Rozporządzenie 445/2002 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1257/1999 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich ze środków Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR)

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 445/2002

z dnia 26 lutego 2002 r.

ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1257/1999 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich ze środków Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1257/1999 z dnia 17 maja 1999 r. dotyczące wsparcia rozwoju obszarów wiejskich ze środków Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR), zmieniające i uchylające niektóre rozporządzenia⁽¹⁾, w szczególności jego art. 34, 45 i 50,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1750/1999 z dnia 23 czerwca 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1257/1999 dotyczącego wsparcia rozwoju obszarów wiejskich ze środków Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR)⁽²⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1763/2001⁽³⁾ było ostatnio wielokrotnie w istotny sposób zmieniane; ponadto doświadczenie uzyskane podczas dwóch pierwszych lat programowania pokazuje, że są potrzebne dalsze wyjaśnienia, w szczególności dotyczące procedur zmiany dokumentów programowych oraz ogólne indykatywne zestawienie finansowe. Mając na względzie przejrzystość i racjonalność, rozporządzenie (WE) nr 1750/1999 powinno zostać gruntownie przekształcone.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1257/1999 wprowadziło jednolite ramy prawne wsparcia rozwoju obszarów wiejskich ze środków EFOGR, w szczególności w jego tytule II wymienia się kwalifikowane środki wsparcia, ich cele oraz kryteria kwalifikacyjne; wspomniane ramy prawne mają zastosowanie do wspierania rozwoju obszarów wiejskich w całej Wspólnocie.

(3) w celu uzupełnienia wspomnianych ram prawnych należy przyjąć szczegółowe zasady, uwzględniając doświadczenia uzyskane podczas wdrażania instrumentów na podstawie różnych rozporządzeń Rady, uchylonych przez art. 55 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999; zasady te powinny być zgodne z zasadą pomocniczości i proporcjonalności, a zatem powinny ograniczać się do tego, co jest niezbędne do osiągnięcia założonych celów.

(4) Pod względem kryteriów kwalifikacji rozporządzenie (WE) nr 1257/1999 ustanawia trzy podstawowe warunki odnośnie do wspierania inwestycji w gospodarstwach rolnych i w zakładach przetwórstwa, a także wspierania młodych rolników. Termin, w którym te warunki muszą zostać spełnione, należy określić, włączając w przypadku pomocy inwestycyjnej określenie warunków dotyczących demonstracji ekonomicznej rentowności gospodarstwa rolnego, na podstawie stosownej oceny perspektyw tego gospodarstwa. Dla gospodarstw na obszarach wiejskich dotkniętych poważnymi problemami strukturalnymi spełnienie tych warunków może okazać się bardzo trudne. W przypadku małych inwestycji Państwa Członkowskie powinny przyznać gospodarstwom okres karencji, w którym spełnią one te warunki.

(5) W odniesieniu do inwestycji w gospodarstwach rolnych i w zakładach przetwórczych wsparcie wspólnotowe jest uwarunkowane znalezieniem zwykłych rynkowych możliwości zbytu dla danych produktów. Należy ustanowić szczegółowe zasady oceny tych możliwości zbytu.

(6) Wspieranie kształcenia zawodowego nie powinno obejmować kształcenia rolniczego i leśniczego prowadzonego w zwykłym trybie.

(7) W odniesieniu do warunków dotyczących pomocy dla przejścia na wcześniejszą emeryturę należy rozwiązać określone problemy związane z przekazywaniem gospodarstwa przez kilku przekazujących oraz z przekazywaniem gospodarstwa przez dzierżawcę rolnego.

(8) Na obszarach mniej uprzywilejowanych dodatki wyrównawcze do gruntów użytkowanych wspólnie przez kilku rolników powinny być wypłacone każdemu rolnikowi użytkującemu te grunty proporcjonalnie do zakresu jego praw do użytkowania.

(9) Artykuł 16 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 przewiduje, że rolnicy mogą otrzymać pomoc mającą na celu zrównoważenie dodatkowych kosztów oraz utratę dochodu, jeśli posiadają oni gospodarstwa na obszarach o ograniczeniach środowiskowych na skutek stosowania ograniczeń na podstawie przepisów prawa wspólnotowego mających na celu ochronę środowiska naturalnego. Dyrektywa Rady 91/676/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. dotycząca ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego⁽⁴⁾ ma na celu ograniczenie istniejącego zanieczyszczenia wód przez azotany pochodzenia rolniczego i zapobieganie jego rozprzestrzenianiu się. Zgodnie z zasadą "zanieczyszczający płaci" zawartą w art. 174 ust. 2 Traktatu nie należy wyrównywać kosztów i utraty dochodu wynikających ze stosowania ograniczeń przewidzianych niniejszą dyrektywą, należy wykluczyć je z zakresu stosowania art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999.

(10) W odniesieniu do wsparcia agrośrodowiskowego minimalne warunki, które rolnicy muszą spełnić w związku z różnymi przedsięwzięciami agrośrodowiskowymi, powinny zapewniać zrównoważone stosowanie wsparcia agrośrodowiskowego z uwzględnieniem jego celów i przyczyniać się w ten sposób do trwałego rozwoju obszarów wiejskich.

(11) Należy określić kryteria selekcji inwestycji mających na celu poprawę przetwarzania i obrotu produktów rolnych. Doświadczenie uzyskane wskazuje, że kryteria wyboru inwestycji powinny opierać się na szerszych zasadach niż zasady sektorowe.

(12) Najbardziej odległe regiony Wspólnoty należy zwolnić, pod określonymi warunkami, ze stosowania przepisu zawartego w art. 28 ust. 1 tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, który wyklucza wspieranie inwestycji w przetwórstwie i obrocie produktami pochodzącymi z państw trzecich.

(13) Lasy wykluczone ze wsparcia na mocy art. 29 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 powinny zostać zdefiniowane bardziej szczegółowo.

(14) Należy ustanowić szczegółowe warunki wsparcia przyznawanego na zalesienie gruntów rolniczych i płatności przyznawanych na działania podejmowane w celu utrzymania i poprawy ekologicznej stabilności lasów.

(15) Na mocy art. 33 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 przyznaje się wsparcie na inne środki związane z gospodarką rolną i jej przestawieniem oraz na działania dotyczące obszarów wiejskich pod warunkiem, że nie wchodzą one w zakres żadnych innych środków rozwoju obszarów wiejskich. Ze względu na dużą różnorodność środków, które mogłyby podlegać pod niniejszy artykuł, w pierwszym rzędzie należy pozostawić Państwom Członkowskim ustanawianie warunków wsparcia, jako części ich programowania.

(16) Należy ustanowić wspólne zasady dla kilku środków, zapewniające w szczególności wspólne normy dobrej gospodarki rolnej są stosowane w przypadkach, w których środki odnoszą się do tego kryterium oraz gwarantujące taką elastyczność konieczną dla zobowiązań długoterminowych, jaka jest potrzebna w celu uwzględnienia zdarzeń mogących wpłynąć na związane z nimi zobowiązania, w sposób niezagrażający efektywnemu wdrażaniu różnych środków wsparcia.

(17) Należy wyraźnie rozgraniczyć finansowanie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich od finansowania wsparcia w ramach wspólnych organizacji rynków. Wszelkie wyjątki od zasady, według której środki wchodzące w zakres systemów wsparcia w ramach wspólnych organizacji rynków nie powinny kwalifikować się do wsparcia rozwoju obszarów wiejskich, powinny być przedmiotem propozycji Państw Członkowskich w ramach ich programów rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z ich szczególnymi potrzebami i w oparciu o przejrzystą procedurę.

(18) Płatności dokonywane w związku ze wsparciem rozwoju obszarów wiejskich powinny być dokonywane w pełni na rzecz beneficjentów.

(19) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1685/2000⁽⁵⁾ ustanawia szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) 1260/1999 z 21 czerwca 1999 r. ustanawiającego przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych⁽⁶⁾, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1447/2001⁽⁷⁾ w sprawie kwalifikowania wydatków w ramach działań częściowo finansowanych przez fundusze strukturalne, a więc i przez Sekcję Orientacji EFOGR. W trosce o spójność rozporządzenie nr 1685/2000 powinno również być stosowane do działań częściowo finansowanych przez Sekcję Orientacji EFOGR, z wyjątkiem przepisów przewidujących inaczej, zawartych w rozporządzeniu (WE) nr 1258/1999 z 1999 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej⁽⁸⁾ lub w niniejszym rozporządzeniu.

(20) Decyzja Komisji 1999/695/WE z dnia 8 września 1999 r. ustalająca zasady wskaźnikowego przyznawania pomocy Państwom Członkowskim w ramach Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej na rzecz środków rozwoju obszarów wiejskich, na okres 2000-2006⁽⁹⁾, zmieniona decyzją 2000/426/WE⁽¹⁰⁾, określa rodzaje wydatków w ramach alokacji dla Państw Członkowskich. Ponadto, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2603/1999 z dnia 9 grudnia 1999 r. ustanawiającym zasady przekazywania wsparcia na rzecz rozwoju obszarów wiejskich przewidzianego rozporządzeniem Rady (WE) nr 1257/1999⁽¹¹⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2055/2001⁽¹²⁾, płatności wynikające z niektórych zobowiązań, przyjętych przed dniem 1 stycznia 2000 r., mogą zostać włączone, pod określonymi warunkami, w programowanie rozwoju obszarów wiejskich na okres 2000-2006. Zatem niezbędne jest wyszczególnienie, co zostało włączone w ogólną kwotę dla każdego planu rozwoju obszarów wiejskich w ramach jednolitego dokumentu programowego zatwierdzonego przez Komisję.

(21) Artykuł 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 1259/1999 z dnia 17 maja 1999 r. ustanawiający wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej⁽¹³⁾, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1244/2001⁽¹⁴⁾, stanowi, iż sumy nagromadzone jako kary za naruszenie wymogów ochrony środowiska lub za jego przekształcenie pozostają w dyspozycji Państw Członkowskich jako dodatkowe wsparcie Wspólnoty dla niektórych środków wsparcia rozwoju obszarów wiejskich. Należy dokładnie określić, czego dokładnie będzie dotyczyć zatwierdzenie Komisji w przypadku takich środków.

(22) Należy przyjąć szczegółowe zasady przedkładania planów rozwoju obszarów wiejskich oraz ich rewizji.

(23) W celu ułatwienia sporządzania planów rozwoju obszarów wiejskich oraz ich rozpatrywania i zatwierdzania przez Komisję należy ustanowić wspólne reguły dotyczące struktury i zawartości tych planów na podstawie wymogów opisanych w szczególności w art. 43 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999.

(24) Należy ustalić wymogi wprowadzania zmian do dokumentów programowych rozwoju obszarów wiejskich w celu umożliwienia ich efektywnego i szybkiego rozpatrywania przez Komisję.

(25) Tylko te zmiany, które dotyczą istotnych zmian dokumentów programowania rozwoju obszarów wiejskich, powinny podlegać procedurze właściwej dla komitetu zarządzającego. W stosunku do innych zmian decyzje powinny podejmować Państwa Członkowskie i informować o nich Komisję.

(26) W celu objęcia wszystkich środków niezbędnych do wdrażania programu inicjatyw wspólnotowych w zakresie rozwoju obszarów wiejskich należy rozciągnąć zakres środków kwalifikujących się do pomocy z Sekcji Orientacji EFOGR poza to, co jest przewidziane w ramach rozporządzenia (WE) nr 1257/1999.

(27) Należy ustanowić szczegółowe zasady w zakresie planowania finansowego i udziału w finansowaniu środków, finansowanych przez Sekcję Gwarancji EFOGR na mocy art. 35 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999.

(28) W związku z tym Państwa Członkowskie powinny regularnie przekazywać Komisji sprawozdania w sprawie stanu finansowania środków rozwoju obszarów wiejskich.

(29) Konieczne jest podjęcie kolejnych czynności zapewniających efektywne wykorzystanie funduszy przeznaczonych na wsparcie rozwoju obszarów wiejskich, w szczególności poprzez przyznanie przez Komisję początkowej zaliczki dla agencji płatniczych i jak również poprzez dostosowanie dotacji do potrzeb w świetle poprzednich wyników. W celu ułatwienia wdrażania środków inwestycyjnych należy przewidzieć przyznawanie zaliczek, pod określonymi warunkami, niektórym kategoriom beneficjentów.

(30) W uzupełnieniu szczegółowych zasad ustanowionych przez niniejsze rozporządzenie należy stosować ogólne zasady dotyczące dyscypliny budżetowej, w szczególności zasady dotyczące niepełnych lub nieprawidłowych deklaracji ze strony Państw Członkowskich.

(31) Szczegółowe rozwiązania w zakresie finansowego zarządzania środkami rozwoju obszarów wiejskich będą podlegać rozporządzeniom wdrażającym rozporządzenie Rady (WE) nr 1258/1999.

(32) Procedury i wymogi dotyczące monitorowania i oceny powinny być ustanowione w oparciu o zasady stosowane do innych środków wsparcia wspólnotowego, w szczególności tych przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1260/1999.

(33) Przepisy administracyjne powinny pozwolić na lepsze zarządzanie, monitorowanie i kontrolę wsparcia na rzecz rozwoju obszarów wiejskich; dla uproszczenia, tam gdzie jest to możliwe, powinno być stosowane rozporządzenie Rady (EWG) nr 3508/92 z dnia 27 listopada 1992 r. ustanawiające zintegrowany system zarządzania i kontroli niektórych wspólnotowych systemów pomocy⁽¹⁵⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 495/2001⁽¹⁶⁾, oraz szczegółowe zasady jego stosowania ustanowione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2419/2001⁽¹⁷⁾, zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2550/2001⁽¹⁸⁾.

(34) Należy przewidzieć system kar, zarówno na szczeblu Wspólnoty, jak i Państw Członkowskich.

(35) Komitet ds. Struktury Agrarnej i Rozwoju Wsi nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  I

ŚRODKI ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH

SEKCJA  I

Inwestycje w gospodarstwach rolnych

Artykuł  1

1. Warunki wsparcia dla inwestycji ustanowione w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 muszą być spełnione w chwili podejmowania indywidualnej decyzji o przyznaniu wsparcia.

2. W przypadku gdy inwestycje dokonywane są w celu stosowania się do nowo wprowadzonych norm minimalnych w zakresie ochrony środowiska, higieny i dobrostanu zwierząt, wsparcie może zostać przyznane w celu osiągnięcia tych nowych norm. W takich przypadkach można przyznać okres karencji na spełnienie tych minimalnych norm, gdy taki czas jest niezbędny dla rozwiązania określonych problemów w osiąganiu tych norm i pod warunkiem, że jest on zgodny z właściwymi przepisami szczególnymi.

3. W przypadku gdy gospodarstwa położone są na obszarach wiejskich, gdzie problemy strukturalne powodowane przez bardzo mały rozmiar gospodarstw szczególnie utrudniają spełnienie wymogów art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, Państwa Członkowskie przyznają tym gospodarstwom wsparcie na inwestycje, których ogólny koszt jest niższy niż 25.000 EUR, aby umożliwić im zastosowanie się do tych wymogów w okresie nieprzekraczającym trzech lat od daty decyzji o przyznaniu wsparcia.

Przepisy akapitu pierwszego stosuje się do dnia 31 grudnia 2002 r., bez uszczerbku dla ust. 2 niniejszego artykułu.

Artykuł  2

1. Dla celów art. 6 rozporządzenia Rady (WE) nr 1257/1999 istnienie zwykłych rynkowych możliwości zbytu oceniane jest na właściwym poziomie z uwagi na:

a) przedmiotowe produkty;

b) rodzaje inwestycji;

c) istniejącą i planowaną zdolność.

2. Uwzględnia się wszelkie ograniczenia produkcji lub limity wsparcia wspólnotowego w ramach wspólnych organizacji rynków.

3. Jeśli wspólna organizacja rynków wprowadza ograniczenia produkcji lub limity wsparcia wspólnotowego na poziomie indywidualnych rolników, gospodarstw lub zakładów przetwarzania, wówczas nie uzyska wsparcia żadna inwestycja, która zwiększałaby produkcję ponad te ograniczenia i limity.

Artykuł  3

1. W przypadku gdy inwestycje są prowadzone przez młodych rolników, maksymalny procent wielkości inwestycji kwalifikującej się, określony w art. 7 ust. 2 zdanie drugie rozporządzenia Rady (WE) nr 1257/1999, może być stosowany w okresie do pięciu lat po podjęciu działalności.

2. 1 art. 4 ust. 2 stosuje się również do inwestycji prowadzonych przez młodych rolników w okresie pięciu lat od podjęcia przez nich działalności;

SEKCJA  II

Osiedlanie się młodych rolników

Artykuł  4

1. Warunki uruchomienia pomocy dla młodych rolników ustanowione w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 muszą być spełnione w chwili podjęcia indywidualnej decyzji o przyznaniu wsparcia. Rolnik podejmujący działalność zgodnie z warunkami określonymi w art. 5 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, który składa wniosek o pomoc nie później niż dnia 31 grudnia 2001 r., musi spełnić warunki wieku ustanowione w art. 8 ust. 1 tiret pierwsze rozporządzenia nr 1257/1999 w chwili rozpoczęcia działalności.

2. Okres nieprzekraczający trzech lat od rozpoczęcia działalności może być przyznany w celu spełnienia wymogów odnoszących się do umiejętności i kompetencji zawodowych, rentowności ekonomicznej i minimalnych norm dotyczących ochrony środowiska, higieny i dobrostanu zwierząt, jeśli młody rolnik potrzebuje okresu dostosowawczego, w którym podejmie działalność lub zrestrukturyzuje gospodarstwa.

Artykuł  5

1. Decyzja indywidualna o przyznaniu pomocy przewidzianej w art. 8 rozporządzenia nr 1257/1999 zostaje podjęta nie później niż 12 miesięcy po podjęciu działalności, tak jak określają przepisy obowiązujące w Państwach Członkowskich.

2. W przypadku młodych rolników, którzy podjęli działalność przed dniem 1 stycznia 2002 r., otrzymujących wsparcie po więcej niż 12 miesiącach podjęcia działalności zgodnie z ustaleniami w dokumentach programowych zatwierdzonych przez Komisję, Państwa Członkowskie mogą podjąć indywidualną decyzję o przyznaniu pomocy nie później niż do dnia 31 grudnia 2002 r.

3. W przypadku młodych rolników, którzy podjęli działalność w 1999, 2000 lub 2001 r. i nie otrzymali jeszcze wsparcia z powodów budżetowych lub administracyjnych, Państwa Członkowskie mogą podjąć indywidualną decyzję o przyznaniu wsparcia nie później niż do dnia 31 grudnia 2001 r. lub w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy po osiedleniu się.

SEKCJA  III

Kształcenie

Artykuł  6

Wspieranie szkoleń zawodowych nie obejmuje kursów lub szkoleń, które stanowią część zwykłych programów lub systemów kształcenia rolniczego lub leśniczego na poziomie średnim lub wyższym.

SEKCJA  IV

Wcześniejsza emerytura

Artykuł  7

W przypadku gdy gospodarstwo jest przekazywane przez kilku przekazujących, ogólne wsparcie ograniczone jest do sumy przewidzianej dla jednego przekazującego.

Artykuł  8

Niehandlowa gospodarka rolna kontynuowana przez przekazującego zgodnie z art. 11 ust. 1 tiret pierwsze rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 nie kwalifikuje się do uzyskania wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej.

Artykuł  9

Dzierżawca rolny przekazuje dzierżawione grunty właścicielowi pod warunkiem, że upłynął okres dzierżawy i że spełnione są warunki dotyczące danego przejmującego ustanowione w art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999.

Artykuł  10

Dzierżawione grunty mogą zostać objęte scalaniem lub zwykłą wymianą działek.

W takich przypadkach warunki stosowane w odniesieniu do dzierżawionych gruntów stosuje się do powierzchni równoważnej rolniczo do dzierżawionych gruntów.

Państwa Członkowskie mogą postanowić, że dzierżawione grunty są obejmowane przez organ, który zobowiązuje się do ich przekazania w późniejszym terminie przejmującemu, który spełnia warunki ustanowione w odniesieniu do wcześniejszej emerytury.

SEKCJA  V

Obszary mniej uprzywilejowane i obszary o ograniczeniach środowiskowych

Artykuł  11

Dodatki wyrównawcze przyznawane dla obszarów użytkowanych wspólnie przez kilku rolników do celów wypasu zwierząt mogą być przyznane każdemu rolnikowi proporcjonalnie do zakresu użytkowania lub praw do użytkowania tych gruntów.

Artykuł  12

Wsparcie przewidziane w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 nie może równoważyć kosztów i utraty dochodu wynikających z wdrażania ograniczeń na podstawie dyrektywy 91/676/EWG.

SEKCJA  VI

Środki agrośrodowiskowe

Artykuł  13

Zobowiązania dotyczące ekstensyfikacji chowu zwierząt gospodarskich lub zróżnicowanego gospodarowania chowem zwierząt gospodarskich spełniają następujące warunki:

a) gospodarowanie na użytkach zielonych jest kontynuowane;

b) zwierzęta gospodarskie są rozmieszczane na obszarze gospodarstwa w taki sposób, aby cała powierzchnia pastwisk została utrzymana i aby zarazem uniknąć nadmiernego wypasania i niedostatecznej eksploatacji/użytkowania;

c) zagęszczenie zwierząt gospodarskich musi być określone, uwzględniając wszystkie wypasane zwierzęta gospodarskie utrzymywane w gospodarstwie lub, w przypadku zobowiązania mającego na celu ograniczenie wymywania substancji użyźniających, wszystkich zwierząt utrzymywanych w gospodarstwie objętych danym zobowiązaniem.

Artykuł  14

1. Wsparcie może obejmować następujące zobowiązania:

a) hodowla zwierząt gospodarskich ras lokalnych, pochodzących z danego obszaru i zagrożonych wyginięciem;

b) zachowanie genetyczne zasobów roślinnych naturalnie dostosowanych do warunków lokalnych i regionalnych i zagrożonych erozją genetyczną.

2. Lokalne rasy i genetyczne zasoby roślinne muszą odgrywać rolę w zachowaniu środowiska naturalnego na obszarze, do którego stosuje się środki przewidziane w ust. 1.

Kwalifikujące się do wsparcia gatunki zwierząt gospodarskich, jak i kryteria do określenia progu zagrożenia wyginięciem ras lokalnych są podane w tabeli zamieszczonej w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  15

Dla celów określonych w art. 24 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 nakłady kapitałowe są uznawane za niedochodowe pod warunkiem, że zwykle nie prowadzą do żadnego znaczącego podniesienia wartości netto lub rentowności gospodarstwa.

Artykuł  16

Zobowiązania agrośrodowiskowe przekraczające minimalny okres pięciu lat, określonych w art. 23 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, nie są przyjmowane na okres dłuższy niż okres, który jest rozsądnie potrzebny do urzeczywistnienia ich skutków środowiskowych. Nie jest on dłuższy niż 10 lat, z wyjątkiem przypadku szczególnych zobowiązań, dla których dłuższy okres uznawany jest za niezbędny.

Artykuł  17

Różne zobowiązania agrośrodowiskowe mogą być łączone między sobą pod warunkiem, że się uzupełniają i są zgodne.

W przypadku takiego połączenia środków agrośrodowiskowych poziom wsparcia uwzględnia utratę dochodu i dodatkowe koszty wynikające z połączenia.

Artykuł  18

1. Poziomem referencyjnym do wyliczania utraconego dochodu i dodatkowych kosztów wynikających z podjętych zobowiązań jest właściwy poziom zwykle stosowanej dobrej praktyki gospodarowania na obszarze, do którego stosują się dane środki agrośrodowiskowe.

W przypadkach uzasadnionych sytuacją rolniczą i okolicznościami środowiskowymi skutki ekonomiczne opuszczenia ziemi lub zaprzestania niektórych praktyk gospodarowania mogą być uwzględnione.

2. Płatności nie mogą być dokonywane na jednostkę produkcyjną, z wyjątkiem przypadku wsparcia na hodowlę zwierząt gospodarskich zagrożonych wyginięciem, które może być wypłacane na jednostkę hodowlaną lub na sztukę hodowanych zwierząt. W przypadkach gdy zobowiązania wyrażane są zwykle w jednostkach innych niż jednostki powierzchni, Państwa Członkowskie mogą wyliczać płatności na podstawie tych jednostek.

3. W szczególnych przypadkach, określonych w ust. 2, Państwa Członkowskie zapewnią przestrzeganie maksymalnych rocznych sum kwalifikujących się jako wsparcie ze strony Wspólnoty zgodnie z Załącznikiem do rozporządzenia Rady (WE) nr 1257/1999.

W tym celu Państwa Członkowskie mogą:

a) ustalić limit w stosunku do liczby jednostek na hektar gospodarstwa, do którego stosują się zobowiązania agrośrodowiskowe; lub

b) określić ogólną maksymalną kwotę w stosunku do każdego uczestniczącego gospodarstwa i zapewnić zgodność płatności dla każdego gospodarstwa z tym limitem.

4. Ograniczenia użycia nawozów, środków ochrony roślin lub innych nakładów stanowią podstawę płatności, jedynie jeśli ograniczenia te są technicznie i ekonomicznie mierzalne.

Artykuł  19

Państwa Członkowskie określają potrzeby, na podstawie obiektywnych kryteriów, w zakresie środków zachęcających zgodnie z art. 24 ust. 1 tiret trzecie rozporządzenia (WE) nr 1257/1999.

Środki zachęcające nie mogą przekroczyć 20 % utraconego dochodu lub dodatkowych kosztów wynikających z podjętego zobowiązania, z wyjątkiem przypadku szczególnych zobowiązań, w odniesieniu do których wyższa stawka uznawana jest za niezbędną dla efektywnego stosowania środka.

Artykuł  20

Rolnik podejmujący zobowiązanie agrośrodowiskowe w stosunku do części gospodarstwa spełnia co najmniej normy zwykle stosowanej dobrej praktyki w całym gospodarstwie.

Artykuł  21

1. Państwa Członkowskie mogą zezwolić na przekształcenie jednego zobowiązania w inne zobowiązanie podczas okresu jego ważności pod warunkiem, że:

a) jakakolwiek tego rodzaju zmiana stanowi niekwestionowaną korzyść dla środowiska;

b) istniejące zobowiązanie jest znacząco wzmocnione; i

c) zatwierdzony pogram obejmuje zobowiązania, których ono dotyczy.

Zobowiązanie agrośrodowiskowe może zostać przekształcone w zobowiązanie obejmujące zalesianie użytków rolnych na mocy art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 pod warunkami wymienionymi w lit. a) i b) akapit pierwszy niniejszego ustępu. Zobowiązanie agrośrodowiskowe wygasa, przy czym zwrot wydatków nie jest wymagany.

2. Państwa Członkowskie mogą pozwolić na dostosowanie zobowiązań agro środowiskowych podczas okresu ważności zobowiązań pod warunkiem, że zatwierdzony program przewiduje zakres takich dostosowań i że dostosowanie jest należycie uzasadnione z uwzględnieniem celów zobowiązania.

SEKCJA  VII

Poprawa przetwarzania i obrotu produktami rolnymi

Artykuł  22

Kwalifikujące się wydatki mogą obejmować:

a) budowę i zakup mienia nieruchomego z wyjątkiem zakupu gruntów;

b) nowe maszyny i sprzęt włącznie z oprogramowaniem komputerowym;

c) koszty ogólne, takie jak wynagrodzenia za usługi architektoniczne, inżynierskie i doradcze, badania wykonalności, zakup patentów i licencji.

Koszty określone w lit. c) akapit pierwszy są kosztami dodatkowymi w stosunku do kosztów, określonych w lit. a) i b), i są uważane za wydatki kwalifikujące się, gdy nie przekraczają pułapu 12 % tych kosztów.

Artykuł  23

1. Dla celów art. 26 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 istnienie zwykłych rynkowych możliwości zbytu oceniane jest na właściwym poziomie z uwagi na:

a) przedmiotowe produkty;

b) rodzaje inwestycji;

c) istniejącą i planowaną zdolność.

2. Uwzględnia się wszelkie ograniczenia produkcji lub limity wsparcia wspólnotowego w ramach wspólnych organizacji rynków.

Artykuł  24

W regionach peryferyjnych wsparcie może być przyznane na inwestycje w przetwórstwie lub obrót produktami pochodzącymi z państw trzecich pod warunkiem, że przetworzone produkty przeznaczone są na rynek danego regionu.

W celu uzyskania zgodności z warunkiem ustanowionym w akapicie pierwszym wsparcie jest ograniczone do potencjału przetwórczego, odpowiadającego potrzebom regionu pod warunkiem, że potencjał przetwórczy nie przekracza potrzeb regionu.

SEKCJA  VIII

Leśnictwo

Artykuł  25

Lasy wykluczone ze wsparcia na mocy art. 29 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 są to:

a) lasy lub grunty zalesione przez władze centralne lub regionalne, lub przez przedsiębiorstwa państwowe;

b) lasy i inne zalesione grunty będące własnością państwa;

c) lasy będące własnością osób prawnych, których co najmniej 50 % kapitału należy do jednej z instytucji, określonych w lit. a) i b).

Artykuł  26

Grunty rolnicze kwalifikujące się do uzyskania wsparcia na zalesienie na mocy art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 są określane przez Państwo Członkowskie i obejmują w szczególności grunty orne, użytki zielone, pastwiska trwałe oraz grunty używane pod uprawy zboża, gdzie gospodarka rolna odbywa się w sposób stały.

Artykuł  27

1. Dla celów art. 31 ust. 1 akapit drugi tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 określenie "rolnik" oznacza osobę, która poświęca zasadniczą część swojego czasu pracy na działalność rolniczą i uzyskuje z niej znaczną część swoich dochodów według szczegółowych kryteriów, które określa Państwo Członkowskie.

2. Dla celów art. 31 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 określenie "gatunki szybkorosnące uprawiane w krótkim okresie" oznacza gatunki, dla których czas rotacji, a mianowicie okres między dwoma zbiorami plonów w tym samym miejscu, jest krótszy niż 15 lat.

Artykuł  28

1. Wsparcie na mocy art. 32 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 nie może być przyznawane w stosunku do obszarów, dla których przyznane zostało wsparcie przewidziane w art. 31 niniejszego rozporządzenia.

2. Płatności mające na celu utrzymanie przecinek przeciwogniowych poprzez środki o charakterze rolniczym na podstawie art. 32 ust. 1 tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 nie są przyznawane dla obszarów, które są przedmiotem wsparcia agro środowiskowego.

Płatności te powinny być zgodne ze wszelkimi ograniczeniami produkcji lub limitami wsparcia wspólnotowego w ramach wspólnych organizacji rynków i uwzględniają płatności dokonane w ramach tych wspólnych organizacji rynków.

SEKCJA  IX

Zasady wspólne dla większej liczby środków

Artykuł  29

Dla celów art. 14 ust. 2 tiret trzecie i art. 23 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 określenie "zwykle stosowane dobre praktyki gospodarki rolnej" oznacza normy gospodarowania, których racjonalnie postępujący rolnik przestrzegałby w danym regionie.

Państwa Członkowskie ustalają sprawdzalne normy w swoich planach rozwoju obszarów wiejskich. Normy te prowadzą co najmniej do przestrzegania ogólnych obowiązujących wymagań w dziedzinie środowiska naturalnego.

Artykuł  30

W przypadku gdy podczas okresu ważności zobowiązania podjętego jako warunek przyznania wsparcia beneficjent przekazuje całość lub część swojego gospodarstwa innej osobie, ta ostatnia może przejąć zobowiązanie na pozostały okres. Jeśli zobowiązanie nie jest przekazywane, beneficjent zwraca przyznane mu wsparcie.

Państwa Członkowskie mogą nie wymagać tego zwrotu, jeśli beneficjent, który wypełnił już znaczną część swojego zobowiązania, ostatecznie zaprzestaje działalności rolniczej, a przejęcie zobowiązania przez następcę okazuje się niewykonalne.

Państwa Członkowskie mogą podjąć szczególne środki w przypadku niewielkich zmian w sytuacji gospodarstwa, aby zapobiec sytuacji, w której zastosowanie przepisu akapitu pierwszego doprowadziłoby do niewłaściwych skutków z punktu widzenia podjętego zobowiązania.

Artykuł  31

1. W przypadku gdy podczas okresu ważności zobowiązania podjętego jako warunek przyznania wsparcia beneficjent zwiększa powierzchnię swojego gospodarstwa, Państwa Członkowskie mogą postanowić o rozszerzeniu zobowiązania o dodatkową powierzchnię, na pozostały okres ważności zobowiązania zgodnie z ust. 2 lub iż pierwotne zobowiązanie zostanie zastąpione nowym, zgodnie z ust. 3.

Zostaną ustalone przepisy dla przypadku zastąpienia, gdy powierzchnia objęta zobowiązaniem zostanie zwiększona w ramach tego samego gospodarstwa.

2. Rozszerzenie określone w ust. 1 może być przyznane wyłącznie pod następującymi warunkami:

a) stanowi ono niekwestionowaną korzyść dla danego środka;

b) jest ono uzasadnione ze względu na rodzaj zobowiązania, długość pozostającego okresu i wielkość dodatkowej powierzchni;

c) nie utrudnia ono skuteczności weryfikacji zgodności z warunkami przyznania wsparcia.

Dodatkowa powierzchnia określona w lit. b) powinna być znacznie mniejsza niż powierzchnia początkowa lub nie większa niż dwa hektary.

3. Nowe zobowiązanie określone w ust. 1 obejmie całą powierzchnię na warunkach co najmniej równie surowych jak warunki pierwotnego zobowiązania.

Artykuł  32

W przypadku gdy beneficjent nie jest w stanie nadal wypełniać podjętego zobowiązania ze względu na fakt, że gospodarstwo jest przedmiotem nowego podziału działek lub innych działań władz państwowych związanych ze scalaniem gruntów, Państwa Członkowskie podejmują środki konieczne dla umożliwienia dostosowania zobowiązania do nowej sytuacji gospodarstwa. Jeśli dostosowanie takie okazuje się niemożliwe, zobowiązanie traci ważność, a zwrot nie jest wymagany w stosunku do okresu, w którym zobowiązanie było skuteczne.

Artykuł  33

1. Bez uszczerbku dla rzeczywistych okoliczności, które należy uwzględnić w indywidualnych przypadkach, Państwa Członkowskie mogą uznać, w szczególności, następujące kategorie siły wyższej:

a) śmierć rolnika;

b) długoterminowa niezdolność rolnika do wykonywania zawodu;

c) wywłaszczenie dużej części gospodarstwa, jeśli wywłaszczenie to nie mogło być przewidziane w dniu podjęcia zobowiązania;

d) klęska żywiołowa poważnie dotykająca grunty rolnicze gospodarstwa;

e) wypadek powodujący zniszczenie budynków dla zwierząt gospodarskich;

f) epidemia dotykająca część lub całość należącego do rolnika zwierząt gospodarskich.

Państwa Członkowskie notyfikują Komisji kategorie, które uznają za siłę wyższą.

2. 2 Przypadki siły wyższej wraz z odpowiednimi dowodami wystarczającymi dla właściwych władz są przedkładane na piśmie właściwej władzy w ciągu 10 dni roboczych od dnia, w którym rolnik jest w stanie dokonać tej czynności. Ten termin może być przedłużony o 20 dni roboczych, o ile taka możliwość jest przewidziana w dokumencie programowym.

ROZDZIAŁ  II

ZASADY OGÓLNE, PRZEPISY FINANSOWE I ADMINISTRACYJNE

SEKCJA  I

Zasady ogólne

Artykuł  34

Dla celów art. 37 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 stosuje się art. 35, 36 i 37 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  35

1. Środki ochrony środowiska wdrażane w ramach wspólnych organizacji rynków, środków jakości produktów rolniczych i zdrowotnych lub w ramach środków rozwoju obszarów wiejskich innych niż wsparcie agrośrodowiskowe nie wykluczają wsparcia agro środowiskowego na tę samą produkcję pod warunkiem, że wsparcie to stanowi uzupełnienie tych środków i jest z nimi zgodne.

2. W przypadku połączenia, jak przewidziano w ust. 1, stosuje się następujące przepisy:

a) środki agrośrodowiskowe na gruntach odłogowanych na mocy art. 6 rozporządzenia Rady (WE) nr 1251/1999⁽¹⁹⁾ kwalifikują się do uzyskania wsparcia, jedynie jeśli zobowiązania wykraczają poza właściwe środki rolno-środowiskowe, określone w art. 6 ust. 2 niniejszego rozporządzenia;

b) w przypadku ekstensyfikacji produkcji wołowiny pomoc uwzględnia płatności za ekstensyfikację dokonywane na mocy art. 13 rozporządzenia Rady (WE) nr 1254/1999⁽²⁰⁾;

c) w przypadku wsparcia obszarów mniej uprzyw i ograniczeniach środowiskowych zobowiązania agrośrodowiskowe uwzględniają warunki ustanowione dla wsparcia w odniesieniu do danych obszarów.

3. Dla celów stosowania ust. 1 i 2 poziom wsparcia uwzględnia utracony dochód i specyficzne koszty dodatkowe wynikające z połączenia.

Artykuł  36

W żadnym przypadku to samo zobowiązanie nie może być przedmiotem płatności równocześnie w ramach wsparcia agrośrodowiskowego i w ramach innego programu pomocowego Wspólnoty.

Artykuł  37

Wszelkie wyjątki, określone w art. 37 ust. 3 akapit drugi tiret pierwsze rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, Państwa Członkowskie proponują w swoich planach rozwoju obszarów wiejskich lub dokumentach programowania przygotowanych dla celu 1 lub 2, jak przewiduje art. 18 ust. 1 i 2 i art. 19 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1260/1999.

Artykuł  38

Płatności w ramach środków wsparcia rozwoju obszarów wiejskich są dokonywane na rzecz beneficjentów w pełnej wysokości.

Artykuł  39 ³

Rozporządzenie nr 1685/2000 stosuje się do środków zawartych w programowaniu określonym w art. 40 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, chyba że określono inaczej w rozporządzeniu (WE) nr 1257/1999, nr 1258/1999 i w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł  39a ⁴

1. Państwa Członkowskie stosujące standardowe koszty jednostkowe do określenia kosztu niektórych inwestycji w leśnictwie na mocy art. 30 ust. 1 tiret pierwsze, drugie i szóste i art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 mogą zwolnić beneficjentów z wymogu przedstawiania potwierdzonych faktur lub dokumentów księgowych o równoważnej wartości dowodowej na odnośne inwestycje, co przewidziano w pkt 2 zasady 1 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 1685/2000.

2. Koszty określone w ust. 1 mogą być stosowane, o ile są spełnione następujące warunki:

a) koszty są obliczone przez właściwe władze publiczne na podstawie obiektywnych kryteriów umożliwiających ustalenie kosztów poszczególnych działań, biorąc pod uwagę specyficzne warunki miejscowe i unikając nadmiernej kompensacji;

b) współfinansowane inwestycje są realizowane między datą złożenia wniosku o pomoc i datą dokonania ostatniej płatności tej pomocy.

SEKCJA  II

Programowanie

Artykuł  40

Plany rozwoju obszarów wiejskich, określone w rozdziale II tytuł III rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, są przedkładane zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  41

1. Zatwierdzenie dokumentów programowych określonych w art. 44 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 określa ogólną kwotę wsparcia Wspólnoty.

Kwota ta zawiera:

a) wydatki odnoszące się do środków przedstawionych zgodnie z nowym programowaniem rozwoju obszarów wiejskich, w tym wydatki na ocenę zgodnie z art. 49 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999;

b) wydatki ponoszone zgodnie z poprzednimi środkami towarzyszącymi, objętymi rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2078/92⁽²¹⁾, (EWG) nr 2079/92⁽²²⁾ i (EWG) nr 2080/92⁽²³⁾, jak również wydatki poniesione zgodnie ze środkami objęte wcześniejszymi rozporządzeniami, uchylonymi przez wyżej wymienione rozporządzenia;

c) wydatki poniesione na środki na mocy art. 4 rozporządzenia (WE) nr 2603/1999.

2. Poza przepisami ust. 1, zatwierdzenie może obejmować również alokację i wykorzystanie sum pozostających, udostępnionych Państwom Członkowskim jako dodatkowe wsparcie wspólnotowe zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1259/1999.

Jednakże sumy te nie są zawarte w ogólnej sumie wspólnotowego wsparcia, określonej w ust. 1.

3. Zatwierdzenie może obejmować pomoc państwa, mającą na celu dostarczenie dodatkowego finansowania środkom rozwoju obszarów wiejskich, tylko w przypadku, gdy pomoc państwa jest określona zgodnie z pkt 16 załącznika II.

Artykuł  42

Państwa Członkowskie udostępniają opinii publicznej dokumenty programowe rozwoju obszarów wiejskich.

Artykuł  43

W przypadku gdy środki na rozwój obszarów wiejskich są przedstawiane w formie ogólnych rozporządzeń ramowych, plany rozwoju obszarów wiejskich zawierają odpowiednie odniesienie do tych rozporządzeń.

Artykuły 40, 41 i 42 stosuje się również w przypadku określonym w akapicie pierwszym.

Artykuł  44

1. Zmiany wprowadzane do dokumentów programowych rozwoju obszarów wiejskich i do jednolitych dokumentów programowych celu 2 w przypadku środków na rozwój obszarów wiejskich finansowanych przez Sekcję Gwarancji EFOGR są należycie uzasadnione i w szczególności podają następujące informacje:

a) przyczyny i trudności we wdrażaniu, uzasadniające dostosowanie dokumentów programowych;

b) oczekiwane wyniki zmian;

c) wpływ na finansowanie i weryfikację zobowiązań.

2. 5 Komisja, działając zgodnie z procedurami określonymi odpowiednio w art. 50 ust. 2 i art. 48 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1260/1999, zatwierdza zmiany wnoszone do dokumentów programowych rozwoju obszarów wiejskich i do jednolitych dokumentów programowych celu 2 w przypadku środków rozwoju obszarów wiejskich finansowanych przez Sekcję Gwarancji EFOGR, gdy mają one związek z:

a) priorytetami;

b) głównymi cechami środków wsparcia, określonymi w załączniku II;

c) Łączną kwotą wsparcia wspólnotowego i całkowitym kosztem kwalifikowalnym lub całkowitymi kwalifikowalnymi wydatkami publicznymi określonymi w decyzji zatwierdzającej dokument programowy;

d) podziałem środków finansowych na środki określone w dokumencie programowym, gdy przekracza on:

– 15 % całkowitego kosztu kwalifikowalnego danego programu na cały okres programowania, jeśli wkład wspólnotowy jest określony na podstawie całkowitych kosztów kwalifikowalnych,

– 20 % całkowitych kwalifikowalnych wydatków publicznych na dany program w całym okresie programowania, jeśli wkład wspólnotowy jest określony na podstawie kwalifikowalnych wydatków publicznych,

obliczonych na podstawie tabeli finansowej załączonej do decyzji Komisji zatwierdzającej dokument programowy, z późniejszymi zmianami.

3. 6 Zmiany określone w ust. 2 zostaną przedłożone Komisji w formie jednej propozycji na program, nie częściej niż raz w roku kalendarzowym.

Akapitu pierwszego nie stosuje się, gdy zmiany są spowodowane wystąpieniem klęsk żywiołowych lub innych nadzwyczajnych zdarzeń o dużym wpływie na programowanie Państwa Członkowskiego.

4. 7 Zmiany o charakterze finansowym, nie objęte ust. 2 lit. d) i zmiany wysokości wkładu wspólnotowego, określone w pkt 9.2.B tiret pierwsze załącznika II, są przekazywane Komisji razem z tabelą finansową zmienioną zgodnie z pkt 8 załącznika II. Wchodzą one w życie z dniem otrzymania ich przez Komisję.

Zmiany o charakterze finansowym określone w akapicie pierwszym, wyliczone dla roku kalendarzowego nie mogą przekroczyć pułapów przewidzianych w ust. 2 lit. d).

5. 8 O wszelkich innych zmianach, niż wymienione w ust. 2 i 4, Komisja jest informowana, co najmniej trzy miesiące przed ich wejściem w życie.

Artykuł  45

W przypadku późniejszej zmiany przepisów wspólnotowych dokumenty programowe rozwoju obszarów wiejskich i jednolite dokumenty programowe celu 2 są zmieniane zgodnie z późniejszymi zmianami przepisów wspólnotowych.

Artykuł 44 ust. 3 nie stosuje się do tych korekt.

W przypadku gdy zmiany dokumentów programowych rozwoju obszarów wiejskich i jednolitych dokumentów programowych celu 2 ograniczają się do uzgodnienia dokumentu z nowymi przepisami wspólnotowymi, Komisja jest informowana o takich zmianach.

Artykuł  45a ⁹

Państwa Członkowskie udostępnią Komisji ujednoliconą wersję elektroniczną ich dokumentów programowych, zaktualizowaną po każdej zmianie. Dostarczą Komisji adres elektroniczny, pod którym ujednolicone wersje dokumentów programowych mogą zostać skonsultowane i poinformują ją o każdej aktualizacji.

Ponadto, Państwa Członkowskie przechowują wersję elektroniczną wszystkich poprzednich wersji ich dokumentów programowych.

SEKCJA  III

Środki dodatkowe i inicjatywy Wspólnoty

Artykuł  46

Zakres pomocy z Sekcji Gwarancji EFOGR na środki podejmowane w ramach inicjatywy Wspólnoty na rzecz rozwoju obszarów wiejskich jest rozszerzony na całą Wspólnotę, a jej finansowanie jest rozszerzone na środki kwalifikujące się w na podstawie rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1783/1999⁽²⁴⁾ i (WE) nr 1784/1999⁽²⁵⁾.

SEKCJA  IV

Przepisy finansowe

Artykuł  47

1. Państwa Członkowskie przedkładają Komisji nie później niż dnia 30 września każdego roku następujące informacje odnośnie do każdego dokumentu programowego rozwoju obszarów wiejskich i odnośnie do każdego jednolitego dokumentu programowego celu 2 w przypadku finansowania środków rozwoju obszarów wiejskich przez Sekcję Gwarancji EFOGR:

a) zestawienie wydatków poniesionych podczas bieżącego roku budżetowego oraz wydatków pozostających do wydatkowania do końca bieżącego roku objętych wsparciem Wspólnoty, jak określa art. 41 ust. 1; oraz

b) poprawione prognozy takich wydatków na następne lata budżetowe do końca danego okresu programowego zgodnie z przydziałem dla każdego Państwa Członkowskiego.

Informacje te są przekazywane w postaci tabeli stosowanej w modelu komputerowym dostarczonym przez Komisję.

2. Bez uszczerbku dla ogólnych zasad przyjętych w zakresie dyscypliny budżetowej, w przypadku gdy informacje, które Państwa Członkowskie są zobowiązane przekazywać Komisji zgodnie z ust. 1, są niekompletne lub termin ich przedstawienia jest niedotrzymany, Komisja zmniejsza zaliczki na podstawie okresowej i jednolitej w chwili zapisywania na kontach wydatków rolnych.

Artykuł  48

1. Dla miesiąca, w którym jest przyjmowana decyzja zatwierdzająca dokumenty programowe rozwoju obszarów wiejskich lub jednolity dokument programowy celu 2, w przypadku finansowania środków rozwoju obszarów wiejskich przez Sekcję Gwarancji EFOGR, agencje płatnicze mogą zapisać na rachunkach wydatków zaliczkę nieprzekraczającą 12,5 % średniego rocznego udziału EFOGR, uwzględnioną w dokumentach programowych, obejmującą wydatki ustalone w art. 41 ust. 1.

Zaliczkę stanowi kapitał obrotowy, który w zasadzie może być odzyskany dopiero na zakończenie okresu programowego w odniesieniu do każdego dokumentu programowego lub gdy zagregowana suma wydatków poniesionych przez EFOGR i kwoty zaliczek jest równa ogólnemu udziałowi EFOGR przewidzianemu w dokumentach programowych.

2. Dla Państw Członkowskich, których walutą nie jest euro, zaliczki zgodnie z ust. 1 są zapisywane na kontach z datą wpisania, z zastosowaniem przelicznika obowiązującego w przedostatnim dniu roboczym Komisji w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym agencja płatnicza wpisuje tę zaliczkę na kontach.

Artykuł  49

1. W stosunku do każdego Państwa Członkowskiego wydatki deklarowane na dany rok finansowy są finansowane w granicach kwot notyfikowanych Komisji na podstawie art. 47 ust. 1 lit. b) akapit pierwszy, które są pokryte środkami przewidzianymi w budżecie na dany rok budżetowy.

2. Jeśli ogólna suma prognoz notyfikowanych zgodnie z art. 47. ust. 1 lit. b) akapit pierwszy przekracza środki zapisane w budżecie na dany rok budżetowy, maksymalne kwoty wydatków finansowane przez każde Państwo Członkowskie zostają ograniczone przy użyciu formuły stosowanej do ustanowienia odpowiednich rocznych alokacji określonych w decyzji 1999/659/WE.

Jeśli po tej redukcji środki przyznane są dostępne, ponieważ przewidywania niektórych Państw Członkowskich były poniżej ich rocznych alokacji, to suma nadwyżki zostaje przydzielona proporcjonalnie Państwom Członkowskim odpowiednio do ich rocznych alokacji po upewnieniu się, że przewidywane sumy dla poszczególnego Państwa Członkowskiego, o których mowa w akapicie pierwszym, nie są przekroczone. Komisja notyfikuje Państwom Członkowskim w ten sposób dostosowane przewidywania w miesiącu następującym po przyjęciu budżetu na dany rok budżetowy.

3. W przypadku gdy wydatki faktycznie poniesione przez Państwo Członkowskie w jakimkolwiek roku budżetowym przekraczają sumy notyfikowane zgodnie z art. 47. ust. 1 lit. b) akapit pierwszy lub sumy wynikające ze stosowania ust. 2 niniejszego artykułu, wydatki przekraczające w bieżącym roku budżetowym są brane pod uwagę jako podstawa proporcjonalna podziału alokacji, które pozostają dostępne po zwrocie pozostałym Państwom Członkowskim poniesionych wydatków.

4. W przypadku gdy wydatki faktycznie poniesione przez Państwo Członkowskie w danym roku budżetowym są mniejsze niż 75 % kwot, określonych w ust. 1, wydatki, które mają być uznane na następny rok budżetowy, są zmniejszane o jedną trzecią różnicy między tym progiem lub kwotami wynikającymi ze stosowania ust. 2, jeśli są one niższe, a rzeczywistymi wydatkami poniesionymi podczas danego roku budżetowego.

Zmniejszenie to nie jest uwzględniane przy ustalaniu rzeczywistych wydatków w roku budżetowym następującym po roku, w którym zmniejszenie zostało zastosowane.

5. Ustęp 4 nie stosuje się do pierwszej deklaracji wydatków poniesionych w roku budżetowym 2000 zgodnie z dokumentami programowymi rozwoju obszarów wiejskich lub zgodnie z jednolitym dokumentem programowym celu 2 w przypadku środków rozwoju obszarów wiejskich finansowanych z Sekcji Gwarancji EFOGR.

Artykuł  50

Artykuły 47, 48 i 49 niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do wydatków poniesionych zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1259/1999.

Artykuł  51 ¹⁰

Wspólnota bierze udział w finansowaniu ocen w Państwach Członkowskich na mocy art. 49 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1257/1999, w przypadku gdy takie oceny w rzeczywistości przyczyniają się do oceny na poziomie wspólnotowym dzięki ich zakresowi, w szczególności poprzez ich odpowiedzi na wspólne kwestionariusze oceniające i ich jakość.

Udział Wspólnoty nie przekracza 50 % pułapu, który z wyjątkiem przypadków należycie uzasadnionych wynosi 1 % ogólnych kosztów programu rozwoju obszarów wiejskich.

Artykuł  52

1. Beneficjenci środków wsparcia inwestycji na podstawie rozdziałów I, VII, VIII i IX tytułu II rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 mogą wnioskować o zaliczki do właściwych agencji płatniczych, jeśli taka możliwość jest zawarta w dokumencie programowym. Jeśli chodzi o beneficjentów sektora publicznego, zaliczki te mogą być przyznane gminom, stowarzyszeniom gmin i jednostkom podlegającym prawu publicznemu.

2. Kwota zaliczki nie przekracza 20 % ogólnych kosztów inwestycji, a jej wypłacenie podlega ustanowieniu gwarancji bankowej odpowiadającej 110 % sumy zaliczki.

Jednakże, w przypadku beneficjentów sektora publicznego wymienionych w ust. 1, agencje płatnicze mogą przyjąć pisemne gwarancje od ich władz, zgodnie z przepisami stosowanymi w Państwach Członkowskich, gwarancje te pokrywają sumę równą procentowi wymienionemu w akapicie pierwszym, pod warunkiem że władze te podejmują się zapłacić sumę pokrytą przez ich gwarancję w przypadku, gdy uprawienia do zapłaconej zaliczki nie zostały ustalone.

3. Gwarancja jest zwalniana, gdy tylko właściwa agencja stwierdzi, że suma rzeczywistych wydatków poniesionych na inwestycję przekracza kwotę zaliczki.

4. 11 Agencje płatnicze mogą zgłaszać Sekcji Gwarancji EFOGR kwoty odpowiadające współfinansowaniu Wspólnoty:

a) wypłaconych zaliczek;

b) rzeczywistych wydatków wypłaconych beneficjentom, pomniejszonych o kwotę zaliczek już wypłaconych.

SEKCJA  V

Monitorowanie i ocena

Artykuł  53

1. 12 Zgodnie z art. 48 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 roczne sprawozdania z postępów są przedkładane Komisji do dnia 30 czerwca każdego roku i obejmują poprzedni rok kalendarzowy.

Sprawozdania z postępów zawierają następujące informacje:

a) wszelkie zmiany ogólnych warunków dotyczących wdrażania środka, a w szczególności wszelkie znaczące trendy społeczno-ekonomiczne lub zmiany polityki krajowej, regionalnej lub sektorowej;

b) postępy w realizacji środków i priorytetów w odniesieniu do ich operacyjnych i specjalnych celów wyrażone w postaci wskaźników ilościowych;

c) działania podjęte przez organ zarządzający i komitet monitorujący, jeśli istnieją przepisy ustanawiające taki komitet, w celu zapewnienia wysokiej jakości i skuteczności wdrażania, w szczególności:

i) środki monitorowania, kontrola finansowa i ocena, włącznie z procedurami gromadzenia danych;

ii) wykaz głównych problemów napotkanych w zarządzaniu środkiem i wszelkich podjętych kroków;

d) środki podjęte w celu zapewnienia zgodności z polityką Wspólnoty.

2. Wskaźniki określone w ust. 1 lit. b) akapit drugi powinny być zgodne w miarę możliwości z zaleceniami dotyczącymi wspólnych wskaźników określonych we wskazówkach opracowanych przez Komisję. W przypadku gdy dodatkowe wskaźniki potrzebne są do skutecznego monitorowania postępów w osiąganiu celów zawartych w dokumentach programowych rozwoju obszarów wiejskich, zostaną one również dołączone.

Artykuł  54

1. Oceny wykonywane są przez niezależne instytucje oceniające, zgodnie z uznanymi praktykami oceny.

2. Oceny stanowią w szczególności odpowiedzi na wspólne kwestionariusze oceniające sporządzone przez Komisję we współpracy z Państwami Członkowskimi, z załączonymi z zasady kryteriami i wskaźnikami dotyczącymi osiągnięć.

3. Organ odpowiedzialny za zarządzanie programem rozwoju obszarów wiejskich gromadzi odpowiednie zasoby potrzebne do wykonania ocen, wykorzystania wyników monitorowania oraz uzupełnienia w razie konieczności dodatkowymi informacjami.

Artykuł  55

1. Ocena ex ante polega na analizie różnic, luk i możliwości bieżącej sytuacji, ocenie zgodności proponowanej strategii z sytuacją i celami i dotyczy spraw poruszonych we wspólnym kwestionariuszu oceniającym. Obejmuje ocenę oczekiwanego oddziaływania wybranych priorytetów działania i określa ilościowo ich cele, w przypadku gdy to możliwe. Polega również na sprawdzeniu zaproponowanych rozwiązań wdrożeniowych i ich spójności ze wspólną polityką rolną i innymi politykami.

2. Ocena ex ante należy do zakresu zadań organów opracowujących plan rozwoju obszarów wiejskich i stanowi jego część.

Artykuł  56

1. Ocena średniookresowa i ocena ex post dotyczą szczegółowych spraw pojawiających się w danym dokumencie programowym rozwoju obszarów wiejskich i odpowiednich punktów kwestionariuszy oceniających na właściwym poziomie wspólnotowym. Te ostatnie obejmują warunki życia i strukturę ludności wiejskiej, zatrudnienie i dochody z działalności gospodarstw lub z działalności poza gospodarstwem, struktury rolne, towary rolne, jakość, konkurencyjność, zasoby leśne i środowisko naturalne.

Jeśli dane pytanie wspólnego kwestionariusza oceniającego jest uznawane za niewłaściwe w stosunku do danego dokumentu programowego rozwoju obszarów wiejskich, fakt ten należy uzasadnić.

2. Ocena średniookresowa odnosi się do kwestionariusza oceniającego i polega w szczególności na zbadaniu wstępnych osiągnięć, ich znaczenia i zgodności z dokumentem programowym rozwoju obszarów wiejskich oraz stopnia, w jakim cele zostały osiągnięte. Obejmuje również ocenę wykorzystania środków finansowych oraz monitorowania i wdrażania.

Ocena ex post, odnosząca się do kwestionariusza oceniającego, zwraca szczególną uwagę na wykorzystanie środków finansowych oraz skuteczność i skuteczności pomocy i jej oddziaływania, formułuje także wnioski dotyczące polityki rozwoju obszarów wiejskich, włącznie z jej wkładem do wspólnej polityki rolnej.

3. Ocena średniookresowa i ocena ex post są dokonywane w porozumieniu z Komisją w ramach zakresu odpowiedzialności organu zarządzającego programem rozwoju obszarów wiejskich.

4. Jakość poszczególnych ocen jest przedmiotem oceny ze strony organu zarządzającego programem rozwoju obszarów wiejskich, komitetu monitorującego, jeśli taki istnieje, oraz przez Komisję z wykorzystaniem uznanych metod. Wyniki ocen zostają udostępnione opinii publicznej.

Artykuł  57

1. Sprawozdanie z oceny średniookresowej jest przekazywane Komisji nie później niż do dnia 31 grudnia 2003 r. Organ odpowiedzialny za zarządzanie programem rozwoju obszarów wiejskich informuje Komisję w raporcie z oceny o zastosowaniu się do zaleceń. Komisja przygotowuje syntezę na poziomie wspólnotowym po otrzymaniu poszczególnych sprawozdań z oceny. W razie konieczności ocena średniookresowa jest uaktualniana do dnia 31 grudnia 2005 r.

2. Sprawozdanie z oceny ex post przekazywane jest do Komisji nie później niż dwa lata po zakończeniu okresu programowania. W ciągu trzech lat od zakończenia okresu programowania i po otrzymaniu poszczególnych sprawozdań z oceny Komisja przygotowuje streszczenia sprawozdania na poziomie wspólnotowym.

3. Sprawozdania z oceny wyjaśniają zastosowane metody, włącznie z ich wpływem na jakość danych i wyników badań. Sprawozdania obejmują opis kontekstu i zawartości programu, informacje finansowe, odpowiedzi wraz z użytymi wskaźnikami na wspólny kwestionariusz oceniający i na kwestionariusze opracowane na poziomie krajowym i regionalnym, a także wnioski i zalecenia. Ich struktura stosuje się w miarę możliwości do wspólnej struktury sprawozdań określonych w wytycznych przygotowanych przez Komisję.

SEKCJA  VI

Wnioski, kontrole i kary

Artykuł  58

1. Wnioski o przyznanie wsparcia na rozwój obszarów wiejskich dotyczące powierzchni lub zwierząt, które składane są oddzielnie od wniosków o pomoc na mocy art. 6 rozporządzenia (WE) nr 2419/2001, wskazują wszystkie powierzchnie i zwierzęta należące do danego gospodarstwa, właściwe do celów kontroli wniosków w ramach danego środka, włącznie z tymi, dla których nie wnioskuje się o wsparcie.

2. W przypadku gdy środki wsparcia rozwoju obszarów wiejskich dotyczą powierzchni, działki powinny zostać zidentyfikowane indywidualnie. Podczas okresu ważności zobowiązania działki, których dotyczy wsparcie, nie mogą być przedmiotem wymiany, z wyjątkiem przypadków specjalnych przewidzianych w dokumencie programowym.

3. W przypadku gdy wniosek o płatność jest połączony z wnioskiem o płatności obszarowe w ramach zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli, Państwo Członkowskie zapewnia, aby działki, dla których wnioskuje się o wsparcie w ramach rozwoju obszarów wiejskich, były przedmiotem odrębnych deklaracji.

4. Działki i zwierzęta powinny być zidentyfikowane zgodnie z art. 4 i 5 rozporządzenia (EWG) nr 3508/92.

5. W przypadku gdy wsparcie ma charakter wieloletni, płatności następujące po roku, w którym został złożony wniosek, są uiszczane na podstawie rocznego wniosku o wsparcie z wyjątkiem przypadku, gdy Państwo Członkowskie wprowadziło procedurę pozwalającą na skuteczną roczną weryfikację zgodnie z art. 59 ust. 1.

Artykuł  59

1. Wstępne wnioski o udział w systemie i kolejne wnioski o płatności są sprawdzane w sposób zapewniający rzeczywistą weryfikację i zgodność z warunkami przyznawania pomocy.

Państwa Członkowskie określają odpowiednie metody i sposoby kontroli każdego środka wsparcia, a także osoby podlegające kontrolom.

We właściwych przypadkach Państwa Członkowskie wykorzystują zintegrowany system zarządzania i kontroli ustanowiony rozporządzeniem (EWG) nr 3508/92.

2. Kontrole przeprowadzane są poprzez kontrole administracyjne i kontrole na miejscu.

Artykuł  60

Kontrole administracyjne powinny być wyczerpujące i obejmować ponowne kontrole, we właściwych przypadkach, między innymi wobec danych pochodzących ze zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli. Odnoszą się do powierzchni i zwierząt objętych danym środkiem wsparcia w celu uniknięcia wszelkich nieuzasadnionych płatności pomocy finansowej. Kontrolowana jest również zgodność ze zobowiązaniami długoterminowymi.

Artykuł  61 ¹³

Kontrole na miejscu dokonywane są zgodnie z tytułem III rozporządzenia (WE) nr 2419/2001. Obejmują one co najmniej 5 % beneficjentów rocznie w odniesieniu do wszystkich typów środków rozwoju obszarów wiejskich określonych w dokumentach programowych.

Kontrole na miejscu są rozkładane w ciągu roku zgodnie z analizą ryzyka przedstawioną dla każdego środka rozwoju obszarów wiejskich. W przypadku środków związanych ze wsparciem inwestycji na mocy tytułu II, rozdziału I, VII, VIII i IX rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, Państwa Członkowskie mogą postanowić, że kontrole na miejscu dotyczą tylko tych projektów, które są na etapie zakończenia.

Wszystkie zobowiązania i obowiązki beneficjenta, które mogą być sprawdzone podczas wizytacji, są przedmiotem kontroli.

Artykuł  62 ¹⁴

Artykuł 30 i 31 i art. 32 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2419/2001 stosuje się do płatności obszarowych. Przepisów tych nie stosuje się do wsparcia środków dotyczących leśnictwa, innych niż zalesianie gruntów rolnych.

Artykuł 36, 38 i 40 tego rozporządzenia mają zastosowanie do wsparcia udzielonego na podstawie inwentarza żywego.

Artykuł  62a ¹⁵

1. Artykuł 44 rozporządzenia (WE) nr 2419/2001 stosuje się do wsparcia udzielonego w ramach wszystkich środków rozwoju obszarów wiejskich.

2. W przypadku zaistnienia nienależnych płatności, beneficjent pomocy w ramach środków na rzecz rozwoju obszarów wiejskich jest zobowiązany do zwrotu odnośnej kwoty zgodnie z art. 49 rozporządzenia (WE) nr 2419/2001.

Artykuł  63

1. Każdy beneficjent, który złożył fałszywą deklarację, powstałą w wyniku poważnego zaniedbania, zostaje wykluczony ze wszystkich środków rozwoju obszarów wiejskich w ramach odpowiednich rozdziałów rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, na dany rok kalendarzowy.

Gdy fałszywa deklaracja została złożona celowo, beneficjent zostanie wykluczony również na rok następny.

2. Kary przewidziane w ust. 1 stosuje się bez uszczerbku dla dodatkowych kar przewidzianych w przepisach krajowych.

Artykuł  64

Państwa Członkowskie ustanawiają system kar nakładanych w przypadkach naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, a także podejmują wszelkie środki niezbędne dla ich wykonania. Przewidziane kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

ROZDZIAŁ  IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł  65

1. Rozporządzenie (WE) nr 1750/1999 traci moc.

Odniesienia do uchylonego rozporządzenia traktowane są tak jak odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywane są zgodnie z tabelą korelacji w załączniku III.

2. 16 Rozporządzenia i decyzje uchylone rozporządzeniem (WE) nr 1750/1999, z wyjątkiem art. 17 rozporządzenia Komisji (WE) nr 746/96⁽²⁶⁾, art. 1 i 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1404/94⁽²⁷⁾ i art. 1 i 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1054/94⁽²⁸⁾, nadal mają zastosowanie do działań zatwierdzonych przez Komisję przed dniem 1 stycznia 2000 r. na mocy rozporządzeń określonych w art. 55 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999.

Artykuł  66 ¹⁷

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 39a ust. 1 stosuje się od dnia 1 stycznia 2000 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 lutego 2002 r.

	W imieniu Komisji
	Franz FISCHLER
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 80.

⁽²⁾ Dz.U. L 214 z 13.8.1999, str. 31.

⁽³⁾ Dz.U. L 239 z 7.9.2001, str. 10.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 375 z 31.12.1991, str. 1.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 193 z 29.7.2000, str. 39.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 161 z 26.6.1999, str. 1.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 198 z 21.7.2001, str. 1.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 103.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 259 z 6.10.1999, str. 27.

⁽¹⁰⁾ Dz.U. L 165 z 6.7.2000, str. 33.

⁽¹¹⁾ Dz.U. L 316 z 10.12.1999, str. 26.

⁽¹²⁾ Dz.U. L 277 z 20.10.2001, str. 12.

⁽¹³⁾ Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 113.

⁽¹⁴⁾ Dz.U. L 173 z 27.6.2001, str. 1.

⁽¹⁵⁾ Dz.U. L 355 z 5.12.1992, str. 1.

⁽¹⁶⁾ Dz.U. L 72 z 14.3.2001, str. 6.

⁽¹⁷⁾ Dz.U. L 327 z 12.12.2001, str. 11.

⁽¹⁸⁾ Dz.U. L 341 z 22.12.2001, str. 105.

⁽¹⁹⁾ Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 1.

⁽²⁰⁾ Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 21.

⁽²¹⁾ Dz.U. L 215 z 30.7.1992, str. 85.

⁽²²⁾ Dz.U. L 215 z 30.7.1992, str. 91.

⁽²³⁾ Dz.U. L 215 z 30.7.1992, str. 96.

⁽²⁴⁾ Dz.U. L 213 z 13.8.1999, str. 1.

⁽²⁵⁾ Dz.U. L 213 z 13.8.1999, str. 5.

⁽²⁶⁾ Dz.U. L 102 z 25.4.1996, str. 19.

⁽²⁷⁾ Dz.U. L 154 z 21.6.1994, str. 8.

⁽²⁸⁾ Dz.U. L 115 z 6.5.1994, str. 6.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Kwalifikowane gatunki zwierząt gospodarskich	Progi, poniżej których rasy lokalne są uważane za zagrożone wyginięciem (liczba samic hodowlanych)(1)
Bydło	7.500
Owce	10.000
Kozy	10.000
Koniowate	5.000
Świnie	15.000
Drób	25.000
(1) Liczba obliczona dla wszystkich Państw Członkowskich odnosząca się do samic hodowlanych tej samej rasy dla reprodukcji czystej krwi, wpisanych do rejestru uznanego przez Państwo Członkowskie (np. księga hodowlana lub księga stada).

ZAŁĄCZNIK  II ¹⁸

PLANY ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH

1. Tytuł planu rozwoju obszarów wiejskich

2. Państwo Członkowskie i region administracyjny (jeśli dotyczy)

3.1. Obszar geograficzny objęty planem

(art. 41 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999)

3.2. Regiony sklasyfikowane w ramach celu 1 i 2

(art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999)

Określić:

– Regiony należące do celu 1 i regiony należące do celu 1 w sytuacji przejściowej. Stosuje się to wyłącznie do środków towarzyszących (wcześniejsza emerytura, dodatki wyrównawcze, środki agrośrodowiskowe i zalesianie gruntów rolniczych na mocy art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999),

– Regiony należące do celu 2. Stosuje się do:

1) środków towarzyszących,

2) innych środków, które nie stanowią części programowania w ramach celu 2.

4. Planowanie na odpowiednim poziomie geograficznym

(art. 41 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999)

Jeśli wyjątkowo więcej niż jeden plan rozwoju obszarów wiejskich będzie stosowany w regionie, wskazać:

– wszystkie właściwe plany,

– dlaczego nie jest możliwe połączenie środków w jednym planie,

– relacje między środkami w ramach różnych planów i szczegóły dotyczące sposobów zapewnienia zgodności i spójności między poszczególnymi planami.

5. Ilościowy opis bieżącej sytuacji

(art. 43 ust. 1 tiret pierwsze rozporządzenia (WE) nr 1257/1999)

(1) Opis bieżącej sytuacji

Opisać, używając danych ilościowych, bieżącą sytuację obszaru geograficznego z podkreśleniem silnych stron, różnic, luk i potencjału w zakresie rozwoju obszarów wiejskich. Opis ten powinien dotyczyć sektora rolnego i leśnego (włącznie z rodzajem i zakresem trudności w gospodarce rolnej na obszarach mniej uprzywilejowanych), gospodarki wiejskiej, sytuacji demograficznej, zasobów ludzkich i zatrudnienia oraz stanu środowiska naturalnego.

(2) Oddziaływanie poprzedniego okresu programowania

Opisać oddziaływanie środków finansowych EFOGR, przeznaczonych na rozwój obszarów wiejskich w ramach poprzedniego okresu programowania i w ramach środków towarzyszących od roku 1992. Przedstawić wyniki oceny.

(3) Inne informacje

Kiedy właściwe, opisać również środki dodatkowe uzupełniające wspólnotowe środki na rozwój obszarów wiejskich i środki towarzyszące, które oddziaływały na dany obszar objęty programem.

6. Opis proponowanej strategii, jej celów ilościowych, wybranych priorytetów rozwoju obszarów wiejskich i objętego nimi obszaru geograficznego

(art. 43 ust. 1 tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 1257/1999)

(1) Proponowana strategia, cele ilościowe, wybrane priorytety

Odnośnie do zidentyfikowanych silnych stron, różnic, luk i potencjału danego obszaru opisać w szczególności:

– priorytetowe działania,

– odpowiednią strategię osiągania celów,

– cele operacyjne i oczekiwane oddziaływanie, ujęte ilościowo, jeśli jest to możliwe, w tym także z punktu widzenia zarówno monitorowania, jak i szacunków, które mogą być użyte do oceny,

– zakres, w jakim strategia uwzględnia specyficzne cechy danego obszaru,

– w jaki sposób zostanie zastosowane podejście zintegrowane,

– zakres, w jakim strategia uwzględnia włączenie kobiet i mężczyzn,

– zakres, w jakim strategia uwzględnia wszystkie odpowiednie obowiązki wynikające z polityki ochrony środowiska na szczeblu międzynarodowym, wspólnotowym i krajowym, włącznie z tymi, które dotyczą zrównoważonego rozwoju, jakości i zużycia wody, zachowania różnorodności biologicznej, w tym zachowania pewnych gatunków roślin uprawnych i globalnego ocieplenia.

(2) Opis innych środków i ich wyników

Gdzie właściwe, opis zawiera wszystkie środki podjęte poza planem rozwoju obszarów wiejskich (inne środki wspólnotowe lub krajowe, takie jak obowiązkowe zasady, kodeksy praktyk i środki pomocy państwa) oraz zakres zaspokojenia przez nie zidentyfikowanych potrzeb.

(3) Obszary objęte specjalnymi środkami lokalnymi

Opisać w odniesieniu do środków określonych w pkt 8, które nie są stosowane w całym regionie wskazanym w pkt 3, strefę ich stosowania.

W szczególności określić:

– przyjęty wykaz obszarów mniej uprzywilejowanych dla danego obszaru,

– wszelkie zmiany wykazu obszarów mniej uprzywilejowanych wraz z odpowiednim uzasadnieniem (art. 55 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999),

– obszary objęte ograniczeniami środowiskowymi wraz z odpowiednim uzasadnieniem.

(4) Harmonogram i rozpoczęcie działań

Proponowany harmonogram wdrażania różnych środków, oczekiwane rozpoczęcie i czas wdrażania (patrz także pkt 8).

7. Ocena ukazująca oczekiwane oddziaływanie gospodarcze, środowiskowe i społeczne

(art. 43 ust. 1 tiret trzecie rozporządzenia (WE) nr 1257/1999)

Szczegółowe informacje zgodne z art. 43 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999.

8. Ogólne indykatywna tabela finansowa (rok budżetowy EFOGR)

Artykuł 43 ust. 1 tiret czwarte rozporządzenia (WE) nr 1257/1999

Zestawienie programowania finansowego: programy rozwoju obszarów wiejskich

(mln EUR)
	Roki			Rok 7			Łącznie
	Wydatki publiczne(1)	Wkład UE(2)	Wkład sektora prywatnego(3)	Wydatki publiczne(1)	Wkład UE(2)	Wkład sektora prywatnego(3)	Wydatki publiczne(1)	Wkład UE(2)	Wkład sektora prywatnego(3)
Priorytet A
Środek Al (np. Agrośrodowiskowy) zawierający środki zatwierdzone na mocy rozporządzenia (EWG) nr 2078/92
Środek A2 . . .
. . . Środek Ań
Łącznie A
Priorytet B
Środek Bl (np. wcześniejsza emerytura) zawierający środki zatwierdzone na mocy rozporządzenia (EWG) nr 2079/92
Środek B 2 ...
. . . Środek Bn
Łącznie B
... Priorytet N
Środek NI (np. zalesianie) zawierający środki zatwierdzone na mocy rozporządzenia (EWG) nr 2080/92
Środek N 2 ...
. . . Środek Nn
Łącznie N
Inne środki
Ocena
Poprzednie środki sprzed 1992 r.
Środki przejściowe(4)
Łącznie inne środki
Łącznie wydatki poniesione (D)
Łącznie plan — (P)(5)
Niewykorzystanie (P-D)
Nadmierne wykorzystanie (D-P)
(1) Kolumna planowanych (publicznych) wydatków, umieszczona jako wskazówka. (2) Kolumna wkładu wspólnotowego planowanego dla każdego środka. Wkład wspólnotowy odnoszący się do wydatków do poniesienia jest obliczony przy zastosowaniu wskaźników i ustaleń ustanowionych w programie dla każdego środka. Wkład wspólnotowy może być obliczony w odniesieniu do kwalifikowalnych wydatków publicznych (kolumna 2/kolumna 1) lub całkowitych kosztów kwalifikowalnych [kolumna 2/(kolumna 1 + kolumna 3}]. (3) Kolumna planowanych wydatków (sektor prywatny), umieszczona jako wskazówka tam gdzie taki wkład jest podany dla środka. (4) Artykuł 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2603/1 99 9. Państwa Członkowskie muszą określić kryteria, ustalając jasno wydatki, które mają być włączone do programowania. (5) Obliczone na podstawie tabeli finansowej załączonej do decyzji Komisji zatwierdzającej dokument programów)', ostatnio zmienionej.

ZASTOSOWANIE ŚRODKÓW UZYSKANYCH Z MODULACJI

	Roki		Rok 2		Rok 7		Łącznie
	Wydatki publiczne	Wkład UE	Wydatki publiczne	Wkład UE	Wydatki publiczne	Wkład UE	Wydatki publiczne	Wkład UE
Wcześniejsza emerytura
Agro-środowiskowe
Zalesianie
Obszar mniej uprzywilejowany
Łączne przekształcenie
Uwaga: W przypadku gdy środek obejmuje więcej niż jeden priorytet, Państwo Członkowskie dostarcza, do celów zarządzania finansami, dodatkowe zestawienie ujednolicające wszystkie wydatki odnoszące się do środka. To dodatkowe zestawienie będzie wzorowane na strukturze powyższego zestawienia i kolejności poniższego wykazu.
— Różne środki są określone jak następuje: a) inwestycje w gospodarstwach; b) ułatwianie startu młodym rolnikom; c} kształcenie; d) wcześniejsza emerytura; e) obszaiy mniej uprzywilejowane i obszaiy podlegające ograniczeniom środowiskowym; f) przedsięwzięcia rolno-środowiskowc; g) poprawa przetwórstwa i obrotu produktami rolnymi; h) zalesianie gruntów rolnych; i) inne środki dotyczące leśnictwa: j) melioracja: k) scalanie; l) ustanawianie usług zastępczych i w zakresie zarządzania gospodarką rolną; m) obrót produktami rolnymi o wysokiej jakości; n) podstawowe usługi na rzecz gospodarki i ludności wiejskiej; o) odnowa i rozwój wsi, ochrona i zachowanie dziedzictwa obszarów wiejskich; p) różnicowanie działalności rolniczej i działania związane z rolnictwem w celu zapewnienia działalności wielokierunkowej i alternatywnych źródeł dochodu: q) zarządzanie rolniczymi zasobami wodnymi; r) rozwój i poprawa infrastruktury związanej z rozwojem rolnictwa; s) wspomaganie turystyki i rzemiosła; t) ochrona środowiska w związku z rolnictwem, leśnictwem i zarządzaniem krajobrazem oraz poprawa dobrostanu zwierząt; u) przywracanie potencjału produkcji rolnej zniszczonego przez kieski żywiołowe i wprowadzanie właściwych środków zapobiegawczych; v) inżynieria finansowa.". — Środki j) — v) mogą być określone jako jeden środek: j) promowanie dostosowania oraz rozwój obszarów wiejskich. — Zasoby Sekcji Gwarancji EFOGR na środki wsparcia dostosowania i rozwoju obszarów wiejskich przyjęte w zastosowaniu art. 3 3 rozporządzenia (WE) nr 125 7/1999 w celu 2 (wiejskich) obszarów: EUR. min (% ogółem zgodnie z art. 3 3).

9. Opis środków zmierzających do wdrożenia planów

(art. 43 ust. 1 tiret piąte rozporządzenia (WE) nr 1257/1999)

Dla każdego punktu podać:

A. główne cechy środków wsparcia;

B. pozostałe informacje.

(1) Wymagania ogólne

A. Główne cechy środków wsparcia:

– wykaz środków w porządku przewidzianym w rozporządzeniu (WE) nr 1257/1999,

– wskazanie artykułu (i ustępu), pod który podlega każda płatność z tytułu środków rozwoju obszarów wiejskich. W przypadku gdy powołuje się na dwa lub więcej artykułów, płatność musi być podzielona na elementy składowe,

– ogólny cel każdego środka

B. Pozostałe informacje: Brak

(2) Wymogi dotyczące jednego lub kilku środków

A. Główne cechy:

– (skreślone),

– (skreślone),

– wyjątki, określone w art. 37 ust. 3 akapit drugi tiret pierwsze rozporządzenia (WE) nr 1257/1999.

B. Pozostałe informacje:

– stawka wkładu wspólnotowego oparta na koszcie całkowitym lub wydatkach publicznych;

– intensywność pomocy i/lub kwoty i stosowane rozróżnienie (Rozdziały I do VIII),

– szczegóły dotyczące warunków kwalifikacji,

– kryteria wykazywania rentowności gospodarczej (rozdziały I, II, IV i VII),

– zwykle stosowane dobre praktyki gospodarki rolnej (rozdziały V i VI),

– minimalne standardy dotyczące środowiska, higieny i ochrony zwierząt (rozdziały I, II i VII),

– poziom umiejętności zawodowych i wymaganych kompetencji (rozdziały I, II i IV),

– wystarczająca ocena istnienia zwykłych rynkowych możliwości zbytu dla danych produktów (rozdziały I i VII) zgodnie z art. 6 i 26 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999,

– opis wszystkich trwających kontraktów (z poprzedniego okresu), włącznie z warunkami finansowymi oraz stosowanymi do nich procedurami/zasadami.

(3) Informacje wymagane w odniesieniu do szczególnych środków

Ponadto wymagane są następujące szczegółowe informacje o środkach według poszczególnych rozdziałów:

I. Inwestycje w gospodarstwach rolnych

A. Główne cechy:

– podstawowe sektory produkcji i rodzaje inwestycji.

B. Pozostałe informacje:

– maksymalne limity całkowitych kwot inwestycji kwalifikujących się do uzyskania wsparcia,

– rodzaje pomocy,

– tam, gdzie to ma zastosowanie, opis obszarów wiejskich napotykających trudności strukturalne określonych w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

II. Ułatwienie młodym rolnikom osiedlania się

A. Główne cechy: Brak.

B. Pozostałe informacje:

– długość okresu przyznanego młodym rolnikom na spełnienie kryteriów kwalifikacji w ramach dozwolonego okresu trzech lat na mocy z art. 4 ust. 2 niniejszego rozporządzenia,

– limit wiekowy,

– warunki stosujące się do młodych rolników nieosiedlających się jako jedyni kierownicy gospodarstw lub osiedlających się jako członkowie stowarzyszeń lub spółdzielni, których głównym celem jest prowadzenie gospodarstwa rolnego,

– rodzaj pomocy na osiedlenie się.

III. Kształcenie

A. Główne cechy: Brak.

B. Pozostałe informacje:

– kwalifikujące się środki i beneficjenci,

– zapewnienie, że do finansowania nie proponowano systemów i programów kształcenia w zwykłym trybie.

IV. Wcześniejsza emerytura

A. Główne cechy: Brak.

B. Pozostałe informacje:

– szczegółowy opis warunków dotyczących przekazującego, przejmującego, pracownika najemnego i dzierżawionych gruntów, w szczególności użytkowania gruntów zachowywanych przez przekazującego na cele niehandlowe i czas przyznany na poprawę rentowności,

– rodzaj pomocy, włącznie z opisem metody użytej do obliczania maksymalnych kwot współfinan-sowania na jedno gospodarstwo i uzasadnienie odpowiednie dla każdego typu beneficjenta,

– opis krajowych systemów emerytalnych i wcześniejszej emerytury,

– szczegóły dotyczące okresu przyznawania pomocy.

V. Obszary mniej uprzywilejowane i obszary o ograniczeniach środowiskowych

A. Główne cechy:

– kwoty pomocy:

1. (skreślony).

2. dla dodatków wyrównawczych na mocy art. 13 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1257/1999: propozycje przekroczenia maksymalnej kwoty, która może być współfinansowana zgodnie z art. 15 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, muszą zawierać odpowiednie uzasadnienie. Określić, w jaki sposób zapewnione zostanie przestrzeganie górnego limitu dodatków wyrównawczych w tych przypadkach, i wyjaśnić procedurę administracyjną zapewniającą zgodność z maksymalną kwotą, której współfinansowanie powinno zostać zapewnione;

3. dla dodatków wyrównawczych na mocy art. 13 lit. b) i art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999: wstępne szczegółowe agronomiczne obliczenia wskazujące: a) utracony dochód i koszty poniesione w wyniku ograniczeń środowiskowych; b) założenia rolnicze wykorzystane jako punkt odniesienia.

B. Pozostałe informacje:

– szczegóły dotyczące warunków kwalifikacji, w szczególności:

1. definicji powierzchni minimalnej;

2. opisu właściwego mechanizmu przeliczeniowego używanego w przypadku wspólnych pastwisk.

– zmiany wykazów obszarów mniej uprzywilejowanych przyjętych lub zmienionych dyrektywami Rady i Komisji oraz wykazy obszarów o ograniczeniach środowiskowych;

3. kwoty pomocy do zapłacenia określonej w art. 13 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1257/1999: uzasadnienie zróżnicowania kwoty pomocy przy zastosowaniu kryteriów określonych w art. 15 ust. 2 tego rozporządzenia;

4. dla dodatków wyrównawczych na mocy art. 13 lit. b) i art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999: zmiany szczegółowych agronomicznych obliczeń ustalonych w zatwierdzonym dokumencie programowym.

VI. Środki agrośrodowiskowe

A. Główne cechy:

– uzasadnienie zobowiązań na podstawie ich przewidywanego oddziaływania,

– (skreślone),

– (skreślone),

– (skreślone),

– wstępne szczegółowe agronomiczne obliczenia wskazujące: a) utracony dochód i koszty poniesione w związku z dobrymi praktykami gospodarki rolnej; b) założenia agrotechniczne wykorzystane jako punkt odniesienia; c) poziom środków zachęcających i uzasadnienie środków zachęcających w oparciu o obiektywne kryteria.

B. Inne elementy:

– wykaz lokalnych ras zagrożonych wyginięciem oraz liczba samic hodowlanych na odnośnych obszarach. Liczba ta musi być poświadczona przez należycie uznawany organ techniczny - lub organizację/stowarzyszenie hodowcy - który musi zarejestrować i aktualizować księgę zwierząt zarodowych lub księgę hodowlaną owiec i kóz dla rasy. Organ taki musi posiadać odpowiednie umiejętności i wiedzę do rozpoznawania zwierząt danej rasy,

– dla genetycznych zasobów roślinnych zagrożonych erozją genetyczną, dowody na genetyczną erozję oparte na wynikach naukowych oraz wskaźnikach występowania endemicznych ras/pierwotnych (lokalnych) odmian, ich różnorodności populacyjnej i przeważających praktyk rolniczych na poziomie lokalnym,

– szczegóły zobowiązań rolników lub jakiekolwiek inne warunki zobowiązań, włącznie z zakresem i procedurami korygowania bieżących umów,

– zmiany poziomu wsparcia do 120 % kosztów i dochodów utraconych, wskazanych w obliczeniach agronomicznych ustalonych w zatwierdzonym dokumencie programowym, i uzasadnienie tych zmian,

– opis zasięgu środka ukazujący zakres stosowania zgodnie z potrzebami, stopień osiągania celów w geograficznym, sektorowym itd. ujęciu zasięgu,

– w odniesieniu do wszystkich zobowiązań agrośrodowiskowych razem należy wskazać możliwości ich łączenia oraz zapewnić spójność zobowiązań.

VII. Poprawa przetwarzania i obrotu produktami rolnymi

A. Główne cechy:

– sektory podstawowej produkcji rolniczej.

B. Pozostałe informacje:

– kryteria pozwalające na wykazanie korzyści ekonomicznych dla producentów rolnych.

VIII. Leśnictwo

A. (skreślony).

B. Pozostałe informacje:

– definicja:

i) "grunty rolne" w odniesieniu do art. 26 niniejszego rozporządzenia;

ii) "rolnik" w odniesieniu do art. 27 niniejszego rozporządzenia;

iii) przepisy zapewniające, że planowane środki są odpowiednie do lokalnych warunków oraz zgodne ze środowiskiem, oraz utrzymujące równowagę między leśnictwem a populacją zwierzyny, gdy ma to zastosowanie;

iv) ustalenia umowne między regionami i potencjalnymi beneficjentami dotyczące środków określonych w art. 32 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999;

– w sytuacji gdy stosuje się koszty standardowe określone w art. 39a:

i) standardowe koszty jednostkowe;

ii) metoda użyta do ustalenia tych kosztów;

iii) zgodność z kryterium unikania nadmiernej kompensacji;

– opis kwalifikujących środków i beneficjentów,

– powiązanie między projektowanymi środkami a krajowymi/niższego szczebla programami leśnymi lub równoważnymi instrumentami,

– istnienie planów ochrony lasów ustanowionych w przepisach wspólnotowych dotyczących obszarów sklasyfikowanych jako lasy wysokiego lub średniego zagrożenia pożarowego oraz zgodność projektowanych środków z tymi planami ochrony.

IX. Promowanie dostosowania i rozwoju obszarów wiejskich

A. Główne cechy:

– opis i uzasadnienie działań proponowanych w ramach każdego środka.

B. Pozostałe informacje:

– określenie inżynierii finansowej zgodnej z ogólnymi kryteriami kwalifikacyjnymi.

10. Potrzeby w zakresie badań, projektów pokazowych, kształcenia lub pomocy technicznej (w odpowiednich przypadkach)

(art. 43 ust. 1 tiret szóste rozporządzenia (WE) nr 1257/1999)

11. Wyznaczenie właściwych władz i odpowiedzialnych organów

(art. 43 ust. 1 tiret siódme rozporządzenia (WE) nr 1257/1999)

12. Przepisy zapewniające efektywne i poprawne wdrożenie planów, włącznie z monitorowaniem i oceną, definicja ilościowych wskaźników do celów oceny, rozwiązania w zakresie kontroli i kar oraz odpowiednia reklama

(art. 43 ust. 1 tiret ósme rozporządzenia (WE) nr 1257/1999)

(1) Szczegółowe informacje na temat wdrażania artykułów 52-57 niniejszego rozporządzenia

Powinny one obejmować w szczególności:

– możliwości przyznawania zaliczek niektórym beneficjentom w ramach środków inwestycyjnych,

– opis kręgów płatności pomocy finansowej dla końcowych beneficjentów,

– rozwiązania w zakresie monitorowania i oceny programu, w szczególności systemy i procedury gromadzenia, organizowania i koordynacji danych dotyczących wskaźników finansowych, materialnych i wskaźników oddziaływania,

– rolę, skład i zasady proceduralne wszelkich komitetów monitorujących,

– kodyfikację. Kodyfikacja ta jest zgodna ze wzorem dostarczonym przez Komisję.

(2) Szczegółowe informacje na temat wdrażania art. 58-64 niniejszego rozporządzenia.

Powinny zawierać specjalne środki kontroli mające na celu weryfikację treści wniosku i zgodności z warunkami wsparcia oraz specjalne zasady dotyczące kar.

(3) Szczegółowa informacja na temat zgodności z ogólnymi kryteriami kwalifikującymi ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 1685/2000

Artykuł 39 niniejszego rozporządzenia.

(4) Pozostałe informacje.

Gdy jest to konieczne, informacja o tym, że termin zawiadamiania o przypadkach siły wyższej został przedłużony (art. 33 ust. 2 niniejszego rozporządzenia).

13. Wyniki konsultacji i wskazanie włączonych władz i organów oraz partnerów gospodarczych i społecznych

(art. 43 ust. 1 tiret dziewiąte rozporządzenia (WE) nr 1257/1999)

(1) Opisać:

– partnerów gospodarczych i społecznych i inne odpowiednie organy krajowe, z którymi przeprowadza się konsultacje zgodnie z krajowymi przepisami i praktykami;

– władze sektora rolnego i sektora ochrony środowiska oraz organy, które należy włączyć w szczególności w opracowywanie, wdrażanie, monitorowanie, ocenę i rewizję środków agrośrodowiskowych i innych środków mających na celu ochronę środowiska, zapewniając w ten sposób równowagę między tymi środkami a innymi środkami rozwoju obszarów wiejskich.

(2) Podsumować wyniki konsultacji i wskazać zakres uwzględnienia uzyskanych opinii i porad.

14. Równowaga między różnymi środkami wsparcia

(art. 43 ust. 2 tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 1257/1999)

(1) Opisać w odniesieniu do mocnych stron, potrzeb i potencjału:

– równowagę między różnymi środkami rozwoju obszarów wiejskich,

– zakres, w jakim środki agrośrodowiskowe stosują się na całym terytorium.

(2) Opis ten odnosi się w zależności od danego przypadku do:

– środków podjętych poza ramami rozporządzenia (WE) nr 1257/1999,

– środków podjętych lub przewidzianych w odrębnych planach rozwoju obszarów wiejskich.

15. Zgodność i spójność

(art. 37 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999)

A. Główne cechy:

(1) Ocena zgodności i spójności z:

– innymi politykami Wspólnoty i środkami wdrażanymi w ich ramach, w szczególności z polityką konkurencji,

– innymi instrumentami wspólnej polityki rolnej, w szczególności, jeśli przewidziane są wyjątki w stosunku do art. 37 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999,

– innymi środkami wsparcia w ramach planów rozwoju obszarów wiejskich,

– ogólnymi kryteriami kwalifikującymi.

(2) W odniesieniu do środków, określonych w art. 33 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, zapewnić i w przypadkach szczególnych wykazać, że:

– środki podejmowane na podstawie tiret szóstego, siódmego i dziewiątego niniejszego artykułu nie podlegały finansowaniu przez EFRR na obszarach wiejskich objętych celem 2 i na obszarach w sytuacji przejściowej,

– środki nie wchodziły w zakres jakiegokolwiek innego środka, określonego w tytule II rozporządzenia (WE) nr 1257/1999.

B. Dodatkowe informacje:

Ocena obejmuje w szczególności rozwiązania mające na celu zapewnienie właściwej koordynacji z różnymi władzami odpowiedzialnymi za:

– środki rozwoju wprowadzane w ramach organizacji rynków,

– wszelkie środki rozwoju obszarów wiejskich przewidziane w ustawodawstwie krajowym.

16. Dodatkowa pomoc państwa

(art. 52 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999)

A. Główne cechy:

Określić środki, w stosunku do których zostanie przyznane dodatkowe finansowanie w postaci pomocy państwa (art. 52 rozporządzenia Rady (WE) nr 1257/1999). Orientacyjna tabela powinna przedstawiać sumy dodatkowego wsparcia przyznawanego w stosunku do każdego ze środków, których to dotyczy, podczas każdego roku objętego planem.

B. Pozostałe informacje:

– zniesienie pomocy Państwa;

– zmiany dodatkowego finansowania w formie pomocy Państwa przyznanej dla jakiegokolwiek ze środków w zatwierdzonym dokumencie programowym;

– stawka pomocy.

ZAŁĄCZNIK  III

TABELA KORELACJI

Niniejsze rozporządzenie	Rozporządzenie (WE) nr 1750/1999
-	art. 1
art. 1	art. 2
art. 2	art. 3
art. 3	art. 4
art. 5art.5	art. 5 tiret pierwsze, drugie i trzecie
art. 4	art. 5 tiret czwarte i piąte
art. 6art.6	art. 6
art. 7art.7	art. 7
art. 8art.8	art. 8
art. 9art.9	art. 9
art. 10art.10	art. 10
art. 11art.11	art. 11
art. 12	art. 11a
art. 13	art. 12
art. 14	art. 13
art. 15	art. 14
art. 16	art. 15
art. 17	art. 16
art. 18 ust. 1i2art.1 i 2	art. 17 ust. 1 i 2 tiret pierwsze
art. 18 ust. 3	art. 17 ust. 2 tiret drugie
art. 18 ust. 4	art. 17 ust. 3
art. 19	art. 18
art. 20	art. 19
art. 21	art. 20
art. 22	art. 21
art. 23	art. 22
art. 24	art. 23
art. 25	art. 24
art. 26	art. 25
art. 27	art. 26
art. 28	art. 27
art. 29	art. 28
art. 30	art. 29 ust. 1
art. 31	art. 29 ust. 2
art. 32	art. 29 ust. 3
art. 33	art. 30
art. 34	art. 31 ust. 1
art. 35 ust. 1	art. 31 ust. 2 tiret pierwsze
art. 35 ust. 2	art. 31 ust. 2 tiret drugie
art. 35 ust. 3	art. 31 ust. 2 tiret trzecie
art. 36	art. 31 ust. 2 tiret czwarte
art. 37	art. 31 ust. 3
art. 38	art. 32
art. 39	art. 32a
art. 40	art. 33 ust. 1
art. 41 ust. 1	art. 33 ust. 2
art. 41 ust. 2	art. 33 ust. 2 lit. a)
art. 41 ust. 3	art. 33 ust. 3
art. 42	art. 3 3 ust. 4
art. 43	art. 34
art. 44 ust. 1art.35ust.1	art. 35 ust. 1
art. 44 ust. 2art.35ust.2	art. 3 5 ust. 2 tiret pierwsze i drugie
art. 44 ust. 3art.3	art. 3 5 ust. 2 tiret trzecie
art. 44 ust. 5art.35	art. 3 5 ust. 2 tiret czwarte
art. 45 tiret pierwsze i drugie	art. 35 ust. 3
art. 46	art. 36
art. 47	art. 37
art. 48	art. 38
art. 49 ust. 1art.39ust.1	art. 39 ust. 1
art. 49 ust. 2	art. 39 ust. 1 lit. a)
art. 49 ust. 3art.3	art. 39 ust. 2
art. 49 ust. 4	art. 39 ust. 3
art. 49 ust. 5	art. 39 ust. 4
art. 50	art. 39a
art. 51	art. 40
art. 53	art. 41
art. 54	art. 42
art. 55	art. 43
art. 56	art. 44
art. 57	art. 45
art. 58	art. 46
art. 59	art. 47 ust. 1 i 2
art. 60	art. 47 ust. 3
art. 61	art. 47 ust. 4
art. 62	art. 48 ust. 1
art. 64	art. 48 ust. 2
art. 63	art. 48 ust. 3
-	art. 49 ust. 1
art. 65	art. 49 ust. 2
załącznik I	-
załącznik II	Załącznik
załącznik III	-

1 Art. 3 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 567/2003 z dnia 28 marca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.82.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 marca 2002 r.

2 Art. 33 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 963/2003 z dnia 4 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.138.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 czerwca 2003 r.

3 Z dniem 1 maja 2004 r. od stosowania art. 39 wprowadzono odstępstwo zgodnie z art. 3 rozporządzenia nr 141/2004 z dnia 28 stycznia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.24.25).

4 Art. 39a dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 963/2003 z dnia 4 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.138.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 czerwca 2003 r.

5 Art. 44 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia nr 963/2003 z dnia 4 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.138.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 czerwca 2003 r.

6 Art. 44 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia nr 963/2003 z dnia 4 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.138.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 czerwca 2003 r.

7 Art. 44 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. c) rozporządzenia nr 963/2003 z dnia 4 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.138.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 czerwca 2003 r.

8 Art. 44 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. d) rozporządzenia nr 963/2003 z dnia 4 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.138.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 czerwca 2003 r.

9 Art. 45a dodany przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 963/2003 z dnia 4 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.138.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 czerwca 2003 r.

10 Art. 51 zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 963/2003 z dnia 4 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.138.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 czerwca 2003 r.

11 Art. 52 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 12 rozporządzenia nr 567/2003 z dnia 28 marca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.82.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 marca 2002 r.

12 Art. 53 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 963/2003 z dnia 4 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.138.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 czerwca 2003 r.

13 Art. 61 zmieniony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 963/2003 z dnia 4 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.138.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 czerwca 2003 r.

14 Art. 62 zmieniony przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 963/2003 z dnia 4 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.138.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 czerwca 2003 r.

15 Art. 62a dodany przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 963/2003 z dnia 4 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.138.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 czerwca 2003 r.

16 Art. 65 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 10 rozporządzenia nr 963/2003 z dnia 4 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.138.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 czerwca 2003 r.

17 Art. 66 zmieniony przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 963/2003 z dnia 4 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.138.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 czerwca 2003 r.

18 Załącznik II zmieniony przez art. 1 pkt 12 rozporządzenia nr 963/2003 z dnia 4 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.138.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 czerwca 2003 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2002.74.1
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 445/2002 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1257/1999 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich ze środków Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR)
• Data aktu: 26/02/2002
• Data ogłoszenia: 15/03/2002
• Data wejścia w życie: 22/03/2002, 01/01/2000, 01/05/2004