Sprawa C-555/20: Skarga wniesiona w dniu 26 października 2020 r. - Rzeczpospolita Polska przeciwko Parlamentowi Europejskiemu i Radzie Unii Europejskiej.

Skarga wniesiona w dniu 26 października 2020 r. - Rzeczpospolita Polska przeciwko Parlamentowi Europejskiemu i Radzie Unii Europejskiej

(Sprawa C-555/20)

Język postępowania: polski

(2021/C 19/42)

(Dz.U.UE C z dnia 18 stycznia 2021 r.)

Strony

Strona skarżąca: Rzeczpospolita Polska (Przedstawiciel: B. Majczyna, pełnomocnik)

Strony pozwane: Parlament Europejski, Rada Unii Europejskiej

Żądania strony skarżącej

– Stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz art. 9 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1057 z dnia 15 lipca 2020 r. ustanawiającej przepisy szczególne w odniesieniu do dyrektywy 96/71/WE i dyrektywy 2014/67/UE dotyczące delegowania kierowców w sektorze transportu drogowego oraz zmieniającej dyrektywę 2006/22/WE w odniesieniu do wymogów w zakresie egzekwowania przepisów oraz rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 ¹ ;

– obciążenie Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.

Tytułem ewentualnym, na wypadek uznania przez Trybunał Sprawiedliwości, że zaskarżone przepisy dyrektywy 2020/1057 nie mogą zostać oddzielone od reszty tej dyrektywy bez zmiany jej istoty, Rzeczpospolita Polska wnosi o stwierdzenie nieważności tej dyrektywy w całości.

Zarzuty i główne argumenty

Rzeczpospolita Polska wnosi o stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz art. 9 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1057 z dnia 15 lipca 2020 r. ustanawiającej przepisy szczególne w odniesieniu do dyrektywy 96/71/WE i dyrektywy 2014/67/UE dotyczące delegowania kierowców w sektorze transportu drogowego oraz zmieniającej dyrektywę 2006/22/WE w odniesieniu do wymogów w zakresie egzekwowania przepisów oraz rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 (Dz. Urz. UE L 249 z 31.7.2020, str. 49), a także o obciążenie Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.

Tytułem ewentualnym, na wypadek uznania przez Trybunał Sprawiedliwości, że zaskarżone przepisy dyrektywy (UE) 2020/1057 nie mogą zostać oddzielone od reszty tej dyrektywy bez zmiany jej istoty, Rzeczpospolita Polska wnosi o stwierdzenie nieważności dyrektywy (UE) 2020/1057 w całości.

Rzeczpospolita Polska podnosi przeciwko przepisom art. 1 ust. 3, 4, 6 i 7 dyrektywy (UE) 2020/1057 następujące zarzuty:

1) zarzut naruszenia zasady proporcjonalności (art. 5 ust 4 TUE), poprzez ustalenie nieodpowiednich kryteriów zastosowania przepisów dyrektywy 96/71/WE i dyrektywy 2014/67/UE do przewozów transportowych;

2) zarzut naruszenia art. 91 ust. 2 TFUE, poprzez przyjęcie środków bez uwzględnienia ich wpływu na jakość życia i poziom zatrudnienia w pewnych regionach, jak również na funkcjonowanie infrastruktury transportowej;

3) zarzut naruszenia art. 94 TFUE poprzez przyjęcie środków bez uwzględnienia sytuacji ekonomicznej przewoźników;

4) zarzut naruszenia art. 11 TFUE i art. 37 Karty praw podstawowych UE poprzez nieuwzględnienie wymogów ochrony środowiska.

Z kolei przeciwko przepisowi art. 9 ust. 1 dyrektywy (UE) 2020/1057 Rzeczpospolita Polska podnosi zarzuty naruszenia zasady proporcjonalności (art. 5 ust 4 TUE), zasady pewności prawa i art. 94 TFUE poprzez określenie zbyt krótkiego okresu implementacji tej dyrektywy.

Rzeczpospolita Polska twierdzi w szczególności, że skarżone przepisy naruszają zasadę proporcjonalności. Ze względu na przyjęcie nieodpowiednich kryteriów decydujących o tym, do których kierowców znajdą zastosowanie przepisy dyrektyw 96/71/WE i 2014/67/UE, na przewoźników nałożone zostały nadmierne obciążenia, które wywrą negatywny wpływ nie tylko na sytuację poszczególnych przedsiębiorców, rynek usług transportowych, ale również na środowisko. Negatywne skutki skarżonych przepisów odczują w szczególności przedsiębiorcy z państw położonych poza centrum Unii Europejskiej. Jednocześnie przyjęte rozwiązania nie znajdują obiektywnego uzasadnienia w świetle sytuacji kierowców. Nie odzwierciedlają one również specyficznego charakteru regulowanych usług.

1 Dz. U. 2020, L 249, s 49.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2021.19.41
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa C-555/20: Skarga wniesiona w dniu 26 października 2020 r. - Rzeczpospolita Polska przeciwko Parlamentowi Europejskiemu i Radzie Unii Europejskiej.
• Data aktu: 18/01/2021
• Data ogłoszenia: 18/01/2021