(notyfikowana jako dokument nr C(2012) 2084)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2012/226/UE)
(Dz.U.UE L z dnia 27 kwietnia 2012 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2004/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa kolei wspólnotowych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 95/18/WE w sprawie przyznawania licencji przedsiębiorstwom kolejowym, oraz dyrektywę 2001/14/WE w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej oraz certyfikację w zakresie bezpieczeństwa (dyrektywa w sprawie bezpieczeństwa kolei) 1 , w szczególności jej art. 7 ust. 3 akapit drugi,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z dyrektywą 2004/49/WE Komisja udzieliła Europejskiej Agencji Kolejowej ("Agencji") mandatu na opracowanie projektu wspólnych wymagań bezpieczeństwa ("CST") i projektu związanych z nimi wspólnych metod oceny bezpieczeństwa na lata 2011-2015. Agencja przedstawiła Komisji swoje zalecenie w sprawie drugiego pakietu projektowanych CST. Niniejsza decyzja oparta jest na tym właśnie zaleceniu Agencji.
(2) Zgodnie z metodyką określoną w decyzji Komisji 2009/460/WE z dnia 5 czerwca 2009 r. dotyczącej przyjęcia wspólnej metody oceny bezpieczeństwa służącej stwierdzeniu, czy osiągnięto wymagania bezpieczeństwa, o której mowa w art. 6 dyrektywy 2004/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 2 , oraz w celu ustanowienia pierwszego i drugiego pakietu CST zgodnie z dyrektywą 2004/49/WE niezbędne jest wymierne określenie obecnego poziomu bezpieczeństwa systemów kolejowych państw członkowskich za pomocą krajowych wartości referencyjnych ("NRV"). W decyzji 2009/460/WE NRV zdefiniowano jako wartość referencyjną wskazującą, dla przedmiotowego państwa członkowskiego, maksymalny tolerowany poziom dla kategorii ryzyka kolejowego. Jednak w przypadku gdy wartość NRV jest wyższa od odpowiedniego CST obliczonego na podstawie tej metodyki, maksymalny tolerowany poziom ryzyka dla każdego państwa członkowskiego jest równy odpowiedniemu CST wyznaczonemu na podstawie NRV zgodnie z metodyką określoną w pkt 2.2 załącznika do decyzji 2009/460/WE.
(3) Wartości w ramach pierwszego pakietu CST, obliczone na podstawie danych za lata 2004-2007, określono w decyzji Komisji 2010/409/UE z dnia 19 lipca 2010 r. w sprawie wspólnych wymagań bezpieczeństwa, o których mowa w art. 7 dyrektywy 2004/49/WE 3 .
(4) W dyrektywie 2004/49/WE przewidziano drugi pakiet wspólnych wymagań bezpieczeństwa, które mają opierać się na doświadczeniu uzyskanym przy opracowywaniu i wdrażaniu pierwszego pakietu CST. Powinien on odzwierciedlać te obszary priorytetowe, w których należy jeszcze podnieść poziom bezpieczeństwa. Wartości w ramach drugiego pakietu CST obliczono na podstawie danych za lata 2004-2009, które zostały dostarczone Eurostatowi przez państwa członkowskie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 91/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie statystyki transportu kolejowego 4 . Do obliczeń użyto metodyki określonej w pkt 2.1.1 i 2.3.1 załącznika do decyzji 2009/460/WE.
(5) Ponieważ pierwszy pakiet CST opublikowano w lipcu 2010 r., nie było dość czasu, aby zebrać wystarczające doświadczenia uzasadniające zmianę kategorii ryzyka. Kategorie ryzyka pozostają zatem takie same jak w przypadku pierwszego pakietu CST. Jednak na podstawie liczby wypadków i ofiar śmiertelnych w ruchu kolejowym za dwie główne kategorie ryzyka uznaje się "nieupoważnione osoby na terenie kolei" (60 % ofiar śmiertelnych) i "użytkowników przejazdu kolejowego" (29 % ofiar śmiertelnych).
(6) Wartości w ramach drugiego pakietu CST dotyczą unijnego systemu kolejowego jako całości. Brak jest dostępnych danych na potrzeby obliczenia CST dla różnych części systemu kolejowego, jak przewidziano w art. 3 lit. e) dyrektywy 2004/49/WE. W przepisie tym wspólne wymagania bezpieczeństwa zdefiniowano jako minimalne poziomy bezpieczeństwa, które muszą być osiągnięte przez różne części systemu kolejowego (takie jak system kolei konwencjonalnej, system kolei dużych prędkości, długie tunele lub linie przeznaczone wyłącznie do transportu towarów) i przez system jako całość, wyrażone w kryteriach akceptacji ryzyka. Opracowanie CST dla tych części systemu kolejowego nie jest obecnie możliwe ze względu na brak zharmonizowanych, wiarygodnych danych dotyczących poziomu bezpieczeństwa części systemu kolejowego, które funkcjonują w różnych państwach członkowskich. Należy jednak przyjąć drugi pakiet CST.
(7) Decyzję 2010/409/UE należy zatem zastąpić niniejszą decyzją.
(8) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 dyrektywy 2004/49/WE,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
1 Dz.U. L 164 z 30.4.2004, s. 44.
2 Dz.U. L 150 z 13.6.2009, s. 11.
3 Dz.U. L 189 z 22.7.2010, s. 19.
4 Dz.U. L 14 z 21.1.2003, s. 1.
5 Załącznik zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2013/753/UE z dnia 11 grudnia 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.334.37) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.
