(notyfikowana jako dokument nr C(2013) 9089)(Jedynie tekst w języku hiszpańskim jest autentyczny)
(2013/799/UE)
(Dz.U.UE L z dnia 24 grudnia 2013 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) 1 , w szczególności jej art. 32 ust. 5 akapit drugi,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z art. 32 ust. 5 akapit pierwszy dyrektywy 2010/75/UE Królestwo Hiszpanii przedłożyło Komisji przejściowy plan krajowy (PPK) drogą elektroniczną w dniu 21 grudnia 2012 r. 2 i oficjalnym pismem z dnia 28 grudnia 2012 r., które wpłynęło do Komisji w dniu 2 stycznia 2013 r. 3 .
(2) Przejściowy plan krajowy został oceniony zgodnie z art. 32 ust. 1, 3 i 4 dyrektywy 2010/75/UE oraz decyzją wykonawczą Komisji 2012/115/UE 4 .
(3) W ramach oceny kompletności PPK przekazanego przez Królestwo Hiszpanii Komisja stwierdziła, że wiele obiektów wymienionych w PPK nie zgadza się z obiektami ujętymi w wykazie emisji za 2009 r. przekazanym przez Królestwo Hiszpanii zgodnie z dyrektywą 2001/80/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 5 . Komisja stwierdziła również, że w przypadku obiektu nr 5 udział w pułapie PKP w odniesieniu do SO2 na lata 2001-2007 został obliczony na podstawie minimalnego stopnia odsiarczania, a w latach 2008-2010 udział ten został określony metodą dopuszczalnej wielkości emisji, chociaż warunki stosowania tego podejścia nie zostały spełnione.
(4) Ponieważ rozbieżności między danymi w PPK i w wykazie emisji na mocy dyrektywy 2001/80/WE utrudniły ocenę PPK, w piśmie z dnia 11 czerwca 2013 r. 6 Komisja poprosiła Królestwo Hiszpanii o wyjaśnienie wykrytych rozbieżności. Komisja zwróciła się również do Królestwa Hiszpanii o ponowne obliczenie udziału obiektu nr 5 w pułapie PPK w odniesieniu do SO2.
(5) Królestwo Hiszpanii przedłożyło Komisji informacje uzupełniające pismem z dnia 28 czerwca 2013 r. 7 , które zawierało wyjaśnienia rozbieżności pomiędzy informacjami zawartymi w PPK i w wykazie emisji na 2009 r. na mocy dyrektywy 2001/80/WE. Królestwo Hiszpanii stwierdziło również we wspomnianym piśmie, że nie zaistniała konieczność skorygowania udziału obiektu nr 5 w pułapie PPK w odniesieniu do SO2.
(6) Po dalszej ocenie PPK i przedstawieniu przez Królestwo Hiszpanii dodatkowych informacji Komisja w dniu 19 września 2013 r. przesłała do Królestwa Hiszpanii drugie pismo 8 , w którym potwierdziła swoje stanowisko w kwestii stosowania metody minimalnego stopnia odsiarczania do obliczania udziału obiektu nr 5 w pułapie PPK w odniesieniu do SO2. Komisja zauważyła ponadto, że w przypadku obiektu nr 2 do obliczenia jego udziału w pułapie PPK na 2016 r. Królestwo Hiszpanii zastosowało dopuszczalną wielkość emisji w odniesieniu do SO2 w wysokości 800 mg/Nm3 na podstawie przepisów art. 5 ust. 2 dyrektywy 2001/80/WE, które Komisja uznała za niemające zastosowania do tego celu. Komisja zwróciła również uwagę na fakt, że w przypadku dziewięciu obiektów dopuszczalną wielkość emisji NOx w wysokości 1 200 mg/Nm3 zastosowano do obliczenia ich udziału w pułapie PPK na 2016 r. na podstawie dodatku C tabela C.1 uwaga 2 załącznika do decyzji wykonawczej 2012/115/UE, nie przedstawiono jednak żadnych informacji na temat zawartości substancji lotnych paliw stałych wykorzystywanych w tych obiektach, które uzasadniałyby stosowanie tej uwagi. Komisja zwróciła się również do Królestwa Hiszpanii o dodatkowe informacje na temat środków przewidzianych w odniesieniu do każdego obiektu objętego PPK w celu terminowego zapewnienia zgodności z dopuszczalnymi wielkościami emisji, które będą miały zastosowanie od dnia 1 lipca 2020 r. Wreszcie Komisja zwróciła się do Królestwa Hiszpanii o dostarczenie dodatkowych danych w odniesieniu do obiektów spalania wielopaliwowego lub składających się z obiektów różnego rodzaju na temat ilości wykorzystywanych paliw, dopuszczalnych wielkości emisji, średniego natężenia przepływu gazów odlotowych i współczynników konwersji osobno dla każdego wykorzystywanego paliwa lub każdego rodzaju obiektu.
(7) W piśmie z dnia 30 września 2013 r. 9 , uzupełnionym pismem z dnia 10 października 2013 r. 10 , Królestwo Hiszpanii odpowiedziało na pytania postawione przez Komisję i przedstawiło dodatkowe dane. W przypadku obiektu nr 2 Królestwo Hiszpanii podtrzymało swoją opinię, że nie ma potrzeby zmiany zastosowanej dopuszczalnej wielkości emisji SO2, gdyż uznaje, że art. 5 ust. 2 dyrektywy 2001/80/WE ma zastosowanie w tym zakresie. W przypadku obiektu nr 5 Królestwo Hiszpanii utrzymywało, że było uprawnione do zastosowania metody minimalnego stopnia odsiarczania łącznie z metodą dopuszczalnej wielkości emisji. Królestwo Hiszpanii przedstawiło informacje na temat zawartości substancji lotnych paliw stałych wykorzystywanych w okresie 2001-2010 przez dziewięć obiektów, dla których do obliczenia pułapu na 2016 r. zastosowano dopuszczalną wielkość emisji NOx w wysokości 1 200 mg/Nm3, z których to informacji wynika, że tylko w przypadku obiektów nr 3, 4 i 19 średnia roczna zawartość substancji lotnych wykorzystywanych paliw stałych wynosiła poniżej 10 % w każdym roku w okresie 2001-2010, natomiast w przypadku obiektów nr 13, 15, 17, 18, 24 i 25 średni roczny poziom w jednym roku lub przez kilka lat przekraczał 10 %. Królestwo Hiszpanii twierdziło, że w odniesieniu do wszystkich dziewięciu obiektów średnia zawartość substancji lotnych w całym okresie odniesienia (2001-2010) była niższa niż wartość, o której mowa w dodatku C tabela C.1 uwaga 2 załącznika do decyzji wykonawczej 2012/115/UE.
(8) Na podstawie informacji otrzymanych od władz hiszpańskich w dniu 30 września 2013 r. i 10 października 2013 r. Komisja zauważyła, że w przypadku obiektów wielopaliwowych, dla których przedstawiono dopuszczalne wielkości emisji dla wszystkich spalanych rodzajów paliw, oraz w przypadku jednego obiektu, dla którego przedstawiono średnie dopuszczalne wielkości emisji dla wszystkich spalanych rodzajów paliw, konieczne jest wyjaśnienie, w jaki sposób obliczono udziały tych obiektów w łącznych pułapach, wraz z określeniem dopuszczalnych wielkości emisji i średniego natężenia przepływu gazów odlotowych zastosowanych dla każdego rodzaju paliwa spalanego w tych obiektach.
(9) Po ostatecznej ocenie PPK przekazanego przez Królestwo Hiszpanii, zmienionego zgodnie z dodatkowymi informacjami i obejmującego duże obiekty energetycznego spalania wymienione w załączniku I do niniejszej decyzji, Komisja zidentyfikowała trzy główne elementy niezgodne z obowiązującymi przepisami, a mianowicie:
- w przypadku obiektu nr 2: Komisja uznaje za nieodpowiednie zastosowanie dopuszczalnej wielkości emisji w wysokości 800 mg/Nm3 w odniesieniu do SO2 do obliczenia jego udziału w pułapie PPK na 2016 r. na podstawie art. 5 ust. 2 dyrektywy 2001/80/WE, ponieważ ta dopuszczalna wielkość emisji nie jest wymieniona w art. 32 ust. 3 akapit drugi dyrektywy 2010/75/UE,
- w przypadku obiektu nr 5: Komisja uznaje za nieodpowiednią metodę obliczenia udziału w pułapie PPK w odniesieniu do SO2, polegającą na połączeniu metody minimalnego stopnia odsiarczania i metody dopuszczalnej wielkości emisji,
- w przypadku obiektów nr 13, 15, 17, 18, 24 i 25: Komisja uznaje za nieodpowiednie zastosowanie dopuszczalnej wielkości emisji w wysokości 1 200 mg/Nm3 w odniesieniu do NOx do obliczenia ich udziału w pułapie PPK na 2016 r., ponieważ nie są spełnione warunki zastosowania tej dopuszczalnej wielkości emisji, określone w dodatku C tabela C.1 uwaga 2 załącznika do decyzji wykonawczej 2012/115/UE.
(10) Komisja zidentyfikowała ponadto kilka obiektów w PPK, w przypadku których informacje są nadal niespójne lub należy uzupełnić brakujące dane. Pełny wykaz brakujących danych i wniosków o wyjaśnienie znajduje się w załączniku II do niniejszej decyzji.
(11) Dlatego też PPK przekazany przez Królestwo Hiszpanii nie powinien zostać przyjęty,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
