Określenie kategorii pracowników resortu kolei uprawnionych do korzystania ze świadczeń kolejowej służby zdrowia oraz określenie zakresu i warunków udzielania tych świadczeń.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA KOLEI

z dnia 21 grudnia 1955 r.

w sprawie określenia kategorii pracowników resortu komunikacji uprawnionych do korzystania ze świadczeń kolejowej służby zdrowia oraz w sprawie określenia zakresu i warunków udzielania tych świadczeń. ¹

Na podstawie § 3 uchwały nr 637 Rady Ministrów z dnia 18 września 1954 r. w sprawie kolejowego lecznictwa pracowniczego (Monitor Polski Nr 91, poz. 1013) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Świadczenia z zakresu profilaktyki leczniczej i lecznictwa, udzielane za pośrednictwem organów kolejowej służby zdrowia, przysługują:

1) 2 pracownikom etatowym oraz pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, z wyjątkiem pracowników sezonowych i przyjętych na okres próbny w następujących jednostkach resortu komunikacji:

a) w Ministerstwie Komunikacji - z wyjątkiem pracowników Centralnych Zarządów: Przedsiębiorstw Robót Kolejowych, Przedsiębiorstw Usługowych "Orbis", Państwowej Komunikacji Samochodowej, Budowy Dróg i Mostów, Kamieniołomów i Klinkierni, Sprzętu Samochodowego, Zaopatrzenia, Transportu Samochodowego "Motozbyt" oraz Zarządu Biur Projektowych;

b) w przedsiębiorstwie "Polskie Koleje Państwowe", z wyłączeniem pracowników gospodarstw rolnych;

c) w przedsiębiorstwach: Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego oraz Centralne Biuro Dokumentacji Technicznej;

d) w przedsiębiorstwach: Kolejowe Zakłady Nawierzchniowe, Kolejowe Zakłady Maszyn i Sprzętu Drogowego, Kolejowe Zakłady Konstrukcji Stalowych oraz Nasycalnie Kolejowe;

e) w przedsiębiorstwach: Kolejowe Zakłady Zabezpieczenia Ruchu i Łączności, Kolejowe Zakłady Łączności;

f) w przedsiębiorstwach: Drukarnie Kolejowe;

g) w Instytucie Naukowo-Badawczym Kolejnictwa,

h) w przedsiębiorstwach: Gotartowicka Fabryka Sygnałów Kolejowych w Gotartowicach, Fabryka Sygnałów Kolejowych w Żorach, Zakłady Wytwórcze Urządzeń Sygnalizacyjnych w Wełnowcu;

i) w szkołach kolejowych - zatrudnionym w pełnym wymiarze godzin pracownikom pedagogicznym i administracyjnym;

j) w kolejowych zakładach leczniczych podległych bezpośrednio Centralnemu Zarządowi Służby Zdrowia.

k) 3 w Centralnym Biurze Studiów i Projektów Budownictwa Kolejowego.

2) emerytom i rencistom pobierającym z kolei świadczenia emerytalne i wypadkowe z tytułu własnej pracy;

3) członkom rodzin osób wymienionych w pkt 1;

4) członkom rodzin pozostałych po nieżyjących pracownikach lub emerytach i rencistach, z tym że sierotom przysługuje kolejowa opieka lekarska pod warunkami określonymi w ust. 2 pkt 3 i jeżeli nie zachodzą przypadki wymienione w ust. 5.

2. Do członków rodziny uprawnionych do kolejowej opieki lekarskiej zalicza się:

1) żony pracowników, emerytów, rencistów, wskazanych w ust. 1 pkt 1 i 2;

2) trwale niezdolnego do zarobkowania męża pracownicy, emerytki lub rencistki, pobierającej świadczenia z tytułu własnej pracy, jeżeli pozostaje on na wyłącznym utrzymaniu żony i jeżeli nie przysługuje mu pomoc lekarska z tytułu własnej pracy;

3) pozostające na utrzymaniu pracownika, emeryta i rencisty dzieci własne, przysposobione i dzieci obce:

a) w wieku do lat 16,

b) w wieku ponad 16 lat, jeżeli są trwale niezdolne do zarobkowania i jeżeli niezdolność ta powstała przed ukończeniem 16 roku życia albo jeżeli niezdolność powstała w okresie uczęszczania do szkoły przed ukończeniem 24 roku życia (lit. c),

c) w wieku ponad 16 lat, jeżeli kształcą się w szkołach, jednakże nie dłużej niż do ukończenia 24 roku życia.

3. Za dzieci obce uważa się pasierbów, wnuki, rodzeństwo oraz dzieci obce, przyjęte przed osiągnięciem przez nie pełnoletności na wychowanie i utrzymanie - na podstawie orzeczenia władzy opiekuńczej. Orzeczenie władzy opiekuńczej nie jest wymagane w stosunku do pasierbów i wnuków.

4. Za sieroty uważa się dzieci własne, przysposobione i dzieci obce (ust. 3), pozostałe po kolejowych pracownikach, emerytach i rencistach, którzy w dniu śmierci utrzymywali te sieroty i w tym dniu posiadali warunki wymagane do pobierania świadczenia emerytalnego lub wypadkowego z tytułu własnej pracy.

5. Dzieciom i sierotom nie przysługuje kolejowa opieka lekarska, jeżeli:

1) zawrą związek małżeński lub

2) pozostają w zatrudnieniu posiadającym cechy trwałości, z tytułu którego otrzymują wynagrodzenie, a ponadto w stosunku do sierot, jeżeli

3) pobierają rentę z powszechnego ubezpieczenia społecznego.

6. Na równi z członkami rodziny traktuje się zgłoszone przez osoby wymienione w ust. 1 pkt 1 i 2 nie więcej niż dwie osoby spośród członków rodziny, którym kolejowa opieka lekarska nie przysługuje na podstawie ust. 2, bądź w razie niezgłoszenia osób z rodziny - jedną osobę nie należącą do rodziny, jeżeli osoby te pozostają na całkowitym i wyłącznym utrzymaniu osób wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 2, prowadzą z nimi wspólne gospodarstwo domowe i nie posiadają prawa do pomocy lekarskiej z innego tytułu.

§  2.

1. 4 Prawo do kolejowej opieki lekarskiej, nabyte z tytułu zatrudnienia w zakładach pracy wymienionych w § 1 ust. 1, pracownik zachowuje w przypadku przeniesienia do jednostek organizacyjnych resortu komunikacji nie wymienionych w § 1.

2. Po rozwiązaniu stosunku służbowego z zakładem pracy resortu komunikacji pracownik zachowuje prawo do kolejowej opieki lekarskiej do czasu uzyskania uprawnień do świadczeń leczniczych z tytułu zatrudnienia w niekolejowym zakładzie pracy, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy, bądź też do upływu okresu pobierania zasiłku chorobowego, jeżeli okres ten trwa dłużej niż 6 miesięcy.

3. Pracownik zwolniony ze służby czynnej, któremu przysługuje prawo do świadczenia emerytalnego lub wypadkowego, a któremu nie przyznano jeszcze należnego świadczenia, zatrzymuje prawo do kolejowej opieki lekarskiej na okres potrzebny do przeprowadzenia czynności związanych z przyznaniem świadczenia emerytalnego (wypadkowego).

4. Świadczenia lecznicze, należne po rozwiązaniu stosunku służbowego w przypadkach wymienionych w ust. 2 i 3, udzielane są na podstawie specjalnych zaświadczeń wydawanych przez zarząd służby zdrowia dyrekcji okręgowej kolei państwowych (DOKP) - według wzoru stanowiącego załącznik do zarządzenia.

5. Prawo do kolejowej opieki lekarskiej służy pracownikowi również w przypadkach:

1) urlopu w związku z pełnieniem obowiązków posła na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej,

2) zwolnień od pracy udzielanych na podstawie:

okólnika Ministra Kolei nr 1 z dnia 3 stycznia 1955 r. w sprawie zwolnień od pracy zawodowej pracowników resortu kolei powołanych do pełnienia niektórych funkcji i na szkolenie (Biul. M. K. Nr 2, poz. 23) oraz okólnika Ministra Kolei nr 89 z dnia 15 grudnia 1954 r. w sprawie zwolnień pracowników jednostek organizacyjnych resortu Ministerstwa Kolei od pracy - do celów sportowych (Biul. M. K. z 1955 r. Nr 1, poz. 12),

3) w innych przypadkach, w których prawo do opieki przyznane zostało na podstawie specjalnej decyzji Ministra Kolei.

6. Emeryci, renciści, wdowy (wdowcy) i pobierający świadczenia emerytalne rodzice nieżyjących pracowników mają prawo do kolejowej opieki lekarskiej przez cały czas pobierania z kolei świadczenia emerytalnego lub wypadkowego. Sierotom przysługuje prawo do kolejowej opieki lekarskiej przez czas posiadania warunków określonych w § 1 ust. 2 pkt 3, jeżeli nie zachodzą przypadki wymienione w § 1 ust. 5.

7. Rodzina pracownika, emeryta, rencisty ma prawo do kolejowej opieki lekarskiej wówczas, gdy opieka ta przysługuje pracownikowi (emerytowi, renciście), ponadto rodzina ma prawo do opieki w czasie odbywania przez pracownika: a) zasadniczej służby wojskowej, b) kary pozbawienia wolności, jeżeli stosunek służbowy nie został rozwiązany.

§  3.

1. Opieka lekarska jest bezpłatna i obejmuje:

1) opiekę profilaktyczno-leczniczą,

2) pomoc lekarską ambulatoryjną i w razie potrzeby - domową,

3) pomoc dentystyczną,

4) leczenie zakładowe (szpitalne, sanatoryjne itp.),

5) badania diagnostyczne,

6) zabiegi lecznicze i przyrodolecznicze,

7) leki i środki opatrunkowe - z wyjątkiem leków, o których mowa w ust. 2,

8) pomocnicze środki lecznicze oraz środki pomocnicze przeciwko zniekształceniu i kalectwu,

9) zasiłek w razie odbycia porodu w domu,

10) zasiłek pokarmowy.

2. Leki wydawane bezpłatnie nie obejmują leków produkowanych za granicą i pochodzących ze skupu. Za leki te podopieczni kolejowej służby zdrowia opłacają całkowitą należność (100% ceny).

§  4.

1. Świadczeń leczniczych udzielają osobom uprawnionym do kolejowej opieki lekarskiej zakłady kolejowe lecznictwa otwartego i zamkniętego bądź też zakłady niekolejowe w przypadku skierowania do nich przez organy kolejowej służby zdrowia, gdy dany rodzaj świadczenia nie może być udzielony w ramach kolejowej służby zdrowia. Organy kolejowej służby zdrowia obowiązane są przy kierowaniu do zakładów przeznaczonych dla ogółu ludności przestrzegać zasad ustalonych w tym zakresie przez Ministra Zdrowia, a obowiązujących w lecznictwie ogólnym.

2. W razie nagłego wypadku lub nagłego zachorowania osoby uprawnione do kolejowej opieki lekarskiej, o ile uzyskanie pomocy ze strony lekarzy kolejowych jest utrudnione, mogą korzystać ze świadczeń lekarskich ze strony zakładów leczniczych przeznaczonych dla ogółu ludności na zasadach przewidzianych dla pracowników.

3. Do czasu wprowadzenia "książki świadczeń leczniczych" zakłady lecznicze przeznaczone dla ogółu ludności, do których zwracają się o pomoc osoby uprawnione do kolejowej opieki lekarskiej, udzielają tej pomocy wyłącznie na podstawie legitymacji wystawionych przez zakłady pracy wymienione w § 1.

§  5.

1. W nagłym wypadku, jeżeli uzyskanie na czas pomocy lekarza rejonowego i zakładów leczniczych przeznaczonych dla ogółu ludności jest niemożliwe, można wezwać lekarza prywatnego, zawiadamiając o tym właściwego lekarza rejonowego w ciągu 3 dni.

2. DOKP (zarząd służby zdrowia), o ile uzna na podstawie opinii lekarza rejonowego nagłość wypadku, przyznaje zwrot kosztu jednej (pierwszej) porady lekarskiej (wraz z dokonanymi podczas niej zabiegami) oraz kosztu przepisanych środków leczniczych.

§ 6. W razie wezwania lekarza bądź pogotowia do domu chorego bez uzasadnionej potrzeby DOKP na wniosek lekarza obciąża wzywającego zwrotem kwoty odpowiadającej kosztom wizyty lekarskiej bądź kosztom wyjazdu pogotowia.

§ 7. Pomoc lekarska dentystyczna obejmuje leczenie zębów, protezowanie zębów i naprawę protez.

§ 8. Osoby uprawnione do kolejowej opieki lekarskiej mają prawo do bezpłatnego leczenia szpitalnego przez taki okres, jakiego wymaga stan zdrowia chorego.

§  9.

1. Lekarstwa i środki opatrunkowe wydaje się w aptekach kolejowych lub w aptekach otwartych zasadniczo na podstawie recept lekarzy kolejowych; na podstawie recept lekarzy zakładów leczniczych przeznaczonych dla ogółu ludności lekarstwa i środki opatrunkowe wydaje się jedynie w razie udzielenia przez nich pomocy w przypadkach wskazanych w § 4 ust. 2.

2. Pracownika, który nie odebrał z apteki zamówionego lekarstwa, DOKP może obciążyć obowiązkiem uiszczenia kwoty odpowiadającej kosztom materiału i przygotowania lekarstwa.

§ 10. 5

1. Przedmioty ortopedyczne: protezy kończyn, kule, aparaty i gorsety ortopedyczne, obuwie ortopedyczne, pasy brzuszne i przepuklinowe, wkładki ortopedyczne, wózki inwalidzkie oraz przedmioty uzupełniające zaopatrzenie (uchwyty-końcówki do protez rąk, pończochy kikutowe, obuwie do protez, laski, rękawiczki) wydaje się, jeżeli są one niezbędne do utrzymania lub przywrócenia zdolności do pracy. Warunek ten nie jest wymagany:

a) w stosunku do pracowników, którzy ulegli wypadkowi przy pracy,

b) w przypadkach, kiedy przedmioty ortopedyczne spełniają zadania lecznicze,

c) jeżeli za przyznaniem przedmiotów ortopedycznych przemawiają ważne względy społeczne lub humanitarne.

Przedmioty ortopedyczne są wydawane na zlecenie zarządu służby zdrowia DOKP, wystawiane na podstawie orzeczenia oddziału ortopedycznego w szpitalu kolejowym, kolejowej poradni ortopedycznej bądź kolejowej komisji lekarskiej.

Przedmioty ortopedyczne przydziela się do użytkowania, a nie na własność; po zaprzestaniu korzystania z nich podlegają zwrotowi. Zarząd służby zdrowia wydając zlecenie może zwolnić użytkownika od obowiązku zwrotu niektórych przedmiotów ortopedycznych po zaprzestaniu korzystania z tych przedmiotów.

2. Pomocnicze środki lecznicze, jak okulary, gałki oczne, aparaty słuchowe, bandaże elastyczne i inne, wydaje się jedynie wtedy, jeśli posłużą do podniesienia sprawności fizycznej bądź jeżeli przyznania ich wymagają względy humanitarne. Pomocnicze środki z wyjątkiem aparatów słuchowych wydaje się na podstawie orzeczenia lekarza specjalisty, zatwierdzonego przez naczelnika zarządu służby zdrowia. Aparaty słuchowe wydaje się na podstawie zatwierdzonych przez naczelnika zarządu orzeczeń kolejowej komisji lekarskiej. Pomocnicze środki lecznicze stanowią własność podopiecznego, z wyjątkiem aparatów słuchowych, które przydziela się do użytkowania i które po zaprzestaniu użytkowania podlegają zwrotowi.

3. Naprawy przedmiotów ortopedycznych uszkodzonych bez winy użytkownika dokonuje się na koszt DOKP, z wyjątkiem pasów brzusznych i przepuklinowych, obuwia protezowego, ortopedycznego oraz wkładek ortopedycznych, których koszt naprawy ponosi użytkownik. Koszt naprawy pomocniczych środków leczniczych ponosi ubezpieczony (użytkownik), z wyjątkiem napraw aparatów słuchowych, które są dokonywane na koszt DOKP w zakładach przez nie wskazanych. W razie zużycia przedmiotów ortopedycznych (pomocniczych środków leczniczych) w stopniu uniemożliwiającym naprawę wydaje się zlecenia na nowe przedmioty ortopedyczne (pomocnicze środki lecznicze). Orzeczenia oddziału ortopedycznego w szpitalu kolejowym, kolejowej poradni ortopedycznej, kolejowej komisji lekarskiej bądź kolejowego lekarza specjalisty, dotyczące naprawy lub wykonania nowego przedmiotu ortopedycznego oraz aparatu słuchowego na koszt DOKP, zatwierdza naczelnik zarządu służby zdrowia DOKP, który też wydaje odpowiednie zlecenie. Zlecenie na naprawę lub wykonanie nowego przedmiotu ortopedycznego oraz aparatu słuchowego wydaje się na podstawie orzeczenia: oddziału ortopedycznego w szpitalu kolejowym lub kolejowej poradni ortopedycznej albo kolejowej komisji lekarskiej. Zlecenie na naprawę lub wykonanie nowego pomocniczego środka leczniczego (z wyjątkiem aparatu słuchowego) wydaje się na podstawie orzeczenia lekarza specjalisty.

4. W celu uniknięcia przerw w pracy bądź w nauce osoby pracujące lub uczące się mogą otrzymać zapasowe przedmioty ortopedyczne (pomocnicze środki lecznicze).

5. Osoba pozbawiona jednej kończyny górnej otrzymuje jedną protezę roboczą z odpowiednimi do jej zawodu (potrzeb) przyrządami pomocniczymi i jedną sztuczną dłoń kosmetyczną tak skonstruowaną, by mogła być przytwierdzona do nasady ręki protezy roboczej. Na uzasadnione życzenie osoby uprawnionej zamiast protezy i sztucznej dłoni może być przyznana proteza kosmetyczna. Osoba pozbawiona obu kończyn górnych otrzymuje dwie protezy oraz przyrządy pomocnicze służące do wykonywania zawodu i ułatwiające spełnianie codziennych funkcji. Przy zaopatrzeniu w protezy kończyn górnych wydaje się:

1) jedną parę rękawiczek,

2) po 2 sztuki pończoch kikutowych na każdy kikut.

Osoba pozbawiona obu kończyn górnych, zaopatrzona w protezy rąk, otrzymuje jedną parę rękawic rocznie. Osoba pozbawiona jednej kończyny górnej, zaopatrzona w protezę roboczą, otrzymuje parę rękawiczek rocznie, a zaopatrzona w protezę kosmetyczną - jedną parę rękawiczek na 2 lata.

6. Obuwie ortopedyczne przyznaje się w przypadkach skrócenia kończyn ponad 3 cm, zniekształcenia, niedowładu lub braku części stopy albo też jako część składową aparatu ortopedycznego nogi. Obuwie ortopedyczne wydaje się tylko wtedy, gdy niemożliwe jest zastosowanie wkładek ortopedycznych do obuwia normalnego. Obuwie ortopedyczne wydaje się zarówno na uszkodzoną, jak i na zdrową nogę.

7. Do każdej nowej protezy kończyny dolnej dodaje się parę obuwia protezowego.

8. Przedmioty ortopedyczne i pomocnicze środki lecznicze są dostarczane za pośrednictwem zakładów wskazanych przez organy kolejowej służby zdrowia.

9. Wózek inwalidzki otrzymuje osoba pozbawiona obu kończyn dolnych, u której zastosowanie protez nie wpłynęłoby na zdolność poruszania się. Wózki inwalidzkie mogą również otrzymać osoby uprawnione, jeśli w następstwie kalectwa nie są w stanie poruszać się, a zastosowanie aparatów ortopedycznych nie wpłynęłoby na ich zdolność poruszania się. Pierwszeństwo do otrzymania wózka inwalidzkiego mają pracownicy, którzy ulegli wypadkom przy pracy albo potrzebują takiego środka w celu umożliwienia dojazdu do pracy.

§  11.

1. Porody kobiet uprawnionych do kolejowej opieki lekarskiej powinny odbywać się zasadniczo w szpitalu (w zakładzie położniczym, izbie porodowej) przy zachowaniu przepisów dotyczących leczenia szpitalnego,

2. W razie odbycia porodu w domu wypłaca się tytułem zwrotu wydatków na pomoc akuszeryjną zasiłek porodowy w wysokości kosztu 10 osobodni szpitalnych w klinicznym szpitalu położniczym. W przypadku poniesienia przez pracownika kosztów wezwania do położnicy lekarza prywatnego może być niezależnie od zasiłku porodowego przyznany zwrot wydatków, z zastrzeżeniem zachowania warunków wskazanych w § 5.

3. Poród wieloraki nie wpływa na wysokość zasiłku porodowego.

4. Jeżeli żona pracownika (emeryta) pozostaje w stosunku pracy lub pobiera rentę z tytułu pracy, zasiłek porodowy może być przyznany po uprzednim udowodnieniu, iż nie korzystała ona w związku z porodem ze świadczeń powszechnego ubezpieczenia społecznego, należnych z tytułu własnej pracy.

§  12.

1. Uprawnionemu do kolejowej opieki lekarskiej przysługuje prawo do otrzymania zasiłku pokarmowego za okres nie przekraczający 3 miesięcy od dnia urodzenia dziecka.

2. Wysokość zasiłku pokarmowego za pełny okres trzymiesięczny wynosi kwotę równą kosztowi 6 osobodni szpitalnych w klinicznym szpitalu położniczym, a w razie śmierci dziecka w tym okresie - kwotę odpowiednio mniejszą.

3. Wypłata zasiłku następuje z dołu, na podstawie złożonego wniosku, do którego dołączono zaświadczenie stwierdzające, że dziecko pozostaje przy życiu.

4. W przypadku porodu wielorakiego wysokość zasiłku pokarmowego wzrasta o 100% zasadniczej stawki za każde następne dziecko.

5. Zasiłek pokarmowy dla żon pracowników (emerytów), pozostających w stosunku pracy, przyznaje się pracownikom po uprzednim udowodnieniu, iż nie otrzymały one tego zasiłku z powszechnego ubezpieczenia społecznego z tytułu własnej pracy.

§ 13. Osoby, których stan zdrowia wymaga pobytu w miejscowościach klimatycznych lub zdrojowych, mogą być umieszczone w celach leczniczo-profilaktycznych w odpowiednich zakładach kolejowych lub należących do innych resortów na podstawie wniosków lekarskich.

§ 14. W razie skierowania chorego na leczenie do sanatorium, domu zdrowia, domu wypoczynkowego w miejscowości, w której pobierana jest opłata uzdrowiskowa, wydatek na tę taksę pokrywa DOKP jednocześnie z rachunkiem zakładu bądź przyznaje zwrot odpowiedniej kwoty, jeśli taksa uiszczona została przez chorego. Wydatek na taksę klimatyczną (zdrojową), należną od osób przebywających w uzdrowisku w ramach 21-dniowych wczasów leczniczych, pokrywa pracownik.

§ 15. Traci moc obowiązującą zarządzenie Ministra Komunikacji z dnia 30 grudnia 1948 r. o zakresie opieki lekarskiej dla pracowników przedsiębiorstwa PKP (Dz. Urz. M. K. Nr 23, poz. 415).

§ 16. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1956 r.

ZAŁĄCZNIK 

Dyrekcja Okręgowa Kolei Państwowych

Zarząd Służby Zdrowia

ZAŚWIADCZENIE

Ob. ..................................................................... urodzony dnia ..................................................

(imię i nazwisko)

zwolniony z pracy na kolei z dniem ............................... z powodu ............................................

.......................................................................................................................................................

ma prawo do kolejowej opieki lekarskiej dla siebie oraz dla następujących członków rodziny:

1.	...................	rok	urodzenia	stosunek	pokrewieństwa
	(nazwisko i imię)
2.	...................	"	"	"	"
3.	...................	"	"	"	"
4.	...................	"	"	"	"
5.	...................	"	"	"	"
6.	...................	"	"	"	"

najdłużej na okres 6 miesięcy od dnia zwolnienia, tj. od dnia ...................................... (słownie ...........................), jeżeli przed tym dniem nie wymierzono jeszcze renty albo jeżeli od dnia zwolnienia z pracy na kolei pozostaje bez zatrudnienia.

Zaświadczenie niniejsze posiada ważność na ten miesiąc kalendarzowy, w którym prezydium właściwej gromadzkiej (miejskiej) rady narodowej lub komitet blokowy stwierdzi fakt pozostawania pracownika bez zatrudnienia.

Naczelnik Zarządu

......................................, dnia .................... 195... r. ......................................

(podpis)

Poświadcza się, że ob. .................... (imię i nazwisko) nie jest nigdzie zatrudniony.	(odcisk pieczęci prezydium rady narodowej lub komitetu blokowego)
....................., dnia ............... (miejscowość) 195... r.	................................. (podpis)
Poświadcza się, że ob. .................... (imię i nazwisko) nie jest nigdzie zatrudniony.	(odcisk pieczęci prezydium rady narodowej lub komitetu blokowego)
....................., dnia ............... (miejscowość) 195... r.	................................. (podpis)
Poświadcza się, że ob. .................... (imię i nazwisko) nie jest nigdzie zatrudniony.	(odcisk pieczęci prezydium rady narodowej lub komitetu blokowego)
....................., dnia ............... (miejscowość) 195... r.	................................. (podpis)
Poświadcza się, że ob. .................... (imię i nazwisko) nie jest nigdzie zatrudniony.	(odcisk pieczęci prezydium rady narodowej lub komitetu blokowego)
....................., dnia ............... (miejscowość) 195... r.	................................. (podpis)
Poświadcza się, że ob. .................... (imię i nazwisko) nie jest nigdzie zatrudniony.	(odcisk pieczęci prezydium rady narodowej lub komitetu blokowego)
....................., dnia ............... (miejscowość) 195... r.	................................. (podpis)

1 Tytuł zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia Ministra Komunikacji z dnia 21 marca 1958 r. (M.P.58.30.171) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 kwietnia 1958 r.

2 § 1 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia Ministra Komunikacji z dnia 21 marca 1958 r. (M.P.58.30.171) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 kwietnia 1958 r.

3 § 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) dodana przez § 1 zarządzenia Ministra Komunikacji z dnia 3 listopada 1965 r. (M.P.65.64.364) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 2 grudnia 1965 r.

4 § 2 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia Ministra Komunikacji z dnia 21 marca 1958 r. (M.P.58.30.171) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 kwietnia 1958 r.

5 § 10 zmieniony przez § 1 zarządzenia Ministra Komunikacji z dnia 3 września 1957 r. (M.P.57.78.475) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 września 1957 r.

• Identyfikator: M.P.1956.11.140
• Rodzaj: Zarządzenie
• Tytuł: Określenie kategorii pracowników resortu kolei uprawnionych do korzystania ze świadczeń kolejowej służby zdrowia oraz określenie zakresu i warunków udzielania tych świadczeń.
• Data aktu: 21/12/1955
• Data ogłoszenia: 11/02/1956
• Data wejścia w życie: 11/02/1956, 01/01/1956