Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 11 września 2008 r. w sprawie F-135/07 Smadja przeciwko Komisji, wniesione w dniu 25 listopada 2008 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich(Sprawa T-513/08 P)
(2009/C 44/88)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 21 lutego 2009 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: K. Herrmann i D. Martin, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: Daniele Smadja (Nowe Delhi, Indie)
Żądania wnoszącego odwołanie
– uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej z dnia 11 września 2008 r. w sprawie F-135/07;
– oddalenie skargi wniesionej przez D. Smadję;
– obciążenie każdej ze stron własnymi kosztami postępowania w instancji odwoławczej oraz przed Sądem do spraw Służby Publicznej.
Zarzuty i główne argumenty
W niniejszym odwołaniu Komisja żąda uchylenia wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej (SSP) z dnia 11 września 2008 r. wydanego w sprawie F-135/07 Smadja przeciwko Komisji, w którym SSP stwierdził nieważności decyzji Komisji z dnia 21 grudnia 2006 r. dokonującej zaszeregowania skarżącej w pierwszej instancji do grupy A*15, stopień 1 w następstwie wydania przez Sąd Pierwszej Instancji wyroku w sprawie T-218/ 02 Napoli Buzzanca przeciwko Komisji.
Na poparcie odwołania Komisja powołuje jeden zarzut dotyczący naruszenia prawa w ramach wykładni zasady proporcjonalności.
Podzieliwszy zarzut na trzy części Komisja stwierdza, że:
– na zasadę proporcjonalności nie można powoływać się, w sytuacji gdy przepisy regulaminowe takie jak art. 3 i 4 regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich zakazują Komisji wydawania decyzji o powołaniu obowiązujących z mocą wsteczną;
– zasada proporcjonalności nie może doprowadzić do zaprzeczenia powagi rzeczy osądzonej wiążącej wyroki Sądu Pierwszej Instancji;
– na zasadę proporcjonalności nie można powoływać się, w sytuacji gdy przepisy regulaminowe takie jak art. 5 ust. 5 załącznika XIII w związku z art. 46 ust. 1 lit. a) regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich wykluczają w przypadku niniejszej sprawy zaszeregowanie do stopnia wyższego niż stopień 1.