Roczne sprawozdanie z działalności Komisji Petycji w roku 2008P6_TA(2009)0239
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 22 kwietnia 2009 r. w sprawie działalności Komisji Petycji w roku 2008 (2008/2301 (INI))
(2010/C 184 E/03)
(Dz.U.UE C z dnia 8 lipca 2010 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając wcześniejsze rezolucje w sprawie obrad Komisji Petycji,
– uwzględniając wyniki misji wyjaśniających Komisji Petycji w Rumuni, Bułgarii i Francji w 2008 r., a także związane z nimi sprawozdania i zalecenia przyjęte przez tę Komisję,
– uwzględniając art. 21 oraz art. 194 Traktatu WE, które przyznają każdemu obywatelowi UE oraz każdej osobie fizycznej lub prawnej mającej miejsce zamieszkania lub statutową siedzibę w państwie członkowskim prawo kierowania petycji do Parlamentu Europejskiego,
– uwzględniając art. 45 oraz art. 192 ust. 6 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Petycji (A6-0232/2009),
A. mając świadomość znaczenia procedury składania i rozpatrywania petycji oraz jej specyficznych cech, umożliwiających właściwej komisji Parlamentu Europejskiego dążenie do znalezienia rozwiązań i wyjaśnień dla obywateli Unii Europejskiej, którzy złożyli petycje do Parlamentu Europejskiego,
B. mając na uwadze wzrost liczby obywateli Unii Europejskiej kierujących petycje do Parlamentu Europejskiego, a także wysiłki Komisji Petycji o dalsze przyspieszenie procedur w celu zapewnienia lepszej obsługi obywatelom zwracającym się do niej o pomoc,
C. mając na uwadze, że organy Parlamentu Europejskiego nie wykonały jeszcze kilku zaleceń zawartych w sprawozdaniu rocznym za 2007 r., np. wniosku o pilną poprawę zasobów administracyjnych Komisji Petycji, w tym fachowej wiedzy językowej i prawnej, w celu zwiększenia zdolności Parlamentu do prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie kierowanych do niego petycji, oraz np. zalecenia dotyczącego ściślejszej współpracy z siecią SOLVIT w zakresie petycji i skarg związanych z rynkiem wewnętrznym, a także zalecenia dotyczącego ustanowienia wspólnego portalu internetowego UE dla obywateli europejskich,
D. mając na uwadze, że pomimo poczynienia w tym okresie znacznych postępów w rozbudowywaniu struktur i rozwijaniu polityki Unii w poszczególnych obszarach, obywatele mają nadal świadomość wielu niedociągnięć w realizacji polityki i programów Unii, ponieważ takie niedociągnięcia dotyczą ich bezpośrednio, a także mając na uwadze, że są one często przedmiotem otrzymywanych petycji,
E. mając na uwadze, że ustanowienie "inicjatywy obywatelskiej" w traktacie lizbońskim jeszcze bardziej zwiększy udział obywateli w działalności i pracach Unii Europejskiej,
F. mając na uwadze, że w takiej sytuacji Parlament jest odpowiedzialny za zapewnienie lepszego stosowania prawa wspólnotowego przez poszczególne państwa członkowskie w interesie każdego obywatela UE i każdej osoby fizycznej lub prawnej mającej miejsce zamieszkania lub statutową siedzibę w państwie członkowskim, a tym samym za lepszą współpracę z poszczególnymi państwami członkowskimi w realizacji tego zadania,
G. mając na uwadze, że wiele państw członkowskich nadal nie jest zainteresowanych aktywną współpracą z właściwą komisją PE, a w szczególności nie wykazuje zainteresowania udziałem w posiedzeniach tej komisji, a także mając na uwadze, że świadczy to o braku lojalnej współpracy z tą instytucją,
H. mając na uwadze, że brak aktywnego i terminowego udziału w pracach właściwej komisji w celu zapewnienia prawidłowego stosowania prawa wspólnotowego podaje w wątpliwość pragnienie i wolę tych państw członkowskich, żeby właściwie realizować politykę i cele UE w poszczególnych obszarach, a zatem naraża odnośne władze na zastosowanie środków, takich jak sankcje i kary, dostępnych na warunkach określonych w traktatach, a ponadto na krytykę społeczną,
I. mając na uwadze, że wiele państw członkowskich wykazuje się jednak dobrym poziomem współpracy, współpracując z Parlamentem w rozwiązywaniu problemów poruszanych w petycjach,
J. uznając konstruktywny wkład w rozpatrywanie petycji wnoszony przez służby Komisji Europejskiej, które na wniosek właściwej komisji regularnie przedstawiają wstępne oceny wielu otrzymanych petycji,
K. mając na uwadze, że taka współpraca mogłaby i powinna być dalej zacieśniana, zwłaszcza jeśli chodzi o procedury określone w art. 226 oraz art. 228 Traktatu WE, w należycie uzasadnionych przypadkach,
L. mając na uwadze, że Parlament uznał, iż uzasadnione będzie skorzystanie z uprawnień przyznanych mu w art. 230 Traktatu WE, jeżeli okazałoby się to niezbędne, by położyć kres poważnemu naruszeniu prawa wspólnotowego ujawnionemu podczas rozpatrywania petycji, a między Parlamentem i Komisją, pomimo wysiłków o ich rozstrzygnięcie, utrzymywać się będą znaczne rozbieżności w interpretacji dotyczące działań wymaganych w prawie wspólnotowym w celu ochrony praw obywateli w danym przypadku,
M. mając na uwadze, że postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego nie stanowi dla składającego petycję środka naprawczego, nawet wtedy, gdy ostatecznie dane państwo członkowskie zobowiązane zostało przez Trybunał Sprawiedliwości do zmiany swojego prawa krajowego w celu jego dostosowania do aktów prawodawczych UE,
N. mając na uwadze, że brak możliwości zapewnienia obywatelom UE, którzy byli lub stali się ofiarami braku właściwego stosowania prawa UE, bezpośredniego dostępu do pozasądowych środków odwoławczych stanowi przejaw fundamentalnej niesprawiedliwości, co wymaga dalszego rozważenia przez instytucje UE, a w szczególności przez Parlament,
O. mając na uwadze, że na mocy art. 230 Traktatu WE Parlament ma prawo wnoszenia skarg do Trybunału Sprawiedliwości na takich samych warunkach jak Rada i Komisja, oraz mając na uwadze, że zgodnie z art. 201 Traktatu Parlament uprawniony jest do sprawowania kontroli nad działaniami Komisji, dzięki czemu dysponuje on środkami prawnymi i politycznymi, by skuteczniej reagować na uzasadnione obawy obywateli,
P. mając na uwadze, że Parlament Europejski powinien zmienić swoje procedury w celu ułatwienia podejmowania działań, a zwłaszcza wszczynania postępowań przed Trybunałem Sprawiedliwości na podstawie art. 121 Regulaminu w przypadkach, w których zagrożone są prawa składających petycje,
Q. mając na uwadze, że należy przypomnieć, iż zgodnie z art. 6 Traktatu UE Unia opiera się na wartościach wolności, demokracji, poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności oraz na zasadach państwa prawa, stanowiących również podstawowy element kryteriów kopenhaskich, które należy spełnić, by móc przystąpić do UE, a także mając na uwadze, że art. 7 Traktatu UE ustanawia specjalne procedury, które można wszcząć w związku z poważnym i utrzymującym się naruszaniem wspomnianych zasad lub w razie wyraźnego ryzyka takiego naruszenia,
R. mając na uwadze projekty rezolucji, które w 2008 r. zostały przedłożone do rozpatrzenia na posiedzeniach plenarnych oraz przyjęte przez posłów do PE zdecydowaną większością, zgodnie z art. 192 ust. 1 Regulaminu, na podstawie otrzymanych petycji, które dotyczyły skutków ewentualnej budowy gazociągu Nord Stream na dnie Morza Bałtyckiego bądź też nieuczciwych przedsiębiorstw oferujących wpisy do katalogów i książek telefonicznych,
S. mając na uwadze, że rosnące obawy w kwestii bezpieczeństwa dostaw energii doprowadziły do powstania projektów rurociągów gazu ziemnego i skroplonego gazu ziemnego, co z kolei - zwłaszcza w przypadku ich pośpiesznego opracowywania bez odpowiedniej oceny ryzyka i możliwych rozwiązań alternatywnych - wywołały obawy składających petycje co do nieuwzględnienia potencjalnie poważnych zagrożeń dla środowiska, zdrowia ludzkiego i bezpieczeństwa, zwłaszcza w odniesieniu do projektów na Morzu Bałtyckim oraz w Walii i Irlandii,
T. mając na uwadze, że z rozpatrywanych petycji wynika jasno, iż wykazy projektów, o których mowa w załącznikach do zmienionej dyrektywy Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne(1), nie obejmują pewnej liczby dużych instalacji i ważnych rodzajów działalności, które pojawiły się od wprowadzenia ostatnich poprawek do załączników, np. zakładów regazyfikacji i zakładów produkcji biodiesla,
U. mając na uwadze, że duża liczba petycji wniesionych w związku z siecią Natura 2000 stale pokazuje, że powstrzymanie utraty różnorodności biologicznej wciąż jest dla Unii jednym z głównych wyzwań, a dyrektywa siedliskowa(2) i dyrektywa ptasia(3) to podstawowe i niezbędne narzędzia realizacji zobowiązania UE do powstrzymania utraty różnorodności biologicznej do 2010 r.,
V. mając na uwadze, że z rozpatrywanych petycji wynika również, iż niedostatek źródeł słodkiej wody często pogłębiają inne czynniki, np. rosnące zapotrzebowanie na wodę w związku z projektami nadmiernej urbanizacji i centrów rozrywki, nieodpowiednie utrzymanie infrastruktury i zapobieganie wyciekom, intensywne użytkowanie wody przez rolnictwo przemysłowe oraz polityka cenowa niezachęcająca do zrównoważonego korzystania z wody,
W. mając na uwadze zalecenia sformułowane przez Komisję Petycji w następstwie wizyt w Fos-sur-Mer, na Cyprze i w Rumunii,
X. mając na uwadze zaniepokojenie wyrażone przez Komisję Petycji wobec niektórych projektów infrastrukturalnych w górach Riła z Bułgarii, zaobserwowanych podczas wizyty wyjaśniającej w 2008 r.,
Y. mając na uwadze, że pomimo tego, iż Ann Abraham, brytyjska rzecznik praw obywatelskich ds. parlamentarnych i zdrowotnych, wystąpiła przez komisją w grudniu 2008 r. i zaprezentowała swoje ustalenia, których zebranie zajęło jej cztery lata, reakcja, jaką w odpowiedzi na te dane przedstawił rząd brytyjski w styczniu 2009 r., wspominając o ewentualnej wypłacie odszkodowań ex gratia osobom niewspółmiernie dotkniętym, nie można uznać za odpowiednie zadośćuczynienie ofiarom odnośnej klęski,
Z. mając świadomość pozytywnej i konstruktywnej współpracy z Europejskim Rzecznikiem Praw Obywatelskich w 2008 r., wyrażonego przez Komisję Petycji poparcia dla zaleceń zawartych w sprawozdaniu rocznym Rzecznika za 2007 r. i w jego sprawozdaniach specjalnych dotyczących skarg 1487/2005 i 3453/2005 odpowiednio w odniesieniu do wielojęzyczności w Radzie oraz do stosowania przez Komisję postępowania o uchybienie zobowiązaniom, a także przyjmując z zadowoleniem wprowadzenie do statutu Rzecznika zmian zatwierdzonych przez Parlament Europejski,
AA. mając na uwadze, że w 2008 r. Komisja Petycji otrzymała 1 886 petycji, z których 1 065 uznano za dopuszczalne, a 821 za niedopuszczalne; mając na uwadze, że liczba petycji niespełniających warunków zapisanych w art. 191 ust. 1 Regulaminu znacznie wrosła od początku 2007 r.,
1. z zadowoleniem przyjmuje udział składających petycje w każdym posiedzeniu Komisji Petycji i ich wkład w te posiedzenia, umożliwiający bezpośredni i otwarty dialog z przedstawicielami Parlamentu Europejskiego, i nadal zachęca poszczególnych obywateli i ich stowarzyszenia do zgłaszania problemów wchodzących w zakres działalności Unii Europejskiej i dotyczących ich bezpośrednio, uważa bowiem, że proces ten umożliwia Parlamentowi jako instytucji odgrywanie znaczącej roli w nadzorowaniu stosowania prawa wspólnotowego w państwach członkowskich oraz lepszą obronę i lepsze wspieranie podstawowych praw każdego obywatela UE określonych w Traktacie UE;
2. apeluje do parlamentów krajowych i regionalnych jako przedstawicieli obywateli UE o zachowanie czujności wobec sposobu, w jaki państwa członkowskie wykonują postanowienia traktatów oraz stosują przepisy aktów prawnych UE, zwłaszcza jeśli chodzi o kwestie dotyczące środowiska naturalnego, praw socjalnych i pracowniczych, swobody przepływu osób, towarów i usług, usług finansowych, podstawowych praw obywatelskich, w tym prawa obywateli do własności nabytej zgodnie z prawem, uznawania kwalifikacji zawodowych obywateli i wszelkich form dyskryminacji, a także wzywa instytucje UE do prowadzenia skutecznej komunikacji z obywatelami, by mogli oni zdobywać wiedzę na temat swoich praw oraz obowiązków instytucji krajowych i lokalnych;
3. podkreśla, że zgodnie z zasadą pomocniczości Parlament nie może uznawać za dopuszczalne petycji składanych w celu odwołania się od decyzji właściwych władz czy organów sądowych danego państwa członkowskiego i że informacje na ten temat trzeba przekazywać składającym petycję w sposób jasny i zrozumiały; podkreśla ponadto, że skargi muszą spełniać warunki zapisane w art. 191 ust. 1 Regulaminu Parlamentu, by mogły być uznane za dopuszczalne;
4. wzywa do wdrożenia w rozsądnym terminie zaleceń przyjętych w sprawozdaniu rocznym za 2007 r., które nie zostały jeszcze wdrożone;
5. wzywa Komisję Europejską, wszystkie państwa członkowskie oraz ich instytucje krajowe, regionalne i lokalne, a także ich stałe przedstawicielstwa do pełnej, lojalnej i konstruktywnej współpracy z właściwą komisją Parlamentu Europejskiego, kiedy rozpatrywane są zarzuty lub propozycje zawarte w petycjach, w celu znalezienia rozwiązań problemów poruszanych w ramach procedury składania i rozpatrywania petycji;
6. zwraca się o dokonanie przez właściwe organy Parlamentu Europejskiego, Komisji Europejskiej i Rady pełnego przeglądu możliwych procedur mających na celu zagwarantowanie działań naprawczych, które mogą być podejmowane na rzecz obywateli UE, a także o wynegocjowanie nowego porozumienia międzyinstytucjonalnego przyznającego komisjom śledczym szersze uprawnienia w celu dalszego wzmocnienia praw obywateli UE;
7. uważa, że taki przegląd mógłby stanowić uzupełnienie wszelkich ewentualnych działań mających na celu wdrożenie traktatu z Lizbony poprzez zapewnienie dodatkowych gwarancji w oparciu o uznane prawa i obowiązki obywateli oraz instytucji UE;
8. przypomina, że jak podkreślił Parlament w rezolucji z dnia 20 kwietnia 2004 r. w sprawie komunikatu Komisji na temat art. 7 Traktatu UE,(4) przestrzeganie i propagowanie wartości, na których opiera się Unia, a także obrona demokracji, zasad państwa prawa i praw podstawowych należą do szczególnych zadań Parlamentu jako organu reprezentującego obywateli europejskich pochodzącego z wyborów bezpośrednich, i przypomina ponadto, że Parlament wyraził w tej rezolucji swoje zdania, iż "zaniedbywanie ewentualnej konieczności ukarania musi dawać wrażenie, że Unia nie jest przygotowana do wykorzystania wszystkich dostępnych jej środków do obrony swoich wartości lub nie jest w stanie tego uczynić";
9. ponownie wzywa Komisję Europejską do zapewnienia wzrostu świadomości odnośnie do procedury składania i rozpatrywania petycji, a także przywiązywania do niej większej wagi, zwłaszcza w kontekście stosowania procedur dotyczących uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego oraz wymogu informowania Komisji Petycji bezpośrednio i urzędowo o każdym przypadku podjęcia decyzji w sprawie wszczęcia na podstawie art. 226 i/lub art. 228 Traktatu WE postępowania dotyczącego kwestii podniesionej w danej petycji;
10. przypomina, że Parlament uznał, iż w celu zapewnienia konsekwencji i spójności prawa wspólnotowego oraz rzeczywistego funkcjonowania rynku wewnętrznego(5) zarzuty poważnego naruszenia prawa wspólnotowego uznane przez Komisję Petycji przy rozpatrywaniu petycji za uzasadnione, których uznania odmawia jednak dane państwo członkowskie, a przy tym mogą one stanowić precedens na szczeblu krajowym, powinien w ostatniej instancji rozpatrzyć Trybunał Sprawiedliwości;
11. uznaje, że postępowania o uchybienie zobowiązaniom, nawet gdy kończą się sukcesem, mogą nie prowadzić do niezwłocznego rozwiązania konkretnego problemu poszczególnych składających petycje, co często podważa wiarę obywateli w zdolności instytucji UE do spełnienia ich oczekiwań;
12. jest zdania, że ze względu na wyraźne oznaki, iż cel powstrzymania utraty różnorodności biologicznej w EU nie może być osiągnięty do 2010 r., należy pilnie podjąć działania mające na celu zwiększenie skuteczności stosowania dyrektywy siedliskowej i ptasiej, a także wzywa Komisję, by dołożyła wszelkich starań o zapewnienie, że dyrektywy te są stosowane przez państwa członkowskie w sposób spójny ze wspomnianym celem;
13. wzywa Komisję, by we współpracy z Parlamentem uświadamiała państwom członkowskim znaczenie myślenia przyszłościowego, zwłaszcza w dziedzinie zatwierdzania planów, co pomoże zapobiegać potencjalnym naruszeniom przepisów prawa wspólnotowego, które zostały przyjęte, ale nie weszły jeszcze w życie;
14. zdaje sobie sprawę, że często nie da się znaleźć rozwiązania dla skarg wnoszonych przez składających petycję e względu na luki w obowiązujących przepisach prawa wspólnotowego;
15. jest zaniepokojony dużą liczbą petycji otrzymanych przez Komisję, dotyczących prawa do głosowania w wyborach lokalnych na Łotwie dla mieszkańców "niebędących obywatelami"; przypomina, że Komisja Praw Człowieka ONZ, Komitet ONZ ds. Likwidacji Dyskryminacji Rasowej, Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy, Kongres Władz Lokalnych i Regionalnych Rady Europy, Komisarz Praw Człowieka Rady Europy, Europejska Komisja Przeciwko Rasizmowi i Nietolerancji oraz Zgromadzenie Parlamentarne Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie zalecają umożliwienie udziału w wyborach lokalnych osobom niebędącym obywatelami; wzywa Komisję Europejską do ścisłego monitorowania i zachęcania do uregulowania statusu osób "niebędących obywatelami" na Łotwie, z których wiele urodziło się w tym kraju;
16. zauważa, że wiele petycji, które wpłynęły do Parlamentu od osób prywatnych i stowarzyszeń, dotyczy w dużej mierze kwestii niestanowiących naruszenia prawa wspólnotowego, które powinny zatem być rozstrzygane poprzez wyczerpanie wszelkich procedur prawnych obowiązujących w danych państwach członkowskich; zauważa ponadto, że po wykorzystaniu wszelkich stosownych działań na szczeblu krajowym kolejnym szczeblem apelacyjnym jest Europejski Trybunał Praw Człowieka;
17. zauważa, że nie zajęto się jeszcze w pełni petycją w sprawie jednej siedziby, podpisaną przez 1 500 000 osób domagających się, by posiedzenia Parlamentu Europejskiego odbywały się w jednym miejscu; zaleca, by w kolejnej kadencji Komisja Petycji zajęła się tą sprawą priorytetowo;
18. dlatego wzywa właściwe komisje legislacyjne do brania pod uwagę wniosków i propozycji dotyczących stosowania przez państwa członkowskie określonych przepisów prawa UE, które mogą być przedkładane, stosownie do potrzeb, przez Komisję Petycji w celu dokonania zmian lub dalszego rozpatrzenia;
19. przypomina skierowany przez Parlament do Komisji wniosek o ściślejsze monitorowanie wdrażania dyrektywy 2006/114/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącej reklamy wprowadzającej w błąd i reklamy porównawczej(6) w odniesieniu do nieuczciwych przedsiębiorstw oferujących wpisy do katalogów i książek telefonicznych oraz o złożenie Parlamentowi sprawozdania na temat wykonalności i potencjalnych konsekwencji rozszerzenia zakresu dyrektywy 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotycząca nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym(7), zwłaszcza poprzez zastąpienie słowa "konsument" terminem "osoba będąca celem danej praktyki";
20. popiera apel Rzecznika Praw Obywatelskich do Rady o rozszerzenie opcji językowych na stronach internetowych prezydencji o języki najczęściej używane w Unii Europejskiej w celu zapewnienia obywatelom bezpośredniego dostępu do informacji o działalności prezydencji Rady; w związku z tym stwierdza, że francuska prezydencja Rady publikowała informacje na swojej oficjalnej stronie internetowej zgodnie z zaleceniami Rzecznika Praw Obywatelskich;
21. popiera apel Rzecznika Praw Obywatelskich do Komisji w kwestii wdrożenia dyrektywy w sprawie czasu pracy(8), dotyczący rozpatrywania skarg obywateli zgodnie z zasadami dobrej administracji, w zakresie uprawnień uznaniowych Komisji dotyczących wszczynania postępowań o uchybienie zobowiązaniom;
22. z zadowoleniem przyjmuje konstruktywną współpracę między Rzecznikiem Praw Obywatelskich a UE w odpowiednich ramach instytucjonalnych; popiera ponawiane apele Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich dotyczące konieczności wprowadzenia Kodeksu postępowania w administracji, wspólnego dla wszystkich instytucji i organów UE, co zatwierdził Parlament w swej rezolucji z dnia 6 września 2001 r. w sprawie specjalnego sprawozdania Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich dla Parlamentu Europejskiego w następstwie badania z własnej inicjatywy na temat do istnienia i powszechnej dostępności, w różnych instytucjach i organach wspólnotowych, kodeksu dobrego postępowania administracyjnego urzędników(9); jest zdania, że Rzecznik Praw Obywatelskich, Komisja i Parlament powinny utworzyć wspólny portal internetowy UE poświęcony rozpatrywaniu skarg kierowanych do instytucji UE;
23. wzywa z naciskiem wszystkie strony do wdrożenia rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 550 z 1984 r. w sprawie Cypru, co doprowadzi w Varoshy do zwrócenia własności wszystkim prawowitym właścicielom; sugeruje, że jeżeli do końca 2009 r. nie zostaną uzyskane widoczne rezultaty, właściwa komisja może rozważyć przedstawienie sprawy składających petycję z Famagusty na posiedzeniu plenarnym;
24. wzywa władze rumuńskie do przyjęcia środków mających na celu zachowanie i ochronę rumuńskiego dziedzictwa kulturowego i architektonicznego zgodnie z art. 151 Traktatu WE, do czego wezwało oświadczenie pisemne Parlamentu z dnia 11 października 2007 r. w sprawie konieczności podjęcia środków ochrony rzymsko-katolickiej katedry św. Józefa w Bukareszcie, w Rumunii - zabytku historycznego i architektonicznego w niebezpieczeństwie(10); w odniesieniu do problemów dotyczących zwrotu własności skonfiskowanej pod rządami reżimu komunistycznego zauważa, że zgodnie z art. 295 Traktatu WE kwestie własności należą do właściwości organów krajowych;
25. wzywa władze francuskie do przygotowania oceny epidemiologicznej w celu ustalenia wpływu spalarni budowanej w Fos-sur-Mer na bezpośrednio z nią sąsiadujący obszar w okolicach Fos-Berre; przyznaje, że dyrektywa Rady 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnosząca się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu(11) nie zakazuje budowy spalarni w strefie już charakteryzującej się zanieczyszczeniem powietrza, jednak zwraca uwagę, że zgodnie z dyrektywą 1999/30/WE i 96/62/WE z dnia 27 września 1996 r. w sprawie w sprawie oceny i zarządzania jakością otaczającego powietrza(12) należy podjąć działania mające na celu spełnienie europejskich norm w zakresie zanieczyszczenia atmosferycznego;
26. przypomina zalecenia zawarte w sprawozdaniu rocznym Komisji Petycji za 2007 r., mające na celu przegląd administracyjnych procedur rozpatrywania petycji, np. przekazywaniem rejestru petycji sekretariatowi Komisji Petycji, ścisłą współpracą z siecią SOLVIT, dalszym doskonaleniem bazy danych petycji, utworzeniem portalu internetowego UE dla obywateli europejskich itp.; z zadowoleniem przyjmuje opracowanie przez posłów Kodeksu dobrych praktyk w zakresie rozpatrywania petycji, który wejdzie w życie na początku kolejnej kadencji;
27. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji oraz sprawozdania Komisji Petycji Radzie, Komisji, Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich, rządom i parlamentom państw członkowskich, ich komisjom petycji oraz ich krajowym rzecznikom praw obywatelskich lub organom o podobnych kompetencjach.
______
(1) Dz.U. L 175, z 5.7.1985, s. 40.
(2) Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7).
(3) Dyrektywa Rady 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz.U. L 103 z 25.4.1979, s. 1).
(4) Dz.U. C 104 E z 30.4.2004, s. 408.
(5) Zob. rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 9 marca 2005 r. w sprawie obrad Komisji Petycji w roku parlamentarnym 2003-2004 (Dz.U. C 320 E z 15.12.2005, s. 161).
(6) Dz.U. L 376, z 27.12.2006, s. 21
(7) Dz.U. L 149, z 11.6.2005, s. 22
(8) Dyrektywa Rady 93/104/WE z dnia 23 listopada 1993 r. dotyczącą niektórych aspektów organizacji czasu pracy (Dz.U. L 307 z 13.12.1993, str. 18).
(9) Dz.U. C 72 E z 21.3.2002, s. 331.
(10) Dz.U. C 227 E z 4.9.2008, s. 162.
(11) Dz.U. L 163, z 29.6.1999, s. 41.
(12) Dz.U. L 296, z 21.11.1996, s. 55.
