StronyWnosząca odwołanie: Republika Francuska (przedstawiciele: B. Fodda, J.-L. Carré, G. Bain, pełnomocnicy)
Pozostali uczestnicy postępowania: Komisja Europejska, CWS Powder Coatings GmbH, Billions Europe Ltd, Cinkarna Metalursko-kemicna Industrija Celje d.d. (Cinkarna Celje d.d.), Evonik Operations GmbH, Kronos Titan GmbH, Precheza a. s., Tayca Corp., Tronox Pigments (Holland) BV, Venator Germany GmbH, Brillux GmbH & Co. KG, Daw SE, Ettengruber GmbH Abbruch und Tiefbau, Ettengruber GmbH Recycling und Verwertung, TIGER Coatings GmbH & Co. KG, Europejska Rada Przemysłu Chemicznego - European Chemical Industry Council (Cefic), Europejska Rada Malarstwa, Farb Drukarskich i Kolorów dla Artystów (CEPE), British Coatings Federation Ltd (BCF), American Coatings Association, Inc. (ACA), Mytilineos SA, Delfi-Distomon Anonymos Metalleytiki Etaireia, Sto SE & Co. KGaA, Rembrandtin Coatings GmbH, Królestwo Danii, Królestwo Niderlandów, Królestwo Szwecji, Europejska Agencja Chemikaliów, Republika Słowenii, Parlament Europejski, Rada Unii Europejskiej
Żądania wnoszącej odwołanie
Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:
- uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 23 listopada 2023 r. w sprawach połączonych T-279/20 i T-288/20, CWS Powder Coatings i in./Komisja, oraz w sprawie T-283/20, Billions Europe i in./Komisja;
- rozstrzygnięcie sporu i oddalenie skarg wniesionych w pierwszej instancji przez CWS Powder Coatings GmbH, Billions Europe Ltd, Brillux GmbH & Co. KG i Daw SE w sprawach T-279/20, T-283/20 i T-288/20 lub, jeżeli Trybunał uzna, że stan postępowania nie pozwala na wydanie orzeczenia, przekazanie spraw Sądowi do ponownego rozpoznania;
- obciążenie CWS Powder Coatings GmbH, Billions Europe Ltd, Brillux GmbH & Co. KG i Daw SE kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie odwołania rząd francuski podnosi cztery zarzuty:
Zarzut pierwszy: uznając badanie Heinricha za "badanie rozstrzygające", Sąd, po pierwsze, przeinaczył przedstawione mu dowody, a po drugie, naruszył prawo, ponieważ naruszył zasady ustanowione w rozporządzeniu nr 1272/2008 dotyczące klasyfikacji substancji jako substancji rakotwórczych, a mianowicie zasadę oceny mocy dowodowej danych i badanie wszystkich innych istotnych informacji w celu zaklasyfikowania do różnych kategorii zagrożenia substancji o właściwościach rakotwórczych dla ludzi.
Zarzut drugi: Sąd przekroczył granice kontroli sądowej, wykraczając poza ocenę oczywistego błędu i zastępując własną oceną ocenę Komitetu ds. Oceny Ryzyka Europejskiej Agencji Chemikaliów.
Zarzut trzeci: Sąd uchybił ciążącemu na nim obowiązkowi uzasadnienia.
Zarzut czwarty: Sąd naruszył prawo, uznając, że pkt 3.6.2.2.1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 1 należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby daną substancję można było uznać za substancję, która ma naturalne właściwości rakotwórcze, jeżeli zagrożenie rakotwórcze związane z tą substancją pojawia się w przypadku pewnej ilości cząstek.