Sprawa T-609/19: Skarga wniesiona w dniu 9 września 2019 r. - Canon/Komisja.

Skarga wniesiona w dniu 9 września 2019 r. - Canon/Komisja

(Sprawa T-609/19)

Język postępowania: angielski

(2019/C 399/89)

(Dz.U.UE C z dnia 25 listopada 2019 r.)

Strony

Strona skarżąca: Canon Inc. (Tokio, Japonia) (przedstawiciele: U. Soltész, W. Bosch, C. von Köckritz, K. Winkelmann, J. Schindler, D. Arts, W. Devroe, adwokaci, oraz M. Reynolds, solicitor)

Stron a pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej C(2019) 4559 wersja ostateczna z dnia 27 czerwca 2019 r. nakładającej grzywny za brak zgłoszenia koncentracji z naruszeniem art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 ¹  oraz za wprowadzenie w życie koncentracji z naruszeniem art. 7 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (sprawa M.8179 - Canon/Toshiba Medical Systems Corporation, procedura art. 14 ust. 2), doręczonej skarżącej w dniu 1 lipca 2019 r.;

- tytułem żądania ewentualnego, uchylenie lub znaczne obniżenie nałożonych na nią grzywien;

- obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący oczywistego naruszenia prawa przez Komisję poprzez błędne zastosowanie kryterium prawnego służącego ocenie art. 4 ust. 1 i art. 7 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004.

- Skarżąca podnosi, że Komisja pomija istniejące orzecznictwo, opierając się na bezprecedensowym i bezzasadnym pojęciu "częściowego wprowadzenia w życie pojedynczej koncentracji". W szczególności ocena Komisji nie wskazuje na to, że przedmiotowa transakcja tymczasowa przyczyniła się do długotrwałej zmiany kontroli nad przejmowanym przedsiębiorstwem w sposób wymagany przez orzecznictwo.

2. Zarzut drugi dotyczący tego, że mimo iż nie wykazano umyślności lub zaniedbania ze strony skarżącej, Komisja nałożyła na skarżącą grzywnę z naruszeniem art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004, zasady nulla poena sine lege i ochrony uzasadnionych oczekiwań, zasady proporcjonalności i zasady zbiegu naruszeń. Skarżąca wnosi zatem do Sądu, aby Sąd skorzystał z nieograniczonego prawa orzekania na podstawie art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 i art. 261 TFUE w celu stwierdzenia w całości nieważności decyzji dotyczącej grzywien lub ich znaczącego obniżenia.

3. Zarzut trzeci dotyczący tego, że Komisja naruszyła istotne wymogi proceduralne. Odmawiając skarżącej możliwości ustosunkowania się do nowych argumentów i faktów/dowodów w formalnej odpowiedzi na dodatkowe uzupełniające pisemne zgłoszenie zastrzeżeń lub w piśmie przedstawiającym okoliczności faktyczne oraz w trakcie innego spotkania wyjaśniającego, skarżąca podnosi, że Komisja naruszyła art. 18 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 oraz przysługujące skarżącej prawo do obrony.

1 Rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) (Dz.U. 2004, L 24, s. 1 - wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 8, t. 3, s. 40).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2019.399.71
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa T-609/19: Skarga wniesiona w dniu 9 września 2019 r. - Canon/Komisja.
• Data aktu: 25/11/2019
• Data ogłoszenia: 25/11/2019