PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
po konsultacji z Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym,
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 2 ,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Wystąpienie ognisk choroby COVID-19 doprowadziło do gwałtownego spadku natężenia ruchu lotniczego w wyniku znacznego spadku popytu i bezpośrednich środków zastosowanych przez państwa członkowskie oraz państwa trzecie w celu powstrzymania rozprzestrzeniania się ognisk choroby. Związane z tym poważne konsekwencje dla przewoźników lotniczych, które ujawniły się już w styczniu 2020 r. w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej i Specjalnego Regionu Administracyjnego Hongkong Chińskiej Republiki Ludowej, stały się powszechne od dnia 1 marca 2020 r. i mogą mieć wpływ na co najmniej dwa okresy rozkładowe, a mianowicie zimę 2019/2020 i lato 2020.
(2) Zaistniała sytuacja jest poza kontrolą przewoźników lotniczych, a wynikające z niej dobrowolne lub narzucone odwoływanie usług lotniczych przez przewoźników lotniczych stanowi konieczną lub uzasadnioną reakcję na te okoliczności. W szczególności dobrowolne odwoływanie chroni kondycję finansową przewoźników lotniczych i pozwala uniknąć niekorzystnych skutków środowiskowych wynikających z wykonywania pustych lub prawie pustych przelotów wyłącznie w celu zachowania związanych z nimi czasów na start lub lądowanie.
(3) Dane liczbowe opublikowane przez Eurocontrol, który jest menedżerem sieci ds. funkcji sieciowych ruchu lotniczego w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej, wskazują na spadek natężenia ruchu lotniczego w regionie europejskim w pierwszej połowie marca 2020 r. o około 10 % w ujęciu rok do roku. W wyniku wystąpienia ognisk choroby przewoźnicy lotniczy zgłaszają znaczący spadek rezerwacji z wyprzedzeniem i odwołują wiele lotów w okresach rozkładowych "zima 2019/2020" i "lato 2020".
(4) Zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 95/93 3 w związku z jego art. 10 ust. 2, niewykorzystanie przez przewoźnika lotniczego przynajmniej 80 % serii czasów na start lub lądowanie, które zostały mu przydzielone w koordynowanym porcie lotniczym, stanowi zagrożenie dla pierwszeństwa historycznego w odniesieniu do tych czasów na start lub lądowanie.
(5) Art. 10 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 95/93 umożliwia koordynatorom czasów na start lub lądowanie pominięcie, do celów obliczania pierwszeństwa historycznego, niewykorzystanych czasów na start lub lądowanie w okresach, kiedy przewoźnik lotniczy nie mógł wykonać planowanych usług lotniczych, na przykład ze względu na zamknięcie portu lotniczego. Artykuł ten nie odnosi się jednak do sytuacji takich jak wystąpienie ognisk choroby COVID-19. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (EWG) nr 95/93.
(6) W świetle znanych rezerwacji z wyprzedzeniem oraz prognoz epidemiologicznych na obecnym etapie można racjonalnie oczekiwać, że w okresie od dnia 1 marca 2020 r. do co najmniej 24 października 2020 r. wystąpi znaczna liczba odwołań, które można przypisać wystąpieniu ognisk choroby COVID-19. Niewykorzystanie czasów na start lub lądowanie przydzielonych na ten okres nie powinno prowadzić do utraty przez przewoźników lotniczych pierwszeństwa historycznego, z jakiego korzystaliby w innym wypadku. Należy zatem określić warunki, na jakich te niewykorzystane czasy na start lub lądowanie należy uznawać w tym celu za wykorzystane na potrzeby odpowiedniego kolejnego sezonu.
(7) Czasy na start lub lądowanie w koordynowanych portach lotniczych stanowią cenny zasób gospodarczy. Mimo ogólnego spadku natężenia ruchu lotniczego odwoływanie usług lotniczych nie powinno jednak uniemożliwiać wykorzystywania czasów na start lub lądowanie przez innych przewoźników lotniczych, którzy chcieliby korzystać z przedmiotowych czasów na start lub lądowanie w sposób tymczasowy i bez możliwości uzyskiwania praw nabytych. W związku z tym, jeżeli nie są one wykorzystywane przez przewoźnika lotniczego, któremu zostały przydzielone, czasy na start lub lądowanie należy bezzwłocznie zwrócić koordynatorowi.
(8) Trudno przewidzieć dalszy rozwój COVID-19 i jego dalszy wpływ na przewoźników lotniczych. Komisja powinna stale analizować wpływ COVID-19 na sektor transportu lotniczego, a Unia powinna być w stanie bez zbędnej zwłoki przedłużać okres obowiązywania środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu w przypadku utrzymania się niekorzystnych warunków.
(9) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie uznanie czasów na start lub lądowanie niewykorzystanych ze względu na wystąpienie ognisk choroby COVID-19 za wykorzystane, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na rozmiary i skutki proponowanych działań możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
(10) W celu przedłużenia okresu obowiązywania środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, jeżeli będzie to konieczne i uzasadnione, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do przedłużania okresu obowiązywania środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa 4 . W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.
(11) Z uwagi na pilną potrzebę spowodowaną wyjątkowymi okolicznościami związanymi z wystąpieniem ognisk choroby COVID-19, uznano za właściwe przewidzieć wyjątek od terminu ośmiu tygodni, o którym mowa w art. 4 Protokołu nr 1 w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej, do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.
(12) Niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: