a także mając na uwadze, co następuje:cele i zasady wspólnotowej polityki ochrony środowiska, jak określono w art. 130r Traktatu, w szczególności zmierzają do zapobiegania zanieczyszczeniom, zmniejszania ilości zanieczyszczeń, w szczególności przez działania u źródła i stosowanie zasady "zanieczyszczający płaci";
rezolucja Rady z dnia 7 maja 1990 r. w sprawie polityki gospodarowania odpadami(4) wezwała Komisję do złożenia wniosku na temat spalania odpadów przemysłowych, jako sprawy nie cierpiącej zwłoki;
spalanie odpadów niebezpiecznych powoduje emisje mogące być przyczyną zanieczyszczeń i dlatego, dopóki nie będą odpowiednio kontrolowane, zagrażają zdrowiu ludzi i środowisku; w niektórych przypadkach mogą to być zanieczyszczenia o charakterze transgranicznym;
wymagane są więc działania zapobiegawcze w celu ochrony środowiska przed niebezpiecznymi emisjami pochodzącymi ze spalania odpadów niebezpiecznych;
obecne różnice między przepisami prawa krajowego mającymi zastosowanie do spalania odpadów niebezpiecznych, a w niektórych przypadkach brak takich przepisów uzasadniają działania na poziomie Wspólnoty;
zgodnie z art. 130t Traktatu, przyjęcie niniejszej dyrektywy nie przeszkodzi żadnemu z Państw Członkowskich w utrzymaniu bądź wprowadzeniu bardziej rygorystycznych środków ochrony środowiska zgodnych z Traktatem;
artykuł 4 dyrektywy Rady 75/442/EWG z dnia 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów(5) wymaga od Państw Członkowskich podjęcia niezbędnych środków dla zapewnienia, że odpady będą powtórnie wykorzystane lub unieszkodliwione bez szkody dla zdrowia ludzi i środowiska; w tym celu art. 9 tej dyrektywy zastrzega, że każde urządzenie lub przedsiębiorstwo przetwarzające odpady musi uzyskać zezwolenie od właściwych władz, odnoszące się między innymi do podejmowanych środków ostrożności;
artykuły 3 i 4 dyrektywy Rady 84/360/EWG z dnia 28 czerwca 1984 r. w sprawie zwalczania zanieczyszczeń powietrza przez zakłady przemysłowe(6) przewiduje wymóg uprzedniego uzyskania zezwolenia na działalność zakładów przemysłowych należących do wymienionych kategorii, wśród których znajdują się spalarnie odpadów;
celem spalarni utworzonych i działających w ramach niniejszej dyrektywy jest zmniejszenie ryzyka związanego z zanieczyszczeniem przez odpady niebezpieczne poprzez proces utleniania, tak by zmniejszyć ilość i objętość odpadów i wytwarzać pozostałości, które mogą być powtórnie użyte lub bezpiecznie unieszkodliwione;
wysoki poziom ochrony środowiska wymaga stworzenia i utrzymania właściwych warunków działalności oraz dopuszczalnych wartości emisji dla spalarni odpadów niebezpiecznych we Wspólnocie; konieczne są szczególne przepisy w przypadku emisji dioksyn i furanów, a do ich ograniczenia należy wykorzystać najnowocześniejszą technologię;
do monitorowania emisji w celu zapewnienia zgodności z dopuszczalnymi i zalecanymi wartościami emisji dla substancji zanieczyszczających, wymagane są techniki pomiarowe o wysokim standardzie;
konieczna jest zintegrowana ochrona środowiska przed emisjami pochodzącymi ze spalania odpadów niebezpiecznych; ścieki powstające w wyniku oczyszczania gazów spalinowych mogą być odprowadzane jedynie po oddzielnym oczyszczeniu, w celu ograniczenia przemieszczania zanieczyszczeń z jednego elementu środowiska do drugiego; szczególne dopuszczalne wartości emisji substancji zanieczyszczających w takich ściekach powinny zostać ustanowione w ciągu dwu lat od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy;
należy ustanowić przepisy dla przypadków, w których przekroczono dopuszczalne wartości emisji, jak również dla technicznie nieuniknionych przestojów, zakłóceń lub awarii urządzeń oczyszczających;
nie należy dopuścić, aby wspólne spalanie odpadów niebezpiecznych w zakładach pierwotnie do tego nie przeznaczonych, powodowało wyższą emisję substancji zanieczyszczających w gazach spalinowych powstających podczas takiego wspólnego spalania i dlatego powinno podlegać stosownym ograniczeniom;
dla lepszej ochrony zdrowia ludzi i środowiska, wymagane jest szybkie dostosowanie istniejących spalarni do dopuszczalnych wartości emisji ustanowionych w niniejszej dyrektywie, aby uniknąć przekazywania większych ilości odpadów niebezpiecznych do takich zakładów;
należy powołać komitet wspomagający Komisję we wprowadzaniu w życie niniejszej dyrektywy i dostosowaniu jej do postępu naukowo-technicznego;
sprawozdania na temat wprowadzania w życie niniejszej dyrektywy są istotnym elementem informowania Komisji i Państw Członkowskich o postępie osiąganym w dziedzinie technik kontroli emisji;
wnioski dotyczące przeprowadzenia przeglądu dopuszczalnych wartości emisji oraz odpowiednich przepisów niniejszej dyrektywy powinny być przedkładane Radzie do dnia 31 grudnia 2000 r. w świetle oczekiwanego rozwoju stanu technologii, doświadczeń gromadzonych podczas działania spalarni i wymagań w dziedzinie ochrony środowiska,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
______(*) Nowe zakłady.
(**) Istniejące zakłady.
Sporządzono w Brukseli, dnia 16 grudnia 1994 r.
|
W imieniu Rady |
|
A. MERKEL |
|
Przewodniczący |
______(1) Dz.U. C 130 z 21.5.1992, str. 1.
(2) Dz.U. C 332 z 16.12.1992, str. 49.
(3) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 10 marca 1993 r. (DzU. C 115 z 26.4.1993, str. 90). Wspólne stanowisko Rady z dnia 11 lipca 1994 r. (DzU. C 232 z 20.8.1994, str. 35) i decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 listopada 1994 r. (DzU. C 341 z 5.12.1994).
(4) Dz.U. C 122 z 18.5.1990, str. 2.
(5) Dz.U. L 194 z 25.7.1975, str. 39. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 91/692/EWG (Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 48).
(6) Dz.U. L 188 z 16.7.1984, str. 20. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 91/692/EWG.
(7) Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 20.
(8) Dz.U. L 194 z 25.7.1975, str. 23. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 91/692/EWG.
(9)Dyrektywa Rady 75/716/EWG z dnia 24 listopada 1975 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do zawartości siarki w niektórych paliwach płynnych (Dz.U. L 307 z 27.11.1975, str. 22). Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 91/692/EWG.
(10)Dyrektywa Rady 89/369/EWG z dnia 8 czerwca 1989 r. w sprawie zapobiegania zanieczyszczeniu powietrza przez nowe spalarnie odpadów komunalnych (Dz.U. L 163 z 14.6.1989, str. 32).
(11)Dyrektywa Rady 89/429/EWG z dnia 21 czerwca 1989 r. w sprawie zmniejszenia zanieczyszczenia powietrza przez istniejące spalarnie odpadów komunalnych (Dz.U. L 203 z 15.7.1989, str. 50).
(12)Dyrektywa Rady 86/278/EWG z dnia 12 czerwca 1986 r. w sprawie ochrony środowiska, w szczególności gleby, w przypadku wykorzystywania osadów ściekowych w rolnictwie (Dz.U. L 181 z 4.7.1986, str. 6). Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 91/692/EWG.
(13) Dz.U. L 158 z 23.6.1990, str. 56.
(14) Dz.U. L 30 z 6.2.1993, str.1.
(15) Dz.U. L 20 z 26.1.1980, str. 43. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 91/692/EWG.
(16)Decyzja Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23).