DECYZJA RADY (UE) 2019/233
z dnia 6 listopada 2018 r.
w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w odpowiednich komitetach Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych w odniesieniu do wniosków dotyczących modyfikacji regulaminów ONZ nr 3, 4, 6, 7, 11, 14, 16, 17, 19, 23, 24, 27, 29, 34, 37, 38, 43, 44, 46, 48, 50, 53, 60, 67, 69, 70, 74, 77, 83, 86, 87, 91, 94, 95, 98, 99, 100, 101, 104, 105, 110, 112, 113, 119, 121, 123, 128, 129, 132 i 137 oraz ogólnych przepisów technicznych ONZ nr 9, a także w odniesieniu do wniosków dotyczących trzech nowych regulaminów ONZ
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zgodnie z decyzją Rady 97/836/WE 1 Unia przystąpiła do Porozumienia Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwanej dalej "EKG ONZ") dotyczącego przyjęcia jednolitych wymagań technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach, oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymagań (zwanego dalej "Zrewidowanym Porozumieniem z 1958 r.").
(2) Na mocy decyzji Rady 2000/125/WE 2 Unia przystąpiła do Porozumienia dotyczącego ustanowienia ogólnych przepisów technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być montowane lub wykorzystywane w pojazdach kołowych (zwanego dalej "Porozumieniem Równoległym").
(3) Dyrektywą 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 3 zastąpiono systemy homologacji państw członkowskich unijną procedurą homologacji oraz ustanowiono zharmonizowane ramy obejmujące przepisy administracyjne i ogólne wymagania techniczne odnoszące się do wszystkich nowych pojazdów, układów, części i oddzielnych zespołów technicznych. Dyrektywą tą włączono regulaminy przyjęte na podstawie Zrewidowanego Porozumienia z 1958 r. (zwane dalej "regulaminami ONZ") do unijnego systemu homologacji typu, jako wymagania dotyczące homologacji typu albo jako przepisy alternatywne wobec przepisów Unii. Od czasu przyjęcia dyrektywy 2007/46/WE regulaminy ONZ w coraz większym stopniu są włączane do przepisów Unii w ramach unijnego systemu homologacji typu.
(4) W świetle doświadczenia i rozwoju technicznego należy zmodyfikować wymagania odnoszące się do niektórych elementów lub aspektów objętych regulaminami ONZ nr 3, 4, 6, 7, 11, 14, 16, 17, 19, 23, 24, 27, 29, 34, 37, 38, 43, 44, 46, 48, 50, 53, 60, 67, 69, 70, 74, 77, 83, 86, 87, 91, 94, 95, 98, 99, 100, 101, 104, 105, 110, 112, 113, 119, 121, 123, 128, 129, 132 i 137 oraz ogólnymi przepisami technicznym ONZ nr 9.
(5) W celu wyjaśnienia i konsolidacji wymagań odnoszących się do części, zawartych obecnie w kilku regulaminach ONZ, należy przyjąć trzy nowe regulaminy ONZ w sprawie urządzeń sygnalizacji świetlnej (LSD), urządzeń oświetlenia dróg (RID) oraz urządzeń odblaskowych (RRD). Regulaminy te zastąpią i uchylą regulaminy ONZ nr 3, 4, 6, 7, 19, 23, 27, 38, 50, 69, 70, 77, 87, 91, 98, 104, 112, 113, 119 i 123 bez zmiany jakichkolwiek obecnie obowiązujących szczegółowych wymagań technicznych.
(6) Należy ustalić stanowisko, jakie powinno zostać zajęte w imieniu Unii w ramach Komitetu Administracyjnego Zrewidowanego Porozumienia z 1958 r. oraz w ramach Komitetu Wykonawczego Porozumienia Równoległego w odniesieniu do przyjęcia tych modyfikacji oraz nowych regulaminów ONZ, ponieważ regulaminy te będą wiążące dla Unii i mogą mieć decydujący wpływ na treść przepisów prawa Unii w dziedzinie homologacji typu pojazdów.
(7) W komitetach tych Unia jest reprezentowana przez Komisję zgodnie z art. 17 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
