiem"). Szczególny środek wymaga włączania specjalnego komunikatu, zgodnie z którym podatek od wartości dodanej (VAT) musi zostać wpłacony na zablokowany rachunek VAT dostawcy/usługodawcy, w odniesieniu do faktur wystawianych w związku z dostawami towarów i świadczeniem usług podatnych na oszustwa i zasadniczo objętych w Polsce mechanizmem odwrotnego obciążenia oraz odpowiedzialnością solidarną. Polska wystąpiła z wnioskiem o przedłużenie okresu obowiązywania szczególnego środka o trzy lata, od dnia 1 marca 2022 r. do dnia 28 lutego 2025 r.
(2) Zgodnie z art. 395 ust. 2 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE pismem z dnia 27 października 2021 r. Komisja przekazała wniosek złożony przez Polskę pozostałym państwom członkowskim. Pismem z dnia 28 października 2021 r. Komisja powiadomiła Polskę, że posiada wszystkie informacje konieczne do rozpatrzenia wniosku.
(3) Zgodnie z art. 2 decyzji wykonawczej Rady (UE) 2019/310 2 pismem z dnia 29 kwietnia 2021 r. Polska przedłożyła Komisji sprawozdanie na temat ogólnego wpływu szczególnego środka na poziom oszustw związanych z VAT oraz na podatników, których środek ten dotyczy.
(4) Polska podjęła już liczne działania w celu zwalczania oszustw. Wprowadziła między innymi mechanizm odwrotnego obciążenia oraz solidarną odpowiedzialność dostawcy/usługodawcy i nabywcy, jednolity plik kontrolny, surowsze przepisy dotyczące rejestracji podatników VAT i ich wykreślania z rejestru i zwiększyła liczbę kontroli. Polska pomimo tego uważa jednak, że środki te są niewystarczające, aby zapobiec oszustwom związanym z VAT.
(5) Polska wprowadziła dobrowolny mechanizm podzielonej płatności w dniu 1 lipca 2018 r., a obowiązkowy mechanizm podzielonej płatności - w dniu 1 marca 2019 r.
(6) Towary i usługi objęte zakresem szczególnego środka wymieniono w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2019/310 zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008 r. PKWiU z 2015 r. zastąpiła PKWiU z 2008 r. od dnia 1 lipca 2020 r. W PKWiU z 2015 r. zmieniono symbole klasyfikacji statystycznej i nazwy niektórych towarów i usług, które wymieniono w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2019/310. Chociaż zmiana PKWiU z 2008 r. na PKWiU z 2015 r. nie spowodowała zmian dotyczących zakresu towarów i usług objętych obowiązkowym mechanizmem podzielonej płatności, załącznik należy zaktualizować i zastąpić załącznikiem do niniejszej decyzji dla zapewnienia pewności prawa.
(7) Szczególny środek będzie miał nadal zastosowanie do dostaw towarów i świadczenia usług między podatnikami będącymi przedsiębiorstwami (B2B), wymienionych w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2019/310, który został zaktualizowany i zastąpiony załącznikiem do niniejszej decyzji; szczególny środek będzie obejmował wyłącznie elektroniczne przelewy bankowe. Szczególny środek będzie miał nadal zastosowanie do wszystkich dostawców/ usługodawców, w tym przedsiębiorców niemających siedziby w Polsce.
(8) W sprawozdaniu przedłożonym przez Polskę potwierdzono, że szczególny środek obejmujący dostawy towarów i świadczenie usług podatnych na oszustwa przynosi dobre efekty w walce z oszustwami podatkowymi.
(9) Upoważnienia do stosowania szczególnego środka przyznaje się co do zasady na czas ograniczony, aby umożliwić Komisji ocenę stosowności i skuteczności szczególnego środka. Należy zatem przedłużyć upoważnienie do stosowania szczególnego środka do dnia 28 lutego 2025 r.
(10) Biorąc pod uwagę, że szczególny środek ma szeroki zakres, w przypadku złożenia wniosku o dalsze przedłużenie upoważnienia do stosowania szczególnego środka Polska powinna przedłożyć sprawozdanie na temat funkcjonowania i wpływu szczególnego środka na poziom oszustw związanych z VAT oraz na podatników, między innymi w odniesieniu do zwrotów VAT, obciążeń administracyjnych i kosztów ponoszonych przez podatników.
(11) Szczególny środek nie wpłynie negatywnie na ogólną kwotę wpływów z podatków pobieranych na etapie ostatecznej konsumpcji i nie będzie mieć negatywnego wpływu na zasoby własne Unii pochodzące z VAT.
(12) Aby zapewnić osiągnięcie celów szczególnego środka, w tym zapewnić jego nieprzerwane stosowanie oraz pewność prawa w odniesieniu do okresu rozliczeniowego, należy upoważnić Polskę ze skutkiem od dnia 1 marca 2022 r. do dalszego stosowania szczególnego środka. Ponieważ Polska wystąpiła z wnioskiem o upoważnienie do dalszego stosowania szczególnego środka w dniu 26 lipca 2021 r. i w dalszym ciągu stosowała reżim prawny ustanowiony w jej prawie krajowym na podstawie decyzji wykonawczej (UE) 2019/310 po dniu 1 marca 2022 r., uzasadnione oczekiwania zainteresowanych osób nie zostały naruszone.
(13) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2019/310,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: