a także mając na uwadze, co następuje:(1) Cele i zasady wspólnotowej polityki ochrony środowiska, określone w art. 130r Traktatu, polegają w szczególności na zapobieganiu, zmniejszaniu oraz, w miarę możliwości, na unieszkodliwianiu zanieczyszczeń, poprzez przyznanie priorytetu interwencji u źródła i zapewnieniu rozsądnej gospodarki zasobami naturalnymi, zgodnie z zasadą "zanieczyszczający płaci" oraz z zasadą zapobiegania zanieczyszczeniom.
(2) Piąty program działań w zakresie ochrony środowiska, którego szeroki zakres został zatwierdzony przez Radę i Przedstawicieli Rządów Państw Członkowskich zebranych w Radzie, w rezolucji z dnia 1 lutego 1993 r. w sprawie wspólnotowego programu polityki i działań na rzecz środowiska naturalnego i trwałego rozwoju 4 , nadaje priorytetowe znaczenie zintegrowanemu zapobieganiu zanieczyszczeniom, stanowiącemu istotny element działań na rzecz bardziej trwałej równowagi między działalnością człowieka i rozwojem społeczno-ekonomicznym, z jednej strony, a zasobami i regeneracyjnymi możliwościami przyrody - z drugiej strony.
(3) Wdrażanie zintegrowanego podejścia na rzecz zmniejszenia zanieczyszczeń wymaga działań na poziomie wspólnotowym, w celu zmiany i uzupełnienia istniejącego ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego zapobiegania zanieczyszczeniom pochodzącym z zakładów przemysłowych i ich kontroli.
(4) Dyrektywa Rady 84/360/EWG z dnia 28 czerwca 1984 r. w sprawie zwalczania zanieczyszczeń powietrza przez zakłady przemysłowe 5 wprowadziła ogólne ramy wymagające pozwolenia, przed przystąpieniem do jakichkolwiek działań lub przed wprowadzeniem istotnych zmian w instalacjach przemysłowych, które mogą skutkować zanieczyszczeniem powietrza.
(5) Dyrektywa Rady 76/464/EWG z dnia 4 maja 1976 r. w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego przez niektóre substancje niebezpieczne odprowadzane do środowiska wodnego Wspólnoty 6 wprowadziła wymóg posiadania pozwolenia na odprowadzanie tych substancji.
(6) Pomimo istnienia ustawodawstwa wspólnotowego w sprawie zwalczania zanieczyszczenia powietrza i zapobiegania lub minimalizacji odprowadzania substancji niebezpiecznych do wody nie ma porównywalnego ustawodawstwa wspólnotowego mającego na celu zapobieganie emisjom do gleby lub ich minimalizację.
(7) Różne podejścia do kwestii kontrolowania emisji do powietrza, środowiska wodnego lub gleby oddzielnie mogą raczej zachęcać do przesuwania zanieczyszczeń między różnymi środowiskami niż do ochrony środowiska naturalnego jako całości.
(8) Celem zintegrowanego podejścia jest zapobieganie emisjom do powietrza, środowiska wodnego i gleby, gdziekolwiek mają one miejsce, z uwzględnieniem gospodarki odpadami, oraz, jeżeli jest to niemożliwe, minimalizację emisji w celu osiągnięcia wysokiego poziomu ochrony środowiska naturalnego jako całości.
(9) Niniejsza dyrektywa ustanawia ogóle ramy zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli; ustanawia ona środki konieczne do wdrożenia zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli w celu osiągnięcia wysokiego poziomu ochrony środowiska naturalnego jako całości; stosowanie zasady trwałego rozwoju będzie wspierane przez zintegrowane podejście do ograniczania zanieczyszczeń.
(10) Przepisy niniejszej dyrektywy stosuje się bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny wpływu wywieranego przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko 7 ; podczas gdy informacje lub wnioski uzyskane w następstwie stosowania niniejszej dyrektywy muszą być uwzględniane w przypadku udzielenia pozwolenia, niniejsza dyrektywa nie ma wpływu na wykonanie dyrektywy 85/337/EWG.
(11) Państwa Członkowskie muszą podjąć działania konieczne w celu zapewnienia, aby podmiot prowadzący działalność przemysłową, określoną w załączniku I, spełniał ogólne zasady niektórych podstawowych zobowiązań; w tym celu wystarczy, aby właściwe władze uwzględniły te ogólne zasady przy ustanawianiu warunków udzielania pozwoleń.
(12) Niektóre przepisy przyjęte zgodnie z niniejszą dyrektywą muszą być stosowane w odniesieniu do istniejących instalacji, po upływie ustalonego okresu, oraz do innych instalacji, z dniem wejścia w życie niniejszej dyrektywy.
(13) W celu skuteczniejszego i sprawniejszego zwalczania problemów związanych z zanieczyszczeniem środowiska naturalnego prowadzący powinien rozważyć aspekty środowiskowe; aspekty te powinny zostać przedstawione właściwej władzy lub władzom, aby mogły one upewnić się jeszcze przed udzieleniem pozwolenia, że ustanowione zostały wszystkie właściwe środki zapobiegawcze i ograniczające zanieczyszczenie; znaczne różnice między procedurami zastosowania mogą skutkować różnymi poziomami ochrony środowiska naturalnego i świadomości społecznej; w związku z tym wnioski o pozwolenia na mocy niniejszej dyrektywy powinny zawierać minimum danych.
(14) Pełna koordynacja procedury udzielania pozwoleń i warunków między właściwymi władzami umożliwi osiągnięcie możliwie najwyższego poziomu ochrony środowiska naturalnego jako całości.
(15) Właściwa władza lub władze udzielą lub zmienią pozwolenie tylko w przypadku gdy ustanowione zostaną zintegrowane środki ochrony środowiska naturalnego w odniesieniu do powietrza, środowiska wodnego i gleby.
(16) Pozwolenie ma zawierać wszystkie środki konieczne do spełnienia warunków pozwolenia, aby w ten sposób można było osiągnąć wysoki poziom ochrony środowiska naturalnego jako całości; bez uszczerbku dla procedury udzielania pozwoleń, środki te mogą być także przedmiotem ogólnych wymogów wiążących.
(17) Wartości dopuszczalne emisji, parametry lub równoważne środki techniczne powinny zostać oparte na najlepszych dostępnych technikach, bez zalecenia stosowania jednej konkretnej techniki lub technologii, oraz z uwzględnieniem technicznych właściwości danej instalacji, jej geograficznego położenia i lokalnych warunków środowiska; w każdym przypadku warunki udzielania pozwoleń będą ustanawiać przepisy w sprawie ograniczania zanieczyszczeń o dużym zasięgu i zanieczyszczeń o charakterze transgranicznym oraz będą zapewniać wysoki poziom ochrony środowiska naturalnego jako całości.
(18) Sposób uwzględnienia właściwości technicznych danej instalacji, jej geograficznego położenia i lokalnych warunków środowiska, w stosownych przypadkach, leży w gestii Państw Członkowskich.
(19) Jeżeli norma jakości środowiska wymaga bardziej surowych warunków niż te, które mogą zostać osiągnięte przy zastosowaniu najlepszych dostępnych technik, pozwolenie będzie szczególnie obwarowane dodatkowymi warunkami, bez uszczerbku dla innych środków, jakie mogą zostać podjęte celem dostosowania do norm jakości środowiska.
(20) Ponieważ najlepsze dostępne techniki z czasem będą się zmieniać, w szczególności w związku z postępem technicznym, właściwe władze zobowiązane są do monitorowania takiego postępu lub zbierania na ten temat wszelkich informacji.
(21) Zmiany w instalacji mogą przyczynić się do powstania zanieczyszczenia; w związku z tym właściwe władze muszą być powiadamiane o każdej zmianie, która może mieć wpływ na środowisko naturalne; istotne zmiany w zakładach muszą być przedmiotem udzielania uprzednich pozwoleń, zgodnie z niniejszą dyrektywą.
(22) Warunki udzielania pozwoleń muszą być poddawane okresowej weryfikacji oraz, w razie konieczności, uaktualniane; w pewnych okolicznościach będą one w każdym przypadku poddawane ponownemu przeglądowi.
(23) Aby poinformować opinię publiczną o działaniu instalacji i ich potencjalnym oddziaływaniu na środowisko naturalne oraz w celu zapewnienia przejrzystości procesu przyznawania pozwoleń w całej Wspólnocie, przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji opinia publiczna musi mieć dostęp do informacji dotyczących wniosków o pozwolenia na nowe instalacje lub na istotne zmiany oraz do samych pozwoleń, ich aktualizacji i do odpowiednich informacji związanych z monitorowaniem.
(24) Powstanie wykazu podstawowych emisji i źródeł odpowiedzialnych za te emisje można uznać za ważny instrument, w szczególności umożliwiający porównanie działań związanych z zanieczyszczeniem we Wspólnocie; wykaz taki zostanie przygotowany przez Komisję, przy współudziale komitetu regulacyjnego.
(25) Rozwój i wymiana na poziomie wspólnotowym informacji dotyczących najlepszych dostępnych technik pomoże przywrócić równowagę technologiczną we Wspólnocie, będzie wspierać ogólnoświatowe upowszechnianie dopuszczalnych wartości emisji oraz technik stosowanych we Wspólnocie oraz pomoże Państwom Członkowskim w skutecznym wykonaniu niniejszej dyrektywy.
(26) Sprawozdania dotyczące wdrażania i skuteczności niniejszej dyrektywy będą opracowywane regularnie.
(27) Niniejsza dyrektywa dotyczy instalacji o znacznym potencjale zanieczyszczeń, a przez to zanieczyszczeń o charakterze transgranicznym; w przypadku wniosków odnoszących się do przyznawania pozwoleń na nowe instalacje lub na istotne zmiany w instalacjach, które mogą mieć znaczny negatywny wpływ na środowisko naturalne, mają być organizowane konsultacje transgraniczne; wnioski dotyczące takich propozycji lub istotnych zmian będą dostępne dla opinii publicznej Państwa Członkowskiego, którego mogą one dotyczyć.
(28) Może zaistnieć potrzeba ustanowienia na poziomie wspólnotowym dopuszczalnych wartości emisji w odniesieniu do niektórych kategorii instalacji i substancji zanieczyszczających środowisko objętych zakresem niniejszej dyrektywy; Rada ustali takie dopuszczalne wartości emisji zgodnie z postawieniami Traktatu.
(29) Przepisy niniejszej dyrektywy stosuje się bez uszczerbku dla przepisów wspólnotowych w sprawie zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
1 Dz.U. C 311 z 17.11.1993, str. 6 oraz Dz.U. C 165 z 1.7.1995, str. 9.
2 Dz.U. C 195 z 18.7.1995, str. 54.
3 Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 14 grudnia 1994 r. (Dz.U. C 18 z 23.1.1995, str. 96), wspólne stanowisko Rady z dnia 27 listopada 1995 r. (Dz.U. C 87 z 25.3.1996, str. 8) i decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 22 maja 1996 r. (Dz.U. C 166 z 10.6.1996).
4 Dz.U. C 138 z 17.5.1993, str. 1.
5 Dz.U. L 188 z 16.7.1984, str. 20. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 91/692/EWG (Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 48).
7 Dz.U. L 175 z 5.7.1985, str. 40.
8 Dyrektywa Rady 80/836/Euratom z dnia 15 lipca 1980 r. zmieniająca dyrektywy ustanawiające podstawowe standardy bezpieczeństwa ochrony zdrowia ogółu społeczeństwa i pracowników przed niebezpieczeństwem promieniowania jonizującego (Dz.U. L 246 z 17.9.1980, str. 1). Dyrektywa zmieniona dyrektywą 84/467/EWG (Dz.U. L 265 z 5.10.1984, str. 4).
9 Dyrektywa Rady 90/219/EWG z dnia 23 kwietnia 1990 r. w sprawie ograniczonego stosowania mikroorganizmów zmodyfikowanych genetycznie (Dz.U. L 117 z 8.5.1990, str. 1). Dyrektywa zmieniona dyrektywą Komisji 94/51/WE (Dz.U. L 297 z 18.11.1994, str. 29).
10 Dyrektywa Rady 90/220/EWG z dnia 23 kwietnia 1990 r. w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów genetycznie zmodyfikowanych (Dz.U. L 117 z 8.5.1990, str. 15). Dyrektywa zmieniona dyrektywą Komisji 94/15/WE (Dz.U. L 103 z 22.4.1994, str. 20).
11 Art. 2 pkt 10 lit. b) zmieniona przez art. 4 pkt 1 lit. a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/35/WE z dnia 26 maja 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.156.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 25 czerwca 2003 r.
12 Art. 2 pkt 13 dodany przez art. 4 pkt 1 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/35/WE z dnia 26 maja 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.156.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 25 czerwca 2003 r.
13 Art. 2 pkt 14 dodany przez art. 4 pkt 1 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/35/WE z dnia 26 maja 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.156.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 25 czerwca 2003 r.
14 Dz.U. L 194 z 25.7.1975, str. 39. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 91/692/EWG (Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 48).
15 Dz.U. L 336 z 7.12.1988, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 90/656/EWG (Dz.U. L 353 z 17.12.1990, str. 59).
16 Art. 6 ust. 1 tiret dziesiąte dodane przez art. 4 pkt 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/35/WE z dnia 26 maja 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.156.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 25 czerwca 2003 r.
17 Dz.U. L 230 z 5.8.1982, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 91/692/EWG (Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 48).
18 Art. 9 ust. 3 zmieniony przez art. 26 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/87/WE z dnia 13 października 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.275.32) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 25 października 2003 r.
19 Dz.U. L 275 z 25.10.2003 str. 32.
20 Art. 15 ust. 1 zmieniony przez art. 4 pkt 3 lit. a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/35/WE z dnia 26 maja 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.156.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 25 czerwca 2003 r.
21 Art. 15 ust. 3 skreślony przez art. 21 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 166/2006 z dnia 18 stycznia 2006 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń i zmieniającego dyrektywę Rady 91/689/EWG i 96/61/WE (Dz.U.UE.L.06.33.1) z dniem 24 lutego 2006 r.
22 Art. 15 ust. 5 dodany przez art. 4 pkt 3 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/35/WE z dnia 26 maja 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.156.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 25 czerwca 2003 r.
23 Art. 15a dodany przez art. 4 pkt 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/35/WE z dnia 26 maja 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.156.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 25 czerwca 2003 r.
24 Art. 17 ust. 1 zmieniony przez art. 4 pkt 5 lit. a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/35/WE z dnia 26 maja 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.156.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 25 czerwca 2003 r.
25 Art. 17 ust. 3 dodany przez art. 4 pkt 5 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/35/WE z dnia 26 maja 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.156.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 25 czerwca 2003 r.
26 Art. 17 ust. 4 dodany przez art. 4 pkt 5 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/35/WE z dnia 26 maja 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.156.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 25 czerwca 2003 r.
27 Art. 19 zmieniony przez art. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1882/2003 z dnia 29 września 2003 r. dostosowującego do decyzji Rady 1999/468/WE przepisy odnoszące się do komitetów, które wspomagają Komisję w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych ustanowionych w instrumentach podlegających procedurze określonej w art. 251 Traktatu WE (Dz.U.UE.L.03.284.1) z dniem 20 listopada 2003 r.
28 Decyzja Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23).
29 W odniesieniu do istniejących instalacji nadal stosuje się wymogi materiału dyrektywy 88/609/EWG, do dnia 31 grudnia 2003 r.
30 Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 20. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 94/31/WE (Dz.U. L 168 z 2.7.1994, str. 28).
31 Dz.U. L 194 z 25.7.1975, str. 23. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 91/692/EWG (Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 48).
32 Dz.U. L 163 z 14.6.1989, str. 32.
33 Dz.U. L 203 z 15.7.1989, str. 50.
34 Załącznik V dodany przez art. 4 pkt 6 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/35/WE z dnia 26 maja 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.156.17) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 25 czerwca 2003 r.
* Dz.U. L 41 z 14.2.2003, str. 26.