DECYZJA RADY (UE) 2019/400
z dnia 22 stycznia 2019 r.
w sprawie podpisania, w imieniu Unii, Umowy o statusie między Unią Europejską a Republiką Serbii dotyczącej działań prowadzonych przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej na terytorium Republiki Serbii
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zgodnie z art. 54 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1624 1 , jeżeli przewiduje się rozmieszczenie zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej w państwach trzecich w ramach działań, na potrzeby których członkowie zespołów dysponują uprawnieniami wykonawczymi lub w ramach innych działań w państwach trzecich, Unia zawiera z danym państwem trzecim umowę o statusie. Taka umowa o statusie powinna objąć wszelkie aspekty niezbędne do przeprowadzenia działań.
(2) W dniu 21 lutego 2017 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji z Republiką Serbii w sprawie umowy o statusie dotyczącej działań prowadzonych przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej na terytorium Republiki Serbii.
(3) Negocjacje w sprawie umowy o statusie rozpoczęły się dnia 7 kwietnia 2017 r. i zostały pomyślnie zakończone parafowaniem Umowy o statusie między Unią Europejską a Republiką Serbii dotyczącej działań prowadzonych przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej na terytorium Republiki Serbii (zwana dalej "Umową") w dniu 20 września 2018 r.
(4) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE 2 ; Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w związku z tym w jej przyjęciu i nie jest nią związane ani jej nie stosuje.
(5) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE 3 ; Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jej przyjęciu i nie jest nią związana ani jej nie stosuje.
(6) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani jej nie stosuje. Ponieważ niniejsza decyzja ma na celu rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu Dania podejmuje w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszej decyzji decyzję, czy dokona jej transpozycji do swego prawa krajowego.
(7) Umowa powinna zostać zatem podpisana, z zastrzeżeniem jej zawarcia w późniejszym terminie, a załączone deklaracje powinny zostać zatwierdzone,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: