a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/216 2 stanowi, że kontyngenty taryfowe uwzględnione w unijnej liście koncesyjnej załączonej do Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 mają być podzielone między Unię a Zjednoczone Królestwo na podstawie udziału UE-27 w wykorzystaniu kontyngentu określonego w załączniku do tego rozporządzenia.
(2) W związku z tym należy wprowadzić środki w celu wdrożenia podziału odpowiednich kontyngentów taryfowych na niektóre produkty rolne określonych w części A załącznika do rozporządzenia (UE) 2019/216. W szczególności należy ustanowić, że ilości objęte kontyngentem taryfowym określone w rozporządzeniach otwierających odpowiednie kontyngenty taryfowe zostają zastąpione nowymi ilościami wynikającymi z podziału wdrożonego na mocy niniejszego rozporządzenia.
(3) W ramach niektórych kontyngentów taryfowych uwzględnionych w unijnej liście koncesyjnej załączonej do Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 określone ilości przydzielono poszczególnym państwom trzecim w ramach międzynarodowych zobowiązań Unii. Konieczne jest zatem rozdzielenie tych konkretnie przydzielonych ilości między Unię a Zjednoczone Królestwo na podstawie podziału określonego w rozporządzeniu (UE) 2019/216 i z uwzględnieniem historycznych przepływów handlowych między tymi państwami trzecimi, Unią a Zjednoczonym Królestwem.
(4) Jako że dzień, od którego odpowiedni artykuł rozporządzenia (UE) 2019/216 prawdopodobnie zacznie mieć zastosowanie, może przypaść w okresie obowiązywania kontyngentu, który rozpoczął swój bieg, należy określić szczegółowe zasady wdrożenia podziału ilości, które nie zostały jeszcze przydzielone w tym dniu, w odniesieniu do kontyngentów taryfowych, których okres obowiązywania rozpoczyna się przed dniem, od którego stosuje się art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/216, a kończy się po tym dniu. Jednakże w takich przypadkach podzielone ilości kontyngentu taryfowego nie powinny przekraczać nowych ilości dostępnych dla UE-27, określonych w niniejszym rozporządzeniu dla każdego kontyngentu taryfowego zarządzanego przy pomocy metody "równoczesnego badania", z uwzględnieniem ilości przydzielonych w państwach członkowskich innych niż Zjednoczone Królestwo przed dniem, od którego stosuje się art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/216.
(5) Aby zapewnić podmiotom gospodarczym pewność prawa i przejrzystość, Komisja powinna opublikować ilości dostępne po podziale tych kontyngentów taryfowych w ciągu dwóch dni roboczych od dnia, od którego stosuje się art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/216.
(6) Konieczne jest również ustanowienie zasad dotyczących ważności praw i obowiązków wynikających z pozwoleń na przywóz wydanych oraz uprawnień do przywozu przyznanych przez organy wydające pozwolenia w Zjednoczonym Królestwie lub przez organy wydające pozwolenia w innych państwach członkowskich.
(7) W celu zapewnienia, aby od dnia, od którego stosuje się art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/216, przywóz w ramach kontyngentów taryfowych uwzględnionych w unijnej liście koncesyjnej załączonej do Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994, był realizowany wyłącznie przez podmioty gospodarcze mające siedzibę w Unii, należy wprowadzić szczegółową zasadę dotyczącą ważności pozwoleń na przywóz i uprawnień do przywozu przeniesionych na podmioty gospodarcze mające siedzibę w Zjednoczonym Królestwie i niewykorzystanych do tego dnia.
(8) Aby zapewnić podmiotom gospodarczym pewność prawa i przejrzystość, należy wyjaśnić, że z wyjątkiem przypadków, w których pozwolenia na przywóz zostały wydane, a uprawnienia do przywozu zostały przyznane przez organy wydające pozwolenia w Zjednoczonym Królestwie, nadal mają zastosowanie obowiązujące przepisy Unii w zakresie praw i obowiązków wynikających z pozwoleń na przywóz i uprawnień do przywozu, w tym praw dotyczących zabezpieczeń. Ponadto należy ustanowić przepisy dotyczące pozwoleń na przywóz przeniesionych na podmioty gospodarcze mające siedzibę w Zjednoczonym Królestwie.
(9) Porozumienie w formie wymiany listów dotyczące konsultacji między Wspólnotą Europejską a Królestwem Tajlandii w ramach art. XXIII GATT 3 , zatwierdzone decyzją Rady 96/317/WE 4 , przewiduje otwarcie dodatkowego rocznego autonomicznego kontyngentu taryfowego na skrobię z manioku w wysokości 10 500 ton, z czego 10 000 ton jest zarezerwowanych dla Tajlandii, a 500 ton jest dostępnych dla wszystkich państw trzecich. Do celów zarządzania wspomniane 500 ton dodano do kontyngentu taryfowego WTO o numerze porządkowym 09.0132 (CN 1108 14 00 - skrobia z manioku), który należy rozdzielić w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z Unii. Dlatego kontyngent taryfowy w wysokości 500 ton (CN 1108 14 00 - skrobia z manioku) musi zostać oddzielony od ilości, które należy rozdzielić w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z Unii, i jako taki powinien zostać udostępniony pod odrębnym numerem porządkowym.
(10) Niniejsze rozporządzenie należy stosować od dnia, od którego zastosowanie ma art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/216.
(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
