a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 2 ma na celu stopniowe eliminowanie odrzutów we wszystkich unijnych połowach poprzez wprowadzenie obowiązku wyładunku w przypadku połowów gatunków podlegających limitom połowowym.
(2) Zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 obowiązek wyładunku ma zastosowanie do połowów śledzia i szprota oraz podczas połowów do celów przemysłowych w Morzu Bałtyckim od dnia 1 stycznia 2015 r.
(3) Zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w odniesieniu do połowów w Morzu Bałtyckim innych niż podlegające przepisom art. 15 ust. 1 lit. a) tegoż rozporządzenia obowiązek wyładunku powinien zatem mieć zastosowanie do połowów dorsza najpóźniej od dnia 1 stycznia 2015 r. i do połowów gładzicy najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r. Dorsza uznaje się za gatunek określający niektóre połowy na Morzu Bałtyckim. Gładzica jest poławiana głównie jako przyłów w niektórych połowach dorsza. Zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 obowiązek wyładunku ma zatem zastosowanie do połowów dorsza od dnia 1 stycznia 2015 r. i do połowów gładzicy od dnia 1 stycznia 2017 r.
(4) Art. 15 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 stanowi, że w przypadku braku wieloletniego planu w odniesieniu do danych połowów Komisja może przyjąć plan w zakresie odrzutów określający szczegóły wykonywania obowiązku wyładunku na zasadzie tymczasowości.
(5) Rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1396/2014 3 ustanowiono pierwszy plan w zakresie odrzutów obejmujący stada dorsza, śledzia, szprota, łososia i gładzicy w Morzu Bałtyckim. Plan w zakresie odrzutów obejmuje m.in. wyłączenie z obowiązku wyładunku w odniesieniu do dorsza i łososia ze względu na wysokie wskaźniki przeżycia w przypadku tych gatunków, jak określono w art. 15 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Rozporządzenie delegowane (UE) nr 1396/2014 przestaje obowiązywać z dniem 31 grudnia 2017 r.
(6) Rozporządzeniem (UE) 2016/1139 ustanowiono wieloletni plan w odniesieniu do stad dorsza, śledzia i szprota w Morzu Bałtyckim oraz połowów eksploatujących te stada. Wieloletni plan zawiera również przepisy mające zastosowanie do stada gładzicy. Art. 7 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1139 upoważnia Komisję do przyjęcia w drodze aktów delegowanych przepisów związanych z wykonywaniem obowiązku wyładunku na podstawie wspólnych rekomendacji opracowanych przez państwa członkowskie w porozumieniu z odpowiednimi komitetami doradczymi.
(7) Dania, Niemcy, Estonia, Łotwa, Litwa, Polska, Finlandia i Szwecja mają bezpośredni interes w zarządzaniu połowami w regionie Morza Bałtyckiego. W dniu 31 maja 2017 r. wymienione państwa członkowskie, po przeprowadzeniu konsultacji z Regionalnym Komitetem Doradczym ds. Morza Bałtyckiego i uzyskaniu wkładu naukowego od odpowiednich organów naukowych, przedstawiły Komisji wspólną rekomendację 4 .
(8) We wspólnej rekomendacji zaproponowano, aby wyłączenie z obowiązku wyładunku w odniesieniu do dorsza i gładzicy, złowionych za pomocą sieci pułapkowych, koszy lub więcierzy, żaków i niewodów stawnych, a także minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony dla dorsza, określony w rozporządzeniu (UE) nr 1396/2014, były nadal stosowane po dniu 31 grudnia 2017 r.
(9) Wspólna rekomendacja jest oparta na dowodach naukowych wskazujących na wysoką przeżywalność, przedstawionych przez forum ds. rybołówstwa na Morzu Bałtyckim (BALTFISH) i zweryfikowanych przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF).
(10) STECF stwierdził, że w przypadku gładzicy przydatne byłoby dokonanie oceny reprezentatywności i jakości uzyskanych szacunków przeżywalności odrzutów. STECF stwierdził jednak, że ze względu na fakt, iż narzędzia te funkcjonują na zasadzie statycznego uwięzienia ryby wewnątrz sieci, w przeciwieństwie do oplątania lub złapania na hak, uzasadnione wydaje się założenie, że śmiertelność w przypadku tych narzędzi będzie niska.
(11) Środki zawarte we wspólnej rekomendacji są zgodne z art. 15 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i dlatego zgodnie z art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 należy je zawrzeć w niniejszym rozporządzeniu.
(12) Zgodnie z art. 15 ust. 10 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i art. 7 lit. d) rozporządzenia (UE) 2016/1139 można ustalić minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony w celu zapewnienia ochrony młodych organizmów morskich. Minimalny rozmiar 35 cm dla dorsza, wprowadzony rozporządzeniem delegowanym (UE) nr 1396/2014, powinien nadal mieć zastosowanie z uwagi na fakt, iż STECF stwierdził możliwość istnienia ważnych biologicznych powodów ustalenia go na tej wysokości.
(13) W rozporządzeniu (UE) 2016/1139 nie ustanowiono ograniczenia czasowego dla stosowania wyłączenia z obowiązku wyładunku z uwagi na przeżywalność. Należy jednak zapewnić, aby wpływ takiego wyłączenia był regularnie poddawany przeglądowi na podstawie najlepszych dostępnych opinii naukowych. W przypadku nowych dowodów należy odpowiednio zmienić przedmiotowe wyłączenie.
(14) Zgodnie z art. 16 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/1139 Komisji powierzono, na okres pięciu lat od dnia 20 lipca 2016 r., uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych dotyczących obowiązku wyładunku. Należy zatem dokonać przeglądu wpływu wyłączeń z uwagi na przeżywalność z obowiązku wyładunku w trzecim roku stosowania niniejszego rozporządzenia.
(15) Ponieważ rozporządzenie delegowane (UE) nr 1396/2014 wygasa z dniem 31 grudnia 2017 r., niniejsze rozporządzenie powinno stosować się od dnia 1 stycznia 2018 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
