Rozporządzenie 662/2014 zmieniające rozporządzenie (UE) nr 525/2013 w odniesieniu do technicznego wykonania Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 662/2014
z dnia 15 maja 2014 r.
zmieniające rozporządzenie (UE) nr 525/2013 w odniesieniu do technicznego wykonania Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu
(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu prawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 2 ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 8 grudnia 2012 r. podczas ósmej sesji Konferencja Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian Klimatu (UNFCCC) służąca jako spotkanie Stron protokołu z Kioto przyjęła poprawkę dauhańską (zwaną dalej "poprawką dauhańską"), która ustanawia drugi okres rozliczeniowy protokołu z Kioto, rozpoczynający się dnia 1 stycznia 2013 r. a kończący się dnia 31 grudnia 2020 r.

(2) Art. 4 protokołu z Kioto przewiduje możliwość wspólnej realizacji przez strony zobowiązań przewidzianych w art. 3 protokołu. Podczas przyjmowania poprawki dauhańskiej Unia i jej państwa członkowskie wraz z Chorwacją i Islandią oświadczyły, że ilościowo określone zobowiązania do ograniczenia i redukcji emisji podjęte przez Unię, jej państwa członkowskie, Chorwację i Islandię w odniesieniu do drugiego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto opierają się na założeniu, że będą one realizowane wspólnie zgodnie z art. 4 protokołu z Kioto. Oświadczenie to zostało uwzględnione w sprawozdaniu z konferencji i zatwierdzone przez Radę dnia 17 grudnia 2012 r.

(3) Protokół z Kioto wymaga, aby strony, które osiągnęły porozumienie w sprawie wspólnej realizacji swoich zobowiązań na mocy art. 3 protokołu z Kioto, ustaliły w tym porozumieniu poziomy emisji przydzielone każdej z nich. Protokół z Kioto wymaga, aby strony porozumienia o wspólnej realizacji zobowiązań powiadomiły Sekretariat UNFCCC o warunkach tego porozumienia w dniu złożenia dokumentów ratyfikacyjnych lub instrumentów zatwierdzenia.

(4) Przyjęcie poprawki dauhańskiej, wdrożenie towarzyszących jej decyzji Konferencji Stron UNFCCC służącej jako spotkanie Stron protokołu z Kioto i porozumienie o wspólnej realizacji zobowiązań będą wymagały ustanowienia zasad w celu zapewnienia technicznego wykonania drugiego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto w Unii, w tym przejścia od pierwszego do drugiego okresu rozliczeniowego, aby umożliwić skuteczne wykonanie porozumienia o wspólnej realizacji zobowiązań oraz aby zapewnić jego dostosowanie do funkcjonowania unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji ("EU ETS"), ustanowionego dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 3 oraz decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 406/2009/WE 4 .

(5) W pierwszym okresie rozliczeniowym protokołu z Kioto uzgodnione na szczeblu międzynarodowym wymogi dotyczące rozliczania i zarządzania emisjami i jednostkami oraz wspólnej realizacji zobowiązań przez Unię i jej państwa członkowskie zostały wdrożone na mocy decyzji nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 5 , rozporządzenia Komisji (WE) nr 2216/2004 6 i rozporządzenia Komisji (UE) nr 920/2010 7 . Rozporządzenia (WE) nr 2216/2004 i (UE) nr 920/2010 zostały zastąpione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 389/2013 8 , które zawiera przepisy dotyczące zarządzania jednostkami związanego z wdrożeniem i funkcjonowaniem EU ETS oraz decyzji nr 406/2009/WE. Ostatnio przyjęte rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 9 , które uchyliło i zastąpiło decyzję nr 280/2004/WE, nie zawiera podstawy prawnej, która umożliwiałaby Komisji przyjęcie niezbędnych technicznych zasad wykonawczych dla drugiego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto zgodnie z warunkami poprawki dauhańskiej, decyzjami Konferencji Stron UNFCCC służącej jako spotkanie Stron protokołu z Kioto oraz porozumieniem o wspólnej realizacji zobowiązań.

(6) Jeśli jedno z państw członkowskich znajduje się w szczególnej i wyjątkowej sytuacji, która w poważny sposób działa na jego niekorzyść, w tym w związku z rozbieżnościami rozliczeniowymi powstałymi podczas dostosowywania wdrażania przepisów Unii Europejskiej do zasad uzgodnionych na mocy protokołu z Kioto, to - bez uszczerbku dla wypełniania zobowiązań państw członkowskich wynikających z decyzji nr 406/2009/WE -Komisja powinna przyjąć środki, które zaradziłyby tej sytuacji, poprzez przeniesienie jednostek poświadczonej redukcji emisji (CER), jednostek redukcji emisji (ERU) lub przyznanych ilości jednostek (AAU) znajdujących się w rejestrze Unii - jeśli na końcu drugiego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto w rejestrze Unii znajdują się dostępne jednostki - do rejestru tego państwa członkowskiego.

(7) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania artykułu 10 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 525/2013 należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 10 .

(8) Decyzja 1/CMP.8 Konferencji Stron UNFCCC służącej jako spotkanie Stron protokołu z Kioto ("decyzja 1/CMP.8") zmienia zasady dotyczące określania kryteriów, jakie należy spełnić, aby móc korzystać z elastycznych mechanizmów w drugim okresie rozliczeniowym protokołu z Kioto. Ustanawia ona również limity przenoszenia jednostek z pierwszego do drugiego okresu rozliczeniowego oraz zawiera wymóg, aby każda ze stron utworzyła konto rezerwy nadwyżki z poprzedniego okresu. Ponadto decyzja ta przewiduje opłatę w wysokości 2 % dochodu, która ma być pobierana przy pierwszych międzynarodowych przeniesieniach AAU i przy wydawaniu ERU dla projektów wspólnych wdrożeń natychmiast po przeliczeniu na ERU jednostek AAU lub jednostek pochłaniania (RMU) posiadanych wcześniej przez strony. Dalsze zasady realizacji drugiego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto są obecnie przedmiotem negocjacji.

(9) W aktach delegowanych, które mają być przyjmowane na mocy niniejszego rozporządzenia, Komisja powinna zapewnić proces rozliczania na końcu drugiego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto, w którym po każdym przeniesieniu rocznych limitów emisji netto zgodnie z decyzją nr 406/2009/WE oraz każdym przeniesieniu uprawnień netto z udziałem państw trzecich uczestniczących w systemie handlu emisjami gazów cieplarnianych ustanowionym w EU ETS, lecz niebędących stronami umowy z Unią i jej państwami członkowskimi o wspólnej realizacji zobowiązań, nastąpi przeniesienie odpowiedniej liczby jednostek AAU.

(10) Oczekuje się, że właściwe międzynarodowe zasady regulujące rozliczanie emisji i postępy w realizacji zobowiązań zostaną przyjęte na następnej konferencji klimatycznej, która ma odbyć się w Limie w grudniu 2014 r. Unia i jej państwa członkowskie powinny współpracować z państwami trzecimi, by pomóc do tego doprowadzić.

(11) Na mocy decyzji nr 1/CMP.8, która zobowiązuje strony do rewizji swoich zobowiązań w drugim okresie rozliczeniowym do roku 2014, można rozważyć anulowanie części jednostek AAU, CER i ERU, by zwiększyć poziom ambicji zobowiązań odnośnych stron.

(12) Aby ustanowić spójne zasady mające zapewnić techniczną realizację drugiego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto w Unii, w tym umożliwić przejście od pierwszego do drugiego okresu rozliczeniowego, aby umożliwić skuteczne funkcjonowanie wspólnej realizacji zobowiązań Unii, jej państw członkowskich oraz Islandii w drugim okresie rozliczeniowym oraz zapewnić jej funkcjonowanie w zgodzie z EU ETS i decyzją nr 406/2009/WE, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej od daty zawarcia przez Unię poprawki dauhańskiej do zakończenia dodatkowego okresu realizacji zobowiązań drugiego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na szczeblu ekspertów. Przygotowując i redagując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić równoczesne, terminowe i właściwe przekazanie odpowiednich dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie oraz ich spójność z przyjętymi na szczeblu międzynarodowym wymogami w zakresie rozliczania, warunkami wspólnej realizacji zobowiązań określonymi w decyzji Rady dotyczącej ratyfikacji poprawki dauhańskiej do protokołu z Kioto oraz stosownymi przepisami Unii.

(13) W konkluzjach z dnia 9 marca 2012 r. Rada stwierdza, że ilościowo określone zobowiązanie do ograniczenia lub redukcji emisji unijnej w drugim okresie rozliczeniowym określone jest na podstawie łącznej unijnej wielkości emisji gazów cieplarnianych dopuszczalnej w okresie 2013-2020 w ramach pakietu legislacyjnego odnoszącego się do klimatu i energii, co odzwierciedla jednostronne zobowiązanie Unii na rzecz zmniejszenia do roku 2020 swych emisji o 20 %, i w tym kontekście potwierdza, że przy takim podejściu zobowiązania poszczególnych państw członkowskich odnośnie do redukcji emisji nie powinny przekraczać ich zobowiązań uzgodnionych w prawodawstwie Unii.

(14) Należy zapewnić zachowanie limitów ustanowionych odnośnymi decyzjami organów UNFCCC lub protokołu z Kioto dotyczących przenoszenia jednostek ERU i CER z pierwszego do drugiego okresu rozliczeniowego.

(15) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 525/2013,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W rozporządzeniu (UE) nr 525/2013 wprowadza się następujące zmiany:

1)
w art. 3 dodaje się punkty w brzmieniu:

"13a) »rezerwa okresu rozliczeniowego« oznacza rezerwę utworzoną zgodnie z załącznikiem do decyzji 11/CMP.1 lub innymi stosownymi decyzjami organów UNFCCC lub protokołu z Kioto;

13b) »rezerwa nadwyżki z poprzedniego okresu« oznacza konto utworzone na mocy decyzji 1/CMP.8 Konferencji Stron UNFCCC służącej jako spotkanie stron protokołu z Kioto (»decyzja 1/CMP.8«) lub innych stosownych decyzji organów UNFCCC lub protokołu z Kioto;

13c) »porozumienie o wspólnej realizacji zobowiązań« oznacza postanowienia porozumienia zawartego zgodnie z art. 4 protokołu z Kioto pomiędzy Unią, jej państwami członkowskimi a jakimkolwiek państwem trzecim w celu wspólnej realizacji zobowiązań wynikających z art. 3 protokołu z Kioto w drugim okresie rozliczeniowym;";

2)
w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:
a) 11
w ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu:

"Unia i każde z państw członkowskich rozliczają się w swoich rejestrach utworzonych zgodnie z akapitem pierwszym z uprawnień przyznanych im w drugim okresie rozliczeniowym protokołu Kioto i realizują transakcje, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z decyzją 1/CMP.8 lub innymi stosownymi decyzjami organów UNFCCC lub protokołu z Kioto oraz z porozumieniem o wspólnej realizacji zobowiązań. W tym celu Unia i każde z państw członkowskich w swoich rejestrach:

- tworzą rachunki posiadania strony, w tym rachunek depozytowy, oraz zarządzają nimi, a także umieszczają na tych rachunkach posiadania strony liczbę jednostek AAU odpowiadającą liczbie uprawnień do emisji przyznanej każdemu z nich w drugim okresie rozliczeniowym protokołu z Kioto,

- rozliczają wydawanie, posiadanie, przekazywanie, nabywanie, anulowanie, wycofanie, zastąpienie lub zmianę daty wygaśnięcia - stosownie do przypadku - jednostek AAU, RMU, ERU, CER, tCER i lCER znajdujących się w ich rejestrach w odniesieniu do drugiego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto,

- tworzą i utrzymują rezerwę okresu rozliczeniowego,

- przenoszą jednostki AAU, CER i ERU znajdujące się w ich rejestrach z pierwszego do drugiego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto oraz tworzą rezerwę nadwyżki z poprzedniego okresu i zarządzają jednostkami AAU, które się w niej znajdują,

- rozliczają przenoszenie jednostek AAU i ERU jako część dochodu w następstwie wydania jednostek ERU oraz w następstwie pierwszego międzynarodowego przeniesienia jednostek AAU.";

b)
dodaje się ustępy w brzmieniu:

"5. Komisja jest również uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 25, aby poprzez rejestry Unii i państw członkowskich nadać skuteczność technicznemu wykonaniu protokołu z Kioto w niezbędnym zakresie, na mocy decyzji 1/CMP.8 lub innych stosownych decyzji organów UNFCCC lub protokołu z Kioto oraz na mocy porozumienia o wspólnej realizacji zobowiązań zgodnie z ust. 1.

6. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 25 w celu zapewnienia, aby:

- po każdym przeniesieniu rocznych limitów emisji netto zgodnie z decyzją nr 406/2009/WE oraz każdym przeniesieniu uprawnień netto z udziałem państw trzecich, które uczestniczą w systemie handlu emisjami gazów cieplarnianych ustanowionym w Unii dyrektywą 2003/87/WE, a które nie są stronami umowy o wspólnej realizacji zobowiązań, nastąpiło przeniesienie odpowiedniej liczby AAU w procesie rozliczania na końcu drugiego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto,

- realizowane były transakcje niezbędne do tego, by dostosować stosowanie limitów wprowadzonych decyzjami organów UNFCCC lub protokołu z Kioto w sprawie przenoszenia jednostek ERU i CER z pierwszego do drugiego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto do przepisów art. 11a dyrektywy 2003/87/WE; transakcje takie nie mają wpływu na możliwość przenoszenia przez państwa członkowskie kolejnych jednostek ERU i CER z pierwszego do drugiego okresu rozliczeniowego w innych celach, pod warunkiem że nie zostaną przekroczone limity dotyczące przenoszenia jednostek ERU i CER z pierwszego do drugiego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto.

7. Jeśli jedno z państw członkowskich znajduje się w szczególnej i wyjątkowej sytuacji, która w poważny sposób działa na jego niekorzyść, w tym w związku z rozbieżnościami rozliczeniowymi powstałymi podczas dostosowywania wdrażania przepisów Unii do zasad uzgodnionych na mocy protokołu z Kioto, to Komisja może przyjąć środki, które zaradziłyby tej sytuacji, z zastrzeżeniem dostępności jednostek na końcu drugiego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto. W tym celu Komisja upoważniona jest do przyjmowania aktów wykonawczych dotyczących przenoszenia jednostek CER, ERU lub AAU znajdujących się w rejestrze Unii do rejestru tego państwa członkowskiego. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 26 ust. 2. Uprawnienia do przyjmowania tych aktów wykonawczych przysługują Komisji od daty zawarcia przez Unię poprawki dauhańskiej do protokołu z Kioto.

8. Przyjmując akty delegowane na mocy ust. 5 i 6, Komisja zapewnia spójność z dyrektywą 2003/87/WE i decyzją nr 406/2009/WE oraz spójne wdrożenie uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym wymogów w zakresie rozliczania i optymalną przejrzystość i dokładność rozliczania jednostek AAU, RMU, ERU, CER, tCER i ICER przez Unię i państwa członkowskie, unikając jednocześnie, w miarę możliwości, stwarzania obciążeń i kosztów administracyjnych, w tym kosztów związanych z opłatą od dochodu oraz opracowaniem i utrzymaniem narzędzi informatycznych. Szczególnie ważne jest, by przed przyjęciem takich aktów delegowanych Komisja stosowała swoje zwykłe procedury działania i prowadziła konsultacje z ekspertami, w tym ekspertami z państw członkowskich.";

3) 12
w art. 11 dodaje się ustęp w brzmieniu:

"3. Na końcu drugiego okresu rozliczeniowego na mocy protokołu z Kioto oraz zgodnie z decyzją 1/CMP.8 lub innymi stosownymi decyzjami organów UNFCCC lub protokołu z Kioto, a także umową o wspólnej realizacji zobowiązań, Unia i każde z państw członkowskich wycofują znajdujące się w ich rejestrach jednostki AAU, RMU, ERU, CER, tCER lub lCER odpowiadające emisjom gazów cieplarnianych według ich źródeł oraz usuwania przez pochłaniacze objętym przyznanymi Unii lub tym państwom uprawnieniami do emisji.";

4)
w art. 25 wprowadza się następujące zmiany:
a)
w ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

"Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 6, 7 i art. 10 ust. 4, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 8 lipca 2013 r.";

b)
dodaje się ustęp w brzmieniu:

"2a. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 10 ust. 5 i 6, powierza się Komisji na okres od daty zawarcia przez Unię poprawki dauhańskiej do protokołu z Kioto do zakończenia dodatkowego okresu realizacji zobowiązań drugiego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto.";

5)
w art. 26 dodaje się ustęp w brzmieniu:

"3. W przypadku art. 10 ust. 7, jeżeli komitet nie wyda opinii, Komisja nie przyjmuje projektu aktu wykonawczego i zastosowanie ma art. 5 ust. 4 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 182/2011.".

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 maja 2014 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady
M. SCHULZ D. KOURKOULAS
Przewodniczący Przewodniczący
1 Opinia z dnia 26 lutego 2014 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
2 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 16 kwietnia 2014 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 13 maja 2014 r.
3 Dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32).
4 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 406/2009/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wysiłków podjętych przez państwa członkowskie, zmierzających do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w celu realizacji do roku 2020 zobowiązań Wspólnoty dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 136).
5 Decyzja nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. dotycząca mechanizmu monitorowania emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz wykonania Protokołu z Kioto (Dz.U. L 49 z 19.2.2004, s. 1).
6 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2216/2004 z dnia 21 grudnia 2004 r. w sprawie standaryzowanego i zabezpieczonego systemu rejestrów stosownie do dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz decyzji nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 386 z 29.12.2004, s. 1).
7 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 920/2010 z dnia 7 października 2010 r. ustanawiające rejestr Unii na okresy unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych upływające dnia 31 grudnia 2012 r. zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz decyzją nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 270 z 14.10.2010, s. 1).
8 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 389/2013 z dnia 2 maja 2013 r. ustanawiające rejestr Unii zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, decyzjami nr 280/2004/WE i nr 406/2009/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylające rozporządzenia Komisji (UE) nr 920/2010 i (UE) nr 1193/2011 (Dz.U. L 122 z 3.5.2013, s. 1).
9 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji na poziomie krajowym i unijnym, mających znaczenie dla zmiany klimatu, oraz uchylające decyzję nr 280/2004/WE (Dz.U. L 165 z 18.6.2013, s. 13).
10 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
11 Art. 1 pkt 2 lit. a) zmieniona przez sprostowanie z dnia 30 września 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.264.43).
12 Art. 1 pkt 3 zmieniony przez sprostowanie z dnia 30 września 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.264.43).

Zmiany w prawie

Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 30.04.2024
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024