P7_TC1-COD(2012)0201 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 11 września 2013 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr …/2013 zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1100/2007 ustanawiające środki służące odbudowie zasobów węgorza europejskiego.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 11 września 2013 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr .../2013 zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1100/2007 ustanawiające środki służące odbudowie zasobów węgorza europejskiego

P7_TC1-COD(2012)0201

(Dz.U.UE C z dnia 9 marca 2016 r.)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ¹ ,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą ² ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(-1) Na podstawie informacji, które będą przekazywane przez państwa członkowskie, Komisja powinna przedstawić sprawozdanie na temat efektów, które przyniosło wdrożenie planów gospodarowania zasobami węgorza, i w razie konieczności zaproponować w trybie pilnym stosowne środki, które z dużym prawdopodobieństwem zapewnią odbudowę zasobów węgorza europejskiego. [Popr. 1]

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1100/2007 ³ nadaje Komisji uprawnienia w zakresie wykonania niektórych przepisów tego rozporządzenia.

(2) Na skutek wejścia w życie traktatu lizbońskiego uprawnienia powierzone Komisji na mocy rozporządzenia (WE) nr 1100/2007 muszą zostać dostosowane do postanowień art. 290 i 291 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. [Popr. 2]

(3) W celu stosowania niektórych przepisów rozporządzenia (WE) nr 1100/2007 należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do podjęcia środków w związku ze znacznym spadkiem średnich cen rynkowych węgorzy wykorzystywanych do celów zarybieniowych w porównaniu z cenami węgorzy wykorzystywanych do innych celów. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, opierając się na najnowszych opiniach naukowych i zaleceniach naukowców, w szczególności na poziomie ekspertów, tak aby zagwarantować, że posiadane przez nią informacje są obiektywne, szczegółowe, wyczerpujących i aktualne. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne i terminowe przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. [Popr. 3]

(4) Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych do przyjęcia aktów delegowanych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów.[Popr. 3]

(5) Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. [Popr. 4]

(6) W celu zapewnienia jednolitych warunków wdrażania przepisów rozporządzenia (WE) nr 1100/2007 odnośnie do zatwierdzania przez Komisję planów gospodarowania zasobami węgorza na podstawie danych najlepszych i najnowszych dostępnych informacji technicznych i naukowych należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 ⁴ . [Popr. 5]

(6a) W 2013 r. ICES powinna sformułować nowe i bardziej wszechstronne opinie dotyczące stanu zasobów węgorza. Przy przygotowywaniu takich opinii ICES powinna uwzględniać wszystkie przyczyny zmniejszania się zasobów węgorza, w tym w związku z tarliskami. Jeżeli ICES potwierdzi, że stan zasobów węgorza pozostaje krytyczny, Komisja powinna jak najszybciej przedstawić wniosek w sprawie nowego rozporządzenia dotyczącego odbudowy zasobów węgorza europejskiego. Rozporządzenie powinno również obejmować rozwiązania długoterminowe, takie jak sposoby na odblokowanie szlaków migracyjnych. [Popr. 6]

(7) Komisja nie mogła przedłożyć Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdania ze środków podjętych w celu odnowy zasobów, w tym zmian cen rynkowych, w terminie do dnia 1 lipca 2011 r. z uwagi na późne przekazanie przez niektóre państwa członkowskie odnośnych informacji. Dlatego termin złożenia tego sprawozdania należy przedłużyć do dnia 31 grudnia 2012 r.

(7a) Istotne jest, aby Komisja nakładała kary na państwa członkowskie, które nie przekazały lub nie przeanalizowały wszystkich dostępnych im danych, aby umożliwić sporządzenie wyczerpującego i popartego naukowo bilansu sytuacji dotyczącej węgorza europejskiego. [Popr. 7]

(8) Przepis rozporządzenia (WE) Nr 1100/2007 dotyczący uprawnień do przyjmowania alternatywnych środków zmierzających do osiągnięcia docelowego współczynnika spływania węgorzy powierza uprawnienia do zmiany tego, innego niż istotny, elementu tego rozporządzenia Radzie. Zgodnie z TFUE taka procedura podejmowania decyzji nie jest już możliwa i przepis ten należy skreślić.

(9) Decyzją Komisji 2008/292/WE ⁵ ustanowiono, że do celów rozporządzenia (WE) Nr 1100/2007 Morze Czarne i systemy rzeczne z nim połączone nie są wodami, w których węgorz europejski występuje naturalnie. Dlatego art. 1 ust. 2 tego rozporządzenia zdezaktualizował się i należy go skreślić.

(10) Decyzją Komisji 2009/310/WE ⁶ zatwierdzono wnioski Cypru, Malty, Austrii, Rumunii i Słowacji o zwolnienie z obowiązku przygotowania planu gospodarowania zasobami węgorza. Aktualnie żadne wnioski o zwolnienie z tego obowiązku nie oczekują na rozpatrzenie. Dlatego art. 3 rozporządzenia (WE) Nr 1100/2007 zdezaktualizował się i należy go skreślić.

(11) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1100/2007,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W rozporządzeniu (WE) nr 1100/2007 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 skreśla się ust. 2;

1a) art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Państwa członkowskie stwierdzają, w których dorzeczach na ich terytorium krajowym węgorz europejski występuje naturalnie (zwanych dalej »dorzeczami, w których występuje węgorz«), i określają te dorzecza; mogą do nich zostać także zaliczone wody morskie.";

[Popr. 9]

1b) art. 2 ust. 10 otrzymuje brzmienie:

"10. W ramach planu gospodarowania zasobami węgorza każde państwo członkowskie jak najszybciej wdraża odpowiednie środki w celu ograniczenia śmiertelności węgorza spowodowanej czynnikami spoza dziedziny rybołówstwa, w tym turbinami elektrowni wodnych i pompami. Podejmuje się dalsze środki w celu ograniczenia śmiertelności wynikającej z innych czynników, jeżeli jest to konieczne do osiągnięcia celu planu.";

[Popr. 10]

2) skreśla się art. 3;

3) art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Plany gospodarowania zasobami węgorza są zatwierdzane przez Komisję w drodze aktu wykonawczego przyjmowanego zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12b ust. 2.";

3a) art. 5 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. Jeżeli do dnia 31 grudnia 2008 r. państwo członkowskie przedstawi Komisji do zatwierdzenia plan gospodarowania zasobami węgorza, który nie może zostać zatwierdzony przez Komisję zgodnie z ust. 1 lub który nie spełnia warunków w zakresie składania sprawozdań i oceny określonych w art. 9, państwo to redukuje nakład połowowy co najmniej o 50 % w stosunku do średniego nakładu z lat 2004-2006 albo redukuje go tak, by połowy węgorza zmniejszyły się co najmniej o 50 % w stosunku do średnich połowów z lat 2004-2006, i w tym celu skraca okres połowów węgorza albo stosuje inne środki. Redukcji nakładu połowowego dokonuje się w terminie trzech miesięcy od dnia podjęcia decyzji o niezatwierdzeniu planu lub w ciągu trzech miesięcy od niedotrzymania terminu przekazania danych.";

[Popr. 11]

3b) w art. 5 dodaje się ustęp w brzmieniu:

"7. Od dnia 1 stycznia 2014 r. wszystkie plany gospodarowania zasobami węgorza są poddawane przeglądowi i aktualizowane co dwa lata, przy uwzględnieniu najnowszych opinii naukowych.";

[Popr. 12]

4) art. 7 ust. 6 i 7 otrzymują brzmienie:

"6. W przypadku znacznego spadku średnich rynkowych cen węgorzy wykorzystywanych do celów zarybieniowych, w porównaniu z cenami węgorzy wykorzystywanych do innych celów, dane państwo członkowskie informuje o tym Komisję. Komisja - w drodze aktów delegowanych przyjmowanych zgodnie z art. 12a oraz w celu zaradzenia sytuacji - może tymczasowo zmniejszyć określoną procentowo ilość ryb przeznaczanych na zarybianie, o której mowa w ust. 2 w przypadku, gdy plan gospodarowania zasobami węgorza jest zgodny z art. 2 ust. 4.

7. Najpóźniej do dnia 31 grudnia 20122013 r. Komisja złoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie i oceni środki służące zarybianiu, uwzględniając rozwój najnowsze opinie naukowe w sprawie warunków, w których zarybianie może przyczyniać się do zwiększenia biomasy stada tarłowego. W sprawozdaniu tym Komisja dokonuje przeglądu rozwoju cen rynkowych.";

[Popr. 13]

4a) art. 7 ust. 8 otrzymuje brzmienie:

"8. Zarybianie jest traktowane jako środek służący ochronie do celów art. 38 ust. 2 rozporządzenia (UE) Nr ... [EFMR], pod warunkiem że:

- jest przewidziane w planie gospodarowania zasobami węgorza sporządzonym zgodnie z art. 2,

- dotyczy węgorzy odławianych i obrabianych za pomocą metod i narzędzi gwarantujących najniższą możliwą śmiertelność przy połowie, przechowywaniu, transporcie i hodowli,

- odbywa się na obszarze gwarantującym wysokie szanse przeżycia i migracji,

- przyczynia się do osiągnięcia docelowego 40-procentowego współczynnika spływania węgorzy, o którym mowa w art. 2 ust. 4, oraz

- podlega kwarantannie w celu zapobieżenia rozprzestrzenianiu się ewentualnych chorób i pasożytów."; [Popr. 14]

5) w art. 9 skreśla się ust. 3; otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 9

Sprawozdawczość i ocena

1. Państwa członkowskie gromadzą dane naukowe w celu ilościowego ujęcia oddziaływania środków podejmowanych względem zasobów węgorza, znalezienia rozwiązań minimalizujących szkody i zalecania celów gospodarowania zasobami. Państwa członkowskie składają Komisji sprawozdanie początkowo co trzy lata, przy czym pierwsze sprawozdanie należy przedstawić do dnia 30 czerwca 2012 r., oraz udostępniają informacje wyznaczonym organom naukowym. Następnie, po pierwszym sprawozdaniu za okres trzech lat, częstotliwość ich składania zwiększa się do jednego sprawozdania co dwa lata. W sprawozdaniach przedstawia się w zarysie system monitorowania, wdrażanie, skuteczność działań i ich efekty, a w szczególności zawiera się możliwie najbardziej dokładne osiągalne dane szacunkowe pokazujące:

a) jaka w danym państwie członkowskim część stada węgorzy srebrzystych powraca do morza na tarło lub jaka część stada węgorzy srebrzystych opuszcza terytorium tego państwa członkowskiego w swojej wędrówce do morza na tarło - w stosunku do docelowego współczynnika ich spływania określonego w art. 2 ust. 4;

b) jaki nakład jest związany z połowami węgorza każdego roku i o ile zmniejszono ten nakład zgodnie z art. 4 ust. 2 i art. 5 ust. 4;

c) jakie jest natężenie czynników spoza dziedziny rybołówstwa powodujących śmiertelność węgorzy i o ile ograniczono wpływ tych czynników zgodnie z art. 2 ust. 10;

d) ile węgorzy o długości poniżej 12 cm jest odławianych oraz jaka ich część jest wykorzystywana do jakich celów;

e) jaki jest wskaźnik przeżycia wśród węgorzy wykorzystywanych do zarybiania, w czasie połowów, transportu, zarybiania bądź spływania do Morza Sargassowego na tarło.

f) dobrowolne wyszczególnienie tarlisk odławianych węgorzy.

2. Do dnia 31 października 2013 r. Komisja przedstawia Parlamentowi i Radzie sprawozdanie przedstawiające statystyczną i naukową ocenę wyników osiągniętych dzięki wdrożeniu planów gospodarowania zasobami węgorza wraz z opinią STECF. Na podstawie stwierdzeń zawartych w tym sprawozdaniu Komisja może przedstawić propozycje dotyczące rozszerzenia zakresu stosowania rozporządzenia w celu uwzględnienia czynników innych niż rybołówstwo powodujących śmiertelność węgorzy.

3. Do dnia 31 grudnia 2013 r. Komisja przedstawia ocenę unijnego i międzynarodowego handlu węgorzem europejskim, koncentrując się w szczególności na kwestii przestrzegania przez Unię zobowiązań wynikających z konwencji CITES oraz na oszacowaniu skali nielegalnego handlu węgorzem europejskim w państwach członkowskich. W takim sprawozdaniu należy określić niezgodności między różnymi dostępnymi zestawami danych i zasugerować środki mające na celu usprawnienie procesu monitorowania handlu, w tym zmianę obowiązujących kodeksów celnych, tak aby umożliwić bardziej skuteczne monitorowanie.";

[Popr. 15]

5a) dodaje się artykuł w brzmieniu:

"Artykuł 9a

Środki następcze

Uwzględniając stwierdzenia zawarte w sprawozdaniach, o których mowa w art. 7 ust. 7 i art. 9 ust. 2 i 3, jak również wszelkie nowe i szerzej zakrojone opinie sformułowane przez ICES w kwestii stanu zasobów węgorza europejskiego w 2013 r., Komisja, najpóźniej do dnia 31 marca 2014 r., przedstawia Parlamentowi i Radzie nowy wniosek ustawodawczy, którego celem jest doprowadzenie, z dużym prawdopodobieństwem, do odbudowy zasobów węgorza europejskiego. Czyniąc to Komisja może rozważyć sposoby rozszerzenia zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia w celu uwzględnienia czynników innych niż rybołówstwo powodujących śmiertelność węgorzy.";

[Popr. 16]

6) dodaje się art. 12a i 12b w brzmieniu:

"Artykuł 12a

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 7 ust. 6, powierza się Komisji na czas nieokreślonyokres trzech lat od dnia ... ^* . Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu trzech lat. Przekazanie uprawnień jest automatycznie przedłużane na okresy o tej samej długości, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem danego okresu.

[Popr. 17]

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 7 ust. 6, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 7 ust. 6 wchodzi w życie tylko jeśli Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub jeśli, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada, poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 12b

Procedura komitetowa

1. Komisję wspiera Komitet ds. Rybołówstwa i Akwakultury powołany na mocy art. 30 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2371/2002. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/ 2011 ^** .

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011."

ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz. U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
Przewodniczący	Przewodniczący

1 Dz.U. C 11 z 15.1.2013, s. 86.

2 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 11 września 2013 r.

3 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1100/2007 z dnia 18 września 2007 r. ustanawiające środki służące odbudowie zasobów węgorza europejskiego (Dz.U. L 248 z 22.9.2007, s. 17).

4 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

5 Decyzja Komisji 2008/292/WE z dnia 4 kwietnia 2008 r. stanowiąca, że Morze Czarne i systemy rzeczne z nim połączone nie są wodami, w których węgorz europejski występuje naturalnie do celów rozporządzenia Rady (WE) nr 1100/2007 (Dz.U. L 98 z 10.4.2008, s. 14).

6 Decyzja Komisji 2009/310/WE z dnia 2 kwietnia 2009 r. zatwierdzająca wnioski Cypru, Malty, Austrii, Rumunii i Słowacji o zwolnienie z obowiązku przygotowania planu gospodarowania zasobami węgorza zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1100/2007 (Dz.U. L 91 z 3.4.2009, s. 23).

* Data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

** Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2016.93.396
• Rodzaj: Akt przygotowawczy
• Tytuł: P7_TC1-COD(2012)0201 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 11 września 2013 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr …/2013 zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1100/2007 ustanawiające środki służące odbudowie zasobów węgorza europejskiego.
• Data aktu: 11/09/2013
• Data ogłoszenia: 09/03/2016