KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 138/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 grudnia 2003 r. dotyczące rachunków gospodarczych dla rolnictwa we Wspólnocie 1 , w szczególności jego art. 2 ust. 2 i art. 3 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie (UE) nr 549/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady 2 ("ESA 2010") zawiera ramy odniesienia obejmujące wspólne normy, definicje, klasyfikacje i reguły rachunkowości dotyczące sporządzenia rachunków państw członkowskich w celu zaspokojenia wymagań statystycznych Unii.
(2) Rachunki gospodarcze dla rolnictwa są rachunkami satelitarnymi rachunków narodowych w rozumieniu ESA 2010, które służą uzyskaniu wyników zharmonizowanych i porównywalnych między państwami członkowskimi na użytek sporządzania rachunków na potrzeby Unii.
(3) Ponieważ ESA 2010 stanowi rewizję ESA 95, konieczne jest wprowadzenie nowych odniesień w załącznikach I i II do rozporządzenia (WE) nr 138/2004.
(4) Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki I i II do rozporządzenia (WE) nr 138/2004,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 33 z 5.2.2004, s. 1.
2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 549/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych w Unii Europejskiej (Dz.U. L 174 z 26.6.2013, s. 1).
* Europejski system rachunków narodowych i regionalnych - ESA 2010, Luksemburg 2013.
* Należy podkreślić, że chociaż ESA daje pierwszeństwo lokalnym JDG, jednostką najbardziej odpowiednią do analizy procesu produkcji jest jednostka jednorodnej produkcji. Jednostka ta wykorzystywana jest do analizy przepływów międzygałęziowych, ponieważ dokładnie koresponduje z typem działalności. Tak więc jednostki instytucjonalne dzielone są na tyle jednostek jednorodnej produkcji, ile występuje w nich rodzajów działalności (innych niż pomocnicze). Dzięki grupowaniu jednostek jednorodnej produkcji, możliwe jest podzielenie gospodarki narodowej na »czyste« (jednorodne) gałęzie. Jednostka jednorodnej produkcji z zasady nie może być obserwowana bezpośrednio. Z tego względu rachunki jednorodnych gałęzi nie mogą być opracowywane na bazie grup jednostek jednorodnej produkcji. ESA opisuje metodę opracowania tych rachunków. Wiąże się ona z przypisaniem produkcji drugorzędnej i odpowiadających jej kosztów gałęzi działalności do właściwych jednorodnych branż (ESA 2010, od 2.153 do 2.156, od 9.52 do 9.63).
* Są to małe jednostki produkujące na własne potrzeby, nie na sprzedaż, które prowadzą działalność rolniczą, ale nie są od niej uzależnione ekonomicznie.
* W SNA 2008 (10.94) inaczej niż ESA 2010 (3.140) uważa się, że amortyzacja środków trwałych powinna być obliczana dla inwentarza żywego.
* Opowiadają one w szczególności wynagrodzeniom i płacom, które pracodawcy nadal wypłacają swoim pracownikom tymczasowo w wypadku choroby, macierzyństwa, wypadków w miejscu pracy, niepełnosprawności czy zwolnień, o ile te kwoty mogą być oddzielnie identyfikowane.
* Jeżeli jednak dotacja ma na celu sfinansowanie zarówno amortyzacji długu, jak i zapłaty odsetek od tego długu, i kiedy nie jest możliwe rozdzielenie jej pomiędzy te dwa elementy, wówczas cała kwota dotacji jest traktowana jak dotacja na inwestycje.
* Odsetki do otrzymania odpowiadają pozycji »Pozostałe kwoty do otrzymania« (F.8) na rachunku finansowym.
* Nie wyklucza to możliwości eliminowania w pewnych okolicznościach rozbieżności, jeśli autorzy obliczeń uznają to za wskazane w celu poprawienia ogólnej zgodności danych.