Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (szósta izba) wydanego w dniu 11 listopada 2009 r. w sprawie T-150/08 REWE-Zentral AG przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory); interwenient: Aldi Einkauf GmbH & Co. OGH, wniesione w dniu 14 stycznia 2010 r. przez REWE-Zentral AG(Sprawa C-22/10 P)
(2010/C 80/28)
(Dz.U.UE C z dnia 27 marca 2010 r.)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Wnoszący odwołanie: REWE-Zentral AG (przedstawiciele: adwokaci M. Kinkeldey i A. Bognár)
Uczestnicy postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Aldi Einkauf GmbH & Co. OGH
Żądania wnoszącego odwołanie
– uchylenie wyroku Sądu Pierwszej Instancji z dnia 11 listopada 2009 r.;
– obciążenie pozwanego i drugiej strony w postępowaniu odwoławczym kosztami niniejszego postępowania i kosztami postępowania przed Sądem.
Zarzuty i główne argumenty
Niniejsze odwołanie zostało wniesione od wyroku Sądu Pierwszej Instancji, na mocy którego oddalono skargę wnoszącej odwołanie mającą na celu stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego z dnia 15 lutego 2008 r. dotyczącej odmowy rejestracji zgłoszonego przez nią oznaczenia słownego CLINA. W swym wyroku Sąd utrzymał w mocy decyzję Izby Odwoławczej, zgodnie z którą w przypadku zgłoszonego oznaczenia i wcześniejszego słownego wspólnotowego znaku towarowego CLINAIR istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd.
Jako podstawę odwołania przywołano naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego.
Zdaniem wnoszącej odwołanie w ramach analizy prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd Sąd nie przeprowadził całościowej oceny wszystkich istotnych czynników, naruszając w ten sposób prawo. Sąd orzekł, przyjmując w błędny pod względem prawnym sposób istnienie dużego podobieństwa fonetycznego i wizualnego między kolidującymi ze sobą oznaczeniami, że podobieństwa tego nie kompensują stwierdzone różnice koncepcyjne, co z prawnego punktu widzenia jest również błędne. Ponadto Sąd nie ocenił w sposób niepozostawiający wątpliwości pod względem prawnym mało odróżniającego charakteru wcześniejszego znaku towarowego. Wnosząca odwołanie uważa zatem, że w tym zakresie Sąd błędnie zastosował art. 9 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, naruszając w ten sposób prawo wspólnotowe.
W szczególności, zdaniem wnoszącej odwołanie, Sąd nie uwzględnił w wystarczającym stopniu, że porównywane oznaczenia CLINAIR i CLINA wykazują istotne różnice fonetyczne i wizualne, które winny zostać wzięte pod uwagę przy ocenie prawnej, oraz że wcześniejszy znak towarowy CLINAIR ma szczególne znaczenie semantyczne, które również winno zostać wzięte pod uwagę w ramach analizy prawnej, podczas gdy późniejszy znak w ogóle nie posiada takiego znaczenia. Wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd całkowicie pominął fakt, że element "CLIN" wyraźnie wykazuje mało odróżniający charakter i że z prawnego punktu widzenia może on jedynie w niewielkim stopniu wpływać na całościowe wrażenie wywierane przez znak towarowy CLINAIR. Wywodzi ona z tego, że sam fakt, iż element ten jest wspólny dwóm rozpatrywanym oznaczeniom nie może wystarczać z prawnego punktu widzenia, aby uzasadnić stwierdzenie prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd w rozumieniu art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, tym bardziej że stwierdzone między kolidującymi ze sobą oznaczeniami różnice fonetyczne, wizualne i koncepcyjne nie są mało istotne.
