Decyzja 2024/2080 dotycząca mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Regionie Kaukazu Południowego i ds. Kryzysu w Gruzji

DECYZJA RADY (WPZiB) 2024/2080

z dnia 26 lipca 2024 r.

dotycząca mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Regionie Kaukazu Południowego i ds. Kryzysu w Gruzji

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 33 i art. 31 ust. 2,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 7 lipca 2003 r. Rada zgodziła się mianować Specjalnego Przedstawiciela (SPUE) Unii Europejskiej w Regionie Kaukazu Południowego i ds. Kryzysu w Gruzji.

(2) W dniu 13 listopada 2017 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2017/2071 ¹ , dotyczącą mianowania Toivo KLAARA SPUE w Regionie Kaukazu Południowego i ds. Kryzysu w Gruzji.

(3) W dniu 20 lipca 2023 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2023/1528 ²  dotyczącą przedłużenia mandatu Toivo KLAARA jako SPUE w Regionie Kaukazu Południowego i ds. Kryzysu w Gruzji. Mandat SPUE ma wygasnąć w dniu 31 sierpnia 2024 r.

(4) Magdalena GRONO powinna zostać mianowana SPUE w Regionie Kaukazu Południowego i ds. Kryzysu w Gruzji na okres od dnia 1 września 2024 r. do dnia 31 sierpnia 2025 r.

(5) SPUE będzie wykonywać mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1  ³  

Specjalny Przedstawiciel Unii Europejskiej

Magdalena GRONO zostaje niniejszym mianowana Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) w Regionie Kaukazu Południowego i ds. Kryzysu w Gruzji na okres od dnia 1 września 2024 r. do dnia 31 sierpnia 2025 r.

Mandat Magdaleny GRONO jako SPUE w Regionie Kaukazu Południowego i ds. Kryzysu w Gruzji zostaje przedłużony do dnia 31 sierpnia 2027 r.

Rada może zadecydować o wcześniejszym zakończeniu mandatu SPUE w oparciu o ocenę dokonaną przez Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) oraz wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP).

Artykuł  2

Cele polityki

Mandat SPUE opiera się na celach polityki Unii dotyczących Kaukazu Południowego i kryzysu w Gruzji, z uwzględnieniem celów określonych w konkluzjach z nadzwyczajnego posiedzenia Rady Europejskiej w Brukseli w dniu 1 września 2008 r., w konkluzjach Rady z dnia 15 września 2008 r. oraz z dnia 27 lutego 2012 r., a także konkluzjach z posiedzenia Rady Europejskiej, które odbyło się w Brukseli w dniach 26-27 października 2023 r. Cele te obejmują:

a) zgodnie z istniejącymi mechanizmami zapobiegania konfliktom w regionie - przyczynianie się do pokojowego rozwiązywania konfliktów w regionie, w tym kryzysu w Gruzji i procesu normalizacji między Armenią a Azerbejdżanem, wspieranie realizacji takiego rozwiązania zgodnie z zasadami prawa międzynarodowego;

b) podejmowanie konstruktywnych działań dotyczących regionu z głównymi zainteresowanymi podmiotami;

c) zachęcanie do współpracy między Armenią, Azerbejdżanem i Gruzją oraz, w stosownych przypadkach, współpracy z krajami sąsiadującymi, a także dalsze wspieranie tej współpracy;

d) zwiększanie skuteczności i widoczności Unii w regionie.

Artykuł  3

Mandat

Aby zrealizować cele polityki, mandat SPUE obejmuje:

a) rozwijanie kontaktów z rządami, parlamentami, innymi kluczowymi podmiotami politycznymi i społeczeństwem obywatelskim w regionie;

b) zachęcanie państw w regionie do współpracy i ułatwianie takiej współpracy w zakresie zagadnień regionalnych stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania, takich jak zagrożenia dla wspólnego bezpieczeństwa, zwalczanie terroryzmu, nielegalny handel i przestępczość zorganizowana; wspieranie i ułatwianie współpracy transgranicznej tam, gdzie jest to wykonalne, w celu zaspokojenia lokalnych potrzeb oraz budowania zaufania i pojednania;

c) przyczynianie się do pokojowego rozwiązywania konfliktów zgodnie z zasadami prawa międzynarodowego oraz sprzyjanie wdrażaniu takich rozwiązań w ścisłej współpracy z Organizacją Narodów Zjednoczonych i OBWE;

d) w odniesieniu do kryzysu w Gruzji:

(i) pomoc w przygotowaniu międzynarodowych rozmów prowadzonych na podstawie pkt 6 porozumienia z dnia 12 sierpnia 2008 r. - międzynarodowych rozmów genewskich - oraz środków wykonawczych do niego z dnia 8 września 2008 r., w tym dotyczących rozwiązań w zakresie bezpieczeństwa i stabilności w regionie, kwestii uchodźców i osób wewnętrznie przesiedlonych, na podstawie zasad uznanych na poziomie międzynarodowym, oraz wszelkich innych tematów, wspólnie uzgodnionych przez strony;

(ii) pomoc w określeniu stanowiska Unii i reprezentowanie jej, na poziomie SPUE, podczas rozmów, o których mowa w ppkt (i); oraz

(iii) ułatwianie wykonywania uzgodnień porozumienia z dnia 12 sierpnia 2008 r. oraz środków wykonawczych do niego z dnia 8 września 2008 r.;

e) w odniesieniu do procesu normalizacji między Armenią a Azerbejdżanem,:

(i) ułatwianie spotkań między stronami w celu wypracowania kompleksowej umowy pokojowej, sprawiedliwego i trwałego porozumienia pokojowego, opartego na wzajemnym uznaniu integralności terytorialnej;

(ii) koordynowanie działań z partnerami międzynarodowymi; oraz

(iii) wspieranie zaangażowania wszystkich grup społecznych w obu tych państwach;

f) ułatwianie opracowywania i stosowania środków budowy zaufania, z uwzględnieniem wiedzy fachowej państw członkowskich, o ile taka jest dostępna i odpowiednia;

g) ułatwianie prowadzenia pluralistycznych starań z zakresu budowania pokoju w społeczeństwach oraz wnoszenie wkładu do tych starań, w celu przezwyciężenia konfliktów oraz utrwalania pokoju;

h) pomoc w przygotowywaniu, w stosownych przypadkach, uczestnictwa Unii w możliwym rozwiązywaniu konfliktu;

i) intensyfikację dialogu Unii z głównymi podmiotami w kwestiach związanych z regionem;

j) wsparcie Unii w dalszym wypracowywaniu kompleksowej polityki wobec Kaukazu Południowego, zwłaszcza w otwieraniu granic i sposobów komunikacji;

k) w ramach działań określonych w niniejszym artykule - przyczynianie się do realizacji polityki Unii w dziedzinie praw człowieka oraz wytycznych Unii w sprawie praw człowieka, zwłaszcza w odniesieniu do dzieci i kobiet na obszarach dotkniętych konfliktami, w szczególności przez monitorowanie rozwoju sytuacji pod tym względem i reagowanie na tę sytuację.

Artykuł  4

Wykonywanie mandatu

1. SPUE jest odpowiedzialny za wykonywanie mandatu, działając pod zwierzchnictwem WP.

2. KPiB utrzymuje uprzywilejowane stosunki ze SPUE i jest podstawowym punktem kontaktowym SPUE z Radą. KPiB ukierunkowuje pod względem strategicznym i politycznym działania SPUE w ramach jego mandatu, bez uszczerbku dla uprawnień WP.

3. SPUE ściśle koordynuje swoje działania z działaniami Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) i jej odpowiednich działów.

Artykuł  5

Finansowanie

1. 4  Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 września 2024 r. do dnia 31 sierpnia 2025 r. wynosi 2 477 987 EUR.

Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 września 2025 r. do dnia 31 sierpnia 2027 r. wynosi 5 330 208 EUR.

2. Wydatkami zarządza się zgodnie z procedurami i przepisami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii.

3. Zarządzanie wydatkami jest przedmiotem umowy między SPUE a Komisją. SPUE odpowiada przed Komisją za wszystkie wydatki.

Artykuł  6

Powołanie i skład zespołu

1. W granicach mandatu SPUE i odpowiednich udostępnionych środków finansowych SPUE odpowiada za powołanie swojego zespołu. Zespół musi dysponować wiedzą fachową na temat konkretnych kwestii politycznych, zgodnie z wymogami związanymi z mandatem. SPUE niezwłocznie i regularnie informuje Radę i Komisję o składzie swojego zespołu.

2. Państwa członkowskie, instytucje Unii i ESDZ mogą zaproponować oddelegowanie personelu do pracy ze SPUE. Wynagrodzenie takiego oddelegowanego personelu jest pokrywane odpowiednio przez dane państwo członkowskie, daną instytucję Unii lub przez ESDZ. Eksperci oddelegowani przez państwa członkowskie do instytucji Unii lub do ESDZ mogą być również oddelegowani do pracy z SPUE. Członkowie personelu międzynarodowego zatrudniani na podstawie umów muszą mieć obywatelstwo państwa członkowskiego.

3. Cały oddelegowany personel nadal podlega administracyjnie wysyłającemu państwu członkowskiemu, wysyłającej instytucji Unii lub ESDZ oraz wypełnia swoje obowiązki i działa w interesie mandatu SPUE.

4. Personel SPUE musi być ulokowany jest w tym samym miejscu, co odpowiednie działy ESDZ lub delegatury Unii, aby zapewnić spójność i zgodność ich odpowiednich działań.

Artykuł  7

Przywileje i immunitety SPUE i personelu SPUE

Przywileje, immunitety i inne gwarancje niezbędne do realizacji i sprawnego działania misji SPUE i personelu SPUE uzgadnia się, stosownie do przypadku, ze stronami przyjmującymi. Państwa członkowskie i ESDZ zapewniają wszelkie niezbędne w tym celu wsparcie.

Artykuł  8

Bezpieczeństwo informacji niejawnych UE

SPUE i członkowie jego zespołu przestrzegają zasad i minimalnych norm bezpieczeństwa ustanowionych decyzją Rady 2013/488/UE ⁵ .

Artykuł  9

Dostęp do informacji i wsparcie logistyczne

1. Państwa członkowskie, Komisja oraz Sekretariat Generalny Rady zapewniają SPUE dostęp do wszelkich stosownych informacji.

2. Delegatury Unii w regionie lub państwa członkowskie, w zależności od przypadku, zapewniają wsparcie logistyczne w regionie.

Artykuł  10

Bezpieczeństwo

Zgodnie z polityką Unii dotyczącą bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza terytorium Unii w ramach zadań operacyjnych na podstawie tytułu V Traktatu, SPUE podejmuje wszelkie racjonalnie zasadne środki, zgodnie z mandatem SPUE oraz stanem bezpieczeństwa na obszarze, za który odpowiada, służące zapewnieniu bezpieczeństwa całemu personelowi bezpośrednio podlegającemu SPUE, w szczególności:

a) sporządza plan bezpieczeństwa oparty na wytycznych ESDZ, obejmujący specyficzne fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa, regulujący zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu do obszaru, za który SPUE jest odpowiedzialny, i w jego obrębie, oraz reagowanie na zdarzenia związane z naruszaniem bezpieczeństwa, a także zawierający plan awaryjny i plan ewakuacyjny;

b) zapewnia objęcie wszystkich członków personelu rozmieszczonych poza terytorium Unii ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka odpowiednio do warunków panujących na obszarze, za który SPUE jest odpowiedzialny;

c) zapewnia, aby wszyscy członkowie zespołu SPUE, którzy mają być rozmieszczeni poza terytorium Unii, w tym personel miejscowy zatrudniony na podstawie umów, odbyli przed przyjazdem lub niezwłocznie po przyjeździe na obszar, za który SPUE jest odpowiedzialny, odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa, na podstawie wskaźników ryzyka określonych przez ESDZ dla tego obszaru;

d) zapewnia wdrożenie wszystkich uzgodnionych zaleceń wydawanych w następstwie systematycznych ocen bezpieczeństwa oraz - w ramach sprawozdania z postępu prac oraz sprawozdania z wykonania mandatu - przekazuje Radzie, WP i Komisji pisemne sprawozdania dotyczące wdrażania tych zaleceń oraz sprawozdania dotyczące innych kwestii związanych z bezpieczeństwem.

Artykuł  11

Sprawozdawczość

SPUE regularnie składa sprawozdania WP i KPiB. W razie potrzeby SPUE składa również sprawozdania grupom roboczym Rady. Regularne sprawozdania są rozprowadzane poprzez sieć COREU. SPUE może składać sprawozdania Radzie do Spraw Zagranicznych. SPUE może uczestniczyć w przekazywaniu informacji Parlamentowi Europejskiemu.

Artykuł  12

Koordynacja

1. SPUE przyczynia się do jedności, spójności i skuteczności działania Unii oraz pomaga w zapewnieniu spójnego wykorzystania wszystkich instrumentów Unii i działań państw członkowskich, aby osiągnąć cele polityki Unii. W stosownych przypadkach SPUE dąży do współdziałania z państwami członkowskimi. SPUE koordynuje swoje działania z działaniami Komisji. SPUE regularnie przekazuje informacje misjom państw członkowskich i delegaturom Unii.

2. Utrzymywana jest ścisła współpraca w terenie z szefami delegatur Unii i szefami misji państw członkowskich. Dokładają oni wszelkich starań, aby wspierać SPUE w wykonywaniu jego mandatu. SPUE udziela szefowi Misji Obserwacyjnej Unii Europejskiej w Gruzji (EUMM Georgia) i szefowi Misji Unii Europejskiej w Armenii (EUMA) wskazówek politycznych na miejscu, w ścisłej koordynacji z szefami odpowiednich delegatur Unii w Gruzji i w Armenii. SPUE i dowódcy operacji cywilnej EUMM Georgia i EUMA Armenia konsultują się ze sobą stosownie do potrzeb. SPUE współpracuje również z innymi podmiotami międzynarodowymi i regionalnymi w terenie.

Artykuł  13

Pomoc w zakresie roszczeń

SPUE i personel SPUE udzielają wsparcia w celu przygotowania odpowiedzi na wszelkie roszczenia i zobowiązania wynikające z mandatów poprzednich SPUE w Regionie Kaukazu Południowego i ds. Kryzysu w Gruzji oraz udzielają pomocy administracyjnej oraz udostępniają odpowiednie dokumenty w tym celu.

Artykuł  14  ⁶  

Przegląd

Wykonywanie niniejszej decyzji i jej spójność z innymi działaniami Unii w regionie są przedmiotem regularnego przeglądu. SPUE przedstawia Radzie, WP i Komisji regularne sprawozdania z postępu prac oraz kompleksowe sprawozdanie z wykonania mandatu do dnia 31 maja 2027 r.

Artykuł  15

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 lipca 2024 r.

1 Decyzja Rady (WPZiB) 2017/2071 z dnia 13 listopada 2017 r. dotycząca mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Regionie Kaukazu Południowego i ds. Kryzysu w Gruzji (Dz.U. L 295 z 14.11.2017, s. 55).

2 Decyzja Rady (WPZiB) 2023/1528 z dnia 20 lipca 2023 r. w sprawie zmiany decyzji (WPZiB) 2018/907 i przedłużenia mandatu Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Regionie Kaukazu Południowego i ds. Kryzysu w Gruzji (Dz.U. L 185 z 24.7.2023, s. 32).

3 Art. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 2025/1450 z dnia 15 lipca 2025 r. (Dz.U.UE.L.2025.1450) zmieniającej nin. decyzję z dniem 15 lipca 2025 r.

4 Art. 5 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2025/1450 z dnia 15 lipca 2025 r. (Dz.U.UE.L.2025.1450) zmieniającej nin. decyzję z dniem 15 lipca 2025 r.

5 Decyzja Rady 2013/488/UE z dnia 23 września 2013 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących informacji niejawnych UE (Dz.U. L 274 z 15.10.2013, s. 1).

6 Art. 14 zmieniony przez art. 1 pkt 3 decyzji nr 2025/1450 z dnia 15 lipca 2025 r. (Dz.U.UE.L.2025.1450) zmieniającej nin. decyzję z dniem 15 lipca 2025 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2024.2080
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja 2024/2080 dotycząca mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Regionie Kaukazu Południowego i ds. Kryzysu w Gruzji
• Data aktu: 26/07/2024
• Data ogłoszenia: 29/07/2024