uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 100a, 213 i 43,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 189b Traktatu(3),
(1) W dyrektywie Rady 83/189/EWG z dnia 28 marca 1983 r. ustanawiającej procedurę przekazywania informacji dotyczących norm i przepisów technicznych(4) wprowadzono wiele zasadniczych zmian; w celu osiągnięcia jasności i zrozumiałości wspomnianej dyrektywy niezbędna jest jej konsolidacja.
(2) Rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez wewnętrznych granic, w którym zapewniony jest swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału; zatem zakaz wprowadzania ograniczeń ilościowych dotyczących przepływu towarów oraz środków o skutkach równoważnych jest jedną z podstawowych zasad Wspólnoty.
(3) Wspierając sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego, należy zapewnić możliwie jak największą przejrzystość w zakresie krajowych inicjatyw dotyczących wprowadzania norm i przepisów technicznych.
(4) Bariery w handlu wypływające z przepisów technicznych dotyczących produktu są dopuszczalne jedynie tam, gdzie są konieczne do spełnienia niezbędnych wymagań oraz gdy służą interesowi publicznemu, którego stanowią gwarancję.
(5) Komisja bezwzględnie musi mieć dostęp do niezbędnej informacji technicznej przed przyjęciem przepisów technicznych; zatem Państwa Członkowskie zobowiązane do ułatwiania wykonania tego zadania na mocy art. 5 Traktatu powinny powiadamiać Komisję o swoich projektach w dziedzinie przepisów technicznych.
(6) Wszystkie Państwa Członkowskie muszą być powiadamiane o przepisach technicznych planowanych przez jakiekolwiek Państwo Członkowskie.
(7) Celem rynku wewnętrznego jest stworzenie środowiska prowadzącego do zwiększonej konkurencyjności przedsiębiorstw; zwiększona ilość dostarczanych informacji z jednej strony pomaga przedsiębiorstwom lepiej wykorzystać zalety samego rynku; należy zatem umożliwić podmiotom gospodarczym ocenę wpływu krajowych przepisów technicznych planowanych przez inne Państwo Członkowskie, podając do publicznej wiadomości tytuły projektów przepisów, o których powiadomiono, oraz poprzez przepisy dotyczące poufności takich projektów.
(8) Dla zapewnienia bezpieczeństwa prawnego Państwa Członkowskie powinny podać do wiadomości publicznej, że krajowe przepisy techniczne zostały przyjęte zgodnie z formalnościami określonymi w niniejszej dyrektywie.
(9) Jeżeli chodzi o przepisy techniczne dotyczące produktów, środki mające na celu zapewnienie prawidłowego funkcjonowania lub stałego rozwoju rynku wymagają większej przejrzystości krajowych inicjatyw legislacyjnych oraz poszerzenia kryteriów i warunków służących do oceny potencjalnego wpływu proponowanych przepisów na rynek.
(10) Konieczna jest ocena wszystkich wymagań dotyczących produktu oraz uwzględnienie rozwoju przepisów dotyczących produktów w krajowej praktyce.
(11) Wymagania inne niż specyfikacje techniczne, dotyczące cyklu życia produktu po wprowadzeniu go na rynek mogą negatywnie wpłynąć na swobodny przepływ tego produktu lub stworzyć przeszkody w prawidłowym funkcjonowaniu rynku wewnętrznego.
(12) Konieczne jest de facto wyjaśnienie pojęcia przepisów technicznych; w szczególności przepisów, na podstawie których organy władzy odnoszą się do specyfikacji technicznych lub innych wymagań lub zachęcają do ich przestrzegania, oraz przepisów dotyczących produktów, z którymi związane są organy władzy publicznej, w interesie publicznym nakładają na taki wymóg lub specyfikację mocniej wiążącą wartość niż miałyby one wyjściowo na mocy ich pochodzenia.
(13) Komisja i Państwa Członkowskie muszą mieć wystarczająco długi czas, aby zaproponować poprawki do projektowanych środków, aby usunąć lub zmniejszyć wszelkie bariery, które mogłyby powstać w stosunku do swobodnego przepływu towarów.
(14) Dane Państwo Członkowskie musi uwzględnić te poprawki przy tworzeniu ostatecznego tekstu projektowanych środków.
(15) Cechą wewnętrznego rynku jest, że tam, gdzie Państwa Członkowskie nie mogą wdrożyć zasady wzajemnego uznawania, Komisja przyjmuje lub występuje z wnioskiem o przyjęcie wiążących wspólnotowych aktów prawnych; został wprowadzony specjalny tymczasowy okres stosowania zasady standstill, aby zapobiec sytuacji, gdy wprowadzenie krajowych środków wpłynie negatywnie na przyjęcie wiążących wspólnotowych aktów prawnych przez Radę lub Komisję w tej samej dziedzinie.
(16) Dane Państwo Członkowskie jest zobowiązane, na mocy ogólnych zobowiązań określonych w art. 5 Traktatu, odroczyć wdrożenie planowanych środków na okres wystarczający do przeprowadzenia wspólnej analizy poprawek lub do przygotowania projektu wiążącego aktu prawnego przez Radę lub do przyjęcia wiążącego aktu prawnego przez Komisję; terminy określone w porozumieniu przedstawicieli rządów Państw Członkowskich na posiedzeniu Rady dnia 28 maja 1969 r., wprowadzającym zasadę standstill oraz obowiązek powiadamiania Komisji(5), ze zmianami wprowadzonymi przez porozumienie z dnia 5 marca 1973 r.(6), okazały się niewystarczające w niektórych przypadkach i powinny być odpowiednio przedłużone.
(17) Procedura dotycząca zasady standstill oraz obowiązku powiadamiania Komisji, zawarta w wyżej określonym porozumieniu z dnia 28 maja 1969 r., nadal stosuje się do produktów, z uwzględnieniem tych procedur, które nie są objęte niniejszą dyrektywą.
(18) Mając na względzie ułatwienie przyjmowania wspólnotowych środków przez Radę, Państwa Członkowskie powinny powstrzymać się przed przyjmowaniem przepisów technicznych po przyjęciu przez Radę wspólnego stanowiska w sprawie projektu Komisji dotyczącego danego sektora.
(19) W praktyce krajowe normy techniczne mogą mieć taki sam wpływ na swobodny przepływ towarów jak przepisy techniczne.
(20) Zatem wydaje się konieczne powiadamianie Komisji o projektach norm technicznych na podobnych warunkach jak te, które odnoszą się do przepisów technicznych; na mocy art. 213 Traktatu Komisja może, w terminie i na warunkach ustalonych przez Radę zgodnie z postanowieniami Traktatu, zbierać informacje i przeprowadzać kontrole konieczne do wykonania powierzonych jej zadań.
(21) Państwa Członkowskie oraz instytucje normalizacyjne muszą także być informowane o projektach norm opracowywanych w instytucjach normalizacyjnych innych Państw Członkowskich.
(22) Systematyczne informowanie konieczne jest jedynie w przypadku nowych kwestii normalizacyjnych, a także o ile traktowanie tych spraw na poziomie krajowym wpłynie na powstanie różnic w krajowych normach, które mogłyby w wyniku zakłócić funkcjonowanie rynku; każde następne informowanie lub powiadamianie związane z postępem krajowych działań musi zależeć od zainteresowania takimi działaniami tych, którzy z tymi nowymi kwestiami już się zaznajomili.
(23) Jednakże Komisja jest uprawniona do żądania przekazania komunikatu o całości lub części krajowego programu standaryzacji tak, aby mogła przeanalizować rozwój działalności normalizacyjnej w poszczególnych sektorach gospodarki.
(24) Europejski system normalizacyjny musi być zorganizowany przez zaangażowane strony oraz dla nich, na zasadach spójności, przejrzystości, otwartości, porozumienia, niezależności szczególnych interesów, skuteczności oraz podejmowania decyzji z pomocą krajowych przedstawicieli.
(25) Działalność normalizacyjna we Wspólnocie musi opierać się na podstawowych prawach krajowych instytucji normalizacyjnych, takich jak: możliwość uzyskania projektu norm, bycie informowanym o działaniach podjętych w wyniku sformułowanych uwag, związanie z krajową działalnością normalizacyjną oraz wymaganie przygotowania norm europejskich w miejsce krajowych; kontrola nad tym, aby krajowe organizacje normalizacyjne przestrzegały swoich praw, należy do Państw Członkowskich, które w tym celu mogą podjąć stosowne środki.
(26) Przepisy dotyczące porozumień dotyczących zasady standstill mające zastosowanie do krajowych organów normalizacyjnych podczas przygotowania europejskiej normy muszą zostać uzgodnione z odpowiednimi przepisami przyjętymi przez organy normalizacyjne w ramach europejskich organizacji normalizacyjnych.
(27) Konieczne jest powołanie Stałego Komitetu, którego członkowie będą powoływani przez Państwa Członkowskie i który miałby za zadanie wspieranie Komisji w analizowaniu projektów norm krajowych oraz wspieranie jej wysiłków zmierzających do zmniejszenia jakichkolwiek skutków ubocznych, jakie te normy mogłyby wywrzeć na swobodny przepływ towarów.
(28) Stały Komitet powinien konsultować projekty norm określonych w niniejszej dyrektywie.
(29) Niniejsza dyrektywa nie może zmieniać zobowiązań Państw Członkowskich dotyczących terminów transpozycji dyrektyw określonych w załączniku III część B,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
| W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
| J.M. GIL-ROBLES | J. CUNNINGHAM |
| Przewodniczący | Przewodniczący |
(1) Dz.U. C 78 z 12.3.1997, str. 4.
(2) Dz.U. C 133 z 28.4.1997, str. 5.
(3) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 17 września 1997 r. (Dz.U. C 304 z 6.10.1997, str. 79), wspólne stanowisko Rady z dnia 23 lutego 1998 r. (Dz.U. C 110 z 8.4.1998, str. 1) oraz decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 30 kwietnia 1998 r. (Dz.U. C 152 z 18.5.1998). Decyzja Rady z dnia 28 maja 1998 r.
(4) Dz.U. L 109 z 26.4.1983, str. 8. Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją Komisji 96/139/WE (Dz.U. L 32 z 10.2.1996, str. 31).
(5) Dz.U. C 76 z 17.6.1969, str. 9.
(6) Dz.U. C 9 z 15.3.1973, str. 3.
(7) Dz.U. L 298 z 17.10.1989, str. 23. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 97/36/WE (Dz.U. L 202 z 30.7.1997, str. 1).
(8)Dyrektywa Rady 65/65/EWG z dnia 26 stycznia 1965 r. o zbliżeniu przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych dotyczących produktów leczniczych (Dz.U. 22 z 9.2.1965, str. 369/65), dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 93/39/EWG (Dz.U. L 214 z 24.8.1993, str. 22).
(9) Dz.U. L 192 z 24.7.1990, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 97/51/WE (Dz.U. nr L 295 z 29.10.1997, str. 23).
(10)Rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 z dnia 23 marca 1993 r. w sprawie oceny i kontroli ryzyka istniejących substancji (Dz.U. L 84 z 5.4.1993, str. 1).
(11)Dyrektywa Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i znakowania substancji niebezpiecznych (Dz.U. L 196 z 16.8.1967, str. 1). Dyrektywa zmieniona dyrektywą 92/32/EWG (Dz.U. L 154 z 5.6.1992, str. 1).
(12) Dyrektywa Rady 92/59/EWG z dnia 29 czerwca 1992 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (Dz.U. L 228 z 11.8.1992, str. 24).
- zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. a) dyrektywy nr 98/48/WE z dnia 20 lipca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.217.18) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 5 sierpnia 1998 r.
- zmieniony przez art. 26 ust. 2 lit. c) rozporządzenia nr 1025/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie normalizacji europejskiej, zmieniającego dyrektywy Rady 89/686/EWG i 93/15/EWG oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 94/9/WE, 94/25/WE, 95/16/WE, 97/23/WE, 98/34/WE, 2004/22/WE, 2007/23/WE, 2009/23/WE i 2009/105/WE oraz uchylającego decyzję Rady 87/95/EWG i decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1673/2006/WE (Dz.U.UE.L.12.316.12) z dniem 1 stycznia 2013 r.
Senat zgłosił w środę poprawki do reformy orzecznictwa lekarskiego w ZUS. Zaproponował, aby w sprawach szczególnie skomplikowanych możliwe było orzekanie w drugiej instancji przez grupę trzech lekarzy orzeczników. W pozostałych sprawach, zgodnie z ustawą, orzekać będzie jeden. Teraz ustawa wróci do Sejmu.
10.12.2025Mimo iż do 1 stycznia zostały trzy tygodnie, przedsiębiorcy wciąż nie mają pewności, które zmiany wejdą w życie w nowym roku. Brakuje m.in. rozporządzeń wykonawczych do KSeF i rozporządzenia w sprawie JPK VAT. Część ustaw nadal jest na etapie prac parlamentu lub czeka na podpis prezydenta. Wiadomo już jednak, że nie będzie dużej nowelizacji ustaw o PIT i CIT. W 2026 r. nadal będzie można korzystać na starych zasadach z ulgi mieszkaniowej i IP Box oraz sprzedać bez podatku poleasingowy samochód.
10.12.2025Komitet Stały Rady Ministrów wprowadził bardzo istotne zmiany do projektu ustawy przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – poinformował minister Maciej Berek w czwartek wieczorem, w programie „Pytanie dnia” na antenie TVP Info. Jak poinformował, projekt nowelizacji ustawy o PIP powinien trafić do Sejmu w grudniu 2025 roku, aby prace nad nim w Parlamencie trwały w I kwartale 2026 r.
05.12.20254 grudnia Komitet Stały Rady Ministrów przyjął projekt zmian w ustawie o PIP - przekazało w czwartek MRPiPS. Nie wiadomo jednak, jaki jest jego ostateczny kształt. Jeszcze w środę Ministerstwo Zdrowia informowało Komitet, że zgadza się na propozycję, by skutki rozstrzygnięć PIP i ich zakres działał na przyszłość, a skutkiem polecenia inspektora pracy nie było ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami umowy B2B, ale ustalenie zgodności jej z prawem. Zdaniem prawników, to byłaby kontrrewolucja w stosunku do projektu resortu pracy.
05.12.2025Przygotowany przez ministerstwo pracy projekt zmian w ustawie o PIP, przyznający inspektorom pracy uprawnienie do przekształcania umów cywilnoprawnych i B2B w umowy o pracę, łamie konstytucję i szkodzi polskiej gospodarce – ogłosili posłowie PSL na zorganizowanej w czwartek w Sejmie konferencji prasowej. I zażądali zdjęcia tego projektu z dzisiejszego porządku posiedzenia Komitetu Stałego Rady Ministrów.
04.12.2025Prezydent Karol Nawrocki podpisał we wtorek ustawę z 7 listopada 2025 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Jej celem jest wprowadzenie zakazu chowu i hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, z wyjątkiem królika, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Zawetowana została jednak ustawa zakazująca trzymania psów na łańcuchach. Prezydent ma w tym zakresie złożyć własny projekt.
02.12.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.L.1998.204.37 |
| Rodzaj: | Dyrektywa |
| Tytuł: | Dyrektywa 98/34/WE ustanawiająca procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych |
| Data aktu: | 22/06/1998 |
| Data ogłoszenia: | 21/07/1998 |
| Data wejścia w życie: | 10/08/1998, 01/05/2004 |