(notyfikowana jako dokument nr K(2004) 3359)(Jedynie tekst w języku francuskim jest autentyczny)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2005/36/WE)
(Dz.U.UE L z dnia 21 stycznia 2005 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 88 ust. 2 akapit pierwszy,
uwzględniając porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w szczególności jego art. 62 ust. 1 lit. a),
uwzględniając decyzję Komisji 2004/166/WE(1), w szczególności jej art. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
1. PROCEDURA
1.1. Zarys proceduralny
(1) Dnia 9 lipca 2003 r. Komisja przyjęła decyzję 2004/166/WE w sprawie pomocy na rzecz restrukturyzacji, której Francja zamierza udzielić Société Nationale Maritime Corse-Méditerranée (SNCM), dalej zwaną "decyzją ostateczną", w której ramach deklarowała, że część notyfikowanej pomocy jest zgodna z rynkiem wspólnym, przy zachowaniu pewnych warunków. Pośród tych warunków art. 2 decyzji ostatecznej ustanawia warunek, że do dnia 31 grudnia 2006 r. SNCM nie może nabywać nowych statków ani podpisywać umów na budowę, zamówienie lub fracht w odniesieniu do statków nowych lub odnowionych. SNCM miała działać przy użyciu jedynie jedenastu statków, które posiadała już w dniu wydania decyzji ostatecznej, tj.: Napoléon Bonaparte, Danielle Casanova, Île de Beauté, Corse, Liamone, Aliso, Méditerranée, Pascal Paoli, Paglia Orba, Monte Cinto oraz Monte d'Oro. Ostatni akapit wymienionego artykułu przewiduje, że: "Jeżeli SNCM będzie musiała zastąpić, z powodu zdarzeń niezależnych od jej woli, jeden ze swoich statków przed dniem 31 grudnia 2006 r., Komisja będzie mogła wydać zezwolenie na takie zastąpienie na podstawie notyfikacji należycie uzasadnionej przez Francję".
(2) Listem z dnia 23 czerwca 2004 r.(2) władze francuskie zwróciły się z prośbą do Komisji, aby można było zastąpić statek Aliso przez statek Asco w wykazie statków określonym w wymienionym powyżej art. 2 decyzji ostatecznej. Ponadto, wobec trudności napotkanych przez SNCM przy sprzedaży statku Asco, przeciwnie do tego, co było przewidziane w planie restrukturyzacji(3), władze francuskie zwróciły się do Komisji z prośbą o zezwolenie na sprzedaż przez SNCM statku Aliso lub Asco.
1.2. Tytuł środka
(3) Środek jest zatytułowany "Zmiany decyzji ostatecznej Komisji z dnia 9 lipca 2003 r. w sprawie pomocy na restrukturyzację dla SNCM".
1.3. Beneficjent środka
(4) Dla przypomnienia, beneficjentem pomocy na restrukturyzację jest SNCM, francuskie przedsiębiorstwo morskie, obsługujące Korsykę oraz Afrykę Północną z wybrzeża francuskiego. Beneficjentem wnioskowanych zmian byłoby zatem SNCM.
1.4. Cele zmian
(5) Podstawowym celem wnioskowanych zmian jest, z jednej strony, zezwolenie SNCM na skorzystanie z Aliso zamiast Asco, poprzez zmianę wykazu statków, których SNCM może używać zgodnie z art. 2 decyzji ostatecznej, oraz, z drugiej strony, ułatwienie sprzedaży czwartego statku przewidzianego w decyzji ostatecznej, dając potencjalnym nabywcom wybór między Aliso i Asco, które są identycznymi statkami.
2. SZCZEGÓŁOWY OPIS WNIOSKOWANYCH ŚRODKÓW
2.1. Wniosek o zamianę Asco i Aliso
(6) Władze francuskie w swoim liście z dnia 23 czerwca 2004 r. zwróciły się z wnioskiem o zastąpienie Aliso przez Asco w wykazie statków, których SNCM może używać podczas całego okresu restrukturyzacji, który to wykaz określono bezpośrednio w art. 2 ust. 2 decyzji ostatecznej. Dla przypomnienia, w dniu, w którym wniosek władz francuskich został złożony, HSS Asco pozostaje nadal niesprzedany.
(7) Wnioskowana przez władze francuskie zamiana jest uzasadniona chęcią ułatwienia cesji jednego lub drugiego statku, biorąc pod uwagę trudności napotkane przez SNCM przy zbyciu HSS Asco.
(8) Władze francuskie przekazały ponadto zaświadczenie władz portowych w Marsylii stwierdzające, że statek Aliso przebywa w porcie od dnia 2 listopada 2003 r.
2.2. Wniosek o pozwolenie na sprzedaż Asco lub Aliso przez SNCM
(9) Władze francuskie zwróciły się również z wnioskiem, aby z tytułu planu restrukturyzacji SNCM mogło sprzedać Asco lub Aliso, w zależności od potrzeb ewentualnych nabywców.
3. OCENA WNIOSKOWANYCH ZMIAN
3.1. Znaczenie wniosku o zamianę Asco i Aliso
(10) Komisja przede wszystkim pragnie zwrócić uwagę na fakt, iż statki Asco i Aliso są "sisterships", czyli statkami bliźniaczymi, zbudowanymi na podstawie tych samych planów i przez tę samą stocznię. Mają dokładnie takie same wymiary, ten sam kształt i tę samą ładowność.
(11) Komisja uznaje, że zamiana statków nie ma na celu zwiększenia zdolności SNCM i że zakres decyzji ostatecznej nie jest naruszony, w szczególności w odniesieniu do warunku ograniczającego zdolność przedsiębiorstwa, któremu udzielono pomocy, określonego w art. 2 wymienionej decyzji.
(12) Ponadto Komisja przypomina, że możliwość zmiany składu dopuszczonej floty SNCM istnieje tylko z powodów niezależnych od woli SNCM. W tym przypadku Komisja uważa, że problemy, które napotyka SNCM w zakresie zbycia statku Asco, są niezależne od woli przedsiębiorstwa, któremu udzielono pomocy, i nie mogły być przewidziane w momencie przyjęcia decyzji ostatecznej.
3.2. Znaczenie wniosku, aby pozwolić SNCM sprzedać Asco albo Aliso
(13) Komisja ocenia również, że gdyby SNCM znalazła nabywcę na Aliso zamiast na Asco, sprzedaż Aliso byłaby, z punktu widzenia jej konsekwencji dla zdolności SNCM, równoważna ze sprzedażą Asco, a zobowiązania władz francuskich w kwestii dostosowania się do planu restrukturyzacji byłyby wówczas spełnione w zakresie sprzedaży czterech statków floty operacyjnej SNCM. SNCM sprzedało już bowiem trzy z czterech statków, których cesja była przewidziana w planie restrukturyzacji.
(14) Jeżeli SNCM sprzeda Aliso zamiast Asco, zdaniem Komisji warunek odnoszący się do zbycia czterech statków, przewidziany w planie restrukturyzacji, zostanie spełniony.
4. WNIOSKI
(15) Podsumowując, Komisja uważa, że zmiany, o które wnioskowały władze francuskie, nie zmieniają zakresu postanowień decyzji ostatecznej oraz że pomoc na restrukturyzację w formie rekapitalizacji, pod warunkiem ścisłego przestrzegania warunków w ten sposób zmienionych, pozostaje zgodna ze wspólnym rynkiem.
(16) Komisja wzywa Francję do:
- przedstawienia szczegółowo w najkrótszym możliwym terminie i nie później niż w ciągu 15 dni roboczych od otrzymania niniejszej decyzji informacji, które uznaje za podlegające obowiązkowi tajemnicy zawodowej, zgodnie z art. 25 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999(4),
- poinformowania beneficjenta pomocy o niniejszej decyzji w najkrótszym możliwym terminie, utajniając, w odpowiednim przypadku, niektóre z informacji, które uzna za podlegające tajemnicy zawodowej i których przekazanie beneficjentowi pomocy mogłoby szkodzić niektórym zainteresowanym stronom, oraz do wskazania mu w przekazanej wersji, w odpowiednim przypadku, pozostałych informacji, które uznała za podlegające tajemnicy zawodowej, lecz których nie utajniła,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 8 września 2004 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Loyola DE PALACIO |
|
Wiceprzewodnicząca |
______
(1) Dz.U. L 61 z 27.2.2004, str. 13.
(2) Zarejestrowany przez służby Komisji pod sygnaturą TREN(2004) A/26015.
(3) Patrz: pkt 97 decyzji ostatecznej.
(4) Dz.U. L 83 z 27.3.1999, str. 1. Rozporządzenie zmienione Aktem Przystąpienia z 2003 r.
