Rozporządzenie delegowane 2017/389 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 w odniesieniu do parametrów obliczania kar pieniężnych z tytułu nieprzeprowadzenia rachunku oraz działalności CDPW w przyjmującym państwie członkowskim

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2017/389

z dnia 11 listopada 2016 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 w odniesieniu do parametrów obliczania kar pieniężnych z tytułu nieprzeprowadzenia rachunku oraz działalności CDPW w przyjmującym państwie członkowskim

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych, zmieniające dyrektywy 98/26/WE i 2014/65/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 236/2012 ¹ , w szczególności jego art. 7 ust. 14 oraz art. 24 ust. 7,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Przepisy niniejszego rozporządzenia są ściśle powiązane, ponieważ dotyczą elementów koniecznych do wdrożenia środków określonych w rozporządzeniu (UE) nr 909/2014. Aby zapewnić spójność między tymi środkami oraz ułatwić osobom podlegającym tym przepisom całościowy wgląd w te przepisy i łatwy dostęp do nich, wskazane jest włączenie tych wszystkich elementów dotyczących środków na mocy rozporządzenia (UE) nr 909/2014 do jednego rozporządzenia.

(2) Rozporządzenie (UE) nr 909/2014 wymaga, aby centralne depozyty papierów wartościowych (CDPW) nakładały kary pieniężne na uczestników ich systemów rozrachunku papierów wartościowych, którzy doprowadzają do nieprzeprowadzenia rozrachunku (uczestnicy niewywiązujący się ze zobowiązania).

(3) Aby zagwarantować, że kary pieniężne nałożone na uczestników niewywiązujących się ze zobowiązania będą stanowiły skuteczny środek odstraszający, parametry obliczania wysokości kar pieniężnych powinny być ściśle związane z wartością instrumentów finansowych, z których dostawy nie wywiązano się, oraz w przypadku których należy zastosować odpowiednią stawkę kar. Wartość bazowych instrumentów finansowych transakcji powinna również stanowić podstawę dla obliczania wysokości kary pieniężnej w przypadku nieprzeprowadzenia rozrachunku wynikającego z braku środków pieniężnych. Wysokość kar pieniężnych powinna stanowić zachętę dla uczestników niewywiązujący się ze zobowiązania do natychmiastowego dokonania zaległego rozrachunku transakcji. Aby zapewnić skuteczną realizację celów związanych z nałożeniem kar pieniężnych, należy na bieżąco monitorować odpowiedniość parametrów obliczania oraz w razie potrzeby dostosowywać je na podstawie wpływu takich kar na rynek.

(4) W świetle znacznych różnic w cenie instrumentów finansowych w wielu transakcjach bazowych oraz w celu ułatwienia obliczania kar pieniężnych wartość instrumentów finansowych powinna opierać się o jeden kurs odniesienia. CDPW powinny stosować ten sam kurs odniesienia danego dnia przy obliczaniu kar pieniężnych z tytułu nieprzeprowadzenia rozrachunku dotyczącego takich samych instrumentów finansowych. Kary finansowe powinny zatem stanowić wynik pomnożenia liczby bazowych instrumentów finansowych transakcji, z których rozrachunku nie przeprowadzono według odpowiedniego kursu odniesienia. Kurs odniesienia należy ustalić w oparciu o obiektywne i wiarygodne dane i metodyki.

(5) Biorąc pod uwagę, że automatyzacja obliczeń kar pieniężnych powinna zapewnić ich skuteczne stosowanie przez CDPW, odpowiednie stawki kar powinny być oparte o jedną, łatwą do zautomatyzowania i zastosowania, tabelę wartości. Należy określić taki poziom stawek kar dla różnych rodzajów instrumentów finansowych, aby w rezultacie kary pieniężne spełniały warunki rozporządzenia (UE) nr 909/2014.

(6) Rozrachunek transakcji na akcjach jest zazwyczaj mocno znormalizowany. W przypadku płynnego rynku akcji, które można wówczas łatwo nabyć, nieprzeprowadzenie rozrachunku powinno podlegać najwyższej stawce kar, aby stanowiła ona zachętę dla uczestników niewywiązujących się ze zobowiązania do terminowego dokonania rozrachunku transakcji, z którego się nie wywiązali. Akcje, w przypadku których rynek nie jest płynny, podlegają niższej stawce kar, ponieważ niższa stawka kar powinna również wywołać efekt odstraszający, nie wpływając negatywnie na sprawne i prawidłowe funkcjonowanie rynków finansowych.

(7) Wysokość kar pieniężnych w przypadku nieprzeprowadzenia rozrachunku transakcji na instrumentach dłużnych przez emitentów długu państwowego powinna uwzględniać zazwyczaj dużą wielkość takich transakcji i ich znaczenie dla sprawnego i prawidłowego funkcjonowania rynków finansowych. Nieprzeprowadzenie rozrachunku powinno wówczas podlegać najniżej stawce kar. Wspomniana stawka kar powinna jednak wywołać efekt odstraszający i stanowić zachętę do terminowego rozrachunku.

(8) Rynek instrumentów dłużnych, które nie zostały wyemitowane przez emitenta długu państwowego, jest mniej płynny, a wielkość transakcji na takich instrumentach jest mniejsza. Wspomniane instrumenty dłużne wpływają również w mniejszym stopniu na sprawne i prawidłowe funkcjonowanie rynków finansowych niż instrumenty dłużne wyemitowane przez emitentów długu państwowego. Stawka kar z tytułu nieprzeprowadzenia rozrachunku powinna być zatem wyższa niż w przypadku instrumentów dłużnych wyemitowanych przez emitenta długu państwowego.

(9) Nieprzeprowadzenie rozrachunku transakcji na instrumentach dłużnych powinno podlegać niższym stawkom kar niż nieprzeprowadzenie rozrachunku transakcji na innych instrumentach finansowych w świetle ich ogólnej większej wielkości, nieunormowanego rozrachunku, większego wymiaru transgranicznego i znaczenia dla sprawnego i prawidłowego funkcjonowania rynków finansowych. Wspomniana niższa stawka kar powinna jednak wywołać efekt odstraszający i stanowić zachętę do terminowego rozrachunku.

(10) Rozrachunek instrumentów finansowych innych niż udziały i instrumenty dłużne, które mieszczą się w zakresie rozporządzenia (UE) nr 909/2014, takie jak kwity depozytowe, uprawnienia do emisji i fundusze inwestycyjne typu ETF, zwykle nie są mocno znormalizowane, a ich rynki nie są płynne. Często są one przedmiotem transakcji pozagiełdowych. W świetle ograniczonego wolumenu i wielkości transakcji oraz w celu odzwierciedlenia ich nieznormalizowanego zawierania i rozrachunku, nieprzeprowadzenie rozrachunku powinno podlegać podobnej stawce kar do stawki ustalonej dla akcji, których rynek nie jest płynny.

(11) Należy dostosować parametry obliczania kar pieniężnych do specyfiki pewnych systemów obrotu, takich jak rynek rozwoju MŚP, jak określono w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE ² . Kary pieniężne z tytułu nieprzeprowadzenia rozrachunku nie powinny utrudniać małym i średnim przedsiębiorstwom (MŚP) dostępu do rynku finansowego jako alternatywy dla kredytów bankowych. Dodatkowo rozporządzenie (UE) nr 909/2014 pozwala rynkom rozwoju MŚP na możliwość niestosowania procedury zakupu na otwartym rynku w przypadku nieprzeprowadzenia rozrachunku przez 15 dni po zamierzonej dacie rozrachunku. W związku z tym kary pieniężne z tytułu nieprzeprowadzenia rozrachunku transakcji na instrumentach finansowych będącymi przedmiotem obrotu na rynkach rozwoju MŚP mogą mieć zastosowanie przez dłuższy czas niż ma to miejsce w przypadku innych instrumentów finansowych. Biorąc pod uwagę czas stosowania kar pieniężnych, mniejszą płynność i specyfikę rynku rozwoju MŚP stopę kary finansowej z tytułu nieprzeprowadzenia rozrachunku transakcji na instrumentach finansowych będącymi przedmiotem obrotu w takich systemach należy ustalić na konkretnym poziomie, który powinien zachęcić do terminowego rozrachunku, ale nie powinien wpływać niekorzystnie na ich należyte i właściwe funkcjonowanie. Należy również zapewnić, aby w przypadkach nieprzeprowadzenia rozrachunku transakcji na niektórych instrumentach finansowych, takich jak instrumenty dłużne będące przedmiotem obrotu w takich systemach miała zastosowanie niższa stopa kary finansowej niż w odniesieniu do podobnych instrumentów dłużnych będących w obrocie na innych rynkach.

(12) Nieprzeprowadzenie rozrachunku z powodu braku gotówki powinno podlegać pojedynczej stopie kary finansowej w odniesieniu do wszystkich transakcji, biorąc pod uwagę, że taka sytuacja jest niezależna od rodzaju aktywów i płynności danego instrumentu finansowego czy rodzaju transakcji. Aby zapewnić efekt odstraszający i zachęcić do terminowego dokonania rozrachunku przez uczestników niewywiązujących się z zobowiązania poprzez zaciągnięcie pożyczki gotówkowej, należy zastosować koszt pożyczki gotówkowej jako podstawę stopy kary finansowej. Jako najbardziej odpowiednią stopą kary finansowej należy przyjąć oficjalną stopę procentową banku centralnego emitującego walutę rozliczeniową, która powinna wykazywać koszty finansowania zewnętrznego takiej waluty.

(13) Rozporządzenie (UE) nr 909/2014 stwarza CDPW możliwość świadczenia ich usług na terenie Unii pod nadzorem właściwych organów swoich państw członkowskich pochodzenia. Aby zapewnić odpowiedni poziom bezpieczeństwa usług świadczonych przez CDPW w przyjmujących państwach członkowskich, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 909/2014 odpowiednie właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia muszą dokonać uzgodnień dotyczących współpracy w zakresie nadzorowania działalności CDPW w przyjmujących państwach członkowskich, jeżeli operacje CDPW nabiorą charakteru działalności o istotnej wadze dla funkcjonowania rynku papierów wartościowych i ochrony inwestorów tych w przyjmujących państwach członkowskich.

(14) Aby kompleksowo ustalić, czy operacje CDPW nabrały charakteru działalności o istotnej wadze dla funkcjonowania rynków papierów wartościowych i ochrony inwestorów tych w przyjmujących państwach członkowskich, należy zapewnić, aby kryteria oceny uwzględniały podstawowe usługi świadczone przez CDPW w przyjmujących państwach członkowskich zgodnie z sekcją A załącznika do rozporządzenia (UE) nr 909/2014, biorąc pod uwagę, że CDPW świadczą takie podstawowe usługi występując w charakterze infrastruktur rynków finansowych.

(15) Na potrzeby dokonania oceny znaczenia działalności CDPW w przyjmujących państwach członkowskich kryteria oceny powinny uwzględniać wolumen podstawowych usług świadczonych przez CDPW użytkownikom tych usług z przyjmujących państw członkowskich, w tym emitentom, uczestnikom systemów rozrachunku papierów wartościowych lub innym posiadaczom rachunków papierów wartościowych prowadzonych przez CDPW. Jeżeli wolumen podstawowych usług świadczonych przez CDPW użytkownikom z przyjmujących państw członkowskich jest dostatecznie duży, operacje CDPW w takich przyjmujących państwach członkowskich należy uznać za mające charakter działalności o istotnej wadze dla funkcjonowania rynku papierów wartościowych i ochrony inwestorów, biorąc pod uwagę, że wszelkie niewydolności lub uchybienia w operacjach przedmiotowych CDPW mogą wpłynąć na sprawne funkcjonowanie rynków papierów wartościowych i ochronę inwestorów w danych przyjmujących państwach członkowskich. W celu zapewnienia kompleksowej oceny należy zastosować kryteria oceny, które uwzględniają niezależnie wolumen każdej podstawowej usługi świadczonej przez CDPW użytkownik z przyjmujących państw członkowskich.

(16) Jeżeli CDPW emitują lub posiadają na centralnie prowadzonym rachunku duże części papierów wartościowych dla emitentów mających siedzibę w przyjmujących państwach członkowskich lub jeżeli prowadzą centralną usługę prowadzenia rachunków dużej części papierów wartościowych na rzecz uczestników ich systemów rozrachunkowych papierów wartościowych lub innych posiadaczy rachunków mających siedzibę w przyjmujących państwach członkowskich, ich operacje należy uznać za mające charakter działalności o istotnej wadze dla funkcjonowania rynku papierów wartościowych i ochrony inwestorów w danych przyjmujących państwach członkowskich.

(17) Jeżeli CDPW dokonują rozrachunku transakcji o dużej wartości na papierach wartościowych wyemitowanych przez emitentów mających siedzibę w przyjmujących państwach członkowskich lub jeżeli dokonują rozliczenia instrukcji rozrachunku o dużej wartości wydanych przez uczestników lub innych posiadaczy rachunków papierów wartościowych mających siedzibę w przyjmujących państwach członkowskich, ich operacje należy uznać za mające charakter działalności o istotnej wadze dla funkcjonowania rynku papierów wartościowych i ochrony inwestorów w danych przyjmujących państwach członkowskich.

(18) Zgodnie z dyrektywą 98/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ³  państwa członkowskie mogą wskazać systemy rozrachunku papierów wartościowych regulowane ich prawem krajowym na potrzeby zastosowania przedmiotowej dyrektywy, jeżeli uważają, że takie wskazanie jest uzasadnione ryzykiem systemowym. Jeżeli CDPW prowadzą systemy rozrachunku papierów wartościowych wskazane przez przyjmujące państwa członkowskie zgodnie z dyrektywą 98/26/WE, ich operacje należy uznać za mające charakter działalności o istotnej wadze dla funkcjonowania rynku papierów wartościowych i ochrony inwestorów w danych przyjmujących państwach członkowskich.

(19) Oceny działalności CDPW powinny być dokonywane z dostateczną częstotliwością, aby umożliwić zainteresowanym organom dokonanie bez zbędnej zwłoki uzgodnień dotyczących współpracy z chwilą, gdy operacje przedmiotowych CDPW nabiorą charakteru działalności o istotnej wadze dla funkcjonowania rynku papierów wartościowych i ochrony inwestorów tych w przyjmujących państwach członkowskich.

(20) Jeżeli operacje przedmiotowych CDPW nabiorą charakteru działalności o istotnej wadze dla funkcjonowania rynku papierów wartościowych i ochrony inwestorów tych w przyjmującym państwie członkowskim, należy uznać te operacje za mające charakter działalności o istotnej wadze przez dostatecznie długi okres, aby przedmiotowe orany mogły dokonać bez zbędnej zwłoki skutecznych i wydajnych uzgodnień dotyczących współpracy zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 909/2014.

(21) Podstawę obliczenia związanych z ocenami w ramach niniejszego rozporządzenia powinny stanowić obiektywne dane i metodyki. Biorąc pod uwagę, że podstawę niektórych obliczeń wymaganych na mocy niniejszego rozporządzenia stanowią zasady określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 ⁴ , obliczeń tych należy dokonywać wyłącznie w przypadku, gdy rozporządzenie (UE) nr 600/2014 ma zastosowanie.

(22) Biorąc pod uwagę, że środki dotyczące nieprzeprowadzenia rozrachunku powiązane z obliczeniami kar pieniężnych oraz niektóre środki dotyczące ustalenia istotnej wagi działalności mogą wymagać istotnych zmian w systemach informatycznych, badania rynku i dostosowań do porozumień prawnych między przedmiotowymi stronami, w tym CDPW i innymi uczestnikami rynku, należy uwzględnić wystarczającą ilość czasu na zastosowanie odpowiednich środków, aby CDPW i innym przedmiotowym stronom mogły spełnić niezbędne wymagania,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia "instrukcja rozrachunku" oznacza zlecenie transferu według definicji podanej w art. 2 lit. i) dyrektywy 98/26/WE.

Artykuł  2

Obliczenie kar pieniężnych

Poziom kar pieniężnych, o których mowa w art. 7 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 909/2014, z tytułu nieprzeprowadzenia rozrachunku transakcji na danym instrumencie finansowym jest obliczany poprzez zastosowanie odpowiedniej stawki kar określonej w załączniku do niniejszego rozporządzenia do kursu odniesienia transakcji określonego zgodnie z art. 3 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  3

Kurs odniesienia transakcji

1. Kurs odniesienia, o którym mowa w art. 2, jest równy zagregowanej wartości rynkowej instrumentu finansowego określonej zgodnie z art. 7 za każdy dzień roboczy, w którym nie przeprowadzono rozrachunku transakcji.

2. Kurs odniesienia, o którym mowa w akapicie 1, jest wykorzystywany do obliczenia poziomu kar pieniężnych w odniesieniu do wszystkich przypadków nieprzeprowadzenia rozrachunku bez względu na to, czy rozrachunek nie został przeprowadzony w wyniku braku papierów wartościowych, czy też w wyniku braku gotówki.

Artykuł  4

Kryteria ustanawiania istotnej wagi CDPW

Operacje CDPW prowadzone w przyjmującym państwie członkowskim uważa się za działalność mającą istotną wagę dla funkcjonowania rynków papierów wartościowych i ochrony inwestorów w przyjmującym państwie członkowskim, jeżeli spełnione jest co najmniej jedno z kryteriów określonych w art. 5 i 6.

Artykuł  5

Kryteria ustanawiania istotnej wagi usług notarialnych i centralnej usługi prowadzenia rachunku

1. Świadczenie usług notarialnych i centralnej usługi prowadzenia rachunku, o czym mowa w pkt 1 i 2 sekcji A załącznika do rozporządzenia (UE) nr 909/2014, przez CDPW w przyjmujący państwie członkowskie uznaje się za mające istotną wagę dla funkcjonowania rynków papierów wartościowych i ochrony inwestorów w tym przyjmującym państwie członkowskim, jeśli spełnione jest co najmniej jedno z następujących kryteriów:

a) zagregowana wartość rynkowa instrumentów finansowych wyemitowanych przez emitentów z przyjmującego państwa członkowskiego, które zostały pierwotnie zarejestrowane w CDPW lub znajdują się na rachunku centralnie prowadzonym przez CDPW, stanowi co najmniej 15 % łącznej wartości instrumentów finansowych wyemitowanych przez emitentów z przyjmującego państwa członkowskiego, które zostały pierwotnie zarejestrowane lub znajdują się na rachunku centralnie prowadzonym przez wszystkie CDPW w UE;

b) zagregowana wartość rynkowa instrumentów finansowych, które znajdują się na rachunkach centralnie prowadzonych przez CDPW na rzecz uczestników i innych posiadaczy rachunków papierów wartościowych z przyjmującego państwa członkowskiego, stanowi co najmniej 15 % łącznej wartości instrumentów finansowych znajdujących się na rachunkach centralnie prowadzonych przez wszystkie CDPW z siedzibą w Unii na rzecz uczestników lub posiadaczy rachunków papierów wartościowych z przyjmującego państwa członkowskiego.

2. Na potrzeby ust. 1 wartość rynkowa instrumentu finansowego jest określana zgodnie z art. 7.

3. Jeżeli spełnione zostało dowolne z kryteriów określonych w ust. 1, operacje prowadzone przez CDPW w przyjmującym państwie członkowskim należy uznać za mające istotną wagę dla funkcjonowania rynków papierów wartościowych i ochrony inwestorów w tym przyjmującym państwie członkowskim na odnawialne okresy trzech lat począwszy od dnia 30 kwietnia roku następującego po spełnieniu kryteriów.

Artykuł  6

Kryteria ustanawiania istotnej wagi usług rozrachunkowych

1. Świadczenie usług rozrachunku, o których mowa w punkcie 3 sekcji A załącznika do rozporządzenia (UE) nr 909/2014, przez CDPW w przyjmujący państwie członkowskie uznaje się za mające istotną wagę dla funkcjonowania rynków papierów wartościowych i ochrony inwestorów w tym przyjmującym państwie członkowskim, jeśli spełnione jest co najmniej jedno z następujących kryteriów:

a) roczna wartość instrukcji rozrachunku powiązanych z transakcjami na instrumentach finansowych wyemitowanych przez emitentów z przyjmującego państwa członkowskiego i rozliczonych przez CDPW stanowi co najmniej 15 % łącznej rocznej wartości wszystkich instrukcji rozrachunku powiązanych z transakcjami na instrumentach finansowych wyemitowanych przez emitentów z przyjmującego państwa członkowskiego i rozliczonych przez CDPW z siedzibą w Unii;

b) roczna wartość instrukcji rozrachunku rozliczonych przez CDPW na rzecz uczestników lub posiadaczy rachunków papierów wartościowych z przyjmującego państwa członkowskiego stanowi co najmniej 15 % łącznej rocznej wartości instrukcji rozrachunku rozliczonych przez CDPW z siedzibą w Unii na rzecz uczestników lub posiadaczy rachunków papierów wartościowych z przyjmującego państwa członkowskiego;

c) CDPW prowadzi system rozrachunku papierów wartościowych regulowany prawem przyjmującego państwa członkowskiego i został zgłoszony do Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA).

2. Do celów ust. 1 lit. a) i b) instrukcja rozrachunku ma następującą wartość:

a) w przypadku odpłatnej instrukcji rozrachunku wartość odpowiedniej transakcji na instrumentach finansowych wprowadzona do systemu rozrachunku papierów wartościowych;

b) w przypadku bezpłatnych instrukcji rozrachunku zagregowana wartość rynkowa właściwego instrumentu finansowego określona zgodnie z art. 7.

3. Jeżeli spełnione zostało dowolne z kryteriów określonych w ust. 1, operacje CDPW w przyjmującym państwie członkowskim należy uznać za działalność mająca istotną wagę dla funkcjonowania rynków papierów wartościowych i ochrony inwestorów w przedmiotowym przyjmującym państwie członkowskim na odnawialne okresy trzech lat począwszy od dnia 30 kwietnia roku następującego po spełnieniu kryteriów.

Artykuł  7

Określenie wartości rynkowej

Wartość rynkową instrumentów finansowych, o których mowa w art. 3, 5 i 6 niniejszego rozporządzenia, określa się w następujący sposób:

a) w przypadku instrumentów finansowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 600/2014, dopuszczonych do obrotu w systemie obrotu w obrębie Unii, wartością rynkową odnośnych instrumentów finansowych jest kurs zamknięcia najodpowiedniejszego rynku w sensie płynności, o którym mowa w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 600/2014;

b) w przypadku instrumentów finansowych dopuszczonych do obrotu w systemie obrotu w obrębie Unii innym niż wspomniany w lit. a) wartością rynkową jest kurs zamknięcia przyjęty z systemu obrotu w obrębie Unii charakteryzującego się najwyższym obrotem;

c) w przypadku instrumentów finansowych innych niż te, o których mowa w lit. a) i b), wartość rynkowa zostaje określona na podstawie wcześniej ustalonej metodyki zatwierdzonej przez właściwy organ odpowiedniego CDPW, która nawiązuje do kryteriów dotyczących rzetelnych danych rynkowych, takich jak ceny rynkowe dostępne w systemach obrotu lub firmach inwestycyjnych.

Artykuł  8

Przepisy przejściowe

1. Kryteria, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a) i art. 6 ust. 1 lit. c), mają zastosowanie po raz pierwszy w ciągu czterech miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, a ich podstawę stanowią wartości instrumentów finansowych pierwotnie zarejestrowanych lub znajdujących się na rachunkach papierów wartościowych centralnie prowadzonych przez CDPW z dnia 31 grudnia poprzedniego roku kalendarzowego.

2. Kryteria, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. b) i art. 6 ust. 1 lit. a) i b), mają zastosowanie po raz pierwszy w ciągu czterech miesięcy od daty rozpoczęcia stosowania, o której mowa w art. 9 ust. 2, a ich podstawę stanowią wartości instrumentów finansowych znajdujących się na rachunkach papierów wartościowych centralnie prowadzonych przez CDPW z dnia 31 grudnia poprzedniego roku kalendarzowego.

3. W odniesieniu do okresu, który rozpoczyna się w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i kończy w dniu rozpoczęcia stosowania, o którym mowa w art. 55 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 600/2014, zastosowanie mają następujące przepisy:

a) na zasadzie odstępstwa od art. 5 ust. 2 wartością rynkową instrumentów finansowych jest wartość nominalna tych instrumentów;

b) na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 2 lit. b) wartością rynkową odpowiednich instrumentów finansowych jest wartość nominalna tych instrumentów finansowych.

Artykuł  9

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 10 marca 2019 r.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu drugiego:

a) art. 2 i 3 stosuje się od dnia wejścia w życie aktu delegowanego przyjętego przez Komisję zgodnie z art. 7 ust. 15 rozporządzenia (UE) nr 909/2014;

b) art. 7 stosuje się od dnia, o którym mowa w art. 55 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 600/2014;

c) art. 8 stosuje się od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 listopada 2016 r.

	W imieniu Komisji
	Jean-Claude JUNCKER
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

Stawki kar mające zastosowanie do nieprzeprowadzonych rozrachunków

Rodzaj uchybienia	Stawka
1. Nieprzeprowadzenie rozrachunku z powodu braku akcji mających płynny rynek w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 17 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 600/2014, z wyłączeniem akcji, o których mowa w pkt 3	1,0 punkt bazowy
2. Nieprzeprowadzenie rozrachunku z powodu braku akcji niemających płynnego rynku w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 17 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 600/2014, z wyłączeniem akcji, o których mowa w pkt 3	0,5 punktu bazowego
3. Nieprzeprowadzenie rozrachunku z powodu braku instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu na rynkach rozwoju MŚP, z wyłączeniem instrumentów dłużnych, o których mowa w pkt 6	0,25 punktu bazowego
4. Nieprzeprowadzenie rozrachunku z powodu braku instrumentów dłużnych wydanych lub gwarantowanych przez: a) emitenta długu państwowego zdefiniowanego w art. 4 ust. 1 pkt 60 dyrektywy 2014/65/UE; b) emitenta długu państwowego pochodzącego z państwa trzeciego; c) organ rządowy na szczeblu lokalnym; d) bank centralny; e) jakikolwiek wielostronny bank rozwoju, o którym mowa w art. 117 ust. 1 akapit drugi i w art. 117 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (1); f) Europejski Instrument Stabilności Finansowej lub Europejski Mechanizm Stabilności.	0,10 punktu bazowego
5. Nieprzeprowadzenie rozrachunku z powodu braku instrumentów dłużnych innych niż instrumenty dłużne, o których mowa w pkt 4 i 6	0,20 punktu bazowego
6. Nieprzeprowadzenie rozrachunku z powodu braku instrumentów dłużnych będących przedmiotem obrotu na rynkach rozwoju MŚP	0,15 punktu bazowego
7. Nieprzeprowadzenie rozrachunku z powodu braku instrumentów finansowych, których nie uwzględniono w pkt 1-6	0,5 punktu bazowego
8. Nieprzeprowadzenie rozrachunku z powodu braku gotówki	Oficjalna stopa procentowa dla kredytu overnight naliczana przez bank centralny wydający odpowiednią walutę płatności, której dolny limit wynosi 0.
(1)Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).

1 Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 1.

2 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349).

3 Dyrektywa 98/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 maja 1998 r. w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych (Dz.U. L 166 z 11.6.1998, s. 45).

4 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84).

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2017.65.1
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie delegowane 2017/389 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 w odniesieniu do parametrów obliczania kar pieniężnych z tytułu nieprzeprowadzenia rachunku oraz działalności CDPW w przyjmującym państwie członkowskim
• Data aktu: 11/11/2016
• Data ogłoszenia: 10/03/2017
• Data wejścia w życie: 30/03/2017, 10/03/2019