(notyfikowana jako dokument nr C(2016) 4637)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 27 lipca 2016 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych, zmieniającą dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG oraz uchylającą dyrektywę Rady 84/253/EWG 1 , w szczególności jej art. 46 ust. 2 akapit pierwszy,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Na mocy decyzji Komisji 2011/30/UE 2 biegli rewidenci i jednostki audytorskie, którzy dostarczają sprawozdania z badań dotyczących rocznych lub skonsolidowanych sprawozdań finansowych spółek zarejestrowanych w państwach trzecich wymienionych w załączniku II do tej decyzji i których zbywalne papiery wartościowe są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym w państwie członkowskim, są zwolnieni z wymogów art. 45 dyrektywy 2006/43/WE za określone lata obrotowe, pod warunkiem przedstawienia właściwym organom tego państwa członkowskiego określonych informacji.
(2) Komisja przeprowadziła oceny systemów nadzoru publicznego, zapewniania jakości oraz dochodzeń i sankcji dotyczących biegłych rewidentów i jednostek audytorskich w państwach trzecich wymienionych w załączniku II do decyzji 2011/30/UE. Oceny te zostały przeprowadzone przy wsparciu ze strony Europejskiej Grupy Organów Nadzoru nad Biegłymi Rewidentami i w świetle kryteriów określonych w art. 29, 30 i 32 dyrektywy 2006/43/WE, które zawierają przepisy dotyczące systemów nadzoru publicznego, zapewniania jakości oraz dochodzeń i sankcji dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich w państwach członkowskich. W następstwie przeprowadzonych ocen wydaje się, że Mauritius, Nowa Zelandia i Turcja posiadają systemy nadzoru publicznego, zapewniania jakości oraz dochodzeń i sankcji dotyczące biegłych rewidentów i jednostek audytorskich, które spełniają wymogi równoważne wymogom określonym w art. 29, 30 i 32 dyrektywy 2006/43/WE. W związku z tym należy uznać te systemy za równoważne systemom nadzoru publicznego, zapewniania jakości oraz dochodzeń i sankcji dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich w państwach członkowskich.
(3) Ostatecznym celem współpracy między państwami członkowskimi a państwami trzecimi w zakresie systemów nadzoru publicznego, zapewniania jakości oraz dochodzeń i sankcji dotyczących biegłych rewidentów i jednostek audytorskich powinno być osiągnięcie wzajemnego zaufania do systemów nadzoru obu stron dzięki uznaniu ich równoważności.
(4) Bermudy, Kajmany, Egipt i Rosja ustanowiły lub są w trakcie procesu ustanawiania systemów nadzoru publicznego, zapewniania jakości oraz dochodzeń i sankcji dotyczących biegłych rewidentów i jednostek audytorskich. Jednakże w związku z tym, że systemy te zostały ustanowione dopiero niedawno, pewne informacje są nadal niedostępne, przepisy nie zostały jeszcze w pełni wdrożone, nie przeprowadza się kontroli lub nie nakłada się sankcji. Aby przeprowadzić kolejną ocenę na potrzeby podjęcia decyzji w sprawie równoważności tych systemów, konieczne jest uzyskanie dodatkowych informacji od przedmiotowych państw trzecich, aby lepiej poznać te systemy. W związku z tym należy przedłużyć okres przejściowy przyznany decyzją 2011/30/UE w odniesieniu do biegłych rewidentów i jednostek audytorskich dostarczających sprawozdania z badań dotyczące rocznych lub skonsolidowanych sprawozdań finansowych spółek zarejestrowanych w przedmiotowych państwach trzecich, których zbywalne papiery wartościowe są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym w państwie członkowskim.
(5) Aby zapewnić ochronę inwestorów, biegli rewidenci i jednostki audytorskie dostarczający sprawozdania z badań dotyczące rocznych lub skonsolidowanych sprawozdań finansowych spółek zarejestrowanych w państwach trzecich wymienionych w załączniku II do decyzji 2011/30/UE i których zbywalne papiery wartościowe są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym w państwie członkowskim, powinni mieć możliwość kontynuowania w Unii działalności w zakresie badania sprawozdań finansowych bez konieczności rejestracji zgodnie z art. 45 dyrektywy 2006/43/WE przez dodatkowy okres trwający od dnia 1 sierpnia 2016 r. do dnia 31 lipca 2018 r., pod warunkiem przedstawienia wymaganych informacji. W takim przypadku wspomniani biegli rewidenci i jednostki audytorskie powinni mieć możliwość kontynuowania, zgodnie z wymogami danego państwa członkowskiego, swojej działalności związanej ze sprawozdaniami z badań dotyczącymi rocznych lub skonsolidowanych sprawozdań finansowych za lata obrotowe rozpoczynające się w okresie od dnia 1 sierpnia 2016 r. do dnia 31 lipca 2018 r. Niniejsza decyzja nie ma wpływu na prawo państw członkowskich do stosowania własnych systemów dochodzeń i sankcji wobec wspomnianych biegłych rewidentów i jednostek audytorskich.
(6) Komisja będzie regularnie monitorować rozwój sytuacji odnośnie do współpracy z państwami trzecimi w zakresie nadzoru i ram regulacyjnych. Decyzja o stwierdzeniu równoważności lub o przedłużeniu okresu przejściowego pozostaje bez uszczerbku dla możliwości dokonania przez Komisję w dowolnym momencie przeglądu takiej decyzji. Przegląd taki może prowadzić do cofnięcia stwierdzenia równoważności lub do skrócenia okresu przejściowego. Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2011/30/UE.
(7) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 48 ust. 1 dyrektywy 2006/43/WE,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: