Rozporządzenie 1973/2004 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 w odniesieniu do systemów wsparcia przewidzianych w tytułach IV i IVa tego rozporządzenia oraz wykorzystania odłogowanych gruntów do produkcji surowców

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1973/2004
z dnia 29 października 2004 r.
ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 w odniesieniu do systemów wsparcia przewidzianych w tytułach IV i IVa tego rozporządzenia oraz wykorzystania odłogowanych gruntów do produkcji surowców 1

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając Akt Przystąpienia Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji, w szególności jego art. 41 akapit pierwszy ,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001, (WE) nr 1454/2001, (WE) nr 1868/94, (WE) nr 1251/1999, (WE) nr 1254/1999, (WE) nr 1673/2000, (EWG) nr 2358/71 oraz (WE) nr 2529/ 2001(1), w szczególności jego art. 110 i art. 145 lit. c), d), e) oraz f),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W tytułach IV i IVa rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 wprowadzono określone systemy wsparcia dla rolników. Przepisy wykonawcze do niektórych z tych systemów zostały już wprowadzone w drodze następujących aktów: rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1686/72 z dnia 2 sierpnia 1972 r. w sprawie niektórych szczegółowych zasad pomocy w odniesieniu do materiału siewnego(2); rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1445/76 z dnia 22 czerwca 1976 r. określające różne odmiany Lolium perenne L.(3); rozporządzenie Komisji (WE) nr 1644/96 z dnia 30 lipca 1996 r. ustanawiające szczegółowe zasady przyznawania pomocy w odniesieniu do niektórych roślin strączkowych(4); rozporządzenie Komisji (WE) nr 609/1999 z dnia 19 marca 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady przyznawania pomocy producentom chmielu(5); rozporządzenie Komisji (WE) nr 2316/1999 z dnia 22 października 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1251/1999 ustanawiającego system wsparcia dla producentów niektórych roślin uprawnych(6); rozporządzenie Komisji (WE) nr 2342/1999 z dnia 28 października 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1254/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny w odniesieniu do systemu premii(7); rozporządzenie Komisji (WE) nr 2461/1999 z dnia 19 listopada 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1251/1999 w odniesieniu do użytkowania gruntów odłogowanych do produkcji surowców(8); rozporządzenie Komisji (WE) nr 2550/2001 z dnia 21 grudnia 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2529/2001 w sprawie wspólnej organizacji rynku mięsa baraniego i koziego w odniesieniu do systemu premii oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2419/2001(9); rozporządzenie Komisji (WE) nr 2199/ 2003 z dnia 16 grudnia 2003 r. ustanawiające środki przejściowe dla stosowania w odniesieniu do 2004 r. rozporządzenia Rady (WE) nr 1259/1999 w zakresie systemu Jednolitej Płatności Obszarowej dla Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji(10); rozporządzenie Komisji (WE) nr 2237/2003 z dnia 23 grudnia 2003 r. ustanawiające szczegółowe zasady niektórych systemów wsparcia przewidzianych w tytule IV rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników(11). Mając na celu osiągnięcie przejrzystości prawodawstwa Wspólnoty, pożądane byłoby uchylenie tych aktów i zastąpienie ich jednolitym rozporządzeniem ustanawiającym zasady wdrażania wszystkich tych programów z mocą obowiązującą od 1 stycznia 2005 r.

(2) Mając na uwadze zapewnienie sprawnego zarządzania tymi programami, należy ograniczyć dopłaty obszarowe do pewnych obszarów i uszczegółowić odnośne warunki.

(3) Na Malcie istnieje znaczna liczba drobnych gospodarstw rolnych o powierzchni mniejszej niż 0,3 hektara. Aby uniknąć wykluczenia wielu rolników maltańskich z dopłat bezpośrednich, obliczanych na podstawie powierzchni gruntu, należy wprowadzić minimalny wymiar zastosowania na Malcie dopłat bezpośrednich zależnych od powierzchni równej 0,1 ha, zaś w latach 2005 i 2006 Malcie należy zezwolić na odstępstwo od art. 107 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

(4) Należy zapobiegać obsiewaniu gruntów tylko w celu zakwalifikowania takiego gruntu do dopłat obszarowych. Należy podać szczegółowo niektóre warunki odnoszące się do siewu i upraw roślin uprawnych, w szczególności dotyczące pszenicy durum, roślin białkowych oraz ryżu. Należy przestrzegać miejscowych norm celem uwzględnienia zróżnicowanych praktyk rolniczych w obrębie Wspólnoty.

(5) Należy zezwolić na tylko jeden wniosek o dopłatę obszarową w odniesieniu do jakiejkolwiek działki uprawianej w danym roku, z wyjątkiem przypadków gdy dopłata obszarowa jest udzielana jako uzupełnienie do tego samego plonu bądź też gdy pomoc dotyczy produkcji nasion. Można udzielać dopłat obszarowych do plonów subsydiowanych w ramach programu mieszczącego się w ramach polityki strukturalnej bądź środowiskowej Wspólnoty.

(6) Programy dopłat udzielanych w zależności od dopłat obszarowych gwarantują, że w przypadku gdy powierzchnia, na którą wnioskowana jest pomoc, przekracza maksymalną powierzchnię gwarantowaną bądź areał bazowy, bądź subbazowy, to powierzchnia na jednego rolnika, na którą wnioskowana jest pomoc, powinna być proporcjonalnie zredukowana w danym roku. Z tego względu właściwe będzie ustalenie trybu i ostatecznych terminów wymiany informacji między Komisją a Państwami Członkowskimi celem ustalenia współczynnika redukcji i poinformowania Komisji o powierzchniach, za które wypłacono pomoc. Te same postanowienia powinny mieć zastosowanie do redukcji łącznej ilości indywidualnych ilości referencyjnych w przypadku zastosowania art. 95 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

(7) Na mocy art.73 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 udzielanie specjalnej premii za jakość pszenicy durum zależy od wykorzystania w strefie produkcji pewnych ilości certyfikowanego ziarna z odmiany uznanej za wysokojakościową do produkcji kaszy manny bądź makaronu. Aby zapewnić przestrzeganie tych warunków, należy ustalić kryteria metody klasyfikacji odmian w każdym Państwie Członkowskim, jak również procedurę sporządzania listy zakwalifikowanych odmian oraz minimalną ilość certyfikowanego ziarna, która ma być wykorzystana.

(8) Krótki okres między przyjęciem rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 a wejściem w życie specjalnej premii za jakość pszenicy durum uniemożliwia sporządzenie listy odmian kwalifikujących się do przyznania pomocy za 2005 r. zgodnie z planowaną metodą kwalifikacji. Państwa Członkowskie powinny zatem sporządzić listę tradycyjną na postawie selekcji uprawianych obecnie odmian.

(9) W niektórych regionach praktyka rolnicza nakazuje wysiewanie roślin białkowych wraz ze zbożami. Wynikłe stąd rośliny uprawne składają się głównie z roślin białkowych. Na potrzeby przyznania premii za rośliny białkowe areały obsiewane w taki sposób należy zatem uznać za obszary upraw roślin białkowych.

(10) Należy ustalić normy na łubiny słodkie oraz testy określające, czy dana próbka jest łubinem słodkim.

(11) Dla zapewnienia skuteczności i dobrego gospodarowania programem dopłat na orzechy nie należy przeznaczać przyznanej dopłaty obszarowej na finansowanie marginalnych upraw czy pojedynczych drzew w wyspecjalizowanym sadzie. Dla ułatwienia przejścia od istniejących programów usprawniających, które wygasają później niż wprowadzenie nowego planu pomocy, odpowiednie będzie wprowadzenie środków przejściowych.

(12) W przypadku obliczania dopłat do ryżu warunki wypłaty oraz dopłaty zależne od plonów zależą nie tylko od areału bazowego czy areałów ustalonych dla każdego produkującego Państwa Członkowskiego na mocy rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, lecz również od możliwych kolejnych podziałów takich areałów bazowych na areały subbazowe oraz od obiektywnych kryteriów, wybranych przez każde Państwo Członkowskie do realizacji takiego kolejnego podziału w warunkach, w których uprawiane działki są wykorzystywane na uprawy i zależnie od minimalnej powierzchni areałów bazowych. W efekcie należy ustalić szczegółowe zasady warunków wyznaczania, gospodarowania i uprawiania mające zastosowanie do areałów bazowych i subbazowych.

(13) Przestrzeganie ewentualnego przekroczenia areałów bazowych wymienionych w art. 82 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 pociąga za sobą redukcję dopłat do ryżu zależnych od plonu. W celu ustalenia warunków obliczenia takiej redukcji należy zdefiniować uwzględniane przy tym kryteria oraz odnośne współczynniki.

(14) Badanie kontrolne dopłat do ryżu zależnych od plonów zakłada, że Komisja otrzymała pewne informacje wiążące się z uprawą areałów bazowych i subbazowych. W tym celu należy określić szczegółowe informacje, których Państwa Członkowskie powinny udzielić Komisji, oraz ostateczne terminy udzielenia takich informacji.

(15) Artykuły 93 i 94 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 gwarantują pomoc dla rolników uprawiających ziemniaki przeznaczone do produkcji skrobi ziemniaczanej, na mocy kontraktu i w granicach kontyngentu ustalonego w drodze rozporządzenia Rady (WE) nr 1868/94 z dnia 27 lipca 1994 r., w którym określono system kontyngentów w związku z produkcją skrobi ziemniaczanej(12). Należy zatem ustalić warunki przyznawania pomocy oraz - tam, gdzie ma to zastosowanie - odnośniki do istniejących postanowień w zakresie systemu kontyngentów ustalonego w rozporządzeniu (WE) nr 1868/94.

(16) Artykuły 95 i 96 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 gwarantują producentom wypłatę premii od udoju i dopłat dodatkowych. Rozporządzenie Rady (WE) nr 1788/2003 z dnia 29 września 2003 r., w którym ustalono kontyngent w sektorze mleka i produktów mleczarskich(13), zawiera specjalne postanowienia w przypadku unieruchomienia produkcji. Właściwa byłaby zatem gwarancja, by osoba fizyczna lub prawna posiadająca indywidualną ilość referencyjną mleka, a niespełniająca warunków podanych w art. 5 lit. c) rozporządzenia Rady (WE) nr 1788/2003 w okresie dwunastu miesięcy poprzedzającym datę 31 marca rozważanego roku została wyłączona z korzystania z premii i dopłat.

(17) Artykuły 88 - 92 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 wprowadzają nowy plan pomocy przyznawanej rolnikom uprawiającym rośliny energetyczne. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2461/1999, które wyklucza buraki cukrowe z pomocy, uprawa buraka cukrowego powinna być wyłączona z programu pomocy dla roślin energetycznych.

(18) Należy wyznaczyć kryteria kwalifikacji do takiej pomocy. W tym celu należy ustalić, czy producent i pierwsza jednostka przetwórcza muszą zawierać kontrakt na przedmiotowe surowce rolnicze. Należy również zdefiniować warunki, w przypadku gdy przetwórstwem zajmuje się rolnik posiadający takie uprawy.

(19) Aby zapewnić, by surowiec był przetwarzany na określony produkt energetyczny, zabezpieczenie powinna wystawić pierwsza jednostka przetwórcza, mimo że pomoc jest przyznawana nie tej jednostce, lecz rolnikom. Wysokość tego zabezpieczenia powinna być dostateczna na tyle, by pokrywała jakiekolwiek ryzyko przeróbki surowca na cele inne niż określone przeznaczenie. Ponadto celem wprowadzenia systemu kontroli skuteczności programu sprzedaż surowca i półwyrobów należy ograniczyć do maksymalnie dwóch przed ostatecznym przetworzeniem.

(20) Należy wprowadzić jednoznaczne rozróżnienie między obowiązkami wnioskodawcy, które kończą się w momencie dostawy całej ilości zebranego surowca, oraz obowiązkami ciążącymi na pierwszej jednostce przetwarzającej, które rozpoczynają się w chwili dostawy, a kończą w momencie ostatecznego przetworzenia surowca na produkty energetyczne.

(21) Niektóre operacje transportowe na terytorium Wspólnoty, łączące się z surowcami i produktami pochodzącymi z takiego terytorium, powinny być objęte mechanizmami kontrolnymi, w których obowiązują formularze kontrolne T5, wydawane zgodnie z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r., w którym to rozporządzeniu wprowadzono warunki wdrożenia rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny(14). Należy uwzględnić możliwość przedstawienia dowodu alternatywnego, w przypadku gdy formularz kontrolny T5 zostanie zgubiony w wyniku okoliczności, za które pierwsza jednostka przetwarzająca nie może być odpowiedzialna.

(22) Artykuł 98 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 wprowadza redukcję specjalnych dopłat regionalnych do roślin uprawnych, w przypadku gdy łączna kwota wnioskowanej pomocy przekracza ustalony pułap. Należy zatem ustalić warunki obliczania współczynnika redukcji.

(23) Artykuł 99 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 gwarantuje możliwość bezpośredniej pomocy, udzielanej w przypadku produkcji jednego lub więcej gatunków ziarna.

(24) Taka pomoc może być przyznana tylko w przypadku produkcji ziarna podstawowego lub certyfikowanego, a takie produkty muszą być ściśle zdefiniowane zgodnie z dyrektywami dotyczącymi certyfikacji i obrotu ziarnem: dyrektywa Rady nr 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. dotycząca obrotu ziarnem roślin paszowych(15), dyrektywa Rady nr 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. dotycząca obrotu ziarnem zbóż(16) oraz dyrektywa Rady nr 2002/57/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. dotycząca obrotu ziarnem roślin oleistych i włóknistych(17).

(25) Na potrzeby mechanizmów kontrolnych ziarno podstawowe i certyfikowane musi być wytwarzane na mocy kontraktów na uprawy bądź deklaracji uprawy, które to dokumenty należy dołączyć do każdego wniosku, zaś zakłady produkcji ziarna i hodowcy muszą być oficjalnie zatwierdzani lub rejestrowani. Należy ustalić niezbędne środki kontrolne, w przypadkach gdy zakład produkcji ziarna lub hodowca z jednego Państwa Członkowskiego uprawia ziarno w innym Państwie Członkowskim.

(26) Ze względów administracyjnych pomoc w każdym Państwie Członkowskim powinna być przyznawana na produkty zbierane na terytorium tego Państwa Członkowskiego.

(27) Na mocy załącznika XI do rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 pomoc produkcyjna jest wypłacana za bazowe i certyfikowane ziarno odmian Cannabis sativa L. o zawartości tetrahydrokanabinolu nieprzekraczającej 0,2 %. Zapewnienie jednolitego stosowania zasad przyznawania pomocy w całej Wspólnocie wymaga, by korzystać w tym celu z listy odmian Cannabis sativa L. kwalifikujących się do pomocy, którą to listę podano w załączniku II do rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczegółowe reguły przestrzegania na całym terytorium Wspólnoty zasady zgodności, modyfikacji i zintegrowanej administracji oraz systemu kontroli, zapewnionych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1782/2003, które ustanawia wspólne zasady obowiązujące w programach bezpośredniej pomocy w ramach wspólnej polityki rolnej oraz wprowadza pewne plany pomocy dla rolników(18).

(28) W art. 108 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 zdefiniowano grunty, które kwalifikują się do dopłat obszarowych za rośliny uprawne. Ten artykuł dopuszcza - pod kontrolą Państw Członkowskich - pewne wyjątki, które nie podważają skuteczności ustaleń wprowadzonych w drodze tego rozporządzenia. Dla uniknięcia takiego ryzyka należy wprowadzić odpowiednie środki, które pozwolą na zachowanie łącznej powierzchni kwalifikujących się gruntów na bieżącym poziomie i zapobiegną jakiemukolwiek powiększaniu tych gruntów. Takie środki w niektórych przypadkach mogą mieć charakter rozwiązania kompensacyjnego i łączyć się z uznaniem areałów, uznanych poprzednio za kwalifikujące się do pomocy, za niespełniające kryteriów tej pomocy.

(29) Państwa Członkowskie, w których kukurydza zwykła nie jest uprawą tradycyjną, mogą zadecydować, by trawa na kiszonki była kwalifikowana do dopłat obszarowych za rośliny uprawne. W związku z tym konieczne jest zdefiniowanie pojęcia "trawa na kiszonkę".

(30) Artykuł 106 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 uzależnia dopłaty obszarowe za len i konopie uprawiane na włókno od zawarcia kontraktu lub od zobowiązania opisanego w art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1673/2000 z dnia 27 lipca 2000 r. dotyczącego wspólnej organizacji rynków lnu i konopi, uprawianych na włókno(19). Należy zastrzec, że egzemplarz kontraktu bądź zobowiązania powinien być wysłany do właściwych organów władz Państwa Członkowskiego odpowiedzialnych za administrację wniosków o dopłaty. Należy również zapewnić, by odmiany lnu i konopi, uprawianych na włókno, były odmianami wpisanymi na listę zamieszczoną we Wspólnym Katalogu Odmian Gatunków Roślin Rolniczych i zakwalifikowanymi do grupy roślin włóknistych oraz - zwłaszcza w przypadku lnu - jako "włókno lniane". Ponadto w przypadku konopi zawartość tetrahydrokanabinolu w dopuszczalnych odmianach nie może przekraczać 0,2 %. Należy zatem sporządzić listę odmian kwalifikujących się jako odmiany lnu; kwalifikujące się odmiany konopi zostały podane w załączniku II do rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004. Zapewnienie lepszej gwarancji w przypadku konopi wymaga, by narzucić warunek stosowania certyfikowanego ziarna.

(31) Artykuł 109 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 wymaga od producentów zbóż, nasion oleistych i roślin białkowych ukończenia siewu najpóźniej do 31 maja. W niektórych przypadkach termin siewu można przedłużyć po 31 maja z uwagi na warunki klimatyczne. W przypadku niektórych roślin uprawnych w pewnych regionach należy przedłużyć ostateczny termin siewu i składania wniosków. Jednakże takie przedłużenia nie powinny wywierać negatywnego wpływu na system pomocy ani na system kontroli wprowadzony w tytule II rozdział 4 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

(32) Aby zapewnić branży przetwórczej regularne dostawy kukurydzy słodkiej przez cały rok obrotowy, producenci powinni mieć możliwość rozłożenia siewów w dłuższych okresach czasu. Ostateczny termin siewu kukurydzy słodkiej należy zatem przesunąć na 15 czerwca.

(33) Celowe jest zapewnienie, by w przypadku uzupełniającej i specjalnej pomocy na pszenicę durum, stosowana była minimalna ilość certyfikowanego ziarna pszenicy durum. Wobec zróżnicowanych praktyk rolniczych w Państwach Członkowskich i w regionach tych państw ustalenie minimalnej ilości należy pozostawić przedmiotowym Państwom Członkowskim.

(34) Do celów art. 103 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 należy zdefiniować termin "nawadnianie".

(35) Należy wyszczególnić areały, które muszą być uwzględniane na potrzeby oceny jakiegokolwiek przekroczenia areału bazowego, oraz zasady określania zakresu takiego przekroczenia. Jeżeli ustanawia się odrębny areał bazowy dla kukurydzy zwykłej, areałów nawadnianych bądź areał trawy na kiszonkę, należy ustalić specjalne zasady dotyczące areałów uwzględnianych przy obliczaniu jakiegokolwiek przekroczenia przedmiotowego areału. Zasady wyznaczania jakiegokolwiek przekroczenia areału bazowego powinny zapewniać przestrzeganie warunku areału bazowego we wszystkich przypadkach. Należy również podać, w jaki sposób będzie obliczane przekroczenie maksymalnych areałów gwarantowanych na pszenicę durum. Ponadto należy określić procedurę, według której wyznacza się przekroczenie pułapu dopłat wymienionych w art. 102 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

(36) Jeżeli zastosowanie ma art. 71 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, zakwalifikowanie do dopłat obszarowych za rośliny uprawne zależy od zobowiązania przedmiotowych producentów do odłogowania części posiadanego przez nich obszaru. Należy ustalić szczegółowe zasady realizacji, które zapewnią dostateczną skuteczność programu. W tym celu należy wprowadzić postanowienie odnoszące się do areałów liczonych jako odłogowane: powinny one być porównywalne z areałami wliczanymi przy kalkulacji regionalnego areału obszaru bazowego. Należy zdefiniować termin "rośliny strączkowe" wymieniony w art. 107 ust. 3 tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

(37) Na mocy art. 107 ust. 6 i w przypadku gdy ma zastosowanie art. 66 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, należy ustalić szczegółowe zasady odnoszące się do dobrowolnego odłogowania gruntów. Zasady te powinny być spójne z ogólnym systemem wprowadzonym w rozporządzeniu (WE) nr 1782/2003.

(38) Należy ustalić kryteria kwalifikacyjne w przypadku premii za owce i kozy, opisane w rozdziale 11 tytułu IV rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, a zwłaszcza wymagane warunki.

(39) Artykuł 113 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 zapewnia przyznanie premii producentom mięsa koziego w niektórych regionach Wspólnoty. Te obszary należy zatem wyznaczyć zgodnie z kryteriami ustalonymi w tym postanowieniu.

(40) Na mocy art. 114 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 rolnicy, których posiadłość zawiera co najmniej 50 % całego stanu posiadania użytkowanego w celach rolniczych i mieszczącego się w mniej korzystnych obszarach, mogą zakwalifikować się do premii uzupełniającej. Art. 113 ust. 2 zawiera wzmiankę na temat specjalnych stref geograficznych, w których producenci mięsa koziego spełniają kryteria kwalifikacyjne premii za kozy. Należy uwzględnić konieczność przedstawienia przez rolników spełniających te kryteria deklaracji poświadczającej, że co najmniej połowa użytkowanych przez nich gruntów do produkcji rolniczej mieści się w mniej korzystnych obszarach lub w obszarach, które kwalifikują się do premii za kozy.

(41) Do celów kontroli spełnienia kryteriów prawidłowego wymiaru premii za owce Państwa Członkowskie powinny sporządzić szczegółowy wykaz rolników sprzedających mleko owcze bądź produkty wyrabiane z mleka owczego.

(42) Mając na względzie wdrożenie systemu indywidualnych limitów, wprowadzonego w art. 116, 117 i 118 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, nadal wolno stosować istniejące zasady administracyjne dotyczące w szczególności bezpłatnego korzystania z przyznanych praw, korzystania z normalnych praw, w tym minimum użytkowania, okresowej dzierżawy i przenoszenia praw, powiadomień o zmianach indywidualnego pułapu oraz przenoszenia prawa poprzez rezerwę państwową. Niektóre z tych zasad stanowią postanowienia specjalne w przypadku wyjątkowych i należycie uzasadnionych okoliczności, takich jak - w odniesieniu do korzystania z praw - drobni rolnicy oraz rolnicy uczestniczących w programach intensyfikacji i wcześniejszej emerytury oraz - w zakresie przenoszenia praw - dziedziczenie praw do premii, jak i rolnicy, którzy do wypasu bydła korzystają wyłącznie z gruntów publicznych lub będących we wspólnym posiadaniu.

(43) Komisja ma obowiązek monitorowania nowych uzgodnień i w efekcie musi otrzymywać właściwe informacje od Państw Członkowskich wraz z podstawowymi informacjami na temat wdrażania zasad premiowania.

(44) O ile ma to zastosowanie, Komisji należy przesyłać szczegółowe informacje na temat krajowych zasad rządzących dopłatami dodatkowymi oraz na temat realizacji tych dopłat.

(45) Tytuł IV rozdział 12 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 dotyczy dopłat za wołowinę i cielęcinę. Należy ustalić kryteria kwalifikacyjne, a zwłaszcza warunki stawiane w zakresie takich dopłat.

(46) Intencją wprowadzenia pułapu regionalnego i gęstości hodowlanej jest, by premii specjalnej nie można było stosować w tej samej kategorii wiekowej w przypadku zwierząt, które podlegają rygorom obu tych środków. W przypadku premii za ubój poza sezonem zwierzęta takie należy uznawać za kwalifikujące się do premii specjalnej.

(47) Należy uwzględnić konieczność istnienia dokumentu administracyjnego ustalonego w art. 123 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, który powinien być sporządzany i wydawany na szczeblu krajowym. Uwzględnienie szczególnych warunków administracyjnych i kontrolnych w Państwach Członkowskich wymaga, by dopuszczalne były różne formy takiego dokumentu administracyjnego.

(48) Artykuł 123 ust. 3 lit. a) oraz art. 130 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 ustanawiają okres zachowania jako warunek przyznania premii specjalnej i premii ubojowej. Konieczne jest zatem zdefiniowanie i określenie wielkości tego okresu.

(49) Uzgodnienia odnośnie do przyznawania premii specjalnej w momencie uboju powinny być spójne z uzgodnieniami dotyczącymi przyznawania premii ubojowej. Należy wyszczególnić rodzaje dokumentów, które mają towarzyszyć zwierzęciu do chwili uboju, wysyłki lub eksportu. Uwzględnienie specjalnych cech formy przyznawania w okresie uboju wymaga ustalenia kategorii wiekowych młodych wołów oraz sposobu przedstawiania tusz dorosłego bydła rogatego.

(50) Należy ustalić warunki udzielania premii za ubój poza sezonem zgodnie z uzgodnieniami dotyczącymi przyznawania premii ubojowej. Na podstawie dostępnych informacji Komisja powinna określić, które Państwa Członkowskie spełniają warunki umożliwiające wprowadzenie tego programu premiowania.

(51) Należy zdefiniować pojęcie cielęcia nieodstawionego, wprowadzone w art. 125 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003. Należy tu zachować te same rasy, które zostały wymienione w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2342/1999. Ponadto nadal można stosować istniejące wymagania merytoryczne, w szczególności dotyczące średniego udoju mleka oraz dodatkowej premii krajowej.

(52) Nadal można stosować istniejące zasady administracyjne, w szczególności pułapy indywidualne, powiadomienia o indywidualnych pułapach i rezerwie państwowej, prawa uzyskane bezpłatnie, wykorzystanie praw, przeniesienie i czasowa dzierżawa praw oraz przeniesienia poprzez rezerwę państwową.

(53) Na podstawie dostępnych informacji Komisja powinna określić, które Państwa Członkowskie spełniają warunki zastosowania programu specjalnego, ustalonego w art. 129 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003. Należy wyszczególnić specjalne uzgodnienia dotyczące przyznawania premii.

(54) Należy określić metodę obliczania gęstości hodowlanej. Należy ustalić datę uwzględnienia ilości referencyjnej mleka.

(55) Gęstość hodowlana na potrzeby programu dopłat za intensyfikację powinna obejmować całe bydło rogate w wieku sześciu miesięcy i starsze, będące na stanie inwentarza. Wymagane są zatem specjalne zasady zliczania zwierząt oraz oświadczenie producenta o uczestniczeniu w programie. Należy uwzględnić konieczność stosowania skomputeryzowanej bazy danych wymienionej w rozporządzeniu (WE) nr 1760/2000 Parlamentu Europejskiego oraz rozporządzeniu Rady z dnia 17 lipca 2000 r., które wprowadzają system identyfikacji i rejestracji bydła rogatego i zawierają postanowienia dotyczące etykietowania wołowiny i produktów z mięsa wołowego, a zarazem uchylają rozporządzenie Rady (WE) nr 820/97(20).

(56) Należy uruchomić środki zapewniające, by dopłaty za intensyfikację nie były przyznawane rolnikom, którzy sztucznie spełniają warunek średniej gęstości hodowlanej konieczny do przyznania dopłaty za intensyfikację.

(57) Należy ustalić procedury określające - na podstawie dostępnych informacji - które Państwa Członkowskie spełniają warunki podane w art. 132 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 w przypadku przyznawania dopłaty za intensyfikację za cielęta nieodstawione. Należy wyszczególnić specjalne uzgodnienia dotyczące przyznawania premii. Należy ustalić minimalny okres zachowania.

(58) Należy ustalić specjalne warunki dotyczące stosowania zasad do okresów, terminów i limitów czasowych okresu zatrzymania.

(59) Dla uproszczenia wniosek o pomoc na "inwentarz żywy", istniejący w systemie zintegrowanym, powinien być uważany za dokument stanowiący wniosek o premię ubojową, pod warunkiem że zawiera on wszystkie elementy wymagane do uzasadnienia wypłaty premii oraz że zwierzę zostaje poddane ubojowi w tym samym Państwie Członkowskim, w innym Państwie Członkowskim bądź wysłane na eksport.

(60) Istnieje możliwość korzystania ze skomputeryzowanej bazy danych, wymienionej w rozporządzeniu (WE) nr 1760/2000, w celu ułatwienia gospodarowania premią ubojową, pod warunkiem że dane Państwo Członkowskie uzna, iż baza danych gwarantuje dostateczną pewność co do dokładności zawartych w niej danych dotyczących wypłaty premii.

(61) Premia ubojowa za cielęta zależy od limitu maksymalnej wagi. Należy zatem ustalić standardowy typ przedstawianej tuszy, do którego odnosi się taka waga maksymalna.

(62) Komisji należy wysyłać szczegółowe informacje o krajowych zasadach dotyczących dopłat dodatkowych oraz realizacji tych dopłat.

(63) Zapewnienie możliwie jak najszybszej wypłaty premii rolnikom wymaga uwzględnienia konieczności przyznawania zaliczek. Jednakże wobec faktu stosowania pułapów krajowych lub regionalnych należy uruchomić odpowiednie środki, które zapewnią, że zaliczka nie będzie przekraczała ostatecznej kwoty dopłaty. Należy zatem uwzględnić konieczność zezwolenia Państwom Członkowskim na redukcję procentu zaliczki w programach premiowania w zależności od takich pułapów.

(64) Rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 ustala kary za nielegalne korzystanie lub posiadanie substancji bądź produktów, które nie są dopuszczone na mocy prawodawstwa weterynaryjnego. W przypadku powtarzających się naruszeń Państwa Członkowskie, które są lepiej zorientowane w kwestii osądu faktycznej wagi popełnionego wykroczenia, powinny mieć prawo do wyznaczania czasu takiej kary.

(65) Konieczne jest ustalenie terminu dostarczania składników uwzględnianych we wniosku o premię specjalną oraz w programach premii za cielęta nieodstawione. W tej kwestii dokładność i spójność gospodarowania wymaga, by taki termin był, jako reguła generalna, datą składania wniosków. Jednakże w kwestii premii specjalnej wypłacanej za ubój należy ustalić zasady specjalne, które pozwolą uniknąć manipulacji między kolejnymi latami celem uzyskania wyższej premii. W przypadku premii ubojowej data uboju lub eksportu informuje lepiej o tym, czy dane operacje zostały faktycznie przeprowadzone.

(66) Kurs wymiany, stosowany w dniu terminu operacyjnego premii, należy ustalić w taki sposób, by praktycznie zapewnić, że takie premie nie będą uzależnione od jakichkolwiek ostrych wahań kursowych w momencie przeliczenia na walutę krajową, wynikłych z jednodniowej zmiany kursu.

(67) Należy uwzględnić możliwość nałożenia na Państwa Członkowskie pewnych obowiązków powiadamiania. Przyspieszenie przekazu i analizy danych wymaga ustalenia spójnego formatu przedstawiania takich danych.

(68) Ułatwienie przejścia na nowy program wymaga wprowadzenia postanowień przejściowych odnoszących się do obowiązku znakowania i identyfikacji zwierząt.

(69) Artykuł 143b rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 umożliwia zastąpienie dopłat bezpośrednich jedną dopłatą (tzw. "jednolitą dopłatą obszarową") w następujących krajach: Republika Czeska, Estonia, Cypr, Łotwa, Litwa, Węgry, Malta, Polska, Słowenia i Słowacja (nowe Państwa Członkowskie). Zdecydowały się na to następujące państwa: Republika Czeska, Estonia, Cypr, Łotwa, Litwa, Węgry, Polska i Słowacja. Należy zatem ustalić szczegółowe zasady zastosowania programu jednolitych dopłat obszarowych.

(70) Zgodnie z art. 143b ust. 5 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 oraz celem uniknięcia rozpatrywania licznych wniosków, które mogłyby się łączyć z dopłatami dla gospodarstw niższymi niż 50 EUR, Republika Czeska, Estonia, Łotwa, Litwa, Węgry, Polska i Słowacja złożyły wniosek o upoważnienie do wyznaczania minimalnych rozmiarów areału kwalifikującego się na gospodarstwo na poziomie wyższym od 0,3 ha.

(71) Republika Czeska, Estonia, Cypr, Łotwa, Litwa, Węgry, Polska i Słowacja oszacowały część areału rolnego użytkowanego przez te państwa, który został zachowany w dobrym stanie eksploatacyjnym na dzień 30 czerwca 2003 r. i zaproponowały regulację na podstawie minimalnych rozmiarów areału kwalifikującego się na gospodarstwo.

(72) Artykuł 143c rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 daje nowym Państwom Członkowskim możliwość uzupełnienia wypłacanej rolnikowi dopłaty bezpośredniej, pod warunkiem że Komisja na to zezwoli. Należy ustalić ogólne warunki korzystania z tej możliwości.

(73) Artykuł 55 lit. b) oraz art. 107 ust. 3 tiret pierwsze rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 przewidują zwolnienie z odłogowania, jeżeli grunty są wykorzystywane do produkcji surowców służących do wytwarzania w obrębie Wspólnoty produktów, które nie są bezpośrednio przeznaczone do spożycia przez ludzi lub zwierzęta, pod warunkiem że zastosowane będą skuteczne metody kontroli.

(74) Pożądane byłoby niewyłączanie w pewnych warunkach upraw buraków cukrowych, topinamburu lub korzeni cykorii na gruntach odłogowanych. Takie uprawy nie mogą być przedmiotem dopłat z uwagi na ryzyko interferencji z rynkiem cukru. Niemniej konieczne jest takie postępowanie, by uprawy te były zgodne z zasadami rządzącymi wykorzystaniem gruntów odłogowanych.

(75) Należy zdefiniować warunki, które decydują o dopuszczalności korzyści płynących z tego programu. W tej kwestii należy zdefiniować warunek zawarcia kontraktu między producentem a odbiorcą lub pierwszą jednostką przetwórczą dotyczącego przedmiotowych surowców rolniczych. Konieczne jest również zdefiniowanie warunków, w przypadku gdy przetwórstwem zajmuje się sam rolnik w swoim gospodarstwie.

(76) W celu zapewnienia zgodności z punktem 7 memorandum dotyczącego porozumienia między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie roślin oleistych objętych GATT, zatwierdzonego decyzją Rady 93/355/WE(21), należy wprowadzić sposoby zastosowania - odnośnie do zmniejszenia, o ile ma to zastosowanie - ilości produktów ubocznych, które mogą być wyprodukowane i przeznaczone do spożycia przez ludzi lub zwierzęta, jeżeli łączna ilość takich produktów ubocznych przekracza rocznie 1 milion ton metrycznych, wyrażonych jako ekwiwalent mąki z ziarna sojowego.

(77) Aby zapewnić faktyczne przetworzenie surowca w przewidziany produkt końcowy, gwarancja powinna być złożona przez odbiorcę lub pierwszą jednostkę przetwórczą, mimo że pomoc przyznawana jest rolnikowi. Ponadto celem usprawnienia systemu kontroli programu należy ograniczyć liczbę jednostek przetwórczych.

(78) Należy wprowadzić wyraźne rozróżnienie między obowiązkami wnioskodawcy, które kończą się w momencie dostawy całej ilości zebranego surowca, oraz obowiązkami - zabezpieczonymi gwarancją - odbiorcy bądź pierwszej jednostki przetwórczej, które to obowiązki rozpoczynają się w momencie dostawy, a kończą wraz z ostatecznym przetworzeniem surowców na produkty końcowe.

(79) Na terytorium Wspólnoty niektóre operacje transportu surowców i produktów wytworzonych z tych surowców powinny być objęte systemami kontroli, łączącymi się ze stosowaniem deklaracji i formularzy kontrolnych T5, które należy dostarczać zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2454/93. Należy przewidzieć dowody alternatywne, w przypadku gdy formularz kontrolny T5 nie wraca do właściwego organu władzy, któremu podlegają odbiorca lub pierwsza jednostka przetwórcza, w wyniku okoliczności, za które odpowiadać nie może ani odbiorca, ani pierwsza jednostka przetwórcza. Skuteczność i poprawna administracja programu pomocy wymaga wprowadzenia postanowień dotyczących kontroli.

(80) Poza kryteriami kwalifikacyjnymi ustalonymi w art. 110o rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 dla dopłat do areału upraw chmielu należy wprowadzić pewne kryteria dodatkowe, które zapewnią przyznawanie pomocy w przypadku areałów chmielu w normalnych warunkach uprawy. Pojęcie areału "obsadzonego chmielem" powinno być zdefiniowane na szczeblu Wspólnoty, co zapewni jednolite zasady obliczania areałów zgłaszanych do dopłat dodatkowych. Konieczne jest ustalenie sposobu, w jaki łączna suma dopłat dodatkowych przysługująca danemu Państwu Członkowskiemu będzie dystrybuowana na kwalifikujące się areały.

(81) Uznane grupy producentów chmielu powinny ustalić limit czasowy na wypłatę środków wymienionych w art. 7 ust. 1 lit. a)-d) rozporządzenia Rady (EWG) nr 1696/71 z dnia 26 lipca 1971 r. dotyczącego wspólnej organizacji rynku chmielu(22), Komisja zaś powinna być poinformowana o sposobie wykorzystania tej wypłaty. Jakakolwiek kwota nie zrealizowana w pewnym okresie czasu powinna być zwrócona. Konieczne jest ustalenie sposobu, w jaki dystrybuowana jest łączna kwota przeznaczona dla danego Państwa Członkowskiego na wypłaty na rzecz uznanych grup producentów chmielu.

(82) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego Dopłatami Bezpośrednimi,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  1

ZAKRES I POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  1

Przedmiot i zakres

1.
Niniejsze rozporządzenie ustala szczegółowe zasady realizacji niżej wymienionych planów pomocy, zapewnionych w tytule IV i IVa rozporządzenia (WE) nr 1782/2003:

(a) specjalna premia za jakość pszenicy durum, wprowadzona w tytule IV rozdział 1 tego rozporządzenia;

(b) premia za rośliny białkowe, wprowadzona w tytule IV rozdział 2 tego rozporządzenia;

(c) dopłata do ryżu zależna od plonu, wprowadzona w tytule IV rozdział 3 tego rozporządzenia;

(d) dopłata obszarowa za orzechy, wprowadzona w tytule IV rozdział 4 tego rozporządzenia;

(e) pomoc na rośliny energetyczne, wprowadzona w tytule IV rozdział 5 tego rozporządzenia;

(f) pomoc na ziemniaki skrobiowe, wprowadzona w tytule IV rozdział 6 tego rozporządzenia;

(g) premia od udoju oraz dopłaty dodatkowe, wprowadzone w tytule IV rozdział 7 tego rozporządzenia;

(h) 2  (skreślona);

(i) pomoc na nasiona, wprowadzona w tytule IV rozdział 9 tego rozporządzenia;

(j) dopłaty obszarowe do roślin uprawnych, wprowadzone w tytule IV rozdział 10 tego rozporządzenia;

(k) premie za owce i kozy, wprowadzone w tytule IV rozdział 11 tego rozporządzenia;

(l) dopłaty do wołowiny i cielęciny, wprowadzone w tytule I rozdział 12 tego rozporządzenia;

(m) pomoc na rośliny strączkowe, wprowadzona w tytule IV rozdział 13 tego rozporządzenia;

(n) program jednolitych dopłat obszarowych, wprowadzony w art. 143b tego rozporządzenia;

(o) komplementarne krajowe dopłaty bezpośrednie, wprowadzone w art. 143c tego rozporządzenia;

(p) pomoc do areałów chmielu, wprowadzona w tytule IV rozdział 10d tego rozporządzenia.

(q) 3  specjalne dopłaty do upraw bawełny przewidziane w rozdziale 10a tytuł IV tego rozporządzenia;

(r) 4  pomoc do gajów oliwnych przewidziana w rozdziale 10b tytuł IV tego rozporządzenia;

(s) 5  pomoc do produkcji tytoniu przewidziana w rozdziale 10c tytuł IV tego rozporządzenia.

t) 6  przejściowe płatności z tytułu owoców i warzyw oraz przejściowe płatności z tytułu owoców miękkich przewidziane w rozdziałach 10 g i 10h tytułu IV tego rozporządzenia.

2.
 Niniejsze rozporządzenie ustala szczegółowe zasady dotyczące wykorzystania gruntów odłogowanych do produkcji surowców w ramach programu jednolitych dopłat obszarowych, wprowadzonego w tytule III rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, oraz w ramach dopłat obszarowych do roślin uprawnych przewidzianych w tytule IV rozdział 10 tego rozporządzenia.
Artykuł  2

Warunki płatności

1. 7
 Płatności bezpośrednie, o których mowa w art. 1 lit. a), b), c), e), i), j), m), p) oraz t), są przyznawane wyłącznie w przypadku areałów - na każdy typ uprawy -które były przedmiotem wniosku dotyczącego co najmniej 0,3 hektara, w przypadkach gdy każda uprawiana działka przekracza minimalny wymiar ustalony przez państwo członkowskie w granicach limitu podanego w art. 14 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 796/2004.

W przypadku Malty płatności bezpośrednie, o których mowa w art. 1 lit. a), b), c), e), i), j), m), p) oraz t), są przyznawane wyłącznie w przypadku areałów - na każdy typ uprawy - które były przedmiotem wniosku dotyczącego co najmniej 0,1 hektara, w przypadkach gdy każda uprawiana działka przekracza minimalny wymiar ustalony przez państwo członkowskie w granicach limitu podanego w art. 14 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 796/2004.

W przypadku Grecji przejściowe płatności z tytułu owoców i warzyw, o których mowa w art. 1 lit. t), są przyznawane wyłącznie w przypadku areałów - na każdy typ uprawy -które były przedmiotem wniosku dotyczącego co najmniej 0,1 hektara, w przypadkach gdy każda uprawiana działka przekracza minimalny wymiar ustalony przez państwo członkowskie w granicach limitu podanego w art. 14 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 796/2004.

W przypadku Bułgarii, Łotwy, Węgier i Polski przejściowe płatności z tytułu owoców miękkich, o których mowa w art. 1 lit. t), są przyznawane wyłącznie w przypadku areałów -na każdy typ uprawy - które były przedmiotem wniosku dotyczącego co najmniej 0,1 hektara, w przypadkach gdy każda uprawiana działka przekracza minimalny wymiar ustalony przez państwo członkowskie w granicach limitu podanego w art. 14 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 796/2004.

2. 8
 Płatności bezpośrednie, o których mowa w art. 1 lit. a), b), c), j) oraz t) są przyznawane wyłącznie w przypadku obszarów całkowicie obsianych oraz takich, które spełniają wszystkie normalne warunki upraw ustanowione w miejscowych normach.

Jednakże w przypadku premii specjalnej za jakość pszenicy durum, opisanej w tytule IV rozdział 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, oraz w przypadku dopłat do roślin uprawnych wymienionych w tytule IV rozdział 10 tego rozporządzenia uprawy prowadzone na areałach całkowicie obsianych i uprawianych zgodnie z miejscowymi normami, które jednak nie dochodzą do stadium kwitnienia w wyniku wyjątkowych warunków pogodowych honorowanych przez przedmiotowe Państwo Członkowskie, nadal kwalifikują się do pomocy, pod warunkiem że takie areały nie są wykorzystywane do żadnych innych celów do chwili osiągnięcia tego stadium rozwoju.

3.
W przedmiotowym roku nie można składać więcej niż jeden wniosek o dopłatę obszarową w ramach programu finansowanego na podstawie art. 1 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 1258/1999(23), co dotyczy jakiejkolwiek uprawianej działki.

Jednakże:

a) jakakolwiek uprawiana działka, która zostanie ujęta w tym samym roku we wniosku o premię specjalną za jakość pszenicy durum, wprowadzoną w tytule IV rozdział 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, bądź premię za rośliny białkowe, wprowadzoną w tytule IV rozdział 2 tego rozporządzenia, może być przedmiotem wniosku o dopłatę do roślin uprawnych, wprowadzoną w tytule IV rozdział 10 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003;

b) jakakolwiek uprawiana działka, która zostanie ujęta w tym samym roku we wniosku o dopłatę do ryżu zależną od plonu, wprowadzoną w tytule IV rozdział 3 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, bądź o premię za rośliny białkowe, wprowadzoną w tytule IV rozdział 2 tego rozporządzenia, może być przedmiotem wniosku o pomoc na nasiona, wprowadzoną w tytule IV rozdział 9 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003;

c) jakakolwiek uprawiana działka, która zostanie ujęta w tym samym roku we wniosku o pomoc na rośliny energetyczne, wprowadzoną w tytule IV rozdział 5 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, może być przedmiotem wniosku o dopłatę obszarową do roślin uprawnych, wprowadzoną w tytule IV rozdział 10 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, bez uszczerbku dla art. 90 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, lub też może być przedmiotem wniosku o dopłatę do ryżu zależną od plonu, wprowadzoną w tytule IV rozdział 3 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003;

d) jakakolwiek uprawiana działka, która zostanie ujęta w tym samym roku we wniosku o dopłaty do roślin uprawnych wymienione w tytule IV rozdział 10 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, może być przedmiotem wniosku o pomoc na nasiona, wprowadzoną w tytule IV rozdział 9 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

4.
Grunty wykorzystywane do produkcji surowców wymienionych w art. 55 lit. b) oraz w art. 107 ust. 3 tiret pierwsze rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 lub też uprawiane w ramach pomocy na rośliny energetyczne wprowadzonej w tytule IV rozdział 5 tego rozporządzenia nie kwalifikują się do pomocy Wspólnoty wprowadzonej w tytule II rozdział VIII rozporządzenia Rady (WE) nr 1257/1999(24), z wyjątkiem pomocy przyznawanej odnośnie do kosztów uprawy gatunków o krótkim okresie rozwoju zgodnie z opisem w art. 31 ust. 3 akapit drugi tego rozporządzenia.

Surowce wymienione w art. 55 lit. b) oraz w art. 107 ust. 3 tiret pierwsze rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 uprawiane na gruntach odłogowanych oraz produkty pośrednie, końcowe, równoległe i uboczne pochodzące z takich upraw nie kwalifikują się do jakiegokolwiek finansowania udostępnianego przez Sekcję Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej na mocy art. 1 ust. 2 lit. a) oraz b) rozporządzenia (WE) nr 1258/1999.

5.
Na potrzeby premii za rośliny białkowe, wprowadzonej w tytule IV rozdział 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, oraz dopłat do roślin uprawnych, wprowadzonych w tytule IV rozdział 10 tego rozporządzenia, termin "łubiny słodkie" oznacza takie odmiany łubinu, z których wytwarza się ziarno zawierające nie więcej niż 5 % ziarna gorzkiego. Zawartość ziarna gorzkiego obliczana jest na podstawie wyników testu opisanego w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł  3 9

Przekazywanie informacji

1.
Państwa członkowskie przekazują Komisji pocztą elektroniczną następujące dane:

a) najpóźniej do dnia 1 września danego roku:

i) całkowita powierzchnia, na którą złożono wniosek, w przypadku:

– specjalnej premii jakościowej za pszenicę durum przewidzianej w art. 72 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003,

– premii za rośliny wysokobiałkowe przewidzianej w art. 76 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003,

– dopłaty do ryżu zależnej od plonów, przewidzianej w art. 79 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, w podziale według odmian indyjskich i japońskich,

– dopłaty obszarowej do orzechów przewidzianej w art. 83 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, wyrażonej według kategorii drzew orzechowych,

– pomocy na uprawę roślin energetycznych przewidzianej w art. 88 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003,

– dopłaty obszarowej do roślin uprawnych przewidzianej w art. 100 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, według powierzchni bazowej, o której mowa w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia, z zachowaniem znormalizowanego formatu opisanego w załączniku IX do niniejszego rozporządzenia,

– dopłaty do bawełny zależnej od plonów przewidzianej w art. 110a rozporządzenia (WE) nr 1782/2003,

– pomocy na gaje oliwne przewidzianej w art. 110g rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, według kategorii,

– pomocy obszarowej na chmiel przewidzianej w art. 110n rozporządzenia (WE) nr 1782/2003,

– systemu jednolitej płatności obszarowej (SAPS) przewidzianego w art. 143b rozporządzenia (WE) nr 1782/2003;

ii) całkowita ilość, na którą złożono wniosek, w przypadku:

– premii mlecznej przewidzianej w art. 95 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003,

– płatności dodatkowych dla producentów przetworów mlecznych przewidzianych w art. 96 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003;

iii) całkowita liczba wniosków w przypadku premii za owce i kozy przewidzianych w art. 111 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, z wykorzystaniem wzoru formularza określonego w załączniku XI do tego rozporządzenia;

b) najpóźniej do dnia 15 października danego roku całkowita określona powierzchnia w przypadku:

– premii za rośliny wysokobiałkowe przewidzianej w art. 76 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003,

– pomocy na uprawę roślin energetycznych przewidzianej w art. 88 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003;

b)a 10  do dnia 15 października po zakończeniu roku, w odniesieniu do którego przyznana jest pomoc, wszystkie informacje potrzebne do oceny pomocy na rośliny energetyczne, a w szczególności:

– liczbę wniosków,

– areały odpowiadające każdemu gatunkowi surowca,

– ilości każdego typu surowca i otrzymanego produktu końcowego;

c) 11  najpóźniej do dnia 31 stycznia następnego roku:

i) całkowita określona powierzchnia wykorzystana do obliczenia współczynnika redukcji w przypadku:

– specjalnej premii jakościowej za pszenicę durum przewidzianej w artykule 72 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003,

– dopłaty do ryżu zależnej od plonów przewidzianej w art. 79 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, w podziale według odmian indyjskich i japońskich, oraz szczegółowe informacje na temat odmiany ryżu według powierzchni bazowej i podpowierzchni bazowej, z wykorzystaniem wzoru formularza określonego w załączniku III do niniejszego rozporządzenia,

– dopłaty obszarowej do orzechów przewidzianej w art. 83 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, wyrażonej według kategorii drzew orzechowych,

– dopłaty obszarowej do roślin uprawnych przewidzianej w art. 100 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, według powierzchni bazowej, o której mowa w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia, z zachowaniem znormalizowanego formatu opisanego w załączniku IX do niniejszego rozporządzenia,

– dopłaty do bawełny zależnej od plonów przewidzianej w art. 110a rozporządzenia (WE) nr 1782/2003,

– pomocy na gaje oliwne przewidzianej w art. 110g rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, według kategorii,

– pomocy obszarowej na chmiel przewidzianej w art. 110n rozporządzenia (EWG) nr 1782/2003,

– systemu jednolitej płatności obszarowej (SAPS) przewidzianego w art. 143b rozporządzenia (WE) nr 1782/2003;

ii) całkowita określona ilość wykorzystana do obliczenia współczynnika redukcji w przypadku premii mlecznej przewidzianej w art. 95 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003;

iii) całkowita określona ilość w przypadku płatności dodatkowych dla producentów przetworów mlecznych przewidzianych w art. 96 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

iv) kwota pomocy na hektar przyznawanej dla każdej kategorii gajów oliwnych w przypadku pomocy na gaje oliwne przewidzianej w art. 110g rozporządzenia (WE) nr 1782/2003;

d) 12  najpóźniej do dnia 31 marca roku zbiorów orientacyjna kwota pomocy na kg w przypadku pomocy na tytoń, przewidzianej w art. 110j rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, w podziale na odmiany tytoniu wymienione w załączniku XXV do niniejszego rozporządzenia oraz, w stosownych przypadkach, według poziomu jakości;

e) najpóźniej do dnia 31 lipca następnego roku:

i) całkowita powierzchnia, dla której pomoc została faktycznie wypłacona, w przypadku:

– specjalnej premii jakościowej za pszenicę durum przewidzianej w art. 72 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003,

– premii za rośliny wysokobiałkowe przewidzianej w art. 76 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003,

– dopłaty do ryżu zależnej od plonów przewidzianej w art. 79 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, w podziale według odmian indyjskich i japońskich,

– dopłaty obszarowej do orzechów przewidzianej w art. 83 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, wyrażonej według kategorii drzew orzechowych,

– pomocy na rośliny energetyczne przewidzianej w art. 88 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003,

– dopłaty obszarowej do roślin uprawnych przewidzianej w art. 100 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, według powierzchni bazowej, o której mowa w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia, z zachowaniem znormalizowanego formatu opisanego w załączniku IX do niniejszego rozporządzenia,

– dopłaty do bawełny zależnej od plonów przewidzianej w art. 110a rozporządzenia (WE) nr 1782/2003,

– pomocy na gaje oliwne przewidzianej w art. 110g rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, według kategorii,

– pomocy obszarowej na chmiel przewidzianej w art. 110n rozporządzenia (EWG) nr 1782/2003,

– systemu jednolitej płatności obszarowej (SAPS) przewidzianego w art. 143b rozporządzenia (WE) nr 1782/2003;

ii) całkowita powierzchnia, dla której pomoc została faktycznie wypłacona w przypadku:

– pomocy na ziemniaki skrobiowe (w ekwiwalencie skrobii) przewidzianej w art. 93 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003,

– premii mlecznej przewidzianej w art. 95 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003,

– płatności dodatkowych dla producentów przetworów mlecznych, przewidzianych w art. 96 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003,

– pomocy na nasiona przewidzianej w art. 99 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, według gatunków nasion wymienionych w załączniku XI do rozporządzenia (WE) nr 1782/2003,

– pomocy na tytoń przewidzianej w art. 110j rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, według odmian zgodnie z załącznikiem XXV do niniejszego rozporządzenia i według jakości,

– przejściowej dopłaty do cukru przewidzianej w art. 110p rozporządzenia (WE) nr 1782/2003;

iii) ostateczna kwota pomocy na kg w przypadku pomocy na tytoń przewidzianej w art. 110j rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, według grupy odmian tytoniu wymienionych w załączniku XXV do niniejszego rozporządzenia oraz, w stosownych przypadkach, według poziomu jakości;

iv) całkowita liczba premii za owce i kozy wypłaconych w przypadku premii za owce i kozy przewidzianych w art. 111 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, z wykorzystaniem wzoru formularza określonego w załączniku XII do niniejszego rozporządzenia;

v) 13  całkowita kwota pomocy wypłaconej w przypadku przejściowych płatności z tytułu owoców i warzyw oraz przejściowych płatności z tytułu owoców miękkich przewidzianych w rozdziałach 10 g i 10h tytułu IV rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

2.
 Zgodnie z ust. 1 przekazywane informacje dotyczą powierzchni wyrażonych w hektarach z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, ilości wyrażonych w tonach z dokładnością do trzech miejsc po przecinku oraz liczby wniosków bez miejsc po przecinku.
3.
Jeżeli informacje wymagane w ust. 1 ulegają zmianie, w szczególności w wyniku kontroli lub korekt bądź poprawy poprzednich danych, aktualne dane należy przekazać Komisji w ciągu jednego miesiąca od wystąpienia takiej zmiany.
Artykuł  4 14

Współczynnik redukcji

Współczynnik redukcji powierzchni w przypadkach opisanych w art. 75, art. 78 ust. 2, art. 82, art. 85, art. 89 ust. 2 i art. 143 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 lub też współczynnik redukcji ilości oraz obiektywne kryteria w przypadku opisanym w art. 95 ust. 4 tego rozporządzenia ustala się przed przyznaniem płatności rolnikom, a najpóźniej do dnia 31 stycznia następnego roku, na podstawie danych przekazanych zgodnie z przepisami art. 3 ust. 1 lit. b) i c) niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ  2

PREMIA SPECJALNA ZA JAKOŚĆ PSZENICY DURUM

Artykuł  5

Klasyfikacja odmian

1.
Państwa Członkowskie wymienione w art. 74 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 sporządzają listę odmian pszenicy durum, które kwalifikują się do specjalnej premii za jakość, zapewnionej w art. 72 tego rozporządzenia, która to jakość określana jest w drodze procedury klasyfikacji odmian opisanej w ustępach 2 - 5 niniejszego artykułu.
2.
Co najmniej raz na dwa lata Państwa Członkowskie wyznaczają co najmniej dwie odmiany reprezentatywne. Odmianę reprezentatywną stanowi odmiana pszenicy durum sklasyfikowana najwyżej.
3.
Państwa Członkowskie przeprowadzają analizę odmian pszenicy durum według podanych niżej parametrów jakościowych i każdemu z tych parametrów nadają odpowiednią wagę:

a) zawartość białka (40 %);

b) jakość glutenu (30 %):

c) wskaźnik żółci (20 %);

d) ciężar właściwy lub ciężar tysiąca sztuk ziarna (10 %).

Suma średnich z parametrów jakościowych, opisanych w lit. a - d akapitu pierwszego pomnożona przez wartość podaną w procentach stanowi wskaźnik jakości odmian.

Co najmniej co dwa lata każde Państwo Członkowskie dokonuje porównania wskaźników jakości odmian pszenicy durum ze wskaźnikami jakości odmian reprezentacyjnych na szczeblu krajowym. Do badania należy pobrać odmiany wpisane do krajowego rejestru każdego z Państw Członkowskich, z wyjątkiem takich odmian, dla których nie istnieją dane analityczne za ostatnie trzy lata z uwagi na fakt, że odmiany te albo wycofano już z użytku, albo nie zostały poddane certyfikacji.

W tym celu, biorąc jako punkt odniesienia średni wskaźnik jakości równy 100, nadany odmianom reprezentatywnym, każde Państwo Członkowskie obliczy dla każdego z parametrów jakościowych opisanych w lit. a - d akapitu pierwszego procent, który należy przypisać innym odmianom pszenicy durum w porównaniu ze wskaźnikiem 100. Do premii specjalnej za jakość pszenicy durum kwalifikowane są wyłącznie odmiany pszenicy durum posiadające wskaźnik wyższy lub równy 98.

4.
Państwo Członkowskie może usunąć z listy zakwalifikowanych odmian te odmiany, w których średni stopień utraty szklistości pszenicy durum (mitadinage) przekracza 27 %.
5.
Odmiany wpisane do krajowego rejestru innego Państwa Członkowskiego można również poddawać badaniom pod kątem kryteriów kwalifikacyjnych.
Artykuł  6

Metody analityczne

1.
Do analizy zawartości białka, ciężaru właściwego oraz średniego stopnia utraty szklistości pszenicy durum (mitadinage) stosuje się metody opisane w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 824/2000(25).
2.
Wskaźnik żółci mierzy się metodą ICC 152 bądź równorzędną honorowaną metodą.
3.
Jakość glutenu mierzy się metodą ICC 158 bądź metodą ICC 151.
Artykuł  7

Ilość certyfikowanego ziarna

Przed 1 października roku poprzedzającego rok analizowany pod kątem przyznania premii specjalnej za jakość pszenicy durum Państwa Członkowskie ustalają minimalną ilość ziarna certyfikowanego zgodnie z dyrektywą nr 66/402/EWG(26), którą należy wykorzystać zgodnie z aktualną praktyką rolniczą w analizowanej strefie produkcyjnej.

Artykuł  8

Publikacje i powiadomienia

1.
Państwa Członkowskie na szczeblu krajowym lub regionalnym publikują listę wybranych odmian, które kwalifikują się do premii specjalnej za jakość pszenicy durum, najpóźniej do 1 października w przypadku odmian ozimych i najpóźniej do 31 grudnia w przypadku odmian wiosennych w roku poprzedzającym rok analizowany pod kątem przyznania premii.
2.
Nie później niż w miesiąc po upływie terminów podanych powyżej w ust. 1 Państwa Członkowskie podają Komisji listę wymienioną powyżej w ust. 1 oraz minimalną ilość wykorzystywanego certyfikowanego ziarna, o ile ulegnie ona zmianie.
Artykuł  9

Okres obowiązywania kwalifikacji

1.
Odmiany figurujące na liście wymienionej w art. 8 ust. 1 kwalifikują się do premii specjalnej za jakość pszenicy durum w okresie pięciu lat, licząc od daty pierwszego włączenia odmiany do takiej listy.
2.
Okres obowiązywania kwalifikacji każdej z odmian może być wydłużony o kolejne pięć lat na podstawie wyników analiz jakościowych prowadzonych w drugim i trzecim roku pięcioletniego okresu obowiązywania kwalifikacji.
Artykuł  10

Środki przejściowe

1.
Państwa Członkowskie publikują listę wybranych odmian, które kwalifikują się do premii specjalnej za jakość pszenicy durum na 2005 r. najpóźniej do 1 października 2004 r. w przypadku odmian ozimych oraz najpóźniej do 31 grudnia 2004 r. w przypadku odmian wiosennych.
2.
Państwa Członkowskie sporządzają listę wymienioną w ust. 1 przez usunięcie z listy odmian wpisanych do rejestru krajowego tych odmian, które nie spełniają co najmniej dwóch z czterech podanych niżej parametrów:

a) minimalna zawartość białka 11,5 %;

b) minimalny ciężar właściwy 78 kg/hl lub minimalny ciężar tysiąca sztuk ziarna 42 g;

c) maksymalny stopień utraty szklistości pszenicy durum (mitadinage) 27 %;

d) minimalna zawartość glutenu 10 %.

3.
Listy odmian, które kwalifikują się do premii w latach 2005 i 2006, mogą zawierać odmiany, które znajdują się na liście innego Państwa Członkowskiego, na podstawie wyników analiz jakościowych prowadzonych przez to inne Państwo Członkowskie.
4. 15
 Państwa Członkowskie mogą podjąć decyzję dotyczącą sporządzenia listy wybranych odmian kwalifikujących się do premii specjalnej za jakość pszenicy durum na rok 2006, zgodnie z procedurą określoną w ust. 2, najpóźniej do dnia 1 października 2005 r. w odniesieniu do odmian ozimych oraz najpóźniej do dnia 31 grudnia 2005 r. w odniesieniu do odmian wiosennych.

ROZDZIAŁ  3

PREMIA ZA ROŚLINY BIAŁKOWE

Artykuł  11

Mieszanka zbóż i rośliny białkowe

W regionach, gdzie uprawę roślin białkowych prowadzi się tradycyjnie w drodze siewu mieszanki nasion zbóż, premia za plony z roślin białkowych jest wypłacana na żądanie wnioskodawcy, pod warunkiem że wnioskodawca wykaże - spełniając wymagania właściwych organów władzy danego Państwa Członkowskiego - że w mieszance przeważają rośliny białkowe. Takie areały nie będą się kwalifikowały do specjalnych dopłat regionalnych dotyczących roślin uprawnych, wprowadzonych w art. 98 rozporządzenia (WE) nr 1782/ 2003.

ROZDZIAŁ  4

DOPŁATA DO RYŻU W ZALEŻNOŚCI OD PLONU

Artykuł  12 16

Terminy zasiewów

Aby kwalifikować się do specjalnej płatności z tytułu uprawy ryżu, deklarowany obszar musi zostać obsiany najpóźniej do:

a) dnia 30 czerwca poprzedzającego przedmiotowe zbiory w przypadku Hiszpanii, Francji, Włoch i Portugalii;

b) dnia 31 maja w przypadku innych państw członkowskich produkujących ryż, wymienionych w art. 80 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

Artykuł  13

Współczynnik redukcji

Współczynnik redukcji dopłaty do ryżu zależnej od plonu, wymieniony w art. 82 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, jest obliczany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  14

Przekazywane informacje

1. 17
 Najpóźniej do dnia 1 września państwa członkowskie przekazują Komisji wykaz odmian wpisanych do rejestru krajowego i zaklasyfikowanych według kryteriów określonych w pozycji 2 załącznika I do rozporządzenia Rady (WE) nr 1785/2003(27), w przypadku zmian do tego wykazu.
2.
  18  (skreślony).
3.
 Państwa Członkowskie mogą co roku dokonywać kontroli dalszego podziału areału bazowego na areały subbazowe takiego Państwa Członkowskiego oraz obiektywnych kryteriów, na podstawie których prowadzi się takie dalsze podziały. Państwa Członkowskie przekażą te informacje Komisji najpóźniej do 15 maja przed przedmiotowymi zbiorami.

ROZDZIAŁ  5

DOPŁATY OBSZAROWE ZA ORZECHY

Artykuł  15 19

Warunki wypłaty pomocy wspólnotowej

1.
Do płatności obszarowych przewidzianych w art. 83 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 kwalifikują się jedynie działki rolne obsadzone drzewami orzechowymi spełniające warunki, o których mowa w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu w dniu ustalonym zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 796/2004.

W przypadku działki obsadzonej różnymi gatunkami drzew orzechowych i w przypadku gdy pomoc jest zróżnicowana w zależności od gatunku, kwalifikowanie się do pomocy uwarunkowane jest zachowaniem minimalnej liczby drzew na hektar ustanowionej w ust. 3 niniejszego artykułu, w odniesieniu do co najmniej jednego z gatunków drzew orzechowych.

2.
Minimalny rozmiar działki kwalifikujący się do płatności obszarowej przewidzianej w art. 83 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 jest ustalony na 0,10 hektara. Jednakże państwa członkowskie mogą określić minimalny rozmiar na wyższym poziomie na podstawie obiektywnych kryteriów z uwzględnieniem specyfiki obszarów, o których mowa.
3.
Liczba drzew orzechowych na hektar nie może być mniejsza od:

i) 125 w przypadku orzecha laskowego;

ii) 50 w przypadku migdałowca;

iii) 50 w przypadku orzecha włoskiego;

iv) 50 w przypadku pistacji;

v) 30 w przypadku drzewa świętojańskiego.

Jednakże państwa członkowskie mogą określić minimalne zagęszczenie drzew na wyższym poziomie na podstawie obiektywnych kryteriów z uwzględnieniem specyfiki produkcji, o których mowa.

4.
W przypadkach, o których mowa w ust. 1 akapit drugi, poziom pomocy, która ma zostać przyznana, jest poziomem odpowiadającym gatunkowi, dla którego spełnione są warunki kwalifikowalności do pomocy i dla którego kwota jest najwyższa.
Artykuł  16

Warunki zakwalifikowania do pomocy krajowej

Artykuł 15 ma zastosowanie do pomocy krajowej wprowadzonej w art. 87 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

Bez uszczerbku dla art. 87 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 Państwo Członkowskie może wprowadzić kolejne kryteria kwalifikacyjne, pod warunkiem że takie kryteria będą spójne z wytycznymi odnośnie do ochrony środowiska, polityki na obszarach wiejskich, polityki społecznej i ekonomicznej realizowanej w programie pomocy i że nie będą dyskryminowały niektórych producentów. Państwa Członkowskie dokonują niezbędnych uzgodnień odnośnie do kontroli przestrzegania tych kryteriów kwalifikacyjnych przez rolników.

Artykuł  17

Przekazywane informacje

1.
Państwa Członkowskie przekazują Komisji wymienione niżej dane, w każdym przypadku przed datą składania wniosków wyznaczaną przez Państwa Członkowskie zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 796/2004 i najpóźniej:

(a) do dnia 31 marca: najwyższe poziomy i kryteria wymienione w art. 15 ust. 4 oraz kryteria dodatkowe wymienione w art. 16;

(b) do dnia 15 maja: jeżeli dane Państwo Członkowskie różnicuje pomoc zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 83 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 - poziom dopłat obszarowych w rozbiciu na poszczególne produkty i/lub zmodyfikowany gwarantowany areał krajowy (zwaną dalej GAK).

2.
Jakiekolwiek zmiany w informacjach, które należy przekazywać Komisji na mocy powyższego ust. 1, mają zastosowanie do następnego roku i są przekazywane Komisji bezzwłocznie przez dane Państwo Członkowskie wraz z obiektywnymi kryteriami, uzasadniającymi takie zmiany.
Artykuł  18

Środki przejściowe

1.
Państwa Członkowskie mogą zdecydować, czy i na jakich warunkach można przerwać programy usprawnień wymienione w art. 86 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 przed normalnym terminem wygaśnięcia takich programów oraz czy odnośne areały mogą się kwalifikować w ramach programu wprowadzonego przez tytuł IV rozdział 4 tego rozporządzenia.
2.
Przy ustalaniu warunków wspomnianych powyżej w ust. 1 Państwo Członkowskie gwarantuje, że:

(a) program nie zostanie przerwany przed upływem jednego roku;

(b) zakładane cele programu zostaną osiągnięte w sposób satysfakcjonujący Państwo Członkowskie.

ROZDZIAŁ  6

DOPŁATY DO ZIEMNIAKÓW SKROBIOWYCH

Artykuł  19

Kwalifikowanie

Pomoc na ziemniaki skrobiowe, wprowadzona w art. 93 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, jest udzielana na ziemniaki, które są objęte kontraktem na uprawy zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2236/2003(28), na podstawie wagi netto ziemniaków, wyznaczonej za pomocą jednej z metod opisanych w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 2235/2003(29), zaś zawartość skrobi w dostarczonych ziemniakach jest zgodna z wartościami ustalonymi w załączniku II do tego rozporządzenia.

Nie przyznaje się żadnej pomocy na ziemniaki skrobiowe, w których zawartość skrobi jest niższa niż 13 %, z wyjątkiem gdy zastosowanie ma art. 5 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 2236/2003.

Artykuł  20

Cena minimalna

Pomoc na ziemniaki skrobiowe jest uwarunkowana od dostarczenia dowodu na to, iż cena, nie mniejsza od ceny podanej w art. 4a rozporządzenia (WE) nr 1868/94, została zapłacona w momencie dostawy do zakładu i jest zgodna ze stawkami ustalonymi w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 2235/2003.

Zastosowanie ma art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2236/2003.

Artykuł  21

Wypłata

1. 20
 Bez uszczerbku dla przepisów art. 28 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, pomoc do skrobi ziemniaczanej wypłacana jest indywidualnemu rolnikowi przez Państwo Członkowskie, na którego terytorium znajduje się gospodarstwo dostarczające ziemniaki do celów wytwarzania skrobi ziemniaczanej, po dostarczeniu przez tego rolnika całej ilości dla danego roku gospodarczego do przedsiębiorstwa wytwarzającego skrobię ziemniaczaną, w terminie czterech miesięcy od daty przedstawienia dowodu określonego w art. 20 niniejszego rozporządzenia oraz pod warunkiem dotrzymania warunków, o których mowa w art. 19 niniejszego rozporządzenia.
2.
 Państwa Członkowskie mogą przyznawać zaliczki od 1 grudnia danego roku obrotowego, obliczone od różnych częściowych partii ziemniaków skrobiowych dostarczonych przez rolnika do zakładu produkcyjnego skrobi w danym roku obrotowym. Każda wypłata zaliczki będzie przyznawana odnośnie do takiej ilości dostarczonych ziemniaków skrobiowych, dla której dostarczono dowód opisany w art. 20 niniejszego rozporządzenia i w przypadku której spełniono wymagania wymienione w art. 19 niniejszego rozporządzenia.
3. 21
 (skreślony).

ROZDZIAŁ  7

PREMIA ZA UDÓJ I DOPŁATY DODATKOWE

Artykuł  22

Przypadki unieruchomienia produkcji

1.
Jeżeli osoba fizyczna lub prawna posiadająca indywidualną ilość referencyjną mleka nie spełnia kryteriów definicji producenta podanej w art. 5 lit. c rozporządzenia (WE) nr 1788/2003 w okresie dwunastomiesięcznym kończącym się 31 marca analizowanego roku, za analizowany rok nie są wypłacane ani premie za udój, ani dopłaty dodatkowe, o ile taka osoba nie udowodni przed upływem ostatecznego terminu składania wniosków i ku satysfakcji właściwego organu władzy, że produkcja została podjęta.
2.
Powyższy ust. 1 nie ma zastosowania w przypadkach siły wyższej oraz w należycie uzasadnionych przypadkach, które mogą od czasu do czasu wywierać negatywny wpływ na zdolność produkcyjną przedmiotowych producentów i które zostaną potwierdzone przez właściwy organ władzy.

ROZDZIAŁ  8 22

DOPŁATY DO ROŚLIN ENERGETYCZNYCH

SEKCJA  1

Definicje

Artykuł  23

Definicje

Do celów niniejszego rozdziału:

a) termin "wnioskodawca" oznacza jakiegokolwiek rolnika uprawiającego areały wymienione w art. 88 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 z zamiarem uzyskania pomocy gwarantowanej na mocy tego artykułu;

b) termin "pomoc" oznacza pomoc na uprawę roślin energetycznych przewidzianą w art. 88 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003;

c) termin "produkt energetyczny" oznacza jeden z produktów energetycznych, o których mowa w art. 88 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1782/2003;

d) termin "pierwszy przetwórca" oznacza jakiegokolwiek użytkownika surowców rolnych, z wyjątkiem wnioskodawców wykorzystujących surowce w gospodarstwie, który prowadzi pierwszy proces przetwórstwa tych surowców z zamiarem pozyskania jednego lub więcej produktów wymienionych w art. 88 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1782/2003;

e) termin "odbiorca" oznacza każdą osobę podpisującą z wnioskodawcą umowę określoną w art. 25 i nabywającą na własny rachunek surowce, o których mowa w art. 24 ust. 1, przeznaczone do wykorzystania zgodnie z art. 88 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

SEKCJA  2

Wykorzystanie surowca

Artykuł  24

Wykorzystanie surowca

1.
Na areałach objętych pomocą można uprawiać wszelkie surowce rolne, pod warunkiem że są one przeznaczone przede wszystkim do wykorzystania w produkcji produktów energetycznych na warunkach określonych w ust. 2-8.
2.
Burak cukrowy może być uprawiany na areałach, o których mowa w ust. 1, pod warunkiem że każdy produkt pośredni jest wykorzystywany do produkcji produktów energetycznych oraz każdy produkt podobny bądź uboczny zawierający cukier jest wykorzystywany zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 318/2006(30).
3.
W przypadku konopi zastosowanie mają postanowienia art. 29 rozporządzenia Komisji (WE) nr 795/2004(31) oraz art. 33 rozporządzenia (WE) nr 796/2004.
4.
Państwa członkowskie mogą wykluczyć z pomocy każdy surowiec rolny, jeżeli taki surowiec stwarza trudności z punktu widzenia kontroli, zdrowia publicznego, środowiska, prawa karnego lub niskiej zawartości energii w końcowych produktach energetycznych.
5.
Państwa członkowskie mogą określić minimalny areał upraw każdego surowca.
6.
Wartość gospodarcza produktów energetycznych uzyskanych w drodze przetwarzania surowców jest wyższa od wartości wszelkich innych produktów przeznaczonych do innych celów i uzyskanych w drodze takiego procesu przetwórczego, przy czym wartość tę określa się za pomocą metody wyceny określonej w art. 38 ust. 6 niniejszego rozporządzenia.
7.
W drodze odstępstwa od ust. 6 ziarna soi mogą być uprawiane na areałach, o których mowa w ust. 1, pod warunkiem że każdy produkt pośredni oprócz mączki sojowej jest wykorzystywany do produkcji produktów energetycznych.
8.
Produkty energetyczne są pozyskiwane najpóźniej przez trzeciego przetwórcę.

SEKCJA  3

Umowa

Artykuł  25

Umowa

1.
Produkcja surowców, o których mowa w art. 24, jest przedmiotem umowy zgodnie z art. 90 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 i na warunkach ustalonych w niniejszym rozdziale.
2.
W drodze odstępstwa od ust. 1, na lata przed pierwszym zbiorem upraw innych niż uprawy jednoroczne wnioskodawcy mogą w drodze pisemnego oświadczenia zobowiązać się do zasadzenia w trakcie danego roku i wykorzystania zebranych surowców do produkcji produktów energetycznych. Oświadczenie zawiera co najmniej następujące informacje:

a) gatunki wszystkich przedmiotowych surowców i areał obsadzony każdym gatunkiem;

b) wskazanie roku, w którym przewidziane są pierwsze zbiory.

3.
Na poparcie pojedynczego wniosku i do dnia określonego w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 796/2004 wnioskodawcy przedstawiają właściwym organom kopię umowy zawartej z odbiorcami lub pierwszymi przetwórcami lub, w odpowiednich przypadkach, oświadczenie, o którym mowa w ust. 2.

Państwo członkowskie może postanowić, by wspomniana umowa była zawierana wyłącznie przez wnioskodawcę i pierwszego przetwórcę.

Państwa członkowskie mogą wymagać, by wnioskodawcy zawierali odrębne umowy dla każdego surowca.

4.
Wnioskodawcy zapewniają, by w umowach znalazły się przynajmniej następujące dane:

a) nazwiska i adresy stron umowy;

b) okres obowiązywania umowy;

c) gatunki wszystkich przedmiotowych surowców i areał obsadzony każdym gatunkiem;

d) wszystkie warunki mające zastosowane do dostaw przewidywanych ilości surowców;

e) zobowiązanie rolnika do przestrzegania swoich obowiązków zgodnie z art. 27 ust. 1;

f) zobowiązanie odbiorców lub pierwszych przetwórców do wykorzystania surowców zgodnie z niniejszym rozdziałem.

SEKCJA  4

Plony reprezentatywne, dostawa surowców i wielkości dostaw

Artykuł  26

Plony reprezentatywne

1.
Państwa członkowskie co roku i w odpowiednim czasie ustanawiają przy zastosowaniu odpowiednich procedur plony reprezentatywne, które muszą być osiągnięte dla każdego gatunku surowców, i informują o nich zainteresowanych wnioskodawców.
2.
W drodze odstępstwa od ust. 1 państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o nieustanawianiu plonów reprezentatywnych dla upraw innych niż uprawy jednoroczne. W takim przypadku, jeśli kontrole przewidziane w art. 27 ust. 1 akapit drugi wykazują ryzyko nieprzestrzegania obowiązku dostarczenia wszystkich zebranych surowców, państwa członkowskie przy zastosowaniu odpowiedniej procedury ustanawiają plony reprezentatywne dla zbiorów upraw, których dotyczy to ryzyko.
Artykuł  27

Dostawa surowców i wielkości dostaw

1.
Wnioskodawcy dostarczają odbiorcy lub pierwszemu przetwórcy:

a) surowiec w ilości co najmniej równej plonom reprezentatywnym;

b) całkowitą ilość surowca pochodzącego z upraw, w stosunku do których państwa członkowskie podjęły decyzję o zastosowaniu możliwości przewidzianej w art. 26 ust. 2.

Państwa członkowskie ustanawiają odpowiednie środki kontroli w celu zapewnienia przestrzegania obowiązku dostarczania całkowitej ilości surowca przewidzianego w ust. 1 lit. b).

2.
Wnioskodawcy lub odbiorcy lub pierwsi przetwórcy deklarują właściwym organom dostawę surowców, przedkładając pisemne oświadczenie podpisane przez odbiorcę lub pierwszego przetwórcę oraz przez wnioskodawcę. Oświadczenie zawiera co najmniej następujące informacje:

a) datę dostawy;

b) wielkości dostaw każdego z gatunków.

3.
Odbiorcy lub pierwsi przetwórcy odbierają dostawę surowców określoną w ust. 1 i zapewniają wykorzystanie równoważnej ilości takich surowców do wytworzenia we Wspólnocie jednego lub więcej produktów energetycznych.
4.
Odbiorcy dostarczają pierwszym przetwórcom tę samą ilość surowców, którą otrzymali od wnioskodawców.
5.
Pierwszy przetwórca może wykorzystać równoważną ilość surowca, produktów pośrednich bądź produktów ubocznych do wytworzenia jednego lub więcej produktów energetycznych.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1, lub jeśli odbiorca sprzedaje równoważną ilość zebranego surowca, pierwszy przetwórca lub odbiorca odpowiednio informuje właściwy organ, u którego złożono zabezpieczenie, o którym mowa w art. 31, lub, w przypadku zastosowania art. 37, właściwy organ odpowiedzialny za zatwierdzenie danego odbiorcy lub pierwszego przetwórcy. Jeżeli taka równoważna ilość jest wykorzystywana w państwie członkowskim innym niż to, w którym surowiec został zebrany, właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich informują się wzajemnie o szczegółach tych transakcji.

6.
Zgodnie z przepisami krajowymi mającymi zastosowanie do stosunków umownych, pierwsi przetwórcy mogą zlecić osobie trzeciej odbiór surowca od rolnika składającego wniosek o pomoc. Pierwszy przetwórca jest jedyną stroną odpowiedzialną za zobowiązania przewidziane w niniejszym rozdziale.
Artykuł  28

Okoliczności wyjątkowe

W przypadku wystąpienia wyjątkowych okoliczności lub zdarzenia siły wyższej przewidzianych w art. 40 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 wnioskodawca może poinformować właściwy organ zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 72 rozporządzenia (WE) nr 796/2004, że w związku z zaistniałą sytuacją nie jest on w stanie dostarczyć wszystkich lub części surowców określonych w umowie, o której mowa w art. 25. Właściwy organ może po otrzymaniu wystarczających dowodów na wystąpienie takich wyjątkowych okoliczności pozwolić na zmianę ilości, które mają być dostarczone odbiorcy lub pierwszemu przetwórcy.

SEKCJA  5

Warunki płatności kwoty pomocy

Artykuł  29

Płatność

1.
Bez uszczerbku dla sankcji przewidzianych w art. 51 rozporządzenia (WE) nr 796/2004 i art. 30 niniejszego rozporządzenia, wypłacenie kwoty pomocy dokonywane jest po spełnieniu następujących warunków:

a) właściwemu organowi przedłożono kopię umowy zgodnie z art. 25;

b) złożone zostało zabezpieczenie przewidziane w art. 31, z wyjątkiem sytuacji, w której stosuje się art. 37;

c) oświadczenie przewidziane w art. 27 ust. 2 zostało przedłożone właściwemu organowi;

d) właściwy organ sprawdził, że w odniesieniu do każdego wniosku spełniono warunki ustalone w art. 25 i 27.

2.
W drodze odstępstwa od ust. 1 i nie naruszając obniżek i wyłączeń przewidzianych w art. 51 rozporządzenia (WE) nr 796/2004 oraz sankcji przewidzianych w art. 30 niniejszego rozporządzenia, kwota pomocy dotycząca lat poprzedzających pierwsze zbiory upraw innych niż uprawy jednoroczne będzie wypłacana, pod warunkiem że oświadczenie, o którym mowa w art. 25 ust. 2, zostało przedłożone właściwemu organowi i właściwy organ sprawdził zgodność z art. 25 ust. 2.
Artykuł  30

Sankcje w przypadku fałszywej deklaracji dostaw

Jeśli w trakcie kontroli zostanie ujawnione, że deklaracja przewidziana w art. 27 ust. 2 została sfałszowana, wnioskodawca nie będzie już kwalifikować się do otrzymania pomocy. Jeżeli pomoc została już wypłacona, zostanie ona odzyskana zgodnie z przepisami art. 73 rozporządzenia (WE) nr 796/2004. W przypadku upraw innych niż uprawy jednoroczne, płatności już dokonane będą podlegały zwrotowi do ostatniej kwalifikującej się płatności.

SEKCJA  6

Obowiązki odbiorców i pierwszych przetwórców

Artykuł  31

Zabezpieczenia

1.
Odbiorcy lub pierwsi przetwórcy składają u właściwych organów zabezpieczenie przewidziane w ust. 2 do dnia upływu terminu zmian wniosków o płatności na dany rok w zainteresowanym państwie członkowskim, jak przewidziano w art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 796/2004. Państwa członkowskie mogą jednak odstąpić od wymogu złożenia zabezpieczenia na warunkach ustanowionych w art. 5 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85(32).
2.
Zabezpieczenia, które należy wnieść w odniesieniu do każdego surowca, oblicza się poprzez pomnożenie sumy wszystkich areałów objętych umową podpisaną przez danego odbiorcę lub pierwszego przetwórcę i wykorzystywanych do produkcji tego surowca, przez kwotę 60 EUR na hektar.
3.
Jednak w przypadku upraw innych niż uprawy jednoroczne zabezpieczenia wnosi się jedynie w odniesieniu do roku pierwszych zbiorów i są one ważne w kolejnych latach obowiązywania umowy.
4.
Jeżeli w umowach wprowadzane są zmiany zgodnie z art. 28, złożone zabezpieczenia ulegają odpowiedniej korekcie.
5.
Bez uszczerbku dla art. 20 do 24 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85, jeżeli zabezpieczenie zostało złożone przez odbiorcę, to zostanie ono zwolnione po dostarczeniu przedmiotowego surowca pierwszemu przetwórcy, pod warunkiem że właściwy organ, któremu podlega odbiorca, dysponuje dowodem na to, że pierwszy przetwórca złożył równoważne zabezpieczenie we właściwym organie, któremu podlega. W przypadku pierwszego przetwarzania w państwie członkowskim stosującym przepisy art. 37 zabezpieczenie złożone przez odbiorcę zostanie zwolnione po dostarczeniu przedmiotowego surowca zatwierdzonemu pierwszemu przetwórcy.
Artykuł  32

Wymagania podstawowe, pochodne i podporządkowane wobec odbiorców i przetwórców

1.
Następujące zobowiązania stanowią wymagania podstawowe w rozumieniu art. 20 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85:

a) zobowiązanie odbiorców do dostarczenia całkowitych ilości surowców pierwszym przetwórcom przewidziane w art. 27 ust. 4;

b) zobowiązanie pierwszych przetwórców do przetworzenia co najmniej ilości surowców określonej zgodnie z art. 27 ust. 1 na produkty końcowe określone w umowie;

c) zobowiązanie pierwszych przetwórców odnoszące się do wartości gospodarczej produktów energetycznych uzyskanych w drodze przetwarzania surowców określonej w art. 24 ust. 6.

2. 23
 Zobowiązanie pierwszych przetwórców do przetworzenia surowców do dnia 31 lipca drugiego roku po roku zbiorów stanowi zobowiązanie pochodne w rozumieniu art. 20 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85.
3.
  24  Następujące zobowiązania stanowią wymagania podporządkowane dotyczące odbiorców i pierwszych jednostek przetwórczych w rozumieniu art. 20 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85:

a) zobowiązanie przyjęcia dostaw odpowiednich ilości surowców dostarczanych przez wnioskodawców zgodnie z art. 27 ust. 3;

b) zobowiązanie podpisania oświadczenia dotyczącego dostaw, o którym mowa w art. 27 ust. 2;

c) w stosownym przypadkach obowiązek złożenia zabezpieczenia w terminie określonym w art. 31 ust. 1.

4.
W drodze odstępstwa od art. 20 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85, zobowiązanie odbiorcy lub pierwszego przetwórcy do zgody na przeprowadzane przez właściwe organy kontrole na miejscu lub do ich ułatwiania lub zobowiązanie dostarczania dokumentacji, o których mowa w art. 38 niniejszego rozporządzenia, stanowi wymaganie podstawowe.

SEKCJA  7

Przepisy szczególne mające zastosowanie do używania surowców w gospodarstwie

Artykuł  33

Używanie surowców w gospodarstwie

1. 25
 Bez uszczerbku dla art. 25 ust. 1 państwa członkowskie mogą zezwolić wnioskodawcom na:

a) wykorzystywanie zebranych drzewostanów leśnych o krótkim okresie zalesienia, objętych kodem CN ex 0602 90 41, bądź wszelkich zbóż lub nasion oleistych objętych kodami CN 1201 00 90, 1205 10 90, 1205 90 00, 1206 00 91 i 1206 00 99:

i) jako paliwa do ogrzewania gospodarstw rolnych wnioskodawców;

ii) do produkcji w gospodarstwie rolnym wnioskodawcy energii bądź biopaliw;

b) przetwarzanie wszystkich surowców zebranych w gospodarstwie wnioskodawcy na biogaz objęty kodem CN 2711 29 00.

Państwo członkowskie może zezwolić wnioskodawcom na wykorzystywanie zdefiniowanych surowców rolniczych innych niż wymienione w akapicie pierwszym lit. a), pod warunkiem że przestrzegane będą wszystkie odpowiednie mechanizmy kontrolne.

2.
Tam, gdzie ma zastosowanie ust. 1 niniejszego artykułu, nie stosuje się art. 25. Na poparcie pojedynczego wniosku i w terminie określonym w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 796/2004 wnioskodawcy przedstawiają właściwym organom pisemną deklarację zawierającą co najmniej następujące informacje:

a) gatunki wszystkich przedmiotowych surowców i areał obsadzony każdym gatunkiem;

b) w stosownych przypadkach, wskazanie roku, w którym przewidziane są pierwsze zbiory;

c) zobowiązanie wnioskodawcy do wykorzystania lub bezpośredniego przetworzenia surowca objętego deklaracją zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu i art. 24 ust. 1 oraz w terminie ustalonym przez państwa członkowskie, lecz nie później niż do dnia 31 lipca drugiego roku po roku zbiorów;

d) zamierzone ostateczne przeznaczenie surowca i opis techniczny przewidywanego przetworzenia.

3.
O ile przepisy niniejszej sekcji nie stanowią inaczej, przepisy niniejszego rozdziału mają zastosowanie do zainteresowanych rolników.
Artykuł  34

Ilości surowców do wykorzystania w gospodarstwie

1.
Wnioskodawcy używają w gospodarstwie:

a) surowca w ilości co najmniej równej plonom reprezentatywnym, o których mowa w art. 26; lub

b) w odniesieniu do surowca, dla którego nie ustanowiono plonów reprezentatywnych, całkowitej ilości zebranych surowców.

Państwa członkowskie wprowadzają odpowiednie środki kontroli, aby zapewnić zgodność ze zobowiązaniem przewidzianym w ust. 1 lit. b).

2.
W terminie, który zostanie ustalony przez państwa członkowskie, wnioskodawcy przedkładają właściwym organom deklarację zbiorów zawierającą co najmniej następujące informacje:

a) datę zbiorów;

b) ilości zebranych surowców.

3.
W przypadku wystąpienia wyjątkowych okoliczności lub zdarzenia siły wyższej przewidzianych w art. 40 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 wnioskodawca może, zgodnie art. 72 rozporządzenia (WE) nr 796/2004, poinformować właściwy organ, że nie będzie w stanie zebrać lub wykorzystać wszystkich lub części surowców, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu. Właściwy organ może po otrzymaniu wystarczających dowodów na wystąpienie takich wyjątkowych okoliczności pozwolić na zmianę ilości, które mają być wykorzystane w gospodarstwie.
Artykuł  35

Kontrole

Bez uszczerbku dla kontroli przewidzianych w art. 24 i 26 rozporządzenia (WE) nr 796/2004 i art. 37 ust. 4 do art. 37 ust. 6 niniejszego rozporządzenia, państwa członkowskie stosujące art. 33 ust. 1 niniejszego rozporządzenia wprowadzają odpowiednie środki kontroli w celu zapewnienia:

a) zbiorów odpowiednich ilości surowców zgodnie z art. 34.

Takie środki kontroli obejmują co najmniej następujące elementy:

i) kontrolę administracyjną pod względem zgodności z art. 34 w odniesieniu do zebranych ilości;

ii) kontrole na miejscu przynajmniej 10 % gospodarstw w celu sprawdzenia zebranej ilości zadeklarowanej przez wnioskodawcę zgodnie z art. 34 ust. 2;

b) kontrolę bezpośredniego wykorzystania w gospodarstwie lub przetworzenia na biogaz objęty kodem CN 2711 29 00 surowców, o których mowa w lit. a).

Artykuł  36

Płatności

1.
Bez uszczerbku dla obniżek i wyłączeń ustanowionych w art. 51 rozporządzenia (WE) nr 796/2004 i ust. 2 niniejszego artykułu, wypłacenie wnioskodawcom kwoty pomocy dokonywane jest po spełnieniu następujących warunków:

a) zebrano wymaganą ilość surowców zgodnie z art. 34;

b) przedłożono właściwym organom oświadczenie przewidziane w art. 33 ust. 2 i art. 34 ust. 2;

c) właściwe organy przeprowadziły kontrole przewidziane w art. 35 lit. a).

2.
Bez uszczerbku dla art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 wnioskodawca nie będzie się kwalifikował do otrzymania pomocy, jeśli zostanie ujawnione, że celowo złożył fałszywą deklarację zbiorów, o której mowa w art. 34 ust. 2 niniejszego rozporządzenia. Jeżeli pomoc została już wypłacona, zostanie ona odzyskana zgodnie z art. 73 rozporządzenia (WE) nr 796/2004.

Jeśli surowce nie zostaną przetworzone na produkty energetyczne w terminie, o którym mowa w art. 33 ust. 2 lit. c), pomoc wypłacona na przedmiotowe zbiory zostanie odzyskana zgodnie z art. 73 rozporządzenia (WE) nr 796/2004, a rolnik zostanie wykluczony z pomocy na rośliny energetyczne na następny rok.

Artykuł  36a

Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o stosowaniu niniejszej sekcji od dnia 1 stycznia 2008 r.

SEKCJA  8

Fakultatywny system zatwierdzania

Artykuł  37

Fakultatywny system zatwierdzania

1.
W drodze odstępstwa od art. 31 państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o ustanowieniu systemu zatwierdzania odbiorców i pierwszych przetwórców (zwanych dalej "zatwierdzonymi podmiotami gospodarczymi").

Państwa członkowskie publikują decyzję, o której mowa w ust. 1, do dnia 1 listopada roku poprzedzającego jej stosowanie. Jednak w odniesieniu do roku 2007 państwa członkowskie publikują swoją decyzję do dnia 1 marca 2007 r.

O ile przepisy niniejszej sekcji nie stanowią inaczej, przepisy niniejszego rozdziału mają zastosowanie do państw członkowskich, które podjęły decyzję o stosowaniu ust. 1.

2.
Państwo członkowskie, które podjęło decyzję o stosowaniu ust. 1, przyjmuje niezbędne przepisy i podejmuje niezbędne działania, aby zapewnić zgodność z przepisami niniejszego rozdziału. W szczególności państwa członkowskie ustanawiają warunki zatwierdzania podmiotów gospodarczych, zapewniając spełnienie przynajmniej następujących kryteriów:

a) w odniesieniu do odbiorców:

i) posiadanie możliwości administracyjnych pozwalających na prowadzenie działalności odbiorcy i prowadzenie ewidencji, o której mowa w art. 38;

ii) posiadanie stosunków umownych na dostawę surowców z przynajmniej jednym przetwórcą lub prowadzenie działalności handlowej przez wystarczająco długi czas;

b) w odniesieniu do pierwszych przetwórców:

i) posiadanie możliwości administracyjnych pozwalających na prowadzenie działalności pierwszego przetwórcy i prowadzenie ewidencji, o której mowa w art. 38;

ii) posiadanie odpowiednich możliwości produkcyjnych pozwalających na wytwarzanie przynajmniej jednego z produktów energetycznych, o których mowa w art. 24 ust. 1.

3. 26
 Państwa członkowskie ustanawiają procedurę kontroli zatwierdzeń podmiotów gospodarczych przed opublikowaniem wykazu, o którym mowa w ust. 6.
4.
  27  Państwa członkowskie zapewniają zastosowanie odpowiednich sankcji w przypadku stwierdzenia, że zatwierdzony podmiot gospodarczy nie spełnia zobowiązań ustanowionych w niniejszym rozdziale lub krajowych przepisów przyjętych na jego podstawie, lub jeśli odbiorca lub pierwsza jednostka przetwórcza nie zgadza się na przeprowadzenie lub ułatwienie kontroli na miejscu przeprowadzanych przez właściwe organy i/lub nie dostarcza informacji, o których mowa w art. 38. Stawkę kar oblicza się w zależności od wagi naruszenia i proporcjonalnie do utraconego zabezpieczenia z tytułu niezgodności z wymogami ustanowionymi w art. 32.
5.
  28  Jeśli zatwierdzony podmiot gospodarczy w wyniku poważnego zaniedbania narusza przepisy niniejszego rozdziału lub przepisy krajowe, państwo członkowskie może podjąć decyzję o wycofaniu zatwierdzenia na okres przez nie określony.
6.
 Przed dniem 15 grudnia roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego przyznawana jest pomoc, państwa członkowskie publikują wykaz zatwierdzonych odbiorców i pierwszych przetwórców. Jednak w przypadku pomocy przyznawanej na rok 2007 wykaz zatwierdzonych odbiorców i pierwszych przetwórców zostanie opublikowany najpóźniej do dnia 15 kwietnia 2007 r.
7. 29
 Jeżeli państwo członkowskie zdecydowało się na stosowanie ust. 1, pomoc będzie wypłacana jedynie wnioskodawcom, którzy zawarli umowy z zatwierdzonymi odbiorcami lub jednostkami przetwórczymi, pod warunkiem że mają oni również siedzibę w państwie członkowskim, które zdecydowało się na stosowanie ust. 1.

SEKCJA  9

Kontrole

Artykuł  38

Prowadzenie ewidencji

1.
Właściwy organ państwa członkowskiego określa szczegółowo rejestry, które będą prowadzili odbiorcy, przetwórcy lub wnioskodawcy, o których mowa w art. 33 ust. 1, oraz określa - co najmniej miesięczną - częstotliwość wpisów.
2.
W odniesieniu do przetwórców takie wpisy obejmują co najmniej następujące informacje:

a) ilości różnych surowców zakupionych z zamiarem przetworzenia;

b) ilości przetworzonych surowców oraz ilości i rodzaje produktów końcowych, podobnych i ubocznych uzyskanych z tych surowców;

c) straty podczas procesu przetwarzania;

d) zniszczone ilości oraz przyczyny takiego zniszczenia;

e) ilości i rodzaje produktów sprzedanych bądź przekazanych przez przetwórcę oraz uzyskane ceny;

f) o ile dotyczy, nazwy i adresy kolejnych przetwórców.

3.
W odniesieniu do odbiorców takie wpisy obejmują co najmniej następujące informacje:

a) ilości wszystkich surowców zakupionych oraz sprzedanych do przetwarzania w ramach tego systemu;

b) nazwy i adresy pierwszych przetwórców.

4.
W przypadku wnioskodawców, o których mowa w art. 33 ust. 1, ewidencja obejmuje przynajmniej ewidencję towarową pozwalającą na identyfikowalność zbiorów i przetwarzania w gospodarstwie.
5.
Właściwy organ odbiorcy lub pierwszego przetwórcy sprawdza, czy przedstawiona umowa jest zgodna z warunkami ustanowionymi w art. 24 ust. 1. W przypadku gdy warunki te nie są spełnione, powiadamiane są właściwe organy wnioskodawcy.
6.
Celem obliczenia wartości ekonomicznej produktów wymienionych w art. 24 ust. 6 zainteresowane właściwe organy na podstawie informacji wymienionych w art. 2 ust. 2 dokonują porównania sumy wartości wszystkich produktów energetycznych z sumą wartości wszystkich pozostałych produktów przeznaczonych do innego użytku, a uzyskanych w drodze tego samego procesu przetwarzania. Każda wartość równa się odpowiedniej ilości pomnożonej przez średnią cen loco fabryka zarejestrowanych w trakcie poprzedniego roku gospodarczego. W przypadku gdy te ceny nie są dostępne, właściwy organ określa właściwe ceny, w szczególności na podstawie informacji, o których mowa w art. 39 ust. 1.
Artykuł  39

Kontrole przetwarzania

1.
Pierwsi przetwórcy przekazują właściwym organom niezbędne informacje dotyczące przedmiotowych etapów przetwarzania, w szczególności w odniesieniu do cen i technicznych współczynników przetwarzania wykorzystywanych do określenia ilości produktów końcowych, które mogą zostać uzyskane.
2.
Właściwe organy państw członkowskich, w których znajdują się odbiorcy, przeprowadzają kontrole na terenie przedsiębiorstw co najmniej 25 % odbiorców mających siedzibę na terytorium tych państw członkowskich, wybranych na podstawie analizy ryzyka. Takie kontrole obejmują fizyczną kontrolę zapasów i dokumentów handlowych celem sprawdzenia zgodności między zakupami surowców a odnośnymi dostawami oraz zgodności z wymaganiami podstawowymi, pochodnymi i podporządkowanymi ustanowionymi w art. 32.
3. 30
 Właściwe organy państw członkowskich, w których ma miejsce przetwarzanie, przeprowadzają kontrolę przestrzegania przepisów art. 24 ust. 1 oraz podstawowych, pochodnych i podporządkowanych wymagań ustanowionych w art. 32 na terenie przedsiębiorstw co najmniej 25 % przetwórców mających siedzibę na terytorium tych państw członkowskich, wybranych na podstawie analizy ryzyka. Kontrole te obejmują co najmniej następujące czynności:

a) porównanie sumy wartości wszystkich produktów energetycznych z sumą wartości wszystkich pozostałych produktów przeznaczonych na inne cele i powstałych w wyniku tego samego procesu przetwarzania;

b) analizę systemu produkcji przetwórcy, obejmującą kontrole fizyczne i badanie dokumentów handlowych celem sprawdzenia zgodności między dostawami surowców, produktami końcowymi, produktami podobnymi oraz produktami ubocznymi.

Do celów kontroli opisanych w akapicie pierwszym lit. b) właściwe organy opierają się zwłaszcza na współczynnikach technicznych procesu przetwarzania przedmiotowych surowców. Jeżeli w prawodawstwie wspólnotowym istnieją takie współczynniki dla wywozu, to mają one zastosowanie. W przypadku gdy w prawodawstwie wspólnotowym nie występują takie współczynniki, ale istnieją inne, to należy je stosować. We wszystkich innych przypadkach kontrola opiera się głównie na współczynnikach ogólnie przyjętych przez przedmiotową branżę przetwórczą.

4.
W przypadku procesów przetwórczych wymienionych w art. 33 ust. 1 kontrole będą przeprowadzane u 10 % wnioskodawców wybranych na podstawie analizy ryzyka z uwzględnieniem następujących czynników:

a) kwot pomocy;

b) rodzaju produkcji zadeklarowanej w odniesieniu do przetwarzania, w szczególności upraw innych niż uprawy jednoroczne;

c) liczby działek rolnych;

d) zmian odnotowanych w stosunku do roku poprzedniego;

e) wyników kontroli przeprowadzonych w ciągu poprzednich lat;

f) pozostałych parametrów, które zostaną zdefiniowane przez państwa członkowskie na podstawie reprezentatywności złożonych deklaracji.

5.
Kontrole, o których mowa w ust. 4, obejmują co najmniej:

a) porównanie sumy wartości wszystkich produktów energetycznych z sumą wartości wszystkich pozostałych produktów przeznaczonych na inne cele i otrzymanych w wyniku tego samego procesu przetwarzania;

b) obecność urządzeń do wykorzystywania lub przetwarzania surowców w gospodarstwie.

6.
Gdy kontrole, o których mowa w ust. 4, wykazują nieprawidłowości, właściwe organy przeprowadzają dodatkowe kontrole w trakcie roku i konsekwentnie zwiększają odsetek wnioskodawców poddanych kontroli na miejscu w następnym roku zgodnie z art. 26 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 796/2004.
7.
Jeżeli postanowiono, że niektóre elementy kontroli opisanej w ust. 2, 3 i 4 mogą być realizowane na zasadzie kontroli próbki, to taka próbka musi gwarantować wiarygodny i reprezentatywny poziom kontroli.
8.
Każda kontrola na miejscu będzie przedmiotem sprawozdania z kontroli, podpisanego przez inspektora, z podaniem szczegółów na temat przeprowadzonych kontroli. W sprawozdaniu należy w szczególności zamieścić następujące dane:

a) datę kontroli;

b) osoby obecne w trakcie kontroli;

c) kontrolowany okres;

d) zastosowane techniki kontroli, w tym, w stosownych przypadkach, odesłania do metod pobierania próbek;

e) wyniki kontroli.

Artykuł  40

Środki dodatkowe i pomoc wzajemna

1.
Państwa członkowskie uruchamiają wszelkie inne środki wymagane do właściwego zastosowania niniejszego rozdziału i udzielają sobie nawzajem pomocy niezbędnej przy kontrolach prowadzonych na mocy niniejszego rozdziału. Jeżeli odpowiednie obniżki i wyłączenia nie są przewidziane w niniejszym rozdziale, to państwa członkowskie mogą nałożyć odpowiednie krajowe sankcje na podmioty związane z przyznawaniem pomocy.
2.
W miarę potrzeb lub zależnie od wymagań określonych w niniejszym rozdziale, państwa członkowskie udzielają sobie wzajemnie pomocy celem zapewnienia skutecznych kontroli oraz autentyczności składanych dokumentów i dokładności wymienianych danych, które mają być poddawane weryfikacji.
Artykuły  41-44 31

ROZDZIAŁ  9 32

(skreślony)

Artykuł  45

(skreślony)

ROZDZIAŁ  10

DOPŁATY DO NASION

Artykuł  46

Ziarno certyfikowane

Jeżeli zastosowanie ma art. 99 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, to pomoc jest udzielana na produkcję podstawowego i oficjalnie certyfikowanego ziarna zgodnie z definicją zawartą w dyrektywach 66/401/EWG, 66/402/EWG i 2002/57/WE oraz spełniającego normy i warunki ustalone w tych dyrektywach, zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 47 - 50 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  47

Produkcja ziarna

1.
Ziarno jest produkowane:

a) albo na mocy kontraktu na uprawę zawartego przez zakład produkcji ziarna lub hodowcę z jednej strony i przez plantatora ziarna z drugiej strony,

b) albo bezpośrednio przez zakład produkcji ziarna lub hodowcę; taką produkcję poświadcza deklaracja produkcji ziarna.

2.
Zakłady produkcji ziarna i hodowcy wymienieni powyżej w ust. 1 są akceptowani bądź rejestrowani przez Państwa Członkowskie. Akceptacja bądź rejestracja dokonana przez Państwo Członkowskie zachowuje moc obowiązującą na terytorium całej Wspólnoty.
3.
Zakład produkcji ziarna lub hodowca uprawiający ziarno w Państwie Członkowskim innym niż państwo, w którym miała miejsce akceptacja bądź rejestracja, wymienione powyżej w ust. 2, na żądanie właściwych organów władzy takiego innego Państwa Członkowskiego dostarcza wszelkie informacje wymagane do kontroli uprawnienia do pomocy.
Artykuł  48

Warunki kwalifikacji terytorialnej

Każde Państwo Członkowskie przyznaje pomoc wyłącznie na ziarno zebrane na własnym terytorium w roku kalendarzowym, w którym rozpoczął się rok obrotowy przyznawanej pomocy.

Pomoc jest przyznawana wszystkim plantatorom ziarna na warunkach, które zapewniają jednakowe traktowanie beneficjantów niezależnie od miejsca ich działalności w obrębie Wspólnoty.

Artykuł  49

Obrót ziarnem

Pomoc jest przyznawana tylko pod warunkiem, że ziarno zostało faktycznie sprzedane odbiorcy celem zasiewu najpóźniej do 15 czerwca roku po zbiorach. Termin "sprzedane" oznacza aktualny stan posiadania ziarna lub ziarno na składzie, ziarno wystawione na sprzedaż, oferowane na sprzedaż, sprzedane bądź dostarczone innej osobie.

Artykuł  49a 33

Zaliczki

Państwa Członkowskie mogą przyznawać hodowcom nasion zaliczki od dnia 1 grudnia roku gospodarczego. Płatność taka jest proporcjonalna do ilości nasion, które zostały wprowadzone na rynek do celów siewu w rozumieniu przepisów art. 49, pod warunkiem spełnienia wszystkich warunków przedstawionych w rozdziale 10.

Artykuł  50 34

Odmiany Cannabis sativa L.

Odmianami Cannabis sativa L. kwalifikującymi się do pomocy na mocy art. 99 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 są odmiany wymienione we "Wspólnym katalogu odmian gatunków roślin rolniczych" dnia 15 marca roku, na który płatność została przyznana i opublikowana zgodnie z art. 17 dyrektywy Rady 2002/53/WE, za wyjątkiem odmian Finola i Tiborszallasi.

ROZDZIAŁ  11

DOPŁATY OBSZAROWE DO ROŚLIN UPRAWNYCH

SEKCJA  1

Ogólne zasady kwalifikacji do dopłat obszarowych do roślin uprawnych

Artykuł  51

Grunty kwalifikujące się do dopłat

1.
Na potrzeby rozdziału 10 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003:

(a) termin "pastwisko stałe" oznacza "pastwisko stałe" w rozumieniu art. 2 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004;

(b) termin "uprawy stałe" oznacza "uprawy stałe" w rozumieniu art. 2 lit. c) rozporządzenia Komisji (WE) nr 795/2004.

2.
Na potrzeby art. 108 tiret pierwsze rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 grunty przeznaczone na pastwiska stałe w 2003 r. będą:

(a) gruntami zadeklarowanymi przez rolnika jako miejsca stałego wypasu w złożonym przez niego wniosku o pomoc na 2003 r.,

oraz

(b) gruntami niezadeklarowanymi przez rolnika w złożonym przez niego wniosku o pomoc na 2003 r., o ile rolnik ten może wykazać, że takie grunty nie były miejscami stałego wypasu w 2003 r.

3.
Na mocy art. 108 tiret trzecie rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 Państwa Członkowskie mogą odstąpić od pierwszego ustępu tego artykułu wyłącznie po spełnieniu następujących warunków:

(a) w przypadku obszarów objętych programem restrukturyzacji zdefiniowanym jako "zmiana struktury i/lub kwalifikowanego areału gospodarstwa narzucona przez organy władzy publicznej" Państwa Członkowskie podejmują działania zapobiegające jakiemukolwiek znacznemu wzrostowi łącznej powierzchni rolnej kwalifikującej się do dopłat obszarowych do roślin uprawnych; w szczególności może się to łączyć z uznaniem areałów zakwalifikowanych poprzednio jako areały niespełniające kryteriów za rozwiązanie kompensacyjne; areały nowo zadeklarowane przez Państwa Członkowskie jako spełniające kryteria w ramach programu restrukturyzacji nie mogą przekraczać nowo zadeklarowanej powierzchni w ramach tego programu o więcej niż 5 %;

(b) w przypadku takiej czy innej formy publicznej interwencji, jeżeli efektem takiej interwencji jest uprawa roślin uprawnych przez rolnika na gruntach uznanych poprzednio za niespełniające kryteriów dopłat do areałów rolnych, z zamiarem kontynuowania normalnej działalności rolnej takiego rolnika, a taka interwencja oznacza, że grunty, które początkowo spełniały kryteria, przestają się kwalifikować do dopłat, Państwa Członkowskie nie będą mogły zwiększać łącznego, spełniającego kryteria areału rolnego właściwego dla danego Państwa Członkowskiego ani przejściowo, ani na stałe o więcej niż o 0,1 % łącznego areału bazowego właściwego dla danego Państwa Członkowskiego;

(c) jeżeli rolnicy są w stanie podać odnośne i obiektywne powody zamiany w obrębie własnego gospodarstwa gruntu, który nie spełnia kryteriów dopłat do areału rośłin uprawnych, na grunt spełniający takie kryteria, Państwa Członkowskie sprawdzają, czy nie ma ważnych powodów odmowy takiej zamiany, zwłaszcza z punktu widzenia ryzyka środowiskowego, i dostarczą w programie przedstawionym Komisji dowód na to, że łączny obszar kwalifikujących się gruntów pozostaje bez zmian; w żadnym wypadku zamiany nie mogą powodować jakiegokolwiek wzrostu łącznego areału kwalifikującego się gruntu ornego w gospodarstwie; Państwa Członkowskie wprowadzają system uprzedniego powiadamiania o takich zmianach i zatwierdzania takich zmian.

Artykuł  52

Warunki wypłaty

Bez uszczerbku dla postanowień zawartych w art. 2 dopłaty obszarowe do roślin uprawnych będą wypłacane wyłącznie w odniesieniu do areałów:

(a) które znajdują się w regionach odpowiednich pod względem klimatu i rolnictwa do uprawy rośłin uprawnych; Państwa Członkowskie będą miały prawo podejmowania decyzji, czy jakikolwiek region nadaje się do upraawy pewnych rośłin uprawnych;

(b) na których uprawy prowadzi się co najmniej do początku stadium kwitnienia w warunkach normalnego rozwoju.

Ponadto w przypadku pszenicy durum uprawy będą prowadzone zgodnie z miejscowymi normami co najmniej do 30 czerwca roku, na który przyznawana jest dopłata, o ile nie zostaną zebrane w stadium pełnej dojrzałości przed upływem tego terminu.

Artykuł  53

Kwoty regionalne

1.
Jeżeli areały producenta kwalifikujące się do dopłat obszarowych do rośłin uprawnych są zlokalizowane w kilku regionach produkcyjnych, kwota dopłaty zależy od lokalizacji każdego areału objętego wnioskiem tego producenta.
2.
Państwa Członkowskie, które produkują kukurydzę zwykłą w regionach, gdzie ta kukurydza jest uprawiana głównie na kiszonkę, maja prawo do stosowania w takim regionie plonu ziarna paszowego do wszystkich areałów obsianych kukurydzą w przedmiotowych regionach.

SEKCJA  2

Specjalne warunki dotyczące niektórych roślin uprawnych

Artykuł  54

Trawa na kiszonkę

1.
Na potrzeby art. 100 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 termin "trawa na kiszonkę" oznacza rośliny uprawiane na areałach zasiewanych głównie trawami ziołowymi i koszonymi w stadium zielonym co najmniej raz na rok w celu zakonserwowania w zamkniętej atmosferze i poddania fermentacji beztlenowej.

Areały wpisane jako obszary upraw certyfikowanych nasion trawy zgodnie z dyrektywą nr 66/401/EWG w trakcie danego roku obrotowego nie kwalifikują się do dopłat obszarowych do roślin uprawnych.

2.
Z wyjątkiem warunków odnoszących się do kwitnienia i ustalonych w art. 52 ust. 1 lit. b) postanowienia zawarte w niniejszym rozdziale mają zastosowanie do trawy na kiszonkę.
3.
W Państwach Członkowskich, które wprowadzają rezerwę na specjalne areały na trawę na kiszonkę zgodnie z wytycznymi zawartymi w załączniku IV, rolnicy kwalifikują się do dopłat obszarowych do roślin uprawnych w zakresie areałów trawy na kiszonkę.
Artykuł  55

Pszenica durum

1.
Wnioski o pomoc dodatkową na pszenicę durum oraz pomoc specjalną ustaloną w art. 105 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 są ważne wyłącznie wtedy, gdy:

a) wniosek o dopłatę obszarową zgodnie z opisem w art. 101 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 zostanie złożony na taka samą ilość hektarów obsianych pszenicą durum;

b) wykorzystana zostanie minimalna ilość ziarna certyfikowanego zgodnie z dyrektywą nr 66/402/EWG.

2.
Przed 1 października roku poprzedzającego rok, za który jest przyznana pomoc, Państwa Członkowskie ustalają minimalną ilość certyfikowanego ziarna, które należy wykorzystać zgodnie z praktyką rolniczą w danym Państwie Członkowskim oraz powiadamiają o tej ilości rolników.
Artykuł  56

Len i konopie uprawiane na włókno

1.
Dopłaty obszarowe na len i konopie uprawiane na włókno zależą od spełnienia następujących warunków:

a) przedstawienie egzemplarza kontraktu bądź zobowiązania opisanego w art. 106 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 najpóźniej do 15 września roku, za który przyznana zostaje dopłata, bądź wcześniej w dniu ustalonym przez Państwo Członkowskie;

b) 35  w przypadku konopi uprawianych na włókno, wykorzystanie nasion odmian wymienionych we "Wspólnym katalogu odmian gatunków roślin rolniczych" dnia 15 marca roku, na który płatność została przyznana i opublikowana zgodnie z art. 17 dyrektywy 2002/53/WE, za wyjątkiem odmian Finola i Tiborszallasi, i zakwalifikowanych zgodnie z dyrektywą Rady 2002/57/WE.

2.
 Na potrzeby przyznawania dopłaty obszarowej za konopie uprawiane na włókno Państwa Członkowskie mogą ustalić minimalną stopę zasiewu na podstawie uznanych praktyk rolniczych uprawy konopi.
Artykuł  57

Data zasiewu

W drodze odstępstwa od art. 109 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 Państwa Członkowskie mogą odroczyć ostateczny termin zasiewu najpóźniej do 15 czerwca w przypadku plonów, których lista znajduje się w załączniku VIII do niniejszego rozporządzenia oraz w strefach, które zostaną wyznaczone przez dane Państwa Członkowskie i które są zlokalizowane w regionach podanych w tym załączniku.

SEKCJA  3

Areały bazowe, plony referencyjne i pułapy

Artykuł  58

Grunty nawadniane i nienawadniane

1.
Jeżeli programy regionalizacji opisane w art. 103 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 ustanawiają inne plony dla gruntów nawadnianych i nienawadnianych, Państwa Członkowskie określają zasady ustalania, czy dany areał jest nawadniany w ciągu roku obrotowego. W szczególności Państwa Członkowskie sporządzają:

a) wykaz rośłin uprawnych, na które można przyznać dopłatę obszarową po stawkach za plony nawadniane;

b) opis wyposażenia do nawadniania, które rolnik musi posiadać do dyspozycji; takie wyposażenie musi być współmierne do danego areału i umożliwiać doprowadzenie wody koniecznej do normalnego wzrostu roślin w okresie wegetacyjnym;

c) odnośny okres nawadniania.

2.
Ustęp 1 nie ma zastosowania do regionów produkcyjnych "regadío" w Hiszpanii bądź innych regionów, gdzie nawadnianie jest tradycją historyczną, związaną z działkami i pozwala na ich wyróżnienie i umieszczenie na liście.
Artykuł  59

Przekroczenie areału bazowego

1.
Na potrzeby określenia jakichkolwiek przekroczeń regionalnych areałów bazowych zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 102 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 właściwy organ władzy danego Państwa Członkowskiego uwzględnia następujące elementy:

a) regionalny areał bazowy wyznaczony w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia;

b) suma areałów objętych wnioskami o dopłaty obszarowe, złożonych dla każdego plonu, w tym - w przypadku zastosowania art. 71 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 - odpowiadające areały odłogowane.

Jakiekolwiek dobrowolnie odłogowane grunty są włączane do areałów innych niż nawadniane, innych niż obsiane kukurydzą zwykłą i/lub inne niż obsiane trawą na kiszonkę.

2.
Suma areałów objętych złożonym wnioskiem o pomoc nie zawiera areałów ani części takich areałów, które zostały objęte wnioskami zidentyfikowanymi w drodze kontroli administracyjnych jako wnioski wyraźnie nieuzasadnione.

O ile ma to zastosowanie, uwzględniany jest areał faktycznie wyznaczony podczas wizji lokalnej na mocy art. 23 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

3.
Areały obsiane roślinami uprawnymi zgodnie z tytułem IV rozdział 10 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 i wykorzystywane jako uzasadnienie wniosków o pomoc na mocy tytułu IV rozdział 12 tego rozporządzenia są dodawane do sumy areałów objętych złożonymi wnioskami po wprowadzeniu poprawek zgodnie z ust. 2.
4.
Przekroczenie areału bazowego jest obliczane z wykorzystaniem tabeli przedstawionej w załączniku VI.
Artykuł  60

Przekroczenie granicznego areału pszenicy durum

1.
Na potrzeby wyznaczenia jakiegokolwiek przekroczenia granicznego areału pszenicy durum, kwalifikującego się do dodatku do dopłaty obszarowej ustalonego w art. 105 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 właściwe organy władzy Państw Członkowskich uwzględniają sumę areałów objętych wnioskami o dodatek do dopłat obszarowych na pszenicę durum, skorygowanych zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 59 ust. 2 niniejszego rozporządzenia i - tam, gdzie to dotyczy - zredukowanych zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 102 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.
2.
Ustęp 1 ma zastosowanie przy określaniu jakiegokolwiek przekroczenia areału granicznego kwalifikującego się do pomocy specjalnej na pszenicę durum ustalonej w art. 105 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.
Artykuł  61

Ostateczna stawka przekroczeń areałów i współczynnik redukcji

1. 36
 Jeżeli areały opisane w art. 59 i 60 zostaną uznane za przekroczone, dane państwo członkowskie określa ostateczny stopień przekroczenia z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, przed przyznaniem rolnikom płatności i najpóźniej do dnia 31 stycznia następnego roku.
2.
 Ostateczny stopień przekroczenia, określony w taki sposób, jest stosowany przy obliczaniu proporcjonalnej redukcji areału, który kwalifikuje się do:

a) dopłat obszarowych do roślin uprawnych zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 102 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003;

b) dodatku do takich dopłat oraz pomocy specjalnej na pszenicę durum zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 105 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 i po zastosowaniu art. 102 ust. 1 tego rozporządzenia.

Artykuł  62 37

Areały subbazowe

Dla celów art. 102 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 najpóźniej do dnia 1 września roku, za który wnioskowana jest płatność obszarowa, państwa członkowskie określają następujące elementy:

(a) krajowy areał bazowy, dzielony następnie na areały subbazowe;

(b) kryteria stosowane przez Państwo Członkowskie przy określaniu areałów subbazowych;

(c) areały subbazowe (liczba, nazwa i rozmiar);

(d) szczegółowe zasady koncentrowania środków stosowanych w przypadku przekroczenia.

Artykuł  63

Pułap sumy wypłat

Na potrzeby wyznaczenia jakiegokolwiek przekroczenia pułapu wypłat i odnośnego współczynnika redukcji, opisanego w art. 102 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 właściwe organy władzy Państw Członkowskich uwzględniają proporcjonalną redukcję areałów kwalifikujących się do pomocy, opisaną w art. 102 ust. 1 i art. 105 ust. 2 tego rozporządzenia.

SEKCJA  4

Odłogowanie

Artykuł  64 38

Definicja

Do celów art. 107 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 termin "odłogowanie" oznacza pozostawienie odłogiem powierzchni kwalifikującej się do płatności obszarowych na mocy art. 108 tego rozporządzenia.

Artykuł  65

Warunki

1.
Zastosowanie ma art. 32 rozporządzenia (WE) nr 795/2004.
2.
W drodze odstępstwa od art. 107 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 i w latach 2005 i 2006 Malta może ustalić wymagania odnośnie do rozmiaru minimum areałów odłogowanych na poziomie mniejszym od 0,1 ha powierzchni i szerokości 10 metrów.
Artykuł  66

Podział regionalny

1.
Wnioski o pomoc opisane w tytule II rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 są przedstawiane w rozbiciu na regiony zgodnie z planem regionalizacji opisanym w art. 103 tego rozporządzenia.
2.
W przypadku każdej dopłaty obszarowej w danym regionie produkcyjnym konieczna jest odnośna deklaracja odłogowania co najmniej odpowiadającej jej liczby hektarów w tym samym regionie produkcyjnym.
3.
Kierując się obiektywnymi kryteriami, Państwo Członkowskie może dopuścić do odstępstwa od ust. 2.
4.
W drodze odstępstwa od ust. 2 przymusowe odłogowanie, odpowiadające wnioskowi o dopłatę obszarową, może być dokonane w całości bądź w części:

a) w Hiszpanii w regionie "secano" w przypadku gospodarstw zlokalizowanych w regionach produkcyjnych "secano" i "regadío";

b) w innym regionie produkcyjnym, pod warunkiem że areały przeznaczone do odłogowania są zlokalizowane w regionach produkcyjnych sąsiadujących z regionami, w których znajdują się areały uprawiane.

5.
Jeżeli zastosowanie mają powyższe ust. 3 i 4, areał przeznaczony do odłogowania jest korygowany tak, by uwzględnić różnicę między plonami użytymi do obliczenia dopłaty do areałów odłogowanych w analizowanych regionach. Jednakże zastosowanie tego paragrafu nie prowadzi do odłogowania mniejszej liczby hektarów niż wymaga tego deklaracja.
Artykuł  67

Uprawy pastewne

1.
Na potrzeby zastosowania art. 107 ust. 3 tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 termin "uprawy pastewne" oznacza areały obsiane jednym lub kilkoma gatunkami roślin pastewnych, których lista podana jest w załączniku VII do niniejszego rozporządzenia. Obsiewanie mieszanką zbóż i/lub traw będzie dopuszczalne po spełnieniu podanych niżej warunków:

a) areał jest obsiany głównie roślinami pastewnymi;

b) takie rośliny nie mogą być zbierane odrębnie.

Jeżeli specjalne regionalne normy środowiskowe, wprowadzone przez Państwa Członkowskie w przypadku plonów organicznych, ustanawiają pułap areału obsianego roślinami pastewnymi, to warunki stosowane do areałów obsianych głównie roślinami pastewnymi i ustalone powyżej w lit. a) są uznane za spełnione, o ile zachowane jest co najmniej 85 % limitu ustalonego przez Państwa Członkowskie.

2.
Areały, na których uprawy pastewne opisane w ust. 1 w okresie od 15 stycznia do 31 sierpnia kwalifikują się w ramach programu pomocy wprowadzonego w drodze rozporządzenia Rady (WE) nr 1786/2003(33), nie kwalifikują się do dopłat obszarowych.
Artykuł  68

Dopłaty do gruntów dobrowolnie odłogowanych

Na potrzeby art. 107 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, w przypadku zastosowania art. 66 tego rozporządzenia, Państwa Członkowskie pozwalają rolnikom na odłogowanie co najmniej 10 % areału, dla którego złożono wniosek o dopłatę obszarową za rośliny uprawne i który nie jest używany w celu uzyskania prawa do wypłaty uprawnień z tytułu odłogowania.

Państwo Członkowskie może wprowadzić wyższy procent, uwzględniając specjalną sytuację i zapewniając dostateczne zajęcie gruntów uprawnych.

Podstawowy wymiar dobrowolnego odłogowania wynosi 63,00 EUR/t począwszy od roku obrotowego 2005/2006. Jeżeli dla gruntów nawadnianych i nienawadnianych obowiązują różne stawki, zastosowanie mają wypłaty za grunty odłogowane dla gruntów nienawadnianych.

Państwa Członkowskie wprowadzają odpowiednie środki kontroli, odpowiednio do specjalnej sytuacji areałów dobrowolnie odłogowanych, które to środki zapewnią, by takie areały były zachowane w dobrej kondycji rolnej i środowiskowej oraz by uwzględnione były potrzeby ochrony środowiska.

SEKCJA  5

Postanowienia końcowe

Artykuł  69 39

Przekazywanie informacji

Jeżeli areały, o których mowa w art. 59 i 60, zostają uznane za przekroczone, dane państwo członkowskie ustala ostateczny stopień przekroczenia przed przyznaniem rolnikom płatności powiadamia o tym Komisję najpóźniej do dnia 31 stycznia następnego roku. Dane wykorzystane do obliczenia stopnia, o jaki przekroczony został areał podstawowy, przekazuje się na formularzu określonym w załączniku VI.

ROZDZIAŁ  12

PREMIE ZA OWCE I KOZY

SEKCJA  1

Wypłaty bezpośrednie

Artykuł  70

Wnioski i okres zachowania

1.
Oprócz wymagań stawianych przez zintegrowany system administracji i kontroli opisany w tytule II rozdział 4 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 (zwany dalej "systemem zintegrowanym") w składanych wnioskach o premie za owce i kozy oraz o premie uzupełniające rolnicy informują, czy prowadzą handel mlekiem owiec bądź produktami mlecznymi wyrabianymi z mleka owiec w ciągu roku, za który wnioskowana jest premia.
2.
Wnioski o premie na rzecz rolników hodujących owce i/ lub samice kóz są składane we właściwym organie władzy wyłącznie w jednym terminie, ustalonym przez dane Państwo Członkowskie i rozpoczynającym się nie wcześniej niż 1 listopada, a kończącym się nie później niż 30 kwietnia, odpowiednio poprzedzającym i następującym po rozpoczęciu roku, na który składane są te wnioski.

Jednakże Zjednoczone Królestwo w odniesieniu do Irlandii Północnej może ustalić inny okres niż w odniesieniu do Wielkiej Brytanii.

3.
Okres wzmiankowany w art. 115 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, w trakcie którego rolnik zobowiązuje się do zachowania w swym gospodarstwie owiec i/lub samic kóz w liczbie, na którą rolnik wnioskuje premię (zwany dalej "okresem zachowania"), wynosi 100 dni począwszy od pierwszego dnia po upływie terminu składania wniosków opisanych powyżejw ust. 2.
Artykuł  71

Areały kwalifikujące się do premii za kozy

Areały, których listę podano w załączniku X, muszą spełniać kryteria wymienione w art. 113 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

Jednakże Państwa Członkowskie regularnie monitują spełnianie tych kryteriów na wszystkich areałach, których lista znajduje się w załączniku X i które leżą w granicach terytoriów tych Państw Członkowskich. Po dokonaniu takiej oceny Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o jakiejkolwiek potrzebie uzupełnienia załącznika X przed 31 lipca roku poprzedzającego rok, w którym będzie miało zastosowanie takie uzupełnienie. W powiadomieniu należy w szczególności wskazać strefy bądź części stref podanych w załączniku X, które przestały spełniać kryteria opisane w art. 113 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, oraz ewentualne strefy, które spełniają te kryteria, lecz nie zostały jeszcze umieszczone na liście podanej w załączniku X. W przypadku takich potencjalnych nowych stref Państwa Członkowskie przedstawiają Komisji szczegółowe uzasadnienie swojej propozycji.

Artykuł  72

Wnioski o premię uzupełniającą oraz o premię za kozy

1.
Celem wykorzystania premii uzupełniającej bądź premii za kozy rolnik, w którego gospodarstwie co najmniej 50 % - nie więcej jednak niż 100 % - areału przeznaczonego na cele rolnicze jest zlokalizowane na obszarach opisanych w art. 114 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 bądź na obszarach, których lista znajduje się w załączniku X do niniejszego rozporządzenia, złoży deklarację wskazującą bądź deklaracje wskazujące lokalizację jego gruntów zgodnie z postanowieniami zawartymi w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu.
2.
Rolnik, który ma obowiązek składania co rok deklaracji odnośnie do łącznego użytkowanego areału rolnego w jego gospodarstwie, przy składaniu wniosku o pomoc zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, wskazuje w takiej deklaracji te działki wykorzystywane na rolnictwo, które są zlokalizowane na obszarach opisanych w art. 114 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 bądź na obszarach, których lista znajduje się w załączniku X do niniejszego rozporządzenia, zgodnie ze stanem faktycznym.

Rolnik, który nie ma obowiązku składania co rok deklaracji opisanej w ust. 1, co roku składa specjalną deklarację z wykorzystaniem, o ile ma to zastosowanie, systemu identyfikacji działek rolniczych, istniejącego w systemie zintegrowanym.

Taka specjalna deklaracja wskazuje lokalizację całości posiadanego przez rolnika gruntu oraz gruntu wynajmowanego bądź użytkowanego na mocy jakichkolwiek uzgodnień, ze wskazaniem obszaru i szczegółowym opisem działek wykorzystywanych na cele rolnicze, które to działki są zlokalizowane na obszarach opisanych w art. 114 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 bądź na obszarach, których lista znajduje się w załączniku X do niniejszego rozporządzenia, zgodnie ze stanem faktycznym. Państwa Członkowskie mogą zarządzić, by ta specjalna deklaracja była dołączana do wniosku o premię za owce i kozy. Państwa Członkowskie mogą również zażądać, by taka specjalna deklaracja była składana w formie "wniosku o jednolitą dopłatę obszarową".

3.
Właściwy organ władzy krajowej może zażądać przedstawienia aktu własności, umowy wynajmu bądź pisemnej umowy między rolnikami i - tam, gdzie ma to zastosowanie - zaświadczenia wydanego przez miejscową bądź regionalną administrację, która udostępniła danemu rolnikowi grunty do wykorzystania na cele rolnicze. W zaświadczeniu należy wskazać powierzchnię gruntów udostępnionych producentowi oraz działek zlokalizowanych na obszarach opisanych w art. 114 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 bądź na obszarach, których lista znajduje się w załączniku X do niniejszego rozporządzenia, zgodnie ze stanem faktycznym.
Artykuł  73

Rolnicy praktykujący okresowe przepędy bydła

1.
Wnioski o premie składane przez rolników, których gospodarstwa są zarejestrowane w jednym z obszarów geograficznych opisanych w art. 114 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 i którzy pragną zakwalifikować się do premii uzupełniającej, podają następujące dane:

a) miejsce bądź miejsca, gdzie będzie prowadzony przepęd bydła w bieżącym roku;

b) okres co najmniej 90 dni, opisany w art. 114 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 i ustalony na bieżący rok.

2.
Wnioski o premię, składane przez rolników wzmiankowanych powyżej w ust. 1, są składane wraz z dokumentami poświadczającymi, że faktycznie przeprowadzono przepęd bydła, z wyjątkiem przypadków siły wyższej bądź na skutek wpływu należycie uzasadnionych naturalnych okoliczności mających negatywny wpływ na żywotność stada, w trakcie dwóch poprzednich lat, a w szczególności zaświadczenie, wydane przez organ władzy miejscowej bądź regionalnej w miejscu przepędu bydła poświadczające, że przepęd miał faktycznie miejsce w okresie co najmniej 90 następujących po sobie dni.

Podczas prowadzenia administracyjnych kontroli wniosków Państwa Członkowskie zapewniają, by miejsce przepędu bydła, opisane we wniosku o premię, znajdowało się faktycznie w obrębie obszaru opisanego w art. 114 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

Artykuł  74

Kryteria kwalifikacji

1.
Premie są wypłacane rolnikom na podstawie liczby owiec i/lub samic kóz posiadanych przez rolników w gospodarstwie przez cały okres zachowania zdefiniowany w art. 70 ust. 3.
2.
Zwierzęta, które spełniają warunki opisane w definicjach zamieszczonych w art. 112 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 ostatniego dnia okresu zachowania, są uważane za zwierzęta kwalifikujące się do premii.
Artykuł  75

Ewidencja rolników sprzedających mleko owcze bądź produkty wyrabiane z mleka owczego

Każdego roku Państwa Członkowskie sporządzają - nie później niż trzydziestego dnia okresu zachowania - ewidencję rolników sprzedających mleko owcze bądź produkty wyrabiane z mleka owczego na podstawie deklaracji składanych przez rolników, opisanych w art. 70 ust. 1.

Przy sporządzaniu ewidencji Państwa Członkowskie uwzględniają wyniki kontroli oraz inne źródła informacji dostępne dla właściwego organu władzy, a zwłaszcza informacje uzyskane od jednostek przetwórczych bądź dystrybutorów i odnoszące się do sprzedaży mleka owczego bądź produktów uzyskanych z mleka owczego i wytworzonych przez rolników.

Artykuł  76 40

Powiadomienia

Najpóźniej do dnia 31 października każdego roku państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach w wykazie obszarów geograficznych, na których prowadzi się okresowy wypas zwierząt, o których mowa w art. 114 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 i art. 73 niniejszego rozporządzenia.

SEKCJA  2

Ograniczenia, rezerwy i odstąpienia

Artykuł  77

Prawa uzyskane bezpłatnie

Jeżeli rolnik uzyska bezpłatnie prawa do premii z rezerwy państwowej, nie ma prawa przeniesienia swoich praw ani czasowej dzierżawy takich praw przez okres trzech lat, licząc od daty uzyskania takich praw, z wyjątkiem należycie uzasadnionych i nadzwyczajnych okoliczności.

Artykuł  78

Korzystanie z praw

1.
Rolnik posiadający prawa może korzystać z nich sam i/lub wydzierżawić takie prawa innemu rolnikowi.
2.
Jeżeli rolnik nie wykorzysta minimalnego procentu swoich praw, ustalonego poniżej w ust. 4, w ciągu roku, niewykorzystana część praw jest przenoszona do rezerwy państwowej z wyjątkiem przypadków wymienionych poniżej:

a) w przypadku rolników posiadających maksymalnie 20 praw do premii, jeżeli taki rolnik nie wykorzystał minimalnego procentu swoich praw podczas dwóch kolejnych lat kalendarzowych - do rezerwy państwowej zostanie przeniesiona tylko część praw niewykorzystana w ostatnim roku kalendarzowym;

b) w przypadku rolnika uczestniczącego w programie intensyfikacji honorowanym przez Komisję;

c) w przypadku rolnika uczestniczącego w programie wcześniejszych emerytur, honorowanym przez Komisję, w którym to programie przeniesienie i/lub czasowa dzierżawa praw nie są obowiązkowe;

d) w okolicznościach nadzwyczajnych i należycie uzasadnionych.

3.
Czasowa dzierżawa praw jest dozwolona tylko w odniesieniu do pełnych lat i łączy się z co najmniej minimalną liczbą zwierząt ustaloną w art. 79 ust. 1. Pod koniec każdego okresu czasowej dzierżawy praw, który to okres nie może przekroczyć trzech kolejnych lat, rolnik - z wyjątkiem przypadku przeniesienia praw - odzyskuje wszystkie prawa na swoją rzecz na co najmniej dwa kolejne lata. Jeżeli rolnik nie wykorzysta sam co najmniej minimalnego procentu swych praw zapewnionych w ust. 4 poniżej w ciągu każdego z tych dwóch lat, Państwo Członkowskie - z wyjątkiem przypadków nadzwyczajnych i należycie uzasadnionych - co rok wycofuje i zwraca do rezerwy państwowej część praw niewykorzystanych przez rolnika.

Jednakże w przypadku rolników, którzy uczestniczą w programach wcześniejszej emerytury, honorowanych przez Komisję, Państwa Członkowskie mogą dopuścić do wydłużenia łącznego okresu czasowej dzierżawy na mocy takich programów.

Rolnicy, którzy zobowiązali się do uczestnictwa w programie intensyfikacji na mocy rozwiązania opisanego w art. 2 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2078/92(34) lub w programie intensyfikacji zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 22 i 23 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, nie mają prawa do czasowej dzierżawy i/lub przeniesienia swoich praw w całym okresie takiego uczestnictwa. Jednakże postanowienie to nie ma zastosowania w przypadkach, gdy program zezwala na przeniesienie i/lub czasową dzierżawę praw rolnikom, których uczestnictwo w rozwiązaniach innych niż rozwiązania opisane w niniejszym akapicie wymaga nabycia praw.

4.
Minimalny procent wykorzystania praw do premii wynosi 70 %.

Jednakże Państwa Członkowskie mogą zwiększyć ten procent do 100 %. Państwa Członkowskie informują Komisję z wyprzedzeniem o procencie, który zamierzają zastosować.

Artykuł  79

Przeniesienie praw i czasowa dzierżawa

1.
Na podstawie własnej struktury produkcji Państwa Członkowskie mogą ustalić minimalną liczbę praw do premii, która może być przedmiotem częściowego przeniesienia niełączącego się z przekazaniem gospodarstwa. Takie minimum nie może przekraczać 10 praw do premii.
2.
Przeniesienia praw do premii i czasowa dzierżawa takich praw mają moc obowiązującą dopiero po powiadomieniu o nich właściwych organów władzy Państwa Członkowskiego przez rolnika, który dokonuje przeniesienia i/lub dzierżawy praw oraz przez rolnika otrzymującego takie prawa.

Takie powiadomienie jest wysyłane najpóźniej w ostatecznym terminie ustalonym przez Państwo Członkowskie i nie później niż w dniu, w którym upływa termin składania wniosków o premię w tym Państwie Członkowskim, z wyjątkiem przypadków gdy przeniesienie praw ma miejsce w drodze dziedziczenia. W takich przypadkach rolnik, który uzyskuje prawa, musi dostarczyć odpowiednie dokumenty prawne dowodzące, iż jest beneficjantem zmarłego rolnika.

3.
W przypadku przeniesienia w drodze przekazania gospodarstwa liczba praw przeniesionych bez kompensaty do rezerwy państwowej w żadnym wypadku nie może być mniejsza od jednego.
Artykuł  80

Zmiana indywidualnego pułapu

W przypadku przeniesienia bądź czasowej dzierżawy praw do premii Państwa Członkowskie ustalają nowe pułapy indywidualne i powiadamiają odnośnych rolników o liczbie praw do premii, do których rolnicy ci są uprawnieni, nie później jednak niż 60 dni po upływie terminu składania wniosków przez producentów.

Pierwszy akapit nie będzie miał zastosowania, w przypadku gdy przeniesienie dokonuje się drogą dziedziczenia, zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 79 ust. 2.

Artykuł  81

Rolnicy niebędący posiadaczami uprawianego gruntu

Rolnicy, którzy uprawiają wyłącznie grunty będące własnością publiczną bądź wspólną i którzy decydują się na przerwanie eksploatacji tych gruntów w celach pastewnych oraz na przeniesienie wszystkich swych praw na innego rolnika, są traktowani w taki sam sposób jak rolnicy, którzy sprzedają bądź przekazują swoje gospodarstwa. We wszystkich pozostałych przypadkach tacy rolnicy są traktowani w taki sam sposób jak rolnicy, którzy wyłącznie przenoszą swoje prawa do premii.

Artykuł  82

Przeniesienie przez rezerwę państwową

Jeżeli Państwa Członkowskie postanowią, że przeniesienie praw powinno się dokonywać przez rezerwę państwową, wówczas stosują krajowe postanowienia, analogiczne do postanowień zawartych w niniejszym rozdziale. Ponadto w takich przypadkach:

a) Państwa Członkowskie mogą postanowić, by czasowa dzierżawa dokonywała się przez rezerwę państwową;

b) w przypadku przeniesienia praw do premii bądź czasowej dzierżawy praw zgodnie z powyższą lit. a), przeniesienie do rezerwy nie ma mocy obowiązującej do chwili wysłania powiadomienia przez właściwe organy władzy Państwa Członkowskiego do rolnika, który dokonuje przeniesienia i/lub wydzierżawia prawa, zaś przeniesienia z rezerwy na innego rolnika nie mają mocy obowiązującej do chwili wysłania przez władze powiadomienia do takiego rolnika.

Ponadto rezerwy państwowe opisane w pierwszym akapicie gwarantują kompensację części praw nieobjętych art. 117 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 w drodze wypłaty dokonywanej przez Państwo Członkowskie i odpowiadającej wypłacie, która wynikałaby z bezpośredniego przekazania praw między rolnikami, w szczególności z uwzględnieniem tendencji produkcyjnych w danym Państwie Członkowskim. Taka wypłata jest równa płatności naliczonej na rolnika, który otrzymuje ekwiwalentne prawa z rezerwy państwowej.

Artykuł  83

Obliczenie limitów indywidualnych

We wstępnych obliczeniach i w kolejnych korektach indywidualnych limitów praw do premii stosuje się wyłącznie liczby całkowite.

W tym celu, jeżeli ostateczny wynik obliczeń arytmetycznych nie jest liczbą całkowitą, należy wziąć najbliższą liczbę całkowitą. Jednakże jeżeli wynik obliczeń wypada dokładnie między liczbami całkowitymi, to należy wziąć większą liczbę całkowitą.

Artykuł  84

Powiadomienia

1. 41
 Do dnia 1 stycznia każdego roku państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przeniesionej części praw do premii, która to część jest zwrócona do rezerwy krajowej zgodnie z art. 117 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, oraz, w stosownych przypadkach, o środkach zastosowanych na mocy art. 117 ust. 3 tego rozporządzenia.
2.
  42  Posługując się tabelą zamieszczoną w załączniku XIII, najpóźniej do dnia 30 kwietnia każdego roku państwa członkowskie przekazują Komisji następujące informacje:

a) liczba praw do premii zwróconych bez wypłaty kompensacyjnej do rezerwy państwowej po przeniesieniu praw bez przekazania gospodarstw w ciągu poprzedniego roku;

b) liczba niewykorzystanych praw do premii zgodnie z opisem zawartym w art. 118 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 przeniesionych do rezerwy państwowej w ciągu poprzedniego roku;

c) liczba praw do premii przyznanych na mocy art. 118 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 w ciągu poprzedniego roku;

d) liczba praw do premii przyznanych rolnikom na mniej korzystnych obszarach z rezerwy państwowej w ciągu poprzedniego roku;

e) (skreślona).

SEKCJA  3

Wypłaty dodatkowe

Artykuł  85

Dopłaty dodatkowe

Państwa Członkowskie stosujące art. 71 rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 dostarczają Komisji informacje na temat własnym uzgodnień krajowych dotyczących przyznawania dodatkowych dopłat zapewnionych w art. 119 tego rozporządzenia. Jeżeli takie dopłaty mają zastosowanie, informacje przekazywane Komisji zawierają w szczególności następujące dane:

a) w zakresie dopłat do pogłowia:

i) orientacyjne kwoty na głowę oraz uzgodnienia pomocowe;

ii) orientacyjne prognozy w odniesieniu do wszystkich wydatków oraz liczby przedmiotowych zwierząt;

iii) specjalne wymagania w odniesieniu do gęstości hodowlanej;

iv) pozostałe informacje na temat zasad stosowania;

b) w zakresie dopłat obszarowych, o ile dotyczy:

i) obliczenie regionalnych areałów bazowych;

ii) orientacyjne kwoty na hektar;

iii) orientacyjna prognoza w odniesieniu do wszystkich wydatków oraz liczby przedmiotowych hektarów;

iv) pozostałe informacje na temat zasad stosowania;

c) szczegółowe dane o innych programach, które zostały uruchomione z zamiarem realizacji dopłat dodatkowych.

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o jakichkolwiek zmianach wprowadzonych w uzgodnieniach krajowych, w okresie jednego miesiąca od daty wprowadzenia jakiejkolwiek z takich zmian.

SEKCJA  4

Postanowienia ogólne

Artykuł  86 43

(skreślony)

ROZDZIAŁ  13

WYPŁATY ZA WOŁOWINĘ I CIELĘCINĘ

SEKCJA  1

Premia specjalna

(Art. 123 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003)
Artykuł  87

Wnioski

1.
Oprócz wymagań w ramach systemu zintegrowanego każdy wniosek o dopłatę bezpośrednią na mocy art. 22 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 zawiera następujące elementy:

a) rozbicie liczby zwierząt na kategorie wiekowe;

b) odnośnik do paszportów bądź dokumentów administracyjnych towarzyszących zwierzętom, które są przedmiotem wniosku.

2.
Wnioski wolno składać wyłącznie na zwierzęta, które w dniu rozpoczęcia okresu zachowania określonego w art. 90:

a) w przypadku buhajów - nie mają więcej niż siedem miesięcy;

b) w przypadku młodych wołów:

i) nie mają więcej niż siedem miesięcy ani nie więcej niż 19 miesięcy - w przypadku pierwszej kategorii wiekowej;

ii) mają co najmniej 20 miesięcy - w przypadku drugiej kategorii wiekowej.

Artykuł  88

Przyznanie premii

Zwierzęta, które nie zakwalifikowały się do premii specjalnej z powodu zastosowania albo proporcjonalnej redukcji opisanej w art. 123 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, albo gęstości hodowlanej opisanej w art. 131 tego rozporządzenia, nie mogą być dłużej przedmiotem wniosku w tej samej kategorii wiekowej i są uznane za obiekt zrealizowanej wypłaty premii.

Artykuł  89

Paszporty i dokumenty administracyjne

1.
Jeżeli na warunkach ustalonych w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000 paszport nie jest dostępny, to należy go zastąpić krajowym dokumentem administracyjnym zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 123 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.
2.
Właściwe organy władzy Państwa Członkowskiego zapewniają, by paszporty bądź dokumenty administracyjne gwarantowały przyznawanie tylko jednej premii na jedno zwierzę i jedną kategorię wiekową. W tym celu Państwa Członkowskie udzielają sobie w razie potrzeby wzajemnej pomocy.
3.
Państwa Członkowskie mogą postanowić, by krajowy dokument administracyjny opisany w ust. 1 przybierał następujące formy:

a) dokument towarzyszący każdemu zwierzęciu z osobna;

b) dokładny wykaz prowadzony przez rolnika, zawierający wszelkie informacje wymagane w dokumencie administracyjnym, pod warunkiem że przedmiotowe zwierzę pozostaje u tego samego rolnika od dnia, w którym złożono pierwszy wniosek, do dnia, gdy zostanie wystawione na rynek w celu dokonania uboju;

c) dokładny wykaz prowadzony przez władze centralne, zawierający wszelkie informacje wymagane w dokumencie administracyjnym, pod warunkiem że Państwo Członkowskie bądź region Państwa Członkowskiego korzystający z takiej możliwości prowadzi wizje lokalne kontrolujące wszystkie zwierzęta objęte wnioskiem, kontroluje przemieszczanie tych zwierząt i nanosi na każde sprawdzone zwierzę wyraźny znak, rolnicy zaś mają obowiązek udzielenia zgody na takie znakowanie;

d) dokładny wykaz prowadzony przez władze centralne, zawierający wszelkie informacje wymagane w dokumencie administracyjnym, pod warunkiem że Państwo Członkowskie uruchomi środki konieczne do zapewnienia, by premia nie była przyznawana dwukrotnie w tej samej kategorii wiekowej, oraz że natychmiast i na żądanie zapewni informacje na temat statusu premiowania każdego zwierzęcia.

4.
Państwa Członkowskie, które decydują się na korzystanie z jednej lub kilku możliwości zapewnionych w ust. 3, powiadamiają o tym Komisję w należytym terminie i prześlą Komisji odnośne postanowienia wykonawcze.

Na potrzeby niniejszego ustępu lit. c) wyłącznie Wielka Brytania i Irlandia Północna sa uważane za regiony Państwa Członkowskiego.

Artykuł  90

Okres zachowania

Długość okresu zachowania opisanego w art. 123 ust. 3 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 wynosi dwa miesiące, licząc od dnia następującego po dniu, w którym złożono wniosek.

Niemniej jednak Państwa Członkowskie mogą postanowić, by rolnik ustalał inne daty rozpoczęcia tego okresu, pod warunkiem że okres ten nie rozpocznie się później niż w dwa miesiące po dniu, w którym złożono wniosek.

Artykuł  91

Pułap regionalny

1.
Jeżeli wynikiem zastosowania redukcji proporcjonalnej opisanej w art. 123 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 jest liczba kwalifikujących się zwierząt mniejsza od liczby całkowitej, to przyznawany jest ułamek odpowiadający dziesiętnej części jednostkowej kwoty premii. W tym celu uwzględniane jest tylko pierwsze miejsce po przecinku.
2.
Jeżeli Państwa Członkowskie decydują się na wprowadzenie różnych regionów w rozumieniu art. 122 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 bądź na modyfikację regionów istniejących w obrębie terytoriów Państw Członkowskich, to Państwa Członkowskie informują Komisję o takiej decyzji przed 1 stycznia danego roku, podając definicję regionu i ustalony pułap. Jakiekolwiek późniejsze modyfikacje są przekazywane Komisji przed 1 stycznia danego roku.
Artykuł  92

Limity liczby zwierząt na jedno gospodarstwo

1.
Jeżeli Państwa Członkowskie decydują się na zmianę limitu 90 sztuk pogłowia bydła na gospodarstwo i na kategorię wiekową opisaną w art. 123 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 bądź na odstępstwo od powyższego limitu, wówczas informują Komisję o takiej decyzji przed 1 stycznia danego roku kalendarzowego.

Ponadto jeżeli Państwa Członkowskie ustalają minimalną liczbę zwierząt na jedno gospodarstwo, poniżej której nie stosuje się redukcji proporcjonalnej, wówczas informują Komisję o takim ustaleniu przed 1 stycznia danego roku kalendarzowego.

2.
Jakiekolwiek kolejne zmiany zastosowania ust. 1 są komunikowane Komisji przed 1 stycznia danego roku.
Artykuł  93

Przyznawanie premii w okresie uboju

1.
Państwa Członkowskie mogą przyznać premię specjalną w okresie uboju na następujących zasadach:

a) w przypadku buhajów - za jedną kategorię wiekową;

b) w przypadku młodych wołów - za pierwszą lub drugą kategorię wiekową bądź przez połączenie premii przyznawanych w obu kategoriach wiekowych.

2.
Państwa Członkowskie, które zdecydują się na przyznanie premii specjalnej w okresie uboju zgodnie z powyższym ust. 1, zapewniają, by premia była również przyznawana w przypadku, gdy kwalifikujące się zwierzęta są wysyłane do innego Państwa Członkowskiego lub eksportowane do kraju trzeciego.
3.
Jeżeli Państwa Członkowskie decydują się na przyznawanie premii specjalnej w okresie uboju zgodnie z ust. 1, to art. 120 oraz art. 121 ust. 1 i 2 mają zastosowanie mutatis mutandis do procesu przyznawania premii.
4.
Oprócz informacji wymienionych w art. 121 ust. 1 we wnioskach o pomoc powinna się znaleźć wskazówka, czy zwierzę jest buhajem czy młodym wołem, zaś wnioskom takim musi towarzyszyć dokument zawierający szczegółowe dane wymagane na potrzeby art. 89 ust. 2. Taki dokument to jeden z dokumentów wymienionych niżej i prezentowanych zgodnie z decyzją Państwa Członkowskiego:

a) paszport bądź kopia paszportu, jeżeli stosowany typ składa się z kilku egzemplarzy;

b) kopia paszportu, jeżeli typ stosowanego paszportu występuje tylko w jednym egzemplarzu, który należy zwrócić właściwemu organowi władzy na potrzeby art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000; w takim przypadku Państwo Członkowskie podejmuje niezbędne czynności gwarantujące, że informacje zawarte w kopii odpowiadają oryginałowi;

c) krajowy dokument administracyjny, jeżeli paszport nie jest dostępny, na warunkach ustalonych w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000.

Państwa Członkowskie mogą zawiesić stosowanie krajowego dokumentu administracyjnego. W takim przypadku Państwa Członkowskie wprowadzają środki gwarantujące, że premia nie będzie udzielana dwukrotnie w tej samej kategorii wiekowej w przypadku zwierząt, które były przedmiotem obrotu w obrębie Wspólnoty.

Jeżeli skomputeryzowane bazy danych, opisane w art. 3 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1760/2000, zawierają zadowalające dla Państwa Członkowskiego informacje konieczne do zapewnienia, by na każde zwierzę i na każdą kategorię wiekową była przyznawana tylko jedna premia, to wnioskowi o pomoc nie musi towarzyszyć dokument opisany w pierwszym akapicie niniejszego ustępu.

W drodze odstępstwa od pierwszego akapitu niniejszego ustępu, jeżeli Państwa Członkowskie stosują opcję opisaną w art. 121 ust. 2 akapit pierwszy, to Państwa Członkowskie uruchamiają środki gwarantujące rolnikowi możliwość wyznaczenia zwierząt, na które wnioskuje premię specjalną.

5.
W przypadku buhajów w dowodzie uboju podaje się wagę tuszy.
6.
Jeżeli zwierzę jest wysyłane, to musi być zapewniony dowód uboju w formie oświadczenia organu wysyłającego ze wskazaniem docelowego Państwa Członkowskiego wysyłki zwierzęcia.

W takim przypadku wnioski o pomoc zawierają następujące dane:

a) nazwisko i adres wysyłającego (bądź równorzędny kod);

b) numer identyfikacyjny zwierzęcia;

c) oświadczenie, że zwierzę nie ma więcej niż dziewięć miesięcy.

Wnioski o pomoc są składane, zanim zwierzę opuści terytorium danego Państwa Członkowskiego, zaś dowód uboju jest składany w ciągu trzech miesięcy od daty opuszczenia przez zwierzę terytorium danego Państwa Członkowskiego.

Artykuł  94

Szczegóły na temat systemu przyznawania

1.
W drodze odstępstwa od art. 90 premia jest wypłacana rolnikom, którzy zachowali zwierzęta przez minimalny okres zachowania dwóch miesięcy, kończący się wcześniej niż na jeden miesiąc przed datą uboju lub wysyłki lub kończący się wcześniej niż na dwa miesiące przed datą eksportu.

W przypadku młodych wołów wypłata premii zależy od spełnienia następujących warunków:

a) premia udzielana w pierwszej kategorii wiekowej będzie wypłacana tylko wtedy, gdy rolnik zachowywał zwierzę przez okres nie krótszy niż dwa miesiące między okresem, gdy zwierzę miało nie mniej niż siedem miesięcy, a okresem, gdy miało nie więcej niż 22 miesiące;

b) premia udzielana w drugiej kategorii wiekowej będzie wypłacana tylko wtedy, gdy rolnik zachowywał zwierzę w wieku nie młodszym niż 20 miesięcy przez okres nie krótszy niż dwa miesiące;

c) premia udzielana w obu kategoriach wiekowych może być wypłacona łącznie tylko wtedy, gdy rolnik zachowywał zwierzę przez okres nie krótszy niż cztery kolejne miesiące i zgodnie z wymaganiami wiekowymi ustalonymi w lit. a) i b);

d) premia udzielana w drugiej kategorii wiekowej może byćwypłacona tylko wtedy, gdy zwierzę zostało wysłane z innego Państwa Członkowskiego po osiągnięciu wieku 19 miesięcy.

2.
W kontekście obliczenia gęstości hodowlanej, opisanej w art. 131 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, każde zwierzę będące przedmiotem łączonego wniosku na dwie kategorie wiekowe jest brane pod uwagę dwukrotnie.
3.
Waga tuszy jest ustalana na podstawie tusz w rozumieniu art. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1208/81(35).

Jeżeli przedstawiona tusza wykazuje różnice w stosunku do definicji, zastosowanie mają współczynniki korekcyjne ustalone w Załączniku do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 563/82(36).

Jeżeli ubój ma miejsce w rzeźni, która nie stosuje skali stopniowania Wspólnoty w przypadku tusz dorosłego bydła rogatego, Państwa Członkowskie mogą zezwolić na ustalanie wagi na podstawie wagi żywca. W takich przypadkach waga tuszy jest uważana za równą bądź większą od 185 kilogramów, jeżeli ciężar żywca był równy bądź większy od 340 kilogramów.

Artykuł  95

Powiadomienia

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję przed rozpoczęciem danego roku kalendarzowego o swej decyzji bądź o jakichkolwiek zmianach decyzji dotyczącej zastosowania art. 93 oraz odnośnych procedur.

SEKCJA  2 44

(skreślona)

Artykuł  96

(skreślony)

Artykuł  97

(skreślony)

Artykuł  98

(skreślony)

SEKCJA  3

Premia za cielęta nieodstawione

(Art. 125 - 129 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003)
Artykuł  99

Krowy rasy mięsnej

Na potrzeby art. 122 lit. d) oraz art. 129 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 krowy należące do ras bydła rogatego podanych w załączniku XV do niniejszego rozporządzenia nie będą uważane za krowy należące do rasy mięsnej.

Artykuł  100

Maksymalna indywidualna ilość referencyjna

1.
Jeżeli Państwa Członkowskie decydują o zmianie maksymalnej indywidualnej ilości referencyjnej, wynoszącej 120.000 kilogramów, podanej w art. 125 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, bądź o odstępstwie od tej ilości, Państwa Członkowskie informują Komisję przed 1 stycznia danego roku kalendarzowego.
2.
Jakiekolwiek kolejne zmiany zastosowania ust. 1 będą komunikowane Komisji przed 1 stycznia danego roku.
Artykuł  101

Okres zachowania

Sześciomiesięczny okres zachowania, ustalony w art. 125 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, rozpocznie się w dniu następującym po dniu złożenia wniosku.

Artykuł  102

Wnioski

1.
Bez uszczerbku dla wymagań stawianych przez system zintegrowany, jeżeli składany jest wniosek o premię na mocy art. 125 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, to wniosek o dopłaty bezpośrednie opisane w art. 22 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 będzie zawierał:

a) oświadczenie ustalające indywidualną ilość referencyjną mleka dostępną dla producenta 31 marca poprzedzającego rozpoczęcie 12-miesięcznego okresu stosowania programu dodatkowego poboru, zaczynając w danym roku kalendarzowym; jeżeli ta ilość jest nieznana w dniu złożenia wniosku, to należy ją podać właściwemu organowi władzy możliwie jak najwcześniej;

b) zobowiązanie rolnika, że nie zwiększy swojej indywidualnej ilości referencyjnej ponad limit ilościowy ustalony w art. 125 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 w okresie 12 miesięcy rozpoczynającym się w dniu złożenia wniosku.

Litera b) nie ma zastosowania, jeżeli Państwo Członkowskie zniosło limit ilościowy.

2.
Wnioski składane są w ciągu całego, wyznaczonego przez Państwo Członkowskie, okresu sześciu miesięcy w trakcie roku kalendarzowego.

Państwa Członkowskie mogą wprowadzić odrębne okresy na składanie wniosków w ciągu tego całego okresu.

Artykuł  103

Średni udój mleka

Średni udój mleka jest obliczany na podstawie średnich udojów podanych w załączniku XVI. Jednakże do takich obliczeń Państwa Członkowskie mogą użyć dokumentu honorowanego przez Państwa Członkowskie i poświadczającego średni udój ze stada mlecznego rolnika.

Artykuł  104

Dodatkowa premia krajowa

1.
Dodatkowa premia za cielęta nieodstawione może być, zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 125 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, przyznana tylko rolnikowi, który w tym samym roku kalendarzowym otrzymuje premię za cielęta nieodstawione.

Dodatkowa premia krajowa za cielęta nieodstawione jest przyznawana tylko w granicach limitu liczby zwierząt zakwalifikowanych do premii za cielęta nieodstawione, o ile będzie to właściwe po zastosowaniu redukcji proporcjonalnej, ustalonej art. 129 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

2.
Państwa Członkowskie mogą ustalić dodatkowe warunki przyznawania dodatkowej premii krajowej za cielęta nieodstawione. Państwa Członkowskie informują o tym Komisję w odpowiednim terminie przed wejściem w życie takich warunków.
3.
Najpóźniej do 1 września każdego roku kalendarzowego Komisja decyduje, które Państwa Członkowskie spełniają warunki ustalone art. 125 ust. 5 akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.
Artykuł  105

Pułapy indywidualne

Państwa Członkowskie wyznaczają indywidualny pułap na rolnika zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 126 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

Artykuł  106 45

Powiadomienia

1.
Do dnia 1 stycznia każdego roku państwa członkowskie powiadamiają Komisję o:

a) jakiejkolwiek zmianie dotyczącej redukcji, o której mowa w art. 127 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1782/2003;

b) w stosownych przypadkach - jakichkolwiek zmianach dotyczących środków zastosowanych na mocy art. 127 ust. 2 lit. a) tego rozporządzenia.

2. 46
 Posługując się tabelą zamieszczoną w części 7 załącznika XVIII, najpóźniej do dnia 31 lipca każdego roku państwa członkowskie powiadamiają Komisję o:

a) liczbie praw do premii zwróconych bez wypłaty kompensacyjnej do rezerwy krajowej po przeniesieniu praw bez przekazywania gospodarstw w trakcie poprzedniego roku kalendarzowego;

b) liczbie niewykorzystanych praw do premii, o których mowa w art. 109 ust. 2, przeniesionych do rezerwy krajowej w trakcie poprzedniego roku kalendarzowego;

c) liczbie praw przyznanych w poprzednim roku kalendarzowym na mocy art. 128 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

Artykuł  107

Prawa uzyskane bezpłatnie

Z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków, jeżeli rolnik uzyskał bezpłatnie z rezerwy państwowej prawa do premii, to nie ma prawa do przeniesienia i/lub czasowej dzierżawy swoich praw w trakcie trzech kolejnych lat kalendarzowych.

Artykuł  108

Wykorzystanie praw

1.
Rolnik posiadający prawa może je wykorzystywać, korzystając sam z takich praw i/lub wydzierżawiając takie prawa innemu producentowi.
2.
Jeżeli rolnik nie wykorzystał co najmniej minimalnego procentu swoich praw, ustalonego zgodnie z ust. 4, w trakcie każdego roku kalendarzowego, część niewykorzystana jest przenoszona do rezerwy państwowej z wyjątkiem przypadku:

– gdy rolnik posiada maksymalnie siedem praw do premii, jeżeli taki rolnik nie wykorzystał minimalnego procentu swoich praw, ustalonych zgodnie z paragrafem 4, w trakcie każdego z dwóch kolejnych lat kalendarzowych, część niewykorzystana w trakcie ostatniego roku kalendarzowego jest przenoszona do rezerwy państwowej,

– gdy rolnik uczestniczy w programie intensyfikacji honorowanym przez Komisję,

– gdy rolnik uczestniczy w programie wcześniejszej emerytury honorowanym przez Komisję, w którym przeniesienie i/lub czasowa dzierżawa praw nie są obowiązkowe,

lub

– w nadzwyczajnych i należycie uzasadnionych przypadkach.

3.
Czasowa dzierżawa dotyczyć może wyłącznie pełnych lat kalendarzowych i łączy się z co najmniej minimalną liczb zwierząt określoną w art. 109 ust. 1. Pod koniec każdego okresu czasowej dzierżawy, który to okres nie może przekraczać trzech kolejnych lat, rolnik - z wyjątkiem przypadku przeniesienia praw - odzyskuje wszystkie swoje prawa dla siebie przez co najmniej dwa kolejne lata kalendarzowe. Jeżeli rolnik nie korzysta osobiście z co najmniej minimalnego procentu swoich praw, ustalonego zgodnie z ust. 4, w trakcie każdego z dwóch lat, Państwo Członkowskie - z wyjątkiem przypadków nadzwyczajnych i należycie uzasadnionych - wycofuje i zwraca rocznie do rezerwy państwowej tę część praw niewykorzystanych przez rolnika.

Jednakże w przypadku rolników uczestniczących w programach wcześniejszej emerytury honorowanych przez Komisję Państwa Członkowskie mogą przedłużyć łączny okres trwania czasowej dzierżawy na podstawie takich programów.

Rolnicy, którzy zobowiązali się do uczestnictwa w programie intensyfikacji zgodnie ze środkami opisanymi w art. 2 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2078/92(37) bądź w programie intensyfikacji zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 22 i 23 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999(38), nie mają prawa do czasowej dzierżawy i/lub przeniesienia swoich praw w całym okresie uczestnictwa. Postanowienie to jednak nie ma zastosowania w przypadkach, gdy program dopuszcza przeniesienie i/lub czasową dzierżawę praw na rzecz rolników, których uczestnictwo w środkach innych niż środki opisane w niniejszym akapicie wymaga nabycia praw.

4.
Minimalny procent wykorzystania praw do premii wynosi 70 %. Jednakże Państwa Członkowskie mogą zwiększyć ten procent do 100 %.

Państwa Członkowskie informują Komisję z wyprzedzeniem o procencie, jaki mają zamiar stosować, bądź o jakiejkolwiek zmianie takiego procentu.

Artykuł  109

Przeniesienie praw i czasowa dzierżawa

1.
Państwa Członkowskie mogą ustalić na podstawie swoich struktur produkcji minimalną liczbę praw do premii, które mogą być przedmiotem częściowego przeniesienia niełączącego się z przekazaniem gospodarstwa. Takie minimum nie może przekroczyć liczby pięciu praw do premii.
2.
Przeniesienia praw do premii i czasowa dzierżawa takich praw mają moc obowiązującą tylko po powiadomieniu o nich właściwych organów władzy Państwa Członkowskiego wspólnie przez rolnika, który przenosi i/lub wydzierżawia prawa, oraz przez rolnika, który otrzymuje te prawa.

Takie powiadomienie następuje przed ostatecznym terminem ustalonym przez Państwo Członkowskie i nie później niż w dniu, w którym rolnik otrzymujący prawa złoży swój wniosek o premię, z wyjątkiem przypadków gdy przeniesienie praw nabiera mocy w drodze dziedziczenia. W takim przypadku rolnik, który otrzymuje prawa, będzie w stanie dostarczyć odpowiednie dokumenty prawne potwierdzające, że jest beneficjantem zmarłego rolnika.

Artykuł  110

Zmiana indywidualnego pułapu

W przypadku przeniesienia bądź czasowej dzierżawy praw do premii Państwa Członkowskie ustalają nowe indywidualne pułapy i powiadamiają zainteresowanych rolników o liczbie przysługujących im praw do premii nie później niż w 60 dni od ostatniego dnia okresu, w którym rolnik złożył swój wniosek.

Ustęp pierwszy nie ma zastosowania w przypadku, gdy przeniesienie następuje w drodze dziedziczenia.

Artykuł  111

Rolnicy niebędący właścicielami uprawianego gruntu

Rolnicy uprawiający wyłącznie grunty publiczne lub grunty we wspólnym posiadaniu, którzy zdecydują się na przerwanie uprawiania takich gruntów i na przeniesienie wszystkich swoich praw na innego rolnika, sa traktowani w taki sam sposób jak rolnicy, którzy sprzedają bądź przekazują swoje gospodarstwa. We wszystkich pozostałych przypadkach tacy rolnicy są traktowani w taki sam sposób jak rolnicy, którzy tylko przenoszą swoje prawa do premii.

Artykuł  112

Przeniesienie przez rezerwę państwową

Jeżeli Państwa Członkowskie postanowią, że przeniesienie praw bez przekazywania gospodarstwa ma się odbywać przez rezerwę państwową, zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 127 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, stosują wówczas postanowienia krajowe analogiczne do postanowień ustalonych w art. 109 - 111. Ponadto w takim przypadku:

– Państwa Członkowskie mogą postanowić, że czasowa dzierżawa musi się odbywać przez rezerwę państwową;

– przy przenoszeniu praw do premii bądź w przypadku czasowej dzierżawy tych praw w okolicznościach, w których zastosowanie ma pierwsze tiret, przeniesienia do rezerwy mają moc obowiązującą dopiero po zakomunikowaniu ich przez właściwe organy władzy Państwa Członkowskiego rolnikowi, który dokonuje przeniesienia praw i/ lub wydzierżawia prawa, zaś przeniesienia z rezerwy na innego rolnika mają moc obowiązującą dopiero po zakomunikowaniu ich przez te organy temu rolnikowi.

Ponadto takie postanowienia muszą gwarantować, że wypłata będzie dokonywana przez Państwo Członkowskie za część praw inną niż część opisana w art. 127 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, odzwierciedlając sytuację, jaka miałaby miejsce, gdyby przeniesienie nastąpiło bezpośrednio między rolnikami, w szczególności z uwzględnieniem tendencji produkcyjnych w danym Państwie Członkowskim. Taka wypłata będzie równa wypłacie, której zażądano by od rolników otrzymujących ekwiwalentne prawa z rezerwy państwowej.

Artykuł  113

Prawa częściowe

1.
Jeżeli obliczenia sporządzane na podstawie art. 105 - 112 dają w wyniku liczby, które nie są całkowite, to uwzględnia się tylko pierwsze miejsce po przecinku.
2.
Jeżeli zastosowanie postanowień zawartych w niniejszej sekcji daje w wyniku częściowe prawa do premii, czy to dla rolników czy dla rezerwy państwowej, to takie prawa częściowe są sumowane.
3.
Jeżeli rolnik posiada prawo częściowe, to takie częściowe prawo daje wyłącznie uprawnienia do odpowiadającego mu ułamka kwoty jednostkowej premii i - tam gdzie ma to zastosowanie - dodatkowej premii krajowej opisanej w art. 104 oraz dopłaty za intensyfikację opisanej w art. 118.
Artykuł  114

Program specjalny dotyczący jałówek

1.
Państwa Członkowskie pragnące skorzystać z możliwości zaoferowanej w art. 129 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 informują Komisję o takim zamiarze i jednocześnie powiadamiają Komisję o odnośnych danych, które umożliwiają ustalenie, czy warunki określone w art. 129 ust. 1 tego rozporządzenia zostały spełnione.

Ponadto - tam gdzie to dotyczy - zainteresowane Państwa Członkowskie podają wyznaczony przez siebie specjalny pułap.

Komisja decyduje, które Państwa Członkowskie spełniają warunki ustalone w art. 129 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

Decyzje obowiązujące w chwili wejścia w życie niniejszego rozporządzenia nadal maja zastosowanie.

2.
Państwa Członkowskie spełniające warunki ustalone w art. 129 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 powiadamiają Komisję przed 1 stycznia danego roku o jakichkolwiek modyfikacjach specjalnego pułapu krajowego wyznaczonego przez te Państwa Członkowskie.
3.
Państwa Członkowskie stosujące specjalny program ustalają kryteria gwarantujące, że premia będzie wypłacana rolnikom, których stado jałówek jest przeznaczone do odnowy stada krów. Te kryteria mogą w szczególności zawierać limit wiekowy i/lub wymagania odnośnie do rasy. Państwa Członkowskie informują Komisję przed 1 stycznia danego roku o przyjętych kryteriach. Jakiekolwiek późniejsze modyfikacje są komunikowane Komisji przed 1 stycznia danego roku.
4.
Jeżeli zastosowanie redukcji proporcjonalnej, opisanej w art. 129 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, daje w wyniku liczbę kwalifikujących się zwierząt mniejszą od liczby całkowitej, przyznaje się odpowiadający ułamek dziesiątej części jednostkowej premii i - tam gdzie to dotyczy - dodatkowej premii krajowej opisanej w art. 104 oraz dopłaty za intensyfikację opisanej w art. 118. W tym celu uwzględnia się jedynie pierwsze miejsce po przecinku.
5.
W Państwach Członkowskich stosujących program specjalny wymagania ustalone w art. 125 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 dotyczące minimalnej obowiązującej liczby zachowywanych zwierząt muszą być całkowicie spełnione, zarówno w przypadku cieląt nieodstawionych, jeżeli rolnik złożył wniosek na cielęta nieodstawione, jak i w przypadku jałówek, o ile rolnik złożył wniosek na jałówki.
6.
Do tego programu specjalnego nie mają zastosowania postanowienia zawarte w art. 105 - 113.
Artykuł  115

Zaokrąglanie liczby zwierząt

Jeżeli w wyniku obliczeń maksymalnej liczby jałówek wyrażonej w procentach, zgodnie z opisem w art. 125 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, otrzymuje się liczbę, która nie jest liczbą całkowitą, taka liczba jest zaokrąglana w dół do najbliższej liczby całkowitej, o ile jest mniejsza od 0,5, i w górę do najbliższej liczby całkowitej, o ile jest równa lub większa od 0,5.

SEKCJA  4

Postanowienia wspólne odnoszące się do premii specjalnej i do premii za cielęta nieodstawione

Podsekcja  1

Postanowienia ogólne

Artykuł  116

Wnioski o premię specjalną i premię za cielęta nieodstawione

1.
Państwa Członkowskie mogą z powodów administracyjnych postanowić, by wnioski pomocowe o dopłaty bezpośrednie, opisane w art. 22 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, dotyczące premii specjalnej i premii za cielęta nieodstawione były składane na minimalną liczbę zwierząt, pod warunkiem że taka liczba nie przekracza trzech.
2.
Bez uszczerbku dla postanowień zawartych w art. 102 ust. 2 i 118c ust. 2 Państwa Członkowskie mogą wyznaczyć okresy i daty składania wniosków o premię oraz liczbę wniosków, które rolnicy mogą złożyć na jeden program premiowania i na jeden rok kalendarzowy.
Artykuł  117 47

(skreślony)

Podsekcja  2 48

(skreślona)

Artykuł  118

(skreślony)

Artykuł  118a

(skreślony)

Artykuł  118b

(skreślony)

Artykuł  118c

(skreślony)

Artykuł  118d

(skreślony)

Artykuł  119

(skreślony)

SEKCJA  5

Premia ubojowa

(Art. 130 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003)
Artykuł  120

Państwa Członkowskie mogą postanowić, by celem zakwalifikowania się do premii ubojowej na dany rok kalendarzowy każdy rolnik przed złożeniem lub w chwili złożenia pierwszego wniosku za ten rok kalendarzowy złożył oświadczenie o uczestnictwie.

Jednakże w przypadku gdy rolnik nie wprowadza żadnych zmian w oświadczeniu o uczestnictwie, Państwo Członkowskie może zgodzić się na utrzymanie w mocy poprzedniego oświadczenia.

Artykuł  121

Wnioski

1.
We wnioskach o pomoc podaje się informacje konieczne do wypłaty premii ubojowej, w szczególności datę urodzenia zwierzęcia w przypadku zwierząt urodzonych po 1 stycznia 1998 r.

Wnioski o pomoc są składane w okresie, który określa Państwo Członkowskie, a który nie może przekroczyć sześciu miesięcy od daty uboju zwierzęcia lub - jeżeli zwierzę jest przeznaczone na wywóz - po upływie terminu opuszczenia przez zwierzę terytorium celnego Wspólnoty, i wygasa nie później niż na koniec lutego kolejnego roku, z wyjątkiem przypadków nadzwyczajnych, o których będzie decydowało dane Państwo Członkowskie, do którego zwierzęta są wysyłane lub wywożone. Bez uszczerbku dla tego limitu czasowego Państwa Członkowskie mogą ustalić okresy i daty składania wniosków o pomoc i mogą określić liczbę wniosków, które każdy rolnik może złożyć w jednym roku kalendarzowym.

Państwa Członkowskie mogą zezwolić na składanie wniosków przez osobę inną niż rolnik. W takich przypadkach wniosek należy opatrzyć nazwiskiem i adresem rolnika, który podlega kwalifikacji do premii ubojowej.

Oprócz wymagań wprowadzonych w ramach systemu zintegrowanego każdy wniosek zawiera następujące elementy:

a) w przypadkach gdy pomoc jest przyznawana w momencie uboju - certyfikat bądź jakikolwiek dokument, sporządzony bądź poświadczony przez rzeźnię, zawierający co najmniej te same informacje, a więc podający następujące dane:

i) nazwa i adres rzeźni (bądź równorzędny kod),

ii) data uboju oraz numer identyfikacyjny i ubojowy zwierzęcia,

iii) w przypadku cieląt - waga tuszy, z wyjątkiem gdy zastosowanie ma art. 122 ust. 4;

b) w przypadkach gdy zwierzę jest eksportowane do kraju trzeciego:

i) nazwa i adres eksportera (bądź równorzędny kod),

ii) numer identyfikacyjny zwierzęcia,

iii) deklaracja eksportowa podająca wiek zwierzęcia w przypadku zwierząt urodzonych po 1 stycznia 1998 r. i w przypadku cieląt, z wyjątkiem gdy zastosowanie ma art. 122 ust. 4, waga żywca, która nie może przekroczyć 300 kilogramów,

iv) dowód na to, że zwierzę opuściło obszar celny Wspólnoty, przedstawiony analogicznie jak w przypadku dopłat do wywozu.

Państwa Członkowskie mogą postanowić, że informacje podane w akapicie czwartym lit. a) oraz b) są wysyłane przez organ bądź organy zaakceptowane przez Państwo Członkowskie, z możliwym użyciem technologii informatycznej.

Państwa Członkowskie będą prowadziły regularne i niezapowiadane kontrole dokładności wystawianych certyfikatów bądź dokumentów i - tam gdzie to dotyczy - informacji opisanych w akapicie czwartym.

2.
W drodze odstępstwa od ust. 1 Państwa Członkowskie mogą postanowić, by informacje na temat uboju zwierząt wprowadzane do skomputeryzowanych baz danych opisanych w art. 3 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1760/2000, wysyłane do właściwego organu władzy przez rzeźnie, były uważane za wnioski o premię ubojową na rzecz rolników, pod warunkiem że takie bazy danych dają - ku satysfakcji Państwa Członkowskiego - odpowiednią pewność co do dokładności zawartych w nich danych na potrzeby programu premii ubojowej i - tam gdzie to dotyczy - dopłaty ubojowej w postaci premii specjalnej i/lub dopłat dodatkowych, jeżeli są one płatne przy uboju, i/lub premii za ubój poza sezonem.

Państwa Członkowskie mogą jednak zezwolić na składanie wniosków. W takim przypadku Państwa Członkowskie mogą określić rodzaj informacji, które muszą towarzyszyć wnioskowi.

Państwa Członkowskie decydujące się na zastosowanie tego ustępu informują Komisję o jakiejkolwiek późniejszej zmianie przed wprowadzeniem takiej zmiany.

Państwa Członkowskie zapewniają, by dane udostępniane agencji płatniczej zawierały wszelkie informacje konieczne do wypłaty premii ubojowej, a zwłaszcza:

a) typ i liczba zwierząt, zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 130 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, poddanych ubojowi w trakcie danego roku;

b) informacje dotyczące zgodności z warunkiem limitu wiekowego i wagi tuszy, opisanym w tym artykule, i z okresem zachowania, opisanym w art. 123 niniejszego rozporządzenia;

c) o ile dotyczy, informacje konieczne do wypłaty premii specjalnej w momencie uboju i/lub dopłat dodatkowych, o ile są one wypłacane za ubój, i/lub premii za ubój poza sezonem.

3.
Dla zwierząt, które były przedmiotem obrotu wewnątrz Wspólnoty po upływie okresu zachowania opisanego w art. 123, nawet gdy Państwo Członkowskie, w którym przeprowadzono ubój, zdecyduje się na stosowanie odstępstwa ustalonego w ust. 2 niniejszego artykułu, rzeźnia wydaje dokument opisany w niniejszym artykule ust. 1 akapit czwarty lit. a).

Jednakże jeżeli systemy przesyłania danych w dwóch Państwach Członkowskich są kompatybilne, to dwa Państwa Członkowskie mogą uzgodnić stosowanie systemu opisanego w ust. 2.

Państwa Członkowskie udzielają sobie wzajemnej pomocy dla zagwarantowania skuteczności kontroli autentyczności składanych dokumentów i/lub dokładności wymienianych danych. W tym celu Państwo Członkowskie, w którym dokonywana jest płatność, regularnie wysyła Państwu Członkowskiemu, w którym ma miejsce ubój, zestawienie w rozbiciu na certyfikaty wystawione przez rzeźnie (bądź informacje zastępujące takie certyfikaty), otrzymane od tego ostatniego Państwa Członkowskiego.

Artykuł  122

Waga i przedstawianie tusz

1.
Na potrzeby art. 130 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 tusze cieląt są przedstawiane po zdjęciu skóry, wypatroszeniu i wykrwawieniu, bez głowy i racic, lecz z wątrobą, nerkami i tłuszczem nerkowym.
2.
Uwzględniana waga jest wagą tuszy po schłodzeniu bądź wagą tuszy na ciepło, ustaloną możliwie jak najszybciej po uboju i zredukowaną o 2 %.
3.
Jeżeli tusze są przedstawiane bez wątroby, nerek i/lub tłuszczu nerkowego, to ciężar tuszy jest powiększany:

a) o 3,5 kilograma na wątrobę;

b) o 0,5 kilograma na nerki;

c) o 3,5 kilograma na tłuszcz nerkowy.

4.
Państwa Członkowskie mogą postanowić, że jeżeli w momencie uboju lub wywozu cielę ma mniej niż sześć miesięcy, to wymaganie odnośnie do wagi opisane w art. 130 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 jest uznane za spełnione.

Jeżeli nie można ustalić wagi tuszy w rzeźni, to wymaganie dotyczące wagi opisane w art. 130 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 jest uznane za spełnione, o ile ciężar żywca nie przekracza 300 kilogramów.

Artykuł  123

Beneficjant premii

1.
Premia ubojowa jest wypłacana rolnikowi, który zachował zwierzę przez minimalny okres zachowania dwóch miesięcy, kończący się wcześniej niż na jeden miesiąc przed ubojem bądź kończący się wcześniej niż na dwa miesiące przed wywozem.
2.
W przypadku cieląt poddawanych ubojowi przed osiągnięciem wieku trzech miesięcy okres zachowania wynosi jeden miesiąc.
Artykuł  124

Pułapy krajowe

1.
Pułapy krajowe, wzmiankowane w art. 130 ust. 1 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, zostały ustalone w załączniku XVII do niniejszego rozporządzenia.
2.
Jeżeli zastosowanie redukcji proporcjonalnej opisanej w art. 130 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 daje w wyniku liczbę zakwalifikowanych zwierząt mniejszą od liczby całkowitej, to przyznawany jest ułamek odpowiadający dziesiątej części jednostkowej kwoty premii ubojowej. W tym celu należy uwzględniać tylko pierwsze miejsce po przecinku.

SEKCJA  6 49

(skreślona)

SEKCJA  7

Postanowienia ogólne

Artykuł  126

Wypłata zaliczek

1.
Zgodnie z art. 28 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, na podstawie wyników kontroli administracyjnych i wizji lokalnych właściwy organ władzy wypłaci rolnikowi - za liczbę zwierząt uznanych za kwalifikujące się - zaliczkę w wysokości 60 % premii specjalnej, premii za cielęta nieodstawione oraz premii ubojowej.

W przypadku premii specjalnej programu specjalnego dla jałówek opisanego w art. 114 oraz premii ubojowej Państwa Członkowskie mogą obniżyć procent zaliczki, jednak zaliczka nie może być niższa od 40 %.

Zaliczki nie można wypłacać przed dniem 16 października roku kalendarzowego, w odniesieniu do którego złożono wniosek o premię.

2.
Ostateczna wypłata premii stanowi kwotę równą różnicy między zaliczką a wysokością premii, do której jest uprawniony dany rolnik.
Artykuł  127

Rok przydziału

1. 51
 Termin składania wniosków stanowi termin operacyjny stosowany do określania roku, na który przydzielane są zwierzęta objęte premią specjalną i premią za krowy mamki oraz do wyznaczenia liczby JIŻ stosowanej do obliczenia gęstości hodowlanej.

Jeżeli jednak premia specjalna jest przyznawana zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 93, to kwota premii możliwej do uzyskania jest kwotą obowiązującą w 31 grudnia roku, w którym miał miejsce ubój lub wywóz w następujących przypadkach:

a) jeżeli zwierzę poddano ubojowi bądź wywieziono nie później niż 31 grudnia;

b) jeżeli wniosek o premię na to zwierzę złożono po upływie tego terminu.

2.
W przypadku premii ubojowej do celów stosowania współczynnika pomocy i obliczenia redukcji proporcjonalnej zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 124 rokiem przydziału jest rok uboju lub wywozu.
Artykuł  128 52

(skreślony)

Artykuł  129

Kary za nielegalne użycie bądź posiadanie pewnych substancji lub produktów

W przypadku uporczywego naruszania przez nielegalne używanie bądź posiadanie substancji lub produktów niedopuszczonych przez odnośne wspólnotowe przepisy weterynaryjne Państwa Członkowskie wyznaczają - w zależności od stopnia naruszenia - długość okresu wykluczenia z programów pomocy na mocy art. 140 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

Artykuł  130 53

Ustalenie indywidualnej kwoty mlecznej

Do końca siódmego okresu ustalonego w art. 66 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007(39), w drodze odstępstwa od art. 102 ust. 1 lit. a) niniejszego rozporządzenia, państwo członkowskie może zdecydować, by w odniesieniu do rolników produkujących mleko, którzy zwalniają bądź przejmują całość lub część indywidualnych ilości referencyjnych, odpowiednio, w dniu 31 marca bądź 1 kwietnia, zgodnie z art. 65 lit. i) oraz k) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 bądź na mocy przepisów krajowych przyjętych celem wdrożenia art. 73, 74 i 75 wymienionego rozporządzenia, maksymalną indywidualną ilość referencyjną mleka dostępnego do zakwalifikowania do premii za krowy mamki oraz maksymalną liczbę krów mamek określić dnia 1 kwietnia.

Artykuł  130a

Wyznaczenie okresów zachowania

Ostatni dzień okresów zachowania, opisanych w art. 90, art. 94 ust. 1, art. 101, art. 118c ust. 2 i art. 123, będzie dniem - czy to roboczym, czy świątecznym - poprzedzającym dzień, który nosi tę samą datę co dzień rozpoczęcia tego okresu.

Artykuł  131

Powiadomienia

1.
W przypadku zastosowania art. 68 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 Państwa Członkowskie komunikują Komisji następujące dane:

a) 54  najpóźniej do dnia 1 marca - informacje dotyczące poprzedniego roku na temat liczby cieląt, w odniesieniu do których złożono wniosek o premię ubojową, oraz wskazujące, czy zwierzęta poddano ubojowi czy też wywieziono;

b) każdego roku najpóźniej do 31 lipca i za poprzedni rok kalendarzowy:

i) liczba cieląt, za które faktycznie przyznano premię ubojową ze wskazaniem, czy pomoc przyznano za ubój czy za wywóz, oraz liczba przedmiotowych rolników;

ii) liczba cieląt, za które nie przyznano premii ubojowej za poprzedni rok kalendarzowy z powodu zastosowania pułapów krajowych.

2.
Jeżeli zastosowanie ma art. 68 ust. 2 lit. a ppkt i) oraz ii) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, to Państwa Członkowskie komunikują Komisji:

a) 55  co roku - informacje dotyczące poprzedniego roku:

i) najpóźniej do dnia 1 lutego, liczba krów, na którą wnioskowano premię za cielęta nieodstawione, rozbita zgodnie z programami opisanymi w art. 125 ust. 2 lit. a) oraz b) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003;

ii) najpóźniej do dnia 1 marca, liczba sztuk bydła rogatego innego niż cielęta, za które wnioskowano premię ubojową ze wskazaniem, czy zwierzęta poddano ubojowi, czy też wywieziono;

b) każdego roku najpóźniej do 31 lipca i za poprzedni rok kalendarzowy:

i) liczba cieląt i jałówek, za które faktycznie przyznano premię za cielęta nieodstawione, w rozbiciu zgodnie z programami opisanymi w art. 125 ust. 2 lit. a) oraz b) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, oraz liczba przedmiotowych rolników w przypadku każdego programu;

ii) o ile dotyczy - liczba zwierząt, za które nie przyznano premii za poprzedni rok kalendarzowy z uwagi na zastosowanie specjalnych pułapów krajowych na jałówki;

iii) o ile dotyczy - przyznanie jakiejkolwiek premii krajowej oprócz premii za cielęta nieodstawione ze wskazaniem:

– warunków przyznania premii,

– kwoty przyznanej na jedno zwierzę;

iv) liczba sztuk bydła rogatego innego niż cielęta, za które faktycznie przyznano premię ubojową ze wskazaniem, czy pomoc przyznano za ubój, czy za wywóz, oraz liczba przedmiotowych rolników;

v) liczba sztuk bydła rogatego innego niż cielęta, za które nie przyznano premii ubojowej za poprzedni rok z powodu zastosowania pułapów krajowych.

3.
Jeżeli zastosowanie ma art. 68 ust. 2 lit. b) ppkt i) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, to Państwa Członkowskie komunikują Komisji:

a) 56  najpóźniej do dnia 15 marca - informacje dotyczące poprzedniego roku na temat liczby bydła, z wyłączeniem cieląt, w odniesieniu do którego złożono wniosek o premię ubojową, oraz wskazujące, czy zwierzęta poddano ubojowi czy też wywieziono;

b) co roku, najpóźniej do 31 lipca oraz za poprzedni rok kalendarzowy:

i) liczba sztuk bydła rogatego innego niż cielęta, za które faktycznie przyznano premię ubojową ze wskazaniem, czy zwierzęta poddano ubojowi, czy wywieziono, oraz liczba przedmiotowych rolników;

ii) liczba sztuk bydła rogatego innego niż cielęta, za które nie przyznano premii ubojowej za poprzedni rok kalendarzowy z powodu zastosowania pułapów krajowych.

4.
Jeżeli zastosowanie ma art. 68 ust. 2 lit. b ppkt ii) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, to Państwa Członkowskie komunikują Komisji:

a) 57  najpóźniej do dnia 1 lutego - informacje dotyczące poprzedniego roku na temat liczby bydła płci męskiej, w odniesieniu do którego złożono wniosek o premię specjalną, według kategorii wiekowych i rodzaju zwierząt (byk lub wół);

b) co roku, najpóźniej do 31 lipca oraz za poprzedni rok kalendarzowy:

i) liczba samców bydła rogatego, za które faktycznie przyznano premię specjalną, w rozbiciu na kategorie wiekowe oraz typ zwierzęcia (buhaj lub młody wół), oraz liczba przedmiotowych rolników;

ii) liczba zwierząt w rozbiciu na kategorie wiekowe, za które nie przyznano premii specjalnej za poprzedni rok kalendarzowy z powodu zastosowania pułapu krajowego.

5.
Co roku, najpóźniej do 31 lipca Państwa Członkowskie komunikują Komisji za poprzedni rok kalendarzowy kwoty premii faktycznie wypłaconych zgodnie z decyzją podjętą w sprawie częściowego wdrożenia programu jednej dopłaty po zastosowaniu redukcji ustalonej w art. 139 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.
6. 58
 (skreślony).
7.
 Państwa Członkowskie podają dane opisane w niniejszym artykule, używając tabel zamieszczonych w załącznikach XVIII i XIX.

SEKCJA  8

Postanowienia przejściowe i końcowe

Artykuł  132

Postanowienia przejściowe

Wymaganie identyfikacji i rejestracji zwierząt, ustalone w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, ma zastosowanie do zwierząt urodzonych przed 1 stycznia 1998 r., zgodnie z procedurą ustaloną w dyrektywie Rady 92/102/EWG(40), z wyjątkiem zwierząt, które są przedmiotem obrotu wewnątrz Wspólnoty.

Artykuł  133 59

(skreślony)

ROZDZIAŁ  14

SYSTEM JEDNOLITEJ PŁATNOŚCI OBSZAROWEJ 60  

(Art. 143b rozporządzenia (WE) nr 1782/2003)
Artykuł  134 61

Minimalna wielkość kwalifikującego się obszaru na jedno gospodarstwo

Minimalna wielkość kwalifikującego się obszaru na jedno gospodarstwo, na którą można wnioskować o płatności, na poziomie wyższym od 0,3 ha, zgodnie z art. 143b ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, została określona w załączniku XX.

Artykuł  135 62

Obszary rolne

Obszary rolne w ramach systemu jednolitej płatności obszarowej, zgodnie z art. 143b ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, zostały określone w załączniku XXI.

Artykuł  136 63

(skreślony)

Artykuł  137 64

(skreślony)

Artykuł  138 65

(skreślony)

ROZDZIAŁ  15

UZUPEŁNIAJĄCE KRAJOWE PŁATNOŚCI BEZPOŚREDNIE 66  

(Art. 143c rozporządzenia (WE) nr 1782/2003)
Artykuł  139 67

Współczynnik redukcji

Jeżeli w danym sektorze uzupełniające krajowe płatności bezpośrednie przekroczą maksymalny poziom dopuszczony przez Komisję zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 143c ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, to stawka uzupełniających krajowych płatności bezpośrednich na dany sektor jest proporcjonalnie redukowana przez zastosowanie współczynnika redukcji.

Artykuł  139a 68

Warunki kwalifikujące

1.
Do celów art. 143c rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 "odpowiedni system płatności bezpośrednich stosowany w państwach członkowskich Wspólnoty w składzie na dzień 30 kwietnia 2004 r.", o którym mowa w ust. 2 akapit czwarty wspomnianego artykułu, oznacza każdy rodzaj płatności bezpośrednich wymienionych w załączniku I do wspomnianego rozporządzenia przyznanych w roku stosowania krajowych uzupełniających płatności bezpośrednich, których warunki kwalifikujące są podobne do warunków dotyczących przedmiotowych krajowych uzupełniających płatności bezpośrednich.
2.
Do celów art. 143c ust. 7 tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 Komisja uwzględnia w szczególności pule środków finansowych przeznaczone na dziedziny działalności, o których mowa w art. 143c ust. 5 wspomnianego rozporządzenia, oraz warunki kwalifikujące mające zastosowanie do odpowiednich płatności bezpośrednich stosowane w państwach członkowskich Wspólnoty w składzie na dzień 30 kwietnia 2004 r.
Artykuł  140 69

Mechanizmy kontrolne i sankcje

1. 70
 W odniesieniu do roku 2009 rozporządzenie (WE) nr 796/2004 stosuje się do uzupełniających krajowych płatności bezpośrednich współfinansowanych w Bułgarii i Rumunii zgodnie z sekcją I pkt E załącznika VIII do Aktu przystąpienia Bułgarii i Rumunii.
2.
 W przypadku gdy nie istnieje współfinansowanie przedmiotowe, nowe Państwa Członkowskie wprowadzają odpowiednie mechanizmy kontrolne celem zapewnienia, by warunki przyznawania uzupełniających krajowych płatności bezpośrednich, zdefiniowane przez upoważnienie Komisji zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 143c ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 zostały spełnione.
Artykuł  141 71

Przekazywane informacje

Nowe Państwa Członkowskie składają raporty zawierające informacje na temat środków uruchomionych celem wdrożenia uzupełniających krajowych płatności bezpośrednich przed 30 czerwca roku po wdrożeniu tych płatności. Raport obejmuje co najmniej następujące elementy:

a) jakiekolwiek zmiany sytuacji mającej wpływ na uzupełniające krajowe płatności bezpośrednie;

b) w przypadku każdej uzupełniającej krajowej płatności bezpośredniej - liczba beneficjantów, hektarów lub jednostek wypłaconej płatności;

c) raport na temat mechanizmów kontrolnych i sankcji zastosowanych zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 140.

Artykuł  142 72

Pomoc państwa

Uzupełniające krajowe płatności bezpośrednie wypłacone niezgodnie z upoważnieniem przez Komisję, opisanym w art. 143c ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, są uznane za nieprawomocną pomoc państwa w rozumieniu rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999(41).

ROZDZIAŁ  15a 73

ODDZIELNE PŁATNOŚCI Z TYTUŁU CUKRU

Artykuł  142a

Stosowanie rozporządzenia (WE) nr 796/2004

W odniesieniu do oddzielnych płatności z tytułu cukru ustanowionego w art. 143ba rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, stosuje się art. 5, 10, 18 do 22, 65, 66, 67, 70, 71a, 72 i 73 rozporządzenia (WE) nr 796/2004.

ROZDZIAŁ  16

WYKORZYSTANIE GRUNTÓW ODŁOGOWANYCH DO PRODUKCJI SUROWCÓW

SEKCJA  1

Przedmiot i definicje

Artykuł  143

Przedmiot

1. 74
 Grunty odłogowane w ramach art. 107 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 mogą być wykorzystywane, zgodnie z art. 107 ust. 3 tiret pierwsze wymienionego rozporządzenia, do produkcji surowców służących do wytwarzania w obrębie Wspólnoty produktów, które nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi lub zwierzęta w warunkach przewidzianych w niniejszym rozdziale.
2.
  75  Uprawy buraka cukrowego, karczochów jerozolimskich lub korzeni cykorii na gruntach odłogowanych są dozwolone na następujących warunkach:

a) 76  wszelki produkt pośredni buraka cukrowego służy do produkcji produktów energetycznych oraz wszelki produkt równoległy lub produkt uboczny zawierający cukier jest stosowany zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 318/2006;

b) korzenie cykorii i karczochy jerozolimskie nie są poddawane procesowi hydrolizy, określonemu w rozporządzeniu (WE) nr 314/2002, ani w stanie naturalnym, ani jako produkt pośredni, taki jak inulina, ani jako produkt równoległy, taki jak oligofruktoza, lub jako ewentualny produkt uboczny.

Artykuł  144

Definicje

Dla potrzeb niniejszego rozdziału podane niżej terminy będą miały znaczenie, jak następuje:

a) "wnioskodawca" oznacza rolnika, który wykorzystuje grunty odłogowane zgodnie z art. 55 lit. b) oraz art. 107 ust. 3 tiret pierwsze rozporządzenia (WE) nr 1782/2003;

b) "odbiorca" oznacza każdą osobę, która podpisała kontrakt wzmiankowany w art. 147 i która w imieniu własnym kupuje surowce przewidziane w art. 145 przeznaczone do celów opisanych w załączniku XXIII;

c) 77  "pierwsza jednostka przetwórcza" oznacza użytkownika surowców rolniczych, z wyjątkiem wnioskodawców wykorzystujących surowce w gospodarstwie, który prowadzi pierwsze przetwarzanie celem uzyskania jednego lub kilku produktów przewidzianych w załączniku XXIII do niniejszego rozporządzenia.

SEKCJA  2

Kontrakt

Artykuł  145

Wykorzystanie surowca

1. 78
 Każdy surowiec rolny, poza roślinami uprawnymi wymienionymi w załączniku IX do rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, można uprawiać na obszarach odłogowanych zgodnie z art. 107 ust. 3 tiret pierwsze wymienionego rozporządzenia.

Wartość gospodarcza produktów użytych na cele inne niż spożywcze, przewidziane w załączniku XXIII do niniejszego rozporządzenia, powstałych w wyniku przetworzenia surowców, powinna być wyższa od wartości wszystkich pozostałych produktów przeznaczonych na inne cele i pochodzące z tego samego procesu przetwórczego, zgodnie z metodą oceny przewidzianą w art. 163 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

2.
Surowce przewidziane w ust. 1 powinny być przedmiotem kontraktu zgodnie z art. 147 bez naruszania postanowień art. 148.
3.
Wnioskodawca dostarcza jakikolwiek zebrany surowiec rolniczy albo odbiorcy, albo pierwszej jednostce przetwórczej, którzy odbierają ten surowiec i gwarantują wykorzystanie w obrębie Wspólnoty równorzędnej ilości tego surowca do produkcji jednego lub kilku produktów przeznaczonych na cele inne niż spożywcze przewidziane w załączniku XXIII.

Jeżeli pierwsza jednostka przetwórcza wykorzystuje surowiec efektywnie zebrany na cele wytwarzania produktu pośredniego bądź produktu ubocznego, to może wykorzystać ilość równorzędną tego produktu pośredniego bądź produktu ubocznego do produkcji jednego lub kilku produktów końcowych przewidzianych w pierwszym akapicie wyżej.

W przypadku opisanym w drugim akapicie lub jeżeli odbiorca sprzedaje za równowartość zebrany surowiec, pierwsza jednostka przetwórcza lub odbiorca poinformuje właściwy organ władzy, w którym złożona została gwarancja. Jeżeli ten ekwiwalent ilościowy jest wykorzystywany w Państwie Członkowskim innym niż Państwo Członkowskie, w którym zebrano surowiec, właściwe organy władzy zainteresowanych Państw Członkowskich wymienią między sobą informacje na temat takiej transakcji.

4.
W ramach postanowień krajowych rządzących stosunkami kontraktowymi pierwsza jednostka przetwórcza może zlecić stronie trzeciej odebranie surowca od rolnika wnioskującego o pomoc. Pierwsza jednostka przetwórcza pozostaje jedyną stroną odpowiedzialną za zobowiązania przewidziane w niniejszym rozdziale.
Artykuł  146 79

Odstępstwo

1.
Bez uszczerbku dla postanowień zawartych w art. 145 ust. 2 i 3 państwa członkowskie mogą zezwolić wnioskodawcom:

a) 80  na wykorzystanie surowców rolnych, poza roślinami uprawnymi wymienionymi w załączniku IX do rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, pod warunkiem że przestrzegane są wszystkie odpowiednie środki kontroli:

i) jako paliwo do ogrzewania gospodarstwa rolnego wnioskodawcy;

ii) do produkcji w gospodarstwie rolnym wnioskodawcy energii bądź biopaliw;

b) na przetwarzanie w gospodarstwach rolnych wnioskodawcy wszelkich zebranych surowców na biogaz opatrzony kodem CN 2711 29 00.

Państwo członkowskie może zezwolić wnioskodawcom na wykorzystywanie zdefiniowanych surowców rolniczych innych niż wymienione w pierwszym akapicie lit. a), pod warunkiem że przestrzegane będą wszystkie odpowiednie mechanizmy kontrolne.

2.
W przypadkach określonych w ust. 1 wnioskodawcy zobowiązują się, poprzez oświadczenie zastępujące umowę określoną w art. 147, do wykorzystania lub bezpośredniego przetworzenia surowca objętego oświadczeniem. Artykuły 147-164 stosuje się z uwzględnieniem niezbędnych zmian.
3.
Państwa członkowskie stosujące ust. 1 wprowadzają odpowiednie mechanizmy kontrolne, aby zapewnić, że surowiec będzie wykorzystywany bezpośrednio w gospodarstwie bądź przetwarzany na biogaz objęty kodem CN 2711 29 00.
Artykuł  147

Kontrakt

1. 81
 Na poparcie pojedynczego wniosku i do dnia określonego w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 796/2004 wnioskodawcy przedstawiają właściwym organom egzemplarz umowy zawartej z odbiorcami lub pierwszą jednostką przetwórczą. Państwo członkowskie może jednak zdecydować, że umowa taka może być zawierana wyłącznie przez wnioskodawcę i pierwszą jednostkę przetwórczą.
2.
 Wnioskodawca zapewnia, by kontrakt zawierał następujące dane:

a) nazwa i adres stron w kontrakcie;

b) okres obowiązywania kontraktu;

c) gatunki każdego surowca objętego kontraktem oraz powierzchnię areału, zajętą przez każdy gatunek;

d) wszelkie warunki mające zastosowanie do dostawy oraz - w przypadku roślin oleistych - prognozowana ilość, uznana za reprezentatywną przez właściwy organ władzy, kontraktowego surowca;

e) zobowiązanie do przestrzegania obowiązków przewidzianych w art. 145 ust. 3;

f) główni użytkownicy końcowi surowca, zgodnie z warunkami ustalonymi w art. 145 ust. 1 oraz w art. 163 ust. 3.

3. 82
 (skreślony).
4.
 Do celów kontroli Państwa Członkowskie mogą zażądać, by każdy wnioskodawca miał prawo zawierania tylko jednego kontraktu na dostawy na jeden surowiec.
5. 83
 (skreślony).
Artykuł  148

Surowce, które nie mogą być przedmiotem kontraktu

W drodze odstępstwa od postanowień zawartych w art. 147 surowce wyszczególnione w załączniku XXII nie powinny stanowić przedmiotu kontraktu.

Aby skorzystać z dopłaty, wnioskodawca, który pragnie wykorzystać grunty odłogowane na uprawy takich surowców, zobowiązuje się w formie pisemnej deklaracji, składanej we właściwym organie władzy swojego Państwa Członkowskiego, w momencie składania swojego wniosku o dopłatę, że w przypadku wykorzystania w swym gospodarstwie rolnym bądź sprzedaży przedmiotowych surowców surowce te będą przeznaczone na cele przewidziane w załączniku XXIII.

Artykuł  149 84

(skreślony)

SEKCJA  3

Modyfikacja lub wypowiedzenie kontraktu

Artykuł  150

Zmiana lub wypowiedzenie kontraktu

W przypadku gdy strony kontraktu wprowadzają zmiany bądź wypowiadają kontrakt po złożeniu przez wnioskodawcę wniosku o pomoc, wnioskodawca ma prawo do utrzymania swego wniosku w mocy tylko w przypadku, gdy poinformuje właściwy organ władzy, któremu podlega, o zmianie bądź wypowiedzeniu kontraktu celem umożliwienia przeprowadzenia wszelkich niezbędnych kontroli najpóźniej w dniu ostatecznej daty ustalonej na zmianę wniosku o pomoc w danym Państwie Członkowskim.

Artykuł  151

Okoliczności nadzwyczajne

Bez uszczerbku dla postanowień zawartych w art. 150, jeżeli wnioskodawca poinformuje właściwy organ władzy, że na skutek nadzwyczajnych okoliczności nie jest w stanie dostarczyć całości bądź części surowca wymienionego w kontrakcie, to właściwy organ władzy po uzyskaniu dostatecznych dowodów na wystąpienie okoliczności nadzwyczajnych zezwala na zmianę kontraktu w stopniu, w jakim będzie to uzasadnione, bądź na wypowiedzenie kontraktu.

W przypadku gdy zmiana kontraktu powoduje zmniejszenie gruntów będących przedmiotem kontraktu lub w przypadku gdy kontrakt zostaje wypowiedziany, wnioskodawca pragnący utrzymać swoje prawa do dopłat w mocy ma następujące obowiązki:

a) ponowne odłogowanie przedmiotowych gruntów środkami dozwolonymi przez właściwy organ władzy;

b) wstrzymanie się od sprzedaży, odstąpienia i użytkowania surowca uprawianego na gruntach wyłączonych z kontraktu.

Artykuł  152

Zmiana ostatecznego przeznaczenia

Bez uszczerbku dla postanowień zawartych w art. 150 odbiorca bądź pierwsza jednostka przetwórcza mają prawo do zmiany podstawowego i planowanego przeznaczenia ostatecznego, opisanego w art. 147 ust. 2 lit. f), po dostarczeniu im surowców będących przedmiotem kontraktu i po spełnieniu warunków ustalonych w art. 154 ust. 1 oraz w art. 157 ust. 3 akapit pierwszy.

Zmiana ostatecznego przeznaczenia będzie prowadzona zgodnie z warunkami ustalonymi w art. 145 ust. 1 akapit drugi oraz w art. 163 ust. 3.

Odbiorca bądź pierwsza jednostka przetwórcza informuje uprzednio właściwy organ władzy, któremu podlega, celem umożliwienia przeprowadzenia niezbędnych kontroli.

SEKCJA  4

Plony reprezentatywne i dostarczane ilości

Artykuł  153

Plony reprezentatywne

Państwa Członkowskie ustanawiają każdego roku i zgodnie z odpowiednią procedurą plony reprezentatywne, które powinny być efektywnie uzyskane, i informują o nich przedmiotowych wnioskodawców.

Jednakże surowce wyszczególnione w załączniku XXII mogą być zwolnione z plonów reprezentatywnych.

Artykuł  154

Dostarczane ilości

1.
Wnioskodawca deklaruje właściwemu organowi władzy, któremu podlega, łączną ilość zebranego surowca w rozbiciu na poszczególne gatunki i potwierdza ilość dostarczoną oraz stronę, której dostarczył taki surowiec.
2.
Ilość, którą rzeczywiście musi dostarczyć wnioskodawca odbiorcy bądź pierwszej jednostce przetwórczej, powinna co najmniej odpowiadać plonowi reprezentatywnemu.

Jednakże w należycie uzasadnionych przypadkach Państwa Członkowskie mogą zezwolić tytułem wyjątku, by taka ilość była mniejsza od plonu reprezentatywnego do wysokości 10 % tego plonu.

Ponadto w przypadku gdy właściwy organ władzy zezwala na zmianę bądź wypowiedzenie kontraktu zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 151, właściwy organ władzy może zredukować w stopniu, w jakim będzie to uzasadnione, ilość, którą wnioskodawca powinien dostarczyć na mocy akapitu pierwszego tego artykułu.

SEKCJA  5

Warunki wypłaty dopłat

Artykuł  155

Wypłata

1.
Wypłata pomocy wnioskodawcy może mieć miejsce przed przetworzeniem surowca. Jednakże wypłata będzie dokonywana tylko w przypadku, gdy ilość surowca, który należy dostarczyć na mocy niniejszego rozdziału, została dostarczona odbiorcy bądź pierwszej jednostce przetwórczej, i pod warunkiem że:

a) deklaracja opisana w art. 154 ust. 1 została złożona;

b) 85  egzemplarz umowy został złożony w organie władzy właściwym dla wnioskodawcy zgodnie z postanowieniami art. 147 ust. 1 i spełniono warunki wymienione w art. 145 ust. 1;

c) właściwy organ władzy otrzymał dowód na pełne złożenie gwarancji opisanej w art. 158 ust. 2;

d) właściwy organ władzy odpowiadający za wypłatę sprawdził w przypadku każdego wniosku przestrzeganie warunków opisanych w art. 147.

2.
W przypadku upraw dwurocznych, gdy zbiór i w konsekwencji dostawa surowca następują dopiero w drugim roku uprawy, wypłata jest dokonywana w ciągu dwóch lat po zawarciu kontraktu wspomnianego w art. 147, pod warunkiem że właściwe organy władzy stwierdzą, iż:

a) obowiązki zastrzeżone w ust. 1 lit. b), c) i d) są przestrzegane, począwszy od pierwszego roku uprawy;

b) obowiązki zastrzeżone w ust. 1 lit. a) oraz powiadomienia z informacjami opisanymi w art. 157 ust. 3 akapit pierwszy są przestrzegane w drugim roku upraw.

W przypadku pierwszego roku upraw wypłata zostanie zrealizowana tylko wtedy, gdy właściwy organ władzy otrzyma dowód ustanowienia gwarancji opisanej w art. 158 ust. 2. W przypadku drugiego roku upraw ustanowienie gwarancji nie jest warunkiem dokonania wypłaty.

3.
W przypadku upraw stałych bądź wieloletnich wypłata pomocy dokonywana jest każdego roku od chwili zawarcia kontraktu. Warunki przewidziane w ust. 2 będą miały zastosowanie mutatis mutandis.

SEKCJA  6

Kontrakt i obowiązki

Artykuł  156

Liczba jednostek przetwórczych

Produkty inne niż spożywcze powinny być uzyskiwane w maksymalnym stopniu przez trzecią jednostkę przetwórczą.

Artykuł  157

Obowiązki

1.  86  (skreślony).

2.
 Pierwsza jednostka przetwórcza dostarcza właściwemu organowi władzy, któremu podlega konieczne informacje na temat przedmiotowego procesu przetwórczego, zwłaszcza dane na temat cen i parametrów technicznych procesu przetwórczego, które służą do wyznaczenia ilości produktów końcowych, które można otrzymać, opisanych w art. 164 ust. 2 akapit drugi.
3.
Odbiorca lub pierwsza jednostka przetwórcza odbierająca surowiec dostarczony przez wnioskodawcę informuje właściwy organ władzy, któremu podlega, o ilości odebranego surowca z podaniem gatunku tego surowca oraz nazwę i adres strony w kontrakcie, która dostarczyła ten surowiec, oraz miejsce dostawy i numer przedmiotowego kontraktu w terminie, który ustalą Państwa Członkowskie, w taki sposób, by umożliwić dokonanie wypłaty w terminie przewidzianym w art. 28 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

Jeżeli Państwo Członkowskie odbiorcy lub pierwszej jednostki przetwórczej jest inne niż państwo, w którym uprawiano surowiec, to odnośny właściwy organ władzy tego Państwa informuje właściwy organ władzy, któremu podlega wnioskodawca, w ciągu czterdziestu dni roboczych, licząc od daty odbioru powiadomień wymienionych w pierwszym akapicie, o łącznej ilości dostarczonego surowca.

SEKCJA  7

Gwarancje

Artykuł  158

Gwarancja odbiorcy lub pierwszej jednostki przetwórczej

1. 87
 Odbiorcy lub pierwsze jednostki przetwórcze składają u właściwych organów zabezpieczenie przewidziane w ust. 2 niniejszego artykułu do dnia upływu terminu zmian wniosków o płatności na dany rok w zainteresowanym państwie członkowskim, jak przewidziano w art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 796/2004. Państwa członkowskie mogą jednak odstąpić od wymogu złożenia zabezpieczenia na warunkach ustanowionych w art. 5 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85.
2.
 Gwarancja jest obliczana dla każdego surowca na podstawie kwoty 250 EUR za hektar pomnożonej przez sumę wszystkich uprawianych gruntów będących przedmiotem kontraktu podpisanego przez danego odbiorcę lub daną pierwszą jednostkę przetwórczą, i które są użytkowane do produkcji tego surowca.
3.
W przypadku, gdy kontrakt został zmodyfikowany lub wypowiedziany na warunkach opisanych w art. 150 lub 151, złożona gwarancja zostanie odpowiednio przystosowana.
4. 88
 Zabezpieczenie jest zwalniane częściowo dla każdego surowca, pod warunkiem że właściwy organ podmiotu skupującego lub pierwszej jednostki przetwórczej uzyska dowód na to, iż ilość danego surowca została przetworzona zgodnie z zastosowaniami, o których mowa w art. 147 ust. 2 lit. f), z uwzględnieniem, w razie potrzeby, wszelkich zmian wprowadzonych na mocy art. 152.
5.
 Bez uszczerbku dla postanowień zawartych w ust. 4, jeżeli gwarancję wystawia odbiorca, to gwarancja zostanie zwolniona po dostarczeniu przedmiotowego surowca pierwszej jednostce przetwórczej pod warunkiem, że właściwy organ władzy, któremu podlega odbiorca dysponuje dowodem na to, że pierwsza jednostka przetwórcza złożyła równorzędną gwarancję w swoim właściwym organie władzy.
Artykuł  159

Wymagania podstawowe i podporządkowane

1. 89
 Zobowiązanie do przetworzenia ilości surowców głównie na produkty końcowe wymienione w kontrakcie oraz do dokonania tego do dnia 31 lipca drugiego roku po roku zbioru stanowią wymogi pierwotne w rozumieniu art. 20 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85.
2.
 Wymienione niżej zobowiązania odbiorcy lub pierwszej jednostki przetwórczej stanowią wymagania podporządkowane w rozumieniu art. 20 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85:

a) zobowiązanie do przyjęcia dostawy wszystkich surowców dostarczonych przez wnioskodawcę zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 145 ust. 3 niniejszego rozporządzenia;

b) 90  (skreślona).

c) zobowiązanie do przekazania informacji zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 157 ust. 3 akapit pierwszy niniejszego rozporządzenia;

d) zobowiązanie do utworzenia gwarancji zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 158 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

SEKCJA  8 91

Fakultatywny system zatwierdzania

Artykuł  160

Fakultatywny system zatwierdzania

1.
W drodze odstępstwa od art. 158 państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o ustanowieniu systemu zatwierdzania odbiorców i pierwszych jednostek przetwórczych (zwanych dalej "zatwierdzonymi podmiotami gospodarczymi ").

Państwa członkowskie publikują decyzję, o której mowa w akapicie pierwszym, do dnia 1 listopada roku poprzedzającego jej stosowanie.

O ile przepisy niniejszej sekcji nie stanowią inaczej, przepisy niniejszego rozdziału mają zastosowanie do państw członkowskich, które podjęły decyzję o stosowaniu akapitu pierwszego.

2.
Państwo członkowskie, które podjęło decyzję o stosowaniu ust. 1, przyjmuje niezbędne przepisy i podejmuje niezbędne działania, aby zapewnić zgodność z przepisami niniejszego rozdziału. W szczególności państwa członkowskie ustanawiają warunki zatwierdzania podmiotów gospodarczych, zapewniając spełnienie przynajmniej następujących kryteriów:

a) w odniesieniu do odbiorców:

i) posiadanie możliwości administracyjnych pozwalających na prowadzenie działalności odbiorcy i prowadzenie ewidencji, o której mowa w art. 163;

ii) posiadanie stosunków umownych na dostawę surowców z przynajmniej jednym przetwórcą lub prowadzenie działalności handlowej przez wystarczająco długi czas;

b) w odniesieniu do pierwszych jednostek przetwórczych:

i) posiadanie możliwości administracyjnych pozwalających na prowadzenie działalności pierwszej jednostki przetwórczej i prowadzenie ewidencji, o której mowa w art. 163;

ii) posiadanie odpowiednich możliwości produkcyjnych pozwalających na wytwarzanie co najmniej jednego z produktów końcowych przeznaczonych na cele inne niż spożywcze przewidziane w załączniku XXIII.

3.
Państwa członkowskie ustanawiają procedurę kontroli zatwierdzeń podmiotów gospodarczych przed opublikowaniem wykazu, o którym mowa w ust. 6.
4.
Państwa członkowskie zapewniają zastosowanie odpowiednich sankcji w przypadku stwierdzenia, że zatwierdzony podmiot gospodarczy nie spełnia zobowiązań ustanowionych w niniejszym rozdziale lub krajowych przepisów przyjętych na jego podstawie, lub jeśli odbiorca lub pierwsza jednostka przetwórcza nie zgadza się na przeprowadzenie lub ułatwienie kontroli na miejscu przeprowadzanych przez właściwe organy i/lub nie dostarcza informacji, o których mowa w art. 163. Stawkę kar oblicza się w zależności od wagi naruszenia i proporcjonalnie do zabezpieczeń utraconych z tytułu niezgodności z wymogami ustanowionymi w art. 159.
5.
Jeśli zatwierdzony podmiot gospodarczy w wyniku poważnego zaniedbania narusza przepisy niniejszego rozdziału lub przepisy krajowe, państwo członkowskie może podjąć decyzję o wycofaniu zatwierdzenia na okres przez nie określony.
6.
Przed dniem 15 grudnia roku poprzedzającego rok, za który przyznawana jest pomoc, każde państwo członkowskie publikuje wykaz zatwierdzonych odbiorców i pierwszych jednostek przetwórczych.
7.
Jeżeli państwo członkowskie zdecydowało się na stosowanie ust. 1, pomoc będzie wypłacana jedynie wnioskodawcom, którzy zawarli umowy z zatwierdzonymi odbiorcami lub jednostkami przetwórczymi, pod warunkiem że mają oni również siedzibę w państwie członkowskim, które zdecydowało się na stosowanie ust. 1.
Artykuł  161 92

(pominięty)

Artykuł  162 93

(pominięty)

SEKCJA  9

Kontrole

Artykuł  163

Prowadzenie rejestrów

1.
Właściwy organ władzy Państwa Członkowskiego uściśla rejestry, które musi prowadzić odbiorca lub pierwsza jednostka przetwórcza oraz częstość dokonywania wpisów, które nie mogą być rzadsze niż raz na miesiąc.

W przypadku odbiorcy takie rejestry zawierają co najmniej następujące elementy:

a) ilości wszystkich surowców zakupionych i sprzedanych w celu przetworzenia w ramach niniejszego programu;

b) nazwa i adres pierwszej jednostki przetwórczej.

W przypadku pierwszej jednostki przetwórczej rejestry te zawierają co najmniej następujące elementy:

a) ilości różnych surowców zakupionych w celu przetworzenia;

b) ilości przetworzonych surowców oraz ilości i typy produktów końcowych, produktów równoległych i produktów ubocznych uzyskanych z takich surowców;

c) straty w procesie przetwarzania;

d) ilości zniszczone oraz uzasadnienie takiego zniszczenia;

e) ilości i typy produktów sprzedanych bądź odstąpionych przez jednostkę przetwórczą oraz uzyskane ceny;

f) o ile dotyczy - nazwa i adres ostatecznej jednostki przetwórczej.

2.
Właściwy organ władzy, któremu podlega odbiorca lub pierwsza jednostka przetwórcza sprawdzi, czy przedłożony kontrakt przestrzega warunków, opisanych w art. 145 ust. 1. Jeżeli warunki te nie będą spełnione, właściwy organ władzy, któremu podlega wnioskodawca zostanie o tym poinformowany.
3.
Celem obliczenia wartości gospodarczej produktów, opisanej w art. 145 ust. 1, odnośny właściwy organ władzy dokona porównania na podstawie informacji wyszczególnionych w art. 157 ust. 2, sumy wartości wszystkich produktów innych niż spożywcze z sumą wartości wszystkich pozostałych produktów przeznaczonych do innych celów i powstałych w wyniku tego samego procesu przetwarzania. Każda wartość będzie wynikiem odpowiedniej ilości pomnożonej przez średnią z cen wyjściowych z zakładu uzyskaną podczas poprzedniej kampanii. W przypadku, gdy nie są dostępne te ceny, właściwy organ władzy wyznaczy właściwe ceny, w szczególności na podstawie informacji przewidzianych w art. 157 ust. 2.
Artykuł  164

Kontrole u odbiorcy i jednostek przetwórczych

1.
Właściwe organy władzy Państw Członkowskich, w których znajdują się odbiorcy, przeprowadzają kontrolę co najmniej 25 % odbiorców mających siedzibę na terytorium tych Państw Członkowskich, wybranych w drodze analizy ryzyka. Kontrole te obejmują fizyczne sprawdzenie i badanie dokumentów handlowych celem sprawdzenia spójności między zakupami surowców a odnośnymi dostawami.
2.
Właściwe organy władzy Państw Członkowskich, w których miały miejsce procesy przetwarzania, przeprowadzają kontrolę przestrzegania postanowień art. 146 ust. 1 przez co najmniej 25 % jednostek przetwórczych mających siedzibę na terytorium tych Państw Członkowskich, wybranych w drodze analizy ryzyka. Kontrole te obejmują co najmniej następujące czynności:

a) porównanie sumy wartości wszystkich produktów innych niż spożywcze z sumą wartości wszystkich pozostałych produktów przeznaczonych na inne cele i powstałych w wyniku tego samego procesu przetwarzania;

b) analiza systemu produkcji jednostki przetwórczej, obejmująca fizyczne sprawdzenie i badanie dokumentów handlowych celem upewnienia się co do spójności, w przypadku jednostki przetwórczej, między dostawami surowców, produktami końcowymi, produktami równoległymi oraz produktami ubocznymi.

W przypadku kontroli opisanej w lit. b) właściwy organ władzy opiera się zwłaszcza na parametrach technicznych procesu przetwarzania przedmiotowych surowców. Jeżeli takie parametry odnośnie do eksportu istnieją w legislacji wspólnotowej, to będą miały zastosowanie. W ich braku, jeżeli w legislacji wspólnotowej istnieją inne parametry, będą miały one zastosowanie. We wszystkich innych przypadkach kontrola opiera się zwłaszcza na parametrach ogólnie przyjętych przez przedmiotową branżę przetwórczą.

3.
W przypadku procesów przetwarzania opisanych w art. 146 kontrole będą prowadzone u 10 % wnioskodawców wybranych na podstawie analizy ryzyka i z uwzględnieniem następujących czynników:

a) kwota pomocy;

b) liczba działek rolnych i powierzchnia będące przedmiotem jednego wniosku o pomoc;

c) rozwój w porównaniu z poprzednim rokiem;

d) wyniki kontroli przeprowadzonych w poprzednich latach;

e) pozostałe parametry, które zostają określone przez Państwa Członkowskie na podstawie reprezentatywności złożonych deklaracji.

4.
Jeżeli kontrole opisane w ust. 3 ujawniają nieprawidłowości w co najmniej 3 % przypadków, to właściwy organ władzy przeprowadza kontrole dodatkowe, które są obowiązkowe w trakcie bieżącego roku, i zwiększa w konsekwencji procent rolników, którzy mają być przedmiotem kontroli na miejscu w następnym roku.
5.
Jeżeli przewiduje się, że pewne mechanizmy kontrolne przewidziane w ust. 1, 2 i 3 mogą być wprowadzone jako próbki, to taka próbka powinna zapewniać poziom kontroli wiarygodnej i reprezentatywnej.
6.
Z każdej kontroli sporządza się raport, podpisany przez kontrolera i streszczający dokładnie różne elementy kontroli.

Taki raport powinien w szczególności zawierać:

a) datę kontroli;

b) osoby obecne podczas kontroli;

c) kontrolowany okres;

d) zastosowane metody kontroli, w tym - o ile dotyczy -

odniesienie do metod pobierania próbek;

e) wyniki kontroli.

Artykuł  165

Produkcja konopi

Zastosowanie mają postanowienia odnoszące się do konopi i przewidziane w art. 29 rozporządzenia (WE) nr 795/2004 oraz w art. 33 rozporządzenia (WE) nr 796/2004.

Artykuł  166

Środki uzupełniające i wzajemna pomoc

1.
Państwa Członkowskie uruchamiają wszelkie środki uzupełniające, konieczne do prawidłowego zastosowania niniejszego rozdziału i udzielają sobie wzajemnej pomocy celem przeprowadzenia kontroli przewidzianych w tym rozdziale. Jeżeli odpowiednie redukcje lub wyłączenia nie są przewidziane w niniejszym rozdziale, to Państwa Członkowskie mogą nałożyć odpowiednie sankcje krajowe na uczestników procedur handlowych związanych z przyznawaniem pomocy.
2.
W miarę potrzeby lub w stopniu, w jakim wymagają tego postanowienia niniejszego rozdziału, Państwa Członkowskie udzielają sobie wzajemnej pomocy w zakresie zapewnienia skutecznej kontroli i umożliwienia kontroli autentyczności przedstawianych dokumentów oraz dokładności wymienianych danych.

SEKCJA  10

Wykluczenia z planu i powiadomienia

Artykuł  167

Wykluczenia surowców z programu

Państwa Członkowskie mogą wyłączyć z planu ustanowionego w niniejszym rozdziale wszelkie surowce rolne, w przypadku gdy surowce takie sprawiają trudności związane z kontrolą, zdrowiem publicznym, środowiskiem, prawem karnym lub obniżonym wskaźnikiem produktów końcowych innych niż spożywcze.

Artykuł  168

Minimalna powierzchnia

Państwa Członkowskie mogą ustalić minimalną powierzchnię uprawianą dla każdego surowca opisanego w art. 145 ust. 1.

Artykuł  169

Powiadomienia

Państwa Członkowskie przekazują Komisji przed 15 października następującego po danym roku wszystkie następujące informacje:

a) powierzchnie, które wynikają z kontraktów opisanych w art. 147 oraz z deklaracji opisanych w art. 146 ust. 2 i w art. 148, dla każdego surowca;

b) 94  ilości każdego typu surowca i otrzymanego produktu końcowego.

c)-e) 95  (skreślone).

ROZDZIAŁ  17

DOPŁATY OBSZAROWE DO UPRAW CHMIELU

Artykuł  170

Dopłaty dodatkowe dla rolników uprawiających chmiel

1.
Dopłata dodatkowa, opisana w art. 68a ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, jest przyznawana rolnikom produkującym chmiel od jednego hektara areałów, które spełniają kryteria ustalone w art. 110o tego rozporządzenia i pod warunkiem że:

a) zostały obsadzone z jednolitą gęstością, wynoszącą co najmniej 1.500 sadzonek na hektar w przypadku chmielu na tykach/podwieszanego bądź 2.000 sadzonek na hektar w przypadku chmielu na tykach/podwieszanego;

b) zostały poddane normalnym procedurom związanym z uprawą.

2.
Areał "obsiany chmielem", wspomniany w art. 110o tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, oznacza areał ograniczony linią łączącą zewnętrzne podpórki tyk. Jeżeli na tej linii znajdują się sadzonki chmielu, to dodaje się jeden pas o szerokości odpowiadającej średniej szerokości alejki w obrębie takiej działki do każdego boku tego areału. Dodatkowy pas nie może zachodzić na obszar zakwalifikowany jako droga publiczna.

Oba poprzeczne zagony na krańcach rzędów chmielu, które należy pozostawić na manewry maszyn rolniczych, są zawarte w areale, pod warunkiem że długość jakiegokolwiek z tych zagonów nie przekracza ośmiu metrów i że zagony nie zachodzą na drogę publiczną.

3.
Areały obsadzone młodym chmielem, uprawianym głównie na produkty szkółkowe, nie kwalifikują się do dopłat dodatkowych.
4.
Łączna suma udostępniana na dopłaty dodatkowe jest rozkładana równomiernie na zakwalifikowane obszary obsadzone chmielem na terytorium danego Państwa Członkowskiego.
Artykuł  171

Wypłaty na rzecz grup uznanych producentów chmielu

1.
Uznane grupy producentów składają wnioski o dopłaty opisane w art. 68a ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 nie później niż 1 września roku zbiorów.
2.
Suma wypłacona uznanej grupie producentów jest przeznaczana na środki ustalone w art. 7 ust. 1 lit. a)-d) rozporządzenia (EWG) nr 1696/71 w ciągu 3 lat od daty wypłaty. Jakakolwiek kwota nieprzeznaczona w ciągu tego okresu jest zwracana agencji płatniczej i odejmowana od wydatków finansowanych w ramach EAGGF, Podsekcja Gwarancji.
3.
Pomoc wstrzymana względem zbiorów poprzedzających zbiory w 2005 r. zgodnie z art. 12 ust. 5 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 1696/71 jest wydatkowana przed 31 grudnia 2008 r.
4.
Państwo Członkowskie dokonujące wypłaty na rzecz uznanych grup producentów corocznie wysyła Komisji raport z wykorzystania wypłaty przez uznane przez Komisję grupy producentów, zawierający opis środków ustalonych w art. 7 ust. 1 lit. a)-d) rozporządzenia (EWG) nr 1696/71 finansowanych za pomocą tej wypłaty. Raport jest wysyłany najpóźniej do 30 czerwca każdego roku.
5.
Łączna suma dostępna w danym Państwie Członkowskim jako wypłaty na rzecz uznanych grup producentów, opisana w art. 68a ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, jest rozkładana na te grupy proporcjonalnie do areałów spełniających warunki zawarte w art. 170 tego rozporządzenia, na które ich członkowie złożyli wniosek na mocy tytułu II części II rozporządzenia (WE) nr 796/2004.

ROZDZIAŁ  17a 96

SPECJALNE DOPŁATY DO UPRAW BAWEŁNY

Artykuł  171a

Zatwierdzenie gruntów rolnych do celów produkcji bawełny

Państwa członkowskie określają obiektywne kryteria, na podstawie których zatwierdza się grunty do szczególnej pomocy dla bawełny przewidzianej w art. 110a rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

Te podstawowe kryteria oparte są co najmniej na jednym z następujących elementów:

a) gospodarka rolna regionów, dla których ważna jest produkcja bawełny;

b) stan glebowo-klimatyczny danych obszarów;

c) zarządzanie wodami nawadniającymi;

d) zmianowanie i techniki uprawy, uwzględniające ochronę środowiska.

Artykuł  171aa

Zatwierdzanie odmian do siewu

Państwa członkowskie zatwierdzają odmiany zarejestrowane we "Wspólnym katalogu odmian gatunków roślin rolniczych", które dostosowuje się do potrzeb rynku.

Artykuł  171ab

Warunki kwalifikacyjne

Obsianie powierzchni określonych w art. 110b ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 osiąga się przez uzyskanie minimalnej gęstości obsadzenia pól wyznaczanej przez państwo członkowskie z uwzględnieniem warunków glebowo-klimatycznych i, w zależności od przypadku, specyfiki regionalnej.

Artykuł  171ac

Praktyki rolne

Państwa członkowskie mają prawo określać szczególne zasady praktyk rolnych niezbędnych do utrzymania upraw i zbioru plonów w normalnych warunkach wzrostu.

Artykuł  171ad

Zatwierdzanie organizacji międzybranżowych

1.
Każdego roku państwa członkowskie zatwierdzają przed dniem 31 grudnia na kolejny rok zasiewu wszystkie organizacje międzybranżowe związane z produkcją bawełny, które wystąpiły z wnioskiem i które:

a) obejmują łączną powierzchnię wynoszącą co najmniej 4.000 ha ustanowioną przez państwo członkowskie i spełniają kryteria zatwierdzenia określone w art. 171a, jak również co najmniej jedno przedsiębiorstwo zajmujące się odziarnianiem;

b) przyjęły wewnętrzny regulamin określający w szczególności warunki członkostwa oraz składki, zgodnie z przepisami krajowymi i wspólnotowymi.

Dla 2009 r. państwa członkowskie zatwierdzają organizacje międzybranżowe związane z produkcją bawełny przed dniem 28 lutego 2009 r.

2.
W przypadku stwierdzenia, że zatwierdzona organizacja międzybranżowa nie przestrzega kryteriów zatwierdzenia przewidzianych w ust. 1, państwo członkowskie cofa zatwierdzenie, o ile omawiane kryteria nie będą ponownie przestrzegane w rozsądnym terminie. W przypadku gdy planuje się cofnięcie zatwierdzenia, państwo członkowskie powiadamia o tym zamiarze organizację międzybranżową, podając powody cofnięcia. Państwo członkowskie zezwala organizacjom międzybranżowym na przedstawienie swoich uwag w określonym terminie. W przypadku cofnięcia zatwierdzenia państwo członkowskie zapewnia zastosowanie odpowiednich sankcji.

Rolnicy będący członkami zatwierdzonej organizacji międzybranżowej, której zatwierdzenie zostało cofnięte zgodnie z akapitem pierwszym niniejszego ustępu, tracą prawo do zwiększenia pomocy przewidziane w art. 110e ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

Artykuł  171ae

Obowiązki producentów

1.
Ten sam producent nie może być członkiem kilku organizacji międzybranżowych.
2.
Producent będący członkiem organizacji międzybranżowej jest zobowiązany dostarczać wyprodukowaną bawełnę przedsiębiorcy zajmującemu się odziarnianiem bawełny, który należy do tej samej organizacji.
3.
Przynależność producentów do zatwierdzonej organizacji międzybranżowej musi wynikać z dobrowolnego przystąpienia.
Artykuł  171af

Powiadamianie producentów

1.
Do dnia 31 stycznia danego roku państwa członkowskie powiadamiają plantatorów bawełny o:

a) zatwierdzonych odmianach; jednakże o odmianach zatwierdzonych zgodnie z art. 171aa po tej dacie rolników należy poinformować do dnia 15 marca tego roku;

b) kryteriach zatwierdzania gruntów;

c) minimalnej gęstości obsadzenia pól bawełny określonej w art. 171ab;

d) wymaganych praktykach rolnych.

2.
W przypadkach cofnięcia zatwierdzenia odmiany państwa członkowskie informują o tym rolników najpóźniej do dnia 31 stycznia dla siewu w roku następnym.

ROZDZIAŁ  17b 97

POMOC DLA UPRAW OLIWEK

Artykuł  171b

Kategorie gajów oliwnych

1.
Państwa Członkowskie określają gaje oliwne kwalifikujące się do pomocy przewidzianej w art. 110g rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 i klasyfikują w najwyżej jednej z pięciu kategorii na podstawie kryteriów wybranych z:

a) kryteriów środowiskowych:

i) trudności w dostępie do działek rolnych;

ii) ryzyka fizycznej degradacji gruntów;

iii) szczególnego charakteru gajów oliwnych: starych drzew oliwnych, wartości kulturowej i krajobrazowej, nachylenia, odmian tradycyjnych, rzadkich lub usytuowania w naturalnych strefach chronionych;

b) kryteriów społecznych:

i) obszarów o silnej zależności od uprawy drzew oliwnych;

ii) obszarów tradycyjnej uprawy oliwek;

iii) obszarów charakteryzujących się niekorzystnymi wskaźnikami ekonomicznymi;

iv) gospodarstw o zwiększonym ryzyku zaniechania uprawy gajów oliwnych;

v) wielkości gajów oliwnych w gospodarstwie;

vi) obszarów o cechach charakterystycznych takich jak produkcja AOP (Appelation d'Origine Protégée), IGP (Indication Géographique Protégée), biologiczna i zintegrowana.

2.
Państwa Członkowskie określają przynależność każdego zainteresowanego rolnika do kategorii określonych w ust. 1 każdej działki upraw oliwek kwalifikującej się do pomocy. Informacja ta jest rejestrowana w systemie informacji geograficznej dla uprawy oliwek ("GIS uprawa oliwek").
3.
Państwa Członkowskie mogą raz w roku dostosować kategorie gajów oliwnych określone zgodnie z ust. 1.

Jeżeli wynikiem dostosowania kategorii jest zmiana klasyfikacji gajów oliwnych nowa klasyfikacja obowiązuje począwszy od roku następującego po roku dostosowania.

Artykuł  171ba

Obliczanie powierzchni

1.
Z zastosowaniem wspólnej metody określonej w załączniku XXIV Państwa Członkowskie obliczają dla każdego producenta powierzchnię kwalifikującą się do pomocy.

Powierzchnie wyrażane są w GIS-ha upraw oliwek, z dwoma liczbami po przecinku.

2.
W drodze odstępstwa od ust. 1 wspólnej metody określonej w załączniku XXIV nie stosuje się, gdy:

a) działka uprawy oliwek jest minimalnej wielkości, którą określa Państwo Członkowskie, ale nie większa od 0,1 hektara;

b) działka uprawy oliwek położona jest w obrębie jednostki administracyjnej, która nie znajduje się w bazie danych graficznych systemu informacji geograficznej dla uprawy oliwek.

W takich przypadkach Państwo Członkowskie określa powierzchnię upraw oliwek z zastosowaniem obiektywnych kryteriów i w sposób mający zapewnić równe traktowanie rolników.

Artykuł  171bb

Kwota pomocy

1.
Do dnia 31 stycznia każdego roku Państwa Członkowskie określają kwotę wskaźnikową pomocy GIS-ha upraw oliwek dla każdej kategorii gajów oliwnych.
2. 98
 Państwa członkowskie określają kwotę pomocy na hektar upraw oliwek objęty systemem GIS dla każdej kategorii gajów oliwnych przed przyznaniem rolnikom płatności i najpóźniej do dnia 31 stycznia następnego roku.

Kwota ta jest obliczana poprzez pomnożenie kwoty wskaźnikowej, określonej w ust. 1, przez współczynnik odpowiadający maksymalnej kwocie pomocy, określonej w art. 110i ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 z uwzględnieniem, w zależności od przypadku, obniżki przewidzianej w ust. 4 tego artykułu, podzielonej przez sumę kwot wynikających z pomnożenia kwoty wskaźnikowej pomocy, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, określonej dla każdej kategorii, przez odpowiednią powierzchnię.

3.
Państwa Członkowskie mogą stosować ust. 1 i 2 na poziomie regionalnym.
Artykuł  171bc

Określenie danych bazowych

1.
Do dnia 1 stycznia 2005 r., na podstawie danych GIS upraw oliwek i oświadczeń rolników, Państwa Członkowskie określają dla każdej działki upraw oliwek, w celu stosowania art. 110h lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, liczbę i lokalizację kwalifikujących się gajów oliwnych, powierzchnię upraw oliwek i kwalifikującą się powierzchnię działki upraw oliwek oraz jej kategorię zgodnie z art. 171b.
2.
W przypadku obszarów z drzewkami oliwnymi posadzonymi w ramach programów nowych upraw we Francji i Portugalii, zatwierdzonych przez Komisję na mocy art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1638/98(43), i zarejestrowanych w GIS upraw oliwek przed 1 stycznia 2007 r., Państwa Członkowskie określają informacje, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, w dniu 1 stycznia 2006 r. dla działek rolnych obsadzonych w 2005 r. i w dniu 1 stycznia 2007 r. dla działek rolnych obsadzonych w 2006 r. Informacje te podawane są do wiadomości rolników najpóźniej we wniosku indywidualnym na rok 2007.
Artykuł  171bd 99

(skreślony)

ROZDZIAŁ  17c 100

POMOC DO TYTONIU

Artykuł  171c

Definicje

Do celów niniejszego rozdziału:

a) "dostawa" oznacza wszelkie czynności mające miejsce określonego dnia, które obejmują przekazanie surowca tytoniowego przez producenta lub stowarzyszenie producentów zakładowi przetwórczemu, odbywające się w ramach umowy kontraktacji;

b) "świadectwo kontroli" oznacza dokument wydany przez właściwy organ kontrolny zaświadczający, że odpowiednia ilość tytoniu została przejęta przez pierwszego przetwórcę, że ilość ta została dostarczona w ramach zarejestrowanej umowy, a czynności zostały wykonane zgodnie z art. 171cj i 171ck niniejszego rozporządzenia;

c) "pierwszy przetwórca" oznacza zatwierdzony podmiot prawny lub osobę fizyczną, która dokonuje pierwszego przetworzenia surowca tytoniowego, prowadząc w swoim własnym imieniu i na swój rachunek jeden lub więcej zakładów przetwórstwa tytoniu surowca tytoniowego, odpowiednio wyposażonych do celów takiej działalności;

d) "pierwsze przetwarzanie" oznacza przetwarzanie surowca tytoniowego dostarczonego przez producenta, do postaci produktu trwałego i dającego się przechowywać, w jednolitych belach lub paczkach i o jakości spełniającej wymogi użytkownika końcowego (wytwórcy);

e) "stowarzyszenie producentów" oznacza stowarzyszenie reprezentujące producentów tytoniu.

Artykuł  171ca

Grupy odmian surowca tytoniowego

Odmiany surowca tytoniowego można sklasyfikować w następujących grupach:

a) suszony ogniowo-rurowo: tytoń suszony w piecach o kontrolowanym przepływie powietrza, temperaturze i wilgotności;

b) suszony powietrzem na jasny: tytoń suszony na powietrzu pod osłoną;

c) suszony powietrzem na ciemny: tytoń suszony na powietrzu pod osłoną, fermentowany przez wprowadzeniem do obrotu;

d) suszony ogniowo-płomieniowo: tytoń suszony ogniem;

e) suszony na słońcu: tytoń suszony na słońcu;

f) Basmas (suszony na słońcu);

g) Katerini (suszony na słońcu);

h) Kaba Koulak (klasyczny) i podobny (suszony na słońcu).

Odmiany w ramach każdej grupy wymieniono w załączniku XXV.

Artykuł  171cb

Pierwsi przetwórcy

1.
Państwa Członkowskie zatwierdzają pierwszych przetwórców prowadzących działalność na ich terytoriach oraz ustanawiają odpowiednie warunki udzielania takiego zatwierdzenia.

Zatwierdzony pierwszy przetwórca jest uprawniony do zawierania umów kontraktacji z zastrzeżeniem, że sprzedaje przedsiębiorstwom wytwarzającym tytoń przynajmniej 60 % tytoniu pochodzenia wspólnotowego, który wprowadza do obrotu, bezpośrednio lub pośrednio bez dalszego przetwarzania.

2.
Państwo Członkowskie może wycofać zatwierdzenie w przypadku, gdy przetwórca nie stosuje się do przepisów dotyczących surowca tytoniowego, jakie obowiązują na poziomie Wspólnoty lub krajowym i jest to wynikiem jego zamierzonego działania albo poważnych zaniedbań.
Artykuł  171cc

Strefy produkcji

Strefami produkcji określonymi w art. 110k lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 w odniesieniu do każdej grupy odmian są strefy ustanowione w załączniku XXVI do niniejszego rozporządzenia.

Państwa Członkowskie mogą wyznaczyć bardziej ograniczone strefy produkcji, zwłaszcza w celu zapewnienia jakości. Ograniczone strefy produkcji nie mogą wychodzić poza obszar jednostki administracyjnej lub, w przypadku Francji, poza terytorium kantonu.

Artykuł  171cd

Umowy kontraktacji

1.
Umowy kontraktacji, o których mowa w art. 110k lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 zawiera się między pierwszym przetwórcą, z jednej strony, a producentem lub reprezentującym go stowarzyszeniem producentów, z drugiej strony, z zastrzeżeniem, że stowarzyszenie producentów jest uznane w danym Państwie Członkowskim.
2.
Umowy kontraktacji zawiera się w odniesieniu do odmian lub grup odmian. Zobowiązują one pierwszego przetwórcę do przyjęcia dostawy ilości tytoniu w liściach przewidzianej w umowie, natomiast producenta lub reprezentujące go stowarzyszenie producentów zobowiązują do dostarczenia pierwszemu przetwórcy danej ilości w zakresie odpowiadającym ich faktycznej produkcji.
3.
W odniesieniu do każdego zbioru, umowy kontraktacji muszą zawierać przynajmniej następujące szczegółowe informacje:

a) nazwa/nazwisko i adresy stron umowy;

b) odmiana oraz grupy odmian tytoniu objęte umową;

c) maksymalna ilość, jaka ma zostać dostarczona;

d) dokładna lokalizacja miejsca produkcji tytoniu: strefa produkcji określona w art. 171cc, prowincja, gmina, dane identyfikacyjne działki zgodnie ze zintegrowanym systemem kontroli;

e) obszar danej działki, z wykluczeniem dróg dojazdowych i miejsc ogrodzonych;

f) cena nabycia według klasy jakości, z wykluczeniem pomocy, opłat za usługi i podatków;

g) minimalne wymogi jakości ustalone dla danej klasy jakości, przy minimum trzech klasach jakości, oraz zobowiązanie producenta do dostarczenia przetwórcy surowca tytoniowego spełniającego przynajmniej takie wymogi jakości;

h) zobowiązanie pierwszego przetwórcy do zapłacenia producentowi ceny zakupu zgodnie z klasą jakości;

i) termin zapłaty ceny zakupu, który nie może przekroczyć 30 dni od daty dostawy;

j) zobowiązanie producenta do ponownego obsadzenia danej działki tytoniem do dnia 20 czerwca danego roku zbiorów.

4.
W przypadku opóźnienia w ponownym zasadzeniu tytoniu, producent jest zobowiązany powiadomić o tym fakcie przetwórcę oraz właściwe władze Państwa Członkowskiego tego przetwórcy za pomocą listu poleconego wysłanego przed tym terminem, podając przyczynę opóźnienia oraz szczegółowe informacje na temat zmian wprowadzonych w obszarze danej działki.
5.
Strony umowy kontraktacji mogą zwiększyć ilości wyszczególnione początkowo w umowie, nanosząc odpowiednie zmiany na piśmie. Zmianę należy przedłożyć właściwym władzom w celu jej zarejestrowania najpóźniej 40 dnia po ostatecznym terminie zawierania umów kontraktacji określonym w art. 171ce ust. 1.
Artykuł  171ce

Zawieranie i rejestracja umów

1.
Z wyjątkiem przypadku siły wyższej, umowy kontraktacji można zawierać do dnia 30 kwietnia roku zbiorów. Państwa Członkowskie mogą wyznaczyć wcześniejszy termin.
2.
Z wyjątkiem przypadku siły wyższej, umowy kontraktacji po ich zawarciu muszą zostać przedłożone właściwemu organowi w celu dokonania rejestracji nie później niż 15 dni po nieprzekraczalnym terminie ustanowionym na ich zawieranie, określonym w ust. 1.

Właściwym organem jest organ tego Państwa Członkowskiego, na którego terytorium ma się odbywać przetwarzanie.

Jeżeli przetwarzanie ma mieć miejsce w Państwie Członkowskim innym niż państwo, w którym tytoń był uprawiany, właściwy organ Państwa Członkowskiego, w którym ma się odbywać przetwarzanie, niezwłocznie przesyła kopię zarejestrowanej umowy właściwemu organowi Państwa Członkowskiego producenta. Jeżeli ten sam organ nie przeprowadza kontroli systemu pomocy, przesyła kopię zarejestrowanej umowy do odpowiedniego organu kontroli.

3.
W przypadku przekroczenia ostatecznego terminu zawierania umów, o którym mowa w ust. 1, lub terminu składania umów kontraktacji określonego w ust. 2 o maksymalnie 15 dni, kwota pomocy, jaka ma zostać wypłacona ulega zmniejszeniu o 20 %.
Artykuł  171cf

Umowy ze stowarzyszeniem producentów

1.
W przypadku zawierania umowy kontraktacji między pierwszym przetwórcą a stowarzyszeniem producentów należy do niej załączyć wykaz z nazwiskami stowarzyszonych producentów, wraz z podaniem maksymalnych ilości, jakie mają zostać dostarczone, dokładnej lokalizacji działki oraz obszaru tych działek, zgodnie z przepisami art. 171cd ust. 3 lit. c), d) i e).

Wykaz należy przedłożyć do rejestracji właściwemu organowi najpóźniej do dnia 15 maja roku zbiorów.

2.
Stowarzyszenia producentów, o których mowa w ust. 1 nie mogą dokonywać pierwszego przetwarzania tytoniu.
3.
Producenci tytoniu mogą należeć tylko do jednego stowarzyszenia producentów.
Artykuł  171cg

Minimalne wymogi jakości

Tytoń dostarczany przetwórcom musi być rzetelnej, uczciwej i handlowej jakości oraz musi być pozbawiony cech wymienionych w załączniku XXVII. Surowsze wymogi w odniesieniu do jakości mogą zostać ustanowione przez Państwo Członkowskie lub uzgodnione przez umawiające się strony.

Artykuł  171ch

Spory

Państwa Członkowskie mogą postanowić, że spory dotyczące jakości tytoniu dostarczonego pierwszemu przetwórcy przekazywane są organowi arbitrażowemu. Państwa Członkowskie ustanawiają zasady dotyczące przynależności do takich organów oraz ich procedury decyzyjne. Organy arbitrażowe muszą składać się, w tej samej liczbie, z jednego lub większej ilości przedstawicieli producentów i przetwórców.

Artykuł  171ci

Poziom pomocy

W zastosowaniu art. 110k lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, Państwa Członkowskie ustalają orientacyjną kwotę pomocy na kg odmiany tytoniu lub grupy odmian do dnia 15 marca roku zbiorów. Państwa Członkowskie mogą różnicować poziom pomocy w zależności od jakości dostarczonego tytoniu. Poziom pomocy w odniesieniu do każdej odmiany lub grupy odmian nie może przekraczać wysokości premii według grup odmian ustalonej dla zbiorów w 2005 roku na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 546/2002(44).

Państwa Członkowskie ustalają ostateczną kwotę pomocy na kg odmiany lub grupy odmian tytoniu w terminie 15 dni roboczych od dnia dostawy całego tytoniu z danego zbioru. Jeżeli łączna kwota pomocy wnioskowana w Państwie Członkowskim przekracza próg krajowy ustanowiony w art. 110l rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, dostosowany zgodnie z art. 110m tego rozporządzenia, Państwo Członkowskie dokonuje liniowej redukcji kwot wypłacanych każdemu producentowi.

Artykuł  171cj

Obliczanie kwoty pomocy

1.
Kwotę pomocy, która ma zostać wypłacona producentom oblicza się na podstawie masy tytoniu w liściach danej odmiany lub grupy odmian odpowiadającej minimalnej wymaganej jakości oraz przejętej przez pierwszego przetwórcę.
2.
Jeżeli zawartość wilgoci różni się od poziomu ustanowionego w załączniku XXVIII dla danej odmiany, masę dostosowuje się do każdego punktu procentowego różnicy, w granicach tolerancji ustanowionych w tym załączniku.
3.
Metody oznaczania zawartości wilgoci, poziomów i częstotliwości pobierania próbek oraz metodę obliczania zmodyfikowanej masy określono w załączniku XXIX.
Artykuł  171ck

Dostawa

1.
Z wyjątkiem przypadku siły wyższej, producenci muszą dostarczyć całość swojej produkcji pierwszemu przetwórcy do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku zbiorów, pod groźbą utraty uprawnień do otrzymania pomocy. Państwa Członkowskie mogą wyznaczyć wcześniejszy termin.
2.
Dostawa musi nastąpić bezpośrednio do miejsca, gdzie tytoń będzie przetwarzany, lub, jeżeli Państwo Członkowskie na to zezwala, do zatwierdzonego ośrodka skupu. Właściwy organ kontroli zatwierdza takie ośrodki skupu, które muszą posiadać właściwe urządzenia, wagi oraz pomieszczenia.
3.
W przypadku niedostarczenia nieprzetworzonego tytoniu do miejsc określonych w ust. 2 lub w przypadku gdy przewożący różne ilości tytoniu z ośrodka skupu do zakładu przetwórczego nie posiada zezwolenia na realizację przewozów, przedsiębiorstwo dokonujące pierwszego przetworzenia będące odbiorcą danego tytoniu zobowiązane jest zapłacić Państwu Członkowskiemu kwotę równą pomocy dla danej ilości tytoniu. Kwota ta jest księgowana na rachunku Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR).
Artykuł  171cl

Płatność

Właściwy organ Państwa Członkowskiego wypłaca producentowi kwotę pomocy na podstawie świadectwa kontroli wydanego przez właściwy organ kontroli poświadczający realizację dostawy tytoniu.

Artykuł  171cm

Zaliczki

1.
Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 796/2004, Państwa Członkowskie mogą stosować system zaliczek w odniesieniu do pomocy dla producentów tytoniu.
2.
Producenci mogą składać wnioski o zaliczkę po dniu 16 września roku zbiorów. Do wniosków załączają poniższe dokumenty, z wyjątkiem przypadków gdy Państwo Członkowskie postanawia inaczej, ponieważ jest już w posiadaniu takich dokumentów:

a) kopia umowy kontraktacji lub numer jej rejestracji;

b) pisemne oświadczenie zainteresowanego producenta określające ilości tytoniu, jakie jest on w stanie dostarczyć w czasie bieżącego zbioru.

3.
Płatność zaliczki, której maksymalna wysokość wynosi 50 % kwoty pomocy podlegającej wypłacie na podstawie orientacyjnego poziomu pomocy ustalonego zgodnie z art. 171ci, podlega wymogowi wniesienia zabezpieczenia równego kwocie zaliczki plus 15 % tej kwoty.

Zabezpieczenie jest zwracane po wypłaceniu całej kwoty pomocy, zgodnie z przepisami art. 19 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85.

4.
Zaliczka jest wypłacana od dnia 16 października roku zbiorów i musi zostać wypłacona w terminie 30 dni od daty otrzymania wniosku określonego w ust. 2 oraz dowodu wniesienia zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 3.

Wypłaconą zaliczkę odlicza się od kwoty pomocy do tytoniu wypłacanej na mocy art. 171cl.

5. 101
 Państwa Członkowskie ustalają wszelkie dalsze warunki regulujące przyznawanie zaliczek, w szczególności ostateczny termin składania wniosków.
Artykuł  171cn

Przetwórstwo o charakterze transgranicznym

1.
Pomoc lub zaliczki wypłacane są przez Państwo Członkowskie, w którym tytoń został wyprodukowany.
2.
Jeżeli tytoń jest przetwarzany w Państwie Członkowskim innym niż to, w którym został wyprodukowany, Państwo Członkowskie, w którym odbywa się przetwarzanie tytoniu, po dokonaniu koniecznych kontroli, zobowiązane jest przekazać Państwu Członkowskiemu, w którym tytoń został wyprodukowany wszystkie informacje potrzebne do umożliwienia mu wypłaty kwoty pomocy lub zwrócenia zabezpieczenia.
Artykuł  171co

Powiadamianie Komisji

1.
Każde zainteresowane Państwo Członkowskie, najpóźniej do dnia 31 stycznia każdego roku zbiorów, zobowiązane jest przekazać Komisji następujące informacje:

a) nazwy i adresy organów odpowiedzialnych za rejestrację umów kontraktacji;

b) nazwy i adresy zatwierdzonych zakładów pierwszego przetwarzania.

Komisja publikuje wykaz organów odpowiedzialnych za rejestrację umów kontraktacji oraz zatwierdzonych zakładów pierwszego przetwórstwa w serii "C" Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

2.
Każde zainteresowane Państwo Członkowskie zobowiązane jest niezwłocznie informować Komisję o krajowych środkach podjętych w celu zastosowania przepisów niniejszego rozdziału.
Artykuł  171cp

Środek przejściowy

Bez uszczerbku dla przyszłych zmian, producenci, których kwoty produkcyjne tytoniu zostały wykupione podczas zbiorów w 2002 i 2003 roku zgodnie z art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 2075/92, od dnia 1 stycznia 2006 r. i przez okres pięciu lat następujących po roku, w którym został zrealizowany wykup ich kwoty, są uprawnieni do otrzymywania kwoty równej wartości procentowej premii przyznanej za zbiory w 2005 r., zgodnie z wykazem przedstawionym w tabelach znajdujących się w załączniku XXX. Kwoty te są wypłacane do dnia 31 maja każdego roku.

ROZDZIAŁ  17D 102

PRZEJŚCIOWE PŁATNOŚCI Z TYTUŁU OWOCÓW I WARZYW ORAZ PRZEJŚCIOWE PŁATNOŚCI Z TYTUŁU OWOCÓW MIĘKKICH

Artykuł  171d

Definicje

Do celów niniejszego rozdziału:

a) "wnioskodawca" oznacza dowolnego rolnika uprawiającego areały, o których mowa w art. 110t i 110v rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 z zamiarem uzyskania pomocy przewidzianej w tych artykułach;

b) "pomoc" oznacza przejściową płatność z tytułu owoców i warzyw przewidzianą w art. 110t rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 lub przejściową płatność z tytułu owoców miękkich przewidzianą w art. 110v wspomnianego rozporządzenia;

c) "pierwszy przetwórca" oznacza jakiegokolwiek użytkownika surowców rolnych, o których mowa w art. 110t i 110v rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, który prowadzi pierwszy proces przetwórstwa tych surowców z zamiarem pozyskania jednego produktu lub ich większej liczby zgodnie z w art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/96(45).

d) "odbiorca" oznacza każdą osobę podpisującą umowę z wnioskodawcą w rozumieniu lit. a) i nabywającą na własny rachunek przynajmniej jeden z produktów, o których mowa odpowiednio w art. 68b ust. 2 akapit trzeci lub art. 110v ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.;

e) "uznana organizacja producentów" oznacza wszelkie podmioty prawne lub jasno określone części podmiotów prawnych spełniające wymogi określone w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1182/2007(46), które są uznane przez zainteresowane państwo członkowskie zgodnie z art. 4 wspomnianego rozporządzenia i uznane grupy producentów zgodnie z art. 7 wspomnianego rozporządzenia.

Artykuł  171da

Umowa

1.
Nie naruszając wykorzystania przez państwa członkowskie możliwości przewidzianej w art. 110u ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 umowa o przetwórstwo, o której mowa w art. 110u ust. 3 i art. 110v ust. 2 wspomnianego rozporządzenia, powinna zostać zawarta między, z jednej strony, zatwierdzonym pierwszym przetwórcą w rozumieniu art. 171db, a z drugiej strony, wnioskodawcą lub reprezentującą go uznaną organizacją producentów lub reprezentującym wnioskodawcę zatwierdzonym odbiorcą w rozumieniu art. 171db.

W przypadku gdy uznana organizacja producentów pełni również funkcję zatwierdzonego pierwszego przetwórcy, umowa może przyjąć formę zobowiązania do realizacji dostaw.

2.
Umowa lub zobowiązanie do dostaw określają co najmniej:

a) nazwy i adresy stron umowy lub zobowiązania do dostaw;

b) przedmiotowe gatunki oraz areał obsadzony każdym gatunkiem;

c) w stosownych przypadkach zobowiązanie wnioskodawcy do dostarczenia pierwszemu przetwórcy całkowitej zebranej ilości lub minimalnych ilości określonych przez państwa członkowskie.

W przypadkach, w których umowa zawierana jest między zatwierdzonym pierwszym przetwórcą a uznaną organizacją producentów lub zatwierdzonym odbiorcą reprezentującym wnioskodawcę, umowa podaje również nazwy i adresy, o których mowa w lit. a), zainteresowanych wnioskodawców oraz gatunki i areał obsadzony każdym gatunkiem, o których mowa w lit. b), dla każdego zainteresowanego wnioskodawcy.

Artykuł  171db

Zatwierdzanie pierwszych przetwórców i odbiorców

1.
Do celów niniejszego rozdziału państwa członkowskie ustanawiają system zatwierdzania pierwszych przetwórców i odbiorców mających siedzibę na ich terytorium. W szczególności określają warunki zatwierdzania gwarantujące co najmniej, że:

a) zatwierdzeni pierwsi przetwórcy i odbiorcy mają możliwości administracyjne pozwalające na zarządzanie umowami, o których mowa w art. 171da;

b) zatwierdzeni pierwsi przetwórcy mają odpowiednie możliwości produkcyjne.

2.
Państwa członkowskie określają procedurę kontroli zatwierdzania.

Zatwierdzenia przyznane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2201/96 i rozporządzeniem (WE) nr 2202/96 pozostają skuteczne dla celów niniejszego rozdziału.

3.
Państwa członkowskie zapewniają zastosowanie odpowiednich sankcji w przypadku stwierdzenia, że zatwierdzony pierwszy przetwórca lub odbiorca nie spełnia zobowiązań ustanowionych w niniejszym rozdziale lub krajowych przepisów przyjętych na jego podstawie, lub jeśli zatwierdzony pierwszy przetwórca lub odbiorca nie zgadza się na przeprowadzenie lub ułatwienie kontroli przeprowadzanych przez właściwe organy zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 796/2004. Wysokość kar oblicza się w zależności od wagi naruszenia.
4.
Państwa członkowskie publikują wykaz zatwierdzonych pierwszych przetwórców i odbiorców przynajmniej na dwa miesiące przed datą ustaloną zgodnie z art. 11 ust. 2 lub art. 13 ust. 13a rozporządzenia (WE) nr 796/2004.
Artykuł  171dc

Poziom pomocy dla płatności z tytułu owoców i warzyw

1.
Zgodnie z art. 110u ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 i przed dniem 15 marca roku, w odniesieniu do którego składany jest wniosek o pomoc, państwa członkowskie ustalają i udostępniają opinii publicznej orientacyjną kwotę pomocy na hektar.
2.
Zgodnie z art. 110u ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 państwa członkowskie ustalają ostateczną kwotę pomocy na hektar na podstawie określonego obszaru.

ROZDZIAŁ  18

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  172

Uchylenia

1.
Rozporządzenia (EWG) nr 1686/72, (EWG) nr 1445/76, (WE) nr 1644/1996, (WE) nr 2316/1999, (WE) nr 2461/1999, (WE) nr 2550/2001, (WE) nr 2199/2003 oraz (WE) nr 2237/2003 zostają uchylone ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2005 r.

Jednakże rozporządzenia te mają nadal zastosowanie do wniosków o pomoc odnoszących się do roku obrotowego 2004/2005 bądź do okresu premiowania oraz za poprzednie lata obrotowe lub okresy premiowania. W przypadku zastosowania art. 66 lub art. 71 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, art. 20 ust. 2 - 5 rozporządzenia (WE) nr 2316/1999 maja nadal zastosowanie do chwili wygaśnięcia przedsięwzięć rolników.

2.
Rozporządzenie (WE) nr 2342/1999 zostaje uchylone ze skutkiem od 1 stycznia 2005 r. Ma ono nadal zastosowanie do wniosków złożonych na 2004 r.
3. 103
 Rozporządzenie (WE) nr 609/1999 zostaje uchylone ze skutkiem od 1 stycznia 2005 r. Ma ono jednak nadal zastosowanie do wniosków o dopłaty bezpośrednie na zbiory w 2004 r. oraz 2005 r. w przypadku zastosowania art. 71 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003. Ma ono nadal zastosowanie do wniosków o dopłaty w Słowenii w odniesieniu do zbiorów w 2006 r. w odniesieniu do rozporządzeniem (EWG) nr 1696/71 oraz do dnia 31 grudnia 2006 r. w odniesieniu do rozporządzenia Rady (WE) nr 1098/98(47)
3a.
  104  Uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1591/2001. Jednakże ma ono w dalszym ciągu zastosowanie do skupu w roku 2005/2006.
3b.
  105  Z mocą od dnia 1 stycznia 2006 r. uchyla się rozporządzenia (EWG) nr 85/93 oraz (WE) nr 2848/98. Mają one jednak zastosowanie w odniesieniu do zbiorów w 2005 roku.
4.
  106  Odniesienia do uchylonych aktów prawnych należy traktować jak odniesienia do niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem rozporządzenia (EWG) nr 85/93.
Artykuł  173

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnoty Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do wniosków o pomoc dotyczących lat obrotowych bądź okresu premiowania rozpoczynających się od 1 stycznia 2005 r., z wyjątkiem art. 10, który ma zastosowanie od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 października 2004 r.

W imieniu Komisji
F. FISCHLER
Członek Komisji

______

(1) Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 864/2004 (Dz.U. L 161 z 30.4.2004, str. 48).

(2) Dz.U. L 177 z 4.8.1972, str. 26. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 323/2004 (Dz.U. L 58 z 26.2.2004, str. 14).

(3) Dz.U. L 161 z 23.6.1976, str. 10. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1252/2001 (Dz.U. L 173 z 27.6.2001, str. 27).

(4) Dz.U. L 207 z 17.8.1996, str. 1.

(5) Dz.U. L 75 z 20.3.1999, str. 20.

(6) Dz.U. L 280 z 30.10.1999, str. 43. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 206/2004 (Dz.U. L 34 z 6.2.2004, str. 33).

(7) Dz.U. L 281 z 4.11.1999, str. 30. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1777/2004 (Dz.U. L 316 z 15.10.2004, str. 66).

(8) Dz.U. L 299 z 20.11.1999, str. 16. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 345/2002 (Dz.U. L 55 z 26.2.2002, str. 10).

(9) Dz.U. L 341 z 22.12.2001, str. 105. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 920/2004 (Dz.U. L 163 z 30.4.2004, str. 92).

(10) Dz.U. L 328 z 17.12.2003, str. 21. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1766/2004 (Dz.U. L 315 z 14.10.2004, str. 27.

(11) Dz.U. L 339 z 24.12.2003, str. 52.

(12) Dz.U. L 197 z 30.7.1994, str. 4. Rozporządzenie ostatnio zmienione przez rozporządzenie (WE) nr 1782/2003.

(13) Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 123.

(14) Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione przez rozporządzenie (WE) nr 2286/2003 (Dz.U. L 343 z 31.12.2003, str. 1).

(15) Dz.U. 125 z 11.7.1966, str. 2298/66. Dyrektywa ostatnio zmieniona przez dyrektywę nr 2004/55/WE (Dz.U. L 114 z dnia, 21.4.2004, str. 18).

(16) Dz.U. 125 z 11.7.1966, str. 2309/66. Dyrektywa ostatnio zmieniona przez dyrektywę nr 2003/61/WE (Dz.U. L 165 z 3.7.2003, str. 23).

(17) Dz.U. L 193 z 20.7.2002, str. 74. Dyrektywa ostatnio zmieniona przez dyrektywę nr 2003/61/WE .

(18) Dz.U. L 141 z 30.4.2004, str. 18.

(19) Dz.U. L 193 z 29.7.2000, str. 16. rozporządzenie ostatnio zmienione przez rozporządzenie (WE) nr 393/2004 (Dz.U. L 65 z 3.3.2004, str. 4).

(20) Dz.U. L 204 z 11.8.2000, str. 1. rozporządzenie zmienione przez Akt Przystąpienia z 2003 r.

(21) Dz.U. L 147 z 18.6.1993, str. 25.

(22) Dz.U. L 175, z 4.8.1971, str. 1. rozporządzenie ostatnio zmienione przez rozporządzenie (WE) nr 2320/2003 (Dz.U. L 345 z 31.12.2003, str. 18).

(23) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 103.

(24) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 80.

(25) Dz.U. L 100 z 20.4.2000, str. 31.

(26) Dz.U. L 125 z 11.7.1966, str. 2309.

(27) Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 96.

(28) Dz.U. L 339 z 24.12.2003, str. 45.

(29) Dz.U. L 339 z 24.12.2003, str. 36.

(30) Dz.U. L 58 z 28.5.2006, str. 1.

(31) Dz.U. L 141 z 30.4.2004, str. 1.

(32) Dz.U. L 205 z 3.8.1985, str. 5.

(33) Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 114.

(34) Dz.U. L 215 z 30.7.1992, str. 85

(35) Dz.U. L 123 z 7.5.1981, str. 3.

(36) Dz.U. L 67 z 11.3.1982, str. 23.

(37) Dz.U. L 215 z 30.7.1992, str. 85.

(38) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 80.

(39) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(40) Dz.U. L 355 z 5.12.1992, str. 32.

(41) Dz.U. L 83 z 27.3.1999, str. 1.

(42) Dz.U. L 50 z 21.2.2002, str. 40.

(43) Dz.U. L 210 z 28.7.1998, str. 32. Rozporządzenie uchylone rozporządzeniem (WE) nr 865/2004 (Dz.U. L 161 z 30.4.2004, str. 97; sprostowanie w Dz.U. L 206 z 9.6.2004, str. 37).

(44) Dz.U. L 84 z 28.3.2002, str. 4.

(45) Dz.U. L 297 z 21.11.1996, str. 29.

(46) Dz.U. L 273 z 17.10.2007, str. 1.

(47) Dz.U. L 157 z 30.5.1998, str. 7.

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  I

TEST ŁUBINU GORZKIEGO OPISANEGO W ART. 2 UST. 5

Należy go przeprowadzić na próbce 200 ziaren, pobranej z partii ważącej 1 kg z każdej partii maksymalnie 20 t.

Wyłącznym celem testu jest uzyskanie jakościowego dowodu na obecność ziarna gorzkiego w próbce. Tolerancja jednolitości wynosi 1 ziarno na 100. Stosować metodę ziarna ciętego (grain-cut method) zgodnie z Von Sengbusch (1942), Ivanov i Smirnova (1932) oraz Eggebrecht (1949). Ciąć w poprzek ziarno suche lub spęczniałe. Połówki ziaren umieścić na sicie i zanurzyć sito w jodynie na dziesięć sekund, a następnie płukać strumieniem wody przez pięć sekund. Powierzchnia przecięcia ziarna gorzkiego zbrązowieje, zaś ziarno o niskiej zawartości alkaloidów zachowa żółte zabarwienie.

Przygotowanie jodyny: rozpuścić jodan potasu w możliwie jak najmniejszej ilości wody, dodać 10 g jodu i rozcieńczyć do 1.000 cm3. Roztwór powinien się odstać przez tydzień przed użyciem. Przechowywać w brązowych butlach. Przed użyciem rozcieńczyć przygotowany roztwór, zwiekszając jego początkową objętość od trzech do pięciu.

ZAŁĄCZNIK  II

DOPŁATY DO RYŻU ZALEŻNE OD PLONÓW

Obliczenie współczynnika redukcji wymienionego w art. 13
1.
Do przestrzegania ewentualnego przekroczenia obszaru bazowego wymienionego w art. 82 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 właściwe władze Państwa Członkowskiego powinny z jednej strony uwzględnić obszary bazowe bądź subbazowe ustalone w art. 81 tego rozporządzenia, z drugiej zaś łączną powierzchnię obszarów, dla których złożono wnioski na te obszary bazowe i subbazowe.
2.
Ustalając łączną powierzchnię, na którą złożono wnioski, nie należy uwzględniać wniosków bądź części wniosków, w których kontrola wykazała, że są wyraźnie nieuzasadnione.
3.
Jeżeli stwierdzone zostanie przekroczenie w przypadku pewnych obszarów bazowych lub subbazowych, Państwo Członkowskie w takim przypadku ustala procent przekroczenia, obliczony z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku zgodnie z ostatecznym terminem ustalonym w art. 18 ust. 2 niniejszego rozporządzenia. W przypadkach gdy można przewidzieć przekroczenie, Państwo Członkowskie bezzwłocznie informuje o tym producentów.
4.
Współczynnik redukcji dopłaty do ryżu zależnej od plonu jest obliczany zgodnie z art. 82 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 według podanego niżej wzoru:

Współczynnik redukcji = obszar referencyjny obszaru subbazowego podzielony przez łączny obszar, dla którego złożono wniosek o pomoc dla takiego obszaru subbazowego.

Zredukowana dopłata uzależniona od plonu za ryż będzie obliczona według podanego niżej wzoru:

Zredukowana dopłata do ryżu zależna od plonu = zależna od plonu dopłata do ryżu pomnożona przez współczynnik redukcji.

Ten współczynnik redukcji i ta zredukowana dopłata do ryżu zależna od plonu są obliczane dla każdego areału subbazowego po zastosowaniu redystrybucji opisanej w art. 82 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003. Redystrybucja jest prowadzona w przypadku areałów subbazowych, dla których przekroczone zostały ograniczenia. Prowadzi się ją proporcjonalnie do przekroczeń zanotowanych w obszarach subbazowych, dla których zostały przekroczone ograniczenia.

ZAŁĄCZNIK  III 107

DOPŁATA DO RYŻU ZALEŻNA OD PLONU

o którym mowa w art. 3 ust. 1 lit. c) ppkt i)

CAŁKOWITA OKREŚLONA POWIERZCHNIA wykorzystana przy obliczeniu współczynnika redukcji

ROK SKŁADANIA WNIOSKÓW: ....................................

PAŃSTWO CZŁONKOWSKIE: .....................................

(dotyczy wyłącznie Francji) powierzchnia bazowa: ..........

Podpowierzchnia Powierzchnia referencyjna (w hektarach)(*) Odmiana Całkowita określona powierzchnia (w hektarach)(**)
Nazwa podpowierzchni 1 Odmiana 1
Odmiana 2
Odmiana 3
...
OGÓŁEM
Nazwa podpowierzchni 2 Odmiana 1
Odmiana 2
Odmiana 3
...
OGÓŁEM
Nazwa podpowierzchni 3 Odmiana 1
Odmiana 2
Odmiana 3
...
OGÓŁEM
... Odmiana 1
Odmiana 2
Odmiana 3
...
OGÓŁEM
OGÓŁEM
(*) Artykuł 81 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.
(**) Artykuł 80 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

ZAŁĄCZNIK  IV 108

o którym mowa w art. 54 ust. 3 i art. 59 ust. 1 oraz w art. 3 ust. 1 lit. a) pkt (i), lit. c) pkt (i) i lit. e) pkt (i)

AREAŁY BAZOWE
(ha)
Region Wszystkie rośliny uprawne Z czego na kukurydzę Z czego trawa na kiszonkę
HISZPANIA 379.325
Regadío 1.318.170
Secano 7.256.618
FRANCJA 561.320(1)
Razem 12.399.382
Obszar bazowy pod kukurydzę zwykłą
Obszar bazowy nawadniany 1.094.138(1)
MALTA 4.565(2) 290
PORTUGALIA
Azory 9.700
Madera
- Regadío 310
- Inne 300
SŁOWENIA 125.171(2)
(1) W tym 256.816 ha kukurydzy nawadnianej.
(2) Zgodnie z załącznikiem XIb do rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

ZAŁĄCZNIK  V 109

(skreślony)

ZAŁĄCZNIK  VI 110

ZAŁĄCZNIK  VII

Strączkowe rośliny paszowe wymienione w art. 67

Kod CN
0713 90 Vicia spp. z wyłączeniem Vicia faba oraz Vicia sativa, zbieranych po osiągnięciu pełnej dojrzałości
Vicia sativa inne niż zbierane po osiągnięciu pełnej dojrzałości
ex 1209 29 50 Lupinus spp. inne niż łubiny słodkie
ex 1214 90 99 Medicago spp.
Trifolium spp.
Lathyrus spp.
Melilotus spp.
Onobrychis spp.
Ornithopus sativus
Hedysarum coronarium
Lotus corniculatus
Galega orientalis
Trigonella foenum-graecum
Vigna sinensis

ZAŁĄCZNIK  VIII

Rośliny uprawne wymienione w art. 57

Rośliny uprawne Państwo Członkowskie Region
Wszystkie kwalifikujące Estonia całe terytorium
się rośliny uprawne Finlandia całe terytorium
Szwecja całe terytorium
Kukurydza słodka

Konopie uprawiane na włókno

wszystkie Państwa Członkowskie całe terytorium

ZAŁĄCZNIK  IX 111

o którym mowa w art. 3 ust. 1 lit. a) pkt i), lit. c) pkt i) oraz lit. e) pkt i)

DOPŁATY OBSZAROWE DO ROŚLIN UPRAWNYCH

Informacje należy przedstawić w postaci serii tabel sporządzonych zgodnie ze wzorem opisanym poniżej:

– zestaw tabel zawierających informacje odnoszące się do każdego regionu areału podstawowego w rozumieniu załącznika IV do niniejszego rozporządzenia,

– pojedyncza tabela zawierająca zestawienie informacji dla każdego państwa członkowskiego.

Tabele należy przesłać w formie elektronicznej.

Uwagi:

Każda tabela musi wymieniać dany region.

Wiersz 1 odnosi się jedynie do pszenicy durum kwalifikującej się do dodatku do płatności obszarowej, przewidzianej w art. 105 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

"Rośliny uprawne zadeklarowane jako powierzchnia upraw paszowych do premii za bydło i owce" odpowiada powierzchni wymienionej w art. 102 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

Model A: W przypadku odrębnego wykazywania kukurydzy(*):

Rośliny uprawne Areał (hektary) Plony (w tonach z hektara)
Pszenica durum, art. 105 ust. 1
Kukurydza (odrębny areał podstawowy), art. 104 ust. 2
Pozostałe uprawy: zboża, nasiona oleiste, len, konopie, art. 104 ust. 2
Rośliny białkowe, art. 104 ust. 2
Grunty odłogowane dobrowolnie, art. 107 ust. 6
Rośliny uprawne zadeklarowane jako powierzchnia upraw paszowych do premii za bydło i owce
Razem

Model B: W przypadku gdy kukurydza nie jest wykazywana odrębnie(**):

Rośliny uprawne Areał (hektary) Plony (w tonach z hektara)
Pszenica durum, art. 105 ust. 1
Rośliny uprawne wymienione w załączniku IX do rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003, art. 104 ust. 1
Grunty odłogowane dobrowolnie, art. 107 ust. 6
Rośliny uprawne zadeklarowane jako powierzchnia upraw paszowych do premii za bydło i owce
Razem

______

(*) Zgodnie z art. 104 rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 plon "kukurydzy" określony w planie regionalizacji dla danego regionu jest wykorzystywany dla kukurydzy, a plon "zbóż innych niż kukurydza" jest wykorzystywany dla zbóż, nasion oleistych, siemienia lnianego oraz lnu i konopi uprawianych na włókno; średni plon zbóż jest wykorzystywany dla roślin białkowych.

(**) Zgodnie z art. 104 rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003, średni plon zbóż określony w planie regionalizacji dla danego regionu jest wykorzystywany dla zbóż.

ZAŁĄCZNIK  X 112

OBSZARY KWALIFIKUJĄCE SIĘ DO UZYSKANIA PREMII ZA KOZY

1. Niemcy: wszystkie obszary górskie w rozumieniu art. 18 rozporządzenia (WE) nr 1257/99.

2. Grecja: cały kraj.(*)

3. Hiszpania: autonomiczne regiony: Andaluzja, Aragonia, Baleary, Kastylia La Mancha, Kastylia Leon, Katalonia, Estremadura, Galicja (z wyjątkiem prowincji La Coruña i Lugo, których nie uznaje się za obszary o mniej korzystnych warunkach gospodarowania zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1257/1999), Madryt, Murcja, La Rioja, Comunidad Walencja i Wyspy Kanaryjskie(*) oraz wszystkie obszary górskie w rozumieniu art. 18 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, położone poza tymi regionami.

4. Francja: Korsyka, departamenty zamorskie(*) oraz wszystkie obszary górskie w rozumieniu art. 18 rozporządzenia (WE) nr 1257/99 położone poza tymi regionami.

5. Włochy: Lazio, Abruzzo, Molise, Kampania, Apulia, Basilicata, Kalabria, Sycylia i Sardynia oraz wszystkie obszary górskie w rozumieniu art. 18 rozporządzenia (WE) nr 1257/99 położone poza tymi regionami.

6. Cypr: cały kraj.

7. Austria: wszystkie obszary górskie w rozumieniu art. 18 rozporządzenia (WE) nr 1257/99.

8. Portugalia: cały kraj, z wyłączeniem Azorów(*).

9. Słowenia: cały kraj.

10. Słowacja: wszystkie obszary górskie w rozumieniu art. 18 rozporządzenia (WE) nr 1257/99.

______

(*) Francuskie departamenty zamorskie, Madera, Wyspy Kanaryjskie i Wyspy Egejskie są uważane za wyłączone z tego załącznika w przypadku zastosowania opcjonalnego wyłączenia, zastrzeżonego w art. 70 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, przez zainteresowany Państwo Członkowskie.

ZAŁĄCZNIK  XI 113

o którym mowa w art. 3 ust. 1 lit. e) ppkt iv)

WNIOSKI O PREMIE ZA OWCE I KOZY

OSTATECZNY TERMIN PRZEKAZYWANIA DANYCH: 1 WRZEŚNIA KAŻDEGO ROKU

ROK SKŁADANIA WNIOSKÓW: ...................................

PAŃSTWO CZŁONKOWSKIE: .....................................

Rodzaj samicy Samice
Owce niekarmiące Owce karmiące Kozy ogółem
Liczba wnioskowanych premii (art. 113 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003)
Liczba wnioskowanych premii uzupełniających(1) (art. 114 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003)
(1) Zgodnie z art. 72 i 73 niniejszego rozporządzenia (obszary mniej

uprzywilejowane).

ZAŁĄCZNIK  XII 114

o którym mowa w art. 3 ust. 1 lit. e) pkt iv)

WYPŁATY NA PREMIE ZA OWCE I KOZY

OSTATECZNY TERMIN PRZEKAZYWANIA DANYCH: 31 LIPCA KAŻDEGO ROKU

ROK SKŁADANIA WNIOSKÓW: ...................................

PAŃSTWO CZŁONKOWSKIE: .....................................

Rodzaj samicy Samice
Owce niekarmiące Owce karmiące Kozy ogółem
Liczba wypłaconych premii (na głowę) Liczba dodatkowych płatności na głowę(*)
Liczba premii uzupełniających(**)
Liczba premii za owce lub kozy
(*) W przypadku gdy zastosowanie ma art. 71 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003

(okres przejściowy).

(**) Zgodnie z art. 72 i 73 niniejszego rozporządzenia (obszary mniej

uprzywilejowane).

ZAŁĄCZNIK  XIII

FUNKCJONOWANIE REZERWY PAŃSTWOWEJ

PAŃSTWO CZŁONKOWSKIE .............

ROK ..............................

DATA .............................

OSTATECZNY TERMIN PRZEKAZANIA: 30 KWIETNIA KAŻDEGO ROKU

Przeniesienia praw w ciągu roku wskazanego wyżej Liczba praw do premii
(a) Bilans rezerwy państwowej na początku roku (= koniec

poprzedniego roku)

ZWROT BEZ DOPŁATY KOMPENSACYJNEJ DO (b) Po przeniesieniu praw bez

przekazania gospodarstwa

REZERWY PAŃSTWOWEJ (c) Z niewykorzystanych praw

do premii (niedostateczne

wykorzystanie)

(d) RAZEM = (b) + (c)
(e) Przyznane prawa
(f) Prawa przyznane rolnikom na mniej korzystnych obszarach
(g) Bilans rezerwy państwowej na koniec roku = (a) + (d)

- (e)

ZAŁĄCZNIK  XIV 115

(skreślony)

ZAŁĄCZNIK  XV 116

WYKAZ RAS BYDŁA OKREŚLONY W ART. 99

– Angler Rotvieh (Angeln) - Rød dansk mælkerace (RMD) - German Red - Lithuanian Red

– Ayrshire

– Armoricaine

– Bretonne Pie-Noire

– Fries-Hollands (FH), française frisonne pie noire (FFPN), Friesian-Holstein, Holstein, Black and White Friesian, Red and White Friesian, Frisona española, Frisona Italiana, Zwartbonten van België/pie noire de Belgique, Sortbroget dansk mælkerace (SDM), Deutsche Schwarzbunte, Schwarzbunte Milchrasse (SMR), Czarno-biala, Czerweno-biala, Magyar Holstein-Friz, Dutch Black and White, Estonian Holstein, Estonian Native, Estonian Red, British Friesian, Crno-Bela, German Red and White, Holstein Black and White, Red Holstein

– Groninger Blaarkop

– Guernsey

– Jersey

– Malkeborthorn

– Reggiana

– Valdostana Nera

– Itäsuomenkarja

– Länsisuomenkarja

– Pohjoissuomenkarja.

ZAŁĄCZNIK  XVI 117

PRZECIĘTNA MLECZNOŚĆ OKREŚLONA W ART. 103

(kilogramy)
Belgia 5.450
Republika Czeska 5.682
Dania 6.800
Niemcy 5.800
Estonia 5.608
Grecja 4.250
Hiszpania 6.500
Francja 5.550
Irlandia 4.100
Włochy 5.150
Cypr 6.559
Łotwa 4.796
Litwa 4.970
Luksemburg 5.700
Węgry 6.666
Malta
Niderlandy 6.800
Austria 4.650
Polska 3.913
Portugalia 5.100
Słowenia 4.787
Słowacja 5.006
Finlandia 6.400
Szwecja 7.150
Zjednoczone Królestwo 5.900

ZAŁĄCZNIK  XVII

PUŁAPY KRAJOWE PREMII ZA UBÓJ WYMIENIONE W ART. 124 UST. 1 MAJĄCE ZASTOSOWANIE OD 1 STYCZNIA 2005 R.

Dorosłe bydło rogate Cielęta
Belgia 711.232 335.935
Dania 711.589 54.700
Niemcy 4.357.713 652.132
Grecja 235.060 80.324
Hiszpania (1) 1.982.216 25.629
Francja (2) 4.041.075 2.045.731
Irlandia 1.776.668 0
Włochy 3.426.835 1.321.236
Luksemburg 21.867 3.432
Holandia 1.207.849 1.198.113
Austria 546.557 129.881
Portugalia (3) 325.093 70.911
Finlandia 382.536 10.090
Szwecja 502.063 29.933
Zjednoczone Królestwo 3.266.212 26.271
(1) Bez uszczerbku dla postanowień zawartych w art. 5 rozporządzenia (WE)

nr 1454/2001.

(2) Bez uszczerbku dla postanowień zawartych w art. 9 rozporządzenia (WE)

nr 1452/2001.

(3) Bez uszczerbku dla postanowień zawartych w art. 13 i 22 rozporządzenia

(WE) nr 1453/2001.

ZAŁĄCZNIK  XVIII 118

o którym mowa w art. 106 ust. 2 i art. 131

DOPŁATY DO WOŁOWINY I CIELĘCINY

ROK SKŁADANIA WNIOSKÓW:...........

PAŃSTWO CZŁONKOWSKIE:.............

1 PREMIA SPECJALNA

Liczba zwierząt

Ostateczny termin Nr ref. Wymagane informacje Program ogólny Program uboju
składania wniosków Tylko pojedyncza lub pierwsza kategoria wiekowa Druga kategoria wiekowa Obie kategorie wiekowe razem
Byki Woły Woły Woły
Artykuł 131 ust. 4 lit. a) 1 lutego 1.2 Liczba wnioskowanych zwierząt (za cały rok)
Artykuł 131 ust. 4 lit. b) pkt (ii) 31 lipca 1.3 Liczba przyjętych zwierząt (za cały rok)
Artykuł 131 ust. 4 lit. b) pkt (ii) 31 lipca 1.4 Liczba zwierząt nieprzyjętych z uwagi na zastosowanie pułapu

Liczba producentów

Ostateczny termin Nr ref. Wymagane Program ogólny Program uboju
składania wniosków informacje Tylko pojedyncza lub pierwsza kategoria wiekowa Druga kategoria wiekowa Obie kategorie wiekowe razem Tylko obie kategorie wiekowe razem
Artykuł 131 ust. 4 lit. b) pkt (i); 31 lipca 1.5 Liczba premii przyznanych producentom

2 (skreślony).

3 PREMIA ZA KROWY MAMKI

Ostateczny termin składania wniosków Nr ref. Wymagane informacje Wyłącznie stada krów mamek Stada mieszane
Artykuł 131 ust. 2 lit. a) pkt (i) 1 lutego 3.2 Liczba wnioskowanych zwierząt (za cały rok)
Artykuł 131 ust. 2 lit. b) pkt (i) 31 lipca 3.3 Liczba przyjętych krów (za cały rok)
Artykuł 131 ust. 6 lit. b) pkt (ii) 3.4 Liczba przyjętych jałówek (za cały rok)
3.5 Liczba premii przyznanych producentom (za cały rok)
Stawka na głowę
Artykuł 131 ust. 2 lit. b) pkt (iii) 31 lipca 3.6 Premia krajowa
Artykuł 131 ust. 2 lit. b) pkt (ii) 31 lipca 3.7 Liczba zwierząt nieprzyjętych z uwagi na zastosowanie krajowego pułapu dla jałówek

4 (skreślony).

5 (skreślony).

6 PREMIA UBOJOWA

Liczba zwierząt

Ostateczny termin Nr ref. Wymagane informacje Ubój Wywóz
składania wniosków Zwierzęta dorosłe Cielęta Zwierzęta dorosłe Cielęta
Artykuł 131 ust. 1 lit. a) 1 marca 6.2 Liczba wnioskowanych zwierząt (za cały rok)
Artykuł 131 ust. 2 lit. a) pkt (ii)
Artykuł 131 ust. 3 lit. a)
Artykuł 131 ust. 1 lit. b) pkt (i) 31 lipca 6.3 Liczba przyjętych zwierząt (za cały rok)
Artykuł 131 ust. 2 lit. b) pkt (iv)
Artykuł 131 ust. 3 lit. b) pkt (i)
Artykuł 131 ust. 1 lit. b) pkt (ii) 31 lipca 6.4 Liczba zwierząt nieprzyjętych z uwagi na zastosowanie pułapu
Artykuł 131 ust. 2 lit. b) pkt (v)
Artykuł 131 ust. 3 lit. b) pkt (ii)

Liczba producentów

Ostateczny termin Nr ref. Wymagane informacje Ubój Wywóz
składania wniosków Zwierzęta dorosłe Cielęta Zwierzęta dorosłe Cielęta
Artykuł 131 ust. 1 lit. b) pkt (i) 31 lipca 6.5 Liczba premii przyznanych producentom
Artykuł 131 ust. 2 lit. b) pkt (iv)
Artykuł 131 ust. 3 lit. b) pkt (i)

7 KWOTA DLA KRÓW MAMEK

Ostateczny termin Nr ref. Bilans praw na początek roku Prawa scedowane na rezerwę państwową powstałą z: Prawa uzyskane z rezerwy państwowej Bilans praw na koniec roku
składania wniosków a) przeniesienia bez przekazania gospodarstwa b) niedostatecznego wykorzystania
Artykuł 106

ust. 3

31 lipca 7.2

ZAŁĄCZNIK  XIX

TABELA WYMIENIONA W ART. 131, DO ZASTOSOWANIA UST. 5 TEGO ARTYKUŁU

Do 100 % Premia ubojowa (cielęta) Do 100 % Premia za cielęta nieodstawione Do 40 % Premia ubojowa (bydło rogate z wyłączeniem cieląt) Do 100 % Premia ubojowa (bydło rogate z wyłączeniem cieląt) Do 75 % Premia specjalna
Odnośnik w rozporządzeniu (WE) nr 1782/2003 Art. 68 ust. 1 Art. 68 ust. 2 lit. a) ppkt i) Art. 68 ust. 2 lit. a) ppkt ii) Art. 68 ust. 2 lit. b) ppkt i) Art. 68 ust. 2 lit. b) ppkt ii)
Kwota faktycznie wypłacona w EUR (po zastosowaniu redukcji opisanej w art. 139)

ZAŁĄCZNIK  XX 119

MINIMALNA POWIERZCHNIA ZAKWALIFIKOWANEGO OBSZARU NA GOSPODARSTWO W RAMACH SYSTEMU JEDNOLITEJ PŁATNOŚCI OBSZAROWEJ

Nowe państwa członkowskie Minimalna powierzchnia obszaru zakwalifikowanego na jedno gospodarstwo (ha)
Bułgaria 1

Z tym, że gospodarstwa, które mają co najmniej 0,5 ha upraw stałych mogą wnioskować o płatności

Cypr 0,3
Republika Czeska 1
Estonia 1
Węgry 1

Z tym, że gospodarstwa, które mają ponad 0,3 ha sadów lub winnic, mogą wnioskować o płatności

Łotwa 1
Litwa 1
Polska 1
Rumunia 1
Słowacja 1

ZAŁĄCZNIK  XXI 120

AREAŁY ROLNE OBJĘTE SYSTEMEM JEDNOLITEJ PŁATNOŚCI OBSZAROWEJ

Nowe państwa członkowskie Powierzchnia użytków rolnych objęta systemem jednolitej płatności obszarowej określonym w art. 143b ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 (tysiące ha)
Bułgaria 3.805
Cypr 140
Republika Czeska 3.469
Estonia 800
Węgry 4.829
Łotwa 1.475
Litwa 2.574
Polska 14.337
Rumunia 8.716
Słowacja 1.880

ZAŁĄCZNIK  XXII

SUROWCE WYMIENIONE W ART. 148

Kod CN Krótki opis produktów
ex 0602 90 41 Drzewostany o krótkim okresie wegetacji: cykl przerębowy 20 lat lub krótszy.
ex 0602 90 49 Drzewa, krzewy i zarośla, z których wytwarza się materiał roślinny objęty kodem CN 1211 oraz kwalifikujący się do rozdziału 14 Nomenklatury Scalonej, z wyłączeniem wszystkich gatunków wykorzystywanych do celów spożywczych dla ludzi lub zwierząt.
ex 0602 90 51 Zewnętrzne rośliny wieloletnie (np. Miscanthus sinensis) inne niż rośliny wykorzystywane do celów spożywczych dla ludzi lub zwierząt, zwłaszcza rośliny, z których wytwarza się materiał roślinny objęty kodem CN 1211, inne niż lawenda, olejek lawendowy i szałwia, oraz kwalifikujące się do rozdziału 14 Nomenklatury Scalonej.
ex 0602 90 59 Euphorbia lathyris, Sylibum marianum, Polygonum tinctorium oraz Isatis tinctoria
1211 90 95 Digitalis lanata, Secale cornutum oraz Hypericum perforatum, z wyłączeniem materiału roślinnego, który można wykorzystywać do celów spożywczych dla ludzi lub zwierząt

ZAŁĄCZNIK  XXIII 121

Produkty końcowe, które można wytwarzać z surowców podanych w art. 145:

– wszystkie produkty zakwalifikowane zgodnie z rozdziałami 25 - 99 Nomenklatury Scalonej,

– wszystkie produkty zakwalifikowane zgodnie z rozdziałem 15 Nomenklatury Scalonej i przeznaczone do użytku innego niż spożycie przez ludzi lub zwierzęta,

– produkty objęte kodem CN 2207 20 00 i przeznaczone do bezpośredniego użytku w paliwach silnikowych bądź do przetwarzania w produkcji paliw silnikowych,

– materiały opakowaniowe objęte kodami CN ex 1904 10 oraz ex 1905 90 90, pod warunkiem że uzyskano dowód na to, iż produkty zostały zastosowane w celach innych niż spożywcze zgodnie z art. 158 ust. 4 tego rozporządzenia,

– grzybnia objęta kodem CN 0602 90 10,

– szelak nieoczyszczony, żywice naturalne, gumożywice i balsamy objęte kodem CN 1301,

– soki roślinne i ekstrakty opium objęte kodem CN 1302 11 00,

– soki roślinne i ekstrakty piretrum (maruny) bądź z korzeni roślin zawierających rotenon, objęte kodem CN 1302 14 00,

– inne substancje kleiste i zagęszczacze objęte kodem CN 1302 39 00,

– wszystkie produkty rolne wymienione w art. 145 ust. 1 oraz ich produkty pochodne pozyskane w drodze bezpośredniego przetwórstwa i stosowane jako paliwa do produkcji energii,

– wszystkie produkty wymienione w załączniku XXII oraz ich produkty pochodne i przeznaczone do celów energetycznych,

Miscanthus sinensis objęte kodem CN 0602 90 51, rozdrobnione, przeznaczone do użytku jako ściółka dla koni, ściółka do przykrywania roli, dodatki podnoszące jakość kompostu i ściółki do suszenia i czyszczenia roślin oraz ten surowiec i włókna z tego surowca stosowane jako materiały budowlane.

– wszystkie produkty wymienione w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 1722/93(1), wraz z ostatnią nowelizacją w drodze rozporządzenia (WE) nr 216/2004(2), pod warunkiem że nie są pozyskiwane ze zbóż bądź ziemniaków uprawianych na gruntach odłogowanych i że nie zawierają produktów pochodnych pozyskanych ze zbóż bądź ziemniaków uprawianych na gruntach odłogowanych,

– wszystkie produkty określone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 318/2006(3), pod warunkiem że nie są uzyskiwane z buraków cukrowych uprawianych na gruntach odłogowanych i nie zawierają produktów otrzymywanych z buraków cukrowych uprawianych na gruntach odłogowanych.

______

(1) Dz. Urz. WE 159, z dnia 1.7.1993, str. 112.

(2) Dz. Urz. WE 36, z dnia 7.2.2004, str. 36.

(3) Dz.U. L 58 z 28.2.2006, str. 1.

ZAŁĄCZNIK  XXIV 122

Wspólna metoda obliczania powierzchni upraw oliwek GIS-ha

Wspólna metoda oparta jest na algorytmie(1), który określa powierzchnię upraw oliwek na podstawie pozycji kwalifikujących się drzewek oliwnych z wykorzystaniem automatycznego przetwarzania z zastosowaniem GIS (System Informacji Geograficznej).

1. DEFINICJE

Użyte w niniejszym załączniku określenia oznaczają:

a) "działka upraw oliwek": ciągła część gruntu grupującą kwalifikujące się drzewka oliwne na etapie produkcji, od których kwalifikujące się sąsiednie drzewko oliwne oddalone jest o określoną maksymalną odległość;

b) "kwalifikujące się drzewko oliwne": drzewko oliwne posadzone przed 1 maja 1998 r., lub w przypadku Cypru i Malty przed 31 grudnia 2001 r., lub drzewko oliwne zastępujące istniejące drzewko oliwne lub każde drzewko oliwne posadzone w ramach programu zatwierdzonego przez Komisję na mocy art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1638/98 i którego istnienie jest zarejestrowane w GIS.

Jednak każde zasadzone drzewo oliwne kwalifikuje się do obliczania liczby kwalifikujących się hektarów na mocy art. 44 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 (stosowanie uprawnień do płatności);

c) "kwalifikujące się pojedyncze drzewko oliwne": drzewko oliwne kwalifikujące się do produkcji niespełniające warunków koniecznych do włączenia do działki upraw oliwek;

d) "drzewko oliwne kwalifikujące się do produkcji": kwalifikujące się drzewko oliwne gatunku określanego jako domowy, żywe, posadzone na stałe, niezależnie od jego stanu, mające, w zależności od przypadku, kilka pni oddalonych od siebie o co najmniej 2 metry u podstawy.

2. ETAPY ALGORYTMU POMOCY DLA GAJÓW OLIWNYCH

Etap 1: analiza sąsiedztwa

Parametr analizy sąsiedztwa (P1) określa maksymalną odległość między kwalifikującymi się drzewkami oliwnymi, wskazując czy są pojedyncze lub czy są częścią tej samej działki upraw oliwek. P1 jest promieniem, który biegnie od kwalifikującego się drzewka oliwnego i zakreśla koło, w którym muszą znajdować się inne kwalifikujące się drzewka oliwne, aby można je było uznać za stanowiące część tego samego "obwodu upraw oliwek".

P1 wynosi 20 metrów, co odpowiada maksymalnej wartości rolniczej dla większości regionów. W pewnych regionach o uprawie ekstensywnej, określonych przez Państwo Członkowskie, gdzie średnie odległości sadzenia przekraczają 20 metrów, Państwo Członkowskie może podjąć decyzję wyznaczając P1 dwa razy dłuższy od średniej regionalnej odległości sadzenia. W tym przypadku Państwo Członkowskie zachowuje dokumenty uzasadniające stosowanie tego wyjątku.

Kwalifikujące się drzewka oliwne będące częścią gajów oliwnych, w których odległość jest większa od P1 są traktowane jako kwalifikujące się pojedyncze drzewka oliwne.

Po pierwsze stosowanie parametru P1 determinuje sąsiedztwo kwalifikujących się drzewek oliwnych. Wokół wszystkich punktów (środków ciężkości drzewek oliwnych) znajduje się bufor, stworzone w ten sposób wieloboki łączą się, a następnie oznaczenie wielkości tych wieloboków określa kwalifikujące się pojedyncze drzewka oliwne.

Etap 2: przydzielenie standardowej powierzchni kwalifikującym się pojedynczym drzewkom oliwnym

Po zastosowaniu P1 kwalifikujące się drzewka oliwne dzieli się na dwie klasy:

– kwalifikujące się drzewka oliwne stanowiące część obwodu upraw oliwek,

– kwalifikujące się pojedyncze drzewka oliwne.

Powierzchnia przydzielona dla kwalifikującego się pojedynczego drzewka oliwnego P2 wynosi 100 m2, na przykład okrąg o promieniu 5,64 m z kwalifikującym się drzewkiem oliwnym w środku.

Etap 3: stosowanie bufora wewnętrznego P3

Powierzchnia musi być przypisana do obwodu upraw oliwek i musi zostać wyznaczony wielobok, określający kształt gaju oliwnego.

Najpierw tworzy się sieć linii poprzez połączenie wszystkich kwalifikujących się drzewek oliwnych należących do grupy, w której odległość między drzewkami jest mniejsza od odległości P1.

Następnie powierzchnia określana jako "bufor wewnętrzny" jest nakładana na każdą z tych linii. Bufor wewnętrzny określa się jako serię punktów, których odległość do linii sieci jest równa lub mniejsza od wartości określanej jako "szerokość bufora wewnętrznego". Aby uniknąć tworzenia wysepek, klasyfikowanych w jednolitym gaju oliwnym jako "nieoliwkowe", szerokość bufora wewnętrznego musi być równa połowie odległości P1.

Połączenie wszystkich buforów wewnętrznych stanowi wstępne przybliżenie powierzchni, jaka ma być przydzielona grupie drzewek oliwnych, to znaczy powierzchni gaju oliwnego.

Etap 4: stosowanie bufora zewnętrznego P4

Ostateczna powierzchnia gaju oliwnego i ostateczna forma tworzącego tę powierzchnię wieloboku są określane z zastosowaniem drugiego bufora, zwanego "buforem zewnętrznym".

"Bufor zewnętrzny" jest stosowany na zewnątrz sieci linii łączących wszystkie kwalifikujące się drzewka oliwne i biegnącej wzdłuż brzegów gaju oliwnego. Bufor zewnętrzny jest serią punktów, których odległość do linii znajdującej się na skraju sieci jest równa lub mniejsza od wartości zwanej "szerokością bufora zewnętrznego". Bufor zewnętrzny jest stosowany wyłącznie do zewnętrznego brzegu każdej linii znajdującej się na skraju sieci, chociaż bufor wewnętrzny jest w dalszym ciągu stosowany do brzegu wewnętrznego.

Bufor "zewnętrzny" określa się jako połowę średniej odległości sadzenia działki upraw oliwek (δ), z progiem minimalnym 2,5 m.

Ta średnia odległość między kwalifikującymi się drzewkami oliwnymi jest obliczana z zastosowaniem następującego wzoru:

Średnia odległość sadzenia

gdzie: A = powierzchnia grupy drzewek oliwnych i N = liczba drzewek oliwnych.

Średnia odległość sadzenia będzie obliczana z zastosowaniem kolejnych iteracji:

– pierwsza średnia odległość sadzenia δ1 będzie obliczana z wykorzystaniem powierzchni (A1) otrzymanej z zastosowaniem jedynie P3 (bufor wewnętrzny),

– zatem nowa powierzchnia A2 będzie obliczana z wykorzystaniem jako bufora zewnętrznego δ2 = δ1/2,

– w ten sposób An otrzymamy, gdy różnicę między An-1 i An uważa się już za nieistotną.

Zatem P4 wynosi:

P4 = max [2,5 m; 1/2 δn]

gdzie:

Etap 5: Określenie powierzchni upraw oliwek

Etap 5a: określenie wieloboku Voronoïa

Aby otrzymać końcowy wynik, łączy się bufory wewnętrzny i zewnętrzny (P3 i P4). Wynik jest warstwą graficzną, której obwód upraw oliwek i powierzchnia upraw oliwek muszą być zarejestrowane w bazie danych GIS upraw oliwek.

Może on zostać przekształcony w wieloboki Voronoïa, które określają powierzchnię dla każdego kwalifikującego się drzewka oliwnego. Wielobok Voronoïa jest "wielobokiem, którego wnętrze składa się z wszystkich punktów płaszczyzny, które znajdują się bliżej określonego punktu sieci niż każdego innego punktu".

Etap 5b: Wyłączenie części wykraczających poza brzeg działki odniesienia

Po pierwsze, obwody upraw oliwek muszą nakładać się na brzegi działek odniesienia.

Następnie, wyłącza się części obwodów upraw oliwek wykraczające poza brzegi działki odniesienia.

Etap 5c: Włączenie wysepek o powierzchni poniżej 100 m2

Należy zastosować tolerancję z zastosowaniem progu wielkości "wysepek" (np. części działki nieobsadzone kwalifikującymi się drzewkami oliwnymi, po zastosowaniu metody), aby uniknąć tworzenia zbyt małych "wysepek". Wszystkie "wysepki" o powierzchni poniżej 100 m2 mogą zostać włączone. Uwzględnianymi "wysepkami" są:

– "wysepki wewnętrzne" (wewnątrz obwodu odniesienia wygenerowanego przez OLIAREA) wynikające z zastosowania parametrów P1 i P3,

– "wysepki zewnętrzne" (wewnątrz działki odniesienia, ale na zewnątrz działki upraw oliwek) wynikające z zastosowania P4 i przecinania się działek odniesienia z obwodami upraw oliwek.

Etap 6: Wyłączenie niekwalifikujących się drzewek oliwnych

W przypadku obecności niekwalifikujących się drzewek oliwnych na działce uprawy oliwek, powierzchnia otrzymana po przejściu etapu 5 musi zostać pomnożona przez liczbę kwalifikujących się drzewek oliwnych i podzielona przez całkowitą liczbę drzewek oliwnych działki uprawy oliwek. Obliczona w ten sposób powierzchnia stanowi powierzchnię uprawy oliwek kwalifikującą się do pomocy dla gajów oliwnych.

3. ETAPY ALGORYTMU DLA SYSTEMU JEDNOLITYCH PŁATNOŚCI

W celu określenia liczby hektarów do uwzględnienia do celów art. 43 ust. 1 i załącznika VII pkt H rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 (określenie uprawnień do płatności) stosuje się etapy 1-5 opisanego wyżej algorytmu i nie stosuje się etapu 6. Jednakże na etapie 2 nie można uwzględniać powierzchni pojedynczych drzewek oliwnych.

W tym przypadku na koniec etapu 5 Państwa Członkowskie mogą podjąć decyzję o włączeniu do powierzchni uprawy oliwek wysepek o powierzchni ponad 100 m2 gruntów rolnych, które w okresie odniesienia nie dawały prawa do płatności bezpośrednich, których wykaz znajduje się w załączniku VI rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, z wyjątkiem powierzchni zajętych przez uprawy trwałe i lasy. W przypadku takiego wyboru przepis ten stosuje się do wszystkich rolników Państwa Członkowskiego.

Państwa Członkowskie zachowują ślad tego odstępstwa i przeprowadzonych kontroli w GIS upraw oliwek.

Takie samo podejście stosują państwa członkowskie, które włączają system informacji geograficznej uprawy oliwek do systemu identyfikacji działek rolnych, o którym mowa w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, w celu obliczenia liczby kwalifikujących się hektarów na mocy art. 44 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 (stosowanie uprawnień do płatności).

4. WYKORZYSTANIE

Państwa Członkowskie wykorzystują ten algorytm w funkcjonowaniu swojego GIS upraw oliwek, dostosowując go do własnego środowiska systemowego. Wyniki każdego etapu algorytmu muszą być zarejestrowane dla każdej działki w GIS upraw oliwek.

______

(1) Metoda zwana OLIAREA opracowana przez Wspólne Centrum Badawcze Komisji Europejskiej.

ZAŁĄCZNIK  XXV 123

KLASYFIKACJA ODMIAN TYTONIU

określona w art. 171ca

I. SUSZONY OGNIOWO-RUROWO

Virginia

Virginia D i jego hybrydy

Bright

Wiślica

Virginia SCR IUN

Wiktoria

Wiecha

Wika

Wala

Wisła

Wilia

Waleria

Watra

Wanda

Weneda

Wenus

DH 16

DH 17

Winta

Weronika

II. SUSZONY POWIETRZEM NA JASNY

Burley

Badischer Burley i jego hybrydy

Maryland

Bursan

Bachus

Bożek

Boruta

Tennessee 90

Baca

Bocheński

Bonus

NC 3

Tennessee 86

Tennessee 97

Bazyl

Bms 3

III. SUSZONY POWIETRZEM NA CIEMNY

Badischer Geudertheimer, Pereg, Korso

Paraguay i jego hybrydy

Dragon Vert i jego hybrydy

Philippin

Petit Grammont (Flobecq)

Semois

Appelterre

Nijkerk

Misionero i jego hybrydy

Rio Grande i jego hybrydy

Forchheimer Havanna IIc

Nostrano del Brenta

Resistente 142

Goyano

Hybrids of Geudertheimer

Beneventano

Brasile Selvaggio i podobne odmiany

Fermented Burley

Havanna

Prezydent

Mieszko

Milenium

Małopolanin

Makar

Mega

IV. SUSZONY OGNIWO-PŁOMIENIOWO

Kentucky and hybrids

Moro di Cori

Salento

Kosmos

V. SUSZONY NA SŁOŃCU

Xanthi-Yaka

Perustitza

Samsun

Erzegovina i podobne obmiany

Myrodata Smyrnis, Trapezous and Phi I

Kaba Koulak (inny niż klasyczny)

Tsebelia

Mavra

VI. BASMAS

VII. KATERINI I PODOBNE ODMIANY

VIII. KABA KOULAK (KLASYCZNY)

Elassona

Myrodata Agrinion

Zichnomyrodata

ZAŁĄCZNIK  XXVI 124

UZNANE OBSZARY PRODUKCYJNE

określone w art. 171cc
Grupy odmian zgodne z załącznikiem I Państwo Członkowskie Obszary produkcyjne
I. Suszony ogniowo-rurowo Niemcy Szlezwik-Holsztyn, Dolna Saksonia, Bawaria, Nadrenia-Palatynat Badenia- Wirtembergia, Hesja, Saara, Brandenburgia, Meklemburgia-Pomorze, Saksonia, Saksonia-Anhalt, Turyngia
Grecja
Francja Akwitania, Midi-Pirénées, Owernia- Limousin, Szampania-Ardeny, Alzacja-Lotaryngia, Rodan-Alpy, Franche- Comté, Prowansja-Alpy-Wybrzeże Lazurowe, Region Loary, Centre, Poitou-Charente, Bretania, Langwedocja- Rousillon, Normandia, Burgundia, Nord-Pas-de-Calais, Pikardia, İle-de-France
Włochy Friuli, Veneto, Lombardia, Piemont, Toskania, Marche, Umbria, Lacjum, Abruzja, Molise, Kampania, Basilicata, Kalabria
Hiszpania Estremadura, Andaluzja, Kastylia-Leon, Kastylia-La Mancha
Portugalia Beiras, Ribatejo Oeste, Alentejo, Autonomiczny Region Azorów
Austria
II. Suszony powietrzem na jasny Belgia
Niemcy Nadrenia-Palatynat, Badenia-Wirtembergia, Hesja, Saara, Bawaria, Brandenburgia, Meklemburgia-Pomorze, Saksonia, Saksonia-Anhalt, Turyngia
Grecja
Francja Akwitania, Midi-Pirénées, Langwedocja-Rousillon, Owernia, Limousin, Poitou-Charente, Bretania, Region Loary,Centre, Rodan-Alpy, Prowansja-Alpy-Wybrzeże Lazurowe, Franche-Comté, Alzacja, Lotaryngia, Szampania- Ardeny, Pikardia, Nord-Pas-de-Calais, Górna Normandia, Dolna Normandia, Burgundia, Réunion, Île-de-France
Włochy Veneto, Lombardia, Piemont, Umbria, Emilia-Romania, Lacjum, Abruzja, Molise, Kampania, Basilicata, Sycylia, Fruli, Toskania, Marche
Hiszpania Estremadura, Andaluzja, Kastylia-Leon, Kastylia-La Mancha
Portugalia Beira, Ribatejo Oeste, Entre Douro e Minho, Trás-os-Montes, Autonomiczny Region Azorów
Austria
III. Suszony powietrzem na ciemny Belgia
Niemcy Nadrenia-Palatynat, Badenia-Wirtembergia, Hesja, Saara, Bawaria, Brandenburgia, Meklemburgia-Pomorze, Saksonia, Saksonia-Anhalt, Turyngia
Francja Akwitania, Midi-Pirénées, Langwedocja-Rousillon, Owernia, Limousin, Poitou-Charente, Bretania, Region Loary, Centre, Rodan-Alpy, Prowansja-Alpy- Wybrzeże Lazurowe, Franche-Comté, Alzacja-Lotaryngia, Szampania-Ardeny, Pikardia, Nord-Pas-de-Calais, Górna Normandia, Dolna Normandia, Burgundia, Réunion
Włochy Fruli, Trydent, Veneto, Toskania, Lacjum, Molise, Kampania, Sycylia
Hiszpania Extremadura, Andaluzja, Kastylia-Leon, Kastylia-La Mancha, Walencja (Wspólnota Autonomiczna), Nawarra, Rioja, Katalonia, Madryd, Galicia, Asturia, Kantabria, obszar Compezo w Kraju Basków, La Palma (Wyspy Kanaryjskie).
Austria
IV. Suszony ogniowo-płomieniowo Włochy Veneto, Toskania, Umbria, Lacjum, Kampania, Marche
Hiszpania Estremadura, Andaluzja
V. Suszony na słońcu Grecja
Włochy Lacjum, Abruzja, Molise, Kampania, Basilicata, Sycylia
VI. Basmas Grecja
VII. Katerini i podobne odmiany Włochy Grecja
Lacjum, Abruzja, Kampania, Basilicata
VIII. Kaba Koulak klasyczny, Grecja
Elassona, Myrodata Agrinion,

Zichnomyrodata

ZAŁĄCZNIK  XXVII 125

MINIMALNE WYMOGI JAKOŚCI

określone w art. 171cg

Tytoń kwalifikujący się do pomocy określonej w art. 171ci musi być rzetelnej, uczciwej i handlowej jakości uwzględniającej typowe cechy danej odmiany, a także nie może zawierać żadnego z następujących składników:

a) kawałków liści;

b) liści bardzo zniszczonych przez grad;

c) liści ze znacznymi uszkodzeniami na ponad jednej trzeciej powierzchni;

d) liści zaatakowanych chorobami lub przez owady na ponad 25 % powierzchni;

e) liści ze śladami pestycydów;

f) liści niedojrzałych bądź wyraźnie zielonych;

g) liści uszkodzonych przez mróz;

h) liści zaatakowanych przez pleśń lub zgniliznę;

i) liści z niewysuszonymi żyłami, wilgotnymi lub zaatakowanymi przez zgniliznę lub z mięsistymi czy też wystającymi łodygami;

j) liści z odrostów lub pędów bocznych;

k) liści o nienaturalnym dla danej odmiany zapachu;

l) liści z przylegającą glebą;

m) liści o zawartości wilgoci przekraczającej granice tolerancji ustanowione w załączniku XXVIII.

ZAŁĄCZNIK  XXVIII 126

ZAWARTOŚĆ WILGOCI

o której mowa w art. 171cj
Grupa odmian Zawartość wilgoci (%) Granice tolerancji (%)
I. Suszony ogniowo-rurowo 16 4
II. Suszony powietrzem na jasny

Niemcy, Francja, Belgia,

Austria, Portugalia -

Autonomiczny Region Azorów

22 4
Pozostałe państwa członkowskie

i inne uznawane obszary

produkcyjne w Portugalii

20 6
III. Suszony powietrzem na ciemny

Belgia, Niemcy, Francja,

Austria

26 4
Inne państwa członkowskie 22 6
IV. Suszony ogniowo-płomieniowo 22 4
V. Suszony na słońcu 16 4
VI. Basmas 16 4
VII. Katerini 16 4
VIII. Kaba Koulak (klasyczny)

Elassona, Myrodata Agrinion,

Zichnomyrodata

16 4

ZAŁĄCZNIK  XXIX 127

WSPÓLNOTOWE METODY OZNACZANIA ZAWARTOŚCI WILGOCI W SUROWCU TYTONIOWYM

określone w art. 171cj

I. METODY, JAKIE NALEŻY STOSOWAĆ

A. Metoda Baudessona

1. Aparatura

Piec suszący Beaudessona typu E M 1 0:

Elektryczna suszarka na ciepłe powietrze, w której powietrze przechodzi nad suszoną próbką poprzez wymuszoną konwekcję za pomocą specjalnego wentylatora. Zawartość wilgoci jest określana poprzez ważenie przed i po suszeniu, przy czym waga jest skalowana w taki sposób, aby odczyt dla 10 g próbki odpowiadał wprost zawartości wilgoci wyrażonej w %.

2. Procedura

Próbka o masie 10 g jest ważona na szalce z perforowaną podstawą i następnie umieszczana w kolumnie suszącej, gdzie podtrzymywana jest przez spiralny pierścień. Piec włączany jest na pięć minut, w którym to czasie ciepłe powietrze suszy próbkę w temperaturze około 100 °C.

Po upłynięciu pięciu minut, proces zatrzymywany jest przez automatyczny regulator czasowy. Temperatura powietrza na koniec procesu suszenia odczytywana jest z wbudowanego termometru. Próbka jest ważona, a jej zawartość wilgoci jest bezpośrednio odczytywana i poprawiana w razie konieczności poprzez dodanie lub odjęcie dziesiątej części procenta, stosownie do odczytu temperatury, z wykorzystaniem skali w aparaturze.

B. Metoda Brabendera

1. Aparatura

Piec Brabendera

Elektryczna suszarka składająca się z cylindrycznej komory termostatycznej, wentylowanej przez wymuszoną konwekcję, w której jednocześnie umieszcza się 10 metalowych szal, a na każdej z nich znajduje się 10 g tytoniu. Szalki umieszczane są na stoliku, który jest obracany za pośrednictwem centralnego pokrętła do dziesięciu różnych pozycji, umożliwiających każdej z szalek umieszczenie po wysuszeniu w pozycji pozwalającej na zważenie w obrębie aparatu: system dźwigni umieszcza po kolei każdą z szalek na ramieniu wbudowanej wagi, bez konieczności wyciągania próbek z komory. Waga zaopatrzona jest w optyczną skalę do odczytu i podaje bezpośredni odczyt dla zawartości wilgoci.

Aparat wyposażony jest w drugą wagę, używaną wyłącznie do ważenia ilości wstępnych.

2. Procedura

Termostat ustawiany jest na 110 °C.

Komora jest wstępnie nagrzewana: minimalny czas wynosi 15 minut.

Rozważana jest ilość 10 próbek po 10 g każda.

Piec jest napełniany.

Próbki są suszone przez 50 minut.

Odczytywane są wartości wag dla zawartości wilgoci brutto.

C. Inne metody

Państwa Członkowskie mogą korzystać z innych metod pomiarowych, w szczególności w oparciu o określenie oporności elektrycznej bądź właściwości dielektrycznych danej partii, pod warunkiem, że wyniki są skalowane na podstawie badania reprezentatywnej próbki z wykorzystaniem jednej z metod określonych w A i B.

II. POBIERANIE PRÓBEK

Poniżej przedstawiono procedurę, według której należy pobierać próbki tytoniu w liściach do określenia zawartości wilgoci z wykorzystaniem jednej z metod określonych w pkt IA i B:

1) Dobór próbek

Wybrać z każdej beli pewną ilość liści proporcjonalną do jej masy. Ilość wybranych liści powinna być wystarczająca, by być w pełni reprezentatywną dla całej beli.

Próbka musi zawierać równe ilości liści z zewnętrznej części beli, liści ze środkowej części beli oraz liści z miejsca pośredniego.

2) Homogenizacja

Wszystkie wybrane liście są mieszane razem w plastikowej torbie, a kilka kilogramów należy pociąć (szerokość cięcia 0,4-2 mm).

3) Pobieranie podpróbek

Po pocięciu liście zostają dokładnie wymieszane, a następnie zostaje pobrana reprezentatywna próbka.

4) Pomiar

Pomiar musi zostać przeprowadzony na całości zredukowanej próbki, przy czym należy podjąć środki zapobiegawcze zapewniające, że:

– nie występują zmiany w zawartości wilgoci (hermetyczna i wodoszczelna torba lub pojemnik),

– homogeniczność próbki nie jest zaburzona przez osiadanie odpadów.

III. POZIOMY I CZĘSTOTLIWOŚĆ POBIERANIA PRÓBEK ORAZ METODA OBLICZANIA ZMODYFIKOWANEJ MASY

ilość próbek pobieranych do oznaczenia zawartości wilgoci surowca tytoniowego musi wynosić co najmniej trzy dla dostawy każdej grupy odmian. Producenci i pierwsi przetwórcy mogą wymagać zwiększenia ilości próbek przy dostawie,

masa tytoniu dostarczanego dla każdej grupy odmian w ciągu tego samego dnia ma zostać zmodyfikowana w zależności od średniej zawartości zmierzonej wilgoci. Jeśli średnia zawartość wilgoci jest mniejsza niż jeden punkt ponad lub poniżej referencyjnej zawartości wilgoci, masa tytoniu, która kwalifikuje się do pomocy nie jest modyfikowana,

masa zmodyfikowana to: całkowita masa netto tytoniu dostarczonego dla grupy odmian w ciągu tego samego

dnia × (100 - średnia zawartość wilgoci)/(100 - referencyjna zawartość wilgoci dla danej odmiany). Średnia zawartość wilgoci musi być liczbą całkowitą otrzymaną przez zaokrąglenie w dół dla wartości dziesiętnych między 0,01 a 0,49 oraz w górę - dla wartości dziesiętnych między 0,50 a 0,99.

ZAŁĄCZNIK  XXX 128

WYKUP KWOT DLA ZBIORÓW W LATACH 2002 I 2003

określony w art. 171cp
Producenci z kwotą produkcyjną poniżej 10 ton
Grupy odmian Rok
1 2 3 4 5
Grupa I - kwoty 25 % 25 % 25 % 15 % 10 %
Grupa II - kwoty 25 % 25 % 25 % 15 % 10 %
Grupa III - kwoty
- zbiór w 2002 r. 40 % 40 % 25 % 25 % 20 %
- zbiór w 2003 r. 75 % 75 % 50 % 25 % 25 %
Grupa IV - kwoty 25 % 25 % 25 % 15 % 10 %
Grupa V - kwoty 100 % 100 % 75 % 50 % 50 %
Grupa VI - kwoty 25 % 25 % 25 % 15 % 10 %
Grupa VII - kwoty 25 % 25 % 25 % 15 % 10 %
Grupa VIII - kwoty 25 % 25 % 25 % 15 % 10 %
Producenci z kwotą produkcyjną od 10 do 40 ton
Grupy odmian Rok
1 2 3 4 5
Grupa I - kwoty 25 % 25 % 20 % 10 % 10 %
Grupa II - kwoty 25 % 25 % 20 % 10 % 10 %
Grupa III - kwoty
- zbiór w 2002 r. 35 % 35 % 20 % 20 % 20 %
- zbiór w 2003 r. 75 % 50 % 40 % 20 % 20 %
Grupa IV - kwoty 25 % 25 % 20 % 10 % 10 %
Grupa V - kwoty 90 % 90 % 50 % 50 % 50 %
Grupa VI - kwoty 25 % 25 % 20 % 10 % 10 %
Grupa VII - kwoty 25 % 25 % 20 % 10 % 10 %
Grupa VIII - kwoty 25 % 25 % 20 % 10 % 10 %
Producenci z kwotą produkcyjną od 40 ton wzwyż
Grupy odmian Rok
1re 2e 3e 4e 5e
Grupa I - kwoty 20 % 20 % 20 % 10 % 10 %
Grupa II - kwoty 20 % 20 % 20 % 10 % 10 %
Grupa III - kwoty
- zbiór w 2002 r. 30 % 30 % 20 % 15 % 15 %
- zbiór w 2003 r. 65 % 65 % 20 % 20 % 20 %
Grupa IV - kwoty 20 % 20 % 20 % 10 % 10 %
Grupa V - kwoty 75 % 75 % 40 % 40 % 40 %
Grupa VI - kwoty 20 % 20 % 20 % 10 % 10 %
Grupa VII - kwoty 20 % 20 % 20 % 10 % 10 %
Grupa VIII - kwoty 20 % 20 % 20 % 10 % 10 %
1 Tytuł zmieniony przez sprostowanie z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.168.50).
2 Art. 1 lit. h) skreślona przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.
3 Art. 1 ust. 1 lit. q) dodana przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2182/2005 z dnia 22 grudnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.347.31) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.
4 Art. 1 ust. 1 lit. r) dodana przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2182/2005 z dnia 22 grudnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.347.31) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.
5 Art. 1 ust. 1 lit. s) dodana przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2182/2005 z dnia 22 grudnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.347.31) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.
6 Art. 1 ust. 1 lit. t) dodana przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1548/2007 z dnia 20 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.337.71) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.
7 Art. 2 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1548/2007 z dnia 20 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.337.71) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.

8 Art. 2 ust. 2:

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1548/2007 z dnia 20 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.337.71) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.

9 Art. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1250/2006 z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.
10 Art. 3 ust. 1 lit. b)a dodana przez art. 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia nr 270/2007 z dnia 13 marca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.75.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.
11 Art. 3 ust. 1 lit. c) zmieniona przez art. 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia nr 270/2007 z dnia 13 marca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.75.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.
12 Art. 3 ust. 1 lit. d) zmieniona przez art. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia nr 270/2007 z dnia 13 marca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.75.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.
13 Art. 3 ust. 1 lit. e) ppkt v) dodany przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 1548/2007 z dnia 20 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.337.71) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.
14 Art. 4:

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 270/2007 z dnia 13 marca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.75.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 993/2007 z dnia 27 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.222.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.

15 Art. 10 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 794/2005 z dnia 26 maja 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.134.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 maja 2005 r.
16 Art. 12:

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1679/2006 z dnia 14 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.314.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.

17 Art. 14 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1250/2006 z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.
18 Art. 14 ust. 2 skreślony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1679/2006 z dnia 14 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.314.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.
19 Art. 15 zmieniony przez art. 2 rozporządzenia nr 263/2006 z dnia 15 lutego 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.46.24) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 lutego 2006 r. Zmieniony przepis stosuje się do wniosków o pomoc odnoszących się do roku 2006 i następnych lat.
20 Art. 21 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2182/2005 z dnia 22 grudnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.347.31) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.
21 Art. 21 ust. 3 skreślony przez art. 2 rozporządzenia nr 1044/2005 z dnia 4 lipca 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.172.76) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 sierpnia 2005 r.
22 Rozdział 8 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 270/2007z dnia 13 marca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.75.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007r., z tym że sekcje 3, 4, 5, 6 i 9 stosuje się w zmienionym brzmieniu od dnia 1 stycznia 2008 r.
23 Z dniem 9 grudnia 2009 r. od stosowania art. 32 ust. 2 wprowadzono odstępstwo zgodnie z art. 97 rozporządzenia nr 1121/2009 z dnia 29 października 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.316.27).
24 Art. 32 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 993/2007 z dnia 27 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.222.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.
25 Art. 33 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 993/2007 z dnia 27 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.222.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.
26 Art. 37 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. a) rozporządzenia nr 993/2007 z dnia 27 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.222.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.
27 Art. 37 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia nr 993/2007 z dnia 27 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.222.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.
28 Art. 37 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. c) rozporządzenia nr 993/2007 z dnia 27 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.222.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.
29 Art. 37 ust. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. d) rozporządzenia nr 993/2007 z dnia 27 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.222.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.
30 Art. 39 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 993/2007 z dnia 27 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.222.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.
31 Art. 41-44 zostały pominięte na skutek zmiany rozdziału 8 przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 270/2007 z dnia 13 marca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.75.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.
32 Rozdział 9 skreślony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.
33 Art. 49a dodany przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2182/2005 z dnia 22 grudnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.347.31) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2005 r.
34 Art. 50 zmieniony przez art 3 pkt 1 rozporządzenia nr 1124/2008 z dnia 12 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.303.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2009 r.
35 Art. 56 ust. 1 lit. b) zmieniona przez art 3 pkt 2 rozporządzenia nr 1124/2008 z dnia 12 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.303.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2009 r.
36 Art. 61 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 270/2007 z dnia 13 marca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.75.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.
37 Art. 62 zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 1250/2006 z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.
38 Art. 64 zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 1250/2006 z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.
39 Art. 69:

- zmieniony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 1250/2006 z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 270/2007 z dnia 13 marca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.75.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.

40 Art. 76 zmieniony przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 1250/2006 z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.
41 Art. 84 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 9 lit. a) rozporządzenia nr 1250/2006 z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.
42 Art. 84 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 9 lit. b) rozporządzenia nr 1250/2006 z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.
43 Art. 86 skreślony przez art. 2 rozporządzenia nr 1044/2005 z dnia 4 lipca 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.172.76) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 sierpnia 2005 r.
44 Sekcja 2 skreślona przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.
45 Art. 106 zmieniony przez art. 1 pkt 10 rozporządzenia nr 1250/2006 z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.
46 Art. 106 ust. 2 zmieniony przez art. 2 pkt 1 rozporządzenia nr 1679/2006 z dnia 14 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.314.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 listopada 2006 r.
47 Art. 117 skreślony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.
48 Podsekcja 2 skreślona przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.
49 Sekcja 6 skreślona przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.
50 Art. 126 zmieniony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.dotyczących lat gospodarczych rozpoczynających się z dniem 1 stycznia 2006 r.
51 Art. 127 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.
52 Art. 128 skreślony przez art. 2 rozporządzenia nr 1044/2005 z dnia 4 lipca 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.172.76) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 sierpnia 2005 r.
53 Art. 130 zmieniony przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.
54 Art. 131 ust. 1 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 11 lit. a) rozporządzenia nr 1250/2006 z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.
55 Art. 131 ust. 2 lit. a):

- zmieniona przez art. 1 pkt 11 lit. b) rozporządzenia nr 1250/2006 z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.

- zmieniona przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1679/2006 z dnia 14 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.314.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 listopada 2006 r.

56 Art. 131 ust. 3 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 11 lit. c) rozporządzenia nr 1250/2006 z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.
57 Art. 131 ust. 4 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 11 lit. d) rozporządzenia nr 1250/2006 z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.
58 Art. 131 ust. 6 skreślony przez art. 1 pkt 10 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.
59 Art. 133 skreślony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.
60 Tytuł rozdziału 14 zmieniony przez sprostowanie z dnia 12 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.349.59).
61 Art. 134 zmieniony przez sprostowanie z dnia 12 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.349.59).
62 Art. 135 zmieniony przez sprostowanie z dnia 12 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.349.59).
63 Art. 136:

- zmieniony przez sprostowanie z dnia 12 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.349.59).

- zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 270/2007 z dnia 13 marca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.75.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 1 rozporządzenia nr 381/2007 z dnia 4 kwietnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.95.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 993/2007 z dnia 27 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.222.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.

- skreślony przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.

64 Art. 137:

- zmieniony przez sprostowanie z dnia 12 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.349.59).

- skreślony przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.

65 Art. 138:

- zmieniony przez sprostowanie z dnia 12 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.349.59).

- skreślony przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.

66 Tytuł rozdziału 15 zmieniony przez sprostowanie z dnia 12 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.349.59).
67 Art. 139 zmieniony przez sprostowanie z dnia 12 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.349.59).
68 Art. 139a dodany przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 1548/2007 z dnia 20 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.337.71) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.
69 Art. 140 zmieniony przez sprostowanie z dnia 12 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.349.59).
70 Art. 140 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 12 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.
71 Art. 141 zmieniony przez sprostowanie z dnia 12 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.349.59).
72 Art. 142 zmieniony przez sprostowanie z dnia 12 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.349.59).
73 Rozdział 15a dodany przez art. 1 pkt 17 rozporządzenia nr 660/2006z dnia 27 kwietnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.116.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 kwietnia 2006 r. Zmieniony przepis stosuje się do wniosków o przyznanie pomocy dotyczących lat gospodarczych rozpoczynających się z dniem 1 stycznia 2006 r.
74 Art. 143 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 13 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.
75 Art. 143 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 18 rozporządzenia nr 660/2006 z dnia 27 kwietnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.116.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 kwietnia 2006 r. Zmieniony przepis stosuje się do wniosków o przyznanie pomocy dotyczących lat gospodarczych rozpoczynających się z dniem 1 stycznia 2006 r.
76 Art. 143 ust. 2 lit. a) zmieniona przez art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 381/2007 z dnia 4 kwietnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.95.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.
77 Art. 144 lit. c) zmieniona przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 993/2007 z dnia 27 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.222.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.
78 Art. 145 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 14 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.
79 Art. 146 zmieniony przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 993/2007 z dnia 27 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.222.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.
80 Art. 146 ust. 1 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 15 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.
81 Art. 147 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 10 lit. a) rozporządzenia nr 993/2007 z dnia 27 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.222.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.
82 Art. 147 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 10 lit. b) rozporządzenia nr 993/2007 z dnia 27 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.222.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.
83 Art. 147 ust. 5 skreślony przez art. 1 pkt 16 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.
84 Art. 149 skreślony przez art. 1 pkt 17 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.
85 Art. 155 ust. 1 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 993/2007 z dnia 27 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.222.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.
86 Art. 157 ust. 1 skreślony przez art. 1 pkt 12 rozporządzenia nr 993/2007 z dnia 27 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.222.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.
87 Art. 158 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 13 rozporządzenia nr 993/2007 z dnia 27 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.222.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.
88 Art. 158 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 18 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.
89 Art. 159 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 19 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.

- zmieniony przez art. 97 rozporządzenia nr 1121/2009 z dnia 29 października 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.316.27) wprowadzającego odstępstwo od jego stosowania z dniem 9 grudnia 2009 r.

90 Art. 159 ust. 2 lit. b) skreślona przez art. 1 pkt 14 lit. b) rozporządzenia nr 993/2007 z dnia 27 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.222.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.
91 Sekcja 8 zmieniona przez art. 1 pkt 15 rozporządzenia nr 993/2007z dnia 27 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.222.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.
92 Art. 161 pominięty przez na skutek zmiany wynikającej z art. 1 pkt 15 rozporządzenia nr 993/2007 z dnia 27 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.222.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.
93 Art. 162 pominięty przez na skutek zmiany wynikającej z art. 1 pkt 15 rozporządzenia nr 993/2007 z dnia 27 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.222.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.
94 Art. 169 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 12 lit. a) rozporządzenia nr 1250/2006 z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.
95 Art. 169 lit. c)-e) skreślone przez art. 1 pkt 12 lit. b) rozporządzenia nr 1250/2006 z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.
96 Rozdział 17a:

-dodany przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 2182/2005z dnia 22 grudnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.347.31) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1117/2008 z dnia 11 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.301.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2009 r.

97 Rozdział 17b dodany przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 2182/2005z dnia 22 grudnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.347.31) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.
98 Art. 171bb ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 270/2007 z dnia 13 marca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.75.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.
99 Art. 171bd skreślony przez art. 1 pkt 14 rozporządzenia nr 1250/2006 z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.
100 Rozdział 17c dodany przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 2182/2005z dnia 22 grudnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.347.31) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.
101 Art. 171cm ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 19 rozporządzenia nr 660/2006 z dnia 27 kwietnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.116.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 kwietnia 2006 r. Zmieniony przepis stosuje się do wniosków o przyznanie pomocy dotyczących lat gospodarczych rozpoczynających się z dniem 1 stycznia 2006 r.
102 Rozdział 17D dodany przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 1548/2007z dnia 20 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.337.71) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2008 r.
103 Art. 172 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 20 rozporządzenia nr 660/2006 z dnia 27 kwietnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.116.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 kwietnia 2006 r. Zmieniony przepis stosuje się do wniosków o przyznanie pomocy dotyczących lat gospodarczych rozpoczynających się z dniem 1 stycznia 2006 r.
104 Art. 172 ust. 3a dodany przez art. 1 pkt 8 lit. a) rozporządzenia nr 2182/2005 z dnia 22 grudnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.347.31) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.
105 Art. 172 ust. 3b dodany przez art. 1 pkt 8 lit. a) rozporządzenia nr 2182/2005 z dnia 22 grudnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.347.31) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.
106 Art. 172 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 8 lit. b) rozporządzenia nr 2182/2005 z dnia 22 grudnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.347.31) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.
107 Załącznik III:

-zmieniony przez art. 1 pkt 15 rozporządzenia nr 1250/2006z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 270/2007z dnia 13 marca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.75.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.

108 Załącznik IV zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 1679/2006z dnia 14 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.314.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 2006 r.
109 Załącznik V skreślony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 681/2005z dnia 29 kwietnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.110.21) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2005 r.
110 Załącznik VI:

-zmieniony przez art. 1 pkt 16 rozporządzenia nr 1250/2006z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 1679/2006z dnia 14 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.314.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 listopada 2006 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 pkt 10 rozporządzenia nr 270/2007z dnia 13 marca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.75.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

111 Załącznik IX:

- zmieniony przez art. 1 pkt 21 rozporządzenia nr 660/2006z dnia 27 kwietnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.116.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 kwietnia 2006 r. Zmieniony przepis stosuje się do wniosków o przyznanie pomocy dotyczących lat gospodarczych rozpoczynających się z dniem 1 stycznia 2006 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 17 rozporządzenia nr 1250/2006z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 270/2007z dnia 13 marca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.75.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.

112 Załącznik X zmieniony przez art. 1 pkt 22 rozporządzenia nr 660/2006z dnia 27 kwietnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.116.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 kwietnia 2006 r. Zmieniony przepis stosuje się do wniosków o przyznanie pomocy dotyczących lat gospodarczych rozpoczynających się z dniem 1 stycznia 2006 r.
113 Załącznik XI:

-zmieniony przez art. 1 pkt 18 rozporządzenia nr 1250/2006z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 3 rozporządzenia nr 1679/2006z dnia 14 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.314.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 listopada 2006 r.

114 Załącznik XII:

-zmieniony przez art. 1 pkt 18 rozporządzenia nr 1250/2006z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 4 rozporządzenia nr 1679/2006z dnia 14 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.314.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 listopada 2006 r.

115 Załącznik XIV skreślony przez art. 1 pkt 19 rozporządzenia nr 1250/2006z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.
116 Załącznik XV zmieniony przez sprostowanie z dnia 8 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.34.51).
117 Załącznik XVI:

-zmieniony przez sprostowanie z dnia 8 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.34.51).

- zmieniony przez art. 1 pkt 20 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.

118 ZałącznikXVIII:

-zmieniony przez art. 1 pkt 20 rozporządzenia nr 1250/2006z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 5 rozporządzenia nr 1679/2006z dnia 14 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.314.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 listopada 2006 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 21 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.

119 Załącznik XX zmieniony przez art. 1 pkt 16 rozporządzenia nr 993/2007z dnia 27 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.222.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.
120 Załącznik XXI:

-zmieniony przez art. 1 pkt 23 rozporządzenia nr 660/2006z dnia 27 kwietnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.116.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 kwietnia 2006 r. Zmieniony przepis stosuje się do wniosków o przyznanie pomocy dotyczących lat gospodarczych rozpoczynających się z dniem 1 stycznia 2006 r. Jednakże liczbę dla Polski i liczbę dla Słowacji stosuje się do wniosków o przyznanie pomocy dotyczących lat gospodarczych rozpoczynających się z dniem 1 stycznia 2005 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 16 rozporządzenia nr 993/2007z dnia 27 sierpnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.222.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 22 rozporządzenia nr 316/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.100.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2009 r.

121 Załącznik XXIII:

- zmieniony przez sprostowanie z dnia 8 marca 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.61.51),

- zmieniony przez sprostowanie z dnia 3 grudnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.317.36).

- zmieniony przez art. 1 pkt 24 rozporządzenia nr 660/2006z dnia 27 kwietnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.116.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 kwietnia 2006 r. Zmieniony przepis stosuje się do wniosków o przyznanie pomocy dotyczących lat gospodarczych rozpoczynających się z dniem 1 stycznia 2006 r.

122 Załącznik XXIV:

-dodany przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 2182/2005z dnia 22 grudnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.347.31) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 3 rozporządzenia nr 381/2007z dnia 4 kwietnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.95.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.

123 Załącznik XXV:

- dodany przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 2182/2005z dnia 22 grudnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.347.31) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 25 rozporządzenia nr 660/2006z dnia 27 kwietnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.116.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 kwietnia 2006 r. Zmieniony przepis stosuje się do wniosków o przyznanie pomocy dotyczących lat gospodarczych rozpoczynających się z dniem 1 stycznia 2006 r.

124 Załącznik XXVI dodany przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 2182/2005z dnia 22 grudnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.347.31) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.
125 Załącznik XXVII dodanyprzez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 2182/2005z dnia 22 grudnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.347.31) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.
126 Załącznik XXVIII:

- dodanyprzez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 2182/2005z dnia 22 grudnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.347.31) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 21 rozporządzenia nr 1250/2006z dnia 18 sierpnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.227.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2006 r.

127 Załącznik XXIX dodanyprzez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 2182/2005z dnia 22 grudnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.347.31) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.
128 Załącznik XXX dodanyprzez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 2182/2005z dnia 22 grudnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.347.31) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.

Zmiany w prawie

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Tabletka "dzień po" bez recepty - Sejm uchwalił nowelizację

Bez recepty dostępny będzie jeden z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - zakłada uchwalona w czwartek nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tabletka będzie dostępna bez recepty ma być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 22.02.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.2004.345.1

Rodzaj: Rozporządzenie
Tytuł: Rozporządzenie 1973/2004 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 w odniesieniu do systemów wsparcia przewidzianych w tytułach IV i IVa tego rozporządzenia oraz wykorzystania odłogowanych gruntów do produkcji surowców
Data aktu: 29/10/2004
Data ogłoszenia: 20/11/2004
Data wejścia w życie: 27/11/2004, 01/01/2005