POMOC PAŃSTWA - FRANCJAPomoc państwa C 18/10 (ex NN 20/10 i ex CP 294/08) - Wsparcie w zakresie ryzyka walutowego dla dostawców z branży aeronautyki
Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 108 ust. 2 TFUE
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2010/C 268/04)
(Dz.U.UE C z dnia 2 października 2010 r.)
Pismem z dnia 20 lipca 2010 r., zamieszczonym w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Francję o swojej decyzji w sprawie wszczęcia postępowania określonego w art. 108 ust. 2 TFUE dotyczącego wyżej wymienionego środka pomocy.
Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi dotyczące wymienionego środka, w odniesieniu do którego Komisja wszczyna postępowanie, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma. Uwagi należy kierować do Kancelarii ds. Pomocy Państwa w Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej na następujący adres lub numer faksu:
Commission européenne
Direction générale de la concurrence
Greffe des aides d'État
1049 Bruxelles/Brussel
BELGIQUE/BELGIË
Faks +32 22961242
Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom Francji. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio uzasadnionym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.
TEKST STRESZCZENIA
Według Francji producenci samolotów coraz częściej żądają od dostawców przedstawiania swoich ofert w dolarach amerykańskich. W przypadku słabego kursu dolara takie średnio- lub długoterminowe umowy na dostawy denominowane w dolarach stwarzają problemy dla dostawców z Francji i innych państw, ponieważ ich główne koszty są ponoszone w strefie euro.
Francja wyjaśniła, że niektóre przedsiębiorstwa z branży aeronautyki mają trudności z uzyskaniem ubezpieczenia ryzyka kursowego euro względem dolara amerykańskiego. Pokrycie ubezpieczeniowe dotyczy stosunkowo małych kwot, dlatego banki niechętnie oferują swoim klientom instrumenty ograniczające wpływ wahań kursowych na ich działalność gospodarczą. W szczególności banki postrzegają te instrumenty jako mało dochodowe, ponieważ ocena wniosku o udostępnienie takich instrumentów wymaga wykorzystania znacznych zasobów, przez co ostatecznie instrumenty te byłyby często zbyt kosztowne dla potencjalnych klientów.
Środek jest zarządzany przez Coface. Całe ryzyko ponosi państwo francuskie. Coface jest czołowym francuskim przedsiębiorstwem udzielającym kredytów eksportowych i od 2002 r. należy do grupy Natixis.
Ogólna kwota do sfinansowania jest ograniczona do ryzyka walutowego dotyczącego dostaw do wartości 500 mln EUR. Dotychczas wykorzystano tylko niewielką część tej kwoty (10 mln EUR).
Dostawca z branży aeronautyki zainteresowany "Aero 2008" będzie musiał zwrócić się o ubezpieczenie od ryzyka kursowego i wykazać, że ubezpieczenie to dotyczy dostaw fakturowanych w dolarach amerykańskich (USD). Po złożeniu wniosku dostawca otrzyma ofertę od Coface, które oferuje "zabezpieczony" kurs wymiany USD. Przed złożeniem takiej oferty Coface zwróci się o zatwierdzenie jej przez komisję ds. gwarancji (Commission des garanties). Oferta obejmuje okres do pięciu lat. Dostawcy mogą ubiegać się o pomoc do dnia 15 grudnia 2012 r.
W przypadku słabego kursu USD dostawca otrzyma odszkodowanie obejmujące 100 % straty kursowej wynikającej ze słabego kursu USD. W przypadku wysokiego kursu USD dostawca musiałby zapłacić na rzecz Coface odszkodowanie do wartości 50 % straty kursowej wynikającej z wysokiego kursu USD.
Środek jest zatem asymetryczny w tym sensie, że dostawcy płaciliby mniej w przypadku wysokiego kursu USD niż otrzymywaliby w przypadku porównywalnego spadku kursu USD. Dostawcy w momencie podpisania umowy mogą wybrać, czy chcą ustalić górną granicę kursu wymiany w przypadku wysokiego kursu USD lub czy są skłonni zgodzić się na zapłatę 50 % odszkodowania bez ustalania górnej granicy zmiany kursu USD.
Ta asymetria ma na celu umożliwienie dostawcom skorzystania z wysokiego kursu USD. Ma to odzwierciedlenie w wysokości składek ubezpieczeniowych płaconych przez dostawców. Składki byłyby wyższe bez zobowiązania do odszkodowania ze strony dostawców w przypadku wysokiego kursu USD.
Jedna czwarta składki musi być zapłacona w momencie otrzymania gwarancji. Pozostałe 75 % składki wraz z odsetkami od tej kwoty na podstawie 12-miesięcznej stopy Euribor będzie płatne na początku każdego roku objętego ubezpieczeniem.
Wymagane przez Coface składki są obliczane ad hoc. Według Francji stanowią one odzwierciedlenie składek rynkowych, jakie Coface samo płaci za odnośne instrumenty zabezpieczenia walutowego. Odnośne instrumenty finansowe są nabywane przez Coface w imieniu i na rachunek państwa francuskiego i pokrywają całe ryzyko walutowe przez cały okres trwania gwarancji w momencie zaoferowania gwarancji dostawcy.
Jednakże przy obliczaniu wysokości składek Coface nie uwzględnia ryzyka upadłości dostawcy, a zatem nie uwzględnia kosztów swapu ryzyka kredytowego lub powiązanego instrumentu pokrywającego ryzyko upadłości. Dlatego w przypadku wysokiego kursu USD i upadłości dostawcy Coface będzie honorować, na rachunek państwa francuskiego, zobowiązania umowne (zawarte w celu zabezpieczenia gwarancji). Strona trzecia, która nabędzie obietnicę zapłaty, w przypadku wysokiego kursu USD otrzyma płatność z rachunku bankowego państwa francuskiego. Jednak państwo francuskie potencjalnie nie otrzyma lub nie otrzyma pełnej płatności od upadłego dostawcy.
Według Francji Coface nie uwzględnia w składce marży zysku ani własnych kosztów administracyjnych (personelu).
Państwo francuskie płaci Coface opłatę, która składa się z części stałej i zmiennej. Opłata jest obliczania pod kątem pokrycia wszystkich kosztów operacyjnych działu Coface zajmującego się gwarancja publicznymi.
Francja wyjaśniła, że jednym z kryteriów wyboru beneficjentów środka był fakt, że odnośna gwarancja jest korzystna dla francuskiego handlu zewnętrznego oraz pozwala tworzyć nowe miejsca pracy we Francji.
Wszyscy czterej dostawcy korzystający dotychczas ze środka prowadzą działalność we Francji i realizują dostawy dla producentów samolotów prowadzących działalność we Francji. Na obecnym etapie nie jest w pełni jasne, czy kwestia "korzystnego wpływu na francuski handel i miejsca pracy" obejmuje inne wymagania formalne. Komisja decydująca o udzieleniu gwarancji (Commission des garanties) składa się z czterech członków, z których jeden jest najwyraźniej wyznaczany przez rząd. Szczegółowy skład tej komisji i zasady jej działania nie są obecnie jasne.
Środek został wprowadzony jesienią 2008 r. Czterej beneficjenci są dostawcami z branży aeronautyki prowadzącymi działalność we Francji. Jeden z nich prawdopodobnie kwalifikuje się jako MŚP według unijnej definicji, natomiast trzech pozostałych beneficjentów to duże przedsiębiorstwa.
Spośród czterech gwarancji dwie obowiązują do końca 2013 r. (tj. 5 lat), jedna kończy się w 2010 r. (tj. 2 lata), a jedna skończyła się już w 2009 r. (tj. po roku). Ogólna kwota do sfinansowania jest ograniczona do ryzyka walutowego dotyczącego dostaw do wartości 500 mln EUR. Dotychczas wykorzystano tylko niewielką część tej kwoty (10 mln EUR).
Francja twierdzi, że środek nie stanowi pomocy państwa, ponieważ składki są równe lub wyższe niż ceny rynkowe. Francja najwyraźniej nie kwestionuje, że środek przypisuje się państwu francuskiemu, gdyż Coface korzysta z należącego do Francji rachunku bankowego, na którym rejestrowane są wszystkie transakcje finansowe, w tym potencjalne straty.
Ponadto środek jest skierowany do przedsiębiorstw, które rzekomo nie mają dostępu do rynku ubezpieczeń od ryzyka kursowego i nie posiadają środków logistycznych do obsługi we własnym zakresie skomplikowanych instrumentów finansowych. Dlatego Francja twierdzi, że występuje tu niedoskonałość rynku.
Zgodnie z powyższym Komisja ma szereg wątpliwości dotyczących braku pomocy oraz potencjalnej zgodności ocenianej pomocy z przepisami dotyczącymi pomocy państwa.
Po pierwsze, Komisja ma wątpliwości, czy "Aero 2008" nie stanowi pomocy państwa zgodnie z opisem przedstawionym przez Francję; w szczególności Komisja nie może wykluczyć, że środek jest przypisywany państwu francuskiemu, oraz wątpi, czy składki odpowiadają cenom rynkowym.
Po drugie, Komisja wątpi, że występuje niedoskonałość rynku w odniesieniu do dużych, średnich lub małych przedsiębiorstw w zakresie ubezpieczenia od ryzyka kursowego spowodowanego krótko- lub długoterminowym wpływem wahań kursu wymiany EUR/USD.
Po trzecie, Komisja ma wątpliwości, czy środek zawiera element zachęty, ponieważ dostawcy najwyraźniej otrzymują ubezpieczenie od ryzyka kursowego, jeśli ich wnioski składane są po dacie podpisania umów na dostawy.
Po czwarte, Komisja ma wątpliwości co do proporcjonalności środka, ponieważ nie jest on ograniczony do przedsiębiorstw, które udowodniły trudności w uzyskaniu od swoich banków dostępu do ubezpieczeń od ryzyka kursowego.
Po piąte, Komisja ma wątpliwości, czy potencjalny pozytywny wpływ pomocy może przeważyć nad jej negatywnym wpływem, polegającym na zmianie warunków handlowych w zakresie sprzecznym ze wspólnym interesem.
Zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 wszelka pomoc niezgodna z prawem może podlegać odzyskaniu od beneficjenta.
TEKST PISMA
grafika
