(Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Dyrektywa 2001/23/WE - Zakres stosowania - Przejęcie części przedsiębiorstwa - Ochrona praw pracowniczych - Pojęcie "przejęcia" - Pojęcie "jednostki gospodarczej" - Przeniesienie części działalności gospodarczej spółki dominującej na nowo utworzoną spółkę zależną - Tożsamość - Samodzielność - Dalsze prowadzenie działalności gospodarczej - Kryterium stabilności dalszego prowadzenia działalności gospodarczej - Wykorzystanie czynników produkcji podmiotu trzeciego - Zamiar przeprowadzenia likwidacji przejmowanej jednostki)Język postępowania: grecki
(2019/C 263/08)
(Dz.U.UE C z dnia 5 sierpnia 2019 r.)
Sąd odsyłający
Areios Pagos
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Ellinika Nafpigeia AE
Strona pozwana: Panagiotis Anagnostopoulos i in.
przy udziale: Syllogos Ergazomenon Nafpigeion Skaramagka, I TRIAINA, Panellinia Omospondia Ergatoÿpallilon Metallou (POEM), Geniki Synomospondia Ergaton Ellados (GSEE)
Sentencja
Dyrektywę Rady 2001/23/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów, w szczególności jej art. 1 ust. 1 lit. a) i b), należy interpretować w ten sposób, że ma ona zastosowanie do przejęcia jednostki produkcyjnej, gdy z jednej strony zbywający, przejmujący lub te dwie osoby wspólnie podejmują działania mające na celu dalsze prowadzenie przez przejmującego działalności gospodarczej wykonywanej przez zbywającego, ale również późniejsze zaprzestanie działalności samego przejmującego w ramach likwidacji, a z drugiej strony jednostka ta - nie mając zdolności realizacji swego celu gospodarczego bez wykorzystania czynników produkcji pochodzących od podmiotu trzeciego - nie jest całkowicie samodzielna, pod warunkiem, co powinien ustalić sąd odsyłający, po pierwsze, przestrzegania ogólnej zasady prawa Unii nakładającej na zbywającego i przejmującego obowiązek powstrzymania się od korzystania w sposób stanowiący oszustwo lub nadużycie z korzyści, jakie mogliby czerpać z zastosowania dyrektywy 2001/23, oraz po drugie, dysponowania przez daną jednostkę produkcyjną wystarczającymi gwarancjami zapewniającymi jej dostęp do czynników produkcji podmiotu trzeciego w taki sposób, że nie jest ona uzależniona od podejmowanych przez ten podmiot jednostronnie decyzji gospodarczych.
