(2019/C 386/05)(Dz.U.UE C z dnia 14 listopada 2019 r.)
SPIS TREŚCI
1. Wprowadzenie
2. Obronność i reakcja na zagrożenia dla ludności - art. 1 ust. 3 dyrektywy w sprawie oceny
oddziaływania na środowisko
3. Wyjątkowe przypadki - art. 2 ust. 4 dyrektywy w sprawie oceny oddziaływania na środowisko
Przepisy dyrektywy
Transpozycja
Znaczenie "wyjątkowych przypadków"
Ograniczenia dotyczące poufności
Osiąganie celów dyrektywy
Rozważenie innych form oceny i zaangażowania społeczności
Obowiązek poinformowania Komisji
4. Akty ustawodawcze - art. 2 ust. 5 dyrektywy w sprawie oceny oddziaływania na środowisko
Określanie przedsięwzięć realizowanych w oparciu o konkretny akt ustawodawstwa krajowego
Kontrola sądowa przedsięwzięć realizowanych w oparciu o konkretny akt ustawodawstwa krajowego
5. Podsumowanie głównych punktów
1 TSUE orzekł, że art. 1 ust. 4 dyrektywy 85/337/WE należy interpretować w ten sposób, że port lotniczy, który może jednocześnie służyć zarówno celom cywilnym, jak i wojskowym, lecz którego główne zastosowanie ma charakter komercyjny, jest objęty zakresem stosowania dyrektywy (C-435/97, WWF i in., pkt 65-67).
2 Termin "zagrożenie dla ludności" został wprowadzony dyrektywą 2014/52/UE na podstawie doświadczeń z wdrażaniem. Doświadczenia takie wykazały, że zgodność z dyrektywą 2011/92/UE może mieć niekorzystny wpływ na środowisko, między innymi w przypadku przedsięwzięć, których jedynym celem jest reagowanie na zagrożenia dla ludności. Dyrektywa nie definiuje pojęcia "zagrożenia dla ludności". Niektóre przykłady zdarzeń, które mogą spowodować zagrożenie dla ludności, znajdują się w dokumencie roboczym służb Komisji pt. "Przegląd naturalnych i spowodowanych przez człowieka katastrof i zagrożeń, przed którymi może stanąć Unia Europejska". Obejmują one powodzie, trzęsienia ziemi i awarie przemysłowe. https://ec.europa.eu/echo/sites/echo-site/files/swd_2017_176_overview_of_risks_2.pdf
3 Art. 3 ust. 8 dyrektywy SOOŚ obejmuje zwolnienie dotyczące planów i programów, których jedynym celem jest służenie obronie cywilnej. Chociaż konteksty dyrektywy OOŚ i dyrektywy SOOŚ są różne, istnieje między nimi związek, ponieważ ta druga ma zastosowanie do planów i programów przygotowanych dla kluczowych sektorów i ustalających ramy dla zezwolenia na przyszłe inwestycje realizowane na podstawie dyrektywy OOŚ.
5 Zob. wyrok w sprawie C-411/17, pkt 101.
6 Zob. wyrok w sprawie C-411/17, pkt 101.
8 Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7.
9 Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1.
10 W 2017 r. służby Komisji wydały dokument podsumowujący orzecznictwo TSUE, który zawiera między innymi sekcję poświęconą koncepcji przedsięwzięć realizowanych w oparciu o konkretny akt ustawodawczy w związku z dyrektywą 2011/92/UE w sprawie oceny oddziaływania na środowisko (odpowiednio dyrektywą 85/337/WE), ponieważ przepis ten był przedmiotem kilku wyroków TSUE. Chociaż wspomniane wyroki odnoszą się do przepisów sprzed zmiany dyrektywy w sprawie oceny oddziaływania na środowisko dyrektywą 2014/52/UE, ogólne zasady nadal mają zastosowanie. Aby zapoznać się z sekcją dotyczącą aktów ustawodawczych, zob. s. 33-35: http://ec.europa.eu/environment/eia/pdf/EIA_rulings_web.pdf. Ponadto Trybunał ostatnio potwierdził swoje orzecznictwo w sprawie Doel (C-411/17, pkt 104 - 111).
11 Podstawowym celem zgodnie z art. 2 ust. 1 dyrektywy w sprawie oceny oddziaływania na środowisko jest zapewnienie, aby przedsięwzięcia mogące powodować znaczące skutki w środowisku, między innymi z powodu ich charakteru, rozmiarów lub lokalizacji, podlegały wymogowi uzyskania zezwolenia na inwestycję i oceny w odniesieniu do ich wpływu na środowisko przed udzieleniem zezwolenia.
12 C-128/09, Boxus i in., pkt 52-55, 57; C-182/10, Solvay i in., pkt 52.