Dokonywanie oceny poziomów substancji w powietrzu.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA KLIMATU I ŚRODOWISKA ¹

z dnia 11 grudnia 2020 r.

w sprawie dokonywania oceny poziomów substancji w powietrzu ²

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2020 r. poz. 1219, 1378, 1565 i 2127) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa:

1) metody i zakres dokonywania oceny poziomów substancji w powietrzu;

2) wymagania dotyczące jakości pomiarów i innych metod oceny jakości powietrza, w tym modelowania matematycznego transportu i przemian substancji w powietrzu;

3) górne i dolne progi oszacowania dla niektórych substancji w powietrzu oraz dopuszczalną częstość ich przekraczania;

4) zakresy wymaganych pomiarów, z podziałem na pomiary ciągłe oraz wskaźnikowe;

5) kryteria lokalizacji punktów pomiarowych oraz wymagania dotyczące reprezentatywności stanowisk pomiarowych;

6) minimalną liczbę stałych stanowisk pomiarowych z uwzględnieniem źródeł emisji;

7) przypadki, gdy ocena jakości powietrza:

a) powinna być dokonywana metodami pomiarowymi,

b) może być dokonywana:

– przy zastosowaniu kombinacji metod pomiarowych i metod modelowania matematycznego transportu i przemian substancji w powietrzu,

– metodami modelowania matematycznego transportu i przemian substancji w powietrzu lub innymi metodami szacowania;

8) metodyki referencyjne;

9) wymagania dotyczące dokumentacji dotyczącej uzasadnienia lokalizacji punktów pomiarowych, w tym jej zakres;

10) kryteria kontroli poprawności danych dotyczących substancji w powietrzu w trakcie ich agregacji i obliczania parametrów statystycznych dla substancji w powietrzu;

11) zakres i cel prowadzenia pomiarów wspomagających ocenę jakości powietrza, w szczególności zakres prowadzenia analiz składu chemicznego pyłu.

§  2. 

1. Oceny poziomów substancji w powietrzu, o której mowa w art. 89 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, zwanej dalej "ustawą", dokonuje się w strefach, o których mowa w art. 87 ust. 2 ustawy, zwanych dalej "strefami", w odniesieniu do:

1) dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu powiększonych o margines tolerancji;

2) dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu;

3) docelowych poziomów substancji w powietrzu;

4) poziomów celów długoterminowych substancji w powietrzu.

2. Oceny poziomów substancji w powietrzu dokonuje się ze względu na ochronę zdrowia ludzi oraz ochronę roślin.

3. Oceny poziomów substancji w powietrzu ze względu na ochronę zdrowia ludzi dokonuje się w zakresie dwutlenku siarki, dwutlenku azotu, tlenku węgla, pyłu zawieszonego PM2,5, pyłu zawieszonego PM10, benzenu i ozonu w powietrzu oraz ołowiu, arsenu, kadmu, niklu i benzo(a)pirenu w pyle zawieszonym PM10, w strefach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem:

1) terenów zamkniętych lub instalacji przemysłowych;

2) miejsc niezamieszkałych, do których obowiązuje zakaz wstępu;

3) jezdni dróg i pasów dzielących drogi, z wyjątkiem sytuacji, w której piesi mają dostęp do pasa dzielącego drogę.

4. 3  Oceny poziomów substancji w powietrzu ze względu na ochronę roślin dokonuje się w zakresie dwutlenku siarki, tlenków azotu i ozonu w strefach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowiących pozostały obszar województwa niewchodzący w skład aglomeracji i miast, z wyłączeniem miejsc, o których mowa w ust. 3 pkt 1-3.

§  3. 

1. Metodami dokonywania oceny poziomów substancji w powietrzu są pomiary ciągłe, pomiary wskaźnikowe oraz metody szacowania, w tym modelowanie matematyczne transportu i przemian substancji w powietrzu.

2. Dla strefy, w której ocena jakości powietrza, zgodnie z art. 89 ustawy, była wykonana metodami innymi niż pomiary, gromadzi się:

1) opis czynności wykonywanych w związku z oceną jakości powietrza;

2) opis zastosowanych metod w ocenie jakości powietrza;

3) informacje o źródłach danych i informacje wykorzystane w ocenie jakości powietrza;

4) opis wyników oceny jakości powietrza wraz z niepewnością;

5) w przypadku strefy, w której stężenie substancji występujących w powietrzu przekracza poziomy dopuszczalne, poziomy docelowe lub poziom celu długoterminowego - informacje o:

a) zasięgu terytorialnym każdego z obszarów przekroczeń,

b) długości drogi przebiegającej przez strefę - w przypadku przekroczeń spowodowanych oddziaływaniem komunikacji;

6) informacje dotyczące liczby ludności potencjalnie narażonej na działanie stężeń substancji występujących w powietrzu, przekraczających poziomy dopuszczalne, poziomy docelowe i poziomy celów długoterminowych, ustanowione dla ochrony zdrowia ludzi.

§ 4. Metody, o których mowa w § 3 ust. 1, spełniają wymagania dotyczące jakości pomiarów i innych metod oceny jakości powietrza i określa je załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§  5. 

1. W celu zagwarantowania dokładności pomiarów i zgodności z wymaganiami dotyczącymi jakości pomiarów, o których mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia, należy spełnić następujące warunki:

1) wszystkie pomiary w zakresie oceny jakości powietrza, ustanowione na podstawie górnych i dolnych progów oszacowania, powinny mieć wykazaną spójność pomiarową, zgodnie z wymogami określonymi w normie PN-EN ISO/IEC 17025 "Ogólne wymagania dotyczące laboratoriów badawczych i wzorcujących";

2) instytucje obsługujące sieci i poszczególne punkty pomiarowe powinny posiadać wdrożone systemy zapewniania i kontroli jakości, które gwarantują okresowe przeglądy zapewniające dokładność urządzeń pomiarowych, a także mają ustalone procedury zapewniania i kontroli jakości pomiarów w zakresie prowadzenia pomiarów, zbierania danych i przygotowywania sprawozdań;

3) krajowe laboratorium referencyjne do spraw jakości powietrza atmosferycznego, jako organizator porównań międzylaboratoryjnych i badań biegłości na szczeblu krajowym, powinno być akredytowane zgodnie z normą PN-EN ISO/ IEC 17043 "Ocena zgodności - Ogólne wymagania dotyczące badania biegłości" oraz normą PN-EN ISO/IEC 17025 "Ogólne wymagania dotyczące laboratoriów badawczych i wzorcujących" w zakresie metodyk referencyjnych dla pomiarów zanieczyszczenia powietrza: dwutlenkiem siarki, dwutlenkiem azotu i tlenkami azotu, ołowiem, pyłem zawieszonym PM2,5 i pyłem zawieszonym PM10, benzenem, tlenkiem węgla i ozonem - przynajmniej w odniesieniu do tych zanieczyszczeń, dla których stężenia przekraczają dolny próg oszacowania;

4) urządzenia pomiarowe:

a) pracują w oparciu o metodyki referencyjne w zakresie pomiarów zanieczyszczenia powietrza: dwutlenkiem siarki, dwutlenkiem azotu i tlenkami azotu, ołowiem, pyłem zawieszonym PM2,5 i pyłem zawieszonym PM10, benzenem, tlenkiem węgla i ozonem, określone w załączniku nr 7 do rozporządzenia,

b) spełniają wymagania dotyczące skuteczności w odniesieniu do warunków środowiskowych i lokalizacji charakterystycznych dla terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

5) jeżeli badania potwierdzające, że urządzenia pomiarowe spełniają wymagania określone w pkt 4, zostały wykonane w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, sprawozdania z tych badań muszą być wykonane przez laboratorium badawcze akredytowane w momencie wykonywania tych badań, zgodnie z normą EN ISO/IЕC 17025, w zakresie przeprowadzanych badań;

6) spełnienie warunków, o których mowa w pkt 4 i 5, zostało potwierdzone przez krajowe laboratorium referencyjne do spraw jakości powietrza atmosferycznego;

7) potwierdzenie, o którym mowa w pkt 6, zostało udostępnione przez krajowe laboratorium referencyjne do spraw jakości powietrza atmosferycznego.

2. Dopuszcza się stosowanie metodyk innych niż referencyjne pod warunkiem wykazania, że metodyka taka daje równoważne wyniki w porównaniu z metodykami referencyjnymi.

3. W przypadku pyłu zawieszonego PM10 i pyłu zawieszonego PM2,5, w celu wykazania odpowiedniego poziomu porównywalności danych metodyki równoważnej do metodyki referencyjnej, należy stosować normę PN-EN 16450:2017-05 "Powietrze atmosferyczne - Automatyczne systemy pomiarowe do pomiarów stężenia pyłu zawieszonego (PM10; PM2,5)". Wyniki uzyskane za pomocą metodyki równoważnej do metodyki referencyjnej należy skorygować (wsteczna korekta), aby uzyskane wyniki były równoważne z tymi, które otrzymano za pomocą metodyki referencyjnej.

§  6. 

1. Górne i dolne progi oszacowania dla benzenu, dwutlenku azotu, tlenków azotu, dwutlenku siarki, ozonu, tlenku węgla, pyłu zawieszonego PM2,5, pyłu zawieszonego PM10 oraz ołowiu, arsenu, kadmu, niklu i benzo(a)pirenu w pyle zawieszonym PM10 oraz dopuszczalne częstości ich przekraczania na potrzeby ustalania metody oceny poziomów substancji w powietrzu określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. Dolny lub górny próg oszacowania uznaje się za przekroczony w przypadku:

1) benzenu, dwutlenku azotu, tlenków azotu, dwutlenku siarki, tlenku węgla, pyłu zawieszonego PM2,5, pyłu zawieszonego PM10, ołowiu, arsenu, kadmu, niklu, benzo(a)pirenu w pyle zawieszonym PM10, jeżeli podczas pięciu poprzednich lat był przekroczony w trzech lub więcej odrębnych latach;

2) ozonu, jeżeli podczas pięciu poprzednich lat był przekroczony przynajmniej w jednym roku.

3. W przypadku braku danych pomiarowych z okresu poprzednich pięciu lat do określenia, czy progi, o których mowa w ust. 2, zostały przekroczone, wykorzystuje się dane z krótszego okresu pomiarowego, jeżeli pomiary były prowadzone w czasie i w miejscach o najwyższych poziomach substancji w powietrzu, w połączeniu z wynikami inwentaryzacji emisji i modelowania matematycznego transportu i przemian substancji w powietrzu.

4. Dla strefy, której klasyfikacji, zgodnie z art. 88 ust. 2 ustawy, dokonuje się metodami innymi niż pomiary, gromadzi się:

1) opis czynności wykonywanych w związku z klasyfikacją;

2) opis zastosowanych metod przy dokonywaniu klasyfikacji;

3) informacje o źródłach danych i informacje wykorzystane przy dokonywaniu klasyfikacji;

4) opis wyników klasyfikacji wraz z niepewnością;

5) informacje o zasięgu terytorialnym każdego obszaru, na którym poziom substancji przekracza górny lub dolny próg oszacowania.

§  7. 

1. Kryteria lokalizacji punktów pomiarowych określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

2. Przy ocenie poziomów substancji w powietrzu ze względu na ochronę zdrowia ludzi oraz ze względu na ochronę roślin wykorzystuje się wyniki pomiarów z punktów pomiarowych substancji spełniających kryteria lokalizacji punktów pomiarowych.

3. Jakość powietrza atmosferycznego jest oceniana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyjątkiem miejsc wymienionych w § 2 ust. 3, według kryteriów określonych w ust. 1 i 2 załącznika nr 3 do rozporządzenia. Przepisy ust. 1 i 2 załącznika nr 3 do rozporządzenia mają również zastosowanie w stopniu, w jakim jest możliwa identyfikacja poszczególnych miejsc, w których zostały określone stężenia danych zanieczyszczeń, w przypadku gdy jakość powietrza atmosferycznego jest oceniana za pomocą pomiarów wskaźnikowych lub modelowania matematycznego transportu i przemian substancji w powietrzu.

§  8. 

1. Minimalną liczbę stałych stanowisk pomiarowych:

1) do pomiarów poziomów benzenu, dwutlenku azotu, tlenków azotu, dwutlenku siarki, pyłu zawieszonego PM2,5, pyłu zawieszonego PM10 i tlenku węgla w powietrzu oraz ołowiu, arsenu, kadmu, niklu i benzo(a)pirenu w pyle zawieszonym PM10,

2) do pomiarów stężenia ozonu

- określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

2. W przypadku pomiarów poziomów benzenu, dwutlenku azotu, tlenków azotu, dwutlenku siarki, pyłu zawieszonego PM2,5, pyłu zawieszonego PM10 i tlenku węgla w powietrzu oraz ołowiu, arsenu, kadmu, niklu i benzo(a)pirenu w pyle zawieszonym PM10 minimalna liczba stałych stanowisk pomiarowych w strefach, w których są wymagane pomiary poziomów substancji w powietrzu, może być zmniejszona do 50% w stosunku do minimalnej liczby stanowisk pomiarowych w strefach określonej w załączniku nr 4 do rozporządzenia, jeżeli wyniki pomiarów są uzupełniane danymi uzyskanymi z innych metod, takich jak modelowanie matematyczne transportu i przemian substancji w powietrzu, inwentaryzacje emisji lub pomiary wskaźnikowe, pod warunkiem że dane te umożliwią dokonanie rzetelnej oceny poziomów substancji w powietrzu i zapewnią właściwą informację dla społeczeństwa.

§  9. 

1. Oceny jakości powietrza w strefach, w których poziom substancji przekracza górny próg oszacowania, dokonuje się na podstawie pomiarów ciągłych rozumianych jako pomiary automatyczne lub jako pomiary manualne prowadzone w sposób systematyczny, w stałych punktach pomiarowych, w których występowały wcześniej najwyższe stężenia substancji.

2. Przy dokonywaniu ocen, o których mowa w ust. 1, można dodatkowo wykorzystać metody modelowania matematycznego transportu i przemian substancji w powietrzu, którego wyniki powinny być poddane sprawdzeniu poprawności (walidacji) w oparciu o wyniki pomiarów ciągłych substancji w powietrzu.

3. Oceny jakości powietrza w strefach, w których poziom substancji nie przekracza górnego progu oszacowania, a przekracza dolny próg oszacowania, dokonuje się na podstawie pomiarów w stałych punktach pomiarowych w połączeniu z metodami szacowania, w tym metodą modelowania matematycznego transportu i przemian substancji w powietrzu, której wyniki powinny być poddane walidacji w oparciu o wyniki pomiarów ciągłych substancji w powietrzu.

4. Oceny jakości powietrza w strefach, w których poziom substancji nie przekracza dolnego progu oszacowania, można dokonać na podstawie modelowania matematycznego transportu i przemian substancji w powietrzu, innych metod szacowania lub pomiarów wskaźnikowych.

5. Pomiarów, o których mowa w ust. 1, 3 i 4, dokonuje się zgodnie z metodykami referencyjnymi, o których mowa w § 13.

§  10. 

1. Pomiary poziomów substancji, które przyczyniają się do tworzenia ozonu przyziemnego w powietrzu, obejmujące co najmniej tlenki azotu, tlenek węgla i lotne związki organiczne, prowadzi się w co najmniej jednym punkcie pomiarowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Głównym celem pomiarów, o których mowa w ust. 1, jest analiza zmian stężeń prekursorów ozonu w czasie, sprawdzenie skuteczności strategii redukcji emisji, kontrola spójności inwentaryzacji emisji oraz pomoc w identyfikacji źródeł emisji do zaobserwowanych stężeń zanieczyszczeń. Celem dodatkowym jest lepsze zrozumienie procesów powstawania ozonu i rozprzestrzeniania się jego prekursorów, jak również zastosowanie modeli matematycznych transportu i przemian substancji w powietrzu, w tym modeli fotochemicznych.

3. Wykaz substancji, które przyczyniają się do tworzenia ozonu przyziemnego w powietrzu, określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.

§ 11. W celu określenia udziału benzo(a)pirenu w wielopierścieniowych węglowodorach aromatycznych obecnych w powietrzu, oprócz pomiarów benzo(a)pirenu w pyle zawieszonym PM10, prowadzi się pomiary zawartości benzo(a)antracenu, benzo(b)fluorantenu, benzo(j)fluorantenu, benzo(k)fluorantenu, indeno(1,2,3-cd)pirenu, dibenzo(a, h)antracenu w pyle zawieszonym PM10 w jednym punkcie pomiarowym w obszarze tła miejskiego w województwie.

§  12. 

1. Pomiary:

1) składu chemicznego pyłu zawieszonego PM2,5 i pyłu zawieszonego PM10,

2) rtęci całkowitej w stanie gazowym,

3) depozycji całkowitej substancji rozumianej jako masa całkowita zanieczyszczeń, które przedostają się z atmosfery na powierzchnię ziemi na określonym obszarze w danym czasie

- wspomagające ocenę jakości powietrza, prowadzi się na obszarze tła regionalnego w co najmniej trzech punktach pomiarowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w oddaleniu od istotnych źródeł zanieczyszczeń.

2. Pomiary, o których mowa w ust. 1, mogą być w uzasadnionych przypadkach skoordynowane ze strategią monitorowania oraz programem pomiarów w ramach wspólnego programu monitoringu i oceny przenoszenia zanieczyszczeń powietrza na dalekie odległości w Europie (EMEP) ⁴ .

3. Pomiary, o których mowa w ust. 1, mogą być w uzasadnionych przypadkach prowadzone wspólnie z sąsiadującymi z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej państwami członkowskimi Unii Europejskiej, pod warunkiem że jeden punkt pomiarowy przypada na obszar 100 tysięcy km².

4. Zakres pomiarów, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 6 do rozporządzenia.

§ 13. Metodyki referencyjne określa załącznik nr 7 do rozporządzenia.

§  14. 

1. Przeglądu lokalizacji punktów pomiarowych pod kątem ich zgodności z kryteriami i warunkami określonymi w załącznikach nr 3 i 4 do rozporządzenia dokonuje się co najmniej raz na 2 lata.

2. Dokumentację dotyczącą uzasadnienia lokalizacji punktów pomiarowych, w tym jej zakres, określa załącznik nr 8 do rozporządzenia.

§ 15. Kryteria kontroli poprawności danych dotyczących substancji w powietrzu w trakcie ich agregacji i obliczania parametrów statystycznych dla substancji określa załącznik nr 9 do rozporządzenia.

§ 16. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. ⁵

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

WYMAGANIA DOTYCZĄCE JAKOŚCI POMIARÓW I INNYCH METOD OCENY JAKOŚCI POWIETRZA

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  2

GÓRNE I DOLNE PROGI OSZACOWANIA DLA BENZENU, DWUTLENKU AZOTU, TLENKÓW AZOTU, DWUTLENKU SIARKI, OZONU, TLENKU WĘGLA, PYŁU ZAWIESZONEGO PM2,5, PYŁU ZAWIESZONEGO PM10 ORAZ OŁOWIU, ARSENU, KADMU, NIKLU I BENZO(A)PIRENU W PYLE ZAWIESZONYM PM10 ORAZ DOPUSZCZALNE CZĘSTOŚCI ICH PRZEKRACZANIA NA POTRZEBY USTALANIA METODY OCENY POZIOMÓW SUBSTANCJI W POWIETRZU

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  3

KRYTERIA LOKALIZACJI PUNKTÓW POMIAROWYCH

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  4  ⁶  

MINIMALNA LICZBA STAŁYCH STANOWISK POMIAROWYCH

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  5

WYKAZ SUBSTANCJI, KTÓRE PRZYCZYNIAJĄ SIĘ DO TWORZENIA OZONU PRZYZIEMNEGO W POWIETRZU

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  6

ZAKRES POMIARÓW SKŁADU CHEMICZNEGO PYŁU ZAWIESZONEGO PM2,5 I PYŁU ZAWIESZONEGO PM10, RTĘCI CAŁKOWITEJ W STANIE GAZOWYM ORAZ DEPOZYCJI CAŁKOWITEJ SUBSTANCJI WSPOMAGAJĄCYCH OCENĘ JAKOŚCI POWIETRZA NA OBSZARACH TŁA REGIONALNEGO

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  7

METODYKI REFERENCYJNE

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  8

DOKUMENTACJA DOTYCZĄCA UZASADNIENIA LOKALIZACJI PUNKTÓW POMIAROWYCH, W TYM JEJ ZAKRES

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  9

KRYTERIA KONTROLI POPRAWNOŚCI DANYCH DOTYCZĄCYCH SUBSTANCJI W POWIETRZU W TRAKCIE ICH AGREGACJI I OBLICZANIA PARAMETRÓW STATYSTYCZNYCH DLA SUBSTANCJI

grafika

1 Minister Klimatu i Środowiska kieruje działem administracji rządowej - klimat, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 października 2020 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Klimatu i Środowiska (Dz. U. poz. 1720 i 2004).

2 Niniejsze rozporządzenie w zakresie swojej regulacji wdraża:

1) dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy (Dz. Urz. UE L 152 z 11.06.2008, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 226 z 29.08.2015, str. 4);

2) dyrektywę 2004/107/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie arsenu, kadmu, rtęci, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w otaczającym powietrzu (Dz. Urz. UE L 23 z 26.01.2005, str. 3, Dz. Urz. UE L 87 z 31.03.2009, str. 109 oraz Dz. Urz. UE L 226 z 29.08.2015, str. 4);

3) dyrektywę Komisji (UE) 2015/1480 z dnia 28 sierpnia 2015 r. zmieniającą niektóre załączniki do dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/107/WE i 2008/50/WE ustanawiających przepisy dotyczące metod referencyjnych, zatwierdzania danych i lokalizacji punktów pomiarowych do oceny jakości powietrza (Dz. Urz. UE L 226 z 29.08.2015, str. 4 oraz Dz. Urz. UE L 72 z 14.03.2019, str. 141).

3 § 2 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 3 października 2022 r. (Dz.U.2022.2131) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 listopada 2022 r.

4 Oświadczenie rządowe z dnia 18 listopada 1988 r. w sprawie przystąpienia przez Polską Rzeczpospolitą Ludową do Protokołu do Konwencji z 1979 r. w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości, dotyczącego długofalowego finansowania wspólnego programu monitoringu i oceny przenoszenia zanieczyszczeń powietrza na dalekie odległości w Europie (ЕМЕР), sporządzonego w Genewie dnia 28 września 1984 r. (Dz. U. poz. 314).

5 Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 8 czerwca 2018 r. w sprawie dokonywania oceny poziomów substancji w powietrzu (Dz. U. poz. 1119), które zgodnie z art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1479) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

6 Załącznik nr 4 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 3 października 2022 r. (Dz.U.2022.2131) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 listopada 2022 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

• Identyfikator: Dz.U.2020.2279
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Dokonywanie oceny poziomów substancji w powietrzu.
• Data aktu: 11/12/2020
• Data ogłoszenia: 17/12/2020
• Data wejścia w życie: 01/01/2021