a także mając na uwadze, co następuje:(1) Aby zwiększyć wydajność i podobieństwa między sprawozdawczością dotyczącą instrumentów pochodnych a sprawozdawczością dotyczącą transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, obowiązek przekazywania do repozytoriów transakcji szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zgodnie z art. 4 rozporządzenia (UE) 2015/2365 należy dostosować do obowiązku zgłaszania transakcji na instrumentach pochodnych do repozytoriów transakcji zgodnie z art. 9 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 2 . Wymogi dotyczące zgłaszania, które określają szczegółowe informacje dotyczące transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, powinny być zatem podobne do wymogów dotyczących zgłaszania, które określają szczegółowe informacje dotyczące instrumentów pochodnych.
(2) Aby zapewnić wydajność procesu zgłaszania i użyteczność zgłaszanych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, szczegółowe informacje dotyczące tych transakcji należy dostosować do rodzajów transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych określonych w rozporządzeniu (UE) 2015/2365. W odniesieniu do zgłaszania transakcji z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego celem rozporządzenia (UE) 2015/2365 jest wychwycenie transakcji, które służą temu samemu celowi co transakcje odkupu, transakcje zwrotne kupno-sprzedaż lub transakcje udzielenia pożyczki papierów wartościowych, a zatem stanowią podobne ryzyko dla stabilności finansowej z uwagi na umożliwianie narastania dźwigni finansowej i procykliczności oraz zacieśniania wzajemnych powiązań na rynkach finansowych lub z powodu wpływu tych transakcji na płynność i transformację terminów zapadalności. O ile zatem transakcje z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego obejmują transakcje podlegające umowom o dostarczenie zabezpieczenia między instytucjami finansowymi a ich klientami, w przypadku gdy instytucje finansowe świadczą usługi brokerskie na rzecz klientów, nie obejmują ono innych pożyczek, takich jak pożyczki na potrzeby restrukturyzacji przedsiębiorstw, które, pomimo iż mogą wiązać się z papierami wartościowymi, nie prowadzą do wystąpienia ryzyka systemowego, o którym mowa w rozporządzeniu (UE) 2015/2365.
(3) Ważne jest, aby szczegółowe informacje dotyczące transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych rozliczanych przez kontrahenta centralnego były prawidłowo zgłaszane i można je było łatwo zidentyfikować, bez względu na to, czy dana transakcja finansowana z użyciem papierów wartościowych została rozliczona w tym samym dniu czy w terminie późniejszym niż dzień zawarcia tej transakcji.
(4) W celu zapewnienia kompleksowej sprawozdawczości, w przypadku gdy określone szczegółowe informacje dotyczące zabezpieczenia nie są znane na dzień transakcji, kontrahenci powinni zaktualizować informacje dotyczące zabezpieczenia, jak tylko informacje te staną się dostępne dla kontrahentów i nie później niż w dniu roboczym następującym po dacie waluty danej transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych.
(5) Aby organy korzystające z dostępu do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które to informacje są przechowywane w repozytoriach transakcji, otrzymywały bardziej przydatne informacje, kontrahenci powinni zgłaszać do repozytoriów transakcji międzynarodowy kod identyfikujący papier wartościowy (kod ISIN) koszyka zabezpieczenia stosowanego do przekazania zabezpieczenia w ramach transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, jeżeli koszyk ten posiada taki kod.
(6) W przypadku gdy kontrahenci przekazują zabezpieczenie na podstawie wartości ekspozycji netto, co jest wynikiem kompensowania szeregu transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych pomiędzy dwoma kontrahentami, często nie jest możliwe szczegółowe przypisanie zabezpieczenia do poszczególnych transakcji, w związku z czym szczegółowy przydział zabezpieczenia może nie być znany. W takich sytuacjach kontrahenci powinni mieć możliwość zgłoszenia zabezpieczenia niezależnie od pożyczki bazowej.
(7) Podstawą niniejszego rozporządzenia jest projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożonych Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych ("ESMA") zgodnie z procedurą określoną w art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 3 .
(8) ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat tego projektu regulacyjnych standardów technicznych, przeanalizował potencjalne związane z nim koszty i korzyści oraz zwrócił się o opinię do działającej przy ESMA Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: