a także mając na uwadze, co następuje:(1) Po powstaniu w Libii w lutym 2011 roku i konflikcie zbrojnym będącym jego następstwem Libia musi zmierzyć się z problemem ogromnych zapasów broni konwencjonalnej i amunicji, w tym dużej liczby niezdatnych do użytku i niebezpiecznych produktów. Niekontrolowane rozprzestrzenianie broni strzeleckiej i lekkiej (BSiL) i amunicji przyczynia się do poczucia braku bezpieczeństwa w Libii, państwach sąsiadujących i całym regionie, pogłębiając konflikt i utrudniając pokonfliktowe budowanie pokoju, a co za tym idzie - stwarzając poważne zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa.
(2) W ramach kontynuacji wsparcia udzielanego ludności libijskiej podczas konfliktu i po jego zakończeniu Unia zdecydowana jest prowadzić dalszą współpracę z Libią w wielu dziedzinach, w tym w kwestiach związanych z bezpieczeństwem, i wspierać proces przechodzenia do demokracji, trwałego pokoju i bezpieczeństwa.
(3) W dniach 15 i 16 grudnia 2005 r. Rada Europejska przyjęła strategię UE w zakresie zwalczania nielegalnego gromadzenia BSiL i amunicji do tych rodzajów broni oraz handlu nimi. W strategii tej uznano, że mnogość zasobów BSiL i amunicji powoduje, że staje się ona łatwo dostępna cywilom, przestępcom, terrorystom i walczącym, oraz podkreślono potrzebę działań prewencyjnych, które będą dotyczyć nielegalnego popytu i podaży w odniesieniu do broni konwencjonalnej. W strategii tej wskazano też, że Afryka pozostaje kontynentem najbardziej narażonym na negatywny wpływ konfliktów wewnętrznych, które są zaostrzane przez destabilizujący napływ BSiL.
(4) W dniu 23 maja 2012 r. Libia, Sudan, Republika Środkowoafrykańska, Czad i Demokratyczna Republika Konga podpisały deklarację z Chartumu w sprawie kontroli broni strzeleckiej i lekkiej w państwach sąsiadujących z zachodnim Sudanem. W deklaracji tej Libia i inne państwa sygnatariusze zobowiązały się m.in. do wzmocnienia krajowych zdolności i instytucji w celu opracowania i wdrożenia kompleksowych strategii na rzecz kontroli BSiL, krajowych planów działania i interwencji, w tym w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami BSiL i amunicji będących w posiadaniu państwa, zgodnie ze standardami międzynarodowymi.
(5) Deklaracja z Chartumu wzywa organizacje regionalne i międzynarodowe do udzielania wsparcia technicznego i finansowego na rzecz koordynacji działań ze społecznością międzynarodową w celu wprowadzenia w życie wyników konferencji, która odbyła się w Chartumie w dniach 22 i 23 maja 2012 r., oraz na rzecz wszystkich działań i inicjatyw podejmowanych w jej następstwie w celu rozwiązania kwestii BSiL w każdym z państw.
(6) W dniu 18 czerwca 2004 r. Libia ratyfikowała Protokół przeciwko nielegalnemu wytwarzaniu i obrotowi bronią palną, jej częściami i komponentami oraz amunicją, uzupełniający Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej.
(7) Niemiecka Agencja Współpracy Międzynarodowej (Deutsche Gesellschaft für internationale Zusammenarbeit (GIZ) GmbH ("GIZ")) jest w trakcie tworzenia projektu w dziedzinie kontroli broni konwencjonalnej w Libii. W dniu 2 maja 2012 r. GIZ i Libijskie Centrum Działań na rzecz Rozminowywania jako część Ministerstwa Obrony uzgodniły zarys programu działań na rzecz rozminowywania i kontroli broni konwencjonalnej. Ogólny Program kontroli broni konwencjonalnej w Libii (zwany dalej "programem") składa się z dwóch szczegółowych modułów i jest współfinansowany przez Unię oraz federalne Ministerstwo Spraw Zagranicznych Niemiec.
(8) Konieczne jest zapewnienie, w możliwie największym stopniu, odpowiedzialności Libii za realizację działań w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami, zgodnie z podstawowymi zasadami odpowiedzialności krajowej i skutecznego upodmiotowienia partnerów lokalnych. W związku z tym celem programu jest zaangażowanie w działania w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami odpowiednich zainteresowanych stron w Libii, w tym, stosownie do potrzeb, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, Ministerstwa Obrony, Sił Zbrojnych i innych stosownych podmiotów. GIZ udzieli wsparcia operacyjnego i zapewni doradztwo techniczne głównym partnerom programu.
(9) Program uwzględnia aktualnie zachodzące zmiany w Libii oraz konieczność zaangażowania od samego początku wszystkich zainteresowanych stron i potencjalnych partnerów krajowych. Jego celem jest ustanowienie partnerstwa z wyspecjalizowanymi w dziedzinie rozminowywania oraz bezpieczeństwa fizycznego i zarządzania zapasami międzynarodowymi organizacjami pozarządowymi, które już wykazały się zdolnościami operacyjnymi w Libii. Program kładzie także nacisk na promowanie współpracy regionalnej z państwami sąsiadującymi. Unia uważa, że pomoc finansowa dla GIZ pomogłaby w ograniczeniu ryzyka związanego z potencjalnym nielegalnym rozprzestrzenianiem broni konwencjonalnej i amunicji w Libii i z jej terytorium, jak i w całym regionie,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: