a także mając na uwadze, co następuje:(1) Protokół z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu ("protokół z Kioto") wszedł w życie w dniu 16 lutego 2005 r. i zawiera prawnie wiążące zobowiązania do redukcji emisji w pierwszym okresie rozliczeniowym (2008-2012 r.) dla stron wymienionych w załączniku B. Unia zatwierdziła protokół z Kioto decyzją Rady 2002/358/WE 2 . Unia i jej państwa członkowskie ratyfikowały protokół z Kioto oraz zgodziły się na wspólną realizację swoich zobowiązań w pierwszym okresie rozliczeniowym. Islandia ratyfikowała protokół z Kioto w dniu 23 maja 2002 r.
(2) Rada podczas swojego posiedzenia w dniu 15 grudnia 2009 r. z zadowoleniem przyjęła wniosek Islandii w sprawie realizacji zobowiązań w ramach drugiego okresu rozliczeniowego wspólnie z Unią i jej państwami członkowskimi oraz poprosiła Komisję o przedstawienie zalecenia dotyczącego podjęcia niezbędnych negocjacji w sprawie porozumienia z Islandią, zgodnego z zasadami i kryteriami określonymi w pakiecie klimatyczno-energetycznym Unii.
(3) Podczas dauhańskiej konferencji klimatycznej w grudniu 2012 r. wszystkie strony protokołu z Kioto uzgodniły poprawkę dauhańską, ustanawiającą drugi okres rozliczeniowy protokołu z Kioto, od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. Poprawka dauhańska zmienia załącznik B do protokołu z Kioto ustanawiając dalsze prawnie wiążące zobowiązania dotyczące łagodzenia zmiany klimatu dla stron wymienionych w tym załączniku w odniesieniu do drugiego okresu rozliczeniowego oraz zmienia i precyzuje przepisy dotyczące realizacji zobowiązań stron w drugim okresie rozliczeniowym.
(4) Docelowe poziomy emisji dla Unii, jej państw członkowskich i Islandii są wymienione w poprawce dauhańskiej z przypisem wyjaśniającym, iż te docelowe poziomy opierają się na założeniu, że zostaną zrealizowane wspólnie, zgodnie z art. 4 protokołu z Kioto. Przyjmując poprawkę dauhańską w dniu 8 grudnia 2012 r. Unia, jej państwa członkowskie i Islandia wydały również wspólne oświadczenie, w którym wyraziły zamiar wspólnej realizacji swoich zobowiązań w drugim okresie rozliczeniowym. Oświadczenie zostało uzgodnione podczas spotkania ad hoc ministrów UE w Ad-Dausze i zatwierdzone przez Radę w dniu 17 grudnia 2012 r.
(5) W tym oświadczeniu Unia, jej państwa członkowskie i Islandia stwierdziły, zgodnie z art. 4 ust. 1 protokołu z Kioto, który umożliwia stronom wspólną realizację ich zobowiązań na mocy art. 3 protokołu z Kioto, że art. 3 ust. 7b protokołu z Kioto będzie stosować się do wspólnie przyznanej ilości na podstawie porozumienia w sprawie wspólnej realizacji zobowiązań przez Unię, jej państwa członkowskie, Chorwację i Islandię i nie będzie stosować się indywidualnie do państw członkowskich, Chorwacji ani Islandii.
(6) Art. 4 ust. 1 protokołu z Kioto wymaga, aby strony, które osiągają porozumienie co do wspólnej realizacji swoich zobowiązań na mocy art. 3 protokołu z Kioto, określiły w porozumieniu odpowiednie poziomy emisji przydzielone każdej ze stron tego porozumienia. Art. 4 ust. 2 protokołu z Kioto wymaga, aby strony porozumienia w sprawie wspólnej realizacji zobowiązań powiadomiły Sekretariat protokołu z Kioto o warunkach tego porozumienia w dniu złożenia dokumentów ratyfikacji lub zatwierdzenia.
(7) Warunki porozumienia w sprawie wspólnej realizacji zobowiązań przez Unię, jej państwa członkowskie i Islandię na mocy art. 3 protokołu z Kioto określono w załączniku do decyzji Rady (UE) 2015/1339 3 . Warunki te są również określone w załączniku 2 do Porozumienia między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Islandią, z drugiej strony, dotyczącego uczestnictwa Islandii we wspólnej realizacji zobowiązań Unii Europejskiej, jej państw członkowskich i Islandii w drugim okresie rozliczeniowym Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (zwanego dalej "porozumieniem").
(8) W celu zapewnienia, aby obowiązki Islandii w ramach wspólnej realizacji zobowiązań były określone i stosowane w sposób niedyskryminujący i jednakowo traktujący Islandię i państwa członkowskie, poziom emisji dla Islandii został ustalony w sposób zgodny zarówno z ilościowo określonym zobowiązaniem do redukcji emisji znajdującym się w trzeciej kolumnie załącznika B do protokołu z Kioto, zmienionego poprawką dauhańską, jak i z prawodawstwem unijnym, w tym z pakietem klimatyczno-energetycznym z 2009 r. oraz zasadami i kryteriami, na których opierają się cele określone w tym prawodawstwie.
(9) Porozumienie podpisano w dniu 1 kwietnia 2015 r. zgodnie z decyzją Rady (UE) 2015/146 4 .
(10) Dążąc do szybkiego wejścia w życie poprawki dauhańskiej - przed konferencją klimatyczną ONZ w Paryżu pod koniec 2015 r., podczas której ma zostać przyjęty nowy prawnie wiążący instrument na okres po 2020 r. - oraz w celu podkreślenia zaangażowania Unii, jej państw członkowskich i Islandii w umożliwienie terminowego wejścia w życie drugiego okresu rozliczeniowego, Unia, państwa członkowskie i Islandia powinny dążyć do ratyfikowania zarówno poprawki dauhańskiej, jak i porozumienia nie później niż w trzecim kwartale 2015 r.
(11) Porozumienie powinno zostać zatwierdzone w imieniu Unii,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
