Konwencja, uzupełniająca Konwencję Warszawską o ujednostajnieniu niektórych prawideł dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego wykonywanego przez osobę inną niż przewoźnik umowny. Guadalajara.1961.09.18.

KONWENCJA,
UZUPEŁNIAJĄCA KONWENCJĘ WARSZAWSKĄ, O UJEDNOSTAJNIENIU NIEKTÓRYCH PRAWIDEŁ DOTYCZĄCYCH MIĘDZYNARODOWEGO PRZEWOZU LOTNICZEGO WYKONYWANEGO PRZEZ OSOBĘ INNĄ NIŻ PRZEWOŹNIK UMOWNY,
sporządzona w Guadalajara dnia 18 września 1961 r.

W Imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 18 września 1961 roku sporządzona została w Guadalajara Konwencja, uzupełniająca Konwencję Warszawską, o ujednostajnieniu niektórych prawideł dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego wykonywanego przez osobę inną niż przewoźnik umowny.

Po zaznajomieniu się z powyższą Konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że wymieniona Konwencja jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie, dnia 19 października 1964 r.

(Tekst konwencji zamieszczony jest w załączniku do niniejszego numeru).

ZAŁĄCZNIK

KONWENCJA, UZUPEŁNIAJĄCA KONWENCJĘ WARSZAWSKĄ, O UJEDNOSTAJNIENIU NIEKTÓRYCH PRAWIDEŁ DOTYCZĄCYCH MIĘDZYNARODOWEGO PRZEWOZU LOTNICZEGO WYKONYWANEGO PRZEZ OSOBĘ INNĄ NIŻ PRZEWOŹNIK UMOWNY

Państwa sygnatariusze niniejszej Konwencji

zważywszy, że Konwencja Warszawska nie zawiera szczególnych przepisów dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego wykonywanego przez osobę, która nie jest stroną umowy przewozu,

zważywszy, że dlatego jest pożądane sformułowanie prawideł, które miałyby zastosowanie w takich przypadkach,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł  pierwszy

W niniejszej Konwencji:

a)
"Konwencja Warszawska" oznacza Konwencję o ujednostajnieniu niektórych prawideł, dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego, podpisaną w Warszawie dnia 12 października 1929 roku, bądź Konwencję Warszawską zmienioną w Hadze w 1955 roku, w zależności od tego, czy przewóz w rozumieniu umowy wspomnianej pod literą b) podlega jednej lub drugiej;
b)
"przewoźnik umowny" oznacza osobę, która jest stroną umowy przewozu podlegającej Konwencji Warszawskiej, zawartej z pasażerem lub nadawcą albo z osobą działającą na rachunek pasażera lub nadawcy;
c)
"przewoźnik faktyczny" oznacza osobę inną niż przewoźnik umowny, która, na podstawie upoważnienia udzielonego przez przewoźnika umownego, wykonuje całość lub część przewozu, wspomnianego pod literą b), ale nie jest w odniesieniu do tej części przewoźnikiem kolejnym w rozumieniu Konwencji Warszawskiej. Takie upoważnienie domniemywa się w braku dowodów przeciwnych.
Artykuł  II

Jeżeli przewoźnik faktyczny wykonuje całość lub część przewozu, który zgodnie z umową wspomnianą w artykule pierwszym litera b) podlega Konwencji Warszawskiej, zarówno przewoźnik umowny, jak i przewoźnik faktyczny, jeżeli postanowienia niniejszej Konwencji nie przewidują inaczej, podlegają przepisom Konwencji Warszawskiej, pierwszy w odniesieniu do całego przewozu przewidzianego w umowie, drugi tylko do przewozu, który wykonuje.

Artykuł  III
1.
Działania i zaniechania przewoźnika faktycznego lub osób za niego działających w wykonaniu swych funkcji, dotyczące przewozu wykonywanego przez przewoźnika faktycznego, traktuje się tak, jak gdyby były również działaniami i zaniechaniami przewoźnika umownego.
2.
Działania i zaniechania przewoźnika umownego lub osób za niego działających w wykonaniu swych funkcji, dotyczące przewozu wykonywanego przez przewoźnika faktycznego, traktuje się tak, jak gdyby były również działaniami i zaniechaniami przewoźnika faktycznego. Jednakże żadne z tych działań lub zaniechań nie może poddać przewoźnika faktycznego odpowiedzialności przekraczającej granice przewidziane w artykule 22 Konwencji Warszawskiej. Żadna specjalna umowa, w myśl której przewoźnik umowny przyjmuje zobowiązania nie wynikające z Konwencji Warszawskiej, ani żadne zrzeczenie się praw przewidzianych w tej Konwencji, ani żadna specjalna deklaracja interesu w dostawie, przewidziana w artykule 22 wymienionej Konwencji, nie będą wywierać skutków w stosunku do przewoźnika faktycznego, jeżeli nie wyraził on na to zgody.
Artykuł  IV

Polecenia lub sprzeciwy zgłaszane przewoźnikowi na podstawie Konwencji Warszawskiej mają ten sam skutek niezależnie od tego, czy zostały skierowane do przewoźnika umownego, czy do przewoźnika faktycznego. Jednakże polecenia, o których mowa w artykule 12, mają skutek jedynie, gdy zostały skierowane do przewoźnika umownego.

Artykuł  V

Co się tyczy przewozu wykonywanego przez przewoźnika faktycznego, każda osoba działająca za tego przewoźnika lub za przewoźnika umownego, jeżeli udowodni, że działała w wykonaniu swych funkcji, może powoływać się na ograniczenia odpowiedzialności, jakie mają zastosowanie w myśl niniejszej Konwencji do przewoźnika, za którego działa, chyba że zostanie udowodnione, iż działała ona w sposób, który w myśl Konwencji Warszawskiej wyłącza możliwość powoływania się na ograniczenia odpowiedzialności.

Artykuł  VI

Co się tyczy przewozu wykonywanego przez przewoźnika faktycznego, całkowita kwota odszkodowania, która może być uzyskana od tego przewoźnika oraz od przewoźnika umownego, a także od osób za nich działających w wykonaniu swoich funkcji, nie może przekraczać najwyższego odszkodowania, którego można dochodzić bądź od przewoźnika umownego, bądź od przewoźnika faktycznego na podstawie niniejszej Konwencji, pod warunkiem, że żadna z osób wymienionych w niniejszym artykule nie może być uznana za odpowiedzialną powyżej granicy, która ma do niej zastosowanie.

Artykuł  VII

Skarga o odszkodowanie dotycząca przewozu wykonywanego przez przewoźnika faktycznego może być wniesiona, według wyboru powoda, przeciwko temu przewoźnikowi lub przewoźnikowi umownemu albo przeciwko jednemu i drugiemu, łącznie lub oddzielnie. Jeżeli skarga jest wniesiona tylko przeciwko jednemu z tych przewoźników, to przewoźnik ten będzie miał prawo przypozwać drugiego przewoźnika przed sąd, do którego wniesiono skargę, do wzięcia udziału w procesie, przy czym skutki tego udziału, jak i właściwa procedura podlegać będą w takim przypadku prawu tego sądu.

Artykuł  VIII

Skarga o odszkodowanie przewidziana w artykule VII niniejszej Konwencji powinna być wniesiona według wyboru powoda bądź przed jeden z sądów, do których może być wniesiona skarga przeciw przewoźnikowi umownemu zgodnie z artykułem 28 Konwencji Warszawskiej, bądź przed sąd miejsca zamieszkania przewoźnika faktycznego lub miejsca głównej siedziby jego przedsiębiorstwa.

Artykuł  IX
1.
Jakakolwiek klauzula zmierzająca do zwolnienia przewoźnika umownego lub przewoźnika faktycznego od odpowiedzialności w myśl niniejszej Konwencji lub do ustanowienia granicy niższej od ustalonej w niniejszej Konwencji jest nieważna i nie wywołuje skutków, jednakże nieważność takiego postanowienia nie pociąga za sobą nieważności całej umowy, która podlega postanowieniom niniejszej Konwencji.
2.
Co się tyczy przewozu wykonywanego przez przewoźnika faktycznego, poprzedni ustęp nie stosuje się do klauzul dotyczących zagubienia lub szkody wynikających z naturalnych właściwości lub z wad przewożonego towaru.
3.
Nieważne są wszelkie klauzule umowy o przewóz i wszelkie poprzedzające szkodę umowy szczególne, na mocy których strony uchylałyby prawidła niniejszej Konwencji bądź przez określenie prawa, które powinno być stosowane, bądź przez zmianę prawideł dotyczących kompetencji. Jednakże przy przewozie towarów dopuszczalne są klauzule arbitrażowe w granicach postanowień niniejszej Konwencji, jeżeli postępowanie arbitrażowe ma odbyć się w miejscach objętych właściwością sądów przewidzianych w artykule VIII.
Artykuł  X

Z zastrzeżeniem artykułu VII żadne postanowienie niniejszej Konwencji nie może być rozumiane jako naruszające prawa i obowiązki istniejące między dwoma przewoźnikami.

Artykuł  XI

Niniejsza Konwencja do dnia jej wejścia w życie zgodnie z warunkami przewidzianymi w artykule XIII jest otwarta do podpisu dla każdego państwa, które w tym czasie będzie członkiem Organizacji Narodów Zjednoczonych lub jakiejkolwiek organizacji wyspecjalizowanej.

Artykuł  XII
1.
Konwencja niniejsza podlega ratyfikacji przez państwa sygnatariuszy.
2.
Dokumenty ratyfikacyjne zostaną złożone Rządowi Stanów Zjednoczonych Meksyku.
Artykuł  XIII
1.
Skoro niniejsza Konwencja uzyska ratyfikacje pięciu Państw sygnatariuszy, wejdzie ona w życie pomiędzy tymi Państwami dziewięćdziesiątego dnia licząc od dnia złożenia piątego dokumentu ratyfikacyjnego. W stosunku do każdego państwa, które ją ratyfikuje w późniejszym czasie, wejdzie ona w życie dziewięćdziesiątego dnia licząc od dnia złożenia jego dokumentu ratyfikacyjnego.
2.
Z chwilą wejścia w życie niniejsza Konwencja zostanie zarejestrowana przez Rząd Stanów Zjednoczonych Meksyku w Organizacji Narodów Zjednoczonych i w Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego.
Artykuł  XIV
1.
Konwencja niniejsza, z chwila je wejścia w życie, będzie otwarta do przystąpienia dla wszystkich państw Członków Organizacji Narodów Zjednoczonych lub jakiejkolwiek organizacji wyspecjalizowanej.
2.
Przystąpienie będzie dokonane drogą złożenia dokumentu przystąpienia Rządowi Stanów Zjednoczonych Meksyku i nabierze mocy dziewięćdziesiątego dnia licząc od dnia złożenia tego dokumentu.
Artykuł  XV
1.
Każde Umawiające się Państwo może wypowiedzieć niniejszą Konwencję drogą notyfikacji skierowanej do Rządu Stanów Zjednoczonych Meksyku.
2.
Wypowiedzenie nabierze mocy po upływie sześciu miesięcy od daty otrzymania notyfikacji przez Rząd Stanów Zjednoczonych Meksyku.
Artykuł  XVI
1.
Każde Umawiające się Państwo może przy ratyfikacji lub przystąpieniu do niniejszej Konwencji, lub w jakimkolwiek późniejszym czasie oświadczyć drogą notyfikacji skierowanej do Rządu Stanów Zjednoczonych Meksyku, że niniejsza Konwencja będzie rozciągać się na każde z terytoriów, które ono reprezentuje w stosunkach międzynarodowych.
2.
Konwencja rozciągnie się na terytoria objęte notyfikacją po upływie dziewięćdziesięciu dni od chwili otrzymania takiej notyfikacji przez Rząd Stanów Zjednoczonych Meksyku.
3.
Każde Umawiające się Państwo może wypowiedzieć niniejszą Konwencję, zgodnie z postanowieniami artykułu XV, oddzielnie dla wszystkich lub niektórych terytoriów, które to państwo reprezentuje w stosunkach międzynarodowych.
Artykuł  XVII

Niedopuszczalne jest jakiekolwiek zastrzeżenie do niniejszej Konwencji.

Artykuł  XVIII

Rząd Stanów Zjednoczonych Meksyku będzie notyfikował Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego i wszystkim Państwom, będącym członkami Organizacji Narodów Zjednoczonych lub jakiejkolwiek organizacji wyspecjalizowanej:

a)
każde podpisanie niniejszej Konwencji i datę tego podpisania,
b)
złożenie każdego dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu o przystąpieniu oraz datę jego złożenia,
c)
datę, w której niniejsza Konwencja weszła w życie, zgodnie z artykułem XIII ustęp pierwszy,
d)
otrzymanie każdej notyfikacji wypowiedzenia oraz datę jej otrzymania,
e)
otrzymanie wszelkich oświadczeń lub notyfikacji, złożonych w myśl artykułu XVI, oraz datę ich otrzymania.

Na dowód czego niżej podpisani pełnomocnicy, należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejszą Konwencję.

Sporządzono w Guadalajara dnia osiemnastego września tysiąc dziewięćset sześćdziesiątego pierwszego roku w trzech autentycznych tekstach zredagowanych w językach angielskim, francuskim i hiszpańskim.

W przypadkach jakichkolwiek rozbieżności decydujący będzie tekst w języku francuskim, w którym to języku została zredagowana Konwencja Warszawska z dnia 12 października 1929 roku. Rząd Stanów Zjednoczonych Meksyku ustali oficjalny tekst Konwencji w języku rosyjskim.

Konwencja niniejsza będzie zdeponowana u Rządu Stanów Zjednoczonych Meksyku, gdzie zgodnie z postanowieniami artykułu XI zostanie wyłożona do podpisu, a wymieniony Rząd przekaże poświadczone za zgodność odpisy niniejszej Konwencji Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego i wszystkim Państwom, będącym członkami Organizacji Narodów Zjednoczonych lub jakiejkolwiek organizacji wyspecjalizowanej.

Zmiany w prawie

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Tabletka "dzień po" bez recepty - Sejm uchwalił nowelizację

Bez recepty dostępny będzie jeden z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - zakłada uchwalona w czwartek nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tabletka będzie dostępna bez recepty ma być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 22.02.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.1965.25.167

Rodzaj: Umowa międzynarodowa
Tytuł: Konwencja, uzupełniająca Konwencję Warszawską o ujednostajnieniu niektórych prawideł dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego wykonywanego przez osobę inną niż przewoźnik umowny. Guadalajara.1961.09.18.
Data aktu: 18/09/1961
Data ogłoszenia: 25/06/1965
Data wejścia w życie: 16/12/1964