Opinia "Dialog uczelni i przedsiębiorstw".

Opinia Komitetu Regionów "Dialog uczelni i przedsiębiorstw"

(2010/C 141/06)

(Dz.U.UE C z dnia 29 maja 2010 r.)

KOMITET REGIONÓW
- Potwierdza, że w obecnej sytuacji, kiedy UE próbuje ograniczyć skutki gorszej koniunktury i ożywić wzrost gospodarczy, ważne jest zapewnienie platformy dialogu między głównymi zainteresowanymi podmiotami w obszarze edukacji i gospodarki, mając na uwadze kluczowe znaczenie kształcenia i szkolenia dla strategii lizbońskiej i odnowionej agendy społecznej.
- Podkreśla wagę dialogu między uczelniami a przedsiębiorstwami na wszystkich płaszczyznach sprawowania rządów jako ważnego narzędzia dla pełnego wykorzystania tego potencjału do zapewnienia regionalnego rozwoju społeczno-gospodarczego.
- Podkreśla, że w całej Unii Europejskiej to na władzach lokalnych i regionalnych spoczywa kluczowa odpowiedzialność za politykę w zakresie kształcenia i szkolenia; przypomina, że władze lokalne i regionalne odgrywają kluczową rolę w przygotowywaniu regionalnych strategii w obszarze badań i innowacji, często kierują ośrodkami badawczymi i promują innowacyjne otoczenie.
- Podkreśla potrzebę skoncentrowania się na roli szkolnictwa wyższego w rozwoju lokalnym i regionalnym oraz na promowaniu współpracy między ośrodkami uniwersyteckimi a władzami lokalnymi i regionalnymi, włączając w te zadania także społeczne i gospodarcze podmioty lokalne i regionalne.
Sprawozdawca: Mohammad MASOOD (UK/PPE), członek Rady Miasta Bradford
Dokument źródłowy
Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów "Nowe partnerstwo na rzecz modernizacji uczelni: Forum UE na rzecz dialogu uczelni i przedsiębiorstw"
COM(2009) 158 wersja ostateczna

I. ZALECENIA POLITYCZNE

KOMITET REGIONÓW

1. Odnotowuje bogactwo pomysłów, często ściśle związane z inicjatywami na szczeblu lokalnym i regionalnym, oraz dotychczasowy wysoki poziom refleksji w kontekście dialogu uczelni i przedsiębiorstw.

2. Podkreśla wagę dialogu między uczelniami a przedsiębiorstwami na wszystkich płaszczyznach sprawowania rządów jako ważnego narzędzia dla pełnego wykorzystania tego potencjału do zapewnienia regionalnego rozwoju społeczno-gospodarczego.

3. Uznaje znaczenie trójkąta wiedzy, który obejmuje powiązania między badaniami, edukacją i innowacjami, dla zwiększenia potencjału innowacyjnego i polepszenia sytuacji absolwentów na rynku pracy.

4. Odnotowuje zmiany, jakie dokonały się w ramach przechodzenia od transferu technologii przez wymianę wiedzy aż po dzielenie się wiedzą i otwarte systemy innowacyjne. Potrzeba więcej badań nad procesami społecznymi i wzorcami zachowań leżących u podstaw tych przemian.

5. Podkreśla, że w całej Unii Europejskiej to na władzach lokalnych i regionalnych spoczywa kluczowa odpowiedzialność za politykę w zakresie kształcenia i szkolenia.

6. Przypomina, że władze lokalne i regionalne odgrywają kluczową rolę w przygotowywaniu regionalnych strategii w obszarze badań i innowacji, często kierują ośrodkami badawczymi i promują innowacyjne otoczenie.

7. Podkreśla, że podczas realizacji polityki i wdrażania programów należy wykorzystać funkcjonujące już lokalne organy pochodzące z demokratycznych wyborów. Korzystanie z wiedzy zebranej na poziomie lokalnym i z odpowiedzialności demokratycznej poprawi mechanizmy zarządzania partnerstwami między uniwersytetami, przedsiębiorstwami i samorządem lokalnym. To z kolei umożliwi bezpośrednie powiązanie lokalnych priorytetów i kompetencji z zasadą pomocniczości.

8. Stwierdza, że władze lokalne i regionalne znajdują się w związku z tym wśród głównych podmiotów zainteresowanych strategiami politycznymi i inicjatywami zmierzającymi do pogłębienia i, co ważniejsze, poszerzenia zasięgu europejskiej przestrzeni badawczej (EPB), a zwłaszcza związanej z nią wizji silnych instytucji badawczych i naukowych, osadzonych w innowacyjnym środowisku.

9. Z zadowoleniem przyjmuje fakt, iż w minionym dziesięcioleciu wiele uczelni w Europie oficjalnie włączyło regionalny rozwój gospodarczy do swoich celów. Również agencje rozwoju regionalnego podejmują w ramach polityki regionalnego rozwoju gospodarczego wysiłki na rzecz wspierania partnerstw między uczelniami a przedsiębiorstwami.

10. Stwierdza, że sposoby oddziaływania różnych kierunków polityki mają kluczowe znaczenie na płaszczyźnie regionalnej i często wymagają wertykalnej koordynacji między szczeblami administracji (europejskim, krajowym i regionalnym) oraz koordynacji horyzontalnej między regionami w celu zapobiegania powielaniu i umożliwienia wymiany wiedzy.

11. Podkreśla potrzebę uzgodnienia nowych, zaproponowanych inicjatyw oraz programów, takich jak europejska przestrzeń badawcza, Europejski Instytut Technologiczny i program uczenia się przez całe życie, aby wesprzeć dialog uczelni z przedsiębiorstwami.

12. Odnotowuje, że na współpracę uczelni z przedsiębiorstwami wpływają również uwarunkowania regionalne, a mianowicie możliwości agencji rozwoju w zakresie promowania tejże współpracy na poziomie regionalnym, rola klastrów przedsiębiorstw w nawiązywaniu kontaktów w tym obszarze oraz poziom inwestycji przedsiębiorstw w badania i rozwój w regionie.

Uwagi ogólne

13. Podkreśla potrzebę skoncentrowania się na roli szkolnictwa wyższego w rozwoju lokalnym i regionalnym oraz na promowaniu współpracy między placówkami szkolnictwa wyższego a władzami lokalnymi i regionalnymi, włączając w te zadania także społeczne i gospodarcze podmioty lokalne i regionalne.

14. Wspiera współpracę między uczelniami a sektorem prywatnym oraz postrzeganie uczelni jako siły napędowej innowacji w regionach.

15. Zachęca uczelnie do obierania nowych kierunków współpracy między instytucjami publicznymi a sektorem prywatnym, np. w ramach wspólnych funduszy innowacji, oraz do podejmowania działań mieszczących się w zakresie ich kompetencji w celu poprawy mobilności we wszystkich obszarach.

16. Popiera ścisłą, ogólnoeuropejską współpracę pomiędzy przedsiębiorstwami, uczelniami i ośrodkami badawczymi, obejmującą podmioty polityczne i administracyjne szczebla lokalnego, regionalnego i krajowego.

17. Uważa, że poziom współpracy w poszczególnych krajach, na uczelniach i w ramach dyscyplin akademickich pozostaje bardzo zróżnicowany, mimo iż programy UE służą budowaniu partnerstwa pomiędzy uczelniami a przedsiębiorstwami, koncentrując się przeważnie na konkretnych obszarach, np. badaniach lub mobilności studentów.

18. Sądzi, że współpraca ta ma jak do tej pory ograniczony wpływ na kulturę zarządzania i organizacji w obu sektorach, jako że niewiele placówek akademickich jak dotąd wprowadziło ogólnouczelniane strategie współpracy z przedsiębiorstwami, te zaś, które to uczyniły, skupione są jedynie w kilku państwach członkowskich.

19. Wyraża zaniepokojenie, że w wielu krajach ramy prawne i finansowe nadal nie sprzyjają wysiłkom uczelni w kierunku współpracy z przedsiębiorstwami, a nieraz nawet je utrudniają.

20. Zaleca przygotowanie odpowiednich wskaźników pomiaru efektów, by oszacować obecny stopień rozwoju dialogu między uczelniami a przedsiębiorstwami. Pomiary efektów muszą uwzględniać zarówno wskaźniki jakościowe, jak też ilościowe, i należy zwrócić uwagę na to, w jaki sposób wybór tych wskaźników mógłby wpłynąć na zachowanie grup użytkowników.

21. Zachęca uczelnie do nagradzania dialogu uczelni z przedsiębiorstwami. Szczególnym wyzwaniem dla społeczności naukowej jest uwzględnienie tego zaangażowania w kryteriach awansu. Mimo że wiele uczelni twierdzi, iż uznaje znaczenie dialogu uczelni z przedsiębiorstwami, tylko parę z nich dysponuje metodami umożliwiającymi porównanie go z działalnością badawczą i dydaktyczną czy wyróżnienie go w odpowiedni sposób.

22. Przedsiębiorczość i doskonalenie kompetencji dzięki uczeniu się przez całe życie uznaje za istotne zadania szkolnictwa wyższego.

23. Z zadowoleniem przyjmuje podejmowane w różnych regionach starania, by poprzez większą autonomię szkół wyższych pogłębić zaangażowanie sektora prywatnego w finansowanie badań i innowacji.

24. Sugeruje, że nowe kierunki współpracy między instytucjami publicznymi a sektorem prywatnym, np. w ramach wspólnych publiczno-prywatnych funduszy innowacji, mogą służyć za przykład odpowiedzialnego wykorzystania i zagwarantowania środków publicznych.

25. Zgadza się, że polityka spójności odgrywa szczególną rolę we wspieraniu działalności innowacyjnej w regionach, dlatego też Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (EFRR) również może zostać wykorzystany na finansowanie inkubatorów przedsiębiorczości i parków naukowych (infrastruktura i powiązania). Klastry są szczególnie użyteczne z punktu widzenia MŚP, gdyż tworzą otoczenie sprzyjające kontaktom z wyższymi uczelniami i dużymi przedsiębiorstwami oraz umożliwiają MŚP dostęp do międzynarodowych sieci handlowych.

26. Odnotowuje, że MŚP także odgrywają zasadniczą rolę, zwłaszcza w tworzeniu miejsc pracy i w kontekście innowacji, zachęca je więc do uczestniczenia w dialogu uczelni z przedsiębiorstwami oraz do opracowania innowacyjnych i ukierunkowanych inicjatyw.

27. Popiera ponadgraniczną współpracę szkół wyższych i ośrodków badawczych z pozauniwersyteckimi partnerami z kręgów przemysłu, handlu, administracji i kultury oraz z innymi grupami społecznymi.

28. Uznaje ponadto, że organizacje i inne podmioty będące pośrednikami między uczelniami a przedsiębiorstwami mogą odgrywać znaczącą rolę w nawiązywaniu kontaktów między tymi dwoma środowiskami. Dlatego należy przyznać im większe znaczenie i skuteczniejsze wsparcie.

Przykłady dobrych praktyk

29. Z zadowoleniem odnotowuje wiele przykładów współpracy uczelni z przedsiębiorstwami w całej Europie.

30. Wyraża zaniepokojenie niewielką dostępnością przykładów dobrych praktyk z nowych państw członkowskich.

31. Z zadowoleniem przyjmuje chęć Komisji, aby rozpocząć badania w celu zebrania dotychczasowych sprawdzonych rozwiązań, i apeluje o uwzględnienie w tym procesie potrzeb władz lokalnych i regionalnych.

Instrumenty dostępne władzom lokalnym i regionalnym

32. Zachęca do ustanowienia struktur partnerskich obejmujących najważniejsze zainteresowane podmioty z samorządu lokalnego i regionalnego, przedsiębiorstw, społeczeństwa i placówek szkolnictwa wyższego, które posłużyłyby promowaniu dialogu, m.in. dzięki organizowaniu forów dyskusyjnych i warsztatów, tworzeniu parków naukowych na potrzeby transferu technologii czy aranżowaniu imprez naukowo-kulturalnych lub targów dla studentów.

33. Popiera mobilizowanie zasobów placówek szkolnictwa wyższego przy opracowywaniu i realizowaniu regionalnych i miejskich strategii na rzecz rozwoju gospodarczego, społecznego, kulturowego i ekologicznego.

34. Wzywa uczelnie do wspólnego inwestowania w programy przynoszące konkretne korzyści regionalnym przedsiębiorstwom i miejscowej społeczności, jednocześnie zachęcając do finansowania przez przedsiębiorstwa stypendiów dla profesorów, co pobudzi do wspólnych działań różne ośrodki wiedzy, badań i rozwoju oraz innowacji, rozpropaguje fora wymiany wiedzy oraz wesprze tworzenie sieci regionów przodujących w dziedzinie innowacji.

35. Zaleca uczelniom, by rozważnie i z uwzględnieniem perspektywy wieloletniej korzystały ze środków przeznaczonych na zaangażowanie regionów.

36. Wyraża gotowość do zapewnienia skoordynowanego korzystania z siódmego programu ramowego, funduszy strukturalnych, programu ramowego na rzecz konkurencyjności i innowacji oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), ponieważ jest to konieczne dla konkurencyjności UE i synergii pomiędzy strategiami politycznymi w dziedzinie spójności, badań naukowych, szkolnictwa wyższego i innowacji na szczeblu krajowym i regionalnym, o czym Komitet wspominał już w swych wcześniejszych opiniach.

37. Opowiada się za szeroką interpretacją pojęcia innowacji, tak by objąć nim nauki społeczne i humanistyczne oraz ich owocną interakcję z kulturą miejskich i regionalnych społeczności.

Wnioski

38. Potwierdza, że w obecnej sytuacji, kiedy UE próbuje ograniczyć skutki gorszej koniunktury i ożywić wzrost gospodarczy, ważne jest zapewnienie platformy dialogu między głównymi zainteresowanymi podmiotami w obszarze edukacji i gospodarki, mając na uwadze kluczowe znaczenie kształcenia i szkolenia dla strategii lizbońskiej i odnowionej agendy społecznej.

39. Z zadowoleniem przyjmuje gotowość Komisji do zbadania, w jaki sposób można wykorzystać fundusze strukturalne do wspierania inicjatyw lokalnych w tym zakresie.

40. Uznaje potencjał współpracy przedsiębiorstw z innymi placówkami edukacyjnymi, a szczególnie szkołami średnimi oraz instytucjami kształcenia i szkolenia zawodowego, jak też odnotowuje szanse stworzone w tym zakresie dzięki programom europejskim.

41. Ponownie zwraca uwagę na potrzebę większego zaangażowania właściwych przedstawicieli sektora publicznego, w tym władz lokalnych i regionalnych, na kolejnym etapie Forum UE na rzecz dialogu uczelni i przedsiębiorstw.

42. Uważa za słuszne, by Forum UE na rzecz dialogu uczelni i przedsiębiorstw koncentrowało się na zagadnieniu współpracy w obszarze szkolnictwa wyższego.

43. Wzywa władze lokalne i regionalne do wspierania współpracy między przedsiębiorstwami a uniwersytetami oraz do postrzegania uczelni wyższych jako siły napędowej innowacji w regionach.

44. Wzywa do kontynuowania działalności forum UE na rzecz dialogu uczelni i przedsiębiorstw poprzez organizowanie posiedzeń plenarnych, seminariów tematycznych, prowadzenie strony internetowej oraz dzięki większemu zaangażowaniu właściwych przedstawicieli sektora publicznego, w tym władz regionalnych, a nawet podmiotów spoza Unii Europejskiej.

45. Zaleca przedstawienie konstruktywnej odpowiedzi na plan "Nowe umiejętności w nowych miejscach pracy" oraz na spowolnienie gospodarcze. Należy przedyskutować takie kwestie, jak partnerstwa na rzecz rozwoju regionalnego, partnerstwa z MŚP, zróżnicowanie sposobów podejścia do nauczania, zapewnienie jakości czy systemy akredytacji.

46. Opowiada się za tym, by Komisja poszukiwała metod promowania nowych rodzajów ustrukturyzowanego partnerstwa między przedsiębiorstwami a uczelniami za pośrednictwem odpowiednich programów UE.

Bruksela, 4 grudnia 2009 r.

Przewodniczący
Komitetu Regionów
Luc VAN DEN BRANDE

Zmiany w prawie

Wskaźnik POLSTR po raz pierwszy w przepisach

Wskaźnik referencyjny POLSTR, który za dwa lata ma definitywnie zastąpić WIBOR, po raz pierwszy pojawił się w powszechnie obowiązujących przepisach. Jego stawkę określił resort finansów w obwieszeniu dotyczącym tzw. safe harbour przy cenach transferowych obowiązującym od 1 stycznia 2026 r.

Michał Kosiarski 29.12.2025
Co się zmieni w prawie dla osób z niepełnosprawnościami w 2026 roku

Nowa grupa osób z niepełnosprawnością uprawnionych do świadczenia wspierającego, wyższe świadczenie pielęgnacyjne i zmiany organizacyjne w orzecznictwie o niezdolności do pracy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych – to tylko niektóre zmiany w prawie, które będą dotyczyły osób z niepełnosprawnościami w 2026 roku.

Beata Dązbłaż 27.12.2025
Nowe terapie onkologiczne z refundacją

Od 1 stycznia 2026 r. będą refundowane 24 nowe terapie, w tym 9 onkologicznych, 15 nieonkologicznych i 8 terapii w chorobach rzadkich. Dla 585 terapii refundacja będzie kontynuowana. Nowe opcje leczenia zyskały osoby chore na chłoniaka grudkowego, chłoniaka Hodgkina, raka piersi, niedrobnokomórkowego raka płuca, raka przełyku i gruczolakoraka żołądka lub połączenia żołądkowo-przełykowego.

Beata Dązbłaż 27.12.2025
Wolna Wigilia po raz pierwszy i nowe obowiązki dla firm, które wejdą… w Wigilię

W tym roku po raz pierwszy wszyscy pracownicy będą cieszyli się Wigilią jako dniem wolnym od pracy. Także w handlu. I choć z dnia wolnego skorzystają także pracodawcy, to akurat w ich przypadku Wigilia będzie dniem, kiedy zaczną obowiązywać przepisy zobowiązujące ich do stosowania w ogłoszeniach o pracę i np. w regulaminach pracy nazw stanowisk neutralnych pod względem płci.

Grażyna J. Leśniak 23.12.2025
Centralna e-Rejestracja: Start systemu od 1 stycznia 2026 r.

Od 1 stycznia 2026 r. zacznie obowiązywać ustawa wprowadzająca Centralną e-Rejestrację. Zakłada ona, że od przyszłego roku podmioty lecznicze obowiązkowo dołączą do systemu m.in. w zakresie umawiania wizyt u kardiologa oraz badań profilaktycznych. Planowany start rejestracji na wszystkie świadczenia planowany jest na 2029 r. Kolejne świadczenia i możliwości w zakresie zapisywania się do lekarzy specjalistów będą wchodzić w życie stopniowo.

Inga Stawicka 22.12.2025
Ważne zmiany w zakresie ZFŚS

W piątek, 19 grudnia 2025 roku, Senat przyjął bez poprawek uchwalone na początku grudnia przez Sejm bardzo istotne zmiany w przepisach dla pracodawców obowiązanych do tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Odnoszą się one do tych podmiotów, w których nie działają organizacje związkowe. Ustawa trafi teraz na biurko prezydenta.

Marek Rotkiewicz 19.12.2025
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.C.2010.141.27

Rodzaj: Opinia
Tytuł: Opinia "Dialog uczelni i przedsiębiorstw".
Data aktu: 04/12/2009
Data ogłoszenia: 29/05/2010