a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zgodnie z art. 37 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 Komisja przesłała pisemny wniosek do każdego państwa, którego nie obowiązuje decyzja Rady OECD C(2001) 107 wersja ostateczna dotycząca przeglądu decyzji C(92) 39 wersja ostateczna w sprawie kontroli transgranicznego przemieszczania odpadów przeznaczonych do odzysku, wzywając do potwierdzenia na piśmie, że odpady wymienione w załączniku III lub III A do tego rozporządzenia, których wywóz nie jest zakazany na mocy art. 36, mogą być wywożone ze Wspólnoty w celu poddania ich odzyskowi w danym państwie oraz prosząc o informacje na temat ewentualnych procedur kontrolnych przeprowadzanych w państwie przeznaczenia.
(2) We wnioskach tych każde państwo zostało poproszone o wskazanie, czy opowiedziało się za wprowadzeniem zakazu lub stosowaniem procedury uprzedniego zgłoszenia na piśmie i zgody lub czy odstąpi od kontroli w odniesieniu do takich odpadów.
(3) Na mocy art. 37 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1013/2006, przed datą rozpoczęcia obowiązywania tego rozporządzenia, Komisja musiała przyjąć rozporządzenie uwzględniające treść wszystkich otrzymanych odpowiedzi. Jak przewidziano, Komisja przyjęła rozporządzenie (WE) nr 801/2007 z dnia 6 lipca 2007 r. 2 . Jednakże kolejne odpowiedzi i wyjaśnienia otrzymane od tego czasu dają lepsze zrozumienie, jak należy uwzględniać odpowiedzi państw przeznaczenia.
(4) Na chwilę obecną Komisja otrzymała odpowiedzi na piśmie od Algierii, Andory, Argentyny, Bangladeszu, Beninu, Białorusi, Botswany, Brazylii, Chile, Chin, Chińskiego Tajpej, Chorwacji, Egiptu, Federacji Rosyjskiej, Filipin, Gruzji, Gujany, Hong Kongu (Chiny), Indii, Indonezji, Izraela, Kenii, Kirgistanu, Kostaryki, Kuby, Libanu, Liechtensteinu, Makau (Chiny), Malawi, Malezji, Mali, Maroka, Mołdawii, Omanu, Pakistanu, Paragwaju, Peru, Południowej Afryki, Seszeli, Sri Lanki, Tajlandii, Tunezji, Wietnamu i Wybrzeża Kości Słoniowej.
(5) Niektóre państwa nie wydały potwierdzenia na piśmie, że odpady mogą być do nich wywożone ze Wspólnoty w celu poddania ich odzyskowi. Dlatego też zgodnie z art. 37 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 uważa się, że wymienione państwa opowiedziały się za stosowaniem procedury uprzedniego zgłoszenia na piśmie i zgody.
(6) Niektóre państwa w swoich odpowiedziach poinformowały o swoim zamiarze stosowania procedur kontrolnych zgodnie z prawem krajowym, które różnią się od procedur przewidzianych w art. 37 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1013/2006. Dodatkowo, zgodnie z art. 37 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1013/2006, art. 18 tego rozporządzenia powinien mieć zastosowanie z uwzględnieniem niezbędnych zmian do takiego przemieszczania, chyba że odpady podlegają również procedurze uprzedniego zgłoszenia i zgody.
(7) Rozporządzenie (WE) nr 801/2007 należy odpowiednio zmienić. Ze względu na przejrzystość, biorąc pod uwagę liczbę koniecznych zmian, właściwe jest uchylenie tego rozporządzenia i zastąpienie go niniejszym rozporządzeniem. Jednakże odpady, które w rozporządzeniu (WE) nr 801/2007 sklasyfikowano jako niepodlegające żadnej kontroli w państwie przeznaczenia, lecz które w niniejszym rozporządzeniu wykazane są jako wymagające uprzedniego zgłoszenia i zgody, powinny w dalszym ciągu być klasyfikowane jako niepodlegające żadnej kontroli w państwie przeznaczenia przez okres przejściowy 60 dni po wejściu w życie rozporządzenia,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 190 z 12.7.2006, str. 1.
2 Dz.U. L 179 z 7.7.2007, str. 6.
3 Art. 1a:- dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 740/2008 z dnia 29 lipca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.201.36) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 sierpnia 2008 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 967/2009 z dnia 15 października 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.271.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 listopada 2009 r.
4 Załącznik:- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 740/2008 z dnia 29 lipca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.201.36) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 sierpnia 2008 r.
- zmieniony przez art. 2 rozporządzenia nr 967/2009 z dnia 15 października 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.271.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 listopada 2009 r. W odniesieniu do Indonezji zmiany nie zostały naniesione na tekst ze względu na niejednoznaczność dyspozycji aktu zmieniającego.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 837/2010 z dnia 23 września 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.250.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 października 2010 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 661/2011 z dnia 8 lipca 2011 r. (Dz.U.UE.L.11.181.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 lipca 2011 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 674/2012 z dnia 23 lipca 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.196.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 sierpnia 2012 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 57/2013 z dnia 23 stycznia 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.21.17) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 lutego 2013 r.
- zmieniony przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia nr 519/2013 z dnia 21 lutego 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.158.74) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2013 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 733/2014 z dnia 24 czerwca 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.197.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 lipca 2014 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1840/2021 z dnia 20 października 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.373.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 listopada 2021 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2022/520 z dnia 31 marca 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.104.63) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 kwietnia 2022 r.
5 Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1244/1999 oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Deklaracji niepodległości Kosowa.
