Dyrektywa 82/884/EWG w sprawie wartości dopuszczalnej dla ołowiu w powietrzu

DYREKTYWA RADY
z dnia 3 grudnia 1982 r.
w sprawie wartości dopuszczalnej dla ołowiu w powietrzu *

(82/884/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 31 grudnia 1982 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 235,

uwzględniając wniosek Komisji(1),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(2),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),

a także mając na uwadze, co następuje:

jednym z podstawowych zadań Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej jest wspieranie w całej Wspólnocie harmonijnego rozwoju działalności gospodarczej oraz ciągłego i zrównoważonego wzrostu, który nie jest możliwy bez prowadzenia kampanii na rzecz walki z zanieczyszczeniem i zagrożeniami ani bez poprawy jakości życia i ochrony środowiska;

stosowanie ołowiu powoduje zanieczyszczanie nim wielu obszarów środowiska;

wdychany ołów znacząco przyczynia się do ogólnego zatrucia nim organizmów;

ochrona zdrowia ludzkiego przed niebezpieczeństwami związanymi z ołowiem wymaga monitorowania narażania człowieka na działanie ołowiu znajdującego się w powietrzu;

w pierwszym(4) i drugim(5) programie działań Wspólnot Europejskich w zakresie środowiska stwierdza się, że walkę z tym zanieczyszczeniem należy traktować priorytetowo; wspomniane programy przewidują koordynację programów krajowych w tej dziedzinie i harmonizację polityk krajowych we Wspólnocie w oparciu o wspólny długoterminowy plan, mający na celu poprawę jakości życia; ponieważ Traktat nie przewiduje szczególnych uprawnień do działań wymaganych w tym celu, należy zastosować jego art. 235;

brak jest wystarczających informacji naukowo-technicznych, które umożliwiłaby Radzie ustanowienie szczególnych norm dla ochrony środowiska w całości; przyjęcie wartości dopuszczalnych dotyczących ochrony zdrowia ludzi przyczyni się także do ochrony środowiska;

wskazane jest ustalenie wartości dopuszczalnej stężenia ołowiu w powietrzu;

środki podjęte na mocy niniejszej dyrektywy muszą być wykonalne pod względem ekonomicznym i zgodne ze zrównoważonym rozwojem; w konsekwencji należy ustanowić wystarczająco długi okres na jej wykonanie; należy uwzględnić przepisy dyrektywy 78/611/EWG z dnia 29 czerwca 1978 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących zawartości ołowiu w benzynie(6);

pożądane jest monitorowanie jakości powietrza w miejscach, w których ludzie mogą stale i przez dłuższy czas być narażeni na działanie ołowiu i tam, gdzie istnieje ryzyko nieprzestrzegania wartości dopuszczalnej;

ważne jest, by Komisja otrzymywała informacje dotyczące stanowisk, na których pobiera się próbki, samego poboru próbek i procedur analitycznych wykorzystywanych do ustalenia stężenia ołowiu w powietrzu, miejsc, w których przekroczono wartość dopuszczalną ustanowioną w dyrektywie oraz stężeń mierzonych w tych miejscach, a także środków podjętych w celu uniknięcia powtórzenia się takich przypadków;

każdego roku począwszy od drugiego roku następującego po wprowadzeniu w życie niniejszej dyrektywy Komisja publikuje sprawozdanie zbiorcze wsprawie wykonania przepisów prawa krajowego przyjętych na mocy niniejszej dyrektywy;

stosowanie środków podjętych na mocy niniejszej dyrektywy nie powinno doprowadzić do widocznego pogorszenia jakości powietrza w miejscach, gdzie poziom zanieczyszczenia ołowiem obserwowany w momencie wprowadzania w życie dyrektywy jest niższy niż ustalona wartość dopuszczalna;

w celu wykonania dyrektywy należy stosować się do właściwości przyjętych w Załączniku służących wyborowi metody pobierania próbek; w celu analizy pobranych próbek wskazane jest stosowanie metody referencyjnej wymienionej w Załączniku lub jakiejkolwiek innej metody, w odniesieniu do której uprzednio przedstawiono Komisji dowód, że zapewnia ona równoważne rezultaty;

dalsze zmiany właściwości, których należy przestrzegać przy wyborze metody pobierania próbek i referencyjnej metody analitycznej, wymienionych w Załączniku do niniejszej dyrektywy, mogą być wskazane w świetle postępu naukowo-technicznego osiągniętego w tej dziedzinie; w celu ułatwienia realizacji niezbędnych prac, należy przewidzieć procedurę umożliwiającą ścisłą współpracę między Państwami Członkowskim i Komisją w ramach komitetu odpowiedzialnego za dostosowanie dyrektywy do postępu naukowo-technicznego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1
1.
Niniejsza dyrektywa ustanawia wartość dopuszczalną dla ołowiu w powietrzu, w szczególności w celu ochrony ludzi przed skutkami oddziaływania ołowiu na środowisko.
2.
Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania w przypadku narażenia na działanie ołowiu w miejscu pracy.
Artykuł  2
1.
Do celów niniejszej dyrektywy przez "wartość dopuszczalną" rozumie się stężenie ołowiu w powietrzu, którego, z zastrzeżeniem warunków ustanowionych poniżej, nie wolno przekraczać.
2.
Wartość dopuszczalną ustala się na 2 μg Pb/m 3 wyrażoną jako średnie stężenie roczne.
3.
W dowolnym momencie Państwa Członkowskie mogą ustalić bardziej surowe ograniczenia niż ustanowione w niniejszej dyrektywie.
Artykuł  3
1.
Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapewnienia, że pięć lat po notyfikacji niniejszej dyrektywy stężenie ołowiu w powietrzu, mierzone zgodnie z art. 4, nie będzie większe niż wartość dopuszczalna podana w art. 2.
2. 1
(uchylony).
3. 2
(uchylony).
Artykuł  4 3

(uchylony)

Artykuł  5 4

(uchylony)

Artykuł  6 5

(uchylony)

Artykuł  7

Stosowanie środków podjętych na mocy niniejszej dyrektywy nie może spowodować znacznego pogorszenia jakości powietrza w miejscach, w których poziom zanieczyszczenia ołowiem w okresie wprowadzania w życie niniejszej dyrektywy jest niski w porównaniu do wartości dopuszczalnej ustalonej w art. 2 ust. 2.

Artykuł  8 6

(uchylony)

Artykuł  9 7

(uchylony)

Artykuł  10 8

(uchylony)

Artykuł  11 9

(uchylony)

Artykuł  12
1.
Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy w ciągu 24 miesięcy od jej notyfikacji oraz niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.
2.
Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.
Artykuł  13

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 3 grudnia 1982 r.

W imieniu Rady
Ch. CHRISTENSEN
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. C 154 z 7.7.1975, str. 29.

(2) Dz.U. C 28 z 9.2.1976, str. 31.

(3) Dz.U. C 50 z 4.3.1976, str. 9.

(4) Dz.U. C 112 z 20.12.1973, str. 1.

(5) Dz.U. C 139 z 13.6.1977, str. 1.

(6) Dz.U. L 197 z 22.7.1978, str. 19.

ZAŁĄCZNIK 10

(uchylony)

* Z dniem 19 lipca 2001 r. niniejsza dyrektywa traci moc z wyjątkiem art. 1, art. 2, art. 3 ust. 1, art. 7, art. 12 i art. 13, które tracą moc z dniem 1 stycznia 2005 r., zgodnie z art. 9 ust. 2 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.163.41).
1 Art. 3 ust. 2 uchylony przez art. 9 ust. 2 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.
2 Art. 3 ust. 3 uchylony przez art. 9 ust. 2 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.
3 Art. 4 uchylony przez art. 9 ust. 2 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.
4 Art. 5 uchylony przez art. 9 ust. 2 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.
5 Art. 6 uchylony przez art. 9 ust. 2 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.
6 Art. 8 uchylony przez art. 9 ust. 2 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.
7 Art. 9 uchylony przez art. 9 ust. 2 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.
8 Art. 10 uchylony przez art. 9 ust. 2 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.
9 Art. 11 uchylony przez art. 9 ust. 2 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.
10 Załącznik uchylony przez art. 9 ust. 2 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

Zmiany w prawie

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Tabletka "dzień po" bez recepty - Sejm uchwalił nowelizację

Bez recepty dostępny będzie jeden z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - zakłada uchwalona w czwartek nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tabletka będzie dostępna bez recepty ma być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 22.02.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024