KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylające dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/91/WE i 2007/33/WE 1 , w szczególności jego art. 42 ust. 4 akapit trzeci,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/2019 2 ustanowiono - na podstawie wstępnej oceny ryzyka - wykaz roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów wysokiego ryzyka.
(2) Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/2031, jeżeli na podstawie oceny ryzyka stwierdzono, że roślina, produkt roślinny lub inny przedmiot pochodzący z państwa trzeciego, grupy państw trzecich lub konkretnego obszaru zainteresowanego państwa trzeciego stwarza niedopuszczalny poziom zagrożenia agrofagiem, ale zagrożenie to można zmniejszyć do dopuszczalnego poziomu przez zastosowanie niektórych środków, Komisja ma usunąć tę roślinę, produkt roślinny lub inny przedmiot z wykazu ustanowionego rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2018/2019 i dodać je do wykazu, o którym mowa w art. 41 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/2031.
(3) Ponadto rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2020/1213 3 ustanowiono środki fitosanitarne do celów wprowadzania na terytorium Unii niektórych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, które usunięto z załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2019.
(4) W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2019 ujęto rośliny rodzaju Acer L. jako rośliny wysokiego ryzyka.
(5) W dniu 29 sierpnia 2019 r. Nowa Zelandia skierowała do Komisji wniosek o wywóz do Unii jednorocznych, dwu- i trzyletnich szczepionych lub oczkowanych roślin w stanie spoczynku z odkrytymi korzeniami i wolnych od liści, przeznaczonych do sadzenia, należących do gatunków Acer japonicum Thunberg, Acer palmatum Thunberg i Acer shi- rasawanum Koidzumi ("określone rośliny"). Do wniosku dołączono odpowiednią dokumentację techniczną.
(6) W dniu 20 maja 2020 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności ("Urząd") opublikował opinię naukową dotyczącą oceny ryzyka związanego z towarem w odniesieniu do roślin rodzaju Acer spp. pochodzących z Nowej Zelandii 4 . Urząd wskazał Eotetranychus sexmaculatus, Meloidogyne fallax, Oemona hirta i Platypus apicalis ("określone agrofagi") jako agrofagi istotne w przypadku określonych roślin, ocenił środki zmniejszające ryzyko opisane w dokumentacji dotyczące tych agrofagów oraz oszacował prawdopodobieństwo niewystępowania agrofaga w odniesieniu do każdego z agrofagów związanych z tym towarem.
(7) W następstwie tej opinii rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2020/1361 5 usunięto określone rośliny z wykazu roślin wysokiego ryzyka ustanowionego rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2018/2019.
(8) Ponadto, na podstawie tej opinii, jako przywozowe wymogi fitosanitarne mogą zostać przyjęte środki niezbędne do ograniczenia zagrożenia określonymi agrofagami, aby zapewnić ochronę fitosanitarną terytorium Unii po wprowadzeniu określonych roślin do Unii.
(9) W odniesieniu do Oemona hirta i Platypus apicalis środki opisane w dokumentacji przez Nową Zelandię uznaje się za wystarczające do zmniejszenia ryzyka związanego z wprowadzeniem określonych roślin do Unii do dopuszczalnego poziomu. W związku z tym środki dotyczące tych dwóch agrofagów powinny opierać się na środkach opisanych w dokumentacji przez Nową Zelandię.
(10) W odniesieniu do Meloidogyne fallax środki opisane w dokumentacji przez Nową Zelandię są zgodne z obowiązującymi wymaganiami określonymi w pkt 10 załącznika VII do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/2072 6 w odniesieniu do nicieni, w przypadku drzew i krzewów przeznaczonych do sadzenia.
(11) W odniesieniu do Eotetranychus sexmaculatus uznaje się, że samo stosowanie środków proponowanych przez Nową Zelandię w dokumentacji nie może zmniejszyć ryzyka wynikającego z wprowadzenia określonych roślin do Unii do dopuszczalnego poziomu, ponieważ zgodnie z opinią Urzędu nadal utrzymuje się pewien poziom niepewności. Zaradzenie tej niepewności dzięki zastosowaniu dodatkowych środków w zakresie urzędowych oświadczeń i świadectw fitosanitarnych dla tych roślin może zmniejszyć ryzyko związane z wprowadzeniem określonych roślin do Unii do dopuszczalnego poziomu. W związku z tym środki zastosowane przez Nową Zelandię w dokumentacji dotyczącej Eotetranychus sexmaculatus należy uzupełnić o środki, które pozwalają zaradzić niepewności.
(12) Oemona hirta i Meloidogyne fallax są wymienione w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 jako agrofagi kwarantannowe dla Unii. Eotetranychus sexmaculatus i Platypus apicalis nie zostały jeszcze włączone do wykazu agrofagów kwarantannowych dla Unii zawartego w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2019/2072, ale mogą spełniać warunki takiego włączenia w wyniku dalszej pełnej oceny ryzyka. Jeżeli stwierdzi się, że przedmiotowe agrofagi spełniają te warunki, zostaną one uwzględnione w wykazie w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072, a odnośne rośliny zostaną wymienione w załączniku VII do tego rozporządzenia wraz z odpowiednimi środkami na podstawie pełnej oceny ryzyka w odniesieniu do tych agrofagów. Należy wówczas dokonać odpowiedniego przeglądu rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072.
(13) Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1213.
(14) W celu wypełnienia zobowiązań Unii wynikających z porozumienia WTO w sprawie stosowania środków sanitarnych i fitosanitarnych 7 przywóz określonych roślin powinien zostać wznowiony w jak najkrótszym terminie. Z tego względu niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu,
(15) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
