a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dniu 22 grudnia 2017 r. dostawca Mitsubishi Electric Corporation (MELCO), reprezentowany w Unii przez MELCO Electric Automotive Europe B.V., złożył wniosek o zatwierdzenie jako ekoinnowacji alternatora MELCO GXi przeznaczonego do stosowania w pojazdach kategorii N1. Wniosek został oceniony zgodnie z art. 12 rozporządzenia (UE) nr 510/2011 i rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 427/2014 2 .
(2) Informacje podane we wniosku potwierdzają, że warunki i kryteria, o których mowa w art. 12 rozporządzenia (UE) nr 510/2011 oraz w art. 2 i 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 427/2014, zostały spełnione. W związku z tym alternator MELCO GXi stosowany w pojazdach kategorii N1należy zatwierdzić jako ekoinnowację.
(3) Decyzjami wykonawczymi 2013/341/UE 3 , 2014/465/UE 4 , (UE) 2015/158 5 , (UE) 2015/295 6 , (UE) 2015/2280 7 i (UE) 2016/588 8 Komisja zatwierdziła sześć wniosków dotyczących technologii, które przyczyniają się do poprawy sprawności alternatorów przeznaczonych do stosowania w pojazdach kategorii M1. W oparciu o doświadczenia zdobyte w trakcie oceny tych wniosków, jak również informacje zawarte we wniosku MELCO Electric Automotive Europe B.V. leżącym u podstaw niniejszej decyzji, wykazano zadowalająco i niezbicie, że alternator MELCO GXi przeznaczony do stosowania w pojazdach kategorii N1, a mianowicie alternator 12-woltowy (12 V) o sprawności minimalnej wynoszącej od 73,4 % do 74,2 % w zależności od układu napędowego, spełnia kryteria kwalifikowalności, o których mowa w art. 12 rozporządzenia (UE) nr 510/2011 i w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 427/2014, oraz zmniejsza emisje CO2 o co najmniej 1 g CO2/km w porównaniu z alternatorem referencyjnym o sprawności 67 %.
(4) Należy zatem umożliwić producentom występowanie do organu udzielającego homologacji w rozumieniu dyrektywy 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 9 z wnioskiem o poświadczenie ograniczenia emisji CO2 pochodzących z pojazdów wyposażonych w wysokosprawne alternatory 12 V spełniające powyższe warunki. Aby zapewnić, by poświadczane było ograniczenie emisji CO2 jedynie w przypadku pojazdów wyposażonych w alternatory spełniające te warunki, należy żądać od producentów, aby wraz z wnioskiem o poświadczenie przedstawiali organowi udzielającemu homologacji typu sprawozdanie weryfikujące sporządzone przez niezależny organ weryfikujący i potwierdzające zgodność z tymi warunkami.
(5) Jeżeli organ udzielający homologacji typu stwierdzi, że alternator 12 V nie spełnia warunków określonych w niniejszej decyzji, wniosek o poświadczenie ograniczenia emisji powinien zostać odrzucony.
(6) Należy zatwierdzić metodykę testów służących do ustalenia ograniczenia emisji CO2 uzyskanych dzięki wysokosprawnym alternatorom 12 V.
(7) W celu ustalenia ograniczenia emisji CO2 z pojazdu wyposażonego w wysokosprawny alternator 12 V konieczne jest określenie technologii referencyjnej, względem której należy oceniać sprawność alternatora. Na podstawie nabytego doświadczenia należy uznać alternator 12 V o sprawności 67 % za odpowiednią technologię referencyjną.
(8) Ograniczenie emisji CO2 z pojazdu wyposażonego w wysokosprawny alternator 12 V można częściowo wykazać za pomocą badania, o którym mowa w załączniku XII do rozporządzenia Komisji (WE) nr 692/2008 10 . Należy zatem zapewnić, by wynik tego częściowego badania był uwzględniany w metodyce testów ograniczenia emisji CO2 z pojazdów wyposażonych w wysokosprawne alternatory 12 V.
(9) W celu ułatwienia szerszego wykorzystania wysokosprawnych alternatorów 12 V w nowych pojazdach producent powinien mieć również możliwość ubiegania się o poświadczenie ograniczenia emisji CO2 z pojazdów wyposażonych w kilka wysokosprawnych alternatorów 12 V za pomocą jednego wniosku o poświadczenie. Należy jednak zapewnić, aby w przypadku korzystania z tej możliwości stosowany był mechanizm zachęcający do wykorzystania tylko tych alternatorów, które oferują najwyższą sprawność.
(10) Do celów określenia ogólnego kodu ekoinnowacji, który ma być stosowany w odpowiednich dokumentach homologacji typu zgodnie z załącznikami I, VIII i IX do dyrektywy 2007/46/WE, należy określić kod indywidualny, który ma być stosowany w odniesieniu do technologii innowacyjnej,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: