Konwencja w sprawie ochrony zasobów biologicznych Południowo-Wschodniego Atlantyku. Rzym.1969.10.23.

KONWENCJA

w sprawie ochrony zasobów biologicznych Południowo-Wschodniego Atlantyku,

sporządzona w Rzymie dnia 23 października 1969 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

Dnia 23 października 1969 roku sporządzona została w Rzymie Konwencja w sprawie ochrony zasobów biologicznych Południowo-Wschodniego Atlantyku.

Po zaznajomieniu się z powyższą Konwencją Rada Państwa uznała ją za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że postanawia przystąpić do tej Konwencji w imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

(Tekst Konwencji zamieszczony jest w załączniku do niniejszego numeru.)

Przekład.

ZAŁĄCZNIK

KONWENCJA

w sprawie ochrony zasobów biologicznych Południowo-Wschodniego Atlantyku, sporządzona w Rzymie dnia 23 października 1969 r.

Rządy Państw będących Stronami niniejszej Konwencji, biorąc pod uwagę wspólne dobro, jakie stanowią dla nich zasoby biologiczne Południowo-Wschodniego Atlantyku, i pragnąc współpracować w zakresie ochrony i racjonalnej eksploatacji tych zasobów, uzgodniły, co następuje:

Artykuł I

1. Obszar, do którego niniejsza Konwencja ma zastosowanie, zwany dalej "obszarem Konwencji", obejmuje wszystkie wody ograniczone linią biegnącą następująco:

poczynając od punktu o współrzędnych 6^o04'36" szerokości geograficznej południowej i 12^o19'48" długości geograficznej wschodniej, w kierunku północno-zachodnim wzdłuż linii rumbu do punktu przecięcia się południka 12^o długości geograficznej wschodniej z równoleżnikiem 6^o szerokości geograficznej południowej, następnie na zachód wzdłuż tego równoleżnika do południka 20^o długości geograficznej zachodniej, stamtąd na południe wzdłuż tego południka do równoleżnika 50^o szerokości geograficznej południowej, następnie w kierunku wschodnim wzdłuż tego równoleżnika do południka 40^o długości geograficznej wschodniej, w kierunku północnym wzdłuż tego równoleżnika do wybrzeża kontynentu afrykańskiego, następnie w kierunku zachodnim wzdłuż tego wybrzeża aż do punktu wyjściowego.

2. Wschodnia granica, leżąca na południku 40^o długości geograficznej wschodniej, zostanie zrewidowana w razie zawarcia konwencji w sprawie ochrony zasobów biologicznych morza, która będzie miała zastosowanie do obszaru bezpośrednio przylegającego do tej granicy.

Artykuł II

Żadne z postanowień niniejszej Konwencji nie będzie uwżane za naruszenie praw, roszczeń lub poglądów krórejkolwiek z Umawiających się Stron, dotyczących granic morza terytorialnego lub zakresu jurysdykcji w sprawach rybołówstwa, zgodnie z prawem międzynarodowym.

Artykuł III

Niniejsza Konwencja będzie miała zastosowanie do wszystkich zasobów rybnych i innych zasobów biologicznych na obszarze Konwencji, z wyjątkiem zasobów, które mogą być wyłączone na mocy porozumień lub umów zawartych przez Komisję zgodnie z artykułem XI ustęp 1 niniejszej Konwencji.

Artykuł IV

Umawiające się Strony postanawiają utworzyć i utrzymywać komisję po nazwą Międznarodowej Komisji Rybołówstwa na Południowo-Wschodnim Atlantyku, zwaną dalej "Komisją", która będzie wykonywała funkcje ustalone w niniejszej Konwencji.

Artykuł V

1. Komisja zbiera się na sesje zwyczajne co najmniej raz na dwa lata. Sesja nadzwyczajna Komisji może być zwołana w każdym czasie na wniosek jednej z Umawiających się Stron pod warunkiem, że wniosek ten poprą co najmiej trzy inne Umawiające się Strony.

2. Każda z Umawiających się Stron jest reprezentowana w Komisji przez nie więcej niż trzech delegatów, którym mogą towarzyszyć rzeczoznawcy i doradcy.

3. Każda z Umawiających się Stron ma w Komisji jeden głos. Jeżeli inne postanowienia niniejszej Konwencji nie stanowią inaczej, decyzje Komisji są podejmowane większością dwóch trzecich Umawiających się Stron obecnych i głosujących. Dwie trzecie Umawiających się Stron stanowią quorum.

4. Na każdej zwyczajnej sesji Komisja wybiera spośród delegatów Biuro, składające się z: Przewodniczącego, Pierwszego Wiceprzewodniczącego i Drugiego Wiceprzewodniczącego, których mandaty wygasają z chwilą wybrania ich następców na następnej sesji zwyczajnej i którzy nie mogą być wybierani do pełnienia tych samych funkcji na więcej niż na dwie kolejne kadencje. Delegat pełniący funkcję Przewodniczącego nie ma prawa głosowania.

5.  Językami roboczymi Komisji są języki angielski, francuski i hiszpański.

6. Komisja uchwala regulamin wewnętrzny i wszelkie inne wewnętrzne przepisy administracyjne, potrzebne do wykonania jej zadań. Organy pomocnicze, utworzone przez Komisję na podstawie artykułu VII, mogą uchwalać swe regulaminy wewnętrzne, które jednak wejdą w życie dopiero po zatwierdzeniu ich przez Komisję.

Artykuł VI

1. Dla osiągnięcia celów niniejszej Konwencji, Komisja będzie opowiedzialna za prowadzenie badań wszelkich zasobów rybnych i innych zasobów biologicznych na obszarze Konwencji. Badania te obejmować będą badanie obfitości cyklu biologicznego, biometrii i ekologii tych zasobów, jak też badanie ich środowiska. W celu prowadzenia tych badań Komisja będzie zbierać, analizować, publikować i rozpowszechniać za pomocą wszelkich odpowiednich środków informacje statystyczne, biologiczne i inne informacje naukowe dotyczące tych zasobów.

2. Przy wykonywaniu swoich obowiązków Komisja korzysta w miarę możliwości ze służb technicznych i naukowych oraz informacji organów urzędowych Umawiających się Stron. W razie potrzeby Komisja może korzystać z innych służb i informacji, a także może podjąć w granicach swojego budżetu dodatkowego niezależne badania, mające na celu uzupełnienie badań przeprowadzanych przez rządy i instytucje krajowe albo przez inne organizacje międzynarodowe.

3. Umawiające się Strony zobowiązują się dostarczać na życzenie Komisji wszelkich dostępnych informacji statystycznych i innych, których Komisja może potrzebować ze względu na cele niniejszej Konwencji.

Artykuł VII

1. Komisja może powołać komitet rejonowy dla każdego z rejonów, na które obszar Konwencji może być podzielony na podstawie ekologicznej, oraz komitet badania zasobów dla każdego rodzaju zasobów na tym obszarze. Komisja może także utworzyć Doradczą Radę Naukową, zwaną dalej "Radą". Komisja może powołać wszelkie inne organy pomocnicze, potrzebne do wykonania jej zadań, określając w każdym wypadku ich skład i zakres działania.

2. Do komitetów rejonowych należą funkcje wymienione w niniejszym artykule, z wyjątkiem dotyczących zasobów, na których został powołany komitet badania zasobów.

3. Komitet rejonowy lub komitet badania zasobów może proponować, na podstawie wyników badań naukowych, środki nadające się do zastosowania do rejonu lub zasobu, dla którego został powołany, oraz rozważy każdą propozycję, która zostanie do niego skierowana przez Komisję.

4.  Komitet rejonowy lub komitet badania zasobów może opracować projekty zaleceń w celu przekazania ich do rozpatrzenia Komisji. Komisja może przyjąć taki projekt zaleceń po wprowadzeniu w nim w razie potrzeby poprawek, jakie uzna za pożądane, zgodnie z artykułem VIII niniejszej Konwencji.

5. Komisja wskaże Umawiające się Strony, które mogą być reprezentowane w komitetach rejonowych lub komitetach badania zasobów. Jednakże w razie powołania komitetu rejonowego lub komitetu badania zasobów każda Umawiająca się Strona, która dokonuje połowów w tym rejonie lub eksploatuje dane zasoby albo której wybrzeże przylega do tego rejonu lub obszaru, na którym znajdują się dane zasoby, może być reprezentowana w tych komitetach z mocy samego prawa. Jeżeli Umawiająca się Strona eksploatuje zasoby znajdujące się poza rejonem właściwości komitetu rejonowego lub komitetu badania zasobów, to może ona być reprezentowana w nich, jeżeli Komisja tak zadecyduje.

6. Do zadań Rady należeć będzie udzielanie pomocy i rad Komisji oraz jej komitetom rejonowym i komitetom badania zasobów w zakresie nukowych aspektów ich funkcji.

7. Każda Umawiająca się Strona może wysłać do Rady delegację naukową, składającą się z tylu rzeczoznawców, ilu sobie życzy. Rada może utworzyć organy pomocnicze i określić ich skład.

8. Rada może, w uzgodnieniu z Komisją, zaprosić także innych specjalistów lub rzeczoznawców do uczestniczenia w jej obradach w charakterze doradczym.

9. Rada odbywa sesje zwyczajne, których terminy wyznacza Komisja biorąc pod uwagę terminy swoich sesji zwyczajnych. Rada może zwoływać sesje nadzwyczajne pod warunkiem wyrażenia na to zgody przez Komisję.

Artykuł VIII

1. Komisja może z własnej inicjatywy lub na wniosek komitetu rejonowego albo komitetu badania zasobów na podstawie wyników badań naukowych wydawać zalecenia dotyczące przedmiotu Konwencji. Zalecenia te będą wiążące dla Umawiających się Stron na warunkach zastrzeżonych w artykule IX.

2. Komisja może wydawać zalecenia w następujących sprawach:

a) reglamentacji wymiarów oczek sieci rybackich;

b) ustalania wymiarów ryb, które mogą być zatrzymane na pokładzie statku rybackiego albo wyładowywane bądź wystawiane lub oferowane na sprzedaż;

c) ustanawiania otwartych lub zamkniętych sezonów;

d) ustanawiania otwartych lub zamkniętych obszarów;

e) reglamentacji sprzętu rybackiego i urządzeń połowowych, innych niż reglamentacja wymiarów oczek sieci rybackich;

f) polepszania i powiększania zasobów biologicznych, w szczególności przez sztuczne rozmnażanie, transplantację i aklimatyzację organizmów, transplantację narybku i zwalczanie drapieżników;

g) reglamentacja globalnej wielkości połowów poszczególnych ryb, grup gatunków ryb lub ewentualnie w poszczególnych rejonach;

h) wszelkiego rodzaju innych środków bezpośrednio związanych z ochroną wszelkich zasobów rybnych i innych zasobów biologicznych na obszarze Konwencji.

3. a) Jeżeli Komisja wyda zalecenie na podstawie ustępu 2 (g) niniejszego artykułu, to może ona zaprosić zainteresowane Umawiające się Strony, przez siebie określone, do opracowania porozumień w sprawie podziału globalnej wielkości połowów, przy uwzględnieniu interesów rybołówstwa wszystkich zainteresowanych krajów i przy zapewenieniu w miarę możności, aby wszystkie te kraje zastosowały się do zalecenia dotyczącego globalnej wielkości połowów oraz każdego porozumienia co do jej podziału.

b) O treści każdego zawartego w ten sposób porozumienia zainteresowane Umawiające się Strony w możliwie najkrótszym czasie zawiadamiają Komisję. Nie naruszając mocy obowiązującej takich porozumień dla Stron, Komisja może wydać na podstawie ustępu 1 niniejszego artykułu zalecenia dotyczące treści tych porozumień.

4. Komisja zawiadamia wszystkie Umawiające się Strony o przyjętych przez nią zaleceniach.

Artykuł IX

1. Z zastrzeżeniem postanowień niniejszego artykułu, Umawiające się Strony zobowiązują się stosować każde zalecenie przyjęte przez Komisję zgodnie z artykułem VIII niniejszej Konwencji.

2. Każda Umawiająca się Strona może w ciągu dziewięćdziesięciu dni od zawiadomienia jej o zaleceniu wnieść do Komisji sprzeciw i w takim wypadku nie będzie ona zobowiązana do stosowania tego zalecenia.

3. Jeżeli sprzeciw został wniesiony w terminie dziewięćdziesięciu dni przewidzianym w poprzednim ustępie, każda z pozostałych Umawiających się Stron może wnieść sprzeciw w każdym czasie w dodatkowym okresie sześćdziesięciu dni lub w terminie trzydziestu dni od otrzymania zawiadomienia o sprzeciwie wniesionym przez inną Umawiającą się Stronę w dodatkowym okresie sześćdziesięciu dni.

4. Jeżeli co najmniej trzy Umawiające się Strony wniosą sprzeciw wobec zalecenia, wszystkie pozostałe Umawiające się Strony będą wskutek tego zwolnione od obowiązku stosowania tego zalecenia; jednakże niektóre z nich lub wszystkie te Umawiające się Strony mogą uzgodnić między sobą, że będą stosowały zalecenie.

5. Każda z Umawiających się Stron, która wniosła sprzeciw wobec zalecenia, może w każdym czasie ten sprzeciw wycofać i wówczas, z zastrzeżeniem postanowień poprzedniego ustępu, zostosuje zalecenie w ciągu dziewięćdziesięciu dni.

6. Komisja zawiadamia wszystkie Umawiające się Strony o każdym sprzeciwie lub jego wycofaniu bezpośrednio po ich przyjęciu.

Artykuł X

1. Bez uszczerbku dla praw Państw na wodach, na których są one uprawnione do wykonywania jurysdykcji w zakresie rybołówstwa, zgodnie z prawem międzynarodowym każda z Umawiających się Stron podejmie opowiednie środki na swoim terytorium i na swoich wodach w stosunku do wszystkich osób i do wszystkich statków, a poza tymi wodami w stosunku do wszystkich swoich obywateli i swoich statków, w celu zapewnienia stosowania postanowień niniejszej Konwencji i zaleceń Komisji mających zastosowanie do danej Umawiającej się Strony oraz w celu zapewnienia sankcji za naruszanie tych zaleceń.

2. Umawiające się Strony podejmą współpracę w celu przedsięwzięcia skutecznych środków zmierzających do stosowania niniejszej Konwencji i osiągnięcia je celów.

3. Ponadto Umawiające się Strony podejmą współpracę w celu utworzenia na podstawie zalecenia Komisji systemu międzynarodowej kontroli stosowania tych spośród przyjętych przez Komisję zaleceń, które zostaną przez nią wybrane w tym celu, poza wodami, na których dane państwo zgodnie z prawem międzynarodowym jest uprawnione do sprawowania jurysdykcji w zakresie rybołówstwa. Przyjęcie i wprowadzenie w życie takiego zalecenia następuje zgodnie z postanowieniami artykułu VIII i IX niniejszej Konwencji.

4. Umawiające się Strony zobowiązują się przedstawiać Komisji co dwa lata lub w każdym wypadku, gdy Komisja tego zażąda, sprawozdania z działalności podejmowanej przez nie na podstawie niniejszego artykułu.

Artykuł XI

1. Komisja będzie się starała zawrzeć umowy i utrzymywać konakty robocze z innymi organizacjami międzynarodowymi, które mają podobne cele, a w szczególności z Organizacją Narodów Zjednoczonych do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa, w celu zapewnienia skutecznej współpracy i koordynacji oraz w celu uniknięcia podwójnej pracy w tym zakresie.

2. Komisja może zaprosić każdą odpowiednią organizację międzynarodową i Rząd każdego Państwa, które mogłoby się stać Stroną Konwencji na podstawie artykułu XVII, lecz które nie jest członkiem Komisji, do wzięcia udziału w sesjach Komisji lub jej organów pomocniczych w charakterze obserwatora.

Artykuł XII

1. Komisja mianuje Sekretarza Wykonawczego i określa warunki pełnienia jego funkcji.

2. Personel Komisji będzie mianowany przez Sekretarza Wykonawczego zgodnie z zasadami i na warunkach określonych przez Komisję.

3. Sekretarz Wykonawczy będzie wykonywał funkcje, które mu powierzy Komisja, a w szczególności:

a) przyjmowanie i przekazywanie oficjalnych komunikatów Komisji;

b) przygotowywanie preliminarzy budżetowych do rozpatrzenia ich przez Komisję na jej sesjach zwyczajnych;

c) przygotowywanie i przedstawianie Komisji na jej zwyczajnych sesjach sprawozdania z działalności Komisji i programu pracy oraz wydawanie niezbędnych zarządzeń w celu późniejszego opublikowania tego sprawozdania i aktów Komisji;

d) wydawanie zarządzeń mających na celu zapewnienie gromadzenia i analizowania danych statystycznych oraz innych danych niezbędnych dla osiągnięcia celów niniejszej Konwencji;

e) przygotowywanie w celu przedstawienia Komisji i ewentualnego opublikowania sprawozdań statystycznych, biologicznych i innych;

f) zezwalanie na dokonywanie wydatków zgodnie z budżetem Komisji;

g) prowadzenie rachunkowości Komisji;

h) organizowanie współpracy z organizacjami międzynarodowymi, o których mowa w artykule niniejszej konwencji.

Artykuł XIII

1. Na każdej zwyczajnej sesji Komisja uchwala budżet na następny okres finansowy oraz projekt budżetu na następujący po nim okres finansowy. Okres finansowy obejmuje 2 lata. Jeżeli jednak Komisja zbierze się w ciągu okresu finansowego więcej niż na jedną sesję zwyczajną, może ona w razie potrzeby wprowadzić zmiany w budżecie na okres bieżący. Za zgodą wszystkich Umawiających się Stron Komisja może na każdej sesji uchwalić budżet uzupełniający.

2. Składki do budżetu i budżetu uzupełniającego są uiszczanie w walucie lub w walutach oraz w terminie, które określi Komisja.

3. Prawo głosowania każdej z Umawiających się Stron, której zaległości w uiszczeniu składki równają się lub przewyższają wysokość składki należnej od niej w poprzednim okresie finansowym, ulega zawieszeniu, chyba że Komisja zadecyduje inaczej.

4. Komisja może również przyjmować z każdego źródła prywatnego lub publicznego inne wpłaty przyczyniające się do wykonywania jej zadań. Wpłaty te będą użytkowane i rozdzielane zgodnie z regulaminem przyjętym przez Komisję.

5. Komisja co roku poddaje swoje rachunki niezależnej kontroli oraz bada i zatwierdza rachunki sprawdzone.

6. Komisja utworzy fundusz obrotowy przeznaczony na finansowanie działalności Komisji przed otrzymaniem rocznych składek oraz na inne cele, które uzna za konieczne. Komisja ustali wysokość funduszu, określi przedpłaty potrzebne na jego utworzenie oraz uchwali regulamin normujący jego użytkowanie.

Artykuł XIV

Komisja oblicza wysokość składek Umawiających się Stron do budżetu i do budżetu uzupełniającego w następujący sposób:

a) jedną trzecią globalnej sumy budżetu i budżetu uzupełniającego pokrywają Umawiające się Strony w równych częściach;

b) każda z Umawiających się Stron wpłaci z tytułu członkostwa do każdego komitetu rejonowego lub komitetu badania zasobów kwotę równą jednej trzeciej części składki, wpłacanej zgodnie z punktem a). Proporcja ta może być w razie potrzeby zmniejszona, tak aby cała kwota wpłacona przez Umawiające się Strony na podstawie niniejszego punktu nie przekraczała jednej trzeciej globalnej sumy budżetu i budżetu uzupełniającego.

c) pozostała część budżetu i budżetu uzupełniającego będzie finansowana przez każdą Umawiającą się Stronę w takiej proporcji, w jakiej pozostają nominalne jej połowy na obszarze Konwencji do globalnej wielkości nominalnych połowów dokonywanych na tym obszarze przez wszystkie Umawiające się Strony. Dla ustalenia tej globalnej wielkości Komisja weźmie pod uwagę połowy wszystkich ryb, skorupiaków, mięczaków i innych morskich bezkręgowców, z wyjątkiem tych gatunków, do których niniejszej Konwencji nie stosuje się zgodnie z artykułem III. Połowy te będą ustalane na podstawie średniej z ostatnich dwóch lat kalendarzowych, co do których Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa opublikowała dane statystyczne.

Artykuł XV

1.Komisja ustali, gdzie będzie znajdowała się jej siedziba.

2. Komisja ma osobowość prawną. W szczególności może ona zawierać umowy, nabywać mienie ruchome i nieruchome oraz nim rozporządzać.

Artykuł XVI

Postanowienia niniejszej Konwencji nie mają zastosowania do połowów dokonywanych wyłącznie w celu badań naukowych przez statki upoważnione do tego przez Umawiającą się Stronę ani do ryb złowionych podczas takich połowów. Jednakże ryby tak złowione nie mogą być sprzedawane ani wystawiane lub oferowane do sprzedaży pod rygorem pogwałcenia zalecenia Komisji.

Artykuł XVII

1. Konwencja niniejsza jest otwarta do podpisu przez Rząd każdego Państwa reprezentowanego na Konferencji, które przyjęło Konwencję, lub przez Rząd każdego innego Państwa, które jest członkiem Organizacji Narodów Zjednoczonych albo jakiejkolwiek wyspecjalizowanej organizacji Narodów Zjednoczonych.

2. Podpisanie niniejszej Konwencji nastąpi z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia.

3. Po wejściu w życie niniejszej Konwencji każde Państwo wymienione w ustępie 1 niniejszego artykułu, które nie podpisało Konwencji, lub każde inne Państwo jednomyślnie zaproszone przez Komisję do stania się Stroną Konwencji może do niej przystąpić.

4. Dokumenty ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia będą złożone Dyrektorowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjenoczonych do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa, zwanemu dalej "depozytariuszem".

5. Ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie nie mogą być dokonane z jakimkolwiek zastrzeżeniem.

Artykuł XVIII

1. Konwencja niniejsza wejdzie w życie trzydziestego dnia od daty złożenia przynajmniej czterech dokumentów ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia pod warunkiem, że globalna wielkość nominalnych połowów dokonywanych na obszarze Konwencji przez Państwa, które złożyły te dokumenty, wynosi co najmniej siedemset tysięcy ton metrycznych według danych statystycznych ustalonych przez Organizację Narodów Zjednoczonych do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa za rok tysiąc dziewięćset sześćdziesiąty ósmy.

2. Po wejściu w życie niniejszej Konwencji zgodnie z postanowieniami ustępu 1 niniejszego artykułu Konwencja wejdzie w życie w stosunku do Państwa, którego Rząd złoży dokument ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, po upływie trzydziestu dni od daty otrzymania takiego dokumentu przez depozytariusza.

Artykuł XIX

1. Każda Umawiająca się Strona może zaproponować poprawki do niniejszej Konwencji, które zostaną przedstawione Komisji do zatwierdzenia na sesji zwyczajnej lub nadzwyczajnej. Propozycje poprawek do Konwencji zostaną przekazane depozytariuszowi, który poinformuje do nich Umawiające się Strony. Każda poprawka wejdzie w życie w stosunku do każdej Umawiającej się Strony, która je przyjmie, dziewięćdziesiątego dnia po przyjęciu tej poprawki przez trzy czwarte Umawiających się Stron, a dla każdej innej Umawiającej się Strony w dniu, w którym depozytariusz otrzyma zawiadomienie tej Strony o przyjęciu przez nią tej poprawki.

2. Każde Państwo, które stanie się Umawiającą się Stroną po zaproponowaniu poprawki do niniejszej Konwencji dla przyjęcia jej zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu, będzie związane Konwencją zmienioną tą poprawką od chwili wejścia tej poprawki w życie.

Artykuł XX

Po upływie dziesięciu lat od daty wejścia w życie niniejszej Konwencji każda Umawiająca się Strona będzie mogła w każdym czasie wypowiedzieć Konwencję w drodze pisemnej notyfikacji o wypowiedzeniu. Wypowiedzenie to nabierze mocy dnia trzydziestego pierwszego grudnia roku kalendarzowego następującego po tym roku, w którym notyfikacja o wypowiedzeniu została przekazana depozyturiuszowi.

Artykuł XXI

1. Depozytariusz zawiadamia Rządy Państw wymienionych w ustępach 1 i 3 artykułu XVII o :

a) podpisaniu niniejszej Konwencji i złożeniu dokumentów ratyfikacji, zatwierdzenia, przyjęcia lub przystąpienia, zgodnie z postanowieniami artykułu XVII;

b) dacie wejścia w życie Konwencji, zgodnie z postanowieniami ustępu 1 artykułu XVIII.

2. Depozytariusz przekazuje wszystkim Umawiającym się Stronom:

a) propozycje poprawek do Konwencji, zawiadomienie o przyjęciu tych poprawek i o wejściu ich w życie zgodnie z postanowieniami artykułu XIX;

b) notyfikacje o wypowiedzeniu dokonanym zgodnie z postanowieniami artykułu XX.

3. Oryginał niniejszej Konwencji zostanie złożony depozytariuszowi, który przekaże jego uwierzytelnione kopie Rządom Państw, które mogą stać się Stronami Konwencji zgodnie z postanowieniami artykułu XVII.

Sporządzono w Rzymie dnia dwudziestego trzeciego października tysiąc dziewięćset sześćdziesiątego dziewiątego roku, w jednym egzemplarzu w językach angielskim, francuskim i hiszpańskim, przy czym wszystkie trzy teksty są jednakowo autentyczne.

• Identyfikator: Dz.U.1972.19.133
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Konwencja w sprawie ochrony zasobów biologicznych Południowo-Wschodniego Atlantyku. Rzym.1969.10.23.
• Data aktu: 23/10/1969
• Data ogłoszenia: 27/05/1972
• Data wejścia w życie: 01/04/1972