Sprawa C-734/19: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunalul Bucuresti (Rumunia) w dniu 4 października 2019 r. - ITH Comercial Timisoara SRL/Agentia Natională de Administrare Fiscală - Directia Generală Regională a Finantelor Publice Bucuresti, Agentia Natională de Administrare Fiscală - Directia Generală Regională a Finantelor Publice Bucuresti - Administratia Sector 1 a Finantelor Publice.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunalul Bucureș ti (Rumunia) w dniu 4 października 2019 r. - ITH Comercial Timiș oara SRL/Agenț ia Naț ională de Administrare Fiscală - Direcț ia Generală Regională a Finanț elor Publice Bucureș ti, Agenț ia Naț ională de Administrare Fiscală - Direcț ia Generală Regională a Finanț elor Publice Bucureș ti - Administraț ia Sector 1 a Finanț elor Publice

(Sprawa C-734/19)

(2020/C 54/18)

Język postępowania: rumuński

(Dz.U.UE C z dnia 17 lutego 2020 r.)

Sąd odsyłający

Tribunalul Bucureș ti

Strony

Strona skarżąca: ITH Comercial Timiș oara SRL

Strona przeciwna: Agenț ia Naț ională de Administrare Fiscală - Direcț ia Generală Regională a Finanț elor Publice Bucureș ti, Agenț ia Naț ională de Administrare Fiscală - Direcț ia Generală Regională a Finanț elor Publice Bucureș ti - Administraț ia Sector 1 a Finanț elor Publice

Pytania prejudycjalne

1.1. Czy przepisy dyrektywy Rady 2006/112/WE ¹  z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w szczególności art. 167 i 168, a także zasady: pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań, niedyskryminacji i neutralności podatkowej dopuszczają odmówienie podatnikowi prawa do odliczenia VAT związanego z niektórymi kosztami inwestycji poniesionymi przez podatnika z zamiarem ich przeznaczenia na dokonanie transakcji podlegającej opodatkowaniu w przypadku, gdy planowana inwestycja zostanie następnie zaniechana, czy też stoją temu na przeszkodzie?

1.2. Czy te same przepisy i te same zasady dopuszczają, czy też stoją na przeszkodzie temu, by prawo do odliczenia, w przypadku zaniechania inwestycji, było kwestionowane również w okolicznościach innych niż te, w których podatnik dopuścił się nadużycia lub unikania opodatkowania?

1.3. Czy te same przepisy i te same zasady dopuszczają, czy też stoją na przeszkodzie dokonaniu wykładni w ten sposób, że okoliczności, w których prawo do odliczenia może zostać zakwestionowane w przypadku zaniechania inwestycji, obejmują:

1.3.1. późniejsze wystąpienie ryzyka braku realizacji inwestycji, znanego podatnikowi w chwili poniesienia kosztów inwestycji, wynikającego z okoliczności, że organ władzy publicznej nie zatwierdził planu zagospodarowania przestrzennego niezbędnego do realizacji danej inwestycji?

1.3.2. zmianę w czasie okoliczności gospodarczych, w związku z czym planowana inwestycja traci rentowność, jaką miała w chwili jej rozpoczęcia?

1.4. Czy wykładni przepisów dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej i ogólnych zasad prawa europejskiego należy dokonywać w ten sposób, że w przypadku zaniechania inwestycji:

1.4.1. nadużycie lub unikanie opodatkowania, uzasadniające zakwestionowanie prawa do odliczenia, mogą być przedmiotem domniemania, czy też muszą zostać udowodnione przez organy podatkowe?

1.4.2. dowód nadużycia lub unikania opodatkowania może zostać przedstawiony w drodze domniemania faktycznego, czy też konieczne są obiektywne środki dowodowe?

1.5. Czy przepisy dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej i ogólne zasady prawa europejskiego zezwalają, czy też wykluczają, by w przypadku zaniechania inwestycji nadużycie lub unikanie opodatkowania, które uzasadniają zakwestionowanie prawa do odliczenia, były uwzględniane, jeżeli podatnik nie może skorzystać z towarów i usług, w odniesieniu do których odliczył VAT, w jakimkolwiek celu, a zatem nawet w celach wyłącznie prywatnych?

1.6. Czy wykładni przepisów dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej i ogólnych zasad prawa europejskiego należy dokonywać w ten sposób, że w przypadku zaniechania inwestycji okoliczności zaistniałe po poniesieniu kosztów przez podatnika, takie jak np. i) wystąpienie kryzysu gospodarczego lub ii) wystąpienie ryzyka braku realizacji inwestycji istniejącego w dniu, w którym zostały poniesione koszty inwestycji (np. okoliczność, że organ władzy publicznej nie zatwierdził planu zagospodarowania przestrzennego niezbędnego dla realizacji danej inwestycji) lub iii) zmiana szacunków dotyczących rentowności inwestycji, stanowią okoliczności niezależne od podatnika, które mogą zostać uwzględnione przy ocenie jego dobrej wiary?

1.7. Czy wykładni przepisów dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w szczególności art. 184 i 185, a także zasad: pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań, niedyskryminacji i neutralności podatkowej należy dokonywać w ten sposób, że zaniechanie inwestycji stanowi przypadek korekty VAT?

Innymi słowy, czy zakwestionowanie prawa do odliczenia VAT z tytułu niektórych kosztów inwestycji poniesionych przez podatnika z zamiarem ich przeznaczenia na dokonanie transakcji podlegającej opodatkowaniu w przypadku, gdy inwestycja zostanie następnie zaniechana, odbywa się w ramach mechanizmu korekty VAT?

1.8. Czy przepisy dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej dopuszczają przepisy krajowe, które w sposób ograniczony przewidują zachowanie prawa do odliczenia VAT związanego z zaniechanymi inwestycjami wyłącznie w dwóch przypadkach określonych poprzez zwięzłe powołanie się na dwa wyroki Trybunału Sprawiedliwości: (i.) w przypadku, gdy ze względu na okoliczności, które są od niego niezależne, podatnik nigdy nie wykorzystuje takich towarów/usług na potrzeby swojej działalności gospodarczej, jak stwierdzono w wyroku Trybunału w sprawie C-37/95, Belgische Staat/Ghent Coal Terminal NV, a także (ii.) w innych przypadkach, w których nabyte towary/usługi, w odniesieniu do których skorzystano z prawa do odliczenia, nie są wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej podatnika z przyczyn obiektywnych, które są od niego niezależne, jak stwierdzono w wyroku Trybunału w sprawie C-110/94, Intercommunale voor zeewaterontzilting (INZO)/Belgische Staat, czy też stoją na przeszkodzie takim przepisom krajowym?

1.9. Czy przepisy dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zasady pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań dopuszczają, czy też stoją na przeszkodzie temu, by organy podatkowe cofnęły zawarte we wcześniejszych protokołach kontroli podatkowej lub we wcześniejszych decyzjach dotyczących odwołań administracyjnych ustalenia, zgodnie z którymi:

1.9.1. osoba fizyczna nabyła towary i usługi z zamiarem ich przeznaczenia na dokonanie transakcji podlegającej opodatkowaniu?

1.9.2. zawieszenie lub zaniechanie projektu inwestycyjnego zostało spowodowane określoną okolicznością niezależną od podatnika?

2.1. Czy przepisy dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w szczególności art. 28, dopuszczają stosowanie mechanizmu agenta również poza umową zlecenia bez reprezentacji, czy też stoją temu na przeszkodzie?

2.2. Czy wykładni przepisów dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w szczególności jej art. 28, należy dokonywać w ten sposób, że mechanizm agenta ma zastosowanie w przypadku, gdy podatnik buduje budynek zgodnie z warunkami i wymogami dotyczącymi działalności innej osoby prawnej w celu zachowania własności budynku i jedynie oddania tego budynku w najem, po ukończeniu jego budowy, wspomnianej drugiej osobie prawnej?

2.3. Czy wykładni tych samych przepisów należy dokonywać w ten sposób, że w opisanej wyżej sytuacji wykonawca musi wystawić fakturę z tytułu kosztów inwestycji związanych z budową budynku, poniesionych przez osobę prawną, na rzecz której będzie on wynajmować wspomniany budynek po ukończeniu jego budowy, i pobrać VAT należny od tej osoby prawnej?

2.4. Czy wykładni tych samych przepisów należy dokonywać w ten sposób, że w opisanej wyżej sytuacji wykonawca ma obowiązek wystawić fakturę z tytułu kosztów inwestycji i pobrać należny VAT w przypadku, gdy ostatecznie zakończy prace budowlane z powodu drastycznego ograniczenia działalności gospodarczej osoby, na rzecz której wspomniany budynek powinien był zostać oddany w najem, które to zmniejszenie jest spowodowane nieuchronną niewypłacalnością tejże osoby?

2.5. Czy wykładni przepisów dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej i ogólnych zasad prawa europejskiego należy dokonywać w ten sposób, że organy podatkowe mogą dokonać zmiany kwalifikacji transakcji przeprowadzonych przez podatnika, bez uwzględnienia postanowień umów zawartych przez tego podatnika, nawet jeżeli dane umowy nie są pozorne?

2.6. Czy przepisy dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w szczególności zasady pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań dopuszczają, czy też stoją na przeszkodzie temu, by organy podatkowe cofnęły ustalenia w zakresie prawa podatnika do odliczenia VAT, zawarte we wcześniejszych protokołach kontroli podatkowej lub we wcześniejszych decyzjach dotyczących odwołań administracyjnych?

1 Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. 2006, L 347, s. 1).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2020.54.14/2
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa C-734/19: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunalul Bucuresti (Rumunia) w dniu 4 października 2019 r. - ITH Comercial Timisoara SRL/Agentia Natională de Administrare Fiscală - Directia Generală Regională a Finantelor Publice Bucuresti, Agentia Natională de Administrare Fiscală - Directia Generală Regională a Finantelor Publice Bucuresti - Administratia Sector 1 a Finantelor Publice.
• Data aktu: 17/02/2020
• Data ogłoszenia: 17/02/2020