Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 14 stycznia 2025 r. w sprawie publikacji wniosku o rejestrację nazwy Miel de Asturias (ChOG) zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

z dnia 14 stycznia 2025 r.

w sprawie publikacji wniosku o rejestrację nazwy "Miel de Asturias" (ChOG) zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012

(C/2025/467)

(Dz.U.UE C z dnia 17 stycznia 2025 r.)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych ¹ , w szczególności jego art. 50 ust. 2 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Przed datą wejścia w życie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1143 ²  Hiszpania przedłożyła Komisji wniosek o objęcie ochroną nazwy "Miel de Asturias" (ChOG) (nr UE: PGI-ES-02777 - 10.6.2021) zgodnie z art. 49 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

(2) Zgodnie z art. 50 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 Komisja zbadała ten wniosek i stwierdziła, że spełnia on warunki określone w tym rozporządzeniu.

(3) Aby umożliwić wniesienie sprzeciwu zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) 2024/1143, który zgodnie z art. 90 ust. 2 ma zastosowanie do wniosku o rejestrację, należy opublikować w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej jednolity dokument oraz odesłanie do publikacji specyfikacji produktu, o których mowa w art. 50 ust. 2 lit a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, w odniesieniu do nazwy "Miel de Asturias".

(4) Biorąc pod uwagę fakt, że wniosek opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej C, C/2024/4791 z dnia 31.7.2024 r. nie zawierał prawidłowego odesłania do publikacji specyfikacji, wniosek musi zostać ponownie opublikowany,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł

Jednolity dokument i odesłanie do publikacji specyfikacji produktu, o których mowa w art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, w odniesieniu do nazwy "Miel de Asturias" (ChOG) (nr UE: PGI-ES-02777 - 10.6.2021) są publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) 2024/1143 prawo do sprzeciwu wobec proponowanej ochrony wykonuje się w terminie trzech miesięcy od daty publikacji, o której mowa w akapicie pierwszym tego artykułu.

Publikacja opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej C, C/2024/4791 z 31.7.2024 traci moc.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 stycznia 2025 r.

W imieniu Komisji

Christophe HANSEN

Członek Komisji

ZAŁĄCZNIK

JEDNOLITY DOKUMENT

"Miel de Asturias"

Nr UE: PGI-ES-02777 - 10.6.2021

ChNP () ChOG (X)

1. Nazwa lub nazwy (ChNP lub ChOG)

"Miel de Asturias"

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Hiszpania

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Typ produktu

Klasa 1.4 Inne produkty pochodzenia zwierzęcego (jaja, miód, różne produkty mleczne z wyjątkiem masła itp.)

3.2. Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

Chronione oznaczenie geograficzne (ChOG) "Miel de Asturias" odnosi się do miodu wytwarzanego wyłącznie w Asturii z roślin występujących w tym regionie, posiadającego właściwości wymienione w specyfikacji produktu oraz spełniającego wymogi określone w specyfikacji i obowiązujących przepisach.

"Miel de Asturias" charakteryzuje się barwą bursztynową (od jasnej do bardzo ciemnej), bardzo głębokimi i intensywnymi aromatami i smakiem oraz gęstą konsystencją, która jest efektem niskiej zawartości wilgoci.

RODZAJE MIODU

Ze względu na właściwości organoleptyczne i fizykochemiczne oraz pochodzenie botaniczne w przypadku miodu "Miel de Asturias" można wydzielić następujące kategorie:

- Miód wielokwiatowy: właściwości charakterystyczne dla jednego gatunku rośliny nie są dominujące. Zamiast tego występuje mieszanka kilku rodzajów roślin, w wyniku czego miód jest specyficzny dla danego obszaru:

- *miód leśny

- *miód przybrzeżny

- miód górski

- Miód jednokwiatowy: miody, w których przeważają właściwości charakterystyczne dla jednego gatunku roślin i które posiadają właściwości organoleptyczne, fizykochemiczne i melisopalinologiczne określone w niniejszym dokumencie:

- *miód dębowy

- *miód eukaliptusowy

- *miód z kasztana jadalnego

- *miód z wrzośca

- miód wrzosowy

- *miód z chruściny jagodnej

Właściwości miodów

1. Właściwości fizykochemiczne wspólne dla wszystkich miodów

Zawartość wody: maksymalnie 18,5 % (z wyjątkiem miodu z chruściny jagodnej, w którym zawartość wody może wynosić do 20 %, oraz miodu wrzosowego, w którym może ona osiągać 23 %).

Hydroksymetylofurfural: < 30 mg/kg przez cały komercyjny okres przechowywania

2. Właściwości melisopalinologiczne wspólne dla wszystkich miodów

Spektrum pyłkowe miodu objętego chronionym oznaczeniem geograficznym "Miel de Asturias" musi odpowiadać spektrum roślinności Asturii, które - w zależności od obszaru i pory roku - obejmuje przede wszystkim następujące gatunki: Arbutus unedo, Calluna vulgaris, Castanea sativa, Crataegus monogyna, Cytisus sp., Daboecia cantabrica, Erica arborea, Erica australis, Erica cinerea, Erica mackaiana, Erica umbellata, Erica vagans, Eryngium bourgatii, Eucalyptus sp., Genista sp., Ligustrum sp., Malus sp., Prunus sp., Quercus sp., Robinia preudocacia, Rubus ulmifolius, Taraxacum officinale, Trifolium repens.

3. Właściwości organoleptyczne wszystkich miodów: muszą być wolne od wad sensorycznych.

4. Szczególne właściwości fizykochemiczne, melisopalinologiczne i organoleptyczne

Oprócz wspólnych właściwości określonych powyżej, każdy rodzaj miodu musi spełniać szereg szczególnych dodatkowych wymogów.

DODATKOWE WŁAŚCIWOŚCI

	Fizykochemiczne		Melisopalinologiczne	Organoleptyczne
Rodzaj miodu	Przewodnictwo	Barwa (w skali Pfunda)	Zawartość pyłków (%)	Zapach	Aromat i smak	Barwa
Leśny	> 0,8	> 90	Miód spadziowy (elementy spadzi - HDE) i pyłek z szeregu roślin miododajnych Asturii, w tym Erica sp. i Castanea sativa.	Słodowy, ale także z drzewnym i ziemnym posmakiem kojarzącym się z kasztanami jadalnymi i próchnicą	Lekko pikantny, z silną, utrzymującą się goryczą i cierpką nutą	Ciemnobur- sztynowa z odcieniami czarno- brązowymi
Przybrzeżny	< 0,8	45-85	W jego skład wchodzi pyłek z roślin miododajnych wybrzeża i dolin oraz dolnych części dorzeczy rzek Asturii. Całkowite spektrum pyłkowe odpowiada roślinności tego obszaru, obejmującej gatunki takie jak m.in.: Eucalyptus sp., Quercus sp., Salix alba, Malus sp., Centaurea debeauxii, Ligustrum sp., Lotus corniculatus, Rubus sp., Trifolium repens.	Świeży i kojarzący się z eukaliptusem	Słodki i lekko cierpki	Bursztynowa do jasnobur- sztynowej
Górski	< 0,8	> 80	Dwa dominujące typy pyłków z roślin występujących w górach Asturii - wrzośca (Erica sp. sp.) i kasztanów jadalnych (Castanea sativa) - muszą stanowić łącznie ponad 70 % ogólnego profilu	Drzewny i ziemny w połączeniu z aromatami kwiatowymi	Lekko pikantny, z silną, utrzymującą się goryczą i cierpką nutą	Bursztynowa
Dębowy	> 0,8	> 90	Miód dębowy spadziowy wraz z dodatkiem pyłku charakterystycznych gatunków z rodzin Fagaceae, Ericaceae, Cistaceae oraz Rosaceae	Wyraźny składnik słodowy	Wyraźne nuty pikantne	Bardzo ciemna bursztynowa z lśniącymi odcieniami czarno- brązowymi
Eukaliptusowy	< 0,8	< 95	> 70 % Eucalyptus sp.	Zapach wilgotnego drewna	Balsamiczny aromat retronosowy, słodki smak z lekką nutą cierpkości	Jasnobur- sztynowa z zielonka- wobrązo- wymi odcieniami
Z kasztanów jadalnych	> 0,8	> 75	> 70 % Castanea sativa	Roślinny, drzewny aromat, nieszczególnie intensywny ani trwały (trwałość od średniej do niskiej)	Elementy pikantne i gorzkie	Ciemnobur- sztynowa, niekiedy z zielonka- wobrązo- wymi odcieniami
Z wrzośca	< 0,8	> 95	> 38 % Erica sp. z różnych gatunków wrzośca występujących w Asturii	Kwiatowy, intensywny i trwały, z ziemistymi akcentami kojarzącymi się z jesiennym lasem	Nuty karmelu	Bardzo ciemna bursztynowa z czerwonymi odcieniami
Z wrzosu zwyczajnego	< 0,8	> 80	> 8 % Calluna vulgaris	Kwiatowy, intensywny i trwały, ziemisty i z nutami próchnicy	Słodki, z wyraźnymi nutami gorzkimi i pikantnymi Galaretowate wrażenie w ustach ze względu na właściwości tiksotropowe	Bursztynowa, z czerwona- wobrązo- wymi odcieniami i pomarszczoną powierzchnią
Z chruściny jagodnej	< 0,8	> 80	> 8 % Arbutus unedo	Kwiatowy z nutami próchnicy, opadłych liści i leśnych grzybów	Bardzo gorzki z nutami pikantnymi	Bursztynowa

Miód z pasiek znajdujących się w Asturii może być opatrzony chronionym oznaczeniem geograficznym "Miel de Asturias", jeżeli posiada opisane powyżej ogólne właściwości fizykochemiczne, melisopalinologiczne i organoleptyczne.

"Miel de Asturias" można zaklasyfikować jako miód określonego rodzaju, jeżeli oprócz ogólnych właściwości wykazuje on szczególne dodatkowe cechy określonego rodzaju miodu.

3.3. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

-

3.4. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Wszystkie etapy produkcji i pozyskiwania muszą odbywać się na obszarze chronionym: odsklepianie plastrów, pozyskiwanie (wirowanie lub zlewanie), filtrowanie i zlewanie.

3.5. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Pakowanie może odbywać się wyłączenie na przedmiotowym obszarze, w celu zachowania właściwości i jakości miodu "Miel de Asturias", zapobiegania niekorzystnym zmianom (zanieczyszczeniom, obcym aromatom i zapachom itp.) i utracie jakości, które mogą być spowodowane transportem niepakowanego produktu, a także w celu zapewnienia skuteczniejszej kontroli. Aby zagwarantować, że nie wystąpi żaden z tych negatywnych efektów, miodu nie można sprzedawać luzem.

Produkt musi być pakowany w zakładach wpisanych do rejestru jednostki certyfikującej, a zatem znajdujących się na określonym obszarze geograficznym.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Oprócz obowiązkowych informacji na etykietach produktu muszą znajdować się:

- słowa "Miel de Asturias",

- wskazanie rodzaju miodu odpowiednio do jego właściwości (w stosownych przypadkach),

- niepowtarzalny numer kontrolny,

- specjalne logo ChOG.

Legenda:

TINTA = JEDNOKOLOROWE

NEGATIVO = CZARNOBIAŁE

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar produkcji miodu objętego ChOG "Miel de Asturias" stanowi całe terytorium administracyjne wspólnoty autonomicznej Asturii.

5. Związek z obszarem geograficznym

Miód "Miel de Asturias" zawdzięcza swoją jakość i szczególne właściwości (barwa od jasnej po bardzo ciemną bursztynową, bardzo głębokie i intensywne aromaty i smak oraz gęsta konsystencja ze względu na niską zawartość wilgoci) czynnikom naturalnym i ludzkim występującym na obszarze geograficznym, na którym miód ten jest produkowany i pozyskiwany.

CZYNNIKI NATURALNE

Asturia to region na północy Hiszpanii, w którym na niewielkim obszarze spotyka się kilka głównych form rzeźby terenu. Tereny te, w szczególności Góry Kantabryjskie, nie tylko wyznaczają granice administracyjne regionu, ale również oddzielają region śródziemnomorski od regionu eurosyberyjskiego pod względem geograficznym i klimatycznym.

Ponadto gleby w regionie to głównie ubogie w składniki odżywcze gleby krzemionkowe, z pewnymi obszarami wapiennymi. Ukształtowanie terenu jest zróżnicowane, przy wysokościach wynoszących 1 000-2 600 m, a klimat jest typowy dla regionu eurosyberyjskiego i pozostaje pod wpływem zarówno morza, jak i gór.

Krajobraz ukształtowany przez te czynniki jest pozbawiony upraw (nie stosuje się środków ochrony roślin i nie występują gatunki roślin spoza Asturii), umożliwiając rozwój szerokiej gamy roślin miododajnych, co nadaje miodowi produkowanemu w tym regionie pewne szczególne właściwości organoleptyczne: miody z obszarów górskich są ciemne, gorzkie, nawet pikantne, z aromatami kwiatowymi, a miody z obszarów przybrzeżnych są jaśniejsze i odznaczają się świeższym smakiem. To połączenie smaku, aromatu i cech wizualnych jest odzwierciedleniem faktu, że dzięki zróżnicowanym glebom, klimatowi i profilowi wysokości nad poziomem morza, o czym mowa powyżej, w niewielkiej odległości od siebie znaleźć można dużą różnorodność roślin miododajnych (co oznacza, że na pewnych wysokościach pszczoły z jednego ula zbierają pyłek z różnych rodzajów roślin).

Spośród mnóstwa gatunków roślin zapylanych przez pszczoły w Asturii, najważniejszymi ze względu na szczególne właściwości, które nadają miodowi "Miel de Asturias", są (wyszczególnione wraz z obszarami występowania):

- rodzina Fagaceae:

- Castanea sativa - kasztan jadalny - występuje w całej Asturii, gdzie znajduje się największa populacja tego gatunku na Półwyspie Iberyjskim;

- Quercus sp.: występują tam rozległe dąbrowy, w tym największy las dębowy w Hiszpanii, jeden z najlepiej zachowanych w Europie;

- rodzina Ericaceae:

- W całym regionie pospolite są różne gatunki rodzaju Erica sp.;

- Asturia odznacza się szczególnie dużą populacją gatunku Calluna vulgaris (wrzos zwyczajny), z którego uzyskuje się charakterystyczny miód o konsystencji żelu;

- Arbutus unedo - fakt, że chruścina jagodna skupia się w najbardziej nasłonecznionych miejscach regionu oznacza, że pozyskiwany z niej miód jednokwiatowy różni się znacznie od innych rodzajów miodu produkowanych w Asturii;

- rodzina Myrtaceae:

- Lasy eukaliptusowe tworzone przez Eucalyptus sp. można znaleźć wzdłuż wybrzeża, a także w dolinach rzecznych w głębi lądu. Gatunek ten ma wyraźny wpływ na miejscowy miód. Wraz z pozostałymi roślinami, z których powstają miody przybrzeżne, nadaje im profil sensoryczny, który odróżnia je od innych rodzajów "Miel de Asturias".

CZYNNIKI LUDZKIE (TRADYCYJNE PRAKTYKI)

Dzisiejsi pszczelarze nadal stosują tradycyjne praktyki, przekazywane z pokolenia na pokolenie, dzięki którym uzyskuje się unikatowe miody: pszczół nie karmi się sztucznie podczas wytwarzania miodu, miód pozyskuje się przez wirowanie i nie jest poddawany obróbce cieplnej, która zmieniałaby jego właściwości. To właśnie stosowanie tradycyjnych metod, w połączeniu z rozległą wiedzą na temat lokalnego środowiska, pozwala pszczelarzom uzyskiwać zróżnicowane odmiany odznaczającego się wysoką jakością miodu.

Ponadto skomplikowana rzeźba terenu w Asturii sprawia, że pojazdy, które mogą przewozić ule, mają trudności z dotarciem do większości pasiek. W związku z tym oraz ze względu na obecność niedźwiedzi brunatnych (Ursus arctos), które atakują ule, co wymaga stosowania środków ochronnych, pasieki są nieruchome i z miejsca na miejsce przenoszonych jest niewiele uli. Ta tradycyjna praktyka sprawia, że na różnych obszarach wytwarza się różne rodzaje "Miel de Asturias", ponieważ miody produkowane są wyłącznie z roślin miododajnych występujących w pobliżu pasieki, co wyklucza obecność nektaru i pyłku spoza danego obszaru.

SPECYFIKA PRODUKTU

Wpływ czynników naturalnych i ludzkich znajduje odzwierciedlenie we właściwościach fizykochemicznych, organoleptycznych i melisopalinologicznych miodu "Miel de Asturias" i jego poszczególnych rodzajów. Dzięki właściwościom środowiska naturalnego i zastosowaniu tradycyjnych metod "Miel de Asturias" ma następujące wartości wskaźników jakości i szczególne spektra pyłkowe.

- Badania spektrum pyłkowego miodu "Miel de Asturias" pokazują, jak różni się on od miodów zawierających pyłek niektórych wysoce charakterystycznych gatunków roślinności miododajnej, zarówno dzikich, jak i uprawnych, które rosną na innych obszarach geograficznych, w tym lawendy (Lavandula sp.), oliwki (Olea europaea), kwiatu pomarańczy (Citrus sp.), tymianku (Tymus sp.), słonecznika (Helianthus annus) i rzepaku (Brassica napus).

- Produkt charakteryzuje się niskimi wartościami hydroksymetylofurfuralu (HMF), co wskazuje na świeżość i rzemieślnicze metody produkcji, nieobejmujące zastosowania wysokich temperatur podczas pozyskiwania lub pakowania, procesów pasteryzacji ani długich okresów przechowywania. W rezultacie miód "Miel de Asturias" charakteryzuje się poziomami HMF poniżej 30 mg/kg.

- Niska zawartość wilgoci świadczy o tym, że miód dojrzewał prawidłowo. Ponieważ w gospodarstwach produkujących miód stosuje się metody nieintensywne, miód jest pozyskiwany dopiero wtedy, gdy duża część komórek w pojedynczej ramce zostanie zasklepiona lub zamknięta. Zawartość wilgoci w miodach wynosi mniej niż 18,5 %, z wyjątkiem miodu z chruściny jagodnej, w przypadku którego wartość ta może wynosić do 20 %, oraz miodu wrzosowego, w przypadku którego może sięgać 23 %.

KONTEKST HISTORYCZNY

Dzięki kultywowanym w Asturii metodom pszczelarstwa tradycyjnego i występującej tam miododajnej roślinności miód odznacza się wysoką jakością.

Do końca XIX w. miód był jedyną substancją słodzącą dostępną w asturyjskich społecznościach wiejskich. Oznaczało to, że zbiór miodu były świętem, a sam miód rozdzielano między wszystkich mieszkańców wsi. Był to produkt prestiżowy "ze względu zarówno na jego słodki smak, jak i na przypisywane mu właściwości lecznicze", a ule i pasieki były włączane przez rodziców do posagów wychodzących za mąż córek, jak również zapisywane w testamentach (J. López, 1989: Las abejas, la miel y la cera en la sociedad tradicional asturiana [Pszczoły, miód i wosk w tradycyjnym społeczeństwie asturyjskim], s. 97).

Miód był składnikiem innych potraw o silnych lokalnych korzeniach, takich jak escaldao (słodkie danie bożonarodzeniowe), deventre dulce (nadziewany pudding), frisuelos i foyuelos (naleśniki), które były spożywane w ostatki i tradycyjnie podawane chrzestnym przez rodziców podczas chrzcin (P. Gonzalez Solis y Cabal, Memorias asturianas [Wspomnienia z Asturii], s. CXXIX).

W Asturii pszczelarstwo tradycyjnie było działalnością uboczną, która odgrywała istotną rolę, pomagając mieszkańcom w utrzymaniu się dzięki miejscowym lasom i pozostawiając ślady w krajobrazie w postaci talameiros/ talameras i cortinos, dwóch rodzajów budowli mających na celu ochronę uli przed niedźwiedziami i innymi drapieżnikami, charakterystycznych dla tego rodzaju działalności i mających dużą wartość etnograficzną (E. Díaz y Otero i F. Javier Naves Cienfuegos, Los colmenares tradicionales del noroeste de España [Pszczelarstwo tradycyjne na północnym zachodzie Hiszpanii]).

Związek przyczynowy zachodzący pomiędzy charakterystyką obszaru geograficznego a cechami jakościowymi, renomą lub innymi właściwościami produktu (dotyczy ChOG)

Zróżnicowane ukształtowanie terenu w Asturii i bliskość oceanu miały decydujący wpływ na rozwój miejscowego pszczelarstwa, umożliwiając produkcję miodów wielokwiatowych lub jednokwiatowych typowych dla tego obszaru. I tak z roślin miododajnych występujących na wybrzeżu oraz w dolinach i dolnych częściach dorzeczy rzek Asturii powstają miody barwy bursztynowej, o smaku słodkim z nutami kwasowości i świeżym zapachem, w których dominują gatunki kwiatowe takie jak Eucalyptus sp., Salix alba, Malus sp., Centaurea debeauxii, Ligustrum sp., Lotus corniculatus, Rubus sp. czy Trifolium repens. Z drugiej strony z miododajnej roślinności lasów i gór Asturii, gdzie dominują gatunki kwiatowe takie jak Erica sp., Castanea sativa, Calluna vulgaris czy Arbutus unedo, uzyskuje się miody o ciemnej i bardzo ciemnej bursztynowej barwie i wyrazistym, utrzymującym się smaku oraz drzewnych zapachach. Ponadto tradycyjne, nieintensywne metody stosowane przez pszczelarzy, którzy czekają na optymalną dojrzałość miodu, pozwalają uzyskać miód o niższej zawartości wilgoci.

Znajduje to odzwierciedlenie w punktach sprzedaży detalicznej, ponieważ od 2008 r. możliwa jest sprzedaż miodu produkowanego w Asturii pod etykietą "Alimentos del Paraíso Natural" [Żywność z naturalnego raju]. Miody te zdobyły wiele nagród i wyróżnień za doskonałą jakość: miody dębowe, leśne i z chruściny jagodnej zostały uhonorowane podczas konkursu London Honey Awards w 2021 r., miód eukaliptusowy podczas konkursu 2021 America Foods Awards, miód z chruściny jagodnej na hiszpańskiej Krajowej Konferencji Pszczelarskiej w 2018 r. oraz miody z wrzośca i kasztanów jadalnych na hiszpańskiej Krajowej Konferencji Pszczelarskiej w 2016 r.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

https://run.gob.es/wzoMielAstur

1 Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2012/1151/oj.

2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1143 z dnia 11 kwietnia 2024 r. w sprawie oznaczeń geograficznych w odniesieniu do wina, napojów spirytusowych i produktów rolnych oraz gwarantowanych tradycyjnych specjalności i określeń jakościowych stosowanych fakultatywnie w odniesieniu do produktów rolnych, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, (UE) 2019/787 i (UE) 2019/1753 oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 1151/2012 (Dz.U. L, 2024/1143, 23.4.2024, ELI: http:// data.europa.eu/eli/reg/2024/1143/oj).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2025.467
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 14 stycznia 2025 r. w sprawie publikacji wniosku o rejestrację nazwy Miel de Asturias (ChOG) zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012
• Data aktu: 14/01/2025
• Data ogłoszenia: 17/01/2025