a także mając na uwadze, co następuje:(1) Poziom integracji walutowej i gospodarczej w strefie euro stał się w ostatnich latach na tyle wysoki, że każda pomoc finansowa przyznana państwu członkowskiemu, którego walutą jest euro i które ma poważne trudności finansowe, byłaby korzystna dla stabilności finansowej całej strefy euro.
(2) Ponadto od czasu utworzenia europejskiego mechanizmu stabilizacji finansowej ("EMSF") do art. 136 Traktatu dodano, decyzją Rady Europejskiej 2011/199/UE 1 , nowy ustęp wyjaśniający, na jakich warunkach państwa członkowskie, których walutą jest euro, mogą ustanowić mechanizm stabilności dla strefy euro. Europejski Mechanizm Stabilności ("EMS") został ustanowiony przez państwa członkowskie, których walutą jest euro, jako główny mechanizm stabilności dla strefy euro.
(3) Pomoc finansową Unii z EMSF można przyznać wszystkim państwom członkowskim, jeżeli spełnione są warunki określone w art. 122 ust. 2 Traktatu oraz w rozporządzeniu Rady (UE) nr 407/2010 2 . Jednakże ryzyko związane z sytuacją, w której państwo członkowskie traci dostęp do rynku, różni się znacznie w zależności od tego, czy dane państwo członkowskiego jest członkiem strefy euro. Potencjalne negatywne skutki uboczne są znacznie większe dla strefy euro, gdzie trudności finansowe jednego państwa członkowskiego mogą stanowić zagrożenie dla stabilności finansowej całej strefy euro.
(4) Instrumentem finansowym stosowanym do udzielania pomocy finansowej państwu członkowskiemu, którego walutą jest euro, powinien być - co do zasady - EMS, zgodnie z jego uzgodnionymi zasadami. Jednakże mogą zaistnieć sytuacje wyjątkowe, w których ze względów praktycznych, proceduralnych lub finansowych wymagane jest skorzystanie z EMSF, co do zasady przed lub równocześnie z pomocą finansową z EMS. Sytuacje te uzasadniają przeniesienie zasady wzmocnionej solidarności między państwami członkowskimi, których walutą jest euro, niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania unii walutowej, na grunt mechanizmu pomocy finansowej, działającego na podstawie prawa Unii.
(5) W takich okolicznościach przyznanie nowej pomocy finansowej Unii państwu członkowskiemu, którego walutą jest euro, powinno być uzależnione od ustanowienia mechanizmów, które gwarantowałyby, że państwa członkowskie, których walutą nie jest euro, otrzymałyby pełną rekompensatę w przypadku niedokonania płatności w ramach EMSF, co prowadzi do konieczności wykorzystania zasobów budżetu ogólnego Unii lub wezwania przez Komisję do dokonania dodatkowych wpłat przez państwa członkowskie, których walutą nie jest euro. Należy również ustanowić odpowiednie mechanizmy, aby nie dopuścić do nadmiernej rekompensaty na rzecz państw członkowskich, których walutą nie jest euro, w sytuacji gdy zostały uruchomione instrumenty służące ochronie budżetu ogólnego Unii, w tym odzyskiwanie długu, w razie potrzeby poprzez rozłożone w czasie kompensowanie kwot należności i płatności.
(6) Pożyczki z EMSF są gwarantowane przez budżet ogólny Unii. W razie niewykonania zobowiązania w związku z taką pożyczką Komisja - w celu obsługi długu Unii - może wezwać do dokonania dodatkowych wpłat w uzupełnieniu aktywów Unii, uwzględniając wszelkie nadwyżki salda gotówkowego. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 3 oraz jego szczegółowe zasady ustanawiają instrumenty służące ochronie budżetu ogólnego Unii, w tym odzyskiwanie długu, w razie potrzeby poprzez rozłożone w czasie kompensowanie kwot należności i płatności. Komisja zastosuje te instrumenty.
(7) Każde wykorzystanie EMSF na potrzeby ochrony stabilności finansowej państwa członkowskiego, którego walutą jest euro, będzie uzależnione od ustanowienia mechanizmu mającego zapewnić, by wykorzystanie to nie rodziło żadnych zobowiązań finansowych dla państw członkowskich, których walutą nie jest euro. Zasada ta została potwierdzona w dniu 17 lipca 2015 r. we wspólnym oświadczeniu Komisji i Rady dotyczącym korzystania z EMSF.
(8) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 407/2010,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 4 sierpnia 2015 r.
|
W imieniu Rady |
|
J. ASSELBORN |
|
Przewodniczący |
