Język postępowania: polski(2019/C 164/04)
(Dz.U.UE C z dnia 13 maja 2019 r.)
Sąd odsyłający
Sąd Najwyższy
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: JA
Strona pozwana: Skarb Państwa - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, Senat Rzeczypospolitej Polskiej, Prezes Rady Ministrów, Minister Sprawiedliwości, Minister Finansów
Pytanie prejudycjalne
Czy art. 73 i art. 78 lit. a) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej 1 oraz poprzedzające je art. 11 część A ust. 1 lit. a) i art. 11 część A ust. 2 lit. a) szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych -
wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku 2 rozumiane w świetle ogólnych zasad odpowiedzialności odszkodowawczej państwa członkowskiego ustalonych w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości (zwłaszcza wyroki TS: z dnia 19 listopada 1991 r., C-6/90 i C-9/90, Andrea Francovich oraz Danila Bonifaci i in. p. Republice Włoskiej, ECLI: EU: C: 1991: 428; z dnia 5 marca 1996 r., sprawy połączone C-46/93, Brasserie du Pecheur p. Bundesrepublik Deutschland oraz C-48/93, The Queen p. Secretary of State for Transport ex parte Factortame Ltd i in., ECLI: EU: C: 1996: 79), należy rozumieć w ten sposób, że od dnia 1 maja 2004 r. stanowią one źródło obowiązku ustanowienia przez państwo członkowskie, które przystąpiło do Unii Europejskiej z tym dniem, przepisów przewidujących przyznanie syndykowi masy upadłości wynagrodzenia powiększonego o kwotę podatku od wartości dodanej (VAT), należną od tego wynagrodzenia?