(2019/C 427/03)(Dz.U.UE C z dnia 19 grudnia 2019 r.)
Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 1 .
INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA STANDARDOWEJ ZMIANY
"Valsusa"
Numer referencyjny: PDO-IT-A1243-AM02
Data przekazania informacji: 24.9.2019
OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY
Rozszerzono i przeredagowano związek ze środowiskiem, aby odnosił się on do kategorii "Wino". Ponadto dodano odniesienia do rodzajów wina opatrzonych wskazaniem odmiany winorośli i usunięto odniesienie do rodzaju opatrzonego określeniem "novello".
Zmiana ta dotyczy art. 8 specyfikacji produktu i pkt 1.8 jednolitego dokumentu.
Obszar produkcji winogron przeznaczonych do produkcji win objętych ChNP "Valsusa" obejmuje cały obszar administracyjny następujących gmin w prowincji Torino: Almese, Borgone di Susa, Bruzolo, Bussoleno, Caprie, Chianocco, Chiomonte, Condove, Exilles, Giaglione, Gravere, Mattie, Meana di Susa, Mompantero, Rubiana, San Didero, San Giorio di Susa, Susa, Villarfocchiardo.
Neretta Cuneese N. Avanà N. Barbera N.
Dolcetto N. Becuet N.
ChNP "Valsusa"
Wina objęte ChNP "Valsusa" produkuje się w szeregu gmin w prowincji Torino, od Almese do Exilles, położonych w dolinie Valle di Susa, której wino zawdzięcza swoją nazwę. Dolina ta znajduje się w zachodniej części Piemontu, rozciąga się ze wschodu na zachód i charakteryzuje się korzystnym mikroklimatem chronionym przed zimnymi północnymi wiatrami, o czym świadczy występowanie niektórych odmian roślin typowych dla klimatu śródziemnomorskiego (Orrido di Foresto).
Obejmuje obszar, którego granica zaczyna się w Almese i biegnie wzdłuż lewego brzegu Dory Riparii i częściowo wzdłuż prawego jej brzegu w pobliżu gmin Meana di Susa i Gravere, aż do gmin Chiomonte i Exilles. Przez wieki dolinę zajmowały masywne lodowce (135 000-10 000 lat temu), których działanie w znacznym stopniu ukształtowało dolinę i jej zbocza; w związku z tym podłoża pod uprawę winorośli są zasadniczo pochodzenia morenowego i aluwialnego, z młodymi i częściowo metamorficznymi glebami, o gruboziarnistej strukturze i średniej zawartości substancji organicznej, głównie dzięki technikom gospodarowania glebami przyjętym na przestrzeni wieków. Winorośl uprawia się głównie z wykorzystaniem tradycyjnej formy szpalerowej, której struktura nośna składa się zasadniczo z pionowych lub poziomych drewnianych listew o dość wąskim rozstawie (0,8-0,9 × 1-1,2 m), przy dużej gęstości roślin na hektar (> 9 000 roślin na hektar).
Środowisko szczególnie sprzyja uprawie winorośli, ponieważ latem w dolinie odnotowuje się jedynie 20 % rocznych opadów. Powyższa cecha charakterystyczna w połączeniu z dużą ekspozycją na wiatr i dobrym nasłonecznieniem stwarzają optymalne warunki pozwalające na uprawę winorośli nawet na wysokości ponad 850 m n.p.m., co jest wyjątkowe dla Piemontu i umożliwiło rozwój miejscowych odmian winorośli (Avana, Becquet, Baratuciat), które doskonale dostosowały się do lokalnego klimatu, wykształcając własne cechy nadające produktowi jego typowy charakter. Ważną rolę w rozpowszechnianiu praktyk z zakresu uprawy winorośli i wytwarzania wina odegrało opactwo benedyktyńskie w gminie Novalesa. W dokumencie z 739 r. założyciel opactwa, Abbon, wyznaczając klasztor na swojego jedynego spadkobiercę, w wykazie swojego majątku umieścił kilka miejscowości, w których znajdowały się winnice. Nowsze źródła historyczne potwierdzają prowadzenie uprawy winorośli w Valle di Susa, w szczególności w gminie Chiomonte, gdzie około 1000 r. probostwo z Oulx zajmowało się uprawą odmiany winorośli avaná w regionie senioratu Piemontu (wł. regione Segneur), w którym winnice przetrwały do dziś. Źródła historyczne z końca XII w. wskazują, że winnice nie podlegały lokalnym właścicielom posiadłości ziemskich, a na handel winem nie nałożono żadnego podatku. W tym czasie wprowadzono pierwsze środki na rzecz ochrony wina, takie jak zakaz wprowadzania win z innych obszarów, w celu zintensyfikowania handlu i wymiany handlowej między miejscową ludnością a Francją. To właśnie Via Francigena, która łączyła Prowansję z Lombardią, przyczyniła się do rozwoju uprawy winorośli dzięki położonym wzdłuż tego szlaku karczmom i tawernom, które oferowały wyłącznie lokalne wina. Od XVI w. ludność była zmuszona do przeniesienia się i osiedlenia w górach, aby uniknąć licznych konfliktów, które wybuchały w dolinie. Zaowocowało to budową murków z kamienia bez zaprawy podtrzymujących tarasy, na których uprawiano winorośl.
ChNP "Valsusa" z kategorii "Wino" (1)
Wszystkie rodzaje "Valsusa" wykazują szczególne cechy win górskich, subtelnych i bardzo aromatycznych, które mają jednak niską zawartość alkoholu, mimo że dobrze nadają się do przechowywania.
Wina objęte ChNP "Valsusa" produkuje się w ramach kategorii "Wino" (1) jako wina czerwone ze wskazaniem odmiany winorośli.
"Valsusa rosso" produkuje się w co najmniej 60 % z rodzimych odmian z Piemontu, takich jak Barbera, Dolcetto i Neretta Cuneese, oraz z Valle di Susa, takich jak Avana i Becquet, które stosuje się również do produkcji odpowiednich win jednogatunkowych. Przy degustacji wino to ma piękną, rubinowoczerwoną szatę, winny zapach przypominający dzikie owoce leśne i wiśnie, który uwydatniają duże wahania temperatury charakterystyczne dla jego obszaru produkcji wynikające z tego, że rozciąga się on ze wschodu na zachód, co zapewnia mikroklimat idealny do uprawy winorośli na lewym zboczu doliny (ekspozycja południowa), charakteryzujący się najwyższym poziomem opadów przypadającym w maju, czerwcu, październiku i listopadzie, a także częstym występowaniem fenu, ciepłego wiatru wiejącego z północnych zboczy Alp na skutek kompresji mas powietrza. Umiarkowana kwasowość równoważy niezbyt wyraźne taniny. Wina dojrzałe mogą charakteryzować się drzewnym zapachem.
Wino białe, otrzymywane z odmiany winorośli Baratuciat, charakteryzuje się zrównoważoną kwasowością, dobrym smakiem z nutami kwiatowymi typowymi dla tej odmiany winorośli oraz świeżością wynikającą ze znacznych wahań temperatury.
W gminach Chiomonte i Giaglionese uprawa winorośli zawsze stanowiła ważne źródło dochodów dzięki rozwiniętej wymianie handlowej z Francją i sąsiednim Turynem. Należy przede wszystkim podkreślić specyfikę uprawy odmian winorośli Avana i Becquet, które z biegiem czasu dostosowały się do szczególnego mikroklimatu Valle di Susa; uprawę winorośli na tych obszarach można określić mianem "heroicznej", ponieważ zarówno w przypadku uprawy, jak i zbiorów, praktycznie nie można korzystać z żadnych maszyn, ponieważ winnice położone są na skalistych terenach, których nachylenie jest w znacznym stopniu zróżnicowane - od wysokiego płaskowyżu do terasy. Uprawa ta jest ze względów geologicznych i ludzkich związana z tradycją, jednak stale się ją unowocześnia w świetle innowacji winiarskich i enologicznych.
Obszar produkcji wina
Ramy prawne:
przepisy Unii Europejskiej
Rodzaj wymogów dodatkowych:
odstępstwo dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym
Opis wymogu:
Poza wyznaczonym obszarem produkcji czynności związane z produkcją wina mogą odbywać się na obszarze administracyjnym sąsiednich gmin Bardonecchia, Cesana torinese, Claviere, Moncenisio, Oulx, Salbertrand, Sauze d'Oulx, Sauze di Cesana, Sestriere, Avigliana, Caselette, Novalesa, Chiusa San Michele, Sant'Ambrogio, Sant'Antonino, Vaie, Venaus, Villar Dora.
Link do specyfikacji produktu
https://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/14378
