Sprawa C-165/17: Morgan Stanley & Co International plc v. Ministre de l’Économie et des Finances (orzeczenie wstępne).

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 24 stycznia 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d'État - Francja) - Morgan Stanley & Co International plc /Ministre de l'Économie et des Finances

(Sprawa C-165/17) ¹

Odesłanie prejudycjalne - Podatki - Podatek od wartości dodanej (VAT) - Szósta dyrektywa 77/388/ EWG - Dyrektywa 2006/112/WE - Odliczenie podatku naliczonego - Towary i usługi wykorzystywane zarówno do transakcji podlegających opodatkowaniu, jak i do transakcji zwolnionych z podatku (towary i usługi do użytku mieszanego) - Ustalenie właściwej proporcji podlegającej odliczeniu - Oddział spółki mający siedzibę w innym państwie członkowskim niż zakład główny spółki - Wydatki poniesione przez oddział, przeznaczone wyłącznie do realizacji transakcji zakładu głównego - Koszty ogólne oddziału, służące realizacji zarówno jego własnych transakcji, jak i transakcji zakładu głównego

Język postępowania: francuski

(2019/C 93/04)

(Dz.U.UE C z dnia 11 marca 2019 r.)

Sąd odsyłający

Conseil d'État

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Morgan Stanley & Co International plc

Strona przeciwna: Ministre de l'Économie et des Finances

Sentencja

1) Artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 oraz art. 19 ust. 1 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, a także art. 168, 169 i 173-175 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, należy interpretować w ten sposób, że w odniesieniu do wydatków poniesionych przez oddział zarejestrowany w jednym państwie członkowskim, które są przeznaczone wyłącznie jednocześnie do realizacji transakcji opodatkowanych podatkiem od wartości dodanej i transakcji zwolnionych z tego podatku, dokonanych przez zakład główny tego oddziału znajdujący się w innym państwie członkowskim, należy zastosować proporcję podlegającą odliczeniu wynikającą z ułamka, na którego mianownik składa się obrót, z wyłączeniem podatku od wartości dodanej, złożony z tych tylko transakcji, a na którego licznik składają się transakcje opodatkowane, które uprawniałyby do odliczenia także wtedy, gdyby zostały dokonane w państwie członkowskim rejestracji tego oddziału, także wtedy, gdy to prawo do odliczenia wynika z dokonania przez ten oddział wyboru opodatkowania podatkiem od wartości dodanej transakcji dokonanych w tym państwie.

2) Artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 oraz art. 19 ust. 1 szóstej dyrektywy 77/388, a także art. 168, 169 i 173-175 dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że aby ustalić proporcję podlegającą odliczeniu mającą zastosowanie do kosztów ogólnych oddziału zarejestrowanego w jednym państwie członkowskim, które służą jednocześnie do realizacji transakcji dokonanych przez ten oddział w tym państwie i transakcji dokonanych przez jego zakład główny z siedzibą w innym państwie członkowskim, w mianowniku ułamka stanowiącego tę proporcję podlegającą odliczeniu należy uwzględnić transakcje realizowane zarówno przez ten oddział, jak i przez ten zakład główny, przy czym w liczniku tego ułamka, oprócz transakcji opodatkowanych zrealizowanych przez tenże oddział należy umieścić tylko transakcje opodatkowane zrealizowane przez rzeczony zakład główny, które również uprawniałyby do odliczenia, gdyby zostały dokonane w państwie rejestracji danego oddziału.

1 Dz.U. C 213 z 3.7.2017.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2019.93.3/2
• Rodzaj: Wyrok
• Tytuł: Sprawa C-165/17: Morgan Stanley & Co International plc v. Ministre de l’Économie et des Finances (orzeczenie wstępne).
• Data aktu: 24/01/2019
• Data ogłoszenia: 11/03/2019