(Odesłanie prejudycjalne - Transgraniczna opieka zdrowotna - Dyrektywa 2011/24/UE - Artykuł 3 lit. k) i art. 11 ust. 1 - Recepta - Pojęcie - Uznawanie recepty wystawionej w innym państwie członkowskim przez osobę uprawnioną - Warunki - Swobodny przepływ towarów - Zakaz środków o skutku równoważnym z ograniczeniami ilościowymi w wywozie - Artykuły 35 i 36 TFUE - Ograniczenie w wydawaniu przez aptekę produktów leczniczych wymagających recepty lekarskiej - Formularz zamówienia wystawiony w innym państwie członkowskim - Względy uzasadniające - Ochrona zdrowia i życia ludzi - Dyrektywa 2001/83/WE - Artykuł 81 akapit drugi - Zaopatrywanie ludności państwa członkowskiego w produkty lecznicze)Język postępowania: węgierski
(2019/C 399/12)
(Dz.U.UE C z dnia 25 listopada 2019 r.)
Sąd odsyłający
Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: VIPA Kereskedelmi és Szolgáltató Kft.
Druga strona postępowania: Országos Gyógyszerészeti és Élelmezés-egészségügyi Intézet
Sentencja
Artykuł 3 lit. k) i art. 11 ust. 1 dyrektywy 2011/24/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 2011 r. w sprawie stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego, na mocy którego nie jest dozwolone, by apteka w tym państwie członkowskim wydawała produkty lecznicze wymagające recepty lekarskiej na podstawie formularza zamówienia, w razie gdy ten formularz zamówienia został wystawiony przez pracownika służby zdrowia uprawnionego do przepisywania produktów leczniczych i do wykonywania działalności w innym państwie członkowskim, podczas gdy takie wydawanie jest dozwolone, gdy taki formularz zamówienia został wystawiony przez pracownika służby zdrowia uprawnionego do wykonywania działalności w tym pierwszym państwie członkowskim, a zgodnie z tym uregulowaniem takie formularze zamówienia nie zawierają nazwiska danego pacjenta.
Artykuł y 35 i 36 TFUE należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie takiemu uregulowaniu państwa członkowskiego w zakresie, w jakim uregulowanie to jest uzasadnione celem ochrony zdrowia i życia ludzi, jest odpowiednie do osiągnięcia tego celu i nie wykracza poza to, co konieczne do jego osiągnięcia, czego sprawdzenie należy do sądu odsyłającego.
