Język postępowania: hiszpański(2019/C 363/11)
(Dz.U.UE C z dnia 28 października 2019 r.)
Sąd odsyłający
Tribunal Superior de Justicia de Galicia
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: CB
Druga strona postępowania: Tribunal Económico Administrativo Regional de Galicia
Pytania prejudycjalne
Czy art. 73 i art. 78 dyrektywy VAT 1 - rozpatrywane w świetle zasady neutralności, zakazu oszustw podatkowych, zakazu nadużywania prawa oraz zakazu nielegalnego zakłócania konkurencji - należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu i orzecznictwu dokonującemu jego wykładni, zgodnie z którymi w przypadku, gdy organ administracji podatkowej wykryje nieujawnione czynności podlegające podatkowi od wartości dodanej, których nie zafakturowano, należy uznać, że cena umówiona przez strony tych czynności zawiera podatek od wartości dodanej?
W związku z tym czy w przypadku OSZUSTWA, gdy dana czynność zostaje ukryta przed organami administracji podatkowej, jest możliwe przyjęcie - jak można wywnioskować z wyroków Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 lipca 2016 r. (sprawa C-332/15, Astone 2 ), z dnia 5 października 2016 r. (sprawa C-576/15, Marinova 3 ) oraz z dnia 7 marca 2018 r., Dobre 4 , C-159/17, EU:C:2018:161 - w celu ustalenia właściwej kwoty podatku i nałożenia odpowiedniej kary, iż kwoty zapłacone i otrzymane nie zawierają VAT?
1 Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. 2006, L 347, s. 1).
2 Wyrok z dnia 28 lipca 2016 r., Astone (C-332/15, EU:C:2016:614).
3 Wyrok z dnia 5 października 2016 r., Maya Marinova (C-576/15, EU:C:2016:740).
4 Wyrok z dnia 7 marca 2018 r., Dobre (C-159/17, EU:C:2018:161).